장음표시 사용
401쪽
έoa Theol. Inst. Lib. VIII. Pars. U. Cay. VI
Libros sententiarum , m Summam Theologicam absolvisset. Sed cuni comparet S. Docior loco laudato circumstantias aggravantes peccatis venialibus, quae laudabile est, non Decessarium confiteri, verosi milius est, eum non esse explicandum , nisi de circumsta tiis , quae leviter augent peccati malitiam. Obie. III. Si circumstantias, quae peccatum uu-seat , confiteri necesse estit, magna hinc anxietatum, et scrupulorum seges non minus poenitentibus, quana ipsis Sacerdotibus oriretur, ne sorte illi uon satis explicaveritit , aut isti non satis excusserint peccatorum caussas , et Vitia , et modos ; imo et consessiones in Iongum , et pene infinitum producerentur , magis temporis , et capitis detrimento , cum vix duo peccata inveniantur in eadem specie, quae non habeant inaequalem ex circumstantiis gravitatem. Ergo. U. Neg. cons. Non euim dicimus , explicandas esse circumstantias , quae leviter, sed quae insigniter au-sent peccata , Vel minuunt i quae circumstantiae satis per se in oculos poeniteratis, et Sacerdotis incurrunt,
adeoque nec poenitentes eas celare siue aliquo conscientiae stimuIo, nec Sacerdos eas contemnere sine
gravi negligentia valent; ex. gr. quantum quis damni intulerit: quanto tempore inimicitias gesserit, an eius ira in furorem progressa sit: an CODSuetum me. candi modum insigniter excesserit, etc. Corollarium. Quoniam integra esse debet consessio, sequitur I .vPeccata, quorum poenitens sine culpa oblitus est, licet indirecte jam remissa , subjicienda tamen esse ecclesiae clavibus, si iii memoriam redeant, sicut Peccata per contritionem persectam deleta. Contrariam nonnullorum sentetitiam damnarunt Alexander Vl I. an. t 665. et CIerus Gallicanus anno ΜDCC. a. in Peccata dubia etiam esse exponenda ut dubia , quae quidem doctrina Communis est Theologorum post S. Thomam, et Cala-ahismum Romanum frustra aliquibus Camistra opponin-tibus celehre illud, et male intellectum axioma ; in dubiis potior est esnditio possidentis , de quo alio in loeci
402쪽
disputabimus. Quod si quis post consessionem inveniat
esse eertum, quod ut dubium consessus erat, illud ipsum explicare debet. sicut etiam si quis ex errore
i niiciorem exposuerat pecentorum numerum, quem PO-atea scit fuisse maiorem : non tamen contra , si maiorem exposuerat numerum , quia in mriori iam minor continebatur.
Q. I. Utrum Sacerdos ad confessionis integritatemialiquando poenitentem interrogare debeat de pece
eis, eorumMe circumstantiis, quae ille non constetur. u. 1 . Q Si Sacerdos certo scit, poenitentem peccatum aliquod admisisse, ii iterrogare eurn debet , caute amen , et discrete , praesertim si id sciat ex alterius poenitentis consessione, et si quidem videt, eum impudenter negare , quae aliunde, quam ex alterius consessione certum est, eum admisisse, neque alias esse consessum , siue absolutione dimittere , mouendo ut melius conscieritiam suam oculiat a . a.' Si id nescit, et poenitentem videt satis per se instructum , non opus est, ut luterroget ; si autem eum videt aut rudem. aut talem, qui prae Pudore peccatorum species , vel numerum , vel circustantias silentio
premere possit , diligenti industria interrogare debet. Sacerdos , inquit S. Thomas in M. Diat. XIX. de-het scrutari conscientiam Peccatoris in confessione , sicut medicus pulnus , et judeae causam , quis frequenire quae prae con 3ione constens taceret, inrerrogatus rerelae. Vide etiam Conc. Lateranense Iv. c. 21. 3. - Cavere summopere debet Sacerdos, nε a poeni- 1ente exquirat peccati socium, sive complicem , nisi generatim quantum satis est ad aestimandam peccati speciem. et gravitatem, quae ex circumstantia personae complicis varia esse potest. Vetuit enim id Benedictus
αὶ Quod si id et ex alterius consessione ait certum, Lar. marius quidem poenitautem absolvendum putat: sed si eum Sacerdos sacrilege aliquid negantem in aliis diligenter excutiat , inveniet prosecto in ipsa ejus consessione aliud , e quo eum non esse ad absolutionem dispositum , ideoque di Πsexendam constet.
