장음표시 사용
421쪽
4a a Theol. Instit. Lih. VIII. Pars V, Cap. IX. mundi. I rgo sussicit satisfactionem Christi per fidem
Dist. ant. Plane satisfecit quoad pretii sufficientiam , conc. Quo ad applicationem. neg. Debet enim utiusquisque non modo per fidem, sed et per pia ope ra satisfactiones Christi sibimetipsi applicare. Unde et dicebat Apostolus. Colos. I. 24. Adimpleo quae desunt ρassionum christi in carne mea.
Inst. 3.' Iustificatio impii gratuita est, dicente Apostolo Rom. III 24. Iustiscati gratis ρer gratiam lysius
Per redemtionem , quae esι in Christo Iesu. Ergo etQ. N. Neg. cons. Quamvis erit m debeat justus per opera satisfactoraa temporales poenas redimere; gratuit tamen est ejus justificatio ; tum quia gratui a est grati3 , qua vocatus . sanctificatus , et a poena aeterna a Sol ultis est ; tum quia gratuita est etiam gratia , quaQsatisfictoria estis opera reddit fructuosa. Tractaut ista sustus Bellarminus , taenin , Boucat.
humilis , et obediens acceptatio aerumnarum, quibus nos in hac mortali pila castigal eaelestis Pater , pel opera pieιatis 3ponte suscepta , quae ad tres classes reduci possunt, jejunitim, eleemoSynam, et orationem. Ita Tridentinum Sess. XIV. can. 13. Prob. λα. pars Temporales aerumnas a Deo tiOhis
immitti, singulis sere paginis sacrae litterae testantur,tit Amos III. 6. Si erit malum in cloitate , quod Dominus non fecerit'. et quidem ut plurimum ad pec-Catorum vindictam, et correptionem; ait enim ApD- stolus I. Cor. II. 32. a Domino corripimur, ut noractim hoc mundo damnemur. Ergo humilis, et D die is earum perpessio non solum ad hoc nobis utilis est , ut evadaut leviores, iuxta inud Poetae: Diarum
sed tes ius si patientis quidquid eorrigere est nefas ;v ruyu Pliam , ut Deo satisfaciamus , et exigua Plagama Suos cruciatus redimamu4.
422쪽
De Saerameruis. 423 Proh. 2α. pars. I. De jejunio, et eleemosyna, tua.
uisesia sunt Scripturarum , et Patrum testimonia, quorum uomiul a recitavimus supra. De oratione vero, pa- et ex praxi poenitentium, quos Scriptura commemorat nou solum jejuniis , sed etiam orationibus pro peccatis satissicisse , ut habemus D . Ix et M. Prob. II. ratione S. Thomae 3. P. Suppl. Q.
AU. art. 3. Sicut contraria coutrariis curantur , sic per opera contraria iis, quibus Peccavimus, peccatorum pocnae redimuntur. Porro tres sunt peccatorum Omnium sontes . sive unus tu tres divisus , ut ait Ioanlius I. Joan. u. I 6. Omne quod est in munito concupiscenέia carnis ebi, et concupiscemia oculorum , et superbia pilas: Ergo per tria contraria opera satisfieri potest: pro coiicupisceutia quidem carnis perii iuniunt , ad quod omnes carnis amictationes reduis
guntur : Pro concupiscentia oculorum, sive avaritia,
et cupiditate bonorum temporalium, Per eleemosynam, ad quam pertinetit omnia erga proximum ossicia cliaritatis pro superbia Vitae , per orationem. , ad quam otiiiii a religionis opera reserri possunt. Dices: Oratio delectat potius , quam castiga ι. Dc. V. i S. Trista tir aliquis Mestrum Orci. Atqui satis- 1actio debet esse poena. Ergo etc. Din. m . Delectat secundum spiritum, cono. M. eundum carnem in statu ualurac d ruptae , neg. Imo
aliquando quo magis deleotat spiritum, eo magis carinuem. absumit. Vade S. Thomam loc. est. . Seholion.
Inter operae satisfactoria sponte smcepta praecipuum baeneut locum , quae imponuntur a Sacerdotibus , et sponte a P nitentibus peraguntiar , quia cum pars sint
Sacramenti, majorem habent satisfaciendi virtutem is
423쪽
Utrum Sae/rdotes possint, G debeant 'oenitentibus fasi actionem imροnero, et quidem Peccatorum gra
Ado. Negant id pro suo more . ac systemate L llκraui, et C Ivivistae. Catimi ici 'omnes assirinant.
