Theologia Moralis Et Dogmatica, Volume 8: Complectens epitomen ex operibus Benedicti XIV. ordine alphabetico confectam nec non et varias summorum pontificum praesertim vero ejusdem pontificis ...

발행: 1832년

분량: 490페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

CONSTITUTIO BENEDICTI XIV. Super Μissarum Stipendio

Bullarii tom. I. Ν. 22. Citatur N. 14. de Sacrificio Μissae, Tom. V. Venerabilibus Frateribus, Pa triarchis, Primatibus, -- tropolitanis, Archiepiscopis, et E sevis unive sis, aliam eie communionem Sedis Apostoliere Aa ne

riminaliaes Fratres, sat rem, et Aporiosioram medictio m. Quanta cura adhibenda sit, ut sacrosanctum mi- sacrificium non solum omni religionis cultu, ac ven ratione celebretur; verum etiam ut a tanti sacrificii dignitate cujusvis generis mercedum conditiones, Pacta, importunae atque illiberales eleemosynarum exactiones potius, quam postulationes, aliaque hujusmodi, quae a simoniaca labe, vel certe a turpi quaestu non longe absunt, e medio tollantur, nemo est ex catholicae fidei cultoribus qui ignoret. Sec. I. Verum eousque tandem progressa est, sicut non sine ingenti cordis nostri moerore undique a mpimus, nonnullorum, sive ecclesiasticorum, sive laI rum vivorum avaritia, quae est idolorum servitus, ut eleemosynas quidem Seu Stipendia propter missarum

362쪽

celebrationem, juxta locorum consuetudines, vel dioecesanarum Synodorum sanctiones, in subsidium alimentorum uniuscujusque sacerdotis dumtaxat, pro regionum opportunitatibus praescripta, colligant, missas vero celebrari curent alibi, ubi eleemosynae, seu stupendia, vel consuetudine, vel synodali lege, pro singulis missis attributa sunt minoris pretii, quam illic, ubi a cipiuntur, darentur. Sec. 2. Id quam absonum sit, atque alienum ab ipsa, sive expressa, sive tacita pie offerentium Voluntate, omnes plano intelligunt. Nec aliter existimandum ; in illa enim potius missas esse celebrandas quisque Vult, ad quam, religionis et pietatis stimulis ductus, eleem synas confert, aut in qua quispiam fortasse tumulatus est, quam in alia ecclesia sibi prorsus ignota. Quod sane, veluti mercaturis faciendis a turpis lucri cupidiatate inductum, non solum ab avaritiae auspicione et vitio, verum etiam h furti crimine, unde restitutioni subjacet, haud immune, in causa est, ut bonorum qu-Plurimi, ad quorum notitiam mercatura hujusmodi venit, graviter offensi, ab eleemosynis ad celebrandas missas amplius offerendis sese abstineant. Sec. 3. EFecrabilem hujusmodi abusum alicubi sensim irrepentem detestantes Romani Pontifices praede-Cessores nostri, de consilio tum congregationis S. R. E. Cardinalium universalis inquisitionis contra haeretumm Prmitatem, tum congregationis cardinalium concilii Tridentini interpretum, decretum Vesuerunt, nimirum a quolibet sacerdote, stipendio, seu eleemosyna majoris pretii pro celebratione missae a quocumque --pta, non posse alteri sacerdoti missam hujusmodi colebraturo stipendium, seu eleemosynam minoris pretii erogari, etsi eidem sacerdoti missam relebranti, et consentienti, se majoria pretii stipendium, seu elesim synnm accepisse indicasset. Sec. 4. Ea propter vos, Venerabiles Fratres, in apostolici ministerii, et sollicitudinis nostrae partam a Citos, rogamus, et maximopere in Domino hortamur, ut custodientes vigilias super gregibus vestris, enit mini, ne ea pestis amplius pervagetur, sed ut penitus extinguatur. Ab avaritia enim, tanquam a radice, mala omnia germinant; quam quidam appetentes, erraverunt a fide, et inseruerunt se doloribus multis. Avaritia quidem nulla potior contagio, quae conceptam apud omnes

363쪽

aacerdotalis dignitatis persectumisque opinionem magis inficiati evellatque. Avaritia opibus Deum posthabere

ac servire --οnse docens, essicit, ut avari haeredit

tam non habeant in regno Christi, et Dei. Quod si haec in thucis hominibus minime toleranda, atque ideo legibus eoercenda; quid in ecclesiasticis Viris, qui terrenis rebus nuntium miserunt, qui in sortem Domini

vocati, qui Deo mancipati suntῖ Qu. quod non permundana lucra, sed Per altaris ministerium, tam sordide, et cum sanctissimarum iugum Contemptu, et cum sacerdotalis characteris dodecore, in m itiam Praeeipiti animo rapiuntur 3 Contendite igitur, Venerabiles Fratres, quibus Christi ovium cum demandata est, non solum ut verbo, et exempla praeeuntes, Chri.ti sitis bonus odor in omni loco, unde populi vestigis

