장음표시 사용
201쪽
-I88 Ad tis. X. Excursus III dotalibus instrumentis eis dotis nomine ipso iure semdalis hypotheca competeret, licet mutui causa cum annuo scenore dos remaneret apud dotantem, neque petitus esset assensus pragm. 3. de Dud. Rursus cum mulieres complusculae nuptae baronibus
hypothecas sibi quidem in se a dotis causa stipulatae in miptialibus instrumentis essent, marit rum tamen ieu negligentia. , seu fraude, assensu non impetrato, in dotis amittendae discrimen venissent, a tempore nuptialium tabularum muli ribus, earumve heredibus, assensum ob hypothecas dotales in seuda concessum intelligi voluit Ldem Ferdinandus, seu Principi, seu maritorum heredibus seuda delata essent pragmat. 2. eod. Hoc
autem hypothecae privilegium cum ad dotis imterularia , tum ad antifati, quod ajunt, praestationes extendi placuit Philippo ΙΙ. non solum in ipsarum mulierum favorem, sed omnium etiam , ibuscumque pacto, vel lege restituenda dos esset . Idem beneficium viris competere voluit , si ob dotem agerent in seudis cautam per socero eorumve liberos pragmat.2 eod. Licet vero alias bona seudalia titulata, quae vocant, vix hypothecae subjici jura sinant. , adhuc ea tamen priaictis ex caussis tacita hypotheca passus est assici Carolus V. pragmat. 8. eod. In his autem illud ad- Verti velim, actionem hodie ex hujusmodi hypotheca proficiscentem principalem, non vero subsidiariam existimari oportere. Secus quidem obtinebat olim ; id que studalium hypothecarum assensibus clausula. isthaec apponebatur b norum. Hlodialium: at postquam Carolus V. ut barones creditores facilius invenirent , ad preces hujus Urbis indulsit , ne porro assensibus praedictae .
202쪽
dicta clausula apponeretur, liberum mulieri erit causa dotis agenti seri in altodiatia, seu in lauda lia etiam actionem rei persequutoriam instituerepra mat. 7. de Duae. XVI. Postquam ob dotium securitatem donationes propter nuptias increbuerunt , si mulier in dotis discrimen venisset , praesto ei erat hypothecaria
contra posse res rerum propter nuptias donatarum, 'nisi earum hypothecae renunciasset L iubemus. C. ad Senatusc. Velleian. Verum enimvero
Iustinianus hypothecae in res ita donatas remissionem ratam haberi noluit, idque multo magis indotalibus privilegiis servandum edixit novest. 6 I.
c. I. Unde authent. βυe a me. C. eod. Hodie igitur si mulier privilegium dotale remittat , atque ex aliis viri rebus dotem salvam habere nequeat, regressus ei non denegabitur adversus possetares rerum, quarum hypothecae renunciarit, in eamque sententiam judicatum resert Amictus decis313. Id tamen admitti velim, modo ne ad dotem restituendam alius cum viro se obligarit : si enim solvendo sit correus, ad hypothecariam non Videtur deveniendum; & alias solvendo esse principalis
dicitur, si locupletem fidejutarem habeat LIi plures. f. a. F. de Meiusf. Idem quoque ex Baldi rsententia ad A L iubemus. servandum existimarim, si dos mulieri restituatur in casibus, in quibus ex praescripto legum dotis restitutio fieri queat. Nam quod scribit Afflictus a II. n. s. idem servari oportere, si dotali privilem mulier jurata renum clarit, vix quisquam hodie admiserit. Praeterquam quod enim hujusmodi juramentum tamquam binnis moribus adversum irritum haberi jubet pragm.imici de Senax c. Velie, nolim ego usque adeo
203쪽
Iρo ad rit. X. Excursus III. sacramento indulgeri, ut religionis obtentu placibia Principum , & saluberrima Civitatis instituta pessimo publico subvertantur. XVII. Porro isthaec in hujus Regni Provinciis adhuc obtinent. Uerum in hac Principe Regni Urbe tantisper ab eis recedi placuit ob eo uensub tit. de consens. mulier. Ibi enim consuet. I. cautum , ut si de rebus suis quoquo modo comtrahenti , vel leganti viro mulier assentiretur, pro
quarta quidem in bonis ita distractis hypothecam
amitteret, pro dote repetenda tamen dotale privilegium salvum haberet; hoc tandem amiti ret, si una cum viro res ejus vendidisse arguer tur: quo casu tamen dotalem hypothecam mulieri salvam esse placuit in aliis viri bonis , in
quorum alienationem non consensisset consura. a.