Prob. Ire. Pars. I. Christus Ioan. XX. 22. Sacerdotibus potestatem secit non solum solvetidi, verum etiam ligandi. Ligant autem iton solum cum absolutionem deuegarat, verum etiam cum satissaelionis onus. imponunt. Ergo et . Prob. II. ex perpetua Traditione. I. v Tertullianus. iam Moulatii sta testatur , hanc esse cathesicorum doctrinam Lib. de Pudicilia Cay. 3. 2 Leo M. .. XCI. Mediator inquit, Dei et hominum hanc Praepositis Ecclesiae tradidit potestatem , ut et constentiabus αclionem Poenitentiae darent, et eosdem salubri saris etione purgata ad communio em Sacramentoriana Per januam reconciliationis admitterent. 3. ' Hac potestate semper , et ubique Ecelesia usa est, ut pate ex omnibus canonibus , qui de imponetida poenitetitibus satisfactione couditi sunt. Hinc merito Tridentiri uni Sess. XIV. can. 15. Si qtiis dixerit, clares Ecclesiae esse datas tantum ad soloendum , non etiam ad ligandum , et proρterea Sacerdotes , dum i Oniant poenas constentibus , agere contra inem cla-νtiam , et contra instiliationem Christi, et Ictionem esse , quod Mirluce clapium , sublata Poena aetern , Poena temρoralis picramque exsoDenda remaneat, an mιhema Iiι.
424쪽
De Sacramentis. Prob. Ia. Pars. Quod semper, liuod ubique, quod 'ab Oinnibus servatum est iii Ecclesia , et cujus omissio damnata semper est ut clavium abusus, id ex traditione Apostolica descendere , Putandum est, juxta. tigiutini regulam. Atqui tulis est impositio satissa-Ctionis,. ut constat ex omnibus Patribus, ei Conciliis, 'in quillus de poenitentibus agitur , ejusque omissio damnata est a Patribus ut contraria Evangelio ait uii in Cyprianus Lib. de Lapsis contra molliores uosdam Sacerdotes , qui lapsos sine debila satisfactione absolvebant: Contra Eoangelii Migorem, Contra Domini, ac Dei legem, temeritate quorumdam laxatur incautis communicatio ; irrita, et falsa pax, perniciosa dantibus, et nihil accipientibus Profutura: non quaerunt sanitatis patientiam , uec Veram de salis -ctionst medicinam. Unde Tridentinum Soss. XIV.Cai'. 8. Debent ergo, inquit, Sacerdotes, quantum
Epiritus, et Prudentιa Suggesserit, Pro qualicate criminum, et poenitentium iacultate, Salutares , et con-νenientes Satisfactiones injμngere. Ergo clo. Prob. 3 u. Pars. quam conceptis Verbis docet Tridenti titi in loc. cit. subjungcias: ne, si forte Peccatis con-Dioeant , et Indulgentius cum Poenitentibus vant, leoIssima quaedam opera pro grauisSimis delictis iu-jungendo , alienorum peccatoriam particiρes clautiar. Idque uno ore Patres ollities tradiderunt, Poenitentia , inquit Cyprianus Lib. de LaPsis , crimine
minor non sit. Ambrosius .ad Virg. lays. Gn. 8. Grande scelus grandem necessariam habet satisfactioncm. Et ratione etiam Ostenditur : cum enim Sacer- los mcdicus sit, et judex , pro utroque ossicio debet Ct Vulneri congructilem aptare mcdicitiam, et criminia plani poenam dcccrtiere; ituantum tali cu Sixiritus, ut rudentia suggesserit, habita etiam ratione infirmitalis. ip ius Poenitentis rion solum corporalis, sed etiam spiritualis, ne sorte deterritus poenae magnitudine aut in desperationem agatur , aut injunctam satilia cito uena gravi sacrilegio contemnat , et omittat. Diuitiam by Cooste
