장음표시 사용
231쪽
Datum romae apud S. Mariam Μajorem die 2. se uarii anno Domini I 44, Pontificatus nostri anno quarto.
Spectat ad Ν. 90 et seq. -AcT. DE FIDE. Τom. II.
Ad futuram rei mem iam. Super soliditate mirae sundatam a Christo Ecclesiam Petrumque singulari Christi munere prae caeteris electum, qui vicaria potestate Apostolici mori Princeps existeret, totiusque adeo gregis pascendi, Fratres confirmandi, totoque Orbe ligandi ac solvendi summam
232쪽
curam auctoritatemque in Successores omni aevo pr
rogandam susciperet, DOGMA CATHOLICUM EST, quod ore Christi acceptum, perenni riuum pro
dicatione traditum ac defensum, Ecclesia nniversa omni aetate sanctissim/ retinuit, saepiusque adversus Vatorum errores Summorum Ρontificum, Concilia orumque Decretis confirmavit. In hoc scilicet Apo tolicae Cathedrae mincipatu firmum voluit Christus, constrictumque teneri unitatis vinculum, quo Ecclesin per universum mundum propaganda, ex membris quam tumcumque dissitis, mutua omnium in uno Capite
eonsociatione in unam corporis compagem coalesceret,
fieretque adeo, ut hujus vis potestatis non tantum ad primae Sedis amplitudinem, sed et maximδ ad corporis totius integritatem incolumitatemque valeret. Μinime proinde mirum, quotquot omnibus retro saeculis extitere quibus antiquus humani generis hostis hostilo suum in Ecclesiam odium infudit, in hanc primam Sedem irruere eonsuevisse, qua unitatis firmitas continetur, ut disjecto, si fieri posset, fundamento, ac dirempta Ecclesiarum eum Capiis conjunctione, qua potissimum n tuntur, vigent e visorescunt, ipsammet Ecclesiam,haetis viribus misere affictam ac dilaceratam, libertate spoliarent, qua Christus eam donavit, indignaeque servituti addicerent. Hos inter, paucos ante annos procacis vir ingenii, damnatis dudum opusculis, nimium jam notus bel, novo exemplo insesti sui in Ν , et Apostolicam hanc
Sedem animi testimonium edidit: qui nemph audito nuntio itineris a Nobis Religionis causa suscepti, libellum suis popularibus obtrudere properavit, hac invers-cunda inscriptione: Quid est ripa Θ' Quo plenum illud pietatis studium, quod adventus Νostri Apectatio commoVerat, restingueret, ipsumque decus pontificiae Dignitatis, in Sacerdotalis ordinis invidiam, populari
que Coetus contemptum adduceret. Νοn tamen passus
est misericors Deus improbi eum voti compotem fieri: quippe tanta ipsorummet suorum, quos abalienare R his studuerat, celebritate et frequentia, tanta omnium ordinum gratulatione ae plausu excepti sumus,
prorsiis ut perspicuum fieret, quamquam nullis Nostris meritis in Petri Sodem, divina disponente Providentia, evecti sumus, divino tamen Numinis ejusdem consilio provisum esse, ne honori, qui Ρetro debetur, Succe foris indignitas obesset.
