장음표시 사용
241쪽
Romanam Ecclesiam praecipuam fuisse, et eaan nobilitate, existimatione, nomine, et dignitatis auctoritate, non regiminis, et jurisdictionia Principatu quam
dicit haereticam et schismaticam quatenus aperte insinuat, Romanam Ecclesiam jure divino auctoritatem iualias Ecclesias non habereHUuumquemque Episcopum jure divino esse universalem--Monarchiae sarmam non fuisso immediate in Ecclesia a Christo institutam -Falsum esse, unionem Ecclesiae Catholiea in unitate Rectoris visibilis consistere. -Cumque Spalatensis subjunxisset, Parisiensium doctrinam, enucleate intellectam, nihil a sua discrepare, impactam sibi calumniam
continuo illi refutarunt velut meram contra Facultatem Parisiensem imposturam. Praeclarum etiam, atquct ut inarae Parisie tum Do torum Sententiae, sic et constanti Μ'ψTum S rum
traditioni plane consentaneum de Romani Pontificis Primatu testimonium edidere Gallicani Praesulas in Comitiis anno 1681. Caput est, inquiunt, Egeseine, centrum unitatis : Obtinet illo in nos Himatum auctoritatis et jurisdictionis sibi a Christo dein in persona S. Petri collatum: Qui ab hac veritate dissentiret,
schismaticus, immo et haereticus. emet V
Quin et libelli Auctori non prorsus ignota ruere petita ex omni antiquitatis memoria ae Romano Primatuluculentissima documenta, quo magis modii sese Pertinax illius adversus Romanam Sedem Gontentio, qui cum splendida illa Patrum testimonia obscurare ac delere non posset, ea veritus non sit per Eummam impudentiam velut allegorias male intellectas traducere, indeque factum ex Parte esge, ut longa saeculorum sexiecreditus sit Ρapa is esse, qui non est; quasi Sanctissimi ritres, quos Ecclesiae suae Deus dodit Pastores et Doctores, in re gravissimi momenti, quae ad Ecclesiae constitutionem pertinet, communi sensu aut erraverint test, aut errandi causam fidelibus objecerint, ac non potius nefarii erroris convictus teneatur, qui de Romano Pontifice aliter credendum statuat, quum tot
saeculorum continuata successione creditum siti
Atque haec quidem Ρraedecessorum Nostrorum Θεibus in causis exempla secuti, paulo latius ut muneris Nostri ratio postulat, exponenda duximus, non Nostra, sed animarum lucra quaerentes, solliciti servare unitatem in vinculo pacis; in id intenti, ut, patefactis
242쪽
eorum fraudibus, qui Pat in Romine ad pervertendas Patrua aeutontias ob untur, omnes intelligunt, uilritribus ipsis antiquius fuisse, quam ut unitas in
omnibus in ea Cothedra servaretur, quae una eSt caeterarum omnium M Christo constituta Μater et Magistra. Unum certa Ovile Christi Ecclesia est, c*us unus supremus ri/tor Christus ipse regnans in Coelis, unum quoque sui Vicarium supremum in terris visibilemmatorem reliquit, in cujus voce Christi vocem oves audirent, ne sed tae allariorum vocibus, in venenata quaeque, ac mortifera pascua dilaberentur. Quo igitur cautius fideles curae Nostrae concrediti profana 'tuaniloquia devitent, quae proficiunt ad impietatum, i)con tantesque maneant huic unitatis Cathedrae devincti, in qua Petrus adliuo velut in propria Sede vivit et praesidet, ac praestat quaerentibus fidei veritatem; neve in hanc fraudem induci se potiantur, ut putent ambitions extortum, aut ignorantia, vel adulatione dolatum, aut parvis artibus quaesitum quod Christi est ordin/tione constitutum: Noa memoratum opusculum e Germanico idiomate in latinum tr/nslatum, complurium in sacra Theologia Μagistrorum examini subjici mandavimus, quorum habitis consultationibus, auditisque suffragiis Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium in tota Republica Christiana advers hs haereticam privitatem Generalium Inquisitorum coram Nobis adstantium, motu proprio, et ex certa scientia, deque Apostolicae potestatis plenitudine, antedictum libellum cujus titulus latine: uid est Papa 3-cum
dispens tione Caesareae Regalis censurarum commissionis ob appositionem nominis-Viennae apud J
εem, o Imetros; tamquam continentem propositiones reapective salsas, scandalosas, temerarias, injuriosas, ad schismη inducentes, schismaticas, erroneas inducentes in haeresim, haereticas, et alias ab Ecclesia damnatas reprobamus, damnamuε, ac pro reprobato, ac damnato in perpetuum hiseri volumus, atque decer
Praecipimus insuper, ne quisquam ex Christi fidelibus criuscumque gradus et dignitas, quamvis speci
243쪽
alissima nota dignis, libellum praedictum jam typis editum, si Ve manu conscriptum, Vel in quacumque alia versione legere, retinere, vel denuo imprimere, seu imprimi facere audeat, aut praesumat, sub poena su pensionis a divinis quantum ad Ρersonas Ecclesiasticas: quantum vero ad Ρersonas Saeculares, sub poena excommunicationis majoris ipso facto absque alia decla-laratione incurrendis, quarum absolutionem, et respectivo relaxationem Nobis, et Successoribus Nostris Romanis Ρontificibus reservamus, excepto dumtaxat, quoad excommunicationem praedictam, articulo mortis, quo nimirum quilibet confessarius ab hujusmodi cen- Sura, ut praefertur, incursa absolvere poterit.
