장음표시 사용
231쪽
teria. Sed quantum ad gradum perfectionis, quos continent. με - S Nota etiam quod substantis materialas praeter compositionem formς cum materia habent alias compositiones, nepe ex esse,& essentia, ex quo est,& quod emex actu & potentia. Et haec lassiciat quoad secundam partem a seu quoad quintum capitulum-
Ιs visis patet quomodo essentia inuenitur in diuersis. Imuenitur autem triplex modus habendi essentia in substanti f.Aliquid enim est sicut Deus cuius essentia est ipsum suum esse: & ideo inueniuntur aliqui phybosophi dice tes,quod Deus non habet essentia, quia essentia eius non est aliud, quam esse Gius:& ex hoc sequitur quod ipse non sit in genere, quia omne,quod est in gens re Oportet quod habeat quidditatem praeter
232쪽
aeter esse suum, cum quidditas aut na . , rura generis aut speciei non distin guatur secundum rationem naturae in
illis quorum est genus, uel species, sed esse est in diuersis diuersimode. Expositio Cap. VI.H'AEc est tertia pars principalis su- . . u. perioris capitis seu sextum ea. in μ'
ordine in quo declaratur triplex modus habendi essentias in s dbstantijs una cum correlarijs earumdem. Circa primum statuit auctor hanc conclusionem. Deus Benedictus habet essentiam Om- ὸ--s nino simplicem,qus est omnino idecum 1 - eius ese:&hoc probatur auctoritate uererum phylosophorum inquientium. Deum ob id non habere secundum illos essentiam ; cum illa nil aliud esset, quarta eius esse: ex his tale consequitur correlarium seu talis conclusio elicitur, Deus non est in aliquo genere ut con - 2. n.S. ventum, nec simpliciter nec secundum quid, .
233쪽
quid,neque directe, neque isidirecte,&probatur, omne quod est in genere habet essentiam differentem ab eius esse: uti dictum est: e go non est in genere. Maior probatur.Quidditas generis,uel speciei non distinguitur secundu rationem natum io illis quorum est genus, vel species. Sed bene esse, qa diuersum in diuersis reperitur, ergo set Deus colla caretur in genere, esse non eoi idem cum eius essentia:& probatur quia cum esse distinguatur ab his quorum est genus:& species, non autem essentia;bene sequeretur quod Don esset idem cum eius essentia: ex his poterit colligi haec appendix, quod si aliquando Deus dicitur substantia,infinita tamen est: & simplex: transcedens omnia,& continens omnia; quae Omnia repugnant naturae generis rob id transcendenter lisc omnia accipi enda sunt. Sed vide D.Thom.in locis.
Nec oportet si dicimus , quod Deus est esse tantum ut in errorem eorum ire cidamus
234쪽
cidamus qui Deum dixerunt esse illud esse uniuersale quo quaelibet res sermaliter est, hoc enim esse, quod Deus est eius est conditionis,ut nulla sibi additio fieri possit. Vndeper ipsam suam puritatem est esse distinetiam ab omni esse pro Pter quod in cap. nonae propositionis li bri de causis dicitur quod indiuiduatio
primae causae, quae est esse tantum est ppuram bonitatem eis. Esse autem commune sicut in intellectu suo non includit aliquam additionem, ita nec includit in intellectu suo .aliquam praecisi ne additionis:quia si hoc esset nihil postset intelligi esse, in quo superesse aliquid adderetur. Hoc ii oco remouet quoddambium quod est tale, dictum. n. superius est, quod esse Dei non differt ab ein seia sentia:& quod est talis conditionis,ut ei nulla possit fieri additio. Ex consimilib. talis oritur verendi occaso. Ens cui nuli a fit additio dicitur ens commune , qd
de omnibus praedicatur, quo quaelibet
235쪽
res est formaliter. At esse Dei est huiusmodi. Ergo de omnibus praedicatur. Vnde sicuti uerum est dicere homo est eos, ita uerum esse t dicere, homo est ens Diuinum, & Deus, quod esset incidere in
errorem piscorum phylosophorum satis facit huic obiectioni dicens,quod lyens cui nil additur duplicem potest habere sensum primo modo ut intelligatur qd ei nulla fiat additio, neq; possit nullo pa- . fieri , Mens Diuinum, quod
ρ ιν iis, est distinctum ab omni esse, unde in ca .r,- . . non ς proposition is in libris de causis diaddo, citur quod eius indiuiduatio, quae est esse tantum, est perpura bonitatem eius. Similiter etiam quamuis sit esse tantum, non oportet quod deficiant ei relique persectiones, uel nobilitates, immo habet omnes perfectiones, quς sunt in omnibus generibus propter quod perfectum simpliciter dicitur, ut phylosophus,& Competentator in quinto Meth. dicunt:sed habet eas inodo excellentioni ominibus rebus; quia in eo omnes W
236쪽
