장음표시 사용
221쪽
conc. Legalem , neg. Legulis , enim dies incipiebat ci
vespera lunae decim aequartae, et durabat usque ad vesperam diei sequentis , ut constat ex verbis Levitici Leoit. IXIII. A pespera usque ad Messteram Cele-hrabitis Sahata oestra. At Daturalis dies a media nocte ad mediam noctem nun ierabatur. Ex quo schat , ut vespera lunae decim aequariae esset ipse primus dies legatis azymorum jam incoi plus, et iameia ante diona . tiaturalem a morum. Dupleri Ilaec numerandi ratio ex Scripturis est apertissima. Nam ipse Deus is ut Exod. XII. Praecepit , ut inciperent azyma Vespere Lunae de- cim aequartae , tamen ait Lepit. XXIII. 6. Quintadecima die mensis hujus sollemnitas azymorum Domini est; ita ut decim aquarta luna fuerit prima dies a morum Iegalis. decima luinta naturalis. Vide Augustinuin Epist.
XXXVI. til. LXXXV Ι Hieronymum in cap. XXVI. Malth. Chrysostomum Hom. LXXXIV. in Matth. Ad illud autem , quod addebatur , Judaeos postria
dic non introisse in Praetorium, ut non contamin nrentur , sed ut manducarent Pascha , Sciendum est, Do-
mine Paschae intelligi in Scripturis non solum Sa- .schalem agnum, qui prima die a morum ad vesperam immolabatur , sed victimas ornu es , iluae per Septem illos dies osserebantur. Sic enim habetur Deiater. XVI. I. Immolabis Phase Domino Deo tuo de coibus , et de bobus. Ex his autem victimis comedere immun
di non poterant ; ac proinde quamvis Judaei tignum
Paschalcm manducaverint, tameth Noluerunt in Praetorium introire , ne contaminati Deliquas Paschales victimas iis diebus immolandas mali ducare non possenii nisi dicere velis cum Chrysostomo Hom. LXXXV. in Matth: solos prine pes sacerdotum unice eo in len- . tos , Ut Christum ea nocte' comprehenderent, cujus rei occasionem Iudas obtulerat , immolationem agni
paschalis ad diem sequentem distulisse. Obie. III. Quo die Christus crucifixus cst , crat Panasceoe Paschae Ioan. XIX. 34. Atqui Parasce-pe erat dies praecedens s cstum ; ideoque Judaci duos
dies sestos continuos non celebrBbant, ne unus CSS Paras oe ulterius. Ergo etc. Neg. min. Non omne cui ni scstum Parasceoe
222쪽
asto Theot Inst. Lib. VIII Pars '. seci. I cap.
praecedebat, sed tantuin inodo Sabatum, cruo troth li Cebat ne cibos quidem parare , ideoque die praeceden Parahentur : ea autem praeparatio Imrasceoe dicitur In reliquis diebus sestis cibos parare Ircebant. II incian eo die Paschae parare licuit cibos, etiam pro se quenti Sabato i ita ut dies Paschae esset et iam Parasceνe Sabati , licet dicatur a Ioanne Parasceoe I r
achae sa), quia Sabatum illud in diebus Paschali hs
Incidens sollemnius erat. Mos autem illa Iudaeorum
Non servandi duos continuos dies sestos a Rabbinis Induetus est post mortem Christi. Obio. IV. Iudaei sollicite eo verant, ne Christus iis die sesto occideretur Matth. XXVI. S. DieρMint aurem: non in die festo. Imo postquam Christos cur Iatronibus crucifixus est, petierunt a Pi Ialo , tit stati
serentur eorum crura, et tollerentur, tu non remane-
enim magnus dies aue Oabata Io. XIX. 3 l. ac proinde multo mimis Passuessent, ut crucifigerentur in ipso die Paschae. Ergo et c. U. Judaei caverant, De Christus oecideretur m die sesto ex motivo religionis , neg. Cum enim Miristum accusarent blasphemiae , putabant, qirali hexcie occidi posse , praesertim cum non ipsi eum suis manibus occiderent , sed traderent oecidendum Gentilibus , qui Iegibus Mosaicis noti tenebantur. Ex astu li et metu , ne forte scilicet tumullus fieret in 'o ulo , Conc. Oblata autem occasione proditionis Iudae , limio Ietum coulcmserunt , Deo id permittente , ut in ipso die immolationis agni paschalis veritas figurae succe- Qeret , ut docent Patres. Unde idem Matthaeus, quuTeseri, Iudaeos cavisse, ne Christus in die sesto occideretur , demonstrat, id contra accidisse ; ait enim: Per diem autem sollemnem in quo occisus est Christus consueseerat Praeόes Populo dimittere tintim pinctum quem poluissent. Porro Judaei, hoc ingenti admis- εο facinore, non caverunt, quasi pejus esset corpora
