Theologia Moralis Et Dogmatica, Volume 8: Complectens epitomen ex operibus Benedicti XIV. ordine alphabetico confectam nec non et varias summorum pontificum praesertim vero ejusdem pontificis ...

371쪽

Ad exequendum,' data Kalendis Novembris Anni 1567. distincia statuitur: nihilomiusta ubi praescripta

fructuum portio vel nullo modo, vel non integri vicariis praedictis assignata reperiatur, vel etiam ubi ea, quae ad normam praedictae constitutionis eisdem fuerit arui, buta, minime suffciens a vobis reputetur, propter tem- Porum circumstantias, et signanter pro implendo onere

celebrandi et applicandi missam pro populo diebus festis de praecepto; utendum vobis erit potestate, quam fecit Episcopis Synodus Tridentina aess. 7. cap. 7 dum illorum arbitrio permisit, juxta temporum, atque

injunctorum onerum rationem, congruam praedictis vicarita fructum portionem assignare: quam ob causam Nos etiam fraternitatibus vestris, quatenus opus sit, necessarias omnes et 'portunas saevitates impertimui; quibuscumque appellationibus, privilegiis aut exemptionibus, ut in eodem Concilio sancitur, adversus en, quaeaalubriter a vobis constituta fuerint, minime aes agantibus. Caetreor, quae de missa conventuali in thedralibus etc. sunt, omittuntur.)Datum Romae apud S. Μariam majorem

dio 19. Augusti 1744.

372쪽

BRIs 1794. De timore servili. XXV. Doctrina, quae timorem poenarum generatim perhibet duntaxat non posse dici malum, si saltem pertingit ad cohibendam manum Quasi timor ipse gehennae, quam fides docet Peccato insigendam, non sit in se bonus et utilis, velut donum supernaturale, φc motus a Deo inspiratus, Praeparans ad amorem justitiae, Falsa, temeraria, perniciosa, divinis donis in uriosa, alias damnata, contraria doctrinae concilii GL dentini, tum et communi Batrum Sententiae; opus esse' juxta consuetum ordinem praeparationis ad justitiam, ut intret timor primo, Per quem veniat caritas et Timor medicamentum,

emitas, sanitas. speetat ad N. 27. De Poenit, Tom 6.3

373쪽

XIV. Declaratio Synodi, qua postquam praemisit

ordinem poenitentiae canonicae sic aci Apostolorum exemplum ab Ecclesia statutum fuisse, ut esset communis omnibus, nec tantum pro punitione culpae,

sed praecipuo pro dispositione ad gratiam, subdit ae

in ordine illo mirabili et augusto totam agnoscere dignitatem sacramenti adeo necessarii, liberam a subtilitatibus, quae ipsi decursu temporis adjunetae

sunt; Quasi per ordinem, quo sine peracto canonicae enitentiae cursu hoc sacramentum Per totam Eeclesiam administrari consuevit, illius fuisset dignitas imminuta, Temeraria, scandalosa, inducens in contemptum dignitatis sacramenti, prout per Ecclesiam totam consuevit administrari, Ecclesiae ipsi imjuriosa. Spectat ad N. 118. De Poenit, Tom 6.

XXXV. Propositio his verbis concepta: Si charitas in principio semper debilis est, de via ordinaria ad

obtinendum augmentum hujus caritatis. oportet ut sacerdos praecedere faciat eos actus humiliationis et poenitentiae, qui fuerunt omni aetate ab Ecclesia commendati: redigere hos actus ad paucas oratu es, aut ad aliquod jejunium, post jam collatam a solutionem, videtur potius materiale desiderium com servandi huic sacramento nudum nomen poenitentiae, quam medium illuminatum, et aptum ad augendum illum servorem caritatis, qui debet praecedere absolutionem: longe quidem absumus ab improbanda praxi imponendi poenitentias etiam post absoluti nem adimplendas: si omnia nostra bona opera semper adjunctos habent nostros defectus quanto magis vereri debemus, ne plurimas impersectiones admia

374쪽

rimus in discillimo et magni momenti opere nostrae reconciliationis c i atenus innuit poenitentias, quae imponuntur adimplendae post φbsolutionem, spectandas potius es velut supplementum pro desectibus admissis in opere

nostrae reconciliationis, quam ut poenitentias vere sacramentales, et satisfactorias pro peccatis consessis et quasi ut Vera ratio sacramenti, non nudum nomen semetur, oporteat de Via ordinaria, ut actus

humiliationis et poenitentiae, qui imponuntur per' modum satisfactionis sacramentalis, praecedere de-heant absolutionem, Falsa, temeraria, communi praxi Ecclesiae injuriosa, inducens in errorem haereticali nota in riuo de Osma confixum. Spoetat ad eundem m 6. De pravis Maria dispositionae pro a mittemina --nuentibus ad reconciliationem.

