장음표시 사용
181쪽
heato Ambrosio : Mori non timeo , quia bonum Dominum habe
f. s. Beatus Gregorius rem sibi compertissimam enarrans: Nonnunquam, ait, Omnipotens Deus trepidantium mentes quibusdam prius revelationibus roborat, ut in morte minime pertimescant. Cur autem
Deus qu1busdam sanctissimis vitis horrorem Iudicii non ademerit, eX eodem scriptore suo loco docebimus. Porro sic loquitur Gregorius: Quidam mecum in monasterio vivebat, Antonius nomine, qui quotidianis suspiriis ac lacrimis ad caelestis patriae voluptates anhelabat. Solebat aute studiosissime divini eloquii verba meditari, non hauriendae inde scientiae, sed eliciendis lacrimis& animo ad caelestia erigendo. Hoc enim agebat, ut ubi mens ejuscemodi meditationibus incaluisset, tanto promptius iis, quae fluxa sunt, excussis , ad beatam illam patriam evolaret. Dum sacris his studiis inhaeret, visus est sibi secundum quietem has audire voces: Paratus esto; migrabis brevi. At ille simplici candore: Non est, inquit, mihi viaticum ad hoc iter. Cui protinus responsum est. Si quidem de peccatis agitur: veniam iis dat Deus. Audiit haec, nec tamen in metu eise desiit. Eadem ergo vox sequenti etiam nocte ad au-
182쪽
i g TRIBUNAL CHRISTI.res allapsa mentem ad subeundum Iudicium incredibiliter roboravit. Qvinto ab hoc die,iam multo quam antea fidentiore animo ad Iudicem, a Greg. monitus, migravit diati Quemadmodum indolem equi I, ex capite, auribus, & ore nostri equisones censent & aestimant, ita Iudicii hujus ac sententiae bonus aut malus exitus ab anteacta vita petendus. Constans virtutis studium, mite sequitur Iudicium ; piam vitam, grata sententia, si religiosus sfuit animus , Iudex erit benignus.
In ejus rei testimonium Hierony- mus Platus, quae ipse inter religiosos viros vidit & audivit commemo- trans. Fuit unus aliquis, ait, cui lcum denundiatum esset, instare dis cessum, ingenti gaudio elatus , ter iillum qui hoc denuntiabat , arche scomplexus est. Alter cum idem aα- ldiisset, se scilicet ad Christum Iudi- lcem vocari , quicquid infirmae vo- lculae , ac paene iam consumptae ha-I buit, id totum collegit, & cum ma- lxima laetitiae significatione orsus est thymnum dicere , Te Deum Lauda- smus. Alium etiam scimus , inquit, fugiente jam anima , inflexa in can- tum voce versiculum e psalmis re- citasse : Laetatus sum in his , quae l
183쪽
Guillelmus Elfinsthonius, genteae patria Scotus , sanguine, ingenio, virtute nobilis , pene adolescens in societatis familiam admissius est. Hic nondum exacto mense integro in letalem febrem incidit. In eo morbo ita se gessit ut incredibilem semper alacritatem & verbis, & vultu, ipsisque factis prae se ferret, nec satiari posset agendis Deo gratiis
quod eo loci moreretur. Extremo ferme spiritu , cum in cubiculum confertim introeuntes videret, in hanc ipsam vocem erupit et O mortem. inquit, gloriosam tot Angelorum agminibus stipatam. Quin etiani ingenti laetitia perfusus et Non. videtis, inquit, non videtis Angelos simulque suum tutelaxem Angelum compellans , aliquamdiu cum illo iata Iocutus est, perinde si eum ocusis intueretur. Ab hoc significatum sibi, ajebat, mitissimum fore Iudicit .
