장음표시 사용
451쪽
452 2Ieoι. Instit. Lib. VIII. Pars VI. Capnxeserunt, Don commemorant unctimiem , non persua-inet, eam suisse praetermissam ; Dam otiam iii rcccntioru in Sanctorum vitis noli sempcr legitur , eos extrema unctione ninnitos et lamen Certissimum est. illam suscepisse. Imo ipsi Veteres saepe Non reserunt, Sancios viros in obitu Viali cum accepisse et tamen quis
dubitat , eos illud nequaquam omisisse' Addo quod
Mum exirema auctio habealtar tarnquam complemeritia ita
Sacramenti Poenitentiae, fortasse illam veteres uomitae Mocuitemiae designa iit.
De materia , et forma Extremae unctionis.
Ago. I. JUΑteriam Extremae nitetronis remotam es-
se oleum , manifestum est ex laudata Iacobi epistola, Ecclesiae traditi orae, Decreto Eugenii IV., et tride tino: quod quidem oleum ex olivis esse debet, cui illud dicatur simpliciter oleum ; quae materia Satis 'cotivcniens est ad explicandum sacramenti essectum ;'sicut enim oleum leuit, sanat , turnen lavet, ita Sa--cramen uin hoc Holorem lenti saltem patientia, sanat - animam a peccato, et corpus etiam ab aegritudine , si id expediat, et . micti fidei roborat. Sed disputa- ur inter Theologos , utrum ex praecepto divino, et necessitate Sacra inenti oleum ab Episcopo henedi- vlum esse deheal. Assirmant Bellarminus, Eslius , Suarea, i tWius aliique magni nominis Theologi , eique sententiae S. Thomas 3. P. svpl. Q. XXIX. rari. 4. Videtur patroci uari ; negant vero Natalis Mimanuer , Sambocuus , ualdonatus , eaque sentelat jam videtnr in Scholis communior. II. Bassus de proxima materia quaeritur, utrum unctio uora sussciui , ari plures adhibendae sint. III. Denique cum forma hujus bacramenti apud Latinos , et Graecos sit deprecatio , controVersia es utrum valeret, si modo iudicativo P serre M.
452쪽
. pertinere ad Sacramenti necessitatem , ac palorem i. Peccaret tamen Sacerdos , stra bimPlem oleum adhi- heret i imo si ex errore otium catechumenorum, Metchrisma adhibuerit , repetendo est extrema unctio Prob. I a. pars. I. Neque ex Scriptura , neque ex Traditione constat, oleum infirmorum ex praeceptou divino , ac necessitate Sacramenti debere esse benedictum. Non quidem ex Scriptura ; nam Iacoibus simpliciter oleum, nominat: ungentes eum oleo. Sed neque ex Traditione , nam Iicet veteres testentur , Oleum Pro infirmis ab Episcopo benedici consuevisse. sicut etiam benedicitur' aqua ad baptismum ', nemo tamen asseri ea benedictione praetermissa, iriatum fore Sacramentum. Ergo verisimilius est, benedictionem Episcopi non institutione Christi, sed Ecclesiae fuisse indu-Ctam , ac proinde uom Pertineee ad necessitatem, ac
Prob. II. Quod divinitus institutum est , ubique tu: Ecclesia pari ratione servatur. Sed ritus benedictionis- olei infirmorum proe varietate regionum Varius est. In Ecclesia eisim Latina ita Episcoporum est Proprius , ut ne a Summo quidem Pontifice Presbyter ad id muneris destinari possit α). At iti Ecclesia Graeca ipsamet Presbyteri ,' cum Sacramentum Estremae unctionis conserunt, prius oleum benedicunt, deinde infimmuin inungunt, Eum autem morem. Ecclesia Lati-
a Non quidem ex desecta potestatis alioqui inque Graecis id concedere potuisset, seir prudenti' Oeconom1R , cum in latina Ecclesia nullum ejusmodi ad vetustatis e m-Plum. Quod ergo generatim ait Benedictus XIV. Lib. VIII. de Syn. cap. I. Ptisse R. Pontificem hoc munus simplici mandare Presbytero , non est contrarium doctrinae , quam,
b Auctor est Gotarius in Euchol. , Graecos Fer V. xi Coena Dorn. oleum ab Episcopo benedictum imum consumere ungendo adstantes omnes , qui Eucharistiam Accepturi sun , ipsumque Episcopum eo uRῖ .
