장음표시 사용
131쪽
Si aqua infusa calici non sit, idque ante consecratiaonem agnoscatur, inlaudatur statim: si Post consecrationem, missa Peragenda est, ibid. n. 10. Si musca, vel aranea in calicem ante consecrationem ceciderit, effundatur vinum, et novum apponatur. Si post consecrationem, illud, quidquid est, extrahatur, lavetur, et comburaturia et ablutio cum cineribus in sacrario reponatur. Ita S. Thomas, ibid. min. II. Si venenum immixtum deprehendatur ante consecr tionem, idem, quod prius, servandum est; si post consecrationem, in aliud vasculum tra fundatur, et tamdiu servetur, donec species vini suerint exsiccatae, et aliud vinum consecretur; ut ex sancto Thoma,
Vinum acescens non est adhibendum in missa; si tamen id fiat, conficitur sacramentum; nec Peccant regulares, qui celebrare debent, uec habent auctoritatem commutandi vinum: id enim peccati ligat eorum sup riores, ut ex Quarto et Μe to a 'tatur. Inaia Ecclea. 77. n. 2. Vinum quod ex a ua conficitur botris sum injecta, quale a latinis priscis lora seu lorea dicebatur, ineptum est ad sacrificium, ut ex theologis firmatur, ibid. n. 4. Vetitum est sub peccato gravi adhiboxa vinum illud dilutum; quod ex musto, et aqua aequali, vel sere aequaliquantitate conficitur, ut ex theologis. Inat. Ε L 77
Licitum est tamen adhibere in eam rem vinu , quod ex modo illud conficiendi in regionibus aliquibus habet aliquid aquae admixtum, est enim vinum HSual ibid. n. 7. Si guttae vini reperiantur extrinsecus in cuppa calicia,
censeantur non consecratae, et absterguntur purificutorio. Si interius, tutius censeantur consecratae, et PeT secundam purificationem assumantur, De sacr. misa. I. 3. c. I . n. 7.
Generatim monet sanctus Thomas in dubiis, num aliquid omissum in missa sit, vel si certe constet omi sum, nec illud sit de necessitate sacramenti, negligendum esse: si sit vero de necessi te sacramenti, illud iteretur, ut reliqua omnia ex ordine deducantur, ibid. c. 15. n. 16. Cum novi sacerdotes cum episcopo celebrant, nostdebent intentionem suam ita consermare, ut intelligunt
132쪽
RX OPERIBus BENEDIOTI xlv. - eonsecraturos eodem momento quo episcopus extrema verba protulerit, sive iri ante sive postea formam compleverint. Tunc enim effectus formae rein maneret in suspenso; sed debent esse ita animo comparati, ut omne studium ponant proserendi ultima verba Oum episcopo, atque ita una cum eo consecrent: ex quo fit, ut, si non ata jungant sua verba cum episcopo,
non Consecrent, cum non nabuerint intentionem consecrandi, missi c. 16. n. 6. Sacerdotes missam cum episcopo celebrantes eleemosynam pro sacrifieio illo accipere minime valent, quia dans eleemosynam petit missam modo consueto.
Intentio applientionis missae sufficit si habitnalis fuerit; est enim veluti quaedam donatio, quae semper
valet, etiamsi multo ante intercesserit, ibid. n. 8. Tempus applieationis num sit sufficiens post consecrationem, ambiguum esti maestat ut sacerdos missam applicet cum se ad eam praeparat, ibid. n. s. Beneficiatus cui injungitur a testatore celebratio missae certis diebus, non explicata applicatione pro se
vel pro aliis, debet illis diebus missam applicare profundatore ejusdem beneficii, ut sacr. Congr. Conc. saepius respondit. De sacris miss. lib. 8. cap. s. num. 2.
