Tribunal Christi, seu, Arcanum ac singulare cujusvis hominis in morte judicium

201쪽

LIBER II. CAP. I. Is quam me memini flere, cum earum absentia abude mihi lacrimas creet. Adhaee, ab hoc tu metu otiosus esse potes qua maxime , ut qui patre natus es a fortunis qua instructissimo. Expunge que alis ex animo moerorem,dies iste inter delitias exeat nobis totus. Athletice, pugilice,pancratice, basilice, genialiter, mutice hodie vivamus. Subjunxit Theodorus:

Hie si quis ambit gaudia ;

Sales petulciores: Desperet inter sidera, Iocos beatioreS. Non est catena risuum, Mundique, siderumque: Nunc quisquis est Democritus, Tunc fiet Heraclitus.

QuFris caduca gaudia Eaterna perdidisti. Hem,inquit Stasimus, quasi tu solus sis, aeternis qui cupiat beari Uudiis : An non id tibi de sacris paginis in memoria est, fruituros illis pauperes Hic ergo inter gaudia vivamus, fortunae dum ferunt no strae, ut depauperati aeternis fruamur in coelo: quem enim alium tu putas inusium providum Deum hanc nos stram omnibus amoenitatibus in- struxisse terram , quam ut earum usum habeamus, dum sumus in vivis Theodorus oculos sensim attol-Iens humo, haec dixit :

Auro

202쪽

Auro licet beatal alis mihi tu nautea vix amplius ferenda: Si pulchra specto sidera,

Es narium cloaca.

Tu, ait Stasimus, narium pestem eam dicere terram ausis quae, ne omnia memorando prolixior sim ,

pellucidissimis suis fluminibus aurum gemmasque nobis suppetita fatim: pervellem sane, ut hos talessimos haberem qua copiosissimos,&cum opulentimmo quovis rusti- eo de divitiis certarem. Cotra The dorus, quod dixerat, ingeminat.lo Terrat terra sordida, Pigram vomens mephitim: Si pulchra cerno sidera,

Es narium cloacar

Gemmata jactas flumina, Aurique profluenta. Limosa plus, quam gemmea, Et sordibus repleta.

Superna cerne culmina, Aulam beatiorem. Hic nulla prorsus nauica Nec sordium cloacasHic ipsa rotat suavitas. Fluitque mellis aequor: Hic thuris omnem permeat Sabaea messis hortum. Nec novit ullus eloqui,

Quis risus astra pingat. Non suada disertissima,

pollinisque linguas

203쪽

LIBER II. C A P. I.

Eternitas hic imperat, aternitas perennat Hic celsa stant palatia, Amoenitate plena.

Crystallinis ec gemmeis Suffulta sunt columnis; Merissim o,p urissi m o,

Auro serena rident,

Gemmisque lucidissimis, Distincta tecta splendent ;Auro viae sunt singulae, Gemmisque perpolitae. Hic vitreos dat cespites, Iaspis inter astra: Et coerulo mendacio

Sapphirus hic liquescit. Et Virgines & Martyres

Dat Sardonyx colore: Ardet rubore Sardius; Smaragdus hic virescit. Decerpis hic in marmore, Vernos Berylle flores. Platea quaevis gemmea, Pyropus ambulatur. Thalassicae nil bullulae, Nil Adriaeque vitra: Frustra tumescunt bacculae,

Et Indici lapilli.

Plantas beatas basiant, Lychnusque Sardiusque: Lapis Tiaris insidens, Pedes ibi osculatur. aet nostra etiam haec terra, requit Philemon, delitias habet desii turaS, nobis nunquam; nisi nostra prius de-

204쪽

too TRIBUNAL CHRISTI . sinat vita et iis ergo frui nos par est,

dum vita manet, ut ubi quis vivere desierit, in coelo fruatur aeternis. Hominem in moerore agere , sanitati multum ossicit.

Huic Theodorus: Quod dixi, ait,

repeto: O Terrat terra sordida, Et sordium cloaca,

Ne falsa jactes gaudia r

Sunt fluxa, sunt caduca sNon vera sunt haec gaudia , lacrimis rigantur.

- vitreos habet pedes

Non stat diu voluptas :Hostis voluptas dulcis est, Et carnifex amicuS. Figit labellis oscula , Neistitque fune colla: Amoena spondet tempora Vitae beatioris. Heu cuncta momento ruunt Et defluit voluptaS. Astra, astra fundunt gaudia Nullo fucata naevo i Dant gloriam certissimam Nunquamque desituram. Aternitas hic imperat, A. ternitas perennat. Ergo, ait Stasimus, humanam tu gloriam dedecori ducis Sane hic juxta mecum non sentis , qui alto prae

reliquis Ioco esse; inter quae homini evenire gratissima possunt, numeravi sem Per

205쪽

LIBER I I. C AP. I. 2or Apage, inquit Theodorus, haec fuismi mendacia.

Est balla, Mundi gloria Est palliata fuco.

Dolis pