Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 4. Continens tractatum de sacramentis. 4

171쪽

168 Theol. Instit. Lib. VIII. Pars III. Cay. V. 4.ς Clemens VIII. et Benedictus XIV. loquuntur de Graecis , iliai Latinis Episcopis subjecti sunt. Ii quippe

Nullam haiant delegationem , nec a Summo Ponti si CE, aut potius prohibet , icos confirmationem dare, nec ab Ecclesia Graeca, cum Latinis Episcopis subsint. Imo omnes liae peculiares constitutiones Innocentia III. et

IV. Clementis VIII. et Benedicti XIV. potius Pro

hant. Romanos Pontifices permittere ceteris Graecis con-1irmationem, cum exceptisfirmeI regulam in contrario. Objio. II. Nu Ilum potcst adferri testimonium , aut exemplum sive ex Scriptura, sive ex patribus quatitor

Priorum saeculorum , utide appareat, Presisteros eXIra ordinem confirmare Posse, cum e contrario COD.

stanter doceant, ad solos Episcopos jus coiifirmandi

Pertinere. Ergo et . Neg. cons. Scriptura enim , et Patres priorum saeculorum sequuntur de ordinaria potestate confirmΘndi . quam certum est ad solos perlinere Episcopos , non negarit tamen , presbyteros id posse extra ordi-Nem , etsi de hac extraordinaria potestate sileant , quia fortasse nondum se obtulerat necessitas illa urgens committendi presbyteris hoc ossicium. Objie. III. Si.Presbyteri extra ordinem confirmaro possciat, id esset vel ex potestate ordinis, Vel ex po- aestate jurisdictionis, vel ex utraque simul. Atqui nihil horum fingi potest et non primum ; nam si ex PO- cstate sui ordinis confirmarent, prosecto sine legitima delegatione , illicita quidem , sed tamen rata constr-matio esset; non alterum , alioquin Episcopus electus,

et nondum corisecratus confirmare posset ; non tertium,

quia potestas iurisdictionis adjecta ordini non efficit .

at ratum sat sacramentum a ministro , qui ordiue, ad illud ministrandum necessario , initiatus non esti sicut jurisdictio accedens potestati ordinis saccrdotalis , aut Diaconalis non essicit , ut Presbyter possit ordinare Presbyteros;autDiaconus Eucharistiam consecrare. Ergo. Consirnι. Potestas Episcoporum dandi Confirmationem Non utique in ipsis ratiotie jurisdictionis cst, aliter possent eam etiam Diaconis , et inferioribus Clericis delegare. Ergo est ratione ordinis. At quae ordinis sunt , non possunt palide concedi, sicut concedi Diaconis po-

172쪽

De Sacramentis. 369testas consecrandi Eucharistium non Potest. Ergo potestas confirmandi non potest prcsbyteris concedi.

Hoc argumentum mire torquet Thcologos, ct rcvcratanti ponderis est , ut in cotii variam sententiam tio, traheret, nisi Ecclesiae praxis tam antiqua rci incret. Quareiutcumque ad argumentum.

Res . Simplicem presbyterum habere Polcstalem confirmandi extraordinariam ex ordine simul, et jurisdictione: hoc cst, habere ex ord ne facultatem inchoatam , et incoinytilam, ut possit delegari ad confirmationem ministrandam , tiuae potestas Per legitimam dispensationem redditur expedita. Ad confirm. Pariter respondeo, potestalem Confirmandi in Episcopis ex ordine completam esse, atquCexpcditam, sed cum in presbyteris sit cadem facultus incompletia, ut possint delegari, Sequitur, pol cslaicinconfirmandi, licet in Episcopis sit ex ordine , Possct tamen presbyteris dulcgari. Vide Deliam inunι, Gotui, Gurnely , alius. Seholion. I. Graeci, et nonnulli etiam Latini, Inter quos Sal.

meron Tracl. XXVI. in Acta Ayost. Tom. a. Basilius Poncius Releci. de Conser. doccnt, Posse unumquCmquc Episcopum lix sua di cesi committcre presbyteris facul- alcm confirmandi. At ceteri sere omnes Latini Theologi, o solo Summo Pontifice delegari posse prestis teros ad conserendum hoc sacramentum , assirmant et merito, cum ad solum pertineat Summum Ponti sicci universalis Ecclesiae canorium, ac disciplinae rigorcintemperaro, ita iisque disρensare. Graecorum autem Consuetudo confirmandi per presbyteros etiam ex Summorum Potitis cum auctoritate proficiscitur, clui eam Consuetudivom vel a principio expresse approbarunt, licet nutio ejus rei memoria in latita temporum antiquitate perierit ; vel saliem tacite; scientes enim, Graecos prestisteros confirmationcm dare, nce reprobantes, id probare censentur. VII. Non desunt Theologi , qui asserant, simplicem

Presbyterum sine delegatione confirmantem, illiciae qui- derui sed lauten palide hoc sacramentum ministrare ,

173쪽

i i, Theol. Instit Lib. VIII. Para III. Cay. VI.

i. koilue dant italit quod Legati Nicolai I. iterum con sic marunt Bitigaros a Presbyteris Pholianis confirmatos i I Orutri sententia , quam sequitur etiam auctor Theologiae Lugdunon sis, audacior est, Iaulloque traditio-tiis tandamento nititur. lII. Presbyteri, qui ex Pontificis dispensatione cou-srmant, uti debent cliri sinate per Episcopum consecrato, ut docti Eugenius IV. in Decreto, omnesque Tlistologi. Sed tamen Laurentius Berti etiam Presbyteris facultatem consecrandi chrismatis committi posse opiuntur. Nunc cluae de subjecto , .aliis Itie ad confirmationem pertitietatibus supra proposuimus, cxpedien-

da furit.

De Sti ecto, ceremoniis, aliisque ad Confrmationem

pertinentibus. I. . Um Confirmatio persectionem essetat, et aug- Lia mentum vitae spiritalis in Baptismo acceptae, patet, subjectum confirmationis esse omnes, et solositoinivcs baptizatos, ideo que Dustra eum ministrarition baptizatis, et sacrilege accipi a peccatoribus. II. Quaelibet autem aetas huic sacramento apta Mi. In Latitia Ecclesia per duodecim saecula ministrabaturius tibiis statim post baptismum; tria enim haec Sacramenta simul, haptismus, Confirmatio , et Euesia-ristia dabantur, quod nunc etiam sit in Ecclesia Graeca. Cum ergo confirmaudi mox Eucharistiam accepturi essent, mos inoIevit, ut Confirmatio Donnisi jejuriis, atque a ieiunis daretur. Postea tamen Latinis sa . tius visum est, Coti firmationem pueris ministrari , Postquam usum rationis adepti sunt, ut cognoscant, quantum Spiritus S. donum accipiant; non tamen multum disserendum esse, Cap. I. diximus. Catechismus

Romanus. Si duodecimus, quit, annus non e ectau dus Mideatur, usque ad seρlimum certe hoc sacramentiam

disterri mainime conoenit. Sed si pueri ante usum rationi&j.amjam morituri sint, optandum est, ut iis Sacramentum lioc ministretur uuicquam viri excedant, ad aug-

174쪽

De Sacramentis. IIIJ mentum gratiae, et gloriae. ob reverentiam auleni Sacramento debitam melius est, si Sacrametatum Confirmationis a jejuruis ministretur , atque accipiatur , ut observat S. Thomas, idque etiam canonibus Sunei limi est, qui tomeri non ubique vigent, ut lex necessario

servanda . .

III. Ceremoniae confirmationis apud Graecos Iaae sunt. I. R Chrisma consecratur ab Episcopo, admixtis trigintaquinque aromatum generibus 2 Idem Sacerdos, qui insantem baptizat, peracto baptismo, landit super Deophytum orationem , qua Spir. Sanctum tDvocat. 3. Chrismate tingit neophytum, faesens signum erucis in fronιe , et in oculis et in naribus , et in utraque aure, eι in pedibus, dieens: signaculum doni Spiritias Sancti, ut inquiunt Eueholum sola tamen unctio frontis essentialis est, utpote quae in utra que Ecclesia iuni Latina, tum Graeca semper est adhibita. 4.' Becitantur quaedam ex Epistola ad Romanos , et ex Evangclio , precesque suriduntur, ut Deus Baptisini, et Confirmationis gratiam in neophylo

conservet.

IV. I.' In Ecclesia vero Latina chrisma conse ra

iur ab Episcopo feria ' in Caena Domini, sola ha fami, et olei mixtione cum precibus in descriptis. a.' Baptizatus offertur Episcopo a Patrino, qui

et ipse debet esse antea consirmatus, ab eo lue munere

excluduntur ii , qui ab ossicio Patrini excluduntur in Baptismo. 3. v Episcopus per manuum impositionem invocat super neo hyttim Spiritum S. ad robur. 4. 'Facit signum in fronte tantum , dicens: Signo te signo crucis etc. et si expedire judicaverit, nomen confirmandi immutat. 5. ' Levi alapa maxillam confrmali percutit, dicens Pax tecum. 6. ' Denique orat, ut Deus ita coiisii malo gratiam jugiter conservCt. . Qui de horum rituum antiquitate, et significatione Plura nosse Cupit, adeat Sacramentarium Gre gorii , M. cum nolis Menardi, Martentiam , Vicecomitem, Casuliti u , Durontitim, aliosque doctissimos Viros , qui de ceremoniis Sacramentorum cruditissima scripserunt Commentaria.