453쪽
Da noti dat liliavit. in Giu illiis Lugdunensi, et Florentino , imo cIemens VIII. probavit in Alructione ad Episcopos Latinos , ita quorum dioecesibus ersantu vGraeci. Ergo et Q. Prob. 2a. pars. Non licet in Sacramentis ministratidis sequi opinioneni probabilem de valore Sacra metiti, relicta tutiore, ni ex Innocentii XI. definitione saepc diximus. Atqui procul dubio tutior est eorum Senientia , qui benedictionem Episcopi ex praecepto divino necessariam esse volunt. Ex quo patet etiam 3 a. ParS. quam et confirmat S. Carolias in . nodo V. Mediolanensi ann. MDLXXIX. , ubi ait: Parochus, si per errorem alitid oleum , quam quod ityirniorum est, ad aegrotum tingendum adhibuerit, etiamsi Chrisma .ris , aut catechumenorum sit . ut erratiam emendet , olei sacri, quod proprium iri morum est, unctionem eidem adhibeat, tuncque sacramenti formam iteret.' Quod tamen intelligitur excluso scandalo , aliove graVi
Dices coni. Im. Part. Eugenius IV. in Decreto, et Tridentinum Sess. XIV. Cay, I. assirmant. mat Tiam unctionis esse oleum ab Episcopo benedictum. Atqui si henedictio illa ad valore in Sacramenti DOD e&Set necessaria ς salis erat dicere , materiam hujus Sa-Cramenti esse oleum olivae ', sicut cum loquuntur de materia Baptismi aiunt , eam esse aquam Veram , et naturalem, licet etiam benedicatur aqua ad baptismum. Ergo satis ostendunt, benedictionem esse huic sacramcnto necessariam.
U. Neg. min. Quod enim attinet ad Eugenitim IV. scimus, eum non solum quae essentialia sunt, sed, etiam accidentalia iii materia, et forma sacrametitoruinposuisse, ut Armenos edoceret ritus Ecclesiae Roma Nae, praesertim ubi vidit, esse Theologos, qui ritus illos contondebant essentiales. Sic in deseribenda Eucharistiae consecrandae forma , refert omnia Verba quae a Latinis proseruntur; licet . aliqua non perti Deant ad formae substantiam : in describenda materia ordinationis ponit ritus , quos suo loco ostendemus es Se institutionis Ecclesiasticae. Uur,d ad Tridentinum Vero , saepe diximus, Patres definire noluisse coiitr
454쪽
De Sacramenus. 455 versias inter Theologos ugitatas. Si autem dixisset ,3Hateriarn extremae unctionis esse oleum ex olivis, iam definivisset, benedictionem Episcopalem non Pertinere ad Sacramenti substantium. Merito ergo ait, materiam esse oleum ab Episcopo bcuedictum , non tamen a mans , eam benedictione in esse ad vatorern sacramenti necessariam , ut Deutri opinioni praepudicasse vide-xetur. At contra cum Baptisrnus saepe ita a qua non
uedicta conseratur , et numo dixerit , benedictionem aquae pertinere ad valore ni Baptismi, non opus erat, ut diceret , materiam baptismi esse aquam benedictam. I ut. Cum Eugenius IV . et Tridentinum doceant,
materiam Baptismi eMe aquam Veram, naturalem, sensus est, non quamcumque aquam. Sed veram et Daturalem esse materiam baptismi necessariam.. Ergo curn a junt, materiam huius Sacrametati esse oleum ab Episcopo benedictum , sensus est , non quodcumque Oleum, sed benedictum esse materiam necessariam. cons. Esse materiam necessariam ad sollemni-
ateni administrationis . et quae sine gravi culpa , et Aculo Sacramenti non potest omitti, Conc. ESSe materiam essetalialem , neg. cons. et parit. Cum enim dicitur aqua pera et naturalis , patet , de ipsa materiae substantia Sermonem iustitui, at cum dicitur : oleum benedictum , non de substantia materiae , sed de ritu substantiae superaddito Sermo est et quem ritum cum non dicant 'sSe necessarium ad valorem Sacramenti , quaestionem intactam relinquunt. Q. L. Utrum saltem in causa necessitatis adhiberi
posset commvue oleum , vel catechumenorum.
