장음표시 사용
111쪽
Liber Trimus. O sarque principi , licet non sint v lue perscisti. Sed plura in haec obi j cere posses a primu si corpora fiunt ex
numeris ubstantiae fient ex non substant ijs Alterum,numeris attribuimus paritatem, finitatem, hisque opposita δε alia plitra, de quibus superius, quae omnia sunt accidentia, & tamen diximus, haec quoque aliquo modo inter principia connumeranda,
quandoquidem numeri eatenus sunt elementa, quatenus cum suis proprietatibus coniuncti sumuntur: rursus,ergo e X accidentibus fient substantiae Tertium vero par,&impari licebat Ar i. p. p. s. a. stoteles)sunt elementa numeri,quorum alterum finitum est,alterum vero infinitum. Ergo dicam ego etiam finitum, infinitum possunt esse elementa numeri At principiorum non est . vos principium , quia principia neque ex alterutris, neque eLallijs eae 42.
fiunt; ergo numeri non sunt principia, sed numeri elemeti par nimirum,&impar, vel etiam finitum Minfinitum. Auget autem dissicultatem, quod idem Aristotcles dicebat, pythagoricos accepisse infinitum veluti substantiam in sensilibus,quibus ιs visus est voluisse, infinitum apud eos esse elementum sensibilium. etiam,quod asserebat eosdem putasse unitatem esse parem'imparem,&it propria illius verba referam , unitatem
se principium,cum de ea aperte dicatur, quod est ex alijs,&χ6- stat ex paritate, imparitate. Sed facile est prioribus illis duabus dissicultatibus satisfacere, quia etiam si esset in conueniens, si substantiae fierent cx non substant ijs; attamen quoniam ita merid infinitumi vel teste Aristotele erant substantiae, nihil haec obstant, quominus iuX- . Thre
tapVtha orae opinionem possimus asserere, substantias natura s 6 les, corpora physica omnia ex numeras is rinito, di Xerim
ego,& ex ali)s numerorum proprietatibus fieri, propterea quod si infinitum erat substantia,cur non finitum Θωsi haec, cur no par in impar , cum de infinito dicerent esse par,& de impari quod erat finitum At si haec, cur non&alia quorum memini 'mus, vel etiam quorum ipsi mentionem fecerunt , tametsi forte fortuna nos eorum simus obliti' latet edepol me huius diuersitatis causa. Ob haec igitur, quia noui,antiquos, vel e toto,
112쪽
vel maxima ex parte ignorasse formarum, vel etiam substantiarum naturam cocluderem numeros' corum proprietates Omnes,ex quibus in sensilibus existentibus naturalia fiebant, licet mo Bonamicus dicat expresse,bonum accidere numero, pro substa-lijs pythagoricis habitas Adaci lium vero,quod etiam prima frontectissicilius videtur, bifariam respondebimus. Et primum quidem: verba illa a Cp imparsunt elementa numeri: ita in m pretantes,par,4 impar sunt primae disrerentiae diuisitiae numeri in uniuersum sumpti, ut ergo si materiae formae esset nomen commune, putam posset quispiam dicere, potetia aetus sunt elementa ipsius B ita quoque&par impar dicuntur elementa numeri, forma autem est eius,& non ex actu, materiai 5 est ex potentia, sed potentia,&l non est ex actu potentia ut ex principijs,sed est aetus soletia: cita quidam numeri sunt pares, non e paritate Malisi inpares, sed non ex imparitate ut ex principio conflati,& est