Μandamus quoque Bibliopolis ac Typographis, eaeterisque omnibus et singulis cujuscumque gradus, Conditionis et dignitatis, Personis Ecclesiasticis, et Saecularibus, etiamsi speciali, et individua mentione indigeant, ut quatenus praedictus Libellus vel in suo originario, in quocumque Idiomate impressus, vel etiam
manuscriptus, ad eorum manus devenerit, statim deferre illum teneantur ordinariis locorum .sub eisdem suspensionis a Divinis comminatis poenis, ac respective Excommunicationis. Ut autem eaedem praesentes Litterae ad omnium notitiam facilius perducantur, nec quisquam illarum ignorantiam praetexere possit, Volumus et mandamus,
illas ad valvas Basilicae Principis Apostolorum, et Cancellariae Apostolicae, necnon Curiae Generalis in Μonte Citatorio, et in acie Campi Florae de Urbe phr aliquem ex Cursoribus Νοstris, ut moris est, publicari, illarumque exempla ibi assixa relinqui. Sic vero publicatas
perinde assicere omnes et singulos, quos conCernunt, ac si unicuique illorum personaliter notificatae et intimatae fuissent. Ipsarum autem Litterarum praeseutium transumptis, Seu exemplis etiam impressis, manu alicujus Νοtarii publici subscriptis, et sigillo Ρersonae in Ecclesiastica Dignitate constitutae munitis, eamdem fidem tam in Iudicio, quhm extra illud ubique locorum haberi, quae iisdem praesentibus haberetur, si forent
exhibitae et Ostonsae. Datum Romae apud Sanctum Ρetrum sub Annulo
Ρiscatoris dio 28 Νovembris 1786, Ρontificatus Nostri
anno duodecimo. B. ΜΑRI scoΤΤVs, Ρrο- Secretarius.
244쪽
Do Usuris aliisque injustis quaesti hus. Bullarii, Tom. I. N. 143.
Menerabilibus μων us, Fretriarchis, Archiepis eis, Episcopis re ordinariis Balire.
Venerabilis μαιεν, atauum, Apostolieam Benedictionem. Vix per enit ad avres nostras, ob noram Contrinvprsi'm nempe an qui am contrac us vali4us judicari debeat) novoullgs per Italiam disseminari sentonii Aquae anae doctrinae haud conseytaneae viderentur; cum statim nostri δεμ tolici muneris partem es eduFimus, opport' num inerre remessium, ne malum ejusmodi, temporis diuturnitate, ac silentio, Vires
245쪽
magis acquireret; aditumque ipsi intercludere, ne latius serperet, et incolumes adhuc Italiae civitates labefactaret. , I. Quapropter eam rationem consiliumque suscepimus, quo Sedes Apostolica semper uti consuevit. Quippe rem totam explicavimus nonnullis ex Vener bilibus Fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, qui sacrae Theolosiae scientia, et caninnicae disciplinae studio ac peritia plurimum Commendantur : accivimus etiam plures Regulares in utraque Facultate praestantes, quorum aliquos ex Μοnachis, alios ex ordine Μendicantium, alios demum ex Clericis Regularibus selegimus; Praesulem quoque Juris utriusque laurea praeditum, et in foro diu versatum adhibuimus. Diem quartam indiximus Iulii, qui nuper praeteriit, ut coram Nobis illi omnes convenirent, quibus naturam totius negotii declaravimus; quod illis antea cognitum perspectumque deprehendimus. g. 2. Post haec praecepimus, ut omni partium Studio
omnique cupiditate soluti, rem totam accurate Per mderent, suasque opiniones Scripto eXararent; non
tamen eXpetivimus ab ipsis, ut judicium serrent de
Contractu, qui controVersiae causam initio praebuerat, Cum plura documenta nou suppeterent, quae neCe sario ad id requirebantur; sed ut certam de usuris doctrinam constituerent, cui non mediocre detrimentum inferre videbantur ea, quae nuper in Vulgus Spargi coeperunt. Jussa fecerunt universi; nam suas sententias
palam declararunt in duabus Congregationibus, qu rum prima coram Nobis habita est die 18 Julii, altera vero die prima Augusti, qui menses nuper elapsi sunt,
ac demum easdem sententias Congregationis Seer tario scriptas tradiderunt. g. 3. Ρorro haec unanimi consensu probaVerunt.
