Oeuvres de Virgile, Volume 2

발행: 연대 미상

분량: 439페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

65 Accipe nunc Danaum insidias, et crimine ab uno

Disce omnes.

Namque ut conspectu in medio turbatus, inermis Constitit, atque oculis Phrygia agmina circumspexit rHeu quae nunc tellus, inquit, quae me a uora possunt νο Accipere aut quid iam misero mihi denique restat ΤCui neque apud Danaos usquam locus, insuper ipsi Dardanidae insensi poenas cum sanguine poscunt. Quo gemitu conversi animi compressus et omnis Impetusci hortamur sari, quo sanguine cretus, 15 Quidve ferat memoret; quae sit fiducia capto. Ille haec, deposita tandem formidine , satur: Cuncta equidem tibi, Rex, fuerint quaecumque fatebor Vera, inquit neque me Argolica de gente negabo; Hoc primum nec, si miserum fortuna Sinonem M Finxit, vanum etiam mendacemque improba finget. Fando aliquod si sori tuas pervenit ad aures Belidae nomen Palamedis, et inclyta semo Gloria quem Risa sub proditione Pelasgi Insontem, insando indicio, quia bella vetabat, sy Demisere necis nunc cassum lumine Iugent: Illi me comitem, et consanguinitate propinquum Pauper in arma pater primis huc misit ab annis. Dum stabat regno incolumis, regnumque vigebat

132쪽

Consiliis, et nos aliquod nomenque decus lues sessimus. Invidia postquam pellacis lyssui Haud ignota Qquor superis concessit ab oris AsBicius vitam in tenebris luctuque trahebam, Et caisum insontis mecum indignabar amici. Nec tacui demensa et me, sors si qua tulisset,s5 Si patrios unquam remeassem victor ad Argos, Promisi ultorem, et verbis odia aspera movi. Unc mihi prima mali labeari hinc semper Ulysses Criminibus terrere novis, hinc spargere voces in vulgum ambiguas, et quaerere conscius arma. io Nec requievit enim, donec Calchante ministro... Sed quid ego haec autem nequicquam ingrata revolvor Quidve morori Si omnes uno ordine habetis Achivos, Idque audire sat est; iamdudum sumite poenas r cathacus velit, et magno mercentur Atricta .ios Tum ver ardemus scitari, et quaerere ea M, Ignari scelerum tantorum artisque Pelasgae. Prosequitur pavitans, ex ficto pectorei tur:

Saeph fugam Danai Troia cupiere relicta d by COOste

133쪽

D pas a prudelice de me laires j jura quenci, iam ais a fortune 'enostroit Poccasion, si je

135쪽

Μoliri, et Iongo semi discedere bello: si Fecissentque utinam i Saepe illos aspera ponti

Interclusit hyems, et terruit Auster euntes. Praecipit cum iam hic trabibus contextus acernio Staret equus, toto sonuerrent aethere nimbi.

Suspensi EurypyIum scitatin oraeula Phoebiri 3mittimus isque adytis haec tristia dicta reportat: Sanguine placastis ventos, et virgine caesa, Ceun primam Iliacas, Danai, venistis ad oras; Sanguine quaerendi reditus, animaque litandum Argolica Vulsi quae vox ut venit ad uures, Ea obstupuere animi, gelidusque per ima cucurrit ossa tremos cui sata parent, quem poscat Apollo. Hic Ithacus vatem magno Calchanta tinnuliuProtrahit in medios quae sint ea numina Divam Flagitat et mihi iam multi crudele canebant125 Artiscis scelus, et taciti ventura videbant. Bis quinos silet ille dies, tectusque recusat

Prodere voce sua quemquam, aut Ῥponere morti.

Vix tandem mugnis Ithaci clamoribus actus, Composito rumpit vocem, et me destinat arae. 5 Assensere omnes et quae sibi quisque timebat

136쪽

Unius in misertexitium conversa tulere. 'Iamque dies insanda aderatri mihi sacra parari, Et salsa fruges, et circum tempora vittae.

Eripui, fateor, letho me, et vincula rupi; 55 Limosoque lacu per noctem obscurus in ulva Delitui, dum vela darent, si seri dedissent. Nec mihi an patriam antiquam spes ulla videndi,

Nec dulces natos exoptatumque parentem, Quos illi sors ad poenas ob nostra reposcent 4 Effugia, et culpam hanc miserorum morte piabunt. Quod te per superos et conscia numina veri, Per si qua est quae restet adhuc mortalibus usquam Intemerata fides , oro, miserere laborum Tantorum, miserere animi non digna derentis. 45 is lacrymis vitam damus, et miserescimus ultro. Ipse viro primus manicas atque arcta levari

