장음표시 사용
161쪽
1ιrmationis, formam : verba autem illa I Signo te etc. . esse ceremoniam ab Ecclesia institutam ; alii e contrario cloectit, tiam orationem, cluae manus impositio-Dem comitatur, tum verba . quae ηia unctione proserunt tir , esse integram sacrameuti sormam, quae senientia verisimilior videtur , et certe tutior est.
Prob. Illa est essentialis forma Confirmationis, quae semper, et tibique in Ecclesia adhibita est, quae ex inprimit Cotis rinatio uis essectum. cui Patres attribuunt
eorum essectu una oper udorum virtutem. Atqui talis est
oratio , de qua agimus. Nam primo eam habetit vetustissimi Rituales libri Latinorum, et Euchologia Graecorum, nec quando adhiberi coeperit potest cognosci: α. - Per eam septiformis gratia Spiritus Sancti invocatur, ac proinde exprimi iur Confirmationis essectus. 3. Ei Patres adscribunt effectus illius operandi virtutem.
Cyprianus enim Epis . LXXIII. Quod nunc quoque , inquit , apud nos geritur, ut qui in Ecclesia baptiaantur, Praepositis Ecclesiae osserantur, et yer noscram orationem, et manus imPostilonem Sylaicum S. consequantur, et signaculo Dominico consummentur. Vido
Hieronymi , Augustini Ambrosii , aliorumque loca
apud Itieninum in Commentario Historico. Scriptura etiam hunc orationi essectum Sacramenti videtur ad seri here Acl. VIIL 35. Oraperunt Pro ipsis , ut αἴ-eipere αἱ S 'initum Sanctum: tunc imponebant manu stipor 'illos, et acciyiebant Spiritum Sanctum. Ergo. Objic. Eugenius IV. in Decreto docet, formam hujus Sacramenti esse verba illa: Signo te elo. Ergo. U. Neg. cons. Eligenio enim propositum suit Arme nos edocere Ecclesiae Latinae ritus. Ideo autem Dori meminit orationis, quae cum impositione mauus ab Episcopo landitur. quia haec iam apud illos iii usu erat, sed commcinorat latiliam verba illa' signo te etc. quae adhibebantur in Ecclesia Latina, non vero ab Armenis.
162쪽
Verisimrle est, etiam Oerba illa, quae unctionem comitantur Signo te sistio crucis etc. oel his similia mGraecis adhibitis, signaculum doni Spiritus Sancti, pertinere ad essentiam formae Confirmationis. Prob. I. ' Ecclesia universa tum Graeca , tum Latina ab antiquissimis lemporibus ea verba iti Coia firmatione adhibuit , ut patet ex Concilio ConstantiriopOlliano I. et omnibus Graecorum Euchologiis luoad Ecclesiam Graecam ; quoad Latinam vero ex Ordine Romano saeculi VIII. et omnibus Latinis Ritua libias , quae quidem hanc formulam d scribunt, noli
ut re cen& institutam , sed ut a maioribus acceptam. IIaec aulem omnium Ecclesiarum antiquissimo consensio ostendit, sermulam ab Apostolica institutione , et traditione descendere , juxta regulam Augustini Eugenius expresse docet, hunc esse formam. S cramenti Confirmatiotiis : Forma atitem est . in luit, signo te signo erucis , et confrmo te chrisma e salu- is in nomine Patris etc. 3. V Eandem tradit formana S. Thomas cum omnibus Scholasticis , quorum consensio in rebus Theologicis non exigui est momenti , cum praesertim ipse S. Thomas, et S. Bonapentura Doctores Ecclesiae sitit, inter reliquos vero Theologi dociis imi numerentur Estitis , Bellarminus, Natalis Alexander , Drotipen , aliique. 4. ' Verba ista clare ex primunt Confirmationis essectum, robur nempe Spiritus,e signacvtiam dominiciam, quo neophyli consumman-trer. 5. - Forma debet comitari materiam. Cum ergo tinctio sit pars materiae Iiujus sacramenti , etiam so ma debent esbe verba , quae uncti Dui adjunguntur. Ergo verisimile est etc.
163쪽
iso Theolog. Inuιt. Lib. Pars III. Cap. IV.