a Clarius autem Μareus Marc. XV. έ . non Parascevom
223쪽
' D. Srem amensis. 2I Lin oraice A manere die festo, quam ea die festo crucifigcre . in quo mira fuit illorum caecitas. Objic. V. Si Christus Eucharistiam instituisset priamo die aetvmorum s ac proinde crucifixus esset in ipso dic 'aschae , profecto Per tecoste eo anno incidissetiti diem Sabati. Nam a secunda die azymorum , quo Judaeis praecipiebatur Lepit. XXIII. 15. offerre spi- Carum manipulum , numerandi sunt ad Pentecostea dies quinquaginta. Idcirco eum Christus certissime . mortuus sit feria sexta; si a sequenti Sabato numeres quinquaginta dies, quinquagesimus est Sabatum. Al- qui Ecclesiae traditio est , - pentecosten eo anno inciis disse in diem Dominiean, Ergo festum Paseliae, sive prima' dies azymorum eo anno suit Sabatum , ac Proinde etc. Neg. m . Non enim praecipitur Leoli. XXIII. 15. offerri mauipulum spicarum , et numerari dies quinquaginta a secunda die azymorum, sed ab altero die Sahati, ut indicetur , quod si dies secunda aetymorum incideret in Sabatum , iIuo spicas metere Donlicebat, offerretur manipulus die sequenti, idest tertia die azymorum. Celerum certum noti est utrum innumcrandis quinquaginta diebus, altera dies azymo xum includi debeat, sicut non omnino Certum est, Pentecosten eo almo in diem Dominicam incidisse. Quapropter ex his . aut similibus calculis , qui iniri soIent etiam ex labulis astrouomicis, aut ex auctori 1ate pri Vati alicujus Scriptoris posterioris aevi , nihil inserat potest contra testimonium Evangelistarum , qui testes ocul au scripserunt, Christum Eucharistiam insti-3uisse prima die an moriani: Quando Iudaei Pascha -- molabant et Quando neceue erae occidi Pascha.
224쪽
aa a Theol. Inst. Lib. VII. Param. Seel. I. Cap . IV.
Dogina silet est , panem stoe azymum , Stoe fermentaturi aytam Eucharistiae materiam esse. Debet tamen Sacerdos mole lae suae sipe Latinae , sipe Graecae serpare disciρlinam. Prob. I. ex Concilio Florentino . in quo pace coit posita inter Graecos , 'atque Latinos, inquiunt Patres: Desvimus insu7γer , in azymo , stoe in fermentato pane triticeo Lucharistiam Meraciter consci , Sacerdotesque in altario imiam. Domini Corpus conficere debere, tinumquemque scilicet juxta suae Ecelesiae stoeo cidentalis . stoe orientalis consuetudinem. Prob. II. cum materia Sacrametitorum quoad suta Statiliani non mutatur , palide semper adhibetur , ut supra docuimus Aului sive nZymum , sive sermenta- Iuni Panem adhibeas ., non mutatur quoad substantiam materia patiis. AZymus enim panis a sermentato quo-od spectem noti disseri ; imo uterque simpliciter panis dicitur ita Seripturis. Ergo non ad veritatem Sacramenti , sed ad disciplinam pertinet sive a mum, sive sermen latum panem consecrare , ac proinde cum quilibet Sacramenti minister Ecclesiae suae disciplinam Servare debeat, sequitur , nec Sacerdotem La litium in sermentalo , nec Graecum in azymo Consecraru posse , praesertim cum ita fuerit in Concilio Florentino Ecclesiae universae auctoritate sanci uim a). Quod autem hujus disciplinae violatio gravis culpa sit , palet ox Caρ. Lil eras de Celebr. missar. ubi Sacerdos Latinus ossicio , et betacticio exsuctoratur,co quod Missam in sermentato celebraverit.