Vestro sequantur; verum etiam ut e --iasticos prumum, deinde laico' viros ab insectis vitistrum mpci evertentes Per vim mandatorum Dei in chelehis ovile

currere doce'tis. o. 5. Quonium autem tin compηratum est, ut Pra sentis poenae metu .alutaribus moniti. facilius obtempseretur: per Edictum in vestris dioecesibus proponendum ingenduinque, universis holum saeite, quemCumque, qui eleemosynas, seu stipendia majoris pretii pro mis iacelebrandis, quemadmodum locorum o Suetudines, vel synodalia statuta exigunt, lligens, mi as, retento sibi paxte earumdem eleemosynarum, seu stipendiorum cceptorum, sive ibidem, sive alibi, ubi pro missis cel mandis minora stipendia, seu eleemosynae tribuuntur,

celebrari secerit, laicum quidem, seu saeEVlarem, Praeter alias arbitrio vestro irrogandas Poenas, EXCOmmunicationis poenam : clericum Vero, siVe quemcumquem x tem, poenam suspensionis ipso facto incurrere;

a quibus nullus per alium, quam per Νοs ipsos, seu

Romanum Mntificem pro tempore existentem, niat in mortis articulo constitutus, absolvi possit. Fore autem in Domino confidimus, ut unusquisque memor Conditionis suae, posthac bene consultum Velit animae suae, nec tam salutares leges censurasque ecclesiasticas parvipendat. Interia Fraternitatibus vestris a stolicam benedictionem, in populos etiam curae vestrae commissos redundaturam, peramariter impertimur. 8ec. 6, Volumus autem, ut prae entium litterarum transumptis, siVe exemplis, etiam impressis, manu

364쪽

alicujus notarii publici subscriptis, et sigillo personae in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem prorsus fides in judicio, et extra adhibeatur, quae adhiberetur ipsis praesentibus, si serent exhibitae, vel ostenam. Datum Romae apud sanctam Μariam Μajorem sub annulo Uscatoris die xxx. Junii, anno millesimo septingentesimo quadragesimo primo, pontificatus nostri anno primo. D. Cardinalia Passisneus.

Bullarii tom. I. N. I03. Citatur N. II. do Merificio Μiasae, Tom. V. Venerabilibus Fratribus, Heriarchis, Archiepiscopis,M Episcopis, cuneiaque locorum ordinariis pin aliam conatis is,

Cum semper ablatas nobis occasiones apostoliea moripta dirigendi ad fraternitates vestras libenter am-ΡΙΘCtimur, ut sincerae nostrae erga vos dilectionis ammmonia frequenter eluceant; tum vero majori animi

365쪽

alacritate idipsum praestamus, quum ad encitandum

fraternitatum vestrarum gelum pro conservatione reCtae dipciplinae in clero regimini vestro commisso, Pra emtibus rerum, aut temporum conditionibuη commovetur.

Noc enim impositum inbecillitati nostrae omnium e clesiarum sollicitudinis onus aliter sustinere nos posse confidimus, quum si divini cultus augmentum, atque

exactam ecclesiasticarum sanctionum in singulis das cesibus custodiam religiosae Vigilantium pastorum Curae, identidem inculcando, commendemus. Sec. I. Hujus porro epistolae ad Vos scribendae OCC sionem nobis atque argumentum in primis praebet onus illud, quod omnibus animarum curam gerentibus incumbit, applicandi missam parochialem pro populo linSOrum Curae commisso; tum etiam applicatio missae