XXXVI. Doctrina Synodi, qua postquam praemiSit: Quando habebuntur signa non aequivoca amoris Dei dominantis in corde hominis, posse illum merito judicari dignum, qui admittatur ad participationem sanguinis Jesu Christi, quae fit in sacramentis,''subdit, supposititias conversiones quae fiunt per

uitritionem, nec eficaces esse solere, nec durabiles: Consequenter pastorem animarum debere insistere signis non aequivocis caritatis dominantis, antequam admittat suos poenitentes ad sacramenta,' quae signa,iat deinde tradit sec. I7. pastor deducere poterit ex stabili cessatione a peccato, et servore in operibuationis,' quem insuper servorem caritatis' perhibet de Poenit. sec. I0. ' velut dispositionem, quae debet praecedere absolutionem;

375쪽

Sic intellecta, ut non solis contritio imperfecta, quae passim attritionis nomine donatur, etiam quae juncta sit cum dilectione, qua homo incipit diligere

Deum tanquam omnis justitiae sontem, nec modo con- tritio caritata semata, sed et servor earitatis dominantis, et ille quidem diuturno experimento per servorem in operibus bonis prohatus, generaliter et absoluto requiratur, ut homines ad saeramenta, et speciatim poenitentes ad absolutionis beneficium admittantur, Falsa, temeraria, quietis ani rum perturbativa, tutae ac probatae in Ecclesia praxi contraria sacramenti essicaciae detrahens, et injuriosa. remtat ad eundem N, Tom. VL M aure utare Maolvendi XXXVII. Doctrina Synodi, qua de auctoritate insolvendi accepta per ordinationem enuntiat, post institutionem dioecesium et parochiarum conveniens esse, ut quisque judietum hoc exerceat super per sonas sibi subditas, sive ratione territorio, sive bure quodam personali. ' propterea quod aliter confinio induceretur et perturbatio Quatenus post institutas dice ses et parochias

enuntiat tantummodo conveniens esse ad praecavemdam confusionem, ut absolvendi potestas exerceatur super subditos sic intellecta, tanquam ad validum usum hujus potestatis non sit necessaria ordinaria, vel

subdelegata illa jurisdictio, sine qua Tridentinum d

elarat nullius momenti esse absolutionem a sacerdota prolatam, Falsa, temeraria, perniciosa, Tridentino contraria

et injuriosa, erronea. Spectat ad N. I00. de Poenit. Tom. VI.

376쪽

373XXXVIII. Item doctrina, qua postquam SInodus pro

fessa es se non posse non admirari illam adeo venerabilem disciplinam antiquitatis, quae,' ut ait, ad poenitentiam non i facile, et sorte nunquam eum admittebat, qui post primam reconciliationem relapsus esset in culpam,' subjungit, per timorem perpetuae exclusionis a communione et pace, etiam in articulo mortis, magnum ficenum illis injectum qui parum considerant malum peccati, et minus dlud timent, Contraria Can. 13. concilii Nicaeni I, Decretali Innocentii I, ad Exuperium Tholos., tum et Decretali coelestini I, ad Episcopos Viennen. et Narbonen. Provinciae, redolens Prmitatem, quam in ea Decretali sanctus Pontifex

exhorret. Spectat ad N. 23. de Poenit. Tom. VI.

Ne peceatorum venialirum eanseasione. XXXIX. Declaratio Synodi de peccatorum venialium consessione, quam optare se ait non tantopere Dequentari, ne nimium contemptibiles reddantur ejusmodi consessiones, meraria, perniciosa, Sanctorum ac piorum praxi a S. conc. Trid. Probatae contraria.

Spectat ad N. s. de Poenit. Tom. VI.

De indulsentiis. XL. Propositio asserens, indulgentiam secunddm suam praecisam notionem aliud non esse quam remissionem partis ejus poenitentiae, quae per canones statuta erat peccanti Θ'

377쪽

Quasi indulgentia praeter nudam remissionem Pinnae canonicae non etiam valeat ad remissionem poenae

temporalis pro peccatis actualibus debitae apud divinam justitiam, Falsa, temeraria, Christi meritis injuriosa, dudum in Art. Is. Lutheri damnata.

XLI. Item in eo quod subdituri Scholasticos suos subtilitatibus inflatos invexisse thesaurum mala imtellectum meritorum Christi et Sanctorum; et claraenotioni absolutionis a poena canonica subatituisse eonfusam et salsam applicationem meritorum. Quasi thesauri Ecclesiae, unde ripa dat indulgentias, non sint merita Christi et Sanctorum; Falsa, temeraria, Christi et Sanctorum meritis injuriosa, dudum in Art. 17. Lutheri damnata. spectat ad N. 286. de Indula. Tom. VI. XLIL Item in eo quod superaddit, luctuosius adhuc esse quod chimcerea isthaec applicatio transferri volita in in desunctos, Falsa, temeraria, piarum aurium osse iva, in Romanos Pontifices, et in praxis, et sensum universalis Ecclesae injuriosa, inducena in errorem haereticali nota in riuo de Oama confixum, iterum damnatum in Arti M.

Lutheri. Spectat ad N. 245. de Indiag. Tom. VI.

