장음표시 사용
171쪽
putri materia generantur; ne ergo dica tur,quod a casu proficiscantur, necessa
tia est positio Idearum Ad pro sto ual
de minus necessitatis est: ut propter id Ideae ponantur; percompertum. n. est ad haec prodeunda suffcere agens uniuersale cum dispositione materiar.Qua in re merito contra hos Arist. primo Diuino rum argumentatur, probans, eas neque scientiae nec motui, multo minus esse, deseruirer primo etenim probat, quod sitit inutiles ad motum; quonia per eas non sunt causae essicientes ; sed tot males,quae, Ut clarum est) neque motus,neque mutationis sunt causae r secundo qcrnon sint utiles ad scientias; probat ex dissinitione ipsius scire, quod est nos e re substantiam eius. At hae Idear, neque sunt substantiae eorum, neque quicquaillorum ; quia iuxta illos non sunt in re; sed extra rem, quod non sint utiles adesse rei, probat Arist. quia formis, quae valent ad rationem essendi sunt unitae rebus , quod repugnat rationibus taliui
172쪽
Ιdearum Nihilominus stante hac veri- itate, ulcietur, aut Arist. non intelleXIl--- a
se Plato' em, aut non aduersus illum instare, sed aduersus illos, qui sequebantur Platonem non intelligentes ningistrum,nec modum,secundum quem p suit ideas. Habemus, enim in Platone,& praesertim in Timaeo, quod non hoc modo posuerit Ideas, ut imponit ei Ar. & ne in aere loqui videamur, adducem' quasdam solemnes Platonis auctoritates,multis in locis collectas, quarum prii - . rima est in lib. 7 de Rep. quo in loco ait Plato Id eam boni regnare in mundo intelligibili, in Timeo afirmat, opificem mundi i minit tum fuisse exemplum sempiternum ,quod in mente eius repe- ritur; Vnde Boetius; ducis ab exemplo inisa γ'
pulchrum pulcherimus ipse ; Insuper πα
Plato affirmauit mundum sensibilem es Math.s.se unum continentem omnia; quia ad similitudine unius est formatus:hoc uero Vnum ad cuius dimilitudinem est for
173쪽
te refulgens. Ex hi*ςrgo patet, quod non dixit, quod dantur Piscium ferraru. ac consimilium, purae, ac per se exilientes substantiar, seu essentiar;sed dixit,qa Ideae sunt in mente Diuina, non ut accidentia in subiecto, seu , ut forma in alia Rrma, VH, ut pars formae iuncta cum a
lijs partibus: sed suut Ideat ipsamet Di-
: . ina essentia, ut caetera representans,ut nata imitari, & ut caetera omnia, ueluti
causam ludes:& quamuis omnes idcaesuit idem in D inamente, distinguuturtamen ratione ι Di stilictio uero ratio-Hio ra. nis in sacra Thaeologiaeade0 efficax est. MET... Vt per hanc in huiuscemodi negotio viana vere negatur de altera, adeo quod non ea rations,qua producit equum, Tmκβ ducit, dc bominem. Ex his cossigo,quod Idea de mente Platonis est eXemplum, seu exemplar aeternum reru natura producibilivman Diuina mente collocatu, per quod cuncta a primo opifice prodeuntia ei offeruntur, ac producuntur ad extra . Dicitur primo est eAemplar;
174쪽
mo modo secuduse ,&sic est Diuina eL Ima. v sentia; alio modo cum relatione ad Diuinam mentem,& est eius intelligibile, seu idtelledicio: Tertio modo considera- tun utrefertur ad mundum sensibilem: .& sic nuncupatur exemplar, optime ityreque dicitur exemplariBene igitur ab eo dem appessatur exemplar aeternu, quia per hoc Idea seiungitur a caeteris exemplaribus, quae, cum non sint per se stem tna , proprie nequeunt appellari Ideaei
sed per quandam similitudinem ; Vndei Magnus illae Chirone' Plutarcus de Et pliarare. Wrbo graeco in Delphici templi Propylae is scripto, quo in loco etiam scribHumerat,cognosce te ipsum ; sic de m te Diuina , ct Deo est orsus, Deus auia
si fas est dicere nec est in tPe aliquo, sed in aeterninate immobili cuiusnihil prius nihil posterius, nihil futurum, nihil p teritu est; sed , cum unus sit ens iii uno munc illud, quod est semper replevit. Solum igitur ipse est vere en quod
175쪽
colere, ac salutare oportet. Haec illae, &
Illustrissimus Platonis expositor Dydimus in libro,quem inscripsit de placenti Urim o bus Platoni, sic ait, est autem Idaea per- petua substantia, causata principium; - - ut singillaria talia sint . qualis ipsa est tu autem intellige id repraesentando: Haec , ille; at haec multo altius sapientissimus ille Moyses ex quo hςc isti acceperunt, , conscripsit,dicens, in principio solet, & stollas;& C lum visibilia: seu firmamentum; arridam terram, diem; S noctem,ae omnia visibilia, δί inuisibilia, aeternuo Aug. verbum creauit bida D. Patre Augu-ρρ D, stino,Verbum increatum dicitur forma - ' Mintaeiriplatinon ibrniata;sed sorma rum omnium forma, id est causa omni ii, quae fuerunt, sunt, ac futura sunt: addit
rerum natura producibilium) ad manifestandu quarum rerum. Ιdeae sint cau-
