De fidelium animarum purgatorio, libri duo. De limbo patrum, liber tertius

발행: 1584년

분량: 438페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

ro , Cui tam planum sit, Petro sermonem esse de impi s apud inferos constitutisὶ Resiponde bis opinor, quia dicat praedicatum esse spiritibus usqui increduli fueram aliquando. Aa Vero propterea planum est de impiis in sua incredulitate damnatissermonem esse Imb verbnon permanentis impietatis potius significationem facit, quod non dicit, Qui increduli adhuc erant; sed qui increduli fuerant aliquando. Nam quod di angirur de arca Noe , id probabili sensu ab antecedentibus auellitur, in quo explicando han ere non nostri est instituti. Quod si quaeras , quando ergo spiritus illi se rint increduli siue inobedientes ξ facile erit respondere, priusquam iustificarentur,beneq; azsincte ex fide viverent, incredulos inobedientesque fuisse, saltem in parente primo, in quo

omnes, teste Paulo, pecc uerunt. Nam eo respexisse sanctum Athanasium, verba eius illa declarant: Qui de Adae inobedientia quaesti nem habuit, iudicioque peracto'duplicem po

nam in sententia sua complexus erat, dum rei terrestri ita loquitur: Terra es, & in terram reuerteris: Atq; hinc est quod homo in duas partes discerpitur, & ut ad duo loca discedat condemnatur. Ac proinde opus fuit illo ipso iudice

qui hoc decretum tulerat, ut ipse per se sententia selueret,sub specie condemnati,incondemnatum sie sincerumque a peccato Ostendens. In

his verbis eam condemnationem qua fit, ut coinrore

de natura humana

352쪽

BE MMBO. LIB. III.

rore in terram abeunte, anima dueedat in imo fimum,asscribit Adae inobedientiae. Nam agide descensa ad inferos, ex superioribus constat verbis. Qua ratione, inquit, factum est,ut cum Dominus adesset incorporaliter, pro homine amorte sit agnitus, ut earumanimarum quas i fernus tenebat, vincula, sua anima inobnoxia quidem vinculis mortis, sed tamen quae quasi obnoxia facta esset,distum peret, explicans illis modum rationemq; suae rellirrectionis, ut Plastes ille & conditor hominis,hominem damn tionisiubiectum ipse praesens ad plenu liberaret in sua forma. Haec Sanctus Athanasius. Qui-1μνλεεμεῖ, bus persimilia reperies apud Diuum Fulgen- ἀνεβ- tium: nec vana,vt arbitror, suspicio est,haec illa

Iz. . . ex Athanasio mutuatum esse. Diuus quoquei' Hieronymus in illud Zachariet 4. Tu quoque in

sanguine testamenti; Et in illud oseae r 3. Ero morsus tuus inferne, detentionem sanctorum in inferno refert ad peecatum Adae, siue inoliti erroris peceata. Et Epiphanius in haeresi Tatiana, quae est. 6. Christum venisse dicit, ut his qui olim ipsum cognouerant, & ab ipsius Dei-

rare non aberrauerat, verum propter errorra in

inferno detenti erant, indulgentiam largiretur. Si autem placuerit nullam auulsionem facere, sed uno cotextu accipienda putentur quae su

iuncta sunt de Noe historia , in promptu erir Nille sen sus, ut in telligatur increduli fui sie,qui fabricanti quidem arcam Noe non crediderunt diluuium esse venturum, nimium videliceo