425쪽
426 Theol. Inst. Lib. VIII. Pars V. Cay. IX. . Objectiones.
Objic. I. coni. 2 n. part. Si puer itens Sua Sportio. ea opera per egerit. imo ut multo plura , et graviora, iuniit a Sacerdote suissent imposita, iatu qua illuni imso est, esse cit quod oportebat ad redi inendam tenipo-, valcum Pocnam. Non debet ergo Sacerdos saltem lati, poenitenti satisfactio item iiii portere. ni Nex ane. Praeter ωPera enim sponte Suscepta ,supi rcst ei pelagenduin quod a Sacerdote praecipitur i. im littim pars Sacramenti, quod ideo majoris est vim iuiis, ilii alii Dibera ex ipsius pocultentis electione esse-cia , ut advertit S. Thomas Quodlib. III. se: ia.
art. 1 l. 4luia scilicet satisfaciendi vim habet ex Oρereo erato ex virtute sacramenti. Fatendum latucia, cur 1. tali poenitente mitius agendum CSSe. Objic. If. coni. 3 u. yart. Christus magnis quibusdam peccatoribus morum dumtax: t emendationem. n Oiti
Poetiam subeundam praece stit. Quidni ergo Sacerdos hoc exe inlitum sequetur, cuiu Christi actiones Dostra. doctrina sint tW. Dist. ant. Idque secit Cliristus ex potestate excellentiae . quam suis ministris Mora communicavit , Conc. Sccus, neg. Ρoterat Ergo Christu&, ut suo loco. diximus, cx potestate excellentiae esscctus Sacranieli lorurii sine Sacramentis operari . totamque poenam , cum volebat, dimittere. Ilog alit tri ministris eius non .est conccssum. Responsio est S. Thomae Suiret. 3. P.
O. Xs III. art. 4.OMio. III. Nulla potest poena gravitatem Peccati.
exaequare. Si cmo Sacerdos pro gravitate criminum. Praecq ere satisfacti otium dclacret , oporteret utiliue , caui esse infinitam , quod absurdum est. Dist. ant. Nulla poena potest aequare gravitate Peucati ii intuiti quoad culpam dimissi. cono. Iam dimissi , stibilist. Et tios non diximus , tantam omia in Gl re esse salis saetiovem , cluat ita cst poena post d
426쪽
De Sacramentis. si rpoenae aequalis dei, et esse satisfactio , sed proportionalis , ut major pro majori, mitior pro minori culpa praec Piatur. Quac quidem satisfactio etsi non aequalis pocnae, luae judicio Dei Suheutida esset, hahei ta- Ilicii ex meritis Christi , et sacramenti virtute, ut poetiam illum Ionge majorzm aVertat, et expungat. Hic. IV. Cousuetudo vim legis habet. Atqui mutatorum consuetudine firmatum est, ut nonnullae preces , aut ad summum unius diei jejunium pro peccatis gravissimis praecipiantur. Ergo. v. Dist. ant. Consuetudo vim legis habet in iis , quae sunt juris divitii, neg. auris humani, subdist. Si habeat iustae consuetudinis conditioncs , conc. Se-CUS , neg. Itaque cum Satisfactiones ex Praecepto divino eriminum gravitali debeant eSse congruetiles, ut
CFρ tantis docet Lib. de Loysis , nulla potest iugillud consuetudine abrogari. Sed etsi ageretur de jure
humaDo, praecipuae conditiones Consuetudit is sunt praxis piorum , et tacitus legislatoris coiisensus; qua conditiones hic desuui ; cum Ecclesia, et fideliores ministri hutic abusum damnent. Inst. Ecclesia ipsa identidem Iubilaeum et plenarias indulgentias concedit, quibus i cmporales poenae redimantur. Ergo licet temPorc Iubilaei imo et subjυhilaei, et indulgentiarum spe , minimas ira Poriere satisfactiones. U. Dis . ant. Ecclesia plenarias induIgentias concc-dit in adiumentum iii sit initatis iis , qui faciunt quantum in ipsis est , ut Deo satisfaciant, scd non possunt condignam adamussi in peragetis poenitentiam , concis
Iis, qui nolunt sacere quod possunt, nex. Absit cDinarit Ecclesia thesaurum indulgentiarum dissipare velit ad fovendam ignaviam. Vide quae dicemus in Dissertis de Indulgentiιs Tom. V. Corollaria. I. Ergo graviter peceant Sacerdotes , qui Icvissimas
Pro maximis sceleribus imponunt salissaclioucs ct ali
ni Peccati, ut ait Tridentinum, participes Itanc.