233쪽
Ac tum quidem abstinendm duximus a libello in 3 ita damnatiorae notando; primum ne su pic eioribus, qui non desunt, hominibus, dolori potius Nostro indulsisse, quam offeto paruisse videremur: dein quod oblivione protinus obruendum videri poterat opusculum
ejusmodi, quod tenue per sese nil momenti afferret praeter procaciorem quamdam in veteribus calumosis retexendis licentiam Nuper vero cum acceperimuε, levitate ipsa operis factum esse, ut, qui semper parati sunt superseminare giganta inimici homines,, repetitis illud typis, nec patrio tantum sermone, sed et in alios Plures, quin et in Graecam vulgarem linguam 'tran
latum longδ lateque divulgari curarent, hoc nimirum consilio, eaque spe inducti fore, ut scripti jocularis licentia non paucos ad legendum alliceret, Scriptoris in assirmando confidentia incautis, qui neo p*uci fluo illuderet; nullam Nobis moram interponendami n Lmus, quominus gliscenti malo in dies, quantum in
Nobis est, occurramus, omuique studio et opera eni-mur, ut qui pacem et unitatem Ecclesiae standare quaerunt intinam n in dumestici hostes ast saniora Consilia revocentur, aut ne horum sallaciis irretiti. narum etiam mentium Fidelea ab Orthodoxae fidei
constantia in profanas insurgentium errorum novitates
dra unitatis posuerit Doua doctrinam veritatisse contra infelix iste Scriptor nil non molitur, quo hanc Petri Sedem modis omnibus v qt ac oppugnet, qua in Sede constitutam Patres unanimi sensu Cathedram eam coluere qua in um unitas ab omnibus servaretur; e qua in reliquas omnea venerandae communionis Φura dimanant; ad quam necesse sit omnem Eccle am, omnes, qui undique sunt, Fideles convenire 2). Non ille veritus est fanaticam turbam appellare, quam Prinspiciebat ad aspectum Pontificis in has voces erutinram: Hominem eum esse, qui Claves Regni Coelorum, cum ligandi solvendique potestate u Deo accePerit, Cui non alius Ehiscopus exsequari valeat, a quo ipsi Episcopi auctoritatem Ruam recipiant, quemadmodum
234쪽
ipae a Deo inpremam suam potestatem accepit et Eumdem porro Vicanium esse Christi, Caput Ecclesias visibile, Judicem supremum Fidelium. An ergo, quod horribilo dictu, sanatica fuerit vox ipsa Christi Clavos Regni Civiorum cum ligandi solvendique potestateritis pollicentis: quas Claves communicandas caeteris, post Tree ι -- I , Petrum solum accepisse
sanatisa , dicendae tot aesemnia, totiesque repetita Pontificum, Conciliori ve Decreta, quibus illi damnati sunt, qui negarent in Beato Petro Apostolorum P cipe Successorem ejus Romanum Pontificem constitutum a Deo Caput Ecclesiae visibile, ac Vicarium Iesu Christi, ei regendae Ecclesiae plenam potestatem traditam, veramque ab omnibus, qui Christiano nomine censentur, obedientiam deberi; atque vim eam esse mains, quem Divino jure' obtinet ut caeteris Episcopia non honoris tantam gradu, sed et supremae potestatis amplitudine antecellat pauo magis deploranda est praeceps, ac caeca hominis temeritas, qui tot decretia damnatos errores infausto suo libello instaurare studuerit, qui dixerit, ac permultas ambages passim insinuarit: Quemlibat Episcopum Vocaturi a Deo ad gubernationem Ecclesiae non minus quam Papam, nec minori praeditum esse potestate: Christum eamdem per sese Apostolis omnibus potestatem dedisse: Quidquid aliqui credant obtinstiet conoedi solum a Pontifice, posse idipsum, sive a cona ratione, sive ab ecclesiastica jurisdictione pendeat, perinde obtineri a quolibet Episcopo: Voluissa
Christum Ecclesiam reipublicae more administrari: Ei quidem regimini opus esse Praeside pro bono unitatis, veriim qui non audeat se aliorum, qui simul regunt, negotiis implicare, privilegium tamen habeat ne immtea cohortandi ad sua implenda munia: Vim Primatus hae una praerogativa contineri supplendae aliorum negligentiae, prospiciendi conservationi unitatis hortationibus et exemplo: Ρontifices nil posse in aliena dicacesi Praeterquam extraordinario casu: Pontificem Caput esse, quod vim suam ac firmitatem teneat ab Ecclesia: Licitum sibi fecisse Pontificas violare jura episcoporum, reservareque sibi absolutiones, dispensationes, deci-