175쪽

De Eueharistia , prout est Sacramentum.

De partis Eucharistiae nominibus. Lariis nominibus Sacramentum hoc vocatu a Pa- tribus , cum non posset unum omnes eius Proprietates explicare. Dicitur I. ' Eucharistia a verbo Graeco ευκαριστων, quod gratiarum actionem significat, sive bonam gratiam, quia scilicet, ut observat Chr)s atomus , in ea Corpus , et sanguis' Christi in gratiarum actionem Deo ossertur , et a fidelibus aecipitur , tanquam omnium donorum maximum. a.' Euloria, idest benedictio ex verbis Apostoli I. Cor. X. 16. Calis benedictionis , cui benedicimus , nonne communicatio sanguinis Christi est y

Fidelibus omnibus conjungimur , ita ut unum corpus evadamus , ut ait Apostolus I. Cor. X. II. Unus panis , unum corpus multi Stimus , omnes , qui de uno Pane P*rticipamul.

quia fideles in via hac , qua ad Patriam pergunt, hoc

Eacramento roborantur , tum quia ' morituris praebetur , ut Peregrinationis suae viam felicitcr absolvant S. Sanctissimum Sacramentum propter ejus praeceteris Sacramentis excellentiam. Denique ne singula Nomina prolixius recenseamus , dicitur etiam Caena

Domini ex Apostolo I. Cor. XL. et Chrysostomo Idom. Ax in I. Cor. Corpus Christi ex Tertulliano Lib. de Oratione Cay. titi. Panis caelestis ex August. Epist. CXX. Panis Dominicus , Panis Chrb. sti , Panis Angelorum etc. , De hoc igitur Sacramento quaeremus I.' quaenam sit ejus natura, sive essentia; quid contineat; 3 quaenam ejus materia; quae forma; 5. quis Minister; 6.' quod subjectum ' P. v quinam usus; 8. quis esiectus : quae omnia Capitibus absolvemus octo.

176쪽

De Essentia, seu Natura Eucharistiae. Ado. Iucharistia vulgo definitur: Sacramenturn cor I a Iinoris , et Sanguinis Christi sub speeiebus panis , et Pini. Sed quid in Eucharistia praecipue Sa cramonti rationem babeat es utrum sci Iicet Corpus ipsum Christi, ed Sanguis , an vero Panis, et vini Species , inter Theologos disputatur. Scotistae enim coulendunt, species Patris, et vini esse id. in quo Sacramenti Eucharistiae posita natura est. E contrario Sylvius iu 3. Par. Q. LXX ILI, Estius in IV. Dist. 8. 3. 3 aliique Thoin istae volunt, id esse ipsum Corpus, et Sanguinem Cliristi , non abso late , sed quatenus sub vis ibilibus panis , et vitii specibus coutinentur. Neo desunt, qui opinatatur , essentiam Eucliaristiae in Consecratione sitam esse , Per quam Corpus , et Sanguis Christi sub panis , et vini speciebus fit Praesens.

PROPOSITIO.

Essentia Eucharistiae non in Consecratione , nequctiet solis syeciebus sita est, sed in ψτο Coryore , et Naueuine Christi , qualeetus sub speciebus est ρα- .nis , et Dini. Prob. I a. pars. Sacramentum Eucharistiae, ut suo loco demonstrahimus , non in actione transeunte situm est, sed in re sxa, et permanente. Atqui Consecratio Perinariens non est, sed trausiens actio. Ergo etc. Prob. ua. Pars Ecclesia ex Scripturarum et Patrum auctoritate docet, Sacramentum Eucharistiae pracbere gratiam , adorari a fidelibus , perfici a Ministris, esse animarum cibum , et suturae gloriae piguus, et symbolum. Atqui solae panis , et vini species non tribuunt gratiam , non adorantur a sidelibus , non perficiuntur a Ministris , non sunt cibus animarum , et futurae gloriae pignus , et symbolum. Ergo etc.