Vincla iubet Priamus, dictisque ita satur amicisci Qutasquis es, amissos hinc jam obsiviscere Graiosci Noster eris, mihique haec edissere vera roganti. 5 Quo molem hanc immanis equi statuere qnis auctorῖQuidve petunt' quae relligi, aut quae machina belli' Dixerat. Ille dolis instructua et arte Pelasga, Sustulit sxutas vinclis ad sidera palmas. Vos, aeterni ignes; et non violi bile vestrum

137쪽

vi , et nous nous empresson de tui temoignernotre compassion Priam lui-m-e, te premier, Ioi fait 6ter te liens donicies matris tolent ser-xe es, et tui dit avec bonieci u Qui que ous soreet, nisublie des c moment te Grecs que Ous aveae perdus; Vous sereet run de nous. ais dites motura verite surdes question que e vativo us Dire. Dans quelle vue onviis eleve cet enorme chevat P

sermo Ll'ecole de Grecs , levant vers te astres aes maius devenues libras: u Fieuceterneli,s'ecrie.

138쪽

Nil, Divinites inviolabies et uous , tristes au- tel , glaives inhuma in auxqueis e viens d'e- chapperi, bandelettes sacrees que 'a port/es en, quatile de victi ine ciebous preniis a te molns que eleu sans crime romprecles sacres en g n gemens qui 'attachoient aux Grec que e

D rvens, ac fuitte vos promesses, et ardest lan sol a qui uous aura sauves, si e dis vrai et si en pale vos bienniis par 'importans services. n out resperance de Grecs, oute leur cones ance dans averreriu'iis avolent entre prise,n fui oujour fonde fur e secour de Pallas;

η mais depuis que impie Diomede , et Ubsse

Partisan de tous es forfatis, eurent forme te pron et hardi 'arracher de so sanctua ire te fatal

n auguste decla deesse, et porte leum mains san-n glantes fur se chastes bandelettes; de ce mo-n ment te Grecs virent leu espoir 'evano uir, a leurs forcccs'epuiser, la deesse s'et Oigne d'eux et leur retirer son appui. Des prodiges Clatans amne manifesterent que tropsonio urroux ba . An peine a statue ut ille pose dans e canip, n que ses eu enflammes lancerent de regariisn terribies , ne sueu amere coula de tout sonn corps Trois Ois, spectacleia tonnant oncla vitii celancer de terre, agitant fierement et sonii bouclier et a lance redou rabie.

139쪽

a55 Testor numam, ait vos arae ensesque nefandi.

Quos fugi vittaeque Desim, quas hostia gessi tris mihi Graio n saerata resolvere iura; Fas odisse viros, atque omnia ferre sub auras, Si qua tegunt teneor patriae nec legibus ullis-i6 Tu nindo promissis maneas, servataque serves Troia fidem, si vera seram, si magi Pendan Omnis spes Danaum , et coepti fiducia belli Palladis auxiliis semper stetit Impius ex quo Tydides sed enim scelerumque inventor Ulyssem 165 Fatale aggressi sacrato avellere temploe Palladium, caesis sumund eustodibus areis Corripuere sacram effigiem, manibusque cruentis Virgineas ausi Divae eontingere vittas :Ex illo fluere ac retro sublapsa referrit o Spes Danao fractae vires aversa Deae mens. Nec dubiis ea signa dedit ritonia monstris.

Vix positum castris simul oriam, arsere coruscae Luminibus flammae arrectis, salsusque per artus

Sudor iit, terque ipsa solo mirabile dictu)i 6 Emicuit, parmamque serens hastamque trementem. Extempla tentanda fuga canit aequora Calchas, Nec posse Argolicis exscindi Pergama telis,

140쪽

io 8 AENEIDOS LIB. I.

Omina ni repetant Argis, numenque reducant Quod pelam et curvis secum avexere carinis.1lo Et nunc quod patrias vento petiere Mycenas Arina Deosque parant comites pelagoque remenso se Improvisi aderunt cita digerit omnia Calchas. Hanc pro Palvadio moniti, pro numine laeso, Effigiem statuere, nefas quae triste piaret. 185 Hanc tamen immensam Calchas a tollere molem, Roboribus textis, coeloque educere jussiti. Ne recipi portis , aut duci in moenia possit, Neu populum antiqua sub relligione tueri. Nam si vestra manus violasset dona inervae is Tum magnum exitium quod Di prius omen in ipsum, Convertants Priami imperio Phrygibusque suturum Sin manibus vestris vestram ascendisset in urbem Ultro Asiam magno Pelopeia ad moenia bello

Venturam, et nostros ea sata manere nepotes.

is Talibus insidiis, periurique arte Sinonis , credita resi captique dolis, lacrymisque ooacti Quos neque Tydidus, nec Larissaeus Achilles ,

Non anni domuere decem , non mille carinae.

Hic aliud maius miseris multoque tremendum,mo Objicitur magis, atque improvida pectora turbat

SEARCH

MENU NAVIGATION