장음표시 사용
181쪽
moin albus; quia sor. est albus, quamuis homini non conueniat in eo,quod est homo, haec autem natura habet duplex esse unum in siligularibus, aliud in . anima, & secundum utrunq; consequuntur ae dentia dictam naturam;& sic in singularibus habet multiplex esse, secundum diuersitatem singularium & tameni si naturae secundum propriam considerationem. s. absolu tam nullum i storum esse debet,falsum. n.est dicere, quod natura hominis est inquantum homo habet esse inhoe singulari; si. n.esse m hoc singulari conueniret homini, inquantuest homo, non esse t unquam extra hoc
singulare s sim ibi si honueniret homini inquantum est homo , h6n esse fi singulari: nunquam esset in eo; sed verum est dicere'; quod holmo, in quantum est homo inti habet quod sit in hoc singu laris vel in illo. Patet ergo quod natura homihis absolute considerata abstrahit, a quolibet esseritat quod non fiat praecisio alicuius eorum & haec natura sic em
182쪽
clde rara, est, quae praedicatur de omni- hus indicianis. Hoc in loco S. D. secundam distinctio n Messentiae tradit, quae est huiusinodi, - scilicet quod potest secundo considera- .aepositiori talis namta sectivium esse, quod habet
tur de ea per accidens, ratione eius, in uo est, sicuti solemus dicere, quod homo es 1lbus; quos iam Hieronycnus est albus, at quoniam haec natura, libi modo in singularibus, uerum eo 'per sua speciem,in anima est,quamuis ex se, 65 1iderata abstrahat ab omni esse aliqua accidentia consequuntur eam & secundum esse,quod habet in anima p&'secundum esse, quod habet extra anima. Accidens vero,quod consequitur eam, prout habet esse' Xtra animam bifariam desumi potesttvno modo, ut appelletur accidens propri malio modo, ut appet n. ιὰ
' latur accidens commune, proprium ac- .s Aera- ' cidens emanata principiis essentialibus η
- 1peciei;& dicitur accidens md inten
183쪽
tale;& primo,& per se speciei conuenit; fecundario uero competit indiuiduis; i ut patet de risibili in homine, accidens Nero commune emanat ab ipsis indiui- duis ex scilicet indiuiduationis principiis: cum ex eIementorum diuersa cω- stitutione varia causentur accidentia, &appellatur accidens praedicabile quintum : dc primo conuenit indiuiduis: secundario speciei,prout principia speciei
pae 34 - conseruantur in singulis. Haec igitur ac-ι cidentia sum realia: & consequuntur na turam, prout habet esse reale: Si veris co sideremus talem naturam secundum es- . sokquod habet in anima; eius etiam accidentia ipsam consequi intueb irruir,quae entia rationis appellantur,ut genuS,species,disserentia,indiuiduum.Vnde recte areia, ἡ inquit S. Thom, quod secundum utruque esse haec accidentia consequuntur 'φ' / essentiam;&diuersa accidentia, secundum diuersum esse: quare concludit dicens, 'iod huiusmodi natura, prout habet esse in singularibus sec u udum singu
184쪽
Iarium diuersitatem, diuersificatur; ita tamen,quod illi iuxta eius primam acce -ptionem,& propriam diffinitionem, nullum horum esse dicitur. Et hoc probat tali ratione; quonjam,si homini in qua- y- 'tum homo conueniret in hoc singulari inesse,nunquam profecto extra illud singulare existeret;similiter,si illi in hoc singulari esse repugnaret, nunqua homo, quatenus homo esset in sorte, & Platone . Concludit denique, dicens, quod natu- .ra absolute considerata abstrahit a quolibet esse, hac dumtaxat coditione,is n5 sit praecisio , uel exclusio alicuius eorum cum utrumque illi possit conuenire. Non potest dici, quod ratio uniuersalis coueniat naturae sic acceptae, quia de
ratione uniuersalis est unitas ; & comunitas. Natum autem humanae neutrum eorum conuenit, secundum suam abso lutain considerationem: si enim communitas esset de intellectu hominis;tunc in
qu Ocunque inueniretur communitas, &hoc saltum est; quia in sotte non inueni-
185쪽
tur commuiatas aliqua, sed quicquia est in go,icidi ut divi tuin e st. His injuerbis ali tor remouet a puedictis diuisionibus duo mem, ra, quibus intellises logical es haud attribui pos5Ut , quinum primum tale e si erit etiampli conclusione. .
Essentiae , seu natura absolute consideratae huiusmodi intentiones nequaqua attribui possunt, ad hoc comproba du, talem inducit rationem. ρνι s. T. Et de cuius natura, seu ratione no est in itas, com m v nitas non pote st attribui intentio logica . Sed de ratione esseriar absolutae consideratς, non est unitas, seu c omna unitas, ergo ei no potest attribui interio logica aior ex se clara est, quoia i atri secundum Arist. 1.Posterioruuniuersale est in multis de multis unum. Minorem sic probat auctora quoniam si unitas, uel communitas es ent de rati ne naturς humanς, sic consideratς, tunc in quo cynque inuem reta natura hominivnueniretur communitas,quod econtrario
186쪽
trario apparet in sorte,& Petro : quoniaquicquid in illis est,indiuiduatum est ut patet superius. Similiter asserendu est
de unitate; quoniam tunc tolleretur comunitas; ac proindeplures homines no essent unus homo.