177쪽

De Sacramentis. I 5 Prob. 3 i. pars. Corpus, ct Sanguis Christi absolutem n est aliquid visibile, atque sensibile. Atqui Sacramentum est sensibile , ac visibile signum. Ergo Co pus et Sanguis Christi, qualcnus sub visibilibus speciebus continetur, proprie Sacramentum est. Confirmatur ex Can. Hoc est De Consecr. Diat. 2. ubi dicitur, Socramentum hoc duobus constare, isibili scilicet clementorum specie, et invisibili Domini nostri Carne, et Sanguine : et ex S. Thom. in IV. Dist. I. art. I. ad a. ubi ait: Ex speciebus, et Corpore Christi tinum feri Sacramentium. Ergo etc. . Sol ntur objectiones.

Objic. I. con. 1m. Part. Sacramentum CX maioria, et forma constare debet. Forma igitur ad ipsam ess n-tiam Sacramenti pertinet. Atqui Consecratio est forma Eucharistiae. Ergo in Consecratione saltem ex Parin te sita esse debet Eucharistiae natura. U. Dist. maj. Sacramentum dum esscitur, sive inferi , ut ajunt, ex materia , ei forma cotistare debet , cono. Cum iam facium est, sive , ut aiunt. in facto esse, neg. Consecratio igitur sorma Eucharistiae est : sed hoc habet prae celeris hoc Sacramentum, ut, Paracla etiam actione Sacramentali , permaneat: permanens autem hoc Sacramcntum situm esse non pot-

si hi actione , quae praetcriit. Obsec. II. coni. 2m. Par. Innocentius III. Cay. Ciam Marthae De celebr. Mis. tria in Eucharistia distinguit, scilicet Sacramentum , rem Sacramenti, et Sacramentum simul, et rem Sacramenti, aitquc , species Panis, et vini esse Sacramentum lanium. Concilium etiam Trid. Sess. XIII. can. I. docet, Corpus Christi esse in Sacramento Eucharistiae. Ergo non ipsum Christi Co pus , sed solae speiues ratiotiem Sacramenti habent. u. Dist. ant. Innocentitis lIl. nit, species esse sacra mentum , et Concilium Trid. Corpus Christi esse in Sacramento, accipiendo Sacramentum ex Parte , con . Integre, neg. Sacramenti igitur nomen usurparunt pro ea parte, quae Visibilis est, atque sensibilis: Doc est insuetum, ut per Synecdochen pars Pro loto. usurpetur.

178쪽

3 6 Theol. Inst. Lib. VIII. Pars IV. Sect. I. cap.II.

Inst. Sacramentu in debet esse visibile , et sensibile signum invisibilis gratiae. Atqui noti Corpus Christi scd sulae panis , et vini species visibiles sunt , alque sensibiles. Ergo solae Sacramentuni Eucharistiae

constitia utit.

H. Dist. mo. Debet esse sensibile vel per se, vel per . aliud. cons. Per se tantum , neg. Sic in Poenitentia cordis contritio , et in Matrimonio ex nonnullorum sententia ) consensus materia est , quamvis utrumque non per se , sed per exteriora signa visibile sit. Objic. III. coni. 3m. yart. Ex iis, quae in za. Prορ. parte dicta sunt , ideo solae Species non sunt Eucharistiae essentia, quia Sacramentum hoc gratiam Praebet, adoratur etc. Atqui hoo convenit Corpori Christi absolute. Ergo et c. U. Neg. min. Corpus enim Christi gratiam praebet, adoratur et c. qualetius sub visibilibus adest pauis , et vini spcciebus.

Quamquam quae sunt visibi Ies Eucharistiae species, Unum tamen , non duplcx Sacramentum censendum ust ; tum quia duplcx illa Uccies unum repraesentat, nempe Passionem , et Mortem Christi , in qua Sanguis a Corpore scparatus est, atque essusus , tum quiri ad unum , eundemque essectum , scilicet spiritalem animae resectionem ordinatum est. Nunc haec definitio, quam tradidimus, Scripturarum, et Patrum testimo in alis contra haereticorum blasphemias , sustus , quaΠ-

tum et rei dignitas postulat, et instituit brevitas P titur , demonstranda est a .

a mee dvo sacramenta , Eucharistia , et Poenitentia ,

ut ea plicarentur fusius , atque accuratius , rerum dignitas Postulabat. Poterit tamen Praeceptor , si ei videatur , haeci redigcre ad breviorem modum , si in unaquaque PrΟPositio- nu , uno , aut altero argumento contentus , reliqua Praetcr- mittat. Ita et iis , qui promptiori sunt ingenio , rerum co-Pia nou deerit, nec tardiorum memoria praegravabitur. Hoc Consilio tu hac altera editione pauca , quae Putavi adjici cu-du , in uotutis posui potius , quam in Orationis contextu. Di illaeci U Gotale

179쪽

'. De Saeramentis.

Demonstratur pera, et realis praesentia Corporis, vi Sanguinis Chrissi in meharistia.

Quinam meretuet easholicum dogma impugnaperint I. Dost veteres Manichaeos. Primus Ioannes Eri I. gena natione Scotus Saeculo IX. assirmavit, teste Hinemaro Remensi Lib. I de Praedest. ρ. 31.

Sacramenta Altaris non esse perum COγus, et Meriam

Sanguinem Domini, sed tantum memoriam peri Cor Poris , et Sanguinis. II. Berengaritis Archidiaconus Audegavensis eam Iiaeresim ex Ioannis Moti libris haustam Saec. XI. latius disseminavit, quae in Concit. Rom. Primum , deinde in si iis Provincialibus Italiae, GaIliae, et Germaniae Synodis quindecim damnata est. Pluries Berengarius errorem duravit,' rem per tamen iit haeresim rclapsus est, donec Turonos prosectus , abdicatis saeis Culi pompis, et ex animo e rata haeresi . fidelis, et Catholicus defunctus est anilo MLXXXVIII. III. Petrus de Bruis, ejusque discipulus Henricus, unde Petrobrusiani, et Henriciani dicti sunt, necnon Colonienses, Aulgenses, aliique id genus Manichaei, xion solum Corporis, et Sanguinis Christi praesentiam

in Eucharistia negarunt, verum etiam ipsum Sacramentum penitus sustulerunt, ut constat ex Petro Gu-νὲiacensi ejus aevi Scriptore Dist. 2. coni. Petrobrus. aliisque. IV. Saeculo . ymolossus varie de Eucharistia Io-Cutus est, nam aliquando eam esse adorandam docuit, si Minister sit bonus, aliquando eam, ut merum Panem despiciendam. Ceterum haec haeresis cum suis Aucto. xibus iamdiu extincia , et scputia suerat, Cum Prole- Etantes ad turbandam Ecclesiam Saec. XVI. exorti sunt. V. Mariinti s Lutherias licet maximo exoptaret Corporis Christi veritatem in Eucharistia uegire, tamen Vi Futg. Tom. IV. Ia

180쪽

guitie citristi. ellenι io luit iti I , Pisc. aci Amcntinerises, posset aliquis mihi persuadere, nihil esse in Encharistia,Prseter Panem, et oinurn , ηι iro ille me benescio deoin-Cιret. Iam saepe gra ibus ciaris in hac materia desti. Mi, et ridebant, me hoc modo Pliari intim Papatiιi incona modo esse. Vertim me captiam ridi. nulla elabendi ora relicta. 2γxtus Eoangelii nimis apertus est. Ex quibus verbis patet, quo spiritu isti homines s gebantur.

v I. Ai ejus Discipulus Carlostadius in Germania, ct Zuinglitis , OEcolampadius , Bucerus in Helvetiis , quod Lutherus ausus i oti crat, nsseruerunt, Eucharistiam lmi uni esse signum, et figuram Corporis, et Sanguinis Christi , eaque de causa Sacra me inurii dicti sui t. - . VII. Ioannes Cadoinus , licet Zumgli ι sententiam sit seculus, tamen ita docti in m suum homo dolosus temperavit, ct involvit, ut medius quodammodo inter Sacro mentarios , ct Lilmeratios luce dere, a iovique do ni illis Potius magister, quam aliorum Sectator videretur. Primo Pitim ait Lι b. IV. Instit. Cap. I . i'goena vere tiari uobis Corpus Christi , idquo verbisti deo magnificis , ut nou aliter Catholici veram Christi praesentiam soleant exponere. Deinde haec omnia destiuens , ait, id seri per sidem , quia scilicet pex Panem , et Vinum Elicharistic uni, excitata fide, Cor- aliis Christi, quod in coelo est, menti nostrae sit Prae iis, et ita virlulem in nos suam dissutidit. IlI. Denique Sociniani ipsam sacramenti rationem Eucharisii ac denegant. doce utes, Panem et vinum in

Eucharistia Dihil aliud esse, nisi gratiae jam acceptae

coni memoratio Hem. .

IX. Contra hos errores tam cilium Tridentulum dies. XIlI. clin. i. Si quis uegnoerit, inquit, in Sanctissimae Eucharistiae Sacramento contineri pere,recti iter, et oufflantialiter corytis, et saugia inem, una cuΠιο tura, et dioini ale Domitii nostri Iesu Chrι sit, sed dixerιι tantummodo esse in eo, ut signo, autAura, qui oucr