d. Quibus sane positis, ne in Urbe quidem dotale privilegium mulier remittere posse videbatur . Verum aliter edixere pragmatici , ac jindicatum tradit Amictus decis 3II. in Urbe min ierem hypothecae dotali rite renunciasse videri, quia scilicet, ubi remitteret hypothecam in re
distrasti per virum , contraxisse etiam videretur, in eamque sententiam Napodanum trahit , qui contrarism tamen ex ratione juris aperte do. cuit ad d. consuet. n. I9. Cum euim consuetindo de muliere revera cum Viro alienante loquatur, ad eamdem nuda renunciatione privilegium remittentem extendenda non fuit contra d. amtheni. sve a me. C. ad Senarusi. μα Sed haec hodie frustra quaeruntur, postquam, dira munici lata, in eamdem veluti concordiam in ea re cum Urbe Provinciae redierunt . Per eam enim qua cumque mulierum renunciationes jura dotalia im-
204쪽
De don eo in eas stat matri rep. I92 minuentes sunt exitu inutiles, nisi quatenus Prin cipali muniantur assensu. Quin praestito licet aiaseusu, tunc tandem ab hypothecaria mulierem arceri placuit, si ipse, cum quo contraxit , aliusve ab eo causam habens, judicio sit lacessendus; nec enim alii creditores assensu in aliorum gratiam praestito tueri se possunt. Vide de Franch. decis 477. n. q. festu. Ceterum haec in dote tam tum obtinebunt; nam si hypothecam ero anxifixo, quod ajunt, remittat uxor, cum in eo asta. tur de lucro captando, et rite renunciasse videbitur L viduis. g. a. C. qui potiores in pignor. ha.
XVIII. At vero cum contra societatem per matrimonium initam, & reverentiam viro debitam videretur ad egestatem eum perducere , qui nudius tertius vitae omnis fuisset consors, non tantum dotis nomine, sed ex aliis quoque contram-hus virum ab uxore conventum non ultra facultates damnari veteres voluerunt, idque beneficium, uerrentiae vocare amant intueretes; eumque
honorem uxori quoque, ac patri etiam , haberi placuit, si ex promissione dotis convenirentur L. 17. β. fotuc matri Huic autem beneficio renum clari non poterat ; proinde licet pacisceretur maritus , ut conveniretur in solidum, id pactum tamquam bonis moribus adversum Pisari non oportebat L 14. F. eod. Tantum id beneficium perso. nale erat, nec ad heredes praeter filios, & viri Patrem , extendebatur L Is. π I8. eod. Lbcet autem in Urbe, ejusque territorio, si a marito, ejusque heredibus restituenda doe sit, restitutionem in solidum fieri , at consueta. de Iundor.
id tamen in sola dotis causa servari oportere, reae
205쪽
xρ1 Ad tit. X. Exeussus IIImonet Napodanus ad d.consuetu.χρ ob pragmatbcorum vulgatum illud essatum , strictius interpre-.tandas consuetudines esse, si obrogent iuri cona inuae. Quapropter si ex alio contractu vir ab uxore comveniatur , deduisto, ne egeat, condemnabitur ex J ure Romano iv l. 2o. β. de re iudici Quin in ipso dotis judicio non ultra bona sieviendum in
virum , nec eum in carcerem detrudendum ob conjugii memoriam, recte scribit Carolus de Rosa ad
XIX. Harienus dicta procedent tandem , si dos viro revera sit numerata . Si enim dotalibus instrumentis dotem recepisse quis sateatur, quae ei numerata non fuerit, siquidem matrimonium non constiterit ultra biennium, intra annum a solutomatrimonio exceptione non numeratae pecuniae se tuebitur: sin diuturnius matrimonium fuerit , imira trimestre spatium a soluto matrimonio eam exceptionem vir debet opponere. Ceterum si connubium constiterit supra decennium , exceptio imris , dc de iure erit, revera dotem solutam esse L 3. oe authent. quod locum. C. de doc caut. nou numeri Quod si vir non conveniatur, ne lapsus temporis ei noceat, praesto ei erit protestatio de dote non numerata, vel instrumenti condictio, quodos accepta dicitur , ut alias fieri amat in pecunia non numerata. Vide, quae disseruimus libr. 3. sub tit. de obligat. literan TL
206쪽
ΡRaeter nuptias, & legitimationem, justos quoque liberos facit adoptio ; siquidem ea in alimnam familiam, inque liberorum locum eliguntur extranei. Adoptare enim est eligere, eaque semientia sexcenties apud nostros optio legari dicitur, cum legatur electio in tit.F.de opt. vel ele L legar. Saepiuscule etiam apud alios auctores legere , vel eligere ad adoptionem indigitandam usurpatum invenies: ita Ausonius in Nerva I 3.