Idem dicas, si dator mandaverit ut oraretur pro se in missa; nam praesumitur nomine orationis applicationem designasse, nisi tamen ex aliis conjecturis deducantur aliam fuisse ejusdem fundatoris voluntatem :ut si pluribus capellaniis fundatis, in aliis mandaverit applicationem, in aliis orationem, ut ex resolutionibus
Si superior sacerdoti praecipiat ut missam certo alicui applicet, at ille pro alio offerat, reus est quidem sacerdos inobedientiae: sed applicatio a sacerdotis voluntate pendet, cum ille sit minister, et dispensator sui sacrificii, ibid. n. 4.Μissae applicatio quoad parochos. Vide Par hus. Μissa conventualis in collegiatis quotidie celebranda est, et applicanda pro benefactoribus in genere; nec sussicit, si pro uno benefactore applicetur; neque satisfit, si beneficiatus seu canonicus teneatur aliunde ex alio debito illam applicare: si vero praebenda beneficii tenuis sit, nihilo tamen secius supplendum est eridistributionibus, quod, si et distributiones et praebenda
tenuissimae sint simul sumtae, tunc recurrendum est
133쪽
ad congregatiovem concilii; ita pontifex in oneyclica ad episcopos Italiae incipiente Cum semper, Bup. tom.
I. n. I08. Suffcit tamen prioris missae applicatio, etiamsi plures cantentur in collegiata, ib. n. 22. Si sacerdos sumta purificatione animadvertat remansisse in corporali vel patena fragmenta, sive illa magna sint, sive parva, illa absumantur, sicut et absumenda sunt fragmenta, si quae remanserint, Post distributionem eucharistiae in adstantes permis mi-
De sacrif. miss. l. 3. c. 17. n. 3.
Si tamen quod remanet, non fragmentum, sed integra est hostia, magna, seu parva, haec Post sumiam purimcationem non est absumenda, sed vel recondenda in tabernaculo, Vel ponenda in patena, ut Hieri sacerdoti mox celebraturo reservetur: quod si fieri non potest, absumatur; ita ex rubricis, ibid. n. 4. v Particula illa hostiae, quae separatur in inseriori parte hostiae in duas partes fractae, si cum vino non dissuat in os, sed remaneat in calice, potius quam digito redigatur ad oram Calicis, praestat ut mediante novo vino hauriatur, ibid. l. 3. cap. I7. n. I., Sacerdoti in sacristiam jam restituto post missam, et nondum sacris vestibus exuto, absumenda sunt fragmenta, si quae averterit remansisse in patena: si vero sacras Vestes exuit, quidquid superfuerit e sacrificito, reponendum est in tabernaculo, si adsit ; sin minus, VeInon liceat sine aliqua admiratione populi, absumendum est; ita ex sancto Thoma, ibid. n. 5. Peccaret graviter sacerdos, si hostiam in missa consecratam reponeret in tabernaculo, et ejus loco sumeret hostiam quae in eodem tabernaculo nritea continebatur; ita ex canone relato de consecri clistinct. II . ibid. n. 8.
Sacerdos celebrans, si habeat hostiam parvi moduli, melius faceret si populum doceret ne miraretur si illam adhibet pro majori, quae tunc non suppetit; potiuSquam utatur sententia aliquorum qui censenι Posse tunc extrahere e tabernaculo hostiam majorem, quae
sorte ibi adest, et adhibere illam ad elevationem, ib.