403쪽
έ64 Theol. Inst. Lib. m. Para. U. Cap. VIII.
IV. iii Bulla Ubi primum poetia suspensionis serendae sententiae contra ipsos diacerdotes nomen complicis exquirentes . et absolutionem negantes poeniteri
tibiis , qui complicem revelare nolucri ut so poena
Vero excommunicationis latae sententia , et Pontifici reservatae contra illos , qui eum abusum defendereatisi fuerint. 4. ' Denique quantam potest maximam Sacerdos diligentiam et cauli em adhibeat, rie dii in nimis anxie eoti sessionis integri lati consulit, per imprudentes interrogationes poculi erilem edoceat Peccata, aut peccato rum modos , quos iguorat. Iti terrogabit ergo generatim qiDe ille ignorare non potest , et quae passin eo minitti soleni ab hominibus ejus aetatis , sexus , conditionis , regionis , atque eX eius responsionibus judicabit , an ulterius interrogando progredi debeat : non sat tamen , inquit S. Tliomas loc. cit. explicita interrogatio de Peccatis. Q. H. Utrum ob confessionis integritatem aliquando poenitens praeteritas confessiones repetere debea ou. Generatim debere , quando in illis judicatur non palide absolutus, aut ea de re prudenter dubitatur. Id autem colat ingit hisce in causis. I. ' quando peccatumn liquod grave voluntarie tacuit. a.' quando obsolutus est , Iicet in consuetudine , relapsu . oceasione Peccandi proxima versatus non veram habuisse contritionein judicetur. 3' quando rem alienam, vel famam restituere detrectavit. 4. quando ex vincibili ignorantia semper cori ira aliquod grave Plaeceptum peccavit 5. iiii ando versatus cst ni ignorantia mysteriorum fidei ,
α Quos etiam infra mensem denunciandos praeeipit nora ab ipsis poeniteritibus in caussa propria , ne peccatum stit mreveIai di cogantur , sed ab aliis , vel etiam ah iis poeniteti-4ibiis , qui aliunde quam ex propria consessione sciunt, eos id sacere , non ex simplicitate , sed quia eam praxim lici- am eos putare suspieio est. Vide aliam μjusdem Pontificia
Bullam , quae incipit Stiprema ; item tertiam quae ineipit Aa eradicandam , ct quartam , gliae incipit Apostolici mi-
404쪽
quae scitu necessaria sunt necessitate medii. Si autem hujusmodi causae tales sunt, ut consessiones omnes ab
insantia editae judicentur irritae , generalis consessio
Decessaria est , modo non excuset poenitentis impo- .
tentia vel physica , vel moralis, orta scilicet ex infirmitate vel coriporis , vel animi anxietatibus, et serupulis agitati. Si vero caussae illae non omnes Consessiones priores insecerint, cae lautum repetendae sunt,. quae irritae iudicuntur. Uιrtim Sacerdos edocere debeat poenitentem .n alicujus praecepti ignoratione Mersantem. N. i. v Si ignorantia vincibilis est debet : tunc enim Poenitens certo peccat Violando praeceptum : Sacerdos uulcm non solum judex est . sed et doctor , et medicus. a. e Si vero est in vicibilis, adhuc monere debet, si res vergit in damnum publicum, si versatur Circa ea, quae necessaria sunt ad salutem uecessitate medii , si spes emendationis apparet. Iu his omnes couseutiunt
3.' Si nulla sit emendationis spes , et poeuitens videatur evasurus ex admonitione deterior, Theologi disputant. Concina amrmat, Ligorius, aliiquc negant. Alii vero distinguunt. Si admonitio nocitura videatur ex prava poenitentis dispositione , in cujus potestale esset abstinere a peccato , si Vellet; tunc eum esse admonendum docent. Si vero non ex dispositione poenitentis , sed propter scandala, quae ex ea admonitione orirentur, quaeque poenitens tollere non potest, nocitura admonitio videatur, ut in manifestatione impedimenti matrimonii potest accidere, tunc admonitionem omittendam putant, obtinendo interim secretam dispensationem. Vide II aberi Tom. G. Cap. II. S. L
Ado. I. Seeretum consessionis spectari potest tum in poenite ille, tum in Sacerdote. Quod ergo ad poenitentem attinet, Christus consessionem peccatorum instituens ,
non praecepit quod ut Plurimum humanae iusirinitati
405쪽
466 Theol. Lm. Lib. ΟΠ.Pars V.Co. VIII. fuisset intolerabile ut pii Nice exponerentur, sibi