Nulla viro soboles ἰ imitatur adoptio prolem,mam ieetisse juver, quam genuisse velit.
Vide Tacitum hi t. I. I 6. Licet autem apud Omnes plerasque Gentes in filiorum locum extranei semper asciti fuerint, ut vel senescentes familias, vel scelus matrimoniis jam caducos substituta sedicunditas prolis ornaret, adoptiones tamen nusquam terrarum frequentiores, quam Romae , fuisse crediderim. Ut enim omittam, quae apud alias quoque Gentes adoptionum fuerunt invitamenta , dbgnos liberos consensu monstrari, integrum adoptandi judicium, atque ita quemque optimum inveniri ; contra vero fortuitum videri , quale ingenium a nobis prognati liberi sortiantur , eosquesualescunque serendos; ut haec, inquam, omittaabita apud Romanos res comparatae erant seu Publiscae, seu privatae, ut necessitate quadam parandi liberi per adoptionem essent, vel ne desectu sobrulis sacra gentis perimerentur contra vulgatum D Cemvirale carmen, vel ad plebejos magistratus adipiscendos. Siquidem adoptionis beneficio veluti m. L. N per
207쪽
I94 S tagm. RomJuris, ac PatriLib.LGLXL per insertos liberos perennabant in semilia sacra , per eamque patricius, qui alias a plebejo munere arcebatur, plebe, magistratui capiundo erat. Ea sane de causa in plebejas migrasse familias turbudos quosdam, & tribunatum plebis inhiantes accepimus si j. His accedebant orbitatis poenae, ac praemia parentum quoniam ne praemiis exciderent, aut poenis afficerentur orbi, liberos, quos Natura negaverat, per leges sibi parabant. Et ii enim inter praemia patrum adoptatori proderant , quod jam bilem Publio olim Scipioni moverat apud Gellium no I. Attic. s. 19. Quin imo cum lege Papia candidati pli es habentes liberos reliquis praeserrentur , eisque ad honores sestinantibus sim li anni ex legibus annariis per sngulos liberos remitterentur i. a. F. de minor. fraudulenti homines 1 Ita nar at pro domo sua Cierio ad Tribunatum plebis viam affectantem Clodium adoptandum se dedisse Fonteio plebeio homini , ut e patriciis exiret, ac migraret in sacra plebis, quod & de Dolabella Cassius memoriae prodit Libr. 42. Cum vero, ubi quis in adoptionem se plebeio dedisset, plebeius ex patricio fieret, e dem iure nobiles iam videntur , qui imaginum iure carentes a nobilibus adoptabantur. Sane Tacitus annal. 3.
I. per Claudiam samiliam , & adoptione Liviorum, Iuliorumque clarissimam nobilitatem Liviam nactam tradit. Apud eumdem Use. r. Is . Galba Pisonem adoptaturus insigne , ait, tibi, Sulpiciae , ac tiratiae demia nobilitati tuae adjecisse. Hinc in Aurelian. Vopiseus hune Principem per adoptionem factum seribit heredem sacrorum,n minis, timorum, totiusque juris adoptivi patin. At vero in ea re dignitatem oportet a nobilitate, & gente distinguere ; per adoptionem enim augeri ouidem dignitatem, Mon vero minui Iurisconsultus ait in L 33. F. h. t. - Proinde subdit, Senatorem a plebeio adoptatum adhue se-
208쪽
De adoptionibus. 19snes per adoptionem filios sibi quaerebant, eosque, ne oneri essent, partis honoribus, emancipabant. Uerumenim vero ne sine solicitudine parens, λne luctu orbus longa parentum vota repente ada, quaret, neu promitti legum in ludibrium vertorentur, Senatusconsulto cautum sub Claudio est, ne qua in parte muneris Publici adoptio simulata
prodesset Taciti annal. I s. I9.
