장음표시 사용
261쪽
o A P v et it t. 1 rQui si ea quae protulie elarissima putet, di
eat mini quonam modo verum sit omnes mortuos obliuioni traditos, cum Apostolorum de Martyrum tam celebris apud Christianos memoria. modo sit & fuerit semperὶDicatque- admodum nos quidem nouimus Patrem & Fialium re Spiritum sanctum: at Petrus & Paulus&caeteri Apostoli hoc nesciant, qui sunt eius rei potissimum cognitione beati Explanet quo pacto nullam expectent repromissionem, qui expectet redemptionem corporis sui, ipsis procul dubio cum hic agerent repromissam tQuod si hic sibi permittet e numero mortuorum excipiendi quos volet licentiam,quamobre quod sibi concedi cupiet nobis denegabit λ Si nullos excipi patietur stendat ergo sui testimonij non dico iam claritatem cum hoc esse obscurum nemo non videatin sed etiam veritatem ὶ Non quod illa vera esse non putem, sed quoniam ut ab eo sic intellecta, contra Ecclesiae doctrinam torquentu Vera esse non possunt. Quid igitur est inquis Mortuis non amplius esse mercedem 3 Si tibi respondero hoc significari quod
quidam reddiderunt, non esse mortuos apud vivos ullo amplius in pretio; videlicet ut eis, non post hanc vitam Sapiens neget esse me eedem , sed hic inter mortales in ijs rebus quae
eonsieto rerum humanarum cursu geruntur,
quonam modo id mihi refelles,aut pro te facere dicturus es t Rursum, quia Diui Hieronymitini nio niteris, qui tibi possit adiumento
262쪽
esse hic eius commentarius i Quia sinquit s
pra dixerat cor filiorum impleri malitia &procacitate, & eost haec om nia morte finiri; nunc eadem complet & repetit, donec vivunt homunes eos posse fieri iustos:post mortem vero nurulam boni operis dari occasione. Peccator enim tuens potest melior esse iusto mortuo, si voluerit in eius transire virtutes; vel certheo qui se in malitia, potentia, procacitare iactabar, remortuus fuerit,melior potest qui uis pauper esse ει vilissimus.Quare quia viventes, metu momtis possunt bona opera perpetrare: mortui vero nihil valent ad id adqcere quod secum semel tulere de vita, & obliuione obuoluta sunt omnia; iuxta illud quod in psalmo scriptum est: Num. 3o. Oblivioni datus sum tanquam mortuus a m de. Sed& dilectio eorum & odium & aemulatio, & om ne quod in saeculo habere potuerunr, mortis finitur adventu: nec iusu quippe possunt agere nec peccare,nec virtutes aducere nec
Viria. Licet quidam sinquit huic expositioni
contradicant, asserentes etiam post interitum excrescere nos posse & decrescere. Et in eo
quod nunc ai Et pars non eriteis adhuc in saecula, in omni quod factum est sub sole, ita intelligunt ut dicant eos in hoc saeculo, sub hoc sese quem nos cernimus, nullam habere eommunionem et habere verb sub alio laeulo, de a. s. quo Saluator ait; Non sum ego de hoc mundo;& sub sole iustitiae: & non excludi opinationem quae contendit postquam de hoc seculo miς
263쪽
e AP T 112. a 3uerimns, offendere posse creaturas & pr mereri. Hactenus D. Hieronymus: qui quod scriptu est, Mortuos nihil scire amplius, inter- preratur non de scientia cosnitionis sed operationis: nihil enim mortui sciunt amplius facere , nec adiicere quicquam ad id quod secum detulere de vita , ideoque nec eis merces est, quam possint benὶ oeerado promereri. Vi uentes autem cum sciat te esse morituros, hoc metu extimulantur ad bene operandum, meritaq;
hic sibi comparanda. Quae autem huic expositioni contradicit opinio,apud eundem Hieronymum , id falsi continet quod merita const tuaryost hanc vitam,quibus in premio crescere quisque possit , cum illic non merendi tempus sit, seu recipiendi secundum ea quae qui'; πλserit in corpore suo. Alioqui quod in eadem opinione est, non habere mortuos partem sub
isto sole visibili, sed habere sub sole iustitiae
Chri sto, nemo est qui negare possit. S unt enim illi qui in Domino moriuntur,hqredes quidem -- α Dei,cohaeredes autem Christi. Sed sub isto sole partem nobiscum non habent, qui iam neque prosperitatis nostrae, neq; aduersorum quae Paeimur possunt esse participes. Id quod si quis Sapientem hoc loco significare dicat voluisse,
non video cur eum quisquam iure repraehen-δar.Quod ver Lossius profert ex eodem Hieronymi comentario,mortuoS neque scire qui quam,neqn vllam expectare reprom issionem,
gum viventes norint Patrem & Filium &Sμ-
264쪽