Similiter etiam non potest dici,quod ratio generis accidat naturς humanae, secundum illud esse quod habetin.indiuiduis quia non cenitur in in diu iduis naturaliumana secundum unitatem , ut sit unum quid conueniens cuilibet'; qcyratio uniuersalis eXigi Nunc excludit seci dum membris,& statuit hanc conclusionem. Huius- r--: modi intentiones Logicales non sunt δε ρ T- tribuenda cui cimque naturae,prout habet esse in alio. in indi uidit is,& probat sic. Illi d e cuius ratione non est unitas,no potost attribui intentio Logica ; sed de ratiCne naturae, prout .cst in indiuiud Lis, ncn est unitas, si dyliuatit Ogo
. Rel inquitur ergo quod ratio specioi
187쪽
accidat naturae humans secundum ilia lud esse,quod habet in intellectu. Ipsa enirn natura habet esse in intellectu abstractum ab omnibus indiuiduantibus,& habet rationem uniformem ad omnia indiuidua, quς sunt extra animam ς prout essentiali ter est imago omnium, Minducens in cognitionem omnium,inquantum sunt homines & ex hoc,quod talem relationem habet ad omnia indiuidua, intellectus ad inuenit rationem
species,&attribuit sibi.Vnde dieit C5mentator primo de anima, quod intel-Ieetias est,qui faciluniuersalitatem in rebus. hoc etiam Auic. in suae Metth. octauo dicit. n. is . Hoc iΠ loco, S. Doct. uenit ad qua siti radicem, indicans qualiter essenti attribuatur intelio Logica,& hoc facita sumienti diuisione. Qua in repona
tur de mente eius talis concluuo.
Natura humana secundum esse, q rhabet in anima est uniuersalis Ac hoc duplieiter probatur: primo per ly relim.
188쪽
quitur, dcc. secundo per ly ipsa enim , natura.& cstera) Sc ratio est huiusmodi. Ista intentio Logica, scilicet genuS,spe ρνι. 1.cies, differentia, individuum, uel attribuitur nature absolute consideratae, uel prout est in indiuiduis,uel, ut est in antiana; non primo modo nec secundo modo, uti probatum est, relinquitur ergo tertio modo quod talis intelio attribuatur secundo probat sic: natura humana με.a. secundum quod est in anima, est una,Mest communis ergo sic est uniuersalis patet consequentia a descriptione,ad de- Iscriptum. Antecedens sic declaratur. Natura humana est in intellectu per spe ,.. .viciem intelligibilem repramentantem ipsam, ut est abstracta ab omnibus prin
cipijs indiuiduantibus perquς distin
guebatur in singularibus:remotis autem principijs distinctivis res remanet indistincta: ac proinde, una;ergo ut sic est mna, Sc hoc probatur, quia ita eius ratio
aequaliter,& uniformiter conuenit Omnibus eius suppositis. Est etiam commustae caualiter
189쪽
omnium hominum similitudo: 8e ducit inrellectum in omnium agnitionem hominum, quatenus sunt homines. Han Cautem relationem talis naturae ad omnia indiuidua significat hoc nomen species,& hoc nomen uniuersale; his additur etiam Auerois auctoritas in primo A..νοι, de anima aientis. Intellectus est, qui facit uniuersalitatem in rebus. i. rebus a tribuendo uniuersalitatem: cui etiam subcribit ille Magnus Auic. 8. Metii desere dicenS. Et quamuis hςc natura intellecta habeat rationem uniuersalis, secundum v c paratur ad res, quae sui extra animam: quia est una similitudo omnium:
. tame secundum quod habet esse in hoc intellectu mel in illo est species quς damintellecta particularis. Et io patet def-A... , . sectus Com. i 3. de anima,qui voluit ex. uniuersalitate forma rintellectae, unita 's' temtantellectus concludere: quia no est, uni uersalitas illius formae, secundu hoc
esse,quod habet in intellectu; sed secundum
190쪽
dum quod ad eas refertur,est ut similitudo rerum; sicut etiam si esset una statua corporea reppraesentans multos homines, costat,quod illa imago, uel species statuis haberet esse singulare, M proprium, secundum quod esset in hac materia, sed haberet rationem communitatis secundum quod es et commune r praesentativum plurium. His in verbis S. Ductor tres dubitationes e medio tollit, quarum prima ta
lis est. Quidquid est in singulari, est sin
gulare;cum recipiens, Sc receptum debeant esse proportionata. At intellectus meus, in quo est illa natura, estisingularis ergo huiusmodi natura erit singularis. Hanc itaque remouet dubitationem per unicam dumtaxat distinetionem, inquiens,quod illa natura colideratur dupliciter. secundum esse, quod habet in is anima: alio modo secundum quod com obiὸcta. paratur ad res extra animam:primo modo est singularismo autem secundo mG