soli , ut loquitur Chrysostoinus supra laudatus; nempe Sacerdoti ut ejus vicario. Non tamen vetuit, ne quimad majorem sui peccati vindictam publice confitcretur, iit ait Tridcntinum Sess. Can S. Quod quidem quia aliquando aliquibus scandalo esse posset, nonnisi ex consilio prudentis Sacerdotis faciendum esse, vetus I ccIesia sanxit; et quamvis gravia peccata olim publicae poenitentiae subjicerentur; lamen eum nonnulli ob humilitatis dumtaxat exerciti iam publicae poeni tentiae stadium ingrederentur. hinc publica illa poenitentia non erat publica consessio peccatorum. II. Quod vero ad Sacerdotem spectat, prohibetur is omnino vel nutu , vel scripto , vel verbis revelare quod in consessione nudivit. idque jure naturali, divino, et Ecclesiastico . Naturali quidem . quia natura mn Pa titur , ut quod nobis sub secreto commissum est, alteri reveletur. Divitio vero, quia cum Christus consessionem instituerit, illud etiam praecepit, sine quo con fessio ipsa humanae infirmitati intolerabilis esset; quis enim alteri confiteretur cum famae, imo et aliquando etiam cum vitae periculo φ Denique etiam Ecclesiasti co. Sic enim statuit Conci Ilum Lateranense IV. Can.
Omnis utriusque et Capeat omnino Sacerdos, ne Perbrinui signo, aut alio quoMis modo aliquatenus prodat peccatorem. . . . Qui peccatum in poenitentiali judicio sibi delectum praesumserit repetare, non solum a Sacerdotali cio deponendum decernimus perum etiam ad agendam, Perpetuam poenitentiam in arctum monasterium detrudendum. Hoc igitur secretum iri plici jure sancitum v HCatur sigillum confessionis , cujus violatio duplex specie peccatum est, contra naturalem se ilicet justitiam, et sacrilegium contra religionem, cum gravis Semper sacramento iusseratur injuria, licet levia peccata revelen tur. Tenentur autem ejusmodi sigillo non solum Sacerdos , sed et 'omnes, ad quos notitia eorum , quae in Consessione dicta sunt. vel casu, vel malis artibus pervenerit. Dissert tamen secreti obligatio naturalis a sacramentali, quia quod jure naturae secretum est,
potest, imo et debet aliquando revelari, puta si ex . Aecreto grave damnum bono publico immineret i at
406쪽
De Sacramentis. 46 ruod meramentin astulo clausum est , m tune quiem vulgari potest, cum aut ipsius sacerdotis mors, aut totius Reipublicae ruina metuenda esset. Sed de hoc sigillo quaestiones aliquot expediendae sunt. Q. I. Quaenam sub sigillo confessionis elatisa ce seantur Z . s. Omnia , quae consessione sacrametatali deteguntur , hoc est, peccata tum gravia , tum levia, socii criminis , ipsae poenitentis tentationes , naturales desectus , et quidquid revelatum molestiam illi crearet.. Dixi autem consessione sacramentali, quia si quis aut ioco , aui ad inducendum Sacerdotem ad peccandum, aut alio consilio , quam ut sacramentum susciperet aut omnino extra consessionem actus suos Sacerdoli aperiret, posset quidem naturali sigillo , et ex charitate obligari, non autem sacramentali.' Q. II. Quotvlici modo sigillum confessionis νω-
Iari possis. u. Duplici directe, atque indirecte. Directe quidem , si Sacerdos expresse dicat, quae consessus est Poenitens, quaeque sacramentalis sigilli, ut paulo ante diximus , materia sunt. Indirecte vero . si ita Se Frat, aut loquatur , ut alii, quid poenitens dixerit, possint intelligere Hinc indirecte huius violationis rei sunt, I. V qui
tam clara voce poenitentem alloquuntur , ut ex eorum Vel responsionibus , vel monitionibus , quid poenitens Cotilissus sit, circumstantes intelligant, quod vitium non paucis est Sacerdotibus. Σ. qui diceret, se noli absolvisse poenitentem. 3. ' qui inter plures poenitentes, quos audivit, unum laudet. iluod sola venialia consessus sit. 4 ' qui in petendo cousilio circumstautias etiam exponat , ex quibus facile poenitens cognosci possit. ' 5. qui in aliquo monasterio . collegio , pago frequentia esse dicit peccata quaedam , quae eRConsessione poenitentium cognovit. 6. qui paucorum consessionibus auditis . dicit, se tale crimen audisse. . ' qui parentes poenitentis generatim admouet, ut vigilent: aliique ejusdeiu 'generis.