I. ς Quod ad oleum commune , vix talis videtu osse necessitas , quae illud adhiberi postulet. cum ejus usus Ecclesiae universae, videatur ignotus. Sed si tal is accidat extrema necessitas, ut infirmus nulla dederit signa poenitentiae , ita ut valde dubia sit absolutio ipsi impertita , censent plurimi, posse ei succurri Perox trematu unctionem, etiam in oleo per Episcopum uoti benedicto, ut post Palibi ni de Lugduno opinatur Collet C . III. de Sacr. Extr. Unct. , in causa enim extremae necessitatis dubiam materiam. sas cst adliar
455쪽
a. R Quod vero spectat ad oleum catechumenora eum illud etiam ab Episcopo benedictum, sit, Mina donnulli . qui licet benedictionem Episcopi ad sacramenti valorem requirant ; censent tamen cum Gonet Disp. I. n. IT. posse illud magua urgente necessita te adhiberi. Q. II. Quid Parocho agendum, cum descere iseeipit otium benedictum Z N. Admiscendum commune oleum in minori quantitate , ut monet Rituale Romanum. Non negamus, inquit Innocentius III. Cap. 3. De Consecr. Ecel. , quimoleum non consecratum Consecrato Possu oleo comm sceri. Tota et utem massa ex mixtione exurgens benedicta censetur , ita ut si et ipsa deficere incipiat , ut grassante epidemico morbo potest nccidere . adjiciendae rursus alia olei communis pars , et rursus alia . si opus sit; licci ex iteratis inixtiouibus nihil de veteri ostem
Temansurum videat . Non est autem necesse ad Sacramentum , ut oleum
eo anno sit he dictum, imo de praecepto etiam Ecclesiastico nonnulli dubitant , cum de solo chrismate expresse praeceptum sit , ut nonnisi eo anno consectunt possit adhiberi. Imo si desit oleum hoc anno Mnedictum , posse Sacerdotem vetus oleum adhibere , Sacra Congregatio declaravit die am Mart. an. ID
Materia proxima ad palorem Sacroementi suus mens , est unica unctio. Sed ex praecepto Ecclesiae Hulti lex est adhibenda, et quidem paria pro parum Ecclesiartim rilibum Prob. I . pars. Apostesus Iacobus simplicem praecr se unctionem : ungentes , inquit, eum oleo. Sed per unicam unctionem satisfit huic praecepto; . sicut per
Unicam ruersionem satisfit praecepto: baptisantes eos. Ergo et .
Prob. 2α. pars. ex variis Ritualibus libris tum Grae---n , tum Latinorum. Apud Graecos quidem ston ,
456쪽
ne saeramentis. 45 et iacies . Inungi iiibentur , eo quod ibi sensuum omnium
origo sit. Apud Latinos Vero quinque sensuum organa oculi, aures nares , os , et manus, quibus etiam ad
Uita est unctio. Pedum, et renum , juxta Eugenii . Decretum , quae tamen postrema in mulieribus praetermittitur . Quibusdam etiam in Ecelestis fit tinctio ita Capite, ,el, in pectore , qua in re unusquisque mini ster Ecclesiae suae ritus servare debet. Quod si insifirmus mutilus sit, pars inungitur proxima ilIi sensui, qui deest. Ceterum statuunt Bituales libri , ut si infirmus jam iam moriturus sit, Vel eius morbus talis, ut contagione inficero Possit, una fiat unctio in capite.