improprius antiquisque familia iis indistinctusque dixerim loquendi modus Secundo aute,&forsan melius, dicerent, asserere numerum fieri ex pari cim pari,& assii mare a umerum fieri ex unitate, sunt unum Midem: ut ergo verum est, unitatem esse elementum numeri, ita quoq; verum,par impar esse clementa numeri, quia via tas,ut nuper dicebamus,continet in se vires paris imparis, Mab antiquis credebatur par&impar. Dices, ergo numeri cum ex unitate constent non erunt principia. Sed quomodo licet unitas sit
corum principiumo ipsi tamen sint principia rerum, nuper fuit expositum. Quod autem ulterius procedentes ob ijciebamus si parvi impar,ergo& finitum infinitum erunt elementa, codemodo soluitur, quia si connexum est concedendum neces cst ut finitum impar conueniant, nec non infinitum par sint unum&idem,ergo unitas erit quid finitum&infinitum simul, quoniam horum,ut paritatis sim paritatis habebit vires eadecrgo ratione qua licet unitas sit principium numeri, ipsi tam clisunt elementa rerum, contingit etiam, ut ij dciti pio principijssint habendi, tiamsi statuamus finitum in finestum,vel par
impar esse eoru inclementa. ltiomodo autem nitas constet ex
paritat. imparitate, id etenim v ltimo loco opponebatur, ex prius
113쪽
Liber Primus. D prius dictis apertum est ergo improprius loquendi modus revera enim,' proprie si loqui vel Linus, non potest constare ex parit ue, vel imparitate .suppositis pythagorae placitis,quod sic demum ostende te libet Antiquiores dicebat Aristoteles non PM tenentes distinctiones Entis , non critis, in per se&per acci dens,vel in secundum actum,4 secundum potentiam, 'r pterea ubi de principi j rerum loquebantur, ea quaerentes, Ex quibus in existentibus,& cum contrarietatibus sumptis, res ipse fierent, vel aquam,vel aerem, vel aliud horum simile,&hores' 'has instar existens corpus, loco principi j habuerunt, hac ratione de l
medio tollentes omnem generationem,quod enim adueniten x Pp i
ii in actu, altera quidem ipsum, sed non immutat penes substa ' σε tiam , ut magis expresse Iio in loco ab eodem philosopho dictu i d e msuit, quod autem aditu non erat,ioco non entis habitum, non pest y terat apud eos subi jci generationi, cum ratum apud omneses r. vissset, vulgoque decantatum principium,ex nihilo,&nonen te,ni t 73-hil utique sieri posse. De Platone aute& Pythagoricis expresse P Ismentionem faciens, qui concordes numeros dixerunt primor 'Τ Τ' dia rerum,alfirmat, numeros iuxta eorumdem opinionem suisse actu, sed in hoc Platonicos a Pythagoricis fuisse discordes 3 THis quod cum pythagorici docuissent eos in sensilibus existere Plan, et . tonici posuerunt eos extra sensibilia, Ideas nimirum eorum es fingentes. His ita positis, paridicam impar non existunt per τὸ in se,sed vel in rebus sunt, mediantibus numeris, via in ipsis numeris ut in primo subiecto, binarium etenim dicimus parem, ternarium vero imparem,& caeteros numeros similiter, par autem neque numerum, neque binarium; Ergo par impar etiam apud pythagoricos non possunt esse elementa numeri vclinutatis. Amplius,omnes antiqui dicebat Aristoteles putarunt . Phro.