ritum sanctum; id vel non attendit, vel ut falleret attendere noluit, non de fidelibus mortuis, sed de Iudaeis a Diuo Hieronymo dictum. Mysticam enim post omnia loci huius expositionem tradens,in cane vivo gentiles, in leonomortuo populum circumcisum intelligit. Canis ergo vivens sinquit nos sumus ex nation bus: Leo autem mortuus,Iudaeorum est populus a Domino derelictus : Et melior est apud Dominum iste canis uiuεs, quam leo ille mortuus. Nos enim uiuetes cognoscimus Patrem, Filium, & Spiritum sanctum ; illi verὸν mortui nihil sciunt, neque expectant aliquam repromissionem atque mercedem, sed completa est memoria eorum. Neque ipsi meminerunt qua scire debuerant, neque illorum iam Dominus recordaturus est. Haec ergo a Diuo Hieronymo de Iudaeis incredulis, suaque infidelitate mortuis dicta esse cum sit clarissimum, consideret
sector Los' huius transuersam intelligentiam, aut certὶ subdolam impudentiam , qui ea de Christi discipulis & sanctis martyribus, ni- busq; Christianis in Domino morientibus in- relligi voluerit. Quibus etsi neque sit necessarius honor sepulturae , quia possit fortius dicere Christianus quam gentilis;
ut est apud Lucanum : aut quemadmodum apud Vergilium legitur;
. Hostumulum rara, sepelit rati M. i
nque per seipsum leuamen afferat, in gi quo
265쪽
o APUT II II. 24squemadmodum Augustinus ait,curatio fune- Misor. δε-ris,conditio sepulturae,pompa exequiarum,ui-uorum stolatia sint quam subsidia mortuorum: 'tamen plerisique bonorum operum & orationum subsidia aut necessaria non esse,aut mini-mὴ profutura, nec dixit Augustinus, nec prorsus dicere fas est. Nec de viis duabus , nec de Latrone obesse nobis argumentum. C A P. I I I I.
tantum esse vivi moritaeris proposita νει ν ta,va interitariνbi inquit Chri i; Qui crediadoris S baptistauinfuerit, salum erit: Qui raroa . crediderit, condemnabitur. Nemo est, Lossi, qui dubitet duas tantum esse vias; unam vitae, alteram interitus. Sed nescis in via quoque bona sordes contrahi δε putiveris aspergine pedes maculari r Nisi hoc ita esset, non diceret Christus Dominus : Qui lo- tam . I . tus est, non indiget nisi ut pedes lavet. Non Ia- cobus Apostolas;In multis offendimus omne . I.,. Ideoque licet quotidiano Dei munere inquit Sanctus Leo) adiuersis contaminationibus e- ω-'.ῶν mundomur, inhaerent tamen incautis animis 7 teronque maculae crassiores, quas oportet d gentiori eum ablas&impendio maiore deleri.
Quod si vispiam hic per incuriam pedes non
lauerit, nonne priusiqua eo recipiatur quo tondebat salutis iter mgressus, perpurgari debebit 'Qui ergo irast mortem ad infernas purgatori,
266쪽
sedes demittutur,hi siunt in via virae,non interiatus. Ex ijs enim sunt qui crediderut & baptizati sunt.Sed propter contractas vitae maculas quas hic non eluerant,purgari habent necesse,priuia quam regnum intrent , quo nihil potest ves leuiter inquinatum intromitti.
Si Christisi inquis) ad Latronem conuersem ait: Hodie nucum eris in Paradiso, hac est, vi areanquilla st beata, non in 'uis aut pauoribus. Vnum hoc nobis Latronis exemplum semper Oecinitur, quum animaduersum oportuerit uno quopiam exemplo generalem regulam nosolere figi. Cur non etiam sceleraris omnibus spem faciunt in extremo Vitae poenitendi, quo peccent securius; quia Latro ille poenitentiam egit moriturus λ Deindὶ,Latro iam recidis Christo incorporabatur, supplente inuisibiliter Deo quod ex parte Baptisini necessitas illa deesseo gebat . Eo proindὸ priuilegio gaudere debui. quo ij qui recentes a baptismo ex hac vita discedunt. Postremo, etu fuisset post Baptisma relapses, quia inquit beatus August. virum
' non fuerit baptizatus, incertum est magna tamen magnae fidei & eharitatis vis est, in qua pares non sunt omnes: Quo accedebat & sup-
plicii magnitudo,& cum Christo in illo probro
crucis, inelis communicario. Tor ergo discrimina cum Latronisillius vitam, quamuis breuem, a tot relapsorum Christianorum vita smeernan ; quid mirandum est si post ipsum qu que exitum distinguat Ex talas igitur unius
267쪽
CAPUT III1. 20 Paradiso, tanquam videlicet si una hirundo faceret ver, math omnium iustorum continubpost mortem Paradisum colligis, cum ira con
V Aldὶ sibi eauit, ne assiictionibus & in
serijs vitet huius,puniri diceret Ecclesiam ob pecea oommissa;vsique adeb metuitur hoc, ne qua inde ratio probabilis affulgeat Purgatorij eonstruendi, si hic & iusti homines a reatu damnationis aeternae liberi, temporalibus iniseerim suppliciis flagellantur. Non ergo puniri, sed exerceri dicere maluit si quiareuera puniti in praeterita peccata respicit: exeretrium ad vi tutes quas hinere cupiamus. Ideoque & supra dixerat,afflictionibus Ecclesiam in hac tantum vita subiectam esse,ut in illis agnoscat reliquias peccatorum luerentes in carne corrupta, & in lemur ad poenitentiam agendam in hac vita.