XLIII. In eo demum quod impudentissimh invehitur in tabellas indulgentiarum, altaria privilegiata, et

Temeraria, piarum aurium ostensiva, scandiam in summos Pontifices atque in praxim tota Eeclesia frequentatam contumelios . speetae ad N. 248. do Induis. Tom. VI.

378쪽

De reservatione c-um.

XLIV. Propositio Synodi asserens, reservationem casuum nunc temporis aliud non esse quam improvidum ligamen pro inserioribus sacerdotibus, et sonum gensu Vacuum pro poenitentibus, assuetis nori admodum curare hanc reservationem Falsa, temeraria, male sonans, perniciosa concilio Didentino contraria, superioris hierarchicae potestatis laesiva.

Spectat ad N. 298. do Poenit. Tom. VI.

XLV. Item de spe, quam ostendit, lare ut, resemato rituali Et ordine poenitentiae, nullum amplius locum habiturae sint hujusmodi reservationes Prout attenta generalitate verborum innuit per reformationem ritualia et ordinis poenitentiae factam ab Episcopo vel Synodo, aboleri posse casus, quos Tridentina Synodus Soss. 14. c. 7.) declarat Pontifices maximos potuisse, pro suprema potestate sibi in universa Ecclesia tradita, peculiari suo judicio

Propositio falsa, temeraria, concito Tridentino et summorum Pontificum auctoritati derogans et injuriosa.

XLVI. Propositio asserens, effectum Oxcommunicationis exteriorem dumtaxat esse, quia tantummodo natura sua excludit ab exteriore communicatione Ecclesiae Quasi excommunicatio non sit poena spiritualis ligans in Coelo, animas obligans ;Ex S. Aug. Ep. 250. Auxilio Episcopo. Tract. 50. in Johan. n. 12.

379쪽

Falsa, perniciosa, in Art. 23. Lutheri damnata, ad

minus erronem speetat ad N. 2. de Consuris, Tom. VI.

XLVII. Item quae tradit, necessarium esse juxta leges naturales et divinas, ut sive ad excommunicationem, sive ad suspensionem praecedere debeat examen personale, atque adeo sententias dictas ipso facto, non aliam vim habere, nisi aeriae comminationis sine ullo actuali effectu. Falsa, temeraria, perniciosa, Ecclesiae potestati injuriosa, erranea. XLVIII. Propositio quae pronuntiat, inutilem ac senum esse sermulam, nonnullis abhinc saeculis inductam, absolvendi Feneraliter ab excommunicationibus, in quas fidelis incidere potuisset, Falsa, temeraria, praxi Ecclesiae injuriosa.

Spoetat ad Ν. 24. de Poenit. Et N. II. da Censuris. Tom. VI.

XLIX. Item quae damnat ut nullas et invalidas auas pensiones ex informata conscientia Falsa, perniciosa, in Τrid. injuriosa.

Spectat ad N. 6. de censuris, Tom. VI.

L. Item in eo quod insinuat soli Episcopo fas non esse uti potestate, quam tamen ei defert Tridentinum Sess. I 4, c. I, de Ref) suspensionis ex informata conscientia' legitim. infligendae, Jurisdictionis praelatorum Ecclesiae laesiva.

380쪽

377Ν. 252.

DE QWESTIONE, RIUSQUE USU IN SYNODALIBUS CONSTITUTIONIBUS, QUOAD NECESSITATEM ALIQUALIS DILECTIONIA DEI IN ATTRITIONE Ex ΜΕΤUGEHANNAE CONCEPTA, AUT DICTAE NECESSITATIS EXCLUSION M.

Eae Bened. XIV. de Synodo Lib. VII. cap. I3.

Spectant ad N. 52. de Poeni m. VI.

Sancta Tridentina Synodus sess. 14. cap. 4. de Ρω- nitentia' duplicem distinguens contritionem, utriusque virtutem, et incaciam in hunc modum explicat: Docet praeterea, etsi contritionem hanc aliquando charitate persectam esse contingat, hominemque Deo reconciliare, priusquam hoc sacramentum actu suscipiatur, ipsam nihilominus reconciliationem ipsi contritioni, sine sacramenti voto, quod in illa includitur, non esse adscribendam. Illam vero contritionem imper- lactam, quae attritio dicitur, quoniam vel ex turpitudinis, eati consideratione, vel ex gehennae, et pinnarum aetu communiter concipitur, si voluntatem peccandi xcludat cum spe veniae, declarat, non solum non facere:ominem hypocritam, et magis peccatorem, Verum tiam donum Dei esse, et Spiritus sancti impulsum,on adhuc quidem inhabitantis, sed tantum moventis,uo poenitens adjutus, viam sibi ad justitiam parat. ζt, quamvis sine sacramento poenitentiae Per se adustificationem perducere peccatorem nequeat; tamen inn ad Dei gratiam in sacramento poenitentiae imperandam disponit.

II. Ex his concilii Gidentini verbis celebris orta estiuaestio, qualis sit illa attritio, quae ad Dei gratiam, in acramento poenitentiae impetrandam, disponiti Atque, at in primis de ipso attritionis vocabulo aliquid dica-