장음표시 사용
461쪽
Ergo requirit in subjecto statum gratiae sanctificantis, ac proinde extremae unctioni, praeire debet sacramen tum poenitentiae, cujus hoc Veluti persectio est, et
complementum. Prob. 2. a pars, suffcere scilicet saltem attritionem.
Nam per sacramentum hoc, si in peccatis sit infirmus, dimittentur ; atqui non potest dimitti peccatum , sine aliqua contritione saltem imperfecta, Sive attritione. Ergo et Q. Prob. 3. a 'ars. Qui jam baptismum suscepit, saliena habituali voluntate suscipere velle existimatur sacramenta. quae Christus ad ejus salutem instituit, et si nulla det signa conuitionis, modo non sit in ipso peccati ac iv, judicari potest, aliquam habere de peccatis saltem attritionem. Ergo et c.
Prob. 4 α pars. Optat Ecclesia , ut extrema unctio ministretur iis , qui majorem ex ea fructum referre Possunt, hoc est aliquem habere pictatis, et contritionis sensum , et convalescere etiam ab infirmitate, si expediat. Atqui tales non sunt, qui jam ad extremam Vitae metam pervenerunt. Hinc Eugenius IV. et Tridentinum non ajunt, Sacramentum hoc ministrandum moribundis, qui jam agunt animam . sed iis, de . quorum morte timetur: et Concilium Mediolanense I. statuit: Sacramentum extremae unctionis curet Parochus, ut aegroto conferat dum integris est sensibus. Sed partim incuria Pastorum , partim' salsa pietate consanguis morum infirmi , dissertur saepe sacramentum ad ultimum Vitae spiritum , ex quo occasio offertur haereti Cis Ecclesiam calumniandi, quasi contra Iacobi Apostoli praeceptum non infirmos, sed semimortua cadavera inungat. Prob. 5.α pars. Nam qui baptizatus non est, nullius est sacramenti capax: qui Vero nondum usum rationis habuit, nondum .est capax peccati, ad cujus delendas reliquias primario institutum est sacramentum. Ubi autem primarius hic effectus expectari non Potest. ne ob secundarium quidem, nempe corporis sanitatem , ministrari. debet; tunc enim unicus , qui R Sacramento expectaretur effectus , esset temporale
462쪽
Q. I. Utrum Sac amentum extremae unctionis ministrari debςat ante , Mel post piaticum. U. In Ecclesia quidem Graeca semper ante viaticum ministratur , ut patet ex Graecorum Idem olim viguit in Ecclesia Latina , ut patet ex Yvone Carnotensi Dere. P. XV. Caρ. 26. aliisque monumen istis , quae collegit Launorus, singulari Dissertatione
Martene lib. A. Cap. aliique. Quae quidem disci'
plina laudanda est cum extrema unctio sit veluti conia summatio , et persectio sacramenti poenitentiae , idemque abstergens peccatorum reliquias , animum reddat Eucharistiae accipiendae paratiorem. Ceterum Cum Consuetudo hodie contraria variis in Ecclesiis invaluerit ex falsa eorum opinione , qui putant , eos, qui extrema uncti Otie muniuntur, iam esse deploratos : unus quisque ritus Ecclesiae Suac sequatur.
Q. II. Utrum hoc Sacramentum iterari Possit. v. Tridentinum ita declaravit Sess. XIV. de extrutinet. Caρ. 3. Quod si infrmi post susceytam hanc tinctionem con altierint, iterum hujus Sacramenti subsidio juvari Potuerunt , cum in aliud simile ollae discrimen inciderint. Contraria ergo sententia Donnullorum veterum , quos.consutavit Petrus Cluniacensis Lib. V. Eρ. 7. nullo nititur landamento, nam eum Iacobus pronunciet: Infirmatur quis in oohia Z inducat presbyteros etc. profecto quoties quis infirmatur , toties hoc Sacramento adjuvari potest, cum Praesertim non imprimat characterem , et passim ex Consuetudine Ecclesiae iteretur, non quidem in eadem infirmitate , sed in nova.
463쪽
4M Theol. Inst. Lib. III. Pars VI. cap. V.