Si pyxis hostiis parvis plena sit praesens moraliter
sacerdoti, sed non fuerit aperta ante oblationem et consecrationem, illicite quidem id fieret, sed Cum
moraliter praesens esset sacerdoti, valida esset consecratio; quod Verum est, etiamsi, quando consecravit,
134쪽
actu de particulis non cogitaret. Moralis vero praesentiam dieitur, cum ita praesens est, ut verificari censeantur illa verba se se me vel hie. ibid. cap. 48. n. 2. et 3. Si particulae afferantur ad altare post peractam oblationem, non debet sacerdos illas consecrare sine legitima eausa, ut si magoa multitudo populi, parata
ad recipiendam eucharistiam, alias careret sacramento: tunc vero sacerdos deberet prius illas ante consecrationem mente offerre. Coepto jam canone, si afferatur particula, non est consecranda, neque pro dando viatico infirmo; tunc enim sinceret, si sacerdos ex sua hostia parvam portionem separaret, ibid. n. 5. Si sorte contingat ut pyxis deseratur ad altare, nec sacerdos illam advertat, adeoque proserens Verba Con-
seerationis nihil cogitet de pyxide, tune utique si pyxis
non sit supra Petram Sacram, non censetur Voluisse sacerdos consecrare ; alioqui enim censeretur voluisse
istud quod sibi illicitum est. Quamvis vero sint DD. qui contrarium censent, cum tamen in sacramentis Merendis sequi teneamur opinionem tutiorem, relicta probabili, ideo in eo casu particulas illas non esse populo distribuendas, sed asservandas, ut . in alia missa sub conditione consecrentur, satis constat, ibid. num. 6. Si celebranti . sint praesentes undecim hostiae, et illo habeat intentionem Consecrandi solum decem, nec determinet quales, nulla ex illis esset consecrata. ut ex rubricis discunus. Quare debet sacerdos intentionsem suam ita dirigere, ut Velit omne consecrare quidquid ante se positum est. Ex quo intelligitur sacerdotem, qui cum hac intentione habet in manu duas hostias,
unam se tenere putans, utramque reVera consecrare,
ibid. n. 7. ssam bis eodem die. celebrare, quamvis adsit causa necessitatis, nemo potest, etiamsi parochus sit, nisi saltem episcopi licentia accedat, quae tamen datur ob causas singulares, non tanquam privilegium: ita Pontifex in bulla Declamare, Bull. tom. 2. n. 3. Sacerdos, qui sacrum facere quotidie per seipsum debet, potest aliquando illud omittere; tum quia ea praesumitur voluntas fundatoris, tum ad majorem pietatem sibi comparandam, ut ex cap. Significatum de Praebendis: non tamen potest, qua die Vacat, sacrum agere, et alicui attribuere, percepta eleemosyna. De sacris. miss. lib. cap. 22. n. 3. Sicut nec potest duplicatum stipendium pro eadem
135쪽
missa aeripere a Meando uni fructum modium, altoris escissimum; at contrariam sententiam proscripsis congregatio sacri ossicii, ac dein Alexander VII. pr posit. IX. inter damnatas, ibid. n. 5. Sacerdos qui beneficium possidet, in cujus fundatione expresse cautum est non teneri cel eantem in applicationem. sacrificii, num possit pro applicatione novum stipendiam exigono Θ Mn votatur; sed neque probatur contraria sententia id negans, et decrota sacr. congregationis concilii non apparent, ibid. e. 22.
Si tamen nihil ox smum an in fundatione ejus in beneficii, quod domonstret testatorem remitisse applicationem sacrificii arbitrio sacerdotis, tune semp- standum est pro obligatione applicationis pro testato, ut ex decretis sacr. Congri ibidem. Μissae in altari privilegiato celebrandae semper debent esse de Requiem, nisi eum festum duplex, vel dominica dies, oceurrerit; tunc enim a uiritur indurugentia, etiamsi missae de festo agantur: perinde est autem sive altars istud privilegium habeat perpetuum sive ad septennium, veI certis solum Hiebus in hebd mada: si igitur testator jusseriι celebrari sibi missas certis hebdomadae c-bus ad altare privilegiarum, et in dies istos incidat aliqUod festum duplex, satisfit testatori cum missa de festo. Idsm dieas de diebus in quibus duplex quidem non currit, sod missae pro d
sunctis vetantur. Haec omnia ex doeretis variorum Pontificum, quorum postremus est Clemens XI. D saeris. mim. 1. 3. C. 23. n. 8.Μissae altaris privilagiati debent esse de Requiem, nisi cum inciderint in diem in qua missae illae celebrari non possunt, sive ratione festi duplicis, sive alia quacumque: ita ex plurimis Pontificum Meretis. Instit. Eocl. 34. n. m. Μissae privatae de Requiem colebrandae non sunt infestis duplicibus, et dominicis diebus, sicut nec infra octavas epiphaniae, paserie, et pontecostes, prima die quadragesimae, tota hebdomada saneta, in vigiliis nativitatis domini, epiphaniae, et pentis tes; denique eκ decretis sacri conge. infra octavam corporis Christi; et
natalia Domini, sicut nec cum expositum est Vener. Sacram. ib. n. 28.