235쪽
aiones, appellationes, collationes beneficiorum, alia ullo verbo munia omnia, quae singulatim recenset, atque velut indebitas, ac Episcopis injuriosas refovationes traducit. Atque ille quidem ad fidem suis hisce dictis non tam conciliandam, quam quoquo modo surripiandam, nomina longa serie praetendit sanctissimorum riuum, quorum decerptis hinc indδ, maloque adductia ae tentiis insigni fraude abutitur, dum ea loca reCenset, quae faciunt ad commendationem episcopalia dignitatis, alia reticet, quibus illi singularem pontificiae potestatis praestantiam extulerunt. Qui, si adessent, impudentem hominis calumniam ea voee refellerent, qua Sedis Ap tolicae Hincipatum, suumque in eam obsequium non praedicarunt modo, sed et immortalibus' scriptis ad omnem futuri temporis memoriam testatum reliquerunt. - -nus ipse, I) cujus haec sunt verba: Deus innas est, et Christus unus, et una Ecclesia, et C thedra una super Petrum Domini voce fundata: Qui Petri: Cathedram profitetur Ecclesiam principalem, vino unitas sacerdotalia exorta est, ad quam perfidia non possit habere accessum. imma ι-- 2 aperia declarans, potuisse P trum jure suo Successorem in proditoris loeum eligere: quo jure ex Primatu dueto Petrus ipse deinceps, primique Petri Suceessores usi sunt, dum per Omnem Occidentem Ecclesias fundarunt, eisque Vel ante ominuem Synodum Episeopos Paefecerunt, quibus gregis regendi portionem assignarunt, tum definitis regionibus unam Sedem designarunt, cujus Antistes remis Apostolica auctoritate praesideret. De qua Ecoleaiarum institutione Inn entius I. 8 velut de re manifesta testimonium edidit luculentissimum, quo intelligero quisque valeat, pontificiam auctoritatem non ex con
tituta ante per Synodos disciplina prodiisse, sed con titutae per synodalia decreta disciplinae praeluxisse. Quem etiam Pontificem, compertum est, Antis-ehenam Ecclesiam, Caput Orientalis dioeceaeos decretis
236쪽
venia duetos testatur Iulio Romano Pontifici libellos
intulisse, quibus errorem suu- δeprecarentur, atque ad coinmunionem et poenitentiam admitterentur.
Hieronymus 2) cui promus erat quisquis non
thedrae Petri communione consociaretur, super quam mina , sciret mclificatam Ecclesiam, atque adeo abinio Damaso in gravissimis concertationi s, ut loquendi, ita et communicandi auctoritatem sibi dari agitanxia A, Meiares, 33 qui se in Seripturis sanetis testatue didieisin, Primatum Ap tolorum in Petro excellenti gratia preinminere: illum Apostola sis Principatum euilinet Episcopatui praeferen mr Romanam Ecclesiam, Petri Sedem, eam esse Petram, quam non vineunt superhae inferorum portae. Quo alia refellitur Scriptoris calumnia, dum Petrae nomine, suPer quam Christus aedificavit Eeclesiam suam, non Personam, sed fidem, aut confessionem Petri vult potius esse infellige dam, quasi Patres ii, qui, pro mira iscunditate Scripturae, Petrae V abulum eδ quoque retu- erunt, litteralem illum sensum, quo ad Ρetrum ipsum
directe refertur, deseruerint, ac non etiam apertissime
retinuerint. sic et moster Augustini Ambrositis 4):V Ipse est petras, scui dixit: Τu es Petrus, et super hanc Petram aedificabo Ecclesiam meame Ubi ergo riuus, ibi Me esia Haec una vox Patrum, haec Doctorum perpetuata traditio, quam ex majoribuΗ collectam paucis hisce vestiis complexus est, Eugenium alloquens Be--- 5) Tu es cui claves traditae, cui oves creditae sunt. .. habent alii assignatos sibi greges, singuli singulos: Dbi universi crediti, uni unus: Νec modo ovium, sed et pastorum Tu unus omnium pastor.' Hoc lacte doctrinae nutriti , sunt quotquot in Ecclesia Christi adoleverunt; hoc, si recordari volent, a pueritia imbuti, quotquot nunc omni venis doctrinae circumferri se patiuntur. Semper ex Evangelio proditum, pascendas oves miro a Christo commendatas, non item Petrum ovibus pascendum. Noe vera a Patrum traditione Sunodi oecumenicae
237쪽
unquam recessere. Chalcedo Nais Heres I) Petro se audientes praebuere per Os Leonis loquenti; nec . quovis Antistite, sed ab Leone tanquam Capite cum
implorata confirmatione, actionum suarum firmitatem noverunt esse repetendam.