353쪽

e AF UT 1 T. 333fibi de Domini lenitate promittentes, sed in

men diluuio inundante, terrore perculsi sero que credentes poenitentiam egerint. Nam Mea non contemnendorum interpretum expositio est. Sed & hoc reperitur qud quosdam, ut dicantur illi siancti increduli fuisse cum expectabat Dei patientia, sive ut alia habet lectio. quando expectabatur Dei patienti in in diebus Noe, quia cum vulgo hominum expectantium Dei patientiam,non crediderint diluuium non esse venturum, ideoque pro incredulis habiti fini a multitudine:quomodo de se ait Ieremias; cap. xo. Seduxi sti me Domine & seductus sum, Pr pterea quod passim ut malus propheta & seductus haberetur.Cernis Areti quot viet nobis P teant , ut libera esse possit de piorum spiritibus interpreiadi facultas. Quanquam quid ad rem pertinebat, ut de impijs spiritibus noc interkreretur, quibus nulla potuit ad silurem praedio eatio fieri, sed ad confusionem duntaxati ac damnationem; Quid, inquam, attinebat illud intersieri is Petro, a quo ex professo Christi beneficium S misericordia erga homines amplificareturὶ Nam Christus. inquit,semel prope I. re eatis nostris mortuus est, i uilus pro iniustis, ut nos offerret Deo, mortificatOS quidem carne, vivificaros aurem spiritu : in quo & his qui in carcereerant sipiritibus veniens praedicauit, queincrdiduli fu erant aliquando. Ideoque fatetur ipse Caluinus, libro suarum Institurionum kGundo, cap. I 6. contextum eo nos ducere. fide-

354쪽

334 DE LINB . LIB. III.

fideles, qui ante id tempus defuncti fuerant, consortes fuisse eiusdem nobiscum gratiq:quia vim mortis inquit inde amplificat, quod ad

mortuos usque penetrauerit , dum piae animae eius visitationis, quam solicitε expectauerant, praesenti aspectu sunt potitae. Verum pias hasce mortuorum animas Caluinus in carcere fuisse non putat,quemadmodu nos apud Petrum legimus, sed in Specula, quomoao ipse legedum arbitratur ; quod unde somniarit diuinare non possum, cum constet alienum id esse a graecae cictionis significatione, &a commvn, quod di ipsis agnoscitin hactenusque probata lacti ne abhorrere. Sed hoc fi ngendum erat Potius, quam Limbi carcer agnoscendus. Quanquam Viderit, an non melius illos spiritus reliquisset in carcere, qui si fuerint in lpecul inde res h

manasprospicere & curare, opemque dum n cesse esset afferre potuerint.

Quod vero ad alterum Petri locum spectari

Quamuis eum non Vrgeamus, neque vim at

quam ad Limbum statuendum habere puremus ; tamen quale est, quod eum tu referas ad spiritus in cano beatosὶ Quasi videlicet priuia quam ascendisset Christus in caelum,non viris,sent Deo spiritu, sed ut sic viverent, ad hoc eis fuerit euangelium Christi voce praedica dum. Si enim propterea est illis euangelizatum,Vt spiritu viverent Deo; mortui eruo prius eradi spiritu;quare nec beati, nec Dei clara vi-β-ς perfruentet, nec omnino in caelo; in qu

illa

355쪽

ille status est, quem Propheta expressit, ubi vi- larem. 3 e. deIicet iam amplius non diceretur, Cognosce Dominum ; ideoque nec euangelio omnino sie opus. Deinde ,cum iudiciumsecundum carnem opponat Petrus vitae ei quae secundum spiritum est, hoc sense, ut quam uis iudicemur carne,tamen vivant spiritu: perspicuum est i dicium hoc carnis, damnationem quandam ω

Poenam mortemque esse, quae a beatorum coriaporibus in illo ultimo iudicio longe erir. Mortuos ergo rectὶ intellexerimus homines morti destinatos & propinquos, siue per iudicis sententiam, siue per morbi vim, qui immedicabialiter oppresserit; Hi enim pro mortuis deputantur . Veruntamen 6c quibusdam tali bus eua igelizatum fuit, ut quamuis carne mortis iud

cium subirent,tamen conuersi atque baptizati. spiritu viuere possent. Sic enim sanctus Epiphanius libro primo aduersus haereses, haeresia 8. recte accipi posse putat illud: Quid faciund r.em in qui baptizantur pro mortuis Quod morti v eini, inquit, si fuerint in pietatis doctrina instructi, ob hanc spem ante obitum, lauacro digni fiunt, ostendentes quod qui mortuus est resiurget, & ob id indiget remissione peccat rum per lauacrum: Sic Epiphanius.Ac tametsi D.Augustinus epist.D.sub fine declarer,possci. mortuos, infideles intelligi Fieri enim potest. inquit, ut mortuos dixerit infideles, hoc est in anima mortuos: de qualibus dicitur; dimitis in tuos sepetae mortuos suosὶ α ideo nom