Qitarente autem nescio quo, qua forma is Angelus tutelaris foret, adolescentem quendam, qui tum aderat, indicavit, cui similem censeret. Ea mox dulcedine morient Sspiritus perfundebatur , ut ipsum etiam corpus , quantumvis morbo &'morte vicina fractum in litis motibus super lectulo velut exiliens ac gestiens agitaretur , non sine admi- Iatione omnium, qui si inite quid vidiste non meminerant. Subinde hic
184쪽
rgo TRIBUNAL CHRISTI.idem moribundus adolescens oculos post cervical reflectens ostende-hatu aliquid ibi spectare, quo maiorem in modum oblectaretur. Inter quae gaudia repente consistens , tanquam jussus Iudici iam iam locuturo attendere. Ita placidissime so- a Pla. Tribunal transiit a. tus de Recte arbitror, ejuscemodi mo Di i si, diem Paschatis, hoc est, transi- Relig. tus vocemus, quo ad immortalita-' h. transiit animus, suo tempore laboris sui socium in gaudiorum societatem adsciturus. s. 6. Anno Christiano millesimo sexagesimo quinto Ferdinandus Magnus Rex Castellae & Legionis virtute militari, ac victoriis insignis, ipso die nascentis Christi, morbo tentari coepit, in templo postridie regio
prorsus cuItu ornatus,& aurea corona redimitus ad templum prcsulibus comitantibus deferri voluit. Hic aeger se purpura, omnique regio cultu exuens, & e capite gemmatum diadema detrahens omnia simul in ara reponi jussit, ut ita quae a Deo accepisset, Deo restitueret. Post haec lacrimis infusus templi pavimento se a- sternens , veniam noxarum supplex petiit. Ubi poenitentiae modum Episcopi statuissent, cilicio indutus , dccinere aspersus , die tertia in eodem templo lancte obiens suo se stitit Iudici,postquam annis quadraginta, mense
185쪽
LIBER I. C A P. X. mmense uno, diebus undecim imperasset. Huic regi etiamnu incolumi die obitus divus Isidorus praedixit
Et ecce de his omnibus beati Pau-atae. Ii verissimum vaticinium: Quorum finis erit secundum opera ipsorum b. Ana.
Non potest male mori, qui bene vixerit. In testem,alium produco rege. Anno Christiano millesimo cen-Spou-tesimo trigesimo sexto Ludovicus
Crassus Rex Galliarum, cum annis e Cortriginta regno praefuisset, anno aeta-- 'tis sexagesimo, ad impendens Iudi- 'cium ita se comparavit, ut post Iargissimam in pauperes & templa diastributam stipem, exornologesin saepius iterarit,professionem fidei ediderit,Eucharistiam in viaticum sumpserit. bus omnibus peractis, humi tapetem sterni, eumque in Crucis formam cinere perspergi,& in esse collocari voluit. Hoc habitu, hac animi , corporisque praeparatione suum Iudicem operiri voluit. Satis abunde nos docent haec hominum fastigia, tanti Principes, qua praeparatione, qua reverentia summus Iudex sit adeundus, qui, ut Isaias loquitur , ponit in pondere Iam dictum , & Iustitiam in mensura c. c Is e. Et quis Regum aut Caesarum dicet ei: Indica mihi, cur me ita judices de
Verum ut habeat uterque seXus , Q.
quibus cupiat per imitationem milari, qua ratione feminae ad sub-
186쪽
rga TRIBUNAL CHRISTI.eundum Iudicium separarint, paucula subjungimus. Beata Paula, Romana, nobilissima matrona, quae Hieronymum habuit panegyristen , iam morti ac judicio proxima, illud e psalmis recitabat: Domine , dilexi decorem domus tuae. Quam dilecta tabernacula tua, Domine, concupiscit & deficit ania PLasma mea in atria Domini a. Cumque Pti, interrogaretura Hieronymo, cur ta- v. i. ceret, an aliquid doleret Graeco sermone respondit : Nihil se habere an olestiae; quieta omnia sentire. Post obmutuit, & clausis oculis , quasi jam mortalia despiceret, illos eos. dem versiculos repetiit , sed voce tam gracili ac tenui, ut a circumstan- stibus vix audiri ponet, digitumque lori admovens , crucis signum pinge- lbat in labiis. Iamque spiritus deta sciebat &anhelabat in mortem, ani- lmaque erumpere, ac suo sese Iudicib Ilie- corni nittere gestiebationi . . O felix iter ad hocTribunal, quod epi .ap tanto securius, quanto promptius ochi, hQ. avidius suscipitur. smihi' Elisabethailla Ungari Regis filia, ly'g 3Willa omnium egenorum mater laudatissima, diem mortis praescivit repraedixit. Vltimis diebus praeter virum Religiosum, cui conscientiam commiserat, &domesticas ancillas neminem admisit, ejusque rei rationem significantius adjungens. Ad Tribu- I
187쪽
LIBER I. C AP. x. Igδ. Tribunal Iudicis,aiebat, dicenda est
eaussa ; absint curae mortales. ridi autem caussam suam redderet me- eri viis Itorem, ipsum Iudicem ex assedem in pauperibus scripsit; unicam ijai. eamque vilem vestem sibi tegendae retinuit. Ita sacris omnibus expiata ad vadimonium venit Rade- Non multum absimili pietate bea- 'AD Lia Mechiildis ad audiendam Iudicis Bava sententiam se disposuit. Nam cum T 8 ei anima jam paene in extremis la-finevi bris haereret, nihilominus illud jori sensu quam voce identidem re-bethae. petebat: Iesu bone, bone Iesu.
bus verbis, quo aspiraret, satis signi-' .