Nec Latinus Sacerdos in Graeca Ecclesi. t sermentatum, iec Iraecus iii Latina aetymum consecrare potest , idque I UlI solii in cn Florentino catione , verum etiam ex CODStilutionc Pii V. quae 4ncipit Romani Pontiscis . ct Benedicti XIV. Etsi Pastoralis , ex quibus contraria quorundam
225쪽
Me Sacramentis. 223 Prob. III. ex praxi universae Ecclesiae, quae pro
locorum , ac temporum Vari elate azymum , et sermcntatum panem ad Eucharistiam adhibuit. Primis en iiii saeculis ex pauibus , qui ab ipsis fidelibus offerebantur, qualescumque essent , pars ad Eucharistiam conficiendam ad lithebatur , pars in usum Clericorum , et pauperum cedebat. Et in Ecclesia quidem Latina usque
ad octavum, vel nonum saeculum nune a mus, nunclfermentatus putiis consecratus est . ut observat Card
natis Bona tib. II. de Reb. Littim. Cap. 23. et hoo sensu intelligi potest quod ait Leo ΙX. Epist. VL ad
Mihin. Caeriit. Ecclesiam a tempore Apostolorum consecrasse azymum, hoc est ita Cousecrasse sermentatum , ut azymum non reiecerit. Demum a saeculo IX. in Ecclesia Latina senaper azymus panis Consecratus est: in Graeca semper fermentatus. Putat autem S. Tho
Naas in IV. Dist. s. q. 3. alii lue veteres Scholastici , olim in Ecclesia ab ApostoIorum aetate consecratum a mum in Oriente , et occide ute. Deinde in odium Gionitarum, qui agymorum usum Servabant ex Lege Mosaica , sermentatum invaluisse. Demum ea liaeresi extincta , Latinos ad agymum rediisse , Graecos retinuisse sermentatum. Hodie vero etiam in orie te in azymis consecrant Maronitae ex Mortito Praef. ad Ordin. Maron. Armeni ex Demetrio Cyziccno
s De meres. Iacob. Ecόlesia Hierosolymitana cx
Card. Humberto aρ. Baron. 2οροι. XI. et Alexandrina ex ipso Caerulario αρ. eund. Baron. ibid. Ergo si universalis Ecclesia a mum , et sermentatum nullo discrimine ad Eucharistiam adhibuit, utrumque Euclia ristiae aptum est ; et unusquisque Sacerdos Ecclesiae suae disciplinam servare debet.
Objis. I. contrafermentarum. Ille solus adhibendus est panis, qui a Christo est adhibitus. Atqui a mus adhibitus est a. Christo, ut supra ostendimus. Er
226쪽
α14 Inst. Theol. L M. VIII. Pars IV. Sect. I. Cap. IV.
U. Dist. ni N. Ille solus quoad substantiam, conc. Ille solus quoad accidentales qualitates , neg. Neque enim omnia, quae Christus secit , etiam quoad aecia dentales circumstantias in lege posita sunt; alioquin Eucharistiam post coenam Consecrari, et ministrari oporteret; sed salva rei substantia , reliqua judicio , et prudentiae Ecclesiae relicta sunt. Ohite. II. contra abnaum. Sicut sola aqua naturalis ad Naptismutn est idonea , quia illa rat praecipua aquae species , quae communi usu nomine aquae intelligitur , ita solus panis sermentatus Eucharistiae a. Plus est , quia ille est Praecipua panis species , quae communi usu Domitie panis intelligitur. Quod et con- sarinatiar ex ipsa nominis origine. Dicitur enim Graece αρτος ab adire sive attollo , quia elevatur dum coisquitur. Ergo etC. V. Neg. ant. et retorquetur in adversarios argumentum. Sicut enim aqua naturalis etsi in accidentalibus qualitatibus immutata, semper tamen aqua est, et baptismo idonea ; sic panis triti crus , qui simpliciter Panis appellatur , etsi in accidentalibus qualitatibus immutatus, Semper tamen panis est, et panis simpliciter