356쪽

336 DE LIMB . LIB. III Cogere ea verba, ut apud inferos intelligatur haec mortuis facta praedicatio: tamen iudicium secundum carnem non aliter accipere potui

quam ut poena & damnatio aliqua temporalis nomine iudicij significaretur. Propterea enim sinquit in hac vita & mortuis euangeliaeatum est, id est, infidelibus & iniquis, ut cum credi- desint,iudicentur quidem secundum homines in carne, id est, diuersis tribulationibus, & in rivi ε ipse morte carnis. Vnde idem Apostolus alio in loco dicit, tempus esse ut iudicium incipiat a Domo Dei: Vivant autem secundum Deum

spiritu. Sed quamuis in priore illo de mortuis per infidelitatem, Augustinum sequeris;in hoc tamen quod adiungitur de iudicio secundum earnem,sequi D.Augustinum non poteris, nisi fateare peccatis remissis, in quo inest vita spiritus, restare adhuc temporalem in morae poenam .Quid ergo te iuuat,quod cum Augustino. infideles intellexeris, quando quod de iudheio exponitur, cum Augustino intelligere nec velis nec per tuam haeresim possis 3 Denique quod postremo loco ponis, de collatione temporum, Noe & praedicationis Christi in carne; non P steriorem hunc Petri locum, squemadmodum tua verba prae se ferunt) sed priorem, Augusti-πν--ο . nus eo retulit, neque id interpretatione non

dubia,sed teperata per fsortEJ. Considera si

sinis quit in ne forini totum illud, quod de conclu-us in carcere spiritibus, qui in diebus me non

ediderant, Petrus Apostolus dicit, omninb

357쪽

adinferos non pertineat; sed ad illa portus tempora , quorum i mam ad haeo tempora transtulκ. Ilia quippe res gesta forma fuerat futurorum ν iij qui modo non credunt euangelio , da in omnibus gentibus aedificatur Ecclesia, illis inuelligantur esse similes , qui tune non e viderunt cum fabricaretur area. IlRautem qui erediderunt, & per baptismum is ui tant , mis comparentur qui tunc in eadem arca udai facti sunt per aquam . Vnde alit Sic M uos simili forma,bapri sima salvos facit. Haec Augustinius. Quibus si additur epistolae con clusio erismodi: Haec expositio verborum Petri cui displieet vel cuietiam si non displicet, Hon tamen sufficit, quaerat ea secundum in- seros intelligere. Qui si valuerit illa quibus me moueri supra commemoraui ita soluere, ut e ram auferat dubitationem, impartiae & mihi.

Ad haec igitur oninia Augustini verba si quis

attenderit,iacilὶ perspiciet non esse Veru, qnod ais, Augustinum velle esse collationem rem poram NM & praedicationis Christi in carne, cum constet nihil eum hic adhuc fixum habe re, sed inquirere ,& quod melius sit impartiri sibi cupere,

De loco i. Petri 3. quid annotatum Meta

reliquerit. CAPUT X.

CAEteriim ad doctrina de Limbo & Christi

ad inferos descensum, Petri locum ac- sommodari non pota, quibusdam argu mentis

358쪽

se Theodorus Beeta confecisse non dubitae. Sit inquit ista opinio qMantu ibet vetuo

maximorum virorum authoratare nitatur, tamem

πεπροος huc applicari quod hic commemorat P rem , linis argumentis onendo. Primum , nulla