Objic. I. cum δειen in . Verba ista : Signo te et . non fueruiit in usu prioribus Ecclesiae saeculis ; nam Gregoritis M. qui labe lite VI. saeculo floruit . in Sacm-rnenlario . licet alios ritus Confirmationis describat, Iiorum tamen verborum non facit mentionem; nit en Im: Pontifex . tincto Pollice in chrismate , facit crucem in fronte rarii/ιs , Similiter Per omnes singillatim : Qui-hus expletis , jussi incipiunt Laetaniam ele. IV g. ant. Constat enim I Verba illa: signaculum doni Spiritus Sancti, quae . ab Ecclesia Graeca ad Ilibentur, et respondent istis. signo te etc. tantam habere antiquitatem , ut non infitierito ab Apostolica traditioner petantur, quod miramur non adverti Sse en in uiri. Portu emant ergo etiam in Ecclesia Latina usurpari ista: sigriote etc. licet de iis sileant scripta veterum Latinorum, .
opud quos sapientissima vigebat disciplina , ut formu
lae sacramentorum Non scripto , Sed verbo traderentur. Unde Innocentius I. Epist. ad Decentium Eub xnhin. postquam frontis unctionem dixit a solis Episcopis faciendam , subjungit': Verba pero dicere non Pos-Fum , Ne magis Prodere Midear , quam ad consultatio-Nem respondere. I quibus est perspicuum, fuisse tuno quaedam oerba unctioni frontis adjuncta, quae Innocentius silet. 2. Q Si demus, hanc arcani disciplinam vel e ni pore Gregorii M. non adhuc observatam, vel non fuisse Decessario adhibendam iri Sacramentario hoc est
it, Rituali libro , qui non vulgi manibus terebatur ,
sed tantum ad ministrorum iustitutionem servabatur. in IIcclesiae scriniis . cum praesertim Gregoritis alios Sa-Cramentorum ritus aperte ibi describat, putandum est, Vel ea verba suisse preetermissa quia omnibus notis- Sirna , Vel alia ex causa. nobis ignota. Videmus enim, malar ωm saeculo IX. quo certe haec verba in Confirmatione adhibebantur , ut patet cx ordine Romano saeculi VIII. describentem ritus . et verba Confirmati O-Nis , ea tam in , de quibus agimus, praeterire; ait enim: Orotione expleta, facit crucem ciιm Pollice Chrismate in singulorum frontibus ita dicendo : in nomine Patris, et
164쪽
De Saeramentis2 16v Filii, et spiritus Saneu, laudauiue indiuem Romanum , tu quo certe habentur illa verba : signo te etc. 3.v In ipso Gregorii Sacramentario habemus et interrogantibus Diaconis nomina singulorum , Pontifex, tincto pollice in chrismate , facie crucem in fronte unius, similiter et per omnes singillatim. Ad quid
autem haec Dominis interrogatio , nisi ut proferretur in unctione neophyti dicendo et Joannes ex. gr. signo te signo crucis rSeholion. Quaerunt Scholastici, utrum singula haec verba et signo te signo crucis , etc. Sist ad formae substantiam necessaria , an vero aliqua sine periculo possint omit- .u. Esιius haec tantum putat ad substantiam pertinerer eonfirmo te , alii alia adjungunt. Nos ista libenter Praetermittimus, cum omnia verba religiose proserem da sint. Corollarium.
Si haec Arma: signo te etc. in Confirmatione suerit Praetermissa ; non solum gravis peccati reus censendus erit Episcopus, verum etiam, ipso fatente fue-nino, totus Sacramenti ritus sub conditione esset it randus. Sed de materia Confirmationis, et forma diis
Aimus satis, nunc uti proposuimus , de missistro dicendum est.
165쪽
16a Theolog. Inuit. Lia. VIII. Pars III. cap. R. C A P. V.
Ado. I. Quaeremus hie a.' Quis sit Consirenali
Dis minister ordiarius , h. e. qui ex sui ordinis potestate illam administret. a.' Utrum praeter ministrum ordinarium possim Hii ad eam administrandam extraordinem delegari. II. R Menses , mel Atae, et Hussitae non minus Episcopos, quam Presbyteros Confirmationis ministros ordinarios esse , docuerunt. Luthcrani autem, et Calvinistae , sicut omnes Confirmesionis filiis irrident , ita in eatholicos debacchantur , eo quod e ministrandae potestatem solis Episcopis reservarint. IN. At Catholici etsi omnes doceant, ordinarium huius Sacramenti ministrum esse Episcopum , disseratiunt tamen inter se de ministro extraordinario. Estius, Samhorius, aliique opinstitur, nullum esse posse Confirmationis extraordinarium ministrum. E coutrario post S. rhomam , et Eugeolum IV. eommunis Theologorum sententia esu, simplices Presbyteros posse extra
ominem ad eam ministrandam delegari. Sed Rerum inter eos quaeritur , a quonam delegari Possint; non- nutu enim volunt, id a solo Summo Pontifice fieri Posse , alii aliam a singulis Episeopis in sua dioecesi.