I. Ρeccati genus illud, quod' usura Vocatur, quodque in contractu mutui propriam suam sedem et locum habet, in eo est repositum, quod quis ex ipsomet mutuo, quod suapte natura tantumdem dumtaxat reddi Postulat, quantum receptum est, plus sibi reddi velit, quam est receptum; ideoque ultra sortem, lucrum aliquod, ipsius ratione mutui, sibi deberi contendat. Omne propterea hujusmodi lucrum, quod sortem superet, illicitum et usurarium est. II. Νeque vero ad istam labem purgandam, ullum
246쪽
arcessiri subsidium poterit, vel ex eo, quod id lucrum
non excedens et nimium, sed moderatum; non magnum, sed exiguum sit; vel ex eo, quod is, a quo id lucrum solius causa mutui deposcitur, non pauper, sed dives existat; nec datam sibi mutuo summam relicturus otiosam, sed ad fortunas suas amplificandas, vel novis coemendis praediis, Vel quaestuosis agitandis negotiis, utilissime sit impensurus. Contra mutui siquidem legem, quae necessario in dati atque redditi aequalitate versatur, agere ille conVincitur, quisquis, e
dem aequalitate semel posita, plus aliquid a quolibet vi mutui ipsius, cui per aequale jam satis,est factum, exigere
adhuc non veretur: proindeque si acceperit, restituendo erit obnoxius, ex ejus obligatione justitiae, quam commutativam appellant, et cujus est, in humanis contractibus aequalitatem cuj usque propriam et Sancte
Servare, et non servatam eXacte reparre.'
III. Ρer haec autem nequaquam negatur, POSSE quandoque una cum mutui contractu quosdam alios, ut aiunt, titulos, eosdemque ipsi met universim naturae mutui minime innatos et intrinsecos, forte Concurrere,
ex quibus justa omnino legitimaque causa consurgat quiddam amplius supra sortem ex mutuo debitam rite exigendi. Neque item negatur, posse multoties Pecuniam ab unoquoque suam, per alios diversae prorsus naturae a mutui natura contractus, recto collocari et impendi, sive ad proventus sibi annuos conquirendos, sive etiam ad licitam mercaturam et negotiationem exercendam, honestaque indidem lucra percipienda. IV. Quemadmodum vero in tot ejusmodi diversia contractuum generibus, si sua cri usque non serVatur
aequalitas, quidquid plus justo recipitur, si minus ad
usuram, eo quod omne mutuum tam apertum quam palliatum absit), at certo ad aliam veram injustitiam, restituendi onus pariter afferentem, spectare compertum est; ita si rite omnia peragantur, et ad justitiae libram exiguntur, dubitandum non est, quin multiplex in iisdem contractibus licitus modus et ratio suppetat
humana commercia et fructuosam ipsam negotiationem ad publicum commodum conservandi et frequentandi. Absit enim a Christianorum animis, ut per usuras aut similes alienas injurias florere posse lucrosa commercia eriistiment, cum contra ex ipso oraculo divino disc
247쪽
mus, quod' justitia vivat gentem, miseros intem lacit pulos peccatum t). V. Sed ilitid dilige ter animadvertendum es , msο
sibi quemquam, et non nisi temery persuasurum, reperiri semper, ae praemio Gique esse, Vel una cum mutuo, titulos alios legitimos, vel ineluso etiam mutuo, C tractus alios justos, quorum vel titulosum, vel co reactuum prinsidio, quotiescumque pecunia, filumhesum, aliudve id generis alteri cuicumque Messitur, testes semper licem auctarium modoratum ultra soriem inte-. gram salvamque recipere. Ita si quis seninrit, non modo divinis documentis, et Catholicae Ecclesiae de usura jadicto, sed ipsi etiam humano communi sensui, ac naturali rationi procul dubita adversabitur. mmmemenim id saltem latere potest, quod mestis in casibus tenetur homo simpliei ae nudo mutuo alteri succurrere, ipso praesertim Christo Domino edocente: Volenti mutuari a te, ne avertisis 2, et quod similiter