vina 8otentia. Neque enim per stiritum intest yre ρυμ animam cisiisi, quin Amri dicaι eum per animam fuisse reuocatum in vi am . Interpres quidem noster Theodore, reddidit : Vt nos offerret Deo, mortificatos quidem carne, vivificatas autem spiritu ; In quo& his: ubi cum Spiritus opponatur carni, dice non possis ad animam id non esse referendum . S quidem anima praesertim deposita vetustate peccati, spiritualis effecta, non raro spiritus est appellata: velut ubi legitur; Quod natum est ex carne caro est; & quod natum est ex spiritu. spiritus est: Et rursum; Caro concupiscit ad uersus spiritum. & spiritus aduersus earnemo sed euidentius ubi scriptum est de tradedo Sathanae Corinthio illo,in interitum carnis ut ritus saluus sit in die Domini nostri Iesu Christi. Item ad Romanos 8. Corpus quidem mor- uum est propter peccatum, Spiritus vero Viauit propter iustificationem. Haec igitur cum sic expressa legamus, neque ipsiam diuinitatem intelligere possimus saluam fieri in die Domini, aut per iustificationis gratiam viuere, sed anumam humanam debeamus accipere sSpiritura

Vocabula designatam, quid causse sit cur hic

359쪽

me in vocabulo f*irit J animam Christi

igere nequeamus Etenim etsi legendum sit, quemadmodum legi vis & vetus interpres legit, & Epiphanius & Hieronymus & Oec menius & Augustinus, ut videlicet Christusti se dicatur mortificatus carne,Viuificatus aut piritu: nihil tamen terret nos quod ais,no PDD

ie per fSpiritum J anima Christi intelligi, quia

simul dicatur eum per animam sitam esse invia

tam reuocatum. Neque enim necesse est ut vi

uificatus spiritu,idem sir quod reuocatus in vi tam siue sustiratus, cum aptius intellexerimus, vindicationem spiritus, ipsa suscitatione posteriorem,naturae saltem oraine.Diuina siquidem virtute anima corpori reddita est per resurrectionem ι Reddita verb anima ,' corpus antea mortuum penitus vivificare coepit, vique adebve id iam sine alimentorum subsidijs,vivum ac vegetum ipseque immortalitatis vigore perpetuum redderet. Propter quam animae in Cnristo vim dicit Paulus ad Corinthios: Factus est r. rit s. primus homo Adam in animam viventem,n ut isimus Adam in spiritum vivificantem. Quoetia loco nomine SpiritusJ significata est anima Christi, quae cum prius in corpore mortali vitam animalem essiceret ad similitudinε primi Adae, postea conditionem corporis animalis in spiritalem quenda habitum transformavi non ut corpus esse aut caro desineret, sed ut in modum status angelici cibo deinceps & potu noni meret. Mortuus ergo semel est Christus,iustus

x ij pro

360쪽

34o DE LIMBO. 2Is. HI pro iniustis, ut nos offerret Deo, mortifiearus quidem carne prius, sed post resurrectionem ita in eadem carne vivificatus a spiritu suo siua anima sua,ut in posterum iam mori non posse Quanquam & uc quidam intelligant, ut dicatur Christus secundum carnem quidem mortuus,secundum spiritum verb,hoc est,animam semper vivus. Sive ergo hoc,siue illo modo a

cipias, quid verbis consequentibus intelligendum relinquitur, nisi quod in illo spiritu, hoe est, secundum animam suam, profectus ad eos qui in carcere inclusi tenebantur, praedicarit Sed ut demus sine per spiritum intelligi oportere spiritum sanctum,quomodo ipse intellexit Athanasius, cur sit colligendum ad doctrinam de Limbo nihil omninb Petri locum posse pertinerer Adeone bona mente caruit Athanasius, ut cum diuinum spiritum interpretaretur, ramen non dubitarit accipere significatum esse destensium Christi, quo secundum animam profectus sit ad spiritus quosdam iustorum, adhuc inferni carceris vinculis compeditos Quod enim secundum animam eo profectus se, etiamsi in vocabulo spiritus non oporteret

intelligi, tamen in eo quod dieitur sveniensi aut profectusJ ex regula rectissimae rationi intelligi posset. Nam cum ad eos spiritus qui

erant in carcere, non ierit secundum carnem, nec ire potuerit nisi secundum aliquam suae na- , turae humanae partem; cur non verissimε --

SEARCH

MENU NAVIGATION