Solemnes et cantatae pro defunctis inissae qua die a testatore praescriptae sunt, et illa sit vere annua illius
136쪽
obitus, celebrari possime, etiamsi ossicium sit de duplici majori, vel minori: ita ex decreto sacri congr. De sacris. migsse, I. 3. c. m. n. 5. non vero in domin is, et festis de praecepto, nee in sis in quibus nec de duplici agi potest. Inst. Eccles. n. 5. n. 24. et seq. Praesente corpore canitur quidem missa pro desimotis, exceptis tamen duplicibus primae classis. Quae verba sunt decreti S. C. rituum die 5. Julii Iss8. au men non . satis . constat an id vetitum sit in omnibus duplicibus primae classis, et non tantum in magis sesemnibus. De sacris miss. I. 3. c. m. n. 5. Dies tersis, septima, et trigesima, ouae habent missam
cum Orfluone propria in m ali, nihil habent privilegii supra reliquas privatas, ibidem. Si parochus duas rogat paroreias, nec populi unius
possint in templum alterius convenire, ac desit taliussa erdos, Potest duas numas eodem die celebrare. De sacriL. miss. l. 3. c. b. n. I. Debet tamen episcopus saltum Cogn Cere, num revera sit tanta necessitas, ut bis celebrari opus sit. Hic vero unicus, est casus, in vo bis celebrare liceat; neque enim fas est sacrificium repetere sive promer adventum hospitum etiam nobilium, etiam princiPum, . aut episcopi, qui die. sesto missam non audierint, nec alius adsit sacsrdos; neque enim haeo est tanta necessitas, quanta requiritur in cap. Consuluisti. de celebrati Missarum: item ex eadem ratione non ilicet ob benedicendas nuptias, quae differri in aliam diem non possint. Tune i enim celabrari possunt nuPtiae sine missa, et benedictiones in sequentem diem tranaserit, ibid. I. 3. α 5. n. 3. Sed i quid, si ministrandum sit viaticum infirmo pΡrofecto si sacerdoa jam missam absolvit, tunc ut in non jejuno 'non licet ei rursus celebrare. Si missam non absolvit, potest necessitati illi providero, dando partem hostiae suae. Si vero sacerdos eucharistia quiadem, non Vero ablutione percesta moneatur de viatico infirmo ministrando, .lunc utique potest aliam missam celebrare, ibidem Cum in alicujus sorte e lesiae capella tam multas missarum ibidem celebrandarum eleemosynas receperit, ut non posait infra hebdomadam illis satisfieri, mandavit in . congr. concilii, ut quae supersunt in aliis altaribus ejusdem ecclesiae celebrentur, injunxitque simul ut deinceps fideles eleemosynasi oblaturi ea de re
137쪽
moneantur, scripis tabella in loco vasibili ecclesiae exposita. De Vm dis lita Issi c. 8. n. 5. nov. edit. Quamvis a sacra oongregatione saepius decisum figi in oratoriis publicis sitis intra fines parochiae juris non esse parocho prohibere ne missae colebrentur ante missam parochialem; si tamen episeopus in synodo id Prohibeat, ne populus rotrahatur a missa parochisili et concione, constitutio illa valet, et spiscopo parendum
est. De Un. dioec. I. I2. c. 7. n. I. nov. Edit,
Missa cesebranda est ab aurora usquo ad meridiem ttoleratur tameta anticipalio lsrtiae horae partis, sicut et
Prorogatis tertiae harae partis Post meridiem, ut ex edicto Benedicti XIII. Inst. Eecl. 12. n. 4. Jus habet
episcopus vetandi, etiam ais poema canonisis, ne regulares ultra eo uetas horas ovi rent, ut ex deeretis S.C. firmatur. Inst. E L 68. n. IS. Nemo ignotus, sive soculam sive regataris, admittendus est ad celebrandum missam, nisi adductis testimonialibua, itaque visis, at a probatis in episeopo; idque praecipi posse ab eodem episcopo, saltem quoad