CA PV Τ VI. IOPrium sunt, sed in alijs diuersitatemha- α hoc est quia omnes illae perse- ii. ctiones conueniunt sibi secundum suum esse simplex, sicut aliquis per unam qualitatem possct efficere operationes omnium qualitatum, in illa una qualitate omnos qualitates haberet; ita mus in ipso est suo omnes perfectiones habet. Similiter ex his quae dicta sunt,aliud dubium oriri potest:&esst tale. Dictu est enim, quod Deus est rius esse tantum,
quod si veru maest, ergo in Deo noo rerperirentur omnes rerum productariun vel producendaru perfectiones. Quod est admodum in conueniens, ergo:prombatur consequentia: esse adduntur multi gradus persectionis nempe corpore vegetativus, sensitivus, & intellectivus. Quod uero sit inconueniens de facili erit probatio quoniam cum Deus sit causa efficiens annaloga omnium creaturarum quicquid est perfectionis in effectibus excellentiori modo reperitur in causa annaloga,& in se ipso. Cui obiectioni
237쪽
se ratis: sed natura uel quid ditas earum est absoluta non recepta in aliqua materia. Et ideo dicitur in libro de causis, quod intelligenti ae sunt finitae quantum ad cile suit, quod a superiori recipiunt,
non tamen finiuntur inferius, quia earum formae non limitantur ad capacita tem alicuius materiae recipientis eas: Min talibus substanti js non inuenitur multitudo indiuiduorum ire una specie ut dictum est ) nisi in anima' humana propter corpus cui unitur. . Hoc in loco intentio est S. Doctoris ex sit
postquam egit de substantia simplicitet '' δ' simplici agere de esseniijs simplicium
substantiarum separatarum quae huiusmodi sunt conditionis, quod, quamuis haud in materia recipiantur non tamen habent esse subsistens,& absolutum, sed receptum, limitatum finitum, ad capacitatem naturae recipientis o Natura tamen earum bene est subsistens, quia now in aliqua materia:&hoc etiam poterit ella pro conclusione earum. Quae cono a clu-
238쪽
elusio probatur per sententiam habita in libris de causis ubi asseritur qΤ, sunt finirae superius quatenus recipiunt Cue a superiorit Minfinitae inferius, eum huiusmodi formae nequeant limitari ad Capacitatem materiae alicuius recipientis, ob id sequitur talis appendix nem tales non multiplicantur excepta dumtaxat anima intellectiva propter corpus
Ex occasione ultimorum uerborum S. D. libeat aliquantisper ventilare subtilissimam Doctoris scoli sententiam de hecheitate eamq; ad bonum sensum deducere : qua in re duo faciemus primo declarabimus mentem nostram: secundo poneinus conclusionem umque probabimus. Quo igitur ad primum. Sciendum est, quod in Angelis vere,ac proprie reperitur haeccheitas, quae non est indiuidualis differentia ipsi naturae ad
dita ut censuit Doctor subtilis) sed se
quitur naturaliter ad naturam extra causa S suas, secundum quam natura est, &
239쪽
est haec: neque est differentia, sed sequi-tur naturaliter ad differentiam, cum se- quatur formam: Vnde Originative a ne . . Gatione receptionis a materia proficiscitur: formaliter vero est actualitas nam' rae ut creata eXtra causas suas. propterea
optime inquit S. Doctor quod est finita superius, & infinita in serius:& competit naturae ut sic sine materia creatae, & s - maliter haeccheitas illi inexistit, qua dicitur singularis,& indiuidua Qua in re facit diuisionem Daturae ab alia natura eXistenter realiter,&actualiter, sicuti diis rentia specifica facit naturam indundua hoc est) ab alijs naturis diuisam originaliter,quid datiue,essentialiter, de radi caliter, &hoc modo intelligitur, quod differentia conducit ad esse. His autem sic visis, talis ponetur conclusio, scilicet in Angelis hoc modo reperitur haecchei C.,.
pas:& Probatur, omnis natura abstrahit
240쪽
t ML gularis, dc individuum subsistens M opea. ' is rans: At haec naturae sic acceptae non cos. Miis Veniunt et nisi per hoc cheitatem'r ergo
huiusino di in illis est ponenda. Rursus quilibet Angelus habet propriam perfo/ nalitatem: at hec non competit nature
nisi ut haec: ergo. Multa essent sortissima argumera ad haec comprobanda, sed a.ιum,. me sapientioribus reliquuntur:&c. Neque aduersatur dicto S. D. habito sente-tiarum I.qH.ar. 3. ubi inquit quod suppositum secundum rem non addit supra naturam in Angelis: quoniam haec proprietas indiuidualis ad ipsam naturam pertinet: & illam naturaliter sequitur nec natura sine hac inueniri potest naturaliter : Vnde haec proprietas est aliquo modo naturalis, quia natura dicitur de se haec. Vci dicatur, quod magis apparet in materialibus quia haeccheatas, 'de personalitas uidentur eadem realiritaS, cum natura,msi obstaret,quod natura haec est assumptibilis, no tamen personalitas. Et