Duma Merest, ordinarios Confrmalionis ministros esse solos Discopos.
Prob. I. ex Scriptura; soli enim Apostoli Acr. VIII. I 5. et XIX. b. manus imponebant iis , qui ab aliis baptizati erant. Prob. II. ex Patribus, qui constanter id munus solis asserunt Episcopis. Sio 1.' Concilium Eliberita ianum can. XXXVIII. statuit, ut si quis in Decessitatis Caussa , abseuic Episcosto , lacrit haptizatus, si super- Mixerit, ad Episcopum eunt perducat Diaconus ut per
166쪽
De sacramentiso is manus impositionem persci possit. a.' Cyprianus Eρ L XXILI. ait , baptizatos Praeρositis Ecclesiae osseris
ri , ut per noStram orationem , et manus impositionem Diritum S. consequarisiar. 4. 8 Chrysostomus Iramit. XVII L. in Cap. 8. Act. Apost. at ede manuum impositione: erat Pomm duodecim tantum Apostolomm . . . Hoc erat in Astostolis singulare , unde et praeciρuos , et non alios pidemus hoc facere. Idem docent Augustinus , meronymus, alii. Ergo.
Prob. III. Quoties in Ecclesia simplices Presbyteri
ausi sunt jure veluti ordinario Confirmationem dare, damnati sunt. Ita I. λ Innocentius I. in Din. ad Decentium coercet Eugubi alios Presbyteros : De consignandis , inquit, infantibus , manifestum est non ab aliis , quam ab Discopis feri licere. u. Q Gregorius M. Lib. III. Eρist. 9. Presbyteros Colaritanos reda guens , inquit: Presbyteri baptizatos infantes signare
in fronte sacro chrismate non praesumant. 3. ' Con-
eil. Hispalense II. anno DCXIX. Moerint, inquit,
Presbteri, nec licere eis . . . Per manus impositionemidelibus baptizatis . . . Paraclelum Sρiritum tradere. Merito Tridentinum definit Ses. m. can. 3. Si quis uixerit sanctae Confrmationis ordinarium ministrum non esse solum Di scopum, anathema sit. Solountur objectiones.
Olla. I. celeberrimum Hieronymi locum Epist. Ib1. H. 89. ad Epapium : Quid facit, excepta ordinatione , Episcoρus , quod Presbter non faciat rEt alibi s Dialogo eoni. Lucifer. latetur quidem, solos Episcopos per manus impositionem dare Spiritum S. sed subjungit: hoe factitatum ad honorem 'otius
sacerdotii , quam ad legis necessitatem. Unde sic arguunt : Hieronymus parem esse docet Episcopis , et Presbyteris potestatem confirmandi. Ergo eis. v. Neg. ant. Ad Im. testimonium ex Epist. ad Eoa grium respondeo, scopum Hierou mi eum esse, ut deprimat Diaconorum audaciam , qui se pares Presbyteris faciebant, ac proinde totus est in extollenda Presbyterorum dignitate, parum sollicitus de iis omnibus
167쪽
a 64 Theolog. hiuit. Lib. VIII. Pars III. cap. P.