contraria esse in subiecto, in particulari de pyth goricis
omnes expositores a firmant,mentionem faciens Quidam aiebat sumebant par impar: ergo dicam ego paro impar sunt contraria ergo sunt in subieeto, sed praetcrinitatem non est de quo possimus a firmare quod sit par, impar, ut illis auctori bus de ea faciemus, ergo unitas est subiectum paritatis ima paritatis; At subiectum est prius his,quae sunt in eo: ergo unitas est prius
114쪽
, De Acitis Philosophori , est prius palitate imparitate ergo par impar non possunt esse illius principia. Quoniam autem generatio torruptim vel teste Aristot
te iuxta communem antiquorum sententiam, congregatione constabant, segregatione,neccsse est ut etiam pythagorici dii aiebant omnia fieri ex numeris,crederent omnia etiam resolui in numeros,in generationem esse congregationem corruptionem vero segregationem numerorum. Qus modo autem congregarentur, aut disgregarentur,minime fuisse ab eis explicatur sp.f.6 ex illis Aristotelis Verbis elicio. Cum dicerent omnia feri imit tione minerorum , ut Platonici participatione participationem tamen,aut imitationem formarum, quae nas in communiter Up arere omiserunt. A quid mirum dixerim si haec non explic u rini,quandoquidem communi orati cetermiserint inde et ima ibid.t.ao Aristoteles de eisdem . momodo vero motus erit diccbatὶ nitoi nito, pari se impari solum sensitis, nihil aiunt cibis quaestioni quinto dc postreino loco propositae satis flacisse putamus. Patet ergo,Omnia ex numeris denario contentis, vi e nuteria gigni;numeros vero non per se solos, sed simul cum decem illis contrarietatibus,&omnino cum suis proprietatibus, quae omnia in genere substantiae sunt,ad crum productionem con currere, quae autem vel primo ex his constant,decem cse ni mero corpora circulo mobilia,singulis deccm numeris simili tu dine quadam coire 1pondentiaci lae omnia agente Deo, qui fato ut ministro utitur,ita ut sunt ordinata, genitaque,&disposita fuisse. Quomodo autem vel haec ipsi, vel alia si quaesunt corpora mouerentur. Vel etiam quomodo adnumcrorum similitudinem genita sint:&omnino modus, causae generationis, similitudinisque,&motus eorum, quoniam ncque illi docuerant, minime quoque a nobis suci ut cXplicata. Illictenim quae pla his dixit Plutarchus Deus opificium mundi ab igni exorsus cst,&a quinto clemento: vel etiam Pythagora Scum sint quinque sorma solidorum corporum mathematica etiam haec vocantur e cubo ortum ait terram, pyramide ignem, ex octo basium corpore acrem, viginti basium sorma aquam , e duodecimo basium solido globum univcrsi. Vt quaei cs potius, quana causaS,
115쪽
Liber Trimus. 9causas,&modos generationis explicent, parui admodu facienda duYimus. Vt etiam illa minime veritati consona credimus, quae apud eumdem legimus Pythagoras, quotquot materia hiae e perpessionibus obnoxiam ponunt, ij proprie ortus interitus csse affirmant, res enim alteratione , mutatione, resolutione lementorum fieri praedicant. Nisi ita interpretemur,quod ipsi quidem nomine concederent ortum , interitum , ipsaques iungerent ab alijs mutationibus Jed re vera tamen alia diceret, ex clibus csset inferendum hanc eorum generationem no differre ab alteratione id namque est, quod de omnibus antiquis in viai uersum visus est dixisse Aristoteles, cuius attestationem
mones cons aderantur Cap. XXI. Voniam meminimus promisisse in explicadis antiquorum sentent ijs ordinem seruaturos ab illorum antiquit: ted ortu petitum, cincompertis habemus, quod si velimus , quae de Parmenidis, AnaX in aenis,& alliorum nonnullorum ortu, apud Laertium Diogenem singulorum vitas scribetem legimus perpendere, vel disicilli artim, vel impossibile erit dignoscere quisnam eorum prius, qui postea natus fuerit, varias enim antiquiorum sententias enarrans,omnia confundere videtur me ab instituto, vel inviti, recedamus, illorum placita prius consid rabimus,qui iuxta ea, quae idem auctor in proemio eius de operis habetiquo loci ex propria sententia,& quasi de re non ambigua loquitur irius floruerunt. Q Iod si contingat, ut de no- nullis sermonem habituri simus, quorum ille ibidem non in in inerit, quam probabiliorem rationem habebimus sequuti,