Q. III. Potest ne Sacerdos de νita poenitentis σδr-ιoqui cum alio Saeordote, apud quem ille etiam son- fieri solet
407쪽
έ ,3 Theol. Instit. Lib. VIII. Pars V. Cap. VIII. .
n. Non potest sine sigilli violatione. Q. IV. Cum ipso μoenitente extra confessionem nonne potest sacer ι de iis , quae illa in confessio. . ne dixit , colloqui y ἀ, N. Etsi proprie sigillum no' violet, non tamen iapotest sine ipsius ψ poenitentis venia. Odiosam enim alioquin consessionem reddit. Excipit Mareg Dis . XXXII. Seel. S., si Sacerdos iu consessioue erraverit in aliquo , de quo poeuitentem monere teneatur. Q. V. Poιest 'ne sacerdos ex poenitentis lysius pe-nia re retare , quae ille in confessione dixit ZU. Potest utique , si venia illa non sit extorta , et quodammodo involuntaria. Cavendum lamen Sacerdoti, I. ' ne siclus poenitens de industria quaedam Sa- , Cerdoti revelucida conam ita , ut salso crimine Lina alterius proscindat. a.V De dum aliquid ex conseiasin poenitentis revelat , sigilli violator ab auditoribus h
Q. VI. Si 'oenitens teneatur reoelare quaedam, quibus imminet reipublicae , Ecclesiae , oel Proaimodaniniam , nonne licet Sacerdoti et torquere ipsius con Sen iam . negando ei absolutionem rv. Minime: sed debet Saceritas poenitentem mone- Te , ut iPse revelet, rion ut .Sacerdoti det revelandi Potestatem. Quod si poenitens id facere detrcctet , tamquam minime disposito neganda ei est absolutio. Q./VlΙ. Si Sacerdos a iudice interrogetur de Crimine , quod sola poenitentis confessione audis it ; quid ei respondendum Του Ρotest, ac debet, etiam addito, si opus sit , jurejurando, respoudere, se id nescire: Deque in responsione mentitur et non enim interrogatus est ut Sa Cerdos , ac Dei minister, sed ut homo; quae autetis scit ex Consessione, nescit ut homo, sed ut Dei minister. Quod si judex conceptis vcrbis a Sacerdote4tὶaerat, utrum critia eta ex confessione poetiitcuti S a iverit , repellenda est cum indignatione ejusmodi iu- terrogatio tamquam sacrilega , ct iudigna homilae Christimo.
408쪽
De Sacramentis. 4on Q. VIII. Quid si Sacerdos aliunde etiam, hoote
crimen , quod in confessione audiuit pht. Potest , si necessitas cogat, id testari , quod aliunde novit ; alioqui ii ut observat S. Tliomas suρμι. 3. P. Q. XI. art. 4. posset poenitens caIlide vitare Ecclesiasticas poenas , coia silendo Sacerdoti , qui pos-s l Contra cum vel sententiam , vcl testimouium ferre. Ceterum ita Ioqui debet Sacerdos , ut omnes Sciunt, eum non ex iis, quae tu coufessione audivit , scd aliunde rem uDSSe. Q IX. Potest ne Sacerdos uti notitia , quam e*cora fessione poenitentis comparaoit Τ
tam Sti 'eriores Pro temPore existences , quia1 4 C-- fessiarii, qui Postea od suρerioritatis gradum fuerint pro moli , capeant diligentissime , ne ex notiιia, quam de tiliorum peccatis habuerunt , ad exteriorem gubem nationem utantur. Quod licet de Regularibus cautum sit, omnibus tameta Praelatis optati dum est.