διsi Sacramentum. Extremae unctionis non est absolute necessarium necessitate medii ; est tamen necessarium ex praecepto dipino, et Ecclesiastico. Prob. I a. yars. Posset homo absolute salvus fieri per poenitentiam. Ergo Sacramentum extremae unCtio-tiis non est necessarium necessitate medii. Dixi autem vibsoltile , quia si cui non posset aliud ministrari sacramentum , quales su ut in sententia Thom istarum , qui repentino morbo correpti mulla edunt signa contritionis , ei sacramentum extremae unctionis necessarium esset necessitate medii. Prob. 2a. pars. De praecepto divino constat ex ve
his Iaeobi. DUirmatur quis in Oobis r inducat Presb-
eros etc. ex quibus concludit Tridentinum de Excr. unci. Cay. 3. hujus Sacramenti ministrationem esse mandatum Deti, et Can. 3. anathemate Percellit eos, qui dixerint, hoc sacramentum a Cliristianis absque Peccato contemni. Contemnit autem , qui cum possit suscipere , negligit. De praecepto autem Ecelesiastico res est manifesta ex omnibus Ritualibus L
hris , et synodis Dioecesanis , in quibus hoc Sacramentum ministrare jubentur Parochi. CAP. V. De Ueetabus hujus Sacramenti.
Ado. I. Tres huius sacramenti essectus Iacobus enu merat , I.' oratio fidei salvabit infirmum. a.' alleviabit eum Dominus. 3. si in peccatis sit, dimittetitur ei. Esse autem tu peccatis duplici ratione potest intelligi, nempe vel esse adhuc. in statu peccati, sive lethalis, Sive venialis, vel deicio per poenitentiam peccato Cou flictari adhuc cum peccatorum reliquiis, sicut in mor bis corporeis accidit infirmis, mox ab aegritudine con valescentibus. Sunt autem reliquiae peccatorum ilioli
natio tu malum, torpor, et hebetudo iv bono. S. Tho-
464쪽
nas Lib. IV. coni. .Gent. Cay. 73. aliique post eum Theologi addunt etiam inter peccatorum reliquias. reatum poenae temporalis post poenitentiam expungendum. I. Cum ergo Apostolus assirmet , dimitti per hoc Sacramentum peccata , utrumque dimitti intelligendum aest, reliquias scilicet peccatorum , et ipsa peccata, si adhuc maneant. Quod cum Don possit fieri sine gratiae hancrificantis in susione ; hinc Theologi post Tridenti-
.num Sese t. XIV. Cap. z. quinque recensetit sacra meu-li hujus essectus; prior est gratia sanctis caus , ex quae cetera fluunt: alter est abstersio reliquiarum peccati: tertius remissio pecca loruiu sive Iethalium, sive veniali- im ; quartus alleviatio insciui, ut patienter , ac leviusserat morbi incominoda, mortisque immitientis terrores, magnam divinae misericordiae fiduciam concipiat, et facilius resistat tentationibus diaboli, quac proprie Videtur esse cxtremae unctionis gratia sacramentalis , quintus sanitas corporis, si expediat. III. Sed disputatur ititer Theologos, utrum Peccata sive lethalia , sive venialia hoc sacramento djniittantur Per se,. sive ex ipsius Christi itistitutioile , an Peraccidens, sicut aliquando sacramenta vivorum per accidem primam gratiam conserunt. Nain Dominicus Soto ire IV . Dist..XXIII. Q. I. art. 2. putat, tantum
peccati reliquias dimitti per se : peccata vero ipsa per accidens : I stius tui I. Dist. XXII. f. 4. peccata venialia per se . lethalia per accidens: Bella minus a
Miadonatus, Totirnely. Niseri , aliique Peccata O-εnnia , et eorum reliquias , per se dimitti docent,bsed eliquias quidetu peccatorum primario , peccata Verosecutidatio ; aliud est enim dimitti secundario , aliud P T accidens. Haec εententia uobis Veriai milior est.