ficabat. hujus Tam honae mentis hominem Io- bus consolatione permulcens: In sex veluti tribulationibus a, inquit, liberabit te,& in septima b non tanget te ma-donN-lum. In vastitate & fame ridebis bestias terrae e non formidabis. Et contiis scies quod pacem habeat tabernaculum tuum. Ingredieris in abun-eri'ai dantia sepulchrum e , sicut infertur cani. acervus tritici in tempore suos praeclare Gregorius expo-d Vbinens: Nos, inquitan sex tribulationi- ' et bus Dominus liberat, ne noS In sep scientima malum tangat: quia per pater- :
e suo nimiru tempore non demessus in herba non convculcatus ante si icam & granum, ut tumidicata aut damnata seges. sed ut triticum jam maturum ac plenum . quod tempore suo conditur in horreum . f I b. c. s. veri,
188쪽
nae pietatis eruditionem praesentis vitae labore nos atterit, sed in adven- tu Iudicis a verbere abscondit , ut
tanto tunc ad salutem certiores exhibeat, quanto nunc nos flagella durius secant. Callidus autem adversarius, bestia terrae dicitur, quia ad Iapiendas mortis tempore peccatorii animas violentia crudelitatis efferatur: Us enim viventes blandiens decipit, morientes saeviens rapit. Illi igitur terrae bestiam morientes timent, qui Conditoris sui potentiam viventes non timent. At viri sancti
quia divinae se formidini medullitus subdunt , omne in adversarii adventu pondus timoris abjiciunt.
Viventes timent Iudicem , ne mo-arientis metuant accusatorem c.
moiat. Quisquis igitur hostem modo blanx is, dientem non sequeaeis, eum in morte civientem non timebis. 26. an- g. I. Theologus & Ecclesiastes e Dominici familia rem testati simam narrans: Norimbergae, inquit,
Virgo fuit religiosissima, a fortunis quidem egena, sed dives virtutibus: victu ac vestitu vili, sed pudicitia &castitate singulari, & iis moribus, quibus nemo jure potuisset obtrectare. Vnum deerat, uti nihil eX omni parte beatum : assiduis conscientiae stimulis male accipiebatur, hinc ad omnia trepidabat , in omnibus i tumida & auxia: e suod miser l, post l
189쪽
LIBER I. CAP. X. omnem sui accusationem vix un
quam sibi satis faciebat, nescio quid
latentium adhuc naevorum suspireata. Imo, quod ejusmodi homines fere solent, pleraque omnia errata, noxas letales interpretabatur. Sic animo semper aegro ac Lucio quietem nullam capiebat. Miserum certe vivendi genus, sed non adeo periculosum , nam tales vix unquam gravius delinquunt. Sola laborant partim ignorantia, partim dissidentia : procul ab his nequitia est. Adeo autem virginem illam hic conscientiae pavor viribus
extenuaverat, ut macies corpus exederet, animum sollicitudo. Nec sine caussa illi a delirio aut insania metuebatur. Illud tamen boni resta- , No bat et iis quibus conscientiam comistent miserat, non erat refractaria; obedie-os bat utcunque, sed tristis ac pusilla-cro ho- nimis. Ita morbus eam lecto deji. 'q/ciebat,uitae finis,& Christi Tribunal se eu- imminebat. Hic subita mutatio deprehensa. Nam contra spem om- supernium triduo ante mortem adeo ti-st ita S-mor omnis & pusillanimitas eam-in- 'o
festare desiit, ut conscientia illius rjam tranquilla & serena nihil
ctuantis aestus retinuerit. Interroga-citubatur moribunda , an nihil amplius 'μ 3. conscientia obturbaret Nihil , a je- confi-bat, jam Domino Iesu. cuius san- : se
190쪽
sacris omnibus curata mundo placidissime excessit, di vadimonium suum obiit. Huic geminum Theologusti quem dixi, adjungens: Novi, ait, matronam
nobilem & opulentam, Catharina de V ves hausen audiebat. Haec conjuge Argentorati mortuo, in Virginum religiosam familiam transiit. Nihil huic feminae virtutis censebatur deesse, nisi quod perpetua conscientiae trepidatione laboraret de
tuta omnia timeret. Interim tamen
prudentum virorum iudicio se submittebat. Illud solum timebatur , ne ubi vita ad mortem & judicium
declinaret , angores nimium aucti conscientiam mole sua obruerent. Sed contra prorsus evenit. Nam Catharina divino Tribunali jam propinqua omnem laborantis conscientiae pavorem in laetitiam mutatam sentiens et Nostis , ajebat , quantos pavores, aegritudines , ac fluctus conscientiae passia sim. Nunc optimus Deus quietem dedit ab omni angore ac morsu tot so licitudinum. Divinae voluntati penitus acquiesco. Conditoris mei gratiae me totam committo: Fido Deo. Iamque a Ioati sacro viatico instructa, fiduciae plenarii det in manus Iudicis animam emavit a. l , ah Vociferatur olim perversus Bala-