dicitur Luc. XXIV. et Eucharistiae idoneus. Neo quidquam etymologia nominis incommodint, tum quia etiam in Scripturis Deut. XVI. ap. LXX. Panis agymus dicitur αρrrus ; tum quia etsi concedamus prosdictum ab , quod quidem incertum est, cum hujusmodi e/1molliae plerumque cerebro Grammaticorum confictae sint: tamen dici potest ebmon deductum ab eo , quod ut plurimum accidit in consectio ne panis. Addunt etiam Graeci veteres nonnullos canories, qui Velant aZyma comedere more Iudaeorum ; sed nemo non videt, ibi eos lantum damnari , qui azyma comederent ex superstitione , quasi adhuc Mosaica lex
a Seripserunt hisius de hoe argumento Iac. Sirmondus in Disquisuiona da mymo. Mobillonius Diasert. de arr-
227쪽
. De Sacramentis. . ' Q. I. Utrum panis consecrandus fuerit olim studio praeparatus φη . Primis saeculis communes panes a fidelibus oblati
consecrabantur. Dci nde Cautum , ut coissecrandus panis si ligulari stadio pararetur ; unde Concit. Toletatiuili XVI. anno DXCIII. Presbyteros reprehendit , qui ex communi pane praecisas tu rotunditatem par iculas consecrahant. Et Cardinalis Humbertus scribens contra michaeleuι Caerularium ) testatur, sua
aetate Clericos sacris indutos vestibus luter Psalmorum cantus panem consecrandum consecisse. Imo ipse . SCarolus in Concit. Meduol. IV. P. a. vetat, laicos panem Eucharisti cum parare. Figura aulem orbicula ris antiquissima est, cum ejus meminerit Epiphanius in Ancor. n. 56. et Gregorius M. Lib. IV. Diat. licet olim grandior , saeculo demum XI. ad formam
Q. II. Utrum saltem , mymo pane desciente, Pos sit Latissus Sacerdos fermentato uti pane , ut placia cum moribundo porrigat ru. Minime. Non est enim praeceptum sumendi viaticum , cum accipi secundum Ecclesiae leges non potest , quae nusquam hanc exceptionem faciunt de mo-xibundo. Ita docent Coliet, Antsine, Ligorius, quamvis non desint, qui contrarium assirment Casuistae.
mo Leo Allatius ad Grer hon Dissere. VI. Clampinus aι Missertagione δε aarmo Edm. Martene, Cardinalia Bona , atalis Alexander , etc.
228쪽
De cino , quoa est allem mcharistiae materia.
Ado. Nunc de altera Euchetitastitie materia quaeren. dum est. I. ' quale vinum Eucharisti ac conficiendae tum fli; a.' utrum ei aqua admisceri debeat.
Vinitim Eucharistiae aptum debet esse ex pile. ειι dogma sdei. Prob. Vinum esse Eucharistiae materiam , supravrobatum est. Atqui nomine vini praecipua vini species intelligenda est, quod scilicet ex vite cst eductum ; de Christus vinum , quod in ultima coenaridhibuit, gerimen pitis appellat. Ergo cic.
Hinc sequitur, aptam non esse ad Eucharistiam I.'Cermisiam , vulgo birram, quia ex uvis non confici- tiar. 2. V Succum ex acerbis uvis expressum , quia inum non censetur; sicut nec succus ex decoctis , nive sicca is uvis eductus. 3.' Spiritum Vini, et ace-xum, quia specie a vino differulita Si autem vix i xcipiat vinum acescere, palide quidem . sed non sino gravi culpa , ob sacramenti reverentiam , Cotise rare Eur. 4. Uvam ipsam ; nondum enim vinum dicitur, misi eum ex ea liquor est expressus. Ce erum mustum cx uvis mox expressum consecrationi aptum e set , quia iam vinum est, licet nondum satis maturum demite sine necessitate nos consecrandum.
229쪽
aqua naturalis inno consecrando admisce sta est' eae praestepto Ecclesiae.