176쪽
i competunt: Dicit per quod,&c. quia
in his uerbis Idearum munera explicatur,quarum potissimum sunt duo:primo, ut intelligibile,primaeque mentis cogni. Risi secundum,ut sint rerum seruarum causae: Patet ergo quid sit Idea de Platonis sententia, dc quoniam sapientissimus oraculum naturae Ar. eius sensum haud non attigit; uel nequaquam, meri suimpossibilitatis repraehenderit; quin potius eiusdem dist ipulos uarias a magui stro doctrinas ponenter, ut etiam fecit Aueroes de unitate intellectus, nitens. ad eius nephtandam sententiam Ar. adducere; quibus diligentissime consideratis, consulto inquit-S. Doctor ut Plat nici ponebant) tanquam indignum, ambitrans hoc Diuino Platoni tribuere: cum ab id ab eius mente uti probatum est) alienum extiteritaex his etiam sequitur, quod Ideae sic acceptae, sunt formae imitabiles in Diuino intellectu colloca-
tar:ad quarum similitudinem producun
177쪽
derminantis sibi finemquς in raptissentando sunt eiusdem naturae cum ideatis; per quas res factae a Deo habent uerius esse in Deo, qua in propria natura quial in Deo sint esse, M vita Dei:de hoc latis dictum sit de '. iEt ideo relinquitur qΤ generis, uolspecies, vel differentiae ratio conueniat essentiar, scJm quod significat per modum totius; ut nomine hominis, uel animalis, prout implicite,& indistincte con' tinet totum hoc , quod in indiuiduo
.clus i. EXclusis duabus opinionibus, hic S D. manifestatueritatem;&ponit hanc conclusionem. I nten tio generi s, speciei, & dissereminconuenit essentiis substa-J Ω:.. tiarum compositam im prout significant per modum totius secundum quod impliciae & 1 distincte continent totum, est in indiuiduo, Mid potest Vrobari a sufficienti diuisione. talis intentio non: i. . conuenit essentiae in abstracto semptae; o: F nec Ideis Platonicis emo tali naturae ,
178쪽
quomodo vero id contingat in sequentibus manifestabit.
Natura autem , Vel essentia sic accepta, potest dupliciter cosiderari uno mo secundum naturam,& rationem pros priam: Se haec est absoluta consideratio ipsius: & hoc modo nihil est veru de ea dicere: nisi, quod conueniat sibi secun- dum huiusmodi s Vnde quicquid aliorum sibi attribuitur, falsa est attributio V.g homini in eo, quod est homo conne nil rationale, & animaI, S: alia, quae in eius diffinitione cadunt: album uero,uel migrum, vel quodcunque huiusmodi, quod non est de ratione humanitatis, non conuenit homini in eo, quod est
- Ad hanc elucidandam, & probanda Conclusionem,tria praemittit auctor pri- mo duas distinctiones ante oculos pD-' nit;secundo excludit duo illarum distinctionum membra, quibus intentiones Logicales accommodari non possimi, tertio ad institutum proficiscitur,& ueri
179쪽
tatem manifestat, &conclusionem probat; Dicit itaque, quoad primum.1.q r. essentia sic accepta,potest dupliciter co siderari scilicet uno modo scdm eius ra. tione F priam, M talis dicitur absoluta. consideratio, Vnde sic accepta,nil de ea. Praedicatur,nisi,quod conuenit ei in qua tum huiusmodi; ut si diceretur homo est . animal rationale,& denique quςcuuq; cadunt in eius diffultione;quicquid ue ro aliud ut sic consideratς attribuitur, erit falsa prςdicatio. Ideo,si queratur, utru ista natura possit dici una,vel plures,neutrum concede . dum est,quia utrunque est extra intelle ctum humanitatis,& utrunque potest sibi accidere, s. n.pluralitas esset de ratio
- ne eiuS,nunquam possetesse una; cum tamen una sit,secundum quod est in sorte; similiter, si unitas esset de intellectu , &, , ratione Cius,tunc esset una,M eadem natura, sor. & Pla. nec post et in pluribus plurificari. Exequitur eius institutum Auctor n
180쪽
quies quod, si quis forsan dubitabit,uel
interrogabit, utrum illa natura sit una, Vel plures, neutrum concedendum est: cum utrunque sit extra intellectum e . ius, attamen ei Vtrunq, acci dere potest, una dumtaxat ratione hoc probat:
supponens, scilicet quod unum, & plura sint opposita. Et primo P bat de pluralitate sic.Ilud,quod est de alicuius in rAEt atellectu, impossibile est intelligi sine eo. At essentia hominis in sorte intelligitur
una, ergo pluralitas non est de eius intel icetu: pariterque asserendum est de unitate, respectu cuiuscunque essentiar, sic absolute sumptae tali ratione, si unitas esset de intellectu illiust tunc in quocunque esset una,& sic non posset plurifica . ri ergo una & eade essentialiter esset Petri, & Pauli, hoc autem est inconueniens ergo&id, quod assumptum est. Alio modo consideratur, secundum s. quod habet esse in hoc, uel in illo, & sic de ipsa praedicatur aliquid per accideri ratione eius, in quo est,sicut dicitur,qcr