465쪽
risimilius est, Extremam unciionem per se primario quidem abstergere peccatorutia reliquias , et allemia re infrmum , secundaris pero delere peccata tum Dinatis iam νenialia, et sanitatem comoris adferre. Prob. ra. pars Patres tum Graeci, tum Latini hoc Saeramentum appellant persectionem, complementum, Tonsummationeui sacramenti poenitentiae. Λiqui non alio modo potest Sacramentum poenitentiae perficere, nisi abstergendo peccatorum reliquias, quae post Sacramentum illud remanserant, et Dovum robur , firiniusque auailium praebendo ad superandas tentationes longe graviores in vitae exitu immitientes quam illae, quae passim Post sacramentum poenitentiae occurrunt, quibus supe- .raudis, satis homini P spectum est per gratiam .Poenirentiae 4acramentalem. Ergo Sacramentum extremae unctionis per se primario institutum est ad abstergetidas Peccatorum reliquias , et allevinudum infirmum. Prob. 2α. pars, peccata scilicet tum lethalia; tum Venialia per se hoc sacramentum dimittere I Jaco- .hus sine ulla distinctioue , aut exccptione ait: si in Peccatis ait dimittentur ei ; atqui hoc non magis. de eatorum reliquiis , ae peccatis venialibus , quam de halibus intelligendum est; nam si de solis peccatorum reliquiis , aut venialibus maculis loqui volvisset ApostoIus , Don illam addidi set conditionalem particu iam si in 'eccatis sit; constat enim, fideles omnes . quantumvis iustos aliquas habere vel veniales maeulas vel Iethalium reliquias. Si enim dixerimus, quoniam
peccatum non habemus ipsi nos se cimus , et Mer rqs in nobis, non est I. Joan. I. 8. ut in Libro sit 'eriori ostendinius. a ' Ipsa Sacramenii forma : India
rem tibi Detis quidquid deliquistι,non minus peccata ip-- , quam peccatorum reliquias desiguat. Atqui Sacramenta, per se operantur quod signiscatur per Armam.
Prob. 3α. pars. nempe peccata ipsa secundario per
hoc sacramentum deleri Verba illa Apostoli con-
466쪽
Uitionalia , ει in Peccatis sit dimittentur εἰ, -iso stendunt , non esse erimarium sacramenti huiu, est
cium peccatorum remissiou.m a. ' Extrema unctio orimario Sacramentum ViVOrum eSt, ac Proinde animam
iam gratia Iini viventem , Solaque indigentem curatione supponit 3.' Si Extrema unctio Primario ad neccata letli alia delenda itistituta esset , nόn esset Sac mentum i 'oenitentiae necessariunt necessitate medii iis. qui post saptismum lapsi sunt, ita ut etiam in Extri in unctime, qui in peccato. mortaIi est, Votum pocultentiae habere debeat. --, iDenique salutem corporis, si expediat' , secunda ἰun. 'esse. husus Sacramenti essectum , patet; tum quia nota seni per expedit, lum quia sacra uetita primario ad sol- ritualia , Nou ad . temporalia bona adipiscenda. institui
Ceterum qui sivi primarii, qui 'secundarii essectus
non magni interest. Illud tamen maximopere curandum 'disposit'ones onines effectus, sive Drimarii illi sunt, Sive Secundarii, cὀnsequamur. ouos quidem essectins Pastores , quanta maxima poterunt ciligentia, Populum edocere studeant , ut eum a falsa lita et impia opinione abducant, qua tibi persuadent' sacramentum hoc esse certissimum mortis nuntium - adeoque praestantissimisin divinae largitatis, et uiisericordiae donum maxime refugiunt et pertior escunt. dam de ceremoniis hujus sazramenti dicere, Supervaca- Deum est . cum unusquisque Ecclesiae suae ritus dili- gemer servare debeat.
467쪽
quis aliorum Sacramen lorum naturam, et ratiomem consideravit facile perspiciet, ea omnia ab oramis sacra molito ita pendere ut Sinc illo partim conli i i , et administrari nullo modo queant, partim sollem - ii ceremonia, ac religioso quodam ii tu , ac cultu cu-zere videatitur , verba furit Catechismi Rontiani. Est
igitur ordinis, sive ordinatio uis Sacramentum vel uli totius Ecclesiae eaput , ac radix, quo ublato . perirc illam Iiecesse sit. Quamvis 'auteni non possint sine prolixiori disputatione ex liticari ea omnia , quae ad hoc Sacramnienturii Pertinent, ne tamen institutae brevitatis limites Praetergrediamur , quae maxime scitu necessaria' Sutit, capitibus absolvemus septem ; de ipsa Ordinis natura , hoc est utrum sit Vctum , ne Proprium. Sacramentum' novae legis variis ordinibus. 3. δde singulorum ordinum materia., ac forma. 4. ' de ejus ministro. b de subjecto, et requisitis in eo disposi-
ion;bus. 6. ' de effectibus de rregularitatibus, gliae ab ordinibus mohibe it.