lectum libellum probavit, seu formulam, quis Post praeclara multa de Romani Pontificis auctoritate perscriptum erat, qui sequestrati essent M a communione Ecclesiae Catholicae, id est non consentientes Sedi Apostolicae, eorum nomina inter Sacra non recitanda esse Μysterea. Quin praeteria cum statuendum Superesset de nonnullis dispensationibus, quas utilitas Ecclesiae exposcere maxime videbatur, impartiendae veniae facultatem sumere sibi Patres ausi non sunt: verum eam per Patriarcham Ignatium implorandam duxere a Sede Apostolica, quam proinde agnovere, non ipsos Patriarchas, relaxandorum Canonum Potestate pollere.
Romanam Ecclesiam tradit, disponente Domino, super omnes alias ordinariae potestatis obtinere Pxincipatum, utpote universorum Christi fidelium Μatrem et Μagistrum.
In Lugdunensi II 43 edita est Graecorum fidei
professio, qua se recognoscere testantur, Romanam
Ecclesiam summum, et plenum Ρrimatum, et Principatum super universam Ecclesiam Catholicam obtinere, eumque ab ipso Domino in Beato Ρetro Apostolorum Principe, sive Vertice, cujus Romanus Pontifex est successor, cum potestatis plenitudine recepisse. Quas Superiores synodos subsecuta deinceps Horem na 5) Catholicum Primatus dogma celebri decreto san- civit.
Divino eodem spiritu affati Tridentini P tres 63
declararunt Pontifices Μaximos pro suprema potestate sibi in Ecclesia universa tradita, causas aliquas criminum graviores suo potuisse peculiari judicio reservare.' Quam adeo potestatem per omnes Ecclesias sese s dentem, atque ad alia ejusdemmodi munia, quae libelli Auctor e lodere perperam nititur, ex aequo l) Ann. 45l. 2 Ann. 869. 3) Ann. l2l5. 4) Am.
238쪽
pertinentem, non aliundd adscitam, non ab inferioribus ad Pontifices delatam, sed mimatui ordinario aure insitam, cuique fatendum est qui coelestem Synodorum sapientiam, humanae inscitiae disputationibus non dubitet longe praeponendam.
Appellat EYBEL - Constantiense consilium I).
At meminisse ipsum oportuerat, damnatos in eo errores fuisse, cum Wiclessi Hentis non esse de necessitate s lutis, credere Romanam Ecclesiam esse supremam inter alias Ecclesias, nec ripam esse proXimum et
immediatum Christi Vicarium; tum Johannis Hus, ει-
trum non esse, nec fuisse Caput Ecclesiae sanctae catholicae. Quibus erroribus sanorum verborum sermam opponens Μartinus VI praescripsit interrogandos, qui de his suspecti essent, utrum credant, Beatum Ρetrum fuisse Vicarium Christi, habentem potestatem ligandi ac solvendi super terram. Rem Papam Canonice electum successorem esse Beati Ρetri habentem supremam auctoritatem in Ecclesia Dei: Rem Papam omnibus Christianis posse concedere Indulgentias: singulos porro Episcopos suis subditis secundum limitationem sacrorum Canonum. Quo plano refutatur istius error, dum perperam disserens, de indulgentiisseribere ausus est, quemlibet Episcopum, pari modo atque Papam, posse indulgentias concedere. Quae Ρatrum, Synodorumve documenta, quisquis aequo pacatoque animo paulo attentisis introspexerit, sentiet profecto, longe praestantiorem auctoritatem comprehendere, quam aut meri directorii ut vocant, finibus, aut hortandi, monendi, supplendi munere continetur.