Sacerdotes regularea exin a, etiam regularibus censuit S. congreg. Inatu. E L M. n. 4. Et De syn. dioee. I. s. c. 15. n. 5. nov. editis Tridentinum ama. m. ov. 4. monet episeopos, emrent ut sacerdotes non haberitas animarum Eurem,
diebus saltem dominitas, vel fastis solamnioribus misaam celebrent. An committant reo tum grave face dotes illi, si monito Tridentini non se submiserint, quaestio est aneeps. Prosecto peccaret graviter, qui nunquam per annum sacrificium offeret, esset enim hoc indicium vitae corruptae, M pareret seandalum. De sacr. misa. L R c. I. n. 10. Teneretur etiam Celebrare, ut aegroto viaticum defer tur, si alio modo fieri non posset, ibidem. Μissam quotidie celebrare melius est quam in ea abstinere; negandum tamen non est, quin omime praestet sacerdos si aliquando abstineat ex reverentia, seu ad hoc ut ferventius celebrat. Id vero eruitur ex
eo quod ad spiritum Ecclesiae propius aecedat qui
quotidie sacramentum reeipit. Addendum quod munusaacerdotis ait non privatum, sed publicum, sitque ejus Opus Ecclesiae utile; at ex assidua celebratione validius auxilium obtentumx ait a Deo, ut dignius evi ret. Quare statueudum sacerdoti, ut plurimum, quotidie celehrandum esse, si dismasa oonscientia sua Persu
138쪽
dere sibi morasiter possit ae esse in statu gratiae. Nec instat minor servor, cum illum persaepe patiamur in- in. De sacris miss. 1. 3. C. 2. In oratoriis privatis, in quibus pro infirmo conceditur unica missae celebratio, die natalis Domini fas est tres mimas ab eodem incor te celebrari, ut ex decretis S. congreg. De saepis. mim. I. s. c. 4. n. 8. Episcopi quanquam non habeant amplius secultatem eoncedenda licentiam ut in oratoriis privatis celebretur, adhuc tamen possunt in suis domibus privatum oratorium habere, et permittore aliis sacerdotibus ut in eo celebrenti; ut ex decretis sacr. eongregationis. De sacris.
Haec etiam celebratio praestari rite ibidem potest, etiam absente episcopo; atque ibi audientes missam quicumque fideles praecepto ecclesiastico satisfaciunt. Denique quod hic dieitur de Iepiseopis, valet etiam pro cardinalibus non spiscopis. Animadvertendum est tamen valere haec pro oratoriis' episcopi in suis domibus, in quibus certus fixusque locus est assignatus, ibid. I. 3. c. s. n. 6. NSi missa omnino celebranda sit, nec possit in templis, vel etiam in oratoriis privatis, licet illam celebrare in loco non inde is, quicumque tandem ille sit, ut planum fit exempla capellanorum in castris; eorum etiam qui per infidelium regiones iter faciunt, et etiam in
littore marin respectu navigantium. De sacr. miss. l. 3. C. 6. n. 7.
Ut celebretur missa in mari peculiare privilegium requiritur, nec sumit clausula generalis, qua facultas fit Eslebrandi in loco Mnesto ae tino. Non congeditur autem, nisi cum conditione, ut tutum sit navigium,umm absit a littore, tranquillum sit mare, ac tandem assistat celebranti alter, vel sacerdos, vel diaconus, ibidem. Sacerdos mimam celebrans etiam in necessitate dandi viatici infirmo absque uno e sacris indumentis, ecat graviter ex irreverentia; neque enim urget latici prae pium, si ministrari non possit eo modo quo decet, ibid. lib. 8. cap. 7. n. l. Idem dicas, si absque luminibus, quae sint oportet
sive ex Cera, sive ex oleo, et si desint, m necessitate salismis sebo; a sit tamen, si necessitas urgeat, unicum lumen. Idem dicas, si celebret absque Nissali
139쪽
libro, in quo sit saltem canon. Ree ex DD. ibid.