ConVentualis, quae pro benefactoribus in genere facienda est ab iis, qui missas canunt in ecclesiis patri-arςhalibus, metropolitanis, cathedralibus, et collegiatis: tum denique debitum psallendi, quo tenentur canonici

praedictarum ecclesiarum choro assistentes. Cujus quudem argumenti minime nova, sed a scriptoribus se quenter habita tractatio est; cumque ea res in hujus almae Urbis nostrae congregationibus, et Potissimum in congregatione venerabilium fratrum nostrorum S. R. E. Cardinalium concilii Tridentini interpretum, Cujus secretarii munere olim in minoribus constituti multos annos perfuncti sumus, multoties discussa ac d finita fuerit; quamvis earundem congregationum d Creta plerumque circa eam uniformia et smi consona prodierint, eorumque decretorum nonnulla etiam pontificiam Praedecessorum nostrorum approbationem et confirmationem meruerint; minimo tamen mirandum esset, eorum notitiam ad singulos quosque vestrsim non adhuc pervenisse. Quapropter non modo oppo tumum, verum etiam necessarium duximus, encyclicam hanc epistolam ad vos scribere, per quam, sublata dinmum diversarum, in quas scriptores abierunt, opinionum Varietate, Constans hujus apostolicae Sedia sententia praedietis de rebus cuilibet innotescat; et Daternitatibus vestris quaedam veluti norma ac re uia .uppetat, juxta quam fmodales, aliamve Vestram crempraemissa constitutiones, ordinationes, seu edictu, quin xum publicationem vobis injungimus, dirigere valeatis. Eorum vero exequutionem, dum, juxta ea, quae in P γ

366쪽

ωntihus tenenda atque servanda praescribimus, omni, qua decet, sollicitudine ac vigilantia urgere studebitis,

minimo dubitandum vobis erit, ne statutorum Vestr rom implemento obicem aut moram afferro valeantiscursus ad hujus nostrae curiae tribunalia forsitan habendi ; utpote quos omnino rejiciendos esse praecipimus ac jubemus; quamobrem has ipsas litteras nostras in singulorum tribunalium registris asservari volumus, atque ad earum praescriptum tam ipsorum tribunalium resolutiones, quum de Vestris decretis, quae ipsis praesentibus inhaerentes edituri estis, judicia exigi, et con-Leaeri mandamus. c. 2. Et quidem quod nuper enunclavimus, sacrosanctum missae sacrificium a pastoribus animarum a

micari debere pro populo ipsorum curae commisso, id τε uti ex Divino praecepto descendens a saera Tridentisin Synodo diserth exprimitur seas. m. cap. I. de Roformat.' per haec notabilia verba: Cum praecepto divino mandatum sit ouinibus quibus animarum cura

commissa est, Oves suas agnoscere, pro his sacrificium

os rre. quamvis minimo defuerint, qui per inanes est frivolas interpretationes hujusmodi obligationem a

sancta Synodo momoratam de medio tollere, vel saltem ovis ure contenderint; quum tamen relata Conciliiv-ha satis clara et perspicua sint, quumque praedicta

Congregatio ejusdem concilii interpretationi privativo

WωPosita constanter edixerit eos quibus animarum coea demandata est, non modo sacrificium missae celebrare, sed illius etiam fructum medium pro populo sibi eommisso applicare debere, nec illud pro aliis applicare, aist m. hujusmodi applieatione eleemosynam percipere Posse; quodque magis interest, quum haec intelligentia a praedecessoribus nostris Romanis pontificibus approhata merit, et confirmata: nihil jam amplius ulli ve

trom desiderandum superest, ut eam amplecti, eidem- quis obsequi, nec non illius promptam executionem in ψωsteia respectivh dioecesibus, omni studio procurared eatis. Seo. 3. Neque nos tamen, qui, ut superius innuimus, in minoribus adhuc degentes, munus secretarii prae-cliotin congremtionis concilii Didentini interpretis Pliares annos obivimus, aliosque non paucos partim in Arieoni anae cathedralis, partim in metropolitanae Bonomias is, patriae nostrae dilectissimae, quum adhuc retia

367쪽

nemus, gubernatione assidue transegimus, non, inquam, Nos latent multiplicis generis effugia, per quae nonnulli praedictae obligationis implementum declinare satagunt,

quibusque proinde opportune a nobis est occurrendum. Sec. 4. Quum enim sacrum Tridentinum concilium, ne animarum Cura negligatur, non uno in loco Episcopis mandet, ut quotiescumque opus fuerit, idoneos vicarios cum certorum fructuum assignatione ad eamdem curam exercendam eligant ac deputent, uti videre est in a a.