Dogma figer est, formam extremae unctionis dem
cationis modo prolatam , esse legitimam , et con-Menientem : perosimilius autem est , solam destr
candi formam esse legitimam. . Prob. I a. pars. a.' Iacobus Apostolua non aliam designat huius Sacramenti sormam , quam orati Nemrotatio, , Iidei saloabit infirmum: a. ' Ecclesiatum Latina, tum Gyaeca omnibus retro saeculis tali forma usa est, ut patet ex Bitualibus Latinis, et Graecorum Eucholagris , quae licet variam habeant so mam quoad Verba , saepe tamen non discordant a ser-ma .La inornm, quae hujusmodi est ex Eugenio IV. Tridentino: Per istam Sanctam unctioriem, et suam
piissimam misericordiam indulgent tibi Deus quidquid
deliquisti per pisum . auditum, gustum etc. 3. Per hanc sormam satis apte explicatur Sacramensi effectus. Ergo 'merito Tridentinum Sess. de extrem. tinctis ean. 4. definivit. Si quis dixerit, extremae unctionis ritum, et usum, quem Obserpat S. Romana Ecclesia, repugnare sententiae B. Iacobi Mostoli , ideoque eum mutandum, posseque a Christianis absque peccαιο contemni , anathema sit. Prob. I. o pars, quae ad fidem non pertinet, .cum Veteres Theologi lum ante Trideotinum, ni Albertus
M., Riehardus, Paludanus; uun post Tridentinum,
457쪽
Ut Naparrus, Becantιs putent , indicativam sermam Valerc. Probatur, inquam , tum ex Iacobi verbis et oratio filei salWabit infrmum , tum ex universalis Ecclesiae traditione , quae nunquam ad thuc aliarn sormam , nisi deprecationem adhibuit , ac proinde ver si iii ilius est, eam solam esse legitimam. Quamvis autem laudet Paluda ius formam Ambrosianam , quast sic habet: Ungo te oleo sancti cato in nomine Patris, et Filii, et Spiritus S. similesque formas aliarum Ecclesiarum Germaniae laudet Alberius M. nihil tamen id sententiae nostrae incommodat, tum quia Sit gularium Ecclesiarum ritus contra universalis Ecel Siae usum praevalere nequit ', tum quia in illis ipsis. formulis , quae objiciuntur , subnectitur sermula de- Precationis , ut observat S. Thomas 3. P: Suppl. O. XXIX. art. 8. ad 3. ut ex. gr. in Ambrosiana subjungitur : ut more militis uncti Praeparatus ad ce tamen , Possis aereas PoteStates superare ). Dices. In Sacramentis, quorum forma est indicati-Va , valet etiam sorma deprecationis. Ergo. in hoo Sacramento , cujus forma est deprecatio , valet etia iudicativa. Neg. cons. et parit. Nam in illis Sacramentis utramque formam probavit Ecclesia. At in lino nul 'ium proserri potest vetustatis exemplum, quo υStendα- ur , Ecclesiam probasse formam indicativam.
. De mirustro Extremae unctionis..
'Ado. C Um Novatores unctionem a Iacobo commen
datam non fuisse sacramentum, contendant, Sed modum restituendae infirmo sanitatis; ajinit, Presbyteros ab Apostolo commemoratos, non siisse sacerdotes, sed seniores , vel optimates. Ita Calvinus lih IV. Iustu. Cay. 39. Cotitra quem errorem dicimus: f
a Pari ratione responderi potest ad ea , quae Mena '-.du , Morinus , L νιovus monumenta congerunt , ut prinvent , olim tu Latina Ecclesia. indicatiMam adhibitam sui
458쪽
Dogma idei est, solam sacerdotem esse ministrum Sacramenti extremae unctionis. Prob. Apostolus Jacobus solos nominat Presbyteros unctionis extremae ministros. Indueat, inquit, Preευ-teros Ecclesiae. Atqui ibi presbyteri intelligendi sunt Sacerdotes : a.' quia Sacerdotes in Scripturis presbyteri vocantur, ut L. Pet. V. 1. Semores γ qui in Mobis sunt, Obsecro ero consenior πρεσβvrvos ); et I. Tim. IV. 14. Noli negligero gratiam , quae in te est, quae data est tibi Per prophetiam cum impositione manuum Presbyterii. a. V quia ita semper intellexit Traditio S. Patrum, quos supra citavimus , ut Orsenes , Innocentius I. aliique. Ηitio Tridentinum Sess. XIV. de Extr. Unct. Can. 4. Si qtiis dixerit, Presbteros Ecclesiae, quos B. Jacobus adducendos esse