II. Iam vero in l. I. F. de olf iurid. adoptio dicitur legis actio si): auctore igitur Ulpiano in
h. t. inter absentes, aut per alios expediri non debet. Fortasse etiam exemplo legitimorum actuum per conditionis, aut temporis adjectionem vitiabatur omnino. Sane aperte Labeo apud Paulum in ι. 34. F. eod. nullam amonem competere scribit ex pacto ita convento, ut Post N a triem
maiorem manere. Contra Plebeium a senatore adoptatum Senatoris filium haberi placuit F de Sensat. Ceterum quae dixi, apud Romanos quidem obtinuerunt cum tamen hodie nobilitas veluti per traducem a parentibus propagetur in liberos, ejusque concessio a Numine Principali pendeat, apud nos plebeius adoptatus a n bili adhue plebejus erit, nisi adoptato Pti eps iura simul nobilitatis indulseat. Vid. Strykium inium modem. pand. l. I. r. 7. g. 8. 1 Actionum legis non unum genus e aliae enim , auaore Pomponio in I. a. F. de Orig. Dr. sormulae conce-Ptae erant, quibus coram magistratibus homines discepta- hant; aliae apud magistratus quidem, at sine disceptatione tamen expediebantur, veluti adoptio , manumissio , &ο. At in eo conveniebant omnes , quod coram magistrati-hus explicabantur, in eoque potissimum ab actibus legitimis discedebant, quod hi sine magistratuum praesentia vel intra domesticos parietes rite peragerentur. Vid. Oiseid. Mastori ad Umcint. Grmis. I. I. c.
209쪽
optandus tittit : nec enim convenire videbAui'
filium temporalem habere. At 'vero adoptio nμqualisqualis legis est actio, sed naturam Iinitan. 3pioinde imam naturae a Papiniano dicitur m t. νs de liberi potis . In filium igitur , nepotemves rite quis adtatabitur neutiquam vero in fratreindaut 'patruum quis enim umquam fratrem Signat, aut patruxim J Indidem est, quod per adoptionem' quidem libet's parare licet , modo tamen per Optantis aetat em opportune id fingi queat. Ire
de est, quod si in locum filii quis adoptatur,ple.
na pubertate, idest, duodevigintv annoς eum ado ptator praecedat , oportet ; si in locum 'ndrotis sex supra tri lita; atque ita deinceps semihanti ψteri ipus pub tatis e it, si tam am ex inferioridu liberi sint adoptandi . h. t. Merito igiti deridiculo habueris Alexandri adoptionem ab liygabalo factam, cum Iannum ille duodecimuiae hic decimum quartum aetati 'ageret Herodiarebi' ls. 7. Quod autem diximus, in locum nepotis ad loptari quem posse, id rite procedet , si non dis-- sentiat filius, ex quo susceptus nepos adopti fingitur id ni fieret , suus heres agnasceretur vito. Sed & filii consensus tuto negligitur, si
tamquam ex incerto silio quis adoptetur neque enim ita adoptatus cuiquam tamquam suus agnae iscitur l. 4 . F. b. r. eodem Naturae simulacro sc imitamento manat, quod spadones quidem adoptare.possint sa), neutiquam vero castrati, thi
d tunt, qui psepte vitium , Mod tantἐn satiari quotus palantqs fieri non possetit . eoquesset si 'meatissimi
210쪽
De adoptisnibus. ansae, thlibiae, & si quod aliud genus emuchorum est; illi enim, sublato vitio corporis temporario, parentes fieri possint; hi liberis gignendis operam
dare nequeunt. Sed & Leo no eu. 26. eunucius
adoptiones indulsit , ut eo qualiquali 2latio injuriam molliret illis illatam. III. Atque haec quidem ex Naturae similitudine in adoptionibus placuerunt sunt adhuc alia , quae Civilibus institutis accepta refert adoptio; ejusmodi illud est, ne sceminis adoptare liceat: a, surdum enim videri poterat, eas in adoptivm πω estatem habere, qua ne in naturales quidem liberos uterentur Ulpian. fragm. 8. 8. Vix tandem Diocletianus & Maximianus in amitarum liberorum solatium taminis indulserunt adoptiones ι. s. C. h. t. Quo ipso tamen eas heredem tantum hahere placuit nullo cum jure patrio, quo ne ianaturales quidem utuntur Io. inst. b. t. Ex imstituto etiam Civitatis est , quod adoptatus suus heres adoptatori fiat, Omnibusque, qui in familia . sunt, heres veluti legitimus agnascatur, licet emrum consensus in adoptione non intercedat. Lex enim ipsa in familiam per adoptionem insertos uti jubet agnationis jure , velint , nolint agnati . 7. A. h. t. At vero iis, qui extra semiliam sunt, per adoptionem non agnaicimur. Ius enim ea tam tum agnationis affert, licet per accessionem jus
patur a Pomponio ι. 6. f. 2. F. de Mil. edict. & Μareiano etiam in t. 34. 3. ult. F. de manum. Uind. Aliquando tamen spadones intelliguntur omnes , qui generare nequeunt seu id natura sit factum , seu arte , seu morbo , ut Athlibia , & thlasae, & eastrati etiam ea voce intelliganis