장음표시 사용
211쪽
prima est talis.s quod in essentia substantiae comp0sitae pctest assignari totum: de pari; quod non bene uerificatur de su b- stantia simplici: assignatur ut quoda tOno' ςxcludendo mater designationem : pars uero excludendo simpliciter designationem materiae. Unde cum 1 ni ficatur,ut pars, no predscatur e tΟ-to,q uando u ero ignificatur, ut totum si-
, chlanete, siue indistincte, ut homo he- Aitae potest praedicari . Si uero Ioquamur de labium tiae simplicis ellcntia: haec non potest significari,msi ut totum: Cum cirC
sententiam per dictum Avicenae inqui tae, quod quidditas simplicis substantiae est ipsam et simplex: quia non est ali uid' aliud recipiens ipsam. Is.κιὰ Secunda differentia est,quia essentia
r rum compositarum ex eo, quod reci-- λ.. p untur in materia designata, uel multi-- . plicantur secundum diuisionem eius: co-
212쪽
idem specie: de diuersa su inero, Dd cum essentia simpli . I m teria non PQ esse tali amψtiplicatio. Et ideo si*nivorteet,q u O d inueniantur plura in diuitim uniuέ speciei initiis subst mitti ed rq xiiiiiiii indiuidua et tot suntis e c i ef,-Α uiqennas dic it expresse. ., i Ponit auctos secundam dicrentiam dicens, quod cunx essentia sub stantiae cq sitae possit recipi in materia signata , sequitur quodpqssit multiplicari secun dum diuisiooprii eius: & ideo contingit quod utat aliqua eadem specie, ocnumero diuersa. Sed essentia substantiς simplicis cum non sit recepta in aliqpa materia, non multiplicatur in pluribus indiuiduis eiusdem speciei, sed quo sutindiuidua, tot sunt spς cies. Quibus arridet Avicenas expresse in eius ivleth. Sedeu his insurgit maxima dissiculsi s Th nustarum,&Scotistarum; Scotistae affir
mansi quod in qualibet specie intelligo
tiarum. N Angelorum reperiuntur plinta
213쪽
noi modo sunt S. I 6c sed etiam iusds
em fideo quod tota mens ria lin ψesidationem indiuiduorum oriri ma . tiliaemulta etia possum dici circa sun vimenta:& rationes Thomistaru; quo
214쪽
ωgrim,ui h chgitas.quaestuamuis no primo modo sumis proumttamen a materiat Mundor d-cem inlae quid*nopinio quak sit lissima tangenio hodorifice nummo prolatarii hi tam inus
215쪽
ultivi inhalitas narime recundum eatis 3. essep orestreirgo non prouenit a materia
nec a gradu materiali positivo quocunque modo fumpto i . ditio Raed traduel protinnst a formli, uel ab alio iij moeri riuu dissere specifices Deum
tia 4. do issima quae in Angelis esse non potest quario illud quod bdditur forma IN Non proficist, tura materia propriὰ dicta uariar spe aciem cui habetur ab Ar.i ii Meth sparsimi inquienim quod species sunt ueluti nimmeri, qui additus unitati uariat spetini ergo h u i u smodi hecohettay facit di rei specifice: mul ta alia i nnuimem fere seiunargumenta, quae possunt adduci aduersus hanc positionem, quae licet ingeni musit; attamen ut ersa ipsemet alte statur scotus Arist idoctrinae aduersaturui Sed tu uide Duran dua. d. 3.q. 3. Ηerue
Giez3 e ente & essemia capo.q.y. i. , .: Huiusmodi ergo substantiae quanuis sint formae sine materia noetamen in eis '
216쪽
omnimoda simplicitas est,nec sunt aes ij. puri I sed habent mistionem potentiae τEchoc siic patet. Quicquid.n. non est de intellectu essentiae uel quid litatis, hoc est adueniens extra, & faciens compositionem cum essenti atquia nulla essentia sine his quae sunt partes essentiae intelli. ram. Agi poIest. Omnis aute essentia, uel quissi. M ditas intelligi potest sine hoc quod ali quid intelligitur de esse suo. Possum.n.intelligere quid est homo, uel phaenix,& tamen ignorare an esse habeat in rerum natura ergo patetquod esse est aliud ab H eoti vel quidditate. Haec est secunda pars principalis in Η 'in qua S. D.inquirit utru in illis sit omnimoda simplicitas, an vero aliqua com positio:& concludit,quod in eis tres sint potissimum compostiones,quarum prima est talis: & idem etiam erit pro pri- σε - r. ma conclusione. Omnes naturae intelle β τρ'