enumerandis , in quibus Presbyteri Episcopis inseri Tes sunt , unde ait o quid facit, excepta ordinatione, Episcopus, q/ιοd Pres ter non faciat. , hoc cst , cxcepta ordinatione, pauca sunt, quae facit Episcopus, et Presbyter non taciat ; nam in Dial. coni. Luciferia praeter ordinationem , excipit etiam Consirmatioiiciti rquod si hoc loco quaeris , quare in Ecclesia baptiamus nisi per manus Discopi, non accipiat Spiritum Sanctum etc. Praeterea cum ipsam confirmationem possit etiam Presbyter ex delegatione ministrare extra ordinem, potuit absolute dicere HieronymuS, praeter solam ordiuali em , posse Presbyterum facere Omnia , quae sucit Episcopus , sicut etiam dicitur in ordinatione Diaconorum : Diaconum oportet miniStram
ad altare , baptizare, praedicare ; licet duo haec
posuem a munia nonnisi extra ordinem obire possit. Ad a. m reSP. eum esse scopum Hieronymi licet aliquanto durius locutus sit) ad honorem scilicet Sacerdotii Christum dedisse Episcopis confirmandi Pote Statem, quum etiam Presbyteris dare poterat; ait cnim ibi: Disce hanc obseroationem ex ea auctoritate de- Scendere , quod post ascensum Domini Spiritus S. ad A 'ostolos descondit; hoc est ex auctoritate divina. Objici II. Concilium Barcinonense II. can. a. Prae 'cipit, ut cum chrisma Presbteris dioece sanis datur
pro Neophytis confrmandis, nihil pro liquoris Pre
tio accipiatur. Ergo Presbyteri dioecesani tunc
Respondet i ' Lucas mistentus in opusculo De con- frnuuioue , quod editum est Parisiis cum operibus post-liuinis Ioannis Morini, ex hoc, et similibus canonibus in serri tantum , Presbyteros extra ordinem confirmasSP ex delegatione Episcoliorum , vel ipsorum Canonum. By. 2. v Neg. Cous. Dabatur enim Presbyteris dioecesη- nil chrisma , non ut ipsi Deophytos confirmarent, sed ut Episcopus dioecesi in visitatis ad confirmandos neΟ- Phylos non opus halberet secum circumserrc chrisma,
sed illud apud Presbyteros inveniret ; constat enim ex Isidoro Hispalensi, sui teniporc Concit. Barcinonensis floruit , solos Episcopias Confirmationem neophytis eo temporc ministrasse ; ait enim Lιb. II. de Obo. Ec-
168쪽
De Sacramentis. imeses. ca p. 26. Post Baptismum per Discopos datur iritus S. cum ma nus impositione : hoc enim iuis etibus Ayostolorum fecisse meminimus Apostolos. Obie. III. Concit. Hispalense M. cap. 7. sic monet Presbyteros: Quaedam Πομellis, et Ecclesiasticis regulis sibi prohibita troperini Presbteri,sicut Presbyterorum, et Diaconorum consecratio , nec licere eis Per manus impositionem Paraclocum Spiritum dare. Ergo quod Presbyteri non coiisti metit, ex lege est Ecclesiastica. U. Neg. cons. mpellas eniris, et ecclesiasticas regu
las non opponit Concilium iuri divino , sed Legi Mosaicae , ut patet ex contextu ; ait enim , sicut tu lege Veteri quaedam solis r servatae erant summis sacerdotibus , quae inscrioribus ministris erant interdicta , sic iunova multa solis Episcopis reservantur , quue Presby-stris permissa non sunt ; idque uberius confirmatur Oxeo . quod Concilium inter ea , quae presbyteri ex uo vellis regulis facere non possunt , enumerat etiam Coi secrationem iacerdotum , et Diaconorum , quae sine,
piscopos pertinet jure divino.
ices Presbyteri possunt esse extraordinarii. Conjirmationis ministri. Prob. I. Gregorium. cum prohibuisset, Cularitanos Presbyteros confirmationem dare, tamen audiens Ρresbyteros illos inlde. eam ob causam suisse contristatos, Lib. III. Dist. 26. ipsis concessit, ut hoc Sacramentum ministrarent : Peroenit, inquit, ad nos, quosdam scandalizatos nisse, quod Presbyteros chrismate ungere in fronte eos , qui baptianti sum, prohibuimus. Et mos quidem secundum usum peteremEcclesiae nostrae fecimus. Sed si omnino bae de re a liqui cons istantur; ubi Eρiscopi sesum, ut Presbyteri etiam in frontibus baptizα-tos chrismate tangere debeant, concedimus .lo nde Evenius IV . in Decreto ait: Legitur tamen aliquando, Persedis ostolicae dispensationem, ex rationabili, et urgense admodum causa, simplicem sacerdoteis chrismate
169쪽
166 Thoo. Instit. Lib. VIII. Pars III. CV. V.
iis Sacramentum. Ipse vero Eugenius , et Bute eram .