At lano aluer scriptura aluinasionat. Si si
268쪽
ais 88. quix silij eius dereliquerint legem ineant, rein iudici)s meis non ambulauerior x visitabo in
virga iniquitates eorum, & in verbpribus P cata eorum: Misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neq; nocebo in veritate m*.
μ'-.ss. Et alio in loco; Moses & Aaron in sacerdotibus eius, & Samuel inter eos qui inuocaninoo eneiusAnuocabant Dominum,& ipse exaudiebat eos; in columna nubis loquebatur ad eos: Custodiebant testimonia eius,& pryceptum quod dedit illis. Domine Deus noster tu exaudiebas eos, Deus tu propitius fuisti eis, & vici sicens in omnes assinuetiones eoru. Quid Petrua α- . 64. pus est inquit ut iudiciu incipiat a domo Deir Si autem primum a nobis,quis fini eorumqui' non credunt Euangelio λ Et si iustus vix saluabitur, propterea quod nec illius peccatisdiuinae ivstitue parcet seueritas, impius & peccator ubi parebuntλNec solum in Veteri testam-to sermen eψ.3. Num est: Quem diligit Deus corripit, flage lat autem omnem filium quem recipis: sedetia ameat. 3. in nouo ; Ego quem amo, arguo & eastigo, Et, Cum iudicamur, a Domino eorripimur, nocum hoc mundo damnemur. Est ερ apud Beatum Augustinum dignus omni obseruatione locus de caussis correptionum, Props quas ει
boni &mali pariter flagellantur. Quid intuitiar Mix in illa rerum vastitate Christiani
passi stant,quod eis non magis fideliter istaconsideratibus ad profectum valereti Primo quod
si ρος-- quibus Deus indignatus imple-
269쪽
uit inmis calamitatibus mundum , humiliter cogitantes, qR Muis longe absint a facinorosis, flagitiolisa' Hn D; men non usque adeo se a delictis: deputant alienos, ut nec rem' ralia pro eis mala perpeti se iudicent dignos. Excepto onim quod unusquisque, quamlibet laudabili er uiuens, cedit in qui sitam casenali concupisicentiae,etsi non ad facinorum immanitaem & gurgipem flagitiorum, atque -- pietatis abominationem; ad stliqua tamen Pe cata vel rara, vel tanto crebriora, quanto mi DO . Hoc ergo excepta, quis tandςm secubreperitur, qui eosdem mis, promer quorum horrendam superbiam, luxuriata & a tiriam, atq; execrabiles iniquitates & impiet ves, Deus sicut minando praedixit conterit terras, sic habear, 'r babendi sunt; siccum eis viva Vecum talibω vivendum est Plerumue enim ab eis docendis,admonendis,aliquando etiam obiit
gandis & corripiendis male dis vitatuni e
in istis temporalibus re sq, siue quavia mei adhuc appetit nostra capiditas, siue quas a ni tere formidat infirmitas 2ita ut squamuis bonis vita maiorum displimae , & ideo cum eis honincidant in illam damnationem,quae post hanc vitam talibus praeparatur; tamen qui Propterea peccaris eorum damnabilibus parcur, dum
eos in sius, licet leuibus α venialibus metuunt
270쪽
iure cum eis remporaliter stagellantur,quamuis in aeternum minimε puniantur. Iure istam vitam quando diuinitus assi utur cum eis am xam sentium, euius amando dulcedinem peccantibus eis amari esse noluerunt. Hactenus
D. Augustinus.. In illia igitur scripturae locis,&his Augustini verbis, audis, Lossi , virgam de sagella non ad virimes exercendas expressὶ id quulam, sed ad flagelianda, puniendaque peccata: audis non exercitium sed vindictam: non
quod cum eiusmodi castigatoria disciplina, e meendi quoque eoni uncta non fuerit utilitas ;sed quoniam poena quae in pSinrita peccata r isticiar, in flagellis atque verberibus debeat in- Primis cogitari. Nec verbi vis eadem in flage I eastigatione & vindicta, quae in amictione est. Nam & laesum chirurgus assi te sectione membrorum, quem non oo id punire an flagellare seu castigare dicendus est: Recteque Diuus Augustinas stagelli proprietarem iuxta aama de sacrarum literarumvium anendens; Nulla i ν' vener quit, vindicta,milla correptio, nullum Dei fi im με gestum debetur nisi precato. Est igitur ubi am-ctio poena noste, quoniam in ea inferenda, non culpae, sed profectus aut alterius cuiuspiam rei ratio habeatur. Quo fit ut non omnia quae a cidein sanctis mala,in peccati poenam accidisso censenda sint. Ideoque loco supra dicto beatus Augustinus, posteaquam flagelli comm