De ipsa ordinis narura , fioh est tirriam sat serumnopae legis Sacriamentia n. Ado. I. Ordinis nomen proprie certum hominum Stain tu in designat , pubiacis muneribus obeundis destinatum. Sed apud Theologos ordo significat uctionem ipsam Sa- ram , qua quis od Eucharistiam consecrandum, alia Vesacra religionis munia rate obeunda destinatur , ideoquentelius ordinatio, quam ordo diceretur , nisi receptum iam usu uomen satius esset retinere. Sic autem deliniri potest: Ritus sacer , quo potestas spiritualis tradi έω , ad Eucharistiam consecrandam , aliaoe religiovis
tauretia et eae .cio obeunda. Et quia ritu, hic
468쪽
praecἰpiae in impositione manuum peralitur, ideo teres Ordinatronem manuum impositiori esti appellarunt Ii utem, qui hoc Sacramento initiantur, vocantur Ecclesiastici , et Clerici. Ecclesiastici quidem , Dorae quia ceteri Eeclesiae membra non sunt , sed quin ipsi prae ceteris ad pubIica Ecclesi ritu nera ordinati :Clerici vero, quia ipsi sunt praecipua Domini hereditas , et Dominus hereditas illorum es L. II. Lui heriιs e ' Ibo Sacramentorum expunxit ordinem Lib. de . Cclytiou. Babul. Si hi quippe auaurabatur . ut si meret hoc Sacramentum pix suusisteret
tantum agnoscens Sacro merita Baptismum , et Coenam, Iicet Cqρ. i'. I. ord malionein aliquo pacto Videatur agnoscere. Celerum EOricedunt Novatores , non quemlibet e populo sacra ministeria aurectare Posse ,
Fed eos, si ui rite a Plebe ad id ossicii destinati sunt , quam qui kn, destinationem improprie appellari possu
Ierament in , concedunt , sacram scilicet ceremoniam ab Ecclesia institu lani nullariique adnexam haberitetn gratiae, aut Characteris .Promissionem.
III. Ex quo inserunt, uultum esse inter CIem eos , . et laicos discrimen, ita tis qui hodie est Clerieus, audEpiscopus, ei as lateo fieri possit, ut q'i hodie latens, cras Sacerdos , sh it Populo placuerit, penes quem,'ut ipsi Olynt , sacra potestas. est. Ita docent Lutherus. Librie ubi bro Miss. et Calvinus Liθ. IV. Iristit. caρ. 4., Qua iri re veteres haereticos sunt securi . de quibus.1ertullianus Lib. de Praescr*t. ωρ. 4 i. graphice pingens nostri temporis haercticos, ait: Ordinationes eorum temerariae , teMes . inconstantes: nunc Neophilos collo - . Carit, nunc Sae ruo Obstrictos, hunc apoStretas nostros ut gloria eos obligent, quio peritate non Possunt. Num-
mani sacilitιs projicitur, quat/ι in castris rebellitim, tibi ipsum esse illic promereri est.. Daque alius hodie ὀ Piscοριιs, cras alius; hodie Diaconus Di crcis I ctor, hodie Pres fier . qui cras laictis , nam laicis Sa- Cerdotalia munera injungunt. Eundem errorem arate Lutheriam docuisse Wiclestum , auctor est Tliomas. Vald nsis Tom. IV. de Sacravι Cay- 7. quem erro
469쪽
έ o Theol. Inst. Lissi. I III. Pars VII. Cap. I.