Anaximenes igitur, qui ut ex eius epistolis apud Laertium ' Diogenem patet coetaneus pythagorae fuit,teste Nicolas Da hue masceno, credidit principium rerum esse medium quod da in Diis. ter aerem, ignem. Sed Pereri u i&nim zuyme quoque deci ...ι
116쪽
pit animus non iniuria, huius viri testimonium parui facit, quandoquidem ecmagis probatis auctoribus constat, eum VO luisse,omnia fieri ex aere. Hinc etenim Plutarchus, Ana Ximenes aerem principium posivit,ex quo omni in in quem omnia. Et M. T. Anaximenes inlinitum aera, omniumprincipiu Eatuit a sed ea, quae ex eo orirentur desinita r quibus illa Diogenis attestantur. Hic initium aera,& inlinitum. Sed cur hos testes adhi- beo, si Aristotelem inducere possum; Hicctentii, licet alijs in locis is erens fuis e qui crediderant, aeremes e primum elamentum,cos non nominas et, demum tamen, ubi ex proles o quae antiquiores de principijs docuerint consideranda sibi proposuit. Anaximenesi aiebat est Diogenesi Apolloniatem intelliges Anaxime nis discipulum haerem priorem aqua , maxime simplicium corporum principium patuunt. Circa quae verba il-hid obiter animaduertendum duxi quod bifariam possunt intelligi,&primum quidem, quia aer sit maxime, id est prius S immediate principium corpo tum sui plicium posterius autem,& his mediantibus aliorum corporum;cui expositioni illa Ciceron is verba conseni iti ni aere gigni terram,aquam, ignem, tum ex his omnia Secundo vero, quod aer inter corpora simplicia, id est inter elementa,quae omnia apud quosdam, vel simul, vel sigillatim loco principiorum sumebantur, erat maxime id est proprie elementum: cui fauentvi verba in mens ipsius Aristotelis,si recte coni siderentur, quia progressus verborum illius talis est, omnes quaerebant materiam scd in ea assignanda di, screpabant,Thales recepit aquam, AnaXimenes autem MDio genes aerem priorem aqua, maxime simplicium corporum
principium; quas dixerit,& non sola aqua .sed alijs simplicibus
corporibus omnibus Diogenem autem Apolloniatem Anaxime nis suis e discipulum, eamdem sententiam habuisse, ex Laertio Diogene apertum. Praeter aerem vero nullum aliud ptincipium cognouisse,praeter quam quod ex illis M. T. elicio. Anacii ne resai , a Deum P. ruit, eumque gigni, esseque immensum, infinitum, semper in mo
tu Qvjd enim dicam efficientis loco habere potuis et , si Deuaerem, & c consequenti materiam credidit Zas eruit id aperte
117쪽
Liber Primus. IOIPlutarchus, dum aiebat, peccat Anaximenes, quoniam putat i omnia ex sola materia nasci , praestabat enim effectricem etiam ., . t causim ponere. Dices,si non cognouit primum mouens, cur nopotuit habere rationem formae, aut finisse Sed supponimus ex Aristoteles, qui plures causas cognouerunt , praeter materiam 'rouisse efficiens de reliquis vero,, praesertim antiquiores, nec erbum quidem unquam fecisse. Causas autem assignans Aristoteles ob quas Anaximenes tauit aerem caeteris elementis praeferendum d hoc nomine ii sum caeteris fere omnibus anteponendum affrinas , illud Op t. Utine dicitur de principio materiali, aiebat)quod est expers omnium qualitatum,omniumque formarum , facile tamen omnes recipit sedae minime aliorum elementorum habet disterentiis sensibiles, dicamque ego, ex consequenti ficillime omnium mutetur;ergo inter eos, qui statuunt materiam rerum vivim ex elementis, ille magis laudandus, qui posuit aerem , cuip pter eamdem causa mi ut ibidem habemus succedit Thaales,et qua enim facilius mutatur quam ignis, aut terra, idque patete eorum motu , cum aer facillime omnium clemetorum ad Omnes differentias loci moueatur,& aqua facilius aeteris, terra enita. numquam a medio moueretur , dc ignis numquam descenderet, vel etiam si periculum immineret ne daretur in natu