Quin et ipsi Basileenses in Synodali responso 2) ad
Tartentinum Episcopum palam declarant fateri se, et credere, Romanum Pontificem Caput esse, et Primatem Ecclesiae, Vicarium Christi, et a Christo, non ab hominibus, vel Synodis aliis praelatum, et risiorem Christianorum, cui datae sunt a Domino Elmes, et uni dictum Tu es Petrus et solum in ' plenitudinem potestatis vocatum esse, alios in partem sollicitudinis: quo magis pudere ipsum deberet impotentis audaciae qua eam potestatis plenitudinem infirmare aggreditur, quam Basileenses inter doctrinae capita reserunt adeo l) Ann. I414. 2 Sess. V.
239쪽
tus, eue si quid Christus co uno cum v rq caeteris. voluit esse principibus, n quam nisi per ipsum dinit quidquid Miis non neg-it.
Fru/im omnino. Quos etquim ex his cogi t ille sibi suffrag toxes adsciscere Θ Vetuβti Oh nq, - aut qui medio νγο, aut recenti e memori' in ea inpli- Eqvilesia pietatis, doctrinaeve laude si vere: At inter vewres illos, ut paucos ex multiη μο- mus, 'μβire iub- psit pigeat Caesarium Arelatensem, Avitum Viiennen 'm,
quorum ille supplici libello Mm-chvm Paphm ψ-quitur : Sicut a personη Beati Potri Episcopatus initium, it' necesse est, ut G ciplinis compet trius. Shnctitas Vestra 'thgulm Eicclesiis, quid 'ru re. debeant, eyidenter osten t.' Avisus vevo ad Hormisdam- Quaesumus, ut quid Filiis vestris,
240쪽
Fratribus meis, id est Gallicanis, si consulant, respondere debeam, instruatis ; quia jam securus non dicam de Viennensis, sed de totius Galliae devotione pollicear, omnes Vestram super statu fidei captare sententiam. urelianenses Aeres I), qui canonicam formam
in Μetropolitanorum electione servandam ex Apostolicae Sedis decretis repetunt. Audiat ex medio aevo mnemarum Rem Sem, qui, cum testatur se erga Sedem Apostolicam omnium Ecclesiarum Μatrem ac Μagistram, ejusque Rectores fidelem semper, atque subjectum in omnibus extitisse,
hoc ipso quod videri voluit, quid Apostolicae Sedidebeatur ac deberi sentiat, manifeste declarat: Tum 'ethonem Camotensem 2) graviter eorum audaciam coarguentem, qui contra Sedem Apostolicam caput erigunt, cujus judiciis, et constitutionibus obviare, plane est haereticae pravitatis notam incurrere : ad quam principaliter, et generatisime pertineat tam
Metropolitanorum, quam caelesorum Episcoporum Con-geCrationem confirmare, vel infirmare, constitutiones et judicia retractare, suas Vero inconcussas detinere, et
nullius inferioris judicio retractandas, vel corrigendas concedere.' Quod idem Gelasii quoque auctoritate
Quod si ab illa vetustate ad propiora tempora PrO-gredimur, latere illum non debuere gravissimae Censurae 3) adversus famosum Spalatensem Apostatam ab insigni Τheologica Facultate Parisiensi latae, in quibus praeformatam libelli sui damnationem perspicere facile potuisset. Hi scilicet fuere Spalatensis errores, quibus illa haereticae ac schismaticae praVitatis notam inurendam non dubitavit: - Disparitatem potestatis inter Apostolos esse humanum inventum, in sacris Evangeliis et divinis novi Testamenti Scripturis minime subsistens: - quam haereticam declarat de durisdictione Apostolica ordinaria, quae in solo divo riuo subsistebat, intellectam).- In Ecclesia non dari unum Caput supremum, et Monarcham praeter Christu Episcopos omnes simul, et in solidum eamdem regere Ecclesiam singulos cum plena potestate