6. cap. 2. Sess. 7. CRP. 5. et 7. Sess. 2I. cap. 6. Sesa. 25. cap. 16; non raro autem eveniat, ut aliqua ecclesia

parochiali vacante, vicarius pariter ad implenda hujusmodi ecclesiae onera, usque ad novi rectoris eleCtionem, ab Episcopo deputari debeat, eodem concilio Tridentino id jubente sess. 24. cap. 18. de Resorm.' nonnulli ex hujusmodi vicariis nituntur se ipsos a praedicta obligatione subtrahere, Vel ex eo quod, habituali curu penes alium seu alios rebidente, ipsi actualem dumtaxat exediceant ; vel quod ipsi sint ad nutum amovibiles: vel ad breve tempus hujusmodi curae sint addicti: ut nihil hieloquamur de parochis regularibus, qui a praedicta applicatione missae Pro populo nonnunquam alienon aeostendunt. Itaque mens Nostra et sententia eat, aicuti

etiam pluries a praelaudatis congregationibus judicatum fuit ac definitum, quod omnes et singuli, qui actu an,

marum curam exercent, et non solum parochi aut

vicarii saeculares, verum etiam parochi aut vicarii regulares, uno verbo, omnes et singuli, de quibun a re dictum est, atque alii quicumque etiam specifica. Et iu- dividua mentione digni aequo teneantur missum Parmelitatem applicare pro populo, ut Praesertur, ipsorum

curae commisso.

Sec. 5. Nonnulli vero ad evitandum hujusmodi obligationis implementum, allegare solent, congryos albi

parochiae suae redditus non suppetere; alii denique ad inveteratam consuetudinem confugiunt, sustinentos id neque sibi, neque decessoribus suis, per longum tempus, quod immemorabile affirmant, unquam in usu suasae. Nos autem ad praecedentes praedictae congregationis Concilii resolutiones nostram approbationem et confise mationem extendimus; et quatenus Opus Sit, auctoritate apostolica iterum tenore praesentium decernimus et declaramus, quod licet parochi, seu alii, ut a re animarum curam habentes congruis praefinitia reddim

368쪽

hiis destituantur, et quamvis antiqua seu etiam immemorabili eonsuetudine in ipsorum dioecesibus seu parochus obtinuerit, ut missa ero populo non applic retur, eadem nihilominus Omnino inposterum ab ipsis debeat applicari.

Sec. 6. Dum tamen diximus, omnes animarum curam

habentes missae sacrificium pro populo sibi commisso applicare debere, non ideo statuere voluimus, eosdem aut quotidio, aut quotiescumque celebraverint, ad praedictam applicationem pro populo teneri. Et quidem

sacrosancta Tridentina Synodus sess. 28. cap. 14 praecepit Episcopis curare, ut sacerdotes saltem diebus dominicis, et sestis solemnibus missarum sacra faciant, si autem curam habuerint animarum, tam frequenter, ut suo muneri satisfaciant, missas celebrent;'' in pluribus autem synodalibus Episcoporum constitutionibus novimus provido constitutos ac designatos esse dies, quibus animarum pastores missas celebrare debeant. At vero Nos id unum in praesenti suscepimus decedinandum, quando nimirum iidem pro popolo celebrare et applicare teneantur; et quamvis Compertum

habeamus id quod alias a Congregatione Concilii Iesponsum suit, parochum nemph pinguibus redditibus Potatum quotidie pro populo celebrare et applicare debere et eum vero qui uberioribus hujusmodi redditibus non gaudeat, sestivis tantum diebus id ipsum praestare

teneri; quum tamen pariter Nobis perspectae sint tum controversiae super hoc ipso exortae, nimirum ad quam summam pertingere debeant ecclesiae parochialis pr ventus, ut pingues et uberes appellari possint; quoniam 1 ingues minime habendi sunt redditus, etiam copiosi, quibus tamen multiplicia et gravia sint onera adnexa; tum Etiam multorum querelae adversus hujusmodi de-Gretum, tamquam plus aequo rigidum, excitatae Νobis innotescant; idcirco opportunum censemus fraternita- titius vestris declarare, Nobis abundo satisfactum sere, vobisque proinde satis esse posse, dum ii, qui animarum curam exercent, sacrificium missae pro populo

OMehrent atque applicent in dominicis aliisque per annum diebus distis de praecepto: quum praedicti dominici, aliique festi dies ii sint, quibus juxta prae-

coptum concilii Didentini sess. 5. cap. 2. et Sess. 24. cap. 4.' quilibet animarum curae praepositus populum sibi commissum salutaribus verbis pascere

369쪽

debet, docvndo ea quae scire omnibus nec aurium est ad salutem; iidemque sint dies, de quibus endransancta Synodus statuit, ut moneat Episcopus p mium diligenter, teneri unumquemque paminiae Euae interesse, ubi commodo id fieri potest, ad audioeidum Verbum Dei: et quibus parochi subditos suos in doctrina christiana erudire debent, juxta id quod a praedicto Concilio in cit. cap. 4. Episcopim praecipitur, ut nempe saltem dominicia et aliis festivis diebus pueros in singulis parochiis fidei rudimenta, et obedientiam erga Deum et parentes, diligenter in iis ad quos spectabit, doceri' curent.