Hano disciplinam ab Apostolorum aevo institutam megarum I. in Armeni Eutychiani , qui teste Nieephoro Lib. XVIII. Hist. Cv. 53. Be per aquam , et vinum duas in Christo naturas significare viderentur, Vinum merum orirunt, quem abusum Concilium Trul Ianum Can. 32. merito reprehendi . a.' Lutherus, qui aquae , et vini mixturam , ut figment m humanuma ejecit , quasi am cus discipuli post Keninitium eam
inter adlaphom reponant. Prob. itaqse xa. yses. I. R Iustinus AyoIor. II. A fertur , inquit , praecipuo fratri Panis , et calix aquacilliatus. 2. R Cyprianus Eρist. LXLII. totus est, uti robet, nec Vinum merum , nec.aquam solam in caice offerendam , sed utrumque mixtum , idque ait es.se Dominicam thaditionem. 3. ' Hieronymus in Caρώπι' mare. Format, inquit sanῆuinem suum in ca-ἐice pino , et aqua mixtis- 4. ' Idem praecipiunt o-Dines Ligurgiae tum occidentalis . tum orientaIis Ecclesiae. 5.ς Idipsum statuerunt plura Concilia, ut Carthaginense ΙΙΙ. ea n. 24. ubi ait: In Sacramento corρoris, et sanguinis Domini nihiἱ amplius inera- eur , quam quod ipse Dominus tradidit, hoc est panis , et innum aqua mixtum. Trullanum can. 32. FIorentinum sive Etigenius IV. in Deoreto, et tandem Tridentinum Sess. XXII. cain. 9. ubi Lutheri audaciam damnans , ait: Si quis dixerit , Ecclesiae Romanae ritum , quo submissa Moce Pars Canonis, et per .ha consecrationis Proferuntur, damnandum esse, aut lingua tantiam pulpari Missam celebrari gebere , aut aquam nori miscendam esse pino in calice Osserendo, eo quod sit contra Christi institutionem , anathema ait. Prob. 2a. pars, Contra eos. qui contendunt, eam a quae mixtionem aut necessariam esse ad Sacramenti Valorem , aut saltem esse ex praecepto divino x. ' ex
verbis Tridentini Sess. XXII. Cap. . Monet sancita V Nodus, praeceptum esse ab Ecclesia sacerdotibus, ut a.
230쪽
'quam pino in calice osserendo miscerent. 2 ' Quia ne que ex Scriptura', 'neque 'ex traditiove probari. potest,
In tio item aquae nccessariam esse ad Sacrameni h Valorem , aut integritalem ex praeheplo divino. 3. in Quia
Patres docent, etiam non admixta aqua , Constare. Sacramentum ; idque etiam ut certum tradit Cate hiasnms Romanus: unde monent Rubricae 'Ilissatis , non miscendam aquam . si sacerdos Post consecrationem eam non fuisse admixtam advertat. Ergo etc. Dices i. ' contra aquae mixtionem. Vinum aqua mixtum in deteriorem partem accipitur apud Isaiam eaP. II. scit mel ad significandam hominum corruptelam , injustitias, mendacia. Ergo adhiberi non deisset in re iam sancta. .
. Dist. ant. Accipitur in malam partem aliquo pc- Culiari sensu , cono. Omni modo , ita ut nulla ratione in 'bonam partem accipi possit, neg. Sicut sermentum in mahim partem adhibetur ab Apostolo I. Cor. V. R. et' tamen Christus Matth. XIII. 33. ei assimilat regnum caelorum; ita mixtio aquae licet ad designandam hominum improbitatem usurpetur ab Isaia ; potest in men bonum aliquod significare , Nempe conjunctionem Verbi cum humana natura , et fidelium cum Claristo capite : aquam ,' quae ex latere Christi cruci-sxi fluxit ; denique sobrietatem , et temperantiam.
Dices a. v pro iis , qui tenerit, mixtionem aquae ad valorem, nut integellatem Sacramenti pertinere ex prae-Ceplo divino. Mixtionem aquae cum vino a Christo traditam esse , Patres uisirmant. Ergo etc. v. traditam a Christo , ut exemplum , conc. ur Iegem , neg. Vetus est Patrum traditio, Christum in .alliinui' coena aquam vino miscuisse. tum ad sobrietatem , tum ad exemplum, quod Ecclesia ob mysticas rationo se Iireretur'; non tamen omnia, quae Christus 'egit, in Iege posita sunt. . Inst. Mysticae rationes , lex quibus aqua exemplo Christi miscetur vitio, tanti sunt, ut ad substantiam, aut saltem integritatem sacrificii , et sacramenti videatitur perlinere. Practer alia enim ea mixtio conjunctionem membrorum cum Christo capite significat: ita ut tolus Christus , caput, et membra Deo offerantur.