427쪽
428 Iteol. Inst. Lib. VIII Pars V. Cay. o.
II. Quod si Sacerdos ex impcritia , aliave causa mi-NOrcm satisfactionem praeceperit, Poenitens ad aliquid. tilterius obligatur , quod si in hac Mita non Perficiat, in Purgatorio exoloet, ut inquit S. Thomas Quoia. III. Q. 13. art. I.; non enim imperitia Sacerdotis po. est poenitentem eximere a .divino praecepto faciendε. Ductus dignos poculaetitiae. Seholim. Et si diximus generatim , satisfactionem et gravi latii criminum , et in urniitati poenitentium esse a plaudam ;quia tamen non paucae hac in re oriuntur in praxi difficultates , em hic expedire satagemus. Q. I. Unde Sacerdos certum desumat regiatam in sarisfactione praecipienda 'I.' Sacerdoti prae oculis habendi sunt Canones poenitentiriles , quos idcirco S. Caroltis in Instructionibus Sacerdotum edendos curavit. Licci enim ii hodie in Ecclesia Latina nota vigeant, lumen tamen Sacerdoti praebent, ut quantum humana patitur infirmitas. Proportionem quandam pro gravioribus , et levioribus peccatis servet, et quando pro infirmitate poenitentis milius zgendum putat, exponat ci peccati gravitatem, ex poena
qua olini plectebatur , et nune etiam plectetidum est, Cum non sit mulata justitia Dei, nisi poeuitens voluntariis castigationibus illam placare studeat. a.' Attendenda Sacerdoti est peccatorum species ut Contrarias vitiis poenas imponat, quo fiat, ut satis sa Ctio simul medicina sit. Sic avaris eleemosynas, Iuxuriosis jejunia , superbis orationes praecipiet, ut monet G. Carolus post chrysostonium Hom. X. in Malisi.
3. v omnis satisfactionis ratio non sccus a C absolutio , aut absolutionis dilatio arbitrio Sacerdotis relicta est non ut pro lubito agat, sed ut fidelis Dei minister Spiritu ejus illustratus, ac motus. Quem Spiritum
orationibus adsiduis attrahere in hoc Sacrametato adnainistra Ddo dcbet. 4.' Uuamvis qia aecumque pia opera etiam aliunc di
Praecepta, ut jejunium iu quadragesima, patieutia i iu
428쪽
mendis calamitatibus, pro satisfactione possint imperari , aequum tamen est, ut sacerdos opera aliunde itide-hii a praecipiat nisi sorte status, et infirmitas poenitentis ea omnino serre non Valeat ) ; et in dubio ita praecepisse iudicrindum est. - 5. 0 In absolvendis infirmis potest levis imponi poenitentia , addita tamen alia Persolvenda , si convaluerint ; at in absolutione miri ibundi . ac sensibus destituit nulla prorsus imponenda Poenite utia , cum omnino impo Asibilis sit. . Q. II Potestne Sacerdos poenitentiam ab alio Sα- eposte impositam mulare rSi recte , et prudenter fuit imposita, non potest. Si vero imprudenter , aut Si Valde 'personae. re. rumque circumstantiae mutatae fuerint, Potest, audita prius su immatim consessio De Pece toruili, propter quae fuit imposita , saltem Recundum Species. Idque valet, etsi poenitentia ab casus reservatos suisset imposita. Communis haec doctrina Tlleologorum est. a)Q. III. Sacerdos Pubticam, au secretam salisfactio ianem debet imponere ' . H. i. R Olim quidem publica erat poenitentia pro gravibus peccatis, etiam occultis, ut suse demonstrat Natalis Alexander Dissert. I Saec. III., Dugnetus Dissert. XXXIX. , aliique. Neque itide Sequebatur ma- Nisest alio criminis ; tum quia Varia peccata eidem poe-mitentiae modo subjiciebantur, tia in quia Episcopi pro fervore poenitentium Vario, t cmpus Poenitentiae conistrahebant, tum denique quia nonnulli ex sola humilitate poenitentiae publicae stadium ingrediebantur .. Sed a saeculo VII. receptum est, ut publica tantum peccata publicae poenitentiae subjiceretitur ἔ occulta croeecretae. Sacerdos ergo non solum potest, Sed etiam debet pro publicis peccatis, quae scaudato ceteris sue -
α Si tamen satisfactio imposita suerit a Superiore ipso, qui casum sibi reservatum absolvit , vel absolvendi potestatem delegavit, non videtur inferiori mitiis tro mutari