sequatur gravamen poenitentis , aut quaecum luc Sigilli infractio. Hinc si Sacerdos ex consessione dia dicit , grave sibi malum imminere . debet primum a Poetiiteiate Veni m petere , ut ea notitia uti possit ;quam si ille neget , cum dare debeat, dimittetidus quidem est sine tibsolutioue ; sed Sacerdos Dihilomitius notitia illa uti nequit, si gravamen aliquod Poe-Dile illis , et secreti in directa nianifestatio sequutur
que violatio sigilli, posse Sacerdotem ea uti uotiua , Communis Theologorum sentetilia cSt. Q. X. Quid si Poenitens Sacerdoti exstoum, se tibalio Sacerdote itiisse occasione eonfessionis sollicis atram ad turpia rΗ. i. ' Sollicitantes ad turpia cetisetitur Sacerdoles, qui sacrilega impudentia in cons S,ione, vel inanie. diale ante , vel post , veI OCcasione , praetrXlu , aut simuIatione consessionis , vel Extra consessi otiis OC -sionem , in loco ad coufitenduria electo , Poenitentes aed
409쪽
έ io Theol. Inu. Lib. VIII. Pars V. Cast: VIII.
turpia incitaverint, vel ouua eis illicitos, et inhone-
tales Sacerdotes iubet a Poenitentibus denunciari Inquisitoribus, si adsunt, Vel locorum ordinariis ; quam Constitutionem Benedictus XIV. anno MDCCXLI. in Bulla , quae incipit Sacramentum , confirmavit.
Sacerdote sacrilege sollicitatum absolvere non potest, Disi intra mensis unius spatium Sacerdotem illum Iet quisitori . vel ordinario denunciaverit; vel si denun-eiandi adsit impedimentum , non spondeat , et promit - at , se denunciaturum. Quod si Poenitens denuneiare detrectet , excommutacationem latae sententiae incurrit : si sacerdos eum de hoc deniinciandi debito monere negligat, pro modo culpae puniendus est. 4. ' Qui salso , quod non raro accidit, accusaverit Sacerdotem horrendi hujus sacrilegii , vel accusarentium suaserit, incurret in casum Pontifici reservatum sine censura ex laudata Bulla Ben. XIV.
nunciandi onus , cum Poenitens prae verecundia, aliove justo impedimento denunciare non potest. Sed ad IIoc non tenetur, nisi raro, Cum aliter scilicet publi- Cum malum , quod ex hoc sacrilego Sacramenti aba-Su oritur , vitari nullo modo potest i magna tamen debet cautione uti
absolvere audebant ; Benedictus XIV. ibid. generatim omnibus cujuscumque dignitatis Sacerdotibus iurisdictionem , et facultatem ademit absolvendi complicem in peccato contra sextum decalogi Praeceptum , quomodocumque complex suerit, excepto mortis articulo, si nullus lunc haberi i,ossit S.icerdos ctiam non dPProbatus , qui mori, aridum absolvat , adjecta etiamCOHira ros , qui secus secerint , ex cominu uicatione S. I ontifici reservata.
410쪽
De Gerameniis. έ11 f. V. De Praecepto Consessionis tum dioino ,
Ado. Iam diximus, consessionem esse a Christo in titutam , n qtie praeceptam iis, qui post baptismum lia peccatum grave lapsi sunt. Quaeritur ergo I.' quo tempore obliget praeceptum illud, 1ioc est uirum statim post admissum Peccatum , an vero num poenitenti placuerit. a. ' Viriam praeter illud divinum praeceptum , aliud etiam sit Ecclesiasticum consessionis Praeceptum , et quo tempore sdeles obliget.
Quampis disinum confessionis praeceptum non obliget Per se statim post Peccatum admissum, peccant tamen mariter qui illum disserunt ad tempus, quod judicio piri yrtidentis diti timum est , Per accidens Dero obligat cum alia sacramenta adminisιranda ,sel suseipienda orant. Prob. I . pars. Praeeeplum eonsessionis assirmans est. Atqui praecepta assirmantia non statim obligant, sed pro loco , et tempore opportuno. Ergo eis. Prob. Ia. pa ra. Nesas est objicere se periculo
moriendi in peccato; hoc enim ipso jure naturae Pr hibetur. Atqui per tempus judicio viri prudentis diuturnum multa homini impendent improvisa mortis pericula. Ergo etc. a.' Nesas est, ut advertit Estius , amicitiam cum Deo diuturno tempore non reconcilia re. Atqui licet per contritionem persectam ante Sacramentum reconcilietur, tamen neque zordinaria est, et frequens haec via , neque ille , qui diu confessionem differt. videtur persectam illam habuisse contritionem eum Volo sacramenti. Ergo qui diu ad judicium viri prudentis consessionem distulit, tenetur etiam , Ct in consilebitur de hoc dilationis peccato se reum assere. Disiligod by Go rate