Qu9nima autem omnes antiqui . neque excipio qui unicuposuerunt Pincipium recipiebant contraria,&it Verba Ari l.Tissstoteliis usurptinus, Omnes unum hoc Agurabant contraridis e F'derem,contrara quibus figurabant aerem, fuisse densitatem raritatem, dupici autem coniectura moveor adhaec credenda: prima, quia Aritoteles immediate postquam Anaxime nis opinionem propolavat, eamque caeteris praeferendam assirina uerat,causam ut vicetur huius praestantiae assignans,omne si dicebat unum hoc intrarietate figurant, ut densitate se raritate quorum verbor m,ut illi, Omnes unum hoc contrarietate se gurant ad notanditia communem antiquorum consensum ita caetera,vidensetate o raritate ad Anaximenis sententiam pa
tefaciendam sumpta uisse, in comperto est. Altera vero,quia
118쪽
ex Laertio Diogene habuimus, Diogenem Apolloniatem credidisse,niundos, quos cum Anaxime necis eruit infinitos αγdenso aere ac renascente gigni,&non ex nihilo fieri, aut in ni hil resolui. Et si Bonamicus assirmat, omnes antiquos probat 'tes unicum principium, docuisse omnia fieri ex illo interceder-tibus raritate,& densitate, non pugnant haec cum nostris asse tionibus, immo dixerim eas confirmant. Putauit autem Apolloniates,ut idem Diogenes Laertius cicebat, dari in natura rerum inane, esseque infinitum, e quibus
ego inferrem, aerem,&quae e eo fiunt, tum mouentur, mouerii. de ο per Vacuum, ita nimirum, tomnino verum sit, quod Bonata i-c λ cus aiebat volueront materiam ipsim suapte nutu aridis mul-bus concitari, varios exitus habere.
Quae igitur ranaximenem Diogenes Apolloniates de principijs; rerumque generatione, aut motu diXerunt, vel quae nouisse potui,tot sunt,& talia.
Vot qui uerint Empedocli principia rerum. 6ap. XXILin 'ri thagorae ut ait Diogeneso successit in schola
Thel auges filius: verisimile itaque est, una cael ris codiscipulis suis seniorem sed ironiam hic nihil scriptum reliquit, ut idem affirnabat, Mnihil de eius placitis ab alijs me monis traditum inuenio; nihil etiam habeo, quod de eo dicere polim probabile tamen est , eum Pythagora patris praeceptorique sui opiniones probasse, pro viribus caeteris ut veri toti consona Sion - ἡ Di,, sderanda , retinendasque proposuisse. Hi Lasus Metapontis, nus pythagoricus, inquit Diogenes, vir tu doctissimus py- ι ... 'b λgorae discipulus, inquit Volaterranus, hil scripsit. De coi. de hya tamen Plutarchus, Hippasus ait ignem )mnium esse rerum ς principium perhibuit,omniaque ex eo nasci in in eum resolui, ignis extinctione uniuersum hoc creatum esse. Primum enim crastissima eius partes in sese codundo, taram constituisse, d inde vi ignis laxatam terram aquam edidish hanc exhalando aeri
119쪽
aeri ortum praebuisse. Porro mundum, inania corpora igni contumptum iri in conflagratione uniuersi. Ita ignem principium esse ex tuo existant omnia, finem, tu quem omnia recidant. Quibus non dissimilia Diogenes Opinio eius, mundum H, semper moueri, sed esse finitum, &corruptioni obnoxium. Vel etiam Aris o te es. Hippasus Metapontinus principium rerum p. a cis I m. Audivit eumdem Pythagora Epicharmus, teste Di O- fgene, quem M. T. non insulum, sed acutum hominem, ut scit β' luna nuncupauit, at quae ille docuerit,iaeque iste, neque Aristo t. Tisse. teles Alcet duobus in locis eius meminerit, neque ali quos Ide et '
sciam aperuerunt Xenophanis, Gorgiaeque, Zenonis Elea