multis in circumstantiis, praeter unum mutuum alteri nulli vero justoque contractui locus esse possit. Quisquis igitur suae conscientiae Cissestum velit, inquirat prius diligenter oportet, Vere-ne dein muteo justus alius titulus, vere-ne justus aliter a mutuo continetus occurrat, quorum beneficio quod et eri lucrum omnis labis expers et immune reddatur. g. 4. His verbis complectuntur, et explicant sententias suas Cardinales ac Τheologi, et Viri Canonum peritissimi, quorum consilium in hoc gravissimo negotio postulavimus. Νοs quoque privatum studium
nostrum conferre in eamdem causam non praetermisimus, Antequam Congregationes haberentur, et qu0 tempore habebantur, et ipsis etiam peractis; nam praestantium Virorum suffragia, quae modo commemoravimus, diligentissime percurrimus. Cum haec ita sint a robamus ' et confirmamus' quaecumque in sententiis superius expositis continentur; cum Scriptores plane omnes, Theologiae et Canonum Ρrofessores, plura Sacrarum Litterarum testimonia, Ρontificum decessorum nostrorum Decreta, Conciliorum et Patrum auctositas, ad easdem sententias comprobandas pene conspirare videlimur. Insuper aperiissime cognovimus Auctores, quibus contrariae sententiae reservi debent: Ι) Prov. 14. 34.
248쪽
et eos pariter, qui illas sevent ac tuentur, aut illis
ansam seu occasionem praebere videntur : neque ignoramus, quanta sapientia et gravitate defensionem veritatis susceperint Theologi finitimi illis regionibus, ubi controversiae ejusmodi principium habuerunt. S. 5. Quare has Litteras encyclicas dedimus universis Italiae Archiepiscopis, Episcopis, et ordinariis, ut haec
tibi, Venerabilis Frater, et caeteris omnibus innotescerent, et quoties synodos celebrare, ad populum Verba facere, eumque saeris doctrinis instruere contigerit, nihil omnino alienum proferatur ab iis sententiis, quas superius recensuimus. Admonemus etiam vehementer omnsm sollicitudinem impendere, ne quis in vestris Dioecesibus audeat litteris aut sermonibus contrarium docere. Si quis autem parere detrectaverit, illum obnoxium et subjectum declaramus poenis per Sacros Canones in eos propositis, qui mandata Apostolica Contempserint ae violaverint. q. 6. De contractu autem, qui novas has contrOVersias excitavit, nihil in praesentia statuimus; nihil etiam decernimus modo de aliis contractibus, pro quibus Theologi et Canonum Interpretes in diversas abeunt Sententias ; attamen pietatis vestrae studium ac religionem inflammandam existimamus, ut haec, quae Subji- Cimus, executioni demandetis. g. 7. Primum, gravissimis verbis populi g vestris Ostendite, usurae labem ac vitium a divinis litteris vehementer improbari; illud quidem varias sermas atque species induere, ut fideles, Christi Sanguine restitutos in libertatem et gratiam, rursus in extremam ruinam praecipites impellat; quocirca si pecuniam suam coli'-Care velint, diligenter caveant, ne cupiditate omnium malorum sinis rapiantur; sed potita ab illis, qui doctrinae ac virtutis gloria supra caeteros efferuntur, Consilium exposeam. g. 8. Secundo loco, qui viribus suis, ac sapientiae ita Confidunt, ut responsum ferre de iis quaestionibus non dubitene quae tamen haud exiguam Sacrae Theologiae, si Canonum scientiam requirunt), ab extremis, quae semΡer Vitiosa sunt, longe se abstineant. Etenim aliqui tanta severitate de iis rebus judicant, ut quamlibet utilitatem ex pectinia desumptam, accusent tanquam illicitam, et cum usura conjunctam: contra Vero non nulli indulgentes adeo, remissique sunt; u quocumquQ
249쪽