429쪽
436 Theni. ni. Lib. VIII. Pars V. cap. IX.
runt, publicam imponcre Poenitentiam. Hinc Tridentilium nit Sess. XIV. Cap. 8. A 'ostolus monet, ρα- filice peccantes Palam esse corripiendos. Quando im-rtir tib aliquo publice, et in multorum conspectu crimen commissum fuerit, unde alio scandalo ossensos , conuuotosque fuisse non sit dubitandum. huio condignam pro modo culpae Poenitentiam publice mungioρortet ... Discopus lamen Publicum hoc poenitentiae genus in aliud secretumi poterit mutare , quando ita magis judicaoerit exρedire. 2 Q Advertendum tamen , duplicem esse publicam poenitentiam , sollemnem scilicet, et non sollemnem. Prior est, quae certo quodam ritu Peragitur. ex. gr. Cum cereis accensis ante fores Ecclesiae, aliisque -- removiis. Altera vero siue hisce ritibus publice fit ad Teparandum scandalum. Sollemnem ergo Poenitentiam indicere , solius est Episcopi : non sollemnem Vero , cujuscumque Sacerdotis, qui Sacramentum mi
Q. IV. Satis ecio ante, an post absolutionem imis ponenda est y ' . H. Licet ex hodierna Ecclesiae disciplina post abso- Iutionem poenitentia peraratur, ea tamen a Sacerd imponi debet antequam ausolationem proserat. Satisfactio enim etsi quoad actam pars est Sacramenti integralis, quoad Votum tamen , et animi praeparationcm essentialis est, et a sincera contritione ius ara-hilis. Debet ergo Sacerdos ante absolutionem imponere satisfactionem, quam si poenitens obire nolit, jam Non est ad absolutionem dispositus, nisi sorte justa de Causa eam mutari postulet. Ceterum si ex obliviotic, vel errore Sacerdos ante absolutionem non imposuit satisfactionem; potest, ac debet post absolutionem im
430쪽
Utrum poenitens satisfactioni a Sacerdote praeceptae se subiicere, et quo tempore, ac modo illam Pervere teneatur.
Ado. I. Non desuerunt in esseaeni licentin opinandi. quae itavaluit haud ita pridem apud Casuistas . qui
dicerent. esse in arbitrio poenitentis salissactioncm r spuere. Hoc igitur primo resuta udum est. H. Ex veteri Ecclesiae disciplina satis otio a poenitentibus persolvebatur arite ahsolutionem , cx ePlo mortis periculo. Nunc nulom post absolutionem Πεrsolvitur; quam Ecclesiae disciplinam morosi cluidam Censores Carpere ausi sunt , quasi juri divit o contrariam. Eorum audacia secundo loco retundetula est.
III. Denique disputatur , utrum Poeniteris imperatam satisfactionem possit , persol, ere in statu peccati mortalis : quod est tertio loco expendendum.
Poenitens satisfactionem a Sacerdote imperatam ccipere , ac Perasipere tenetur. Prob. I.' Sacerdos potest, ac debet satisfactionem poc- nitenti imperare , ut supra ostendimus. Ergo Poeni lens illam accipere, ac persolvere tenetur; haec enim Gon se mutuo divelli nequeunt, potestas imperandi . et Parendi necessitas. a. Q Satisfactio a Sacer ole praece-Pta. Pars integrans Stacramenti est. Sed poenitens im- Persectum Sacramentum reddere non potest sine culpa, quae quidem gravis censetida est, nisi forte materiae
Dices. Docna temporalis, quae Iuenda remanet post culpam dimissam , si a poenitcnte piis operibus non redimitur, a Deo ipso insigitur vel in praesenti vita, vel in Purgatorio igne. Potest ergo Poetii letaS , Salis- factione omissa, expectare Pocilain , qua Dcus illum