Ioannes XXII. Nicolaras IV. Ur anus V. idem itiduI- serunt Franciscanis Missionariis per Septemtrionem, et orientem , quae privi Iegia Leo X. confirmavit, ut testatur I adingus in Annalibus Fratriam minorum , et post alios Pallavicinus Lib. IX. mi. Conc. Idem etiam concessisse Iesuitis Gregoriiam XIII. auctor est Basilius Ponestis. Hos omnes incredibile est, esse mentitos , incredibilius vero , tot Ss. Pontifices ius di-
. Vinum infregisse. Ergo etc. Prob. II. Ecclesia Graeca a inille amplius anuis per Presbyteros confirmat , scientibus , nec reluctantibus Summis Pontificibus , nec tamen qliisquam Graecus a Graecis Presbyteris rite confirmatus: in Ecclesia Laii Iaa iterum confirmatus est. Imo Ecclesia Latina litem non intendit Graecis etiam catholicis ob huiusmodi cori- suetudinem,cumque in Concilio Florcnlino haec quaestio inter alias mola esset, Episcopus Mitylenensis omnici canonice , et legitisne soloit. IIanc autem consuetudi-- nem ia Ecclesia Graeca iuvaluisse Chry
sostomι ut patet ox ejus loco supra udato), sed ante schisma Photii, ex eo patet, q um Legati
Nicolai I. iterum confirmassent Bulgaros a Presbyteris Photianis confirmatosi, acriter ea de re Pholius con- 'questus est in Distola Encyclica ad omnes Orieuiis. Patriarchas , quasi de re nova , et adhuc inaudita.
Tandem Coiicit. Tridentinum d hiaraus , Episcopum
esse ordinarinna Confirmationis ministrum, satis osten- Idit, esse nitum ministrum hujus sacramenti extraordi-3,arium , imo adposite verbis illis ordinaritim ministrum ) usum est, ut commvncm sentetitiam Tlleologorum non desniret quidem , scd satis aperte vPPro
harct , ut testatur Pallavicinus loc. cit. )
Solpuntur contraria argumenta.
oluisse L Summi Pontisoes consuetudinem Graecorum eonfirmandi, per Presbyteros improbarunt. Nam a. 'Legati Nicolai I. ut paulo ante diximus, iterum Confirmarunt Bulgaros a Presbyteris Photianis consi matos. a.' Innocenticis III. in Cast. Quamo. De Consuetu-
170쪽
De Sacramentis. I67 liue damnat simplices Sacerdotes Consumtinopoli oon sirmantes. 3. R. Innocentius uum rogatus de pvax Graecorum , qui in insula Cypri a Presbyteris Graecis confirmati erant , sic respondet in Epistola ad Episcopum Tusculanum, S. Sedis Lertum in insula Cy-3,ri: Soli Episco i consignent chrismata infrousibus Baptismos; quia si us unctio non adtat, nisi per Episcopos exhiberi Constitutione Sub catholicae anno
Graecorum n.' ΣΟ. mandat, ut Episcoρi Latini infantes baptizatos a Presbyteris Graecis, et de sancto chrismate in fronte consignatos , confrment. Idem statuit Benedictus XIV. Constitia tone. Eisi Pastoralis ora. II a. confirmans Clementis VIII. instructionem.
Ergo corruit potissimum argumentum pro extraordiu xia confirmandi lacultate Presbyteris adserta. H. Dist. ant. Reprobarunt cotisuetudinem confirmandi per Presbyteros legitima facultate destitutos, conc. Secus , net. Nam Legati Nicolai I. ideo confirmatosa Presistoris Photianis iterum confirmarunt, quia missi a Photio pseudopatriarcha omni prorsus auctoritate Ua-Quo , non poterant habere legitimam confirmandi sucultatem , cum praesertim Bulgariam non esse provincimi subjeetam Constantinopolitano Patriarchalui, sed Romano . Summi Pontilices merito contenderent. Vido
Epistolam Nicolai I. ad Nincmarum ; et ejusdem Re scripta ad mlgaros, quae extant Tom. VIII. Concit. Clivstianum Lupum Tom. II. Pag. 14Q. et Epistolam Hadriani II. ad lanatium , quae extat in Actis Con-eilii VIII. OEeumenici. 2 Q sinoeeulius III. loquitur de Presbyteris Latinis Constantinopoli commorantibus , quibus utique Ro- inani Pontifices nullam liujasmodi delegationem dederant. Vide Gongaleg in Commentario in cit. Cast. Quanto , qui iti Epistolis Innocentii , unde sumtuli1 est illud caput , ita legi observavit. 3. ' Innocentii IV. responsum ad solos Cypri Presbyteros pertinebat cum enim inter Latinos , et Graecos quaedam in insula dissensiones ortae es ent, satius erat, cit servarentur mores Ecclesiae Latinae , cum eo tempore Laliui Cypro iii Iperareui.