tis placita, rationes quibus eorum falsitas demonstratur pro i .poetica prio libro ab Aristotele explicata, minime hoc in loco recensen d aduXimus, vel etiam, quia& horum, Parmenidis, Melissi que ut non naturalium sententias minime considerandas putauerim, cum naturalium tantummodo opinioncs ad principia rerum, motum pertinentes mihi spe nudas proposuerim: Socratis, qui naturalibus negleci is,quae ad mores pertinet Vel solummodo, vel maxime contemplatus est, non est cur hic mentionem faciamus; tu an eamdem ob causam,& Aristippum init timus eius discipulum, te quo Plutarchus, Socratis philosophia istare. audiuit, cuius finis est perspicere sua mala, ijsque liberari. Et M. T. Voluptatem summum bonum diXit, voluitque ad volu D ptatem' dolorem, quae fugiamus, quaeque sequamur, referri omnia. Antisthenem autem negligimus, ut cuius sequaces etia Aristoteles inter indoetos numerauit. Archite quandam inuen
tionem ad pueror uua exercitationem pertinentem ab Aristote c si te laudatam nouimus, eiusque pronunciatum,quod i Xerat, Omnia naturalia quadam seruata proportione moueri, minime ab
co damnatum fuisse in compertis est. Sed quoniam qu ad eius phobphilosophiam pertinerent, neque ex eo, neque e alijs accipimus: vel etiam, quia ex dictis de illius doctrina a Laerti Dio gene. Mathematicum potius, Mechanicum,quam naturalem iis , nuncupare possumus, non est cur plura de illius placitis recen chita. sere studeamus Plura de Platonis assertionibus dice la es ent, qui coctaneus Archytosuit, ut e vitro, citroq; missis, receptis que
120쪽
que epistolis,qiuas apud Laertium Diogenem legimus, aperte constat; sed quoniam pluribus, varijsque in locis ab eodem sum
mo praeceptore: considerata, explicata fuerunt, essentque pluribus pertractanda, naittimus & haem, quae vel varijs illis in locis,vel in libro adhoc composito enucleanda reliquimus. In- in Eudo ter caeteros Platonis discipulos Eudoxus Enidius a Diogenera ia connumeratur,de quo M. T. Eudoxus in prologia docti si moraritias ἡ ' hon,inum acile princeps. Et Aristoteles Voluptatiprimaspartest o id tribuit. Et rursus rationes eius credebantur potius ob istius mo- 16. MN, es, quia temperans valde erat,quam propter seipsas Missum er- com c λ, ori hunc facimus,4 cum eo , praediistis onmibus alios non paucos minoris nominis viros,vel potiusquam naturalis, aliarum scientiarum professiores, licet quorumdam eorum meminerit Aristoteles, ut Critium,Antiphontem, Lycophrone, Protagoram, si qui sunt horum similes, paucaque tantuna modo adhuc nobis dicenda proponimus, quibus Empedocles Archelaique,&Manacliti sententias, quoad institutum nostrum attinet sob oculos ponamus. Et quoniam Empedocles tcste Ari . t ' ' stotele fuit paulo iunior Ana Xagora, cuius Archelaus uit di- θ' ii scipulus, ut ex M. T.&alij pluribus constat, Empedoclis pro usTU qua in Archelai sententias considerabimus, ultimo loco Haeracliti conclusiones explicaturi quod de eo maxime ambigui simus quo tempore vixerit, cuiusque fuerit discipulus. Sed age ut cominus rem ipsam aggrediamur. In confessio est apud omnes, Empedoclem nouisse duo principiorum genera,materiale nimirum, inde motus. De his nos verba faciemus, primum de materiali, ut de magis communiter cognito. Conuenit inter omnes, cum existimasse, qua- tuo simplicia corpora vulgoque vocata elementa esse primor- uix Hinc M. T. Elemota aiebat υeluti materi.rm omnium in m rerum adhibuit quorum similia Mapud Lacrtium Diogenem,
pq apud Plutarchum, it alios testes praeteream, apud ipsum ., Aristotelcn o ille dixerim in locis legimus, scd libet obiter v-I.de in numinor ulla notare, ubi vocat ea quatuor materias, Ut ex quo in scire possimus,haec ,cum sint quatuor, non eatenus loco principior ua habita, quatenus conueniunt in una eademque materia,