Ρeccat etiam sacerdos celebrans sine ministro, ut
eruitur ex cap. Proposuisti, de Filiis Hesbyterorum: si tamen. sit ministrandum viaticum, potest sacerdos sine ministro missam celebrare, et sibi ipsi respondere; alias, praestat omittere missam, quumvis, si hoc Vat, sunt. qui negent illum peccare, ib. n. 3. In templo polluto celabrans sacerdos, quamvis peccet graviter, ut ex cap. Is qui, de Sent. Excomm. in 6. nullam tamen poenam incurrit, cum nulla sit in jure expressa; quin, nec desunt qui credant sum minime peccare, si adsit episcopi consensus. Vicissim autem irregularitatem summo. Ρontifici reservatam incurrit, qui in laco interdicto celebrat, ut ex eodem cap. Is qui, ibid. n. 4. Sacerdos ratione beneficii obstrictus ad bis vel ter singulis hebdomadibus celebrandum, potest anticipare tempus, nisi appareat testatorem voluisse in qualibet hebdomada bis vel ter celebrari, ne pagus aut altaria, quaedam singulis hebdomadibus missa carerent. De
Si conserens eleemosynam missae tempus praescripserit ob causam, quae differri non possit, sacerdos non servans illud tempus deest obligationi suae, ac tenetur eleemosynam restituere, ibid. numt 6. Sacerdos onus habens missae quotidianae, unicam tantum missam applicare cogitur in festo. natalis D mini. An vero parochus itidem teneatur tres ejus diei missas pro populo applicare, nunquam decisum a saer. congregatione reperitur; tenetur tamen, ut obviet scandalo, tres ea die missas celebrare, ibid. n. s. Sunt qui Oceant die commemorationis defunctorum cessare onus capellaniae quotidianae, adeoque integrum esse capellano ea die vel pro defunctis omnibus, quod esset optimum, vel pro privato quodam desuncto applicare, ibid. n. s.
Canonici in cathedralibus, et collegiatis, qui juxta praescriptum rubricae certis quibusdam diebus plures
missas canere tenentur, an omnes debeant applicare pro benefactoribus nunquam a saer. congreg. deCisum est, ibid. n. s.
Eleemosyna pro missis a regularibus celebrandi in
140쪽
Ex OPERIBUS BENEDICTI xIv. 135 eorum ecclesiis, taxanda est ab ordinario loci; ut ex decreto sacr. congreg. Inst. Eccl. 56. n. 10.Μissarum eleemosynam ultra quantitatem ab episeopo tinatam exigere non possunt sacerdotes tam
Seculares, quam regulares; nam debet dari quaedam proportio inter id quod datur, et quod accipitur: hanc autem proportionem definire ad episcopum spectat: quare justitiam commutativam laedit ille sacerdos qui plus exigeret. Ροtest tamen dans ultro plus dare, et petens minus accipere, quanquam fieri possit, ut aliquando prohibeatur sacerdos minus accipere, ne hinc consuetudo introducatur minus dandi in praejudicium aliorum. Haec omnia late in synod. dioec. l. 5.c. 2. et id quod postremo dixi, confirmatur ex decreto congregationis concilii lato in una S. Severini die 16.
Μissarum stipendia, si quae acceptata sunt procuranda celebratione missarum, retineri non Possunt, parte eorumdem tradita sacerdoti celebranti, etiamsi pars illa contineat consuetam eleemosynam: secus qui
secerit, et colligat missas in loco ubi datur majus
stipendium, ac committat easdem missas celebrandas alteri sacerdoti- minori stipendio, retenta sibi parte earumdem eleemosInarum seu stipendiorum a ceptorum ; si laicus incidit in excommunicationem; Sacerdos Vero seu clericus in suspensionem ipso facto: quae excommunicatio et suspensio Pontifici romano est xeservata. Constit. Quanta cura, Bull. tom. I. n. 22. vide Inst. Fccl. 56. n. 4. Vetitum est accipere novas missarum eleemosynasiis qui veteres habent quibus satisfaciendum, dummodo, ut legitur in decreto Urbani VIII. infra modi mrem ras non possit Omnibus satisfert. Μοdicum tempus
definivit sacr. congr. concilii esse unum mensem. De sacris miss. l. 3. c. 24. n. 14.
Si ecclesia et loca pia careant redditibus, adeo ut non possint licite illos erogare in expensas pro missarum celebratione, fas eius administratoribus est aliquid
subtrahere de consueta eleemosyna, quantum neCesse
est pro celebratione illius missae, ut ex decret. Urbani VIII. certum est: sed ex pluribus decretis sacrae congreg. eruitur detrahi in eo casu aliquid posse ex eleemosyna in missis perpetuis; tunc autem videndum