ad infrmum inungendum hortatur , non esse Sacerdotes ab Episcορo ordinatos, sed aetate seniores in quapis communitate , ob idque proprium Extremae tinctionis ministrum non esse so istum Sacerdotem , anathema sit Seholion. I. Et si quilibet Sacerdos valide potest Extremam unctionem conseree; non licet tamen id ministerium usurpare , nisi ei , qui ordinariam , vel delegatam habet iurisdictionem ; imo in Clementina L de pripilegiis , excommunicatione plectuntur Regulares, si sine venia proprii Sacerdotis, sive Parochi , hoc sa-Cramentum ministrare audeant. Quod tamen intelligendum est, excepta necessi latis causa , ut contra Naparrum omnes docent Theologi. Quin S. Carolus in synodo V. Mediolanensi expresse cavit , ut si Purochus impeditus, aut alias in mora est, mortisque
perinulum instat, Sacerdos alius quisquis ille sit
hoc sacramentum administret. Duiligod by Cooste
459쪽
έ6o Theor. Instit. Lib. VIII. Pari. . VI. C . VLII. Quamvis idem Iacobus Apostolus plurali mimo
ro presbteros ad inungendum neprotum Vocari iubeat, lino et in Graeca Ecclesia septem simul presbyteri nil vocentur, et inungant; cortum tamen est, unum Stissicere , cum Innocentius I. in laudata Epistola a IDecentium declaret , posse hoc sacramentum Peripsum Episcopum ministrari. Id Iue declaravit Alexander III. Cap. Quaestolet De Verb. signis, et CoDiirniat Ecclesiae Latinae praxis ; imo verisimile est , olim etiam in Ecclesia Graeca ex pluribus presbiteris alium tantum.ministrasse sacramentum , reliquos adfuisse ad preces pro iii firmo landendas. Pluralis autem mi merus saepe in Scripturis pro singulari ponitur,tit observat Augustinus Lib. III. de cons. Eoang. Cay. 16. imo et nos communi usu loquendi dicimus: -- grotus consulat medicos, licet unum vocasse sussiciat
CAP. IV. De SubjecIo , et necessitate Extremae Unctionis. . Ado. Baeci Sacramentum hoc omnibus poeni tentibus . etiam sanis administrant, ut patet ex eorum ΕΛ-chologiis; Latini solis infirmis , ut constat ex Decreto Eugenii IV. Tridentino , et Bitualibus libris. Quorum praxis utrum Scripturae , et Traditioni sit congy - , entior, quaeritur ; item quae. dispositiones in subjecto . requirantur; quanta sit extrcmae unctionis necessitas
460쪽
Etsi Graecorum Praxis non est Scr*turae, aut Traditioni a me eontraria; eis inmen congruenciorese praxis Latinorum. Prob. I. a parS. Apostolus, et Patres, qui de hoc Sacramento mentionem iaciunt, docent quidem, illud ministrandum infirmis, sed sanos aperte nou excludunt: Ergo Graecorum praxis n'n est ScriPturae, aut tra
Prob. 2. a Para. APostolus Solos commemorat instris an : Infrutatur, inquit,' quis in Mobist neque uitii mcx veteribus Ecelesiae Patribus laudare possunt Graeci, qui hoe Sacramentum sanis ministrandum dixerit, cum contra vetustissimi quique doceant, ministratidum infirmis. Ergo praxis Latinorum Scripturae', et Tradi-.tioni cougruentior est. Ceterum unusquisque. Eeclesiae
Corol. Ergo ministrandum non est in Latina Eecle- .sia Sacramentum hoc uec reis ultimo supplicio damna ais, nec illitibus mox conuicturis , nec navigantibus amminente naufragio; uec mulieribus parturientibus Eaeontrarita senibus, etsi febre nou Iaborantibus, mini-εtrari potest, cum ipsa senectus 4uluinitas sit, ut si tuu Concilium Mediolanense IV. , .
aies t in subjecto extremae' uno ionis necessaria sit gratia sanctiscans, saltem attritis; non debet tamen. minister exigere, ut infrmus Mel sacramentum ρe- . tat, pel Olfendat signa covirilisuis, oel ad iaciutum eroenerit pilae iniritum', δed satis en si fuerit ha-ρίiamus , ovam σωionis ante morbaem.
. Prob. I. pars. Extrema timetio est Sacramentum
vivorum , non prininio institutum ad delenda pecca- lethaliae, ut infra dicemus; alioquin non esset, Sa--ineuium Poenitentiae uecessarium necessitate medid