217쪽
ves quidquatis Est aliud ab ipsi e Metia,& quidditate; sed esse actualis exiitatiae est huiusmodi; ergo,maior probatur quia nulla essentia absque his, quaesunt partes essentiae inrelligi potest . Minor etiam probatur omnis egentia rei cne tae potest inte figi line esse suo, ergo tale non est de intellectu eius; antecedetis patet de eclipsi, phamicer rosa: &ἡtiam nullo existente homme in rerum natura semper haec est vera Ppositio ,homo est animal rationale , coniun. consim1libus prςdicatum supponat naturaliter , cum
sit d e essentia suo est iri priud modo dicendi per se :at sempiterna habet
veritatem, ut benedicebat S. D.primo posteriorum)cum ergo aduentat essentiae necesse est ut ficiat compositionem N. fati Cum eg ac proinde earum essentia sit e &-asito posita ex esse & essentia. At quoniam an
π... uq in quaestib utrum in creaturis esse ea realiter destinguatur ab essentia:)ibeat in horia gratia aliqu anti et circa hoc
218쪽
C A i P. V T V. si s stimorari. Qis se re sciendum est quod μι-D.Boetius in libro de Hebbomadibus ait diuersu m est esse, & id quod est Item ait Onanc quod cst participat eo quod est et2 Insuper praeter rationem fortis siqiam S.D.possunt adduci & alis rationes spissim carptae ex Doctrina eiusdequataim pri ma est talis. Nihil est in po-3entia ad se ipse sed essentia est in I
tentia ad existentiam , ergo realiter& caetera. maicr estuprarminor superiori . exemplis iam probata est, seclido quidditas non habet causam effciente, quia ternaliter verum est, homo est animal rationale: at esse habet causam efficientem : quia tam generatio quam creatio terminantur ad esse:& res habent esse a Deo,er o,esse differt ab esentia caetera
s in contrariti sunt, facile solui pollunt. . . Nisi forre sit aliqua res cuius quid ditas sit suum esse, , haec res non potest esse nisi una&pria quia impossibile est. vi fiat pluri fica tio alicuius nisi per additionm alicui*s dissi entis sicut multiplic-
219쪽
eatur flatura generΨihi speciebus, iret per hoc quod forma recipitur in diubitaias materios icut multiplicas natura spe ciet in diuerm indiuiduis, vel per hoc quod unum est abstrachim dc aliud in aliquo receptum . Sicut si esset quidam
color separatus esset alius a colore non
separato ex ipsa sua separatione. Si autem ponatur aliqua res quς sit esse ,ita ut ipsum os sit subsistens hoc esse non re ei piet additionem differentie, quia iam non ossct ese tantum, sed esse: &prstes hoc forma aliqua; & multo minus recipiet additionem materiς,quia iam esset esse non subsistens,sed materiale. Vnde relinquitur 91 talis res qsit seu esse non potnis una. Vnde oportet qJ in qualibet alia re preter eam sit aliud esse suum: & aliud quidditas, uel natura seu sorma sua. Vnde in intelligentijs oportet quod sit esse prster sormam: Sc ideo dictunn est quod intelligentia est forma,
si Hoc in loco occurrit taciti obiectis.
220쪽
ni posset quispiam vereri utrum hocius rum sit in omnibus P respondit quod sic, praeter primam causam, quae est Deus Benedictus, in quo nulla cadit compositio: & hoc probat auctor. Illud pluritauari non potest in quo non cadit ratio plurificationis.At in prima causa no cadit ratio purificationis ergo: maior est 'τ'
ex terminis uera. Minor probatur. Vnu 3 mam
quodque contingit tribus modis pluri- ijzr
ficari, primo modo per differentiae addiationem,sicq, generis natura in eius specieb. plurificatur: secundo modo per receptionem in diuersa parte materiae, quemadmodum natura speciei in diuersis indiuiduis multiplicatur, tertio per aliquid absolutum, dc receptum in alio et ut si esset color separatus ex eius separatione , esset alius a colore non separat . Vnde cum in latitudine rerum reperiatur aliquod quod sit eius esse rcaliter, ita ut sit subsistens illi competit, quod ut quemadmodum essentia eius nequit multiplicari ita neque eius esse per addi N tioncm