46omolumentum ab usurae turpitudine liberum existiment. Suis privatis opinionibus ne nimis adhaereant; sed priu quam responsum ἀεddant, Plures scriptores exminent, qui magis inter caeteros praedicantur: deinde eas partea' suscipiant, quas tum ratione, tum auctoritate Plane eo
firmatas intelligent. Quod si disputatio insurgat, dum
contractus aliquis in examen adducitur, nullae omnino contumeliae in eos confingantur, qui contrariam sententiam sequuntur, neque illam gravibus Censuris notandam asserant, si praesertim ratione, et praestantiumvirorum testimoniis minimo careat: siquidem convicia, atque injuriae vinculum Christianae charitatis infringunt, et gravissimam populo offensionem et scandalum praese ferunt. i. s. Tertio loco, qui ab omni usurae labe se immunes et integros Praestare volunt, suamque pecuniam ita alteri dare, ut fructum legitimum solummodo percipiant, admonendi sunt, ut contractum inati uendum antendeclarent, et conditiones inserendas explicent, et quem fructum ex eadem pecunia postulent. Haec mag-pere conserunt, non modo ad animi sollicitudinem et aerupulos evitandos, sed ad ipsum contractum in foro evterno comprobandum: haec etiam aditum intercludunt disputationibus, quae non semel concitandae Sunt, ut clare pateat, utrum pecunia quae rite data alteri esse videtur, revera taman palliatam usuram contineat. g. I0. Quarto loco, vos hortamur ne aditum resim quatis ineptia illorum sermonibus, qui dictitant, de usuris hoc tempore quaestionem institui, quae solo D mine contineatur, cum ex pecunia, quae qualibet ratione alteri conceditur, fructus ut plurimum comparetur. Etenim quam salsum id sit, et a veritate alienum, Plane deprehendimus, si Perpendamus, naturam unius m tractus ab alterius natura prorsus diversam et adunciam esse; et ea pariter discrepare magnopere inter se, quae a diversis inter se contractibus consequuntur. Revera
discrimen apertissimum intercedit fructum inter, qui jure licito ex pecunia desumitur, ideoque potest in utroque soro retineri, ac fructum, qui ex pecunia illicite conciliatur, ideoque fori utriusque judicio restituendus decernitur. Constat igitur haud inanem de usuris quae tionem hoc tempore proponi ob eam causam, quod ut plurimum ex Pecunia, quae alteri tribuitur, fructua albquis excipio
250쪽
ῆ. II. Haec potissimam vobis indicanda censuimus, erantes fore, ut mandetis executhini quaecumque per has litteras a Nobis praescribuntur. Opportunis quoque remediis consuletis, uti confidimus, at stris ab hane novam de usuria controversiam in Dice si vestratur e concitentur, vel eorruptelae in labe tandum fame doctrinae candorem et puritatem inducantur. ει tremo vobis et gregi curas vestrea concredito Apost lisam Be dictionem impertimur. Datum Romae, apud Sanctam Mariam Majorem, die primα Novembris I745, Pontificatos nostri anno
Ea Bened. XIV. de Synodo M. X. Cus. IV.
N. 2. et aeg. spectant ad eumdem N. M. et seq. DE CONTRAcmalua, Tom. III.
II. Omne lucrum ex mutuo, praeeiah - ratione mutui,' uti loquuntur Theologi, hoc est lucri cessantis, damni emergentia, aliove extrinseco titulo remoto, rarium, atque omni jure, naturali scilicet, Damno, et ecclesiastico, illicitum esse, perpetua fuit, et est Ca, tholicas Ecclesiae doctrina, omnium Conciliorum, riuum et Theologorum unanimi conse ione firmata. Huic contradixhre Graeci schismatici, qui, teste, Gui- done Carmeli in in Catalogo haereticorum,' quodcumque lacrum ex mutuo permittunt. Graecis ex parto eo Enait Clavinus, qui ad cap. 18. Machielia,'' licere docuit aliquod moderatum lucrum, non quidem a pae .pere, sed a divite, praeciat ratione mutui, arigero. Eserorem a Calvino Obiter insinuatum, ex Prosesso pro-