Sec. 7. Et quia in nonnullis dioecesibus nurus adierum sestorum de prae pio, de apostolica n traauctoritate et consensu, eatenas est imminutua, ut nempe in aliquibus festia Christi fideles et missam audire, et ab operibus servilibus abstinere dehctant; hi aliis vero populo permissum sit opera servilia exE-ere, firma remanente obligatione audiendi missae uaerificium; Νos, ut obortae jam dubitationes circa onus applicationis missae parochialis in hujusmodi diebus festis penitus eliminentur: statuimus et declarumus, quod etiam iisdem sestis diebus, quibus populus missae interesse debet, et servilibus operibus vacare Potest, Omnes animarum Curam gerentes, missam Pro Populo celebrare et applicare teneantur. Sec. 8. Quia vero propria nonnunquam Experienti Satis agnovimus, aliquos esse Faroctos adeo pauperes, ut ferme ex eleemosynis, quas a fidelibus pro missarum celebratione accipiunt, vivere eogantur ; eos Vero, qui, ecclesia parochiali vacante, ad animarum curum exercendam, sub vicarii, seu Creonimi nomine deputantur, aliquibus in locis adeo illiberaliter tractari, ut exigui redditus ipsis constituti, et pauin incerta em lumenta eisdem obvenientia, aegre, ad eorum vitae necessaria sussiciant; quod iis quoque non raro Evenire solet, qui in aliquibus ecclesiis, habituali cura apud alios manente actuali tantum exercitio sunt addisti: proindeque cum istis severe nimis agi videretur, si diebus sestis, quibus potissimum hujusmodi occasio se offert, eisdem vetitum esset eleemosynam Pro applicatione missae recipere : idcineo Nos tam istorum, quam illorum inopiam summopere miserantes . eisdemque, quantum Nobis integrum est, consulere Volentes;

370쪽

quamvis, ut supra dictum est, omnes et singuli praedicti teneantur diebus festis inissam pro populo celebrare et applicare ; attamen, quod pertinet ad

Praedictos par hos egentes unicuique vestrum secubtatem ooneedimus cum iis, quos reverit raues esse noveritis opportune dispensandi, ad hoc ut, otiam

diebus festis hujusmodi, eleemosynam ab aliquo pio offerente recipere, et pro ipso sacrificium applicare, quatenda id ab eo roquiratur libero et licito possint et

valeant; dummodo ad necessariam populi commodit tem, in ipsa ecclesia parochiali missam celebrent; ea tamen abjecta conditione ut tot missas insta hebdom

dum pro populo applicent, quot in diebus statis, infraenindem hebdomadam occurrentibus, juxta peculiarem intentionem alterius pii benefactoris obtularinti Soc. s. Quod autem spectat ad Vicarios, sius oeconomos e telliarum vacantium, quum a sacro Tridentino Moncilio Cit. sess. 24. cap. 18.' cuilibet Episcopo tribuatur lacultas eos deputendi et constituendi, cum Congrua, ejus arbitrio, fructuum portionis assignatione vestrum erit, Ven. Fratres, cum iis agere, qui vacantis Ecclesiae fructus exigunt, ut egenti Vicario, qui exigua hujusmodi certorum fructuum assignatione, paucisque incertis proventibus gaudeat, congruum M.quod augmentum praebeatur pro onere celebrandi

et applicandi missam pro populo diebus sestis. Qua-zopter pro iis locis, in quibus ecclesiarum vacantium

uetus ad Commodum camerae nostrae apostolicae exiguntur, Opportuna thesaurario nostro generali mandata dirigimus, quae is denunciare non praetermittet peculiaribus dictorum locorum corum collectoribus, cum quibus Episcopi ecclesiasticae nostrae ditionis, caeterorumque locorum, in quibus, ut praefertur, ecclesiarum vagantium fructus ad cameram praedictam pertinent,

ossicii sui partes in eum finem, de quo supra diximus,

interponere debebunt. Sec. 10. Ac demum quoad illos, qui tanquam vicarii, sivE Perpetui, sive ad tempus constituti, animarum curam administrant, quae apud alios habitu residet, ratione ecclesiae parochialis ipsorum ecclesiis, seu monasteriis, collegiis, aut locis piis olim unith; quamvis a

finita fuerit certa pars fructuum hujusmodi vicariis assignanda, prout in ipsius constitutione, quae incipit,

SEARCH

MENU NAVIGATION