ordiaes plures sint, majores, et Diinores, nec singilIr, Mostra quidein sententia , sacra metita sint, satis est contra Novatores ostendere , aliquem saltem ex ordi-
Ordo , saltem aliquis , est Merum , et Proprium nopas Legis Sacramentum. Est dogma fidei. Prob. I ex Ser t. Ad sacramentum tria sunt necessaria , et sussiciunt , talentibus aclver,ariis ; signum externum . promissio gratiae , et institutio divitia. Atqui tria haec in ordine sunt; ait en i in Apo toItis II. Iιm. f. 6. Admoneo te , ut resti3cites gratiam Dei, quae est in te per impositionem manuum mearum, et LTim. IV. i4. Noli negligere gratiam, qtiae est ira re , quae data est tibi per Prophetiam ctim in ostrione manuum presbterii. Ubi inanifeste habes signum externum, manuum scilicet inipositionem . infusionem Aratiae, et ex consequenti institutionem divinam: Deque enim Apostoli sine Christi institutione poterant gratiam signis externis illigare. Ergo eic. Sed quia Novaiores laudata Apostoli verba sane ruce clariora
conantur in aIien's sensus detorquere,
Prob. II. ex Tradii ii e. 1 φ Augustinus Lib. II. eont. Epist. Poranen. Cαρ. ,3. Gylicent. inquit,
quomodo sacravientum bastligati non Rossit amilli, et sacramentum ordinati possit amitti; si enim utriam ἀque sacramentum est , quod nemo dubitat , cur illud non amittitur , et illud amittitur Z Neutri Sacram n o injuria facienda est. Ubi vides , Atigia tinum amr- mare ordinem esse Sacramentum eiusdem rationis .nc ipse Baptismus , idque odeo esse exploratum non modo apud Catholicos . sed et apud haereticos . contra quos disputat. ut de eo nemo dubitare possit. 2 Leo M. Eρ. LXXXI. ad Dioscor. .. lex. ostendit; orditiationcm nonnisi a jejunis dandam. et accipiendam : O intelligamus , ait , qtianta et acciyientium deseratione curandum sit, ne tantae benedictionis S ccamentum negligenter pideatur impletum 3. Gr gorius M. vel alius auctor Lib. IV in Lib. I. Rag.
470쪽
De Saeramentis. . 47ι ungitur si intus pirtiata Sacramen i r reost. Ex qui bii , aliis iue testimoniis mirari subit, qua fronte Lutherus Lib. de Cayt. Babl. mentiatur , unum posse laudari ex veleribus Dιon1sium qui ordinem nomine Sacramenti donaverit. Quapropter recte Truiuentina Synodus Sess. XXIII can. 3. decrevit: Si.quis dixerit, ordinem , stoe sacram ordinationem nam esse.vere , et pro te Sacram nium α Christo Domino iasticulum . . Mel esse s mentum oddam humanum excogiια tim a piris rerum Ecclesiasticarrem im 'eritis, ovi esse tantiam ria
objic. I. Ex clinio Apostoli Meo 'ad Timotheram
non potest concludi, per impositionem manuum prae- heri gratiam initiatis. Nam in Graeco habetur χα σμα : Atqui charisma in Novo. aestamento est gratia gliatis da/a. nem π virtus patrandi miracula , seque videtur intelligelidum tum ex vephis Apostoli I. Tim. i . ubi ait, datam esse Timotheo gratiam Per Prophetiam , hoc est ad propiae andum. , tum ex Hi rin ymo s. Comnient. in h. I. ubi gratiam tuam interpretatur donum explicandi scripturas, et mos comm sui interpretatur potestatcm docendi, et praedicandi. Quae quidem gratia graiis data Timotheo fuit . par
impositionem manuum . quia hic ritus erat apud He-hracos , imo et apud/Gentiles communis suffrainum dandi per , sive manus elevationem ; unde suffragium orationum suarum ad Deum pro aliquo
dabant Apostoli iuxta morem Hebraeorum cum nis-tiuunt elevatione super eum, pro quo orabant. Ergo etc. u. Transeat an . quod ipsos confodit adversarios,
qui solam scripturam. voluut esse sidet regulam ubique claram , non vero catholicos , qui quod siletur , aut obseurius dicitur in Scripturis . ex Traditione demonis strant. Ad conserm. Dist. min. Charisma in Novo Te astamento significat gratiam gratis datam aliquando, Conc. Semper , et Praecipue . ueg. Ipse enim Apostoliis L. Cor. 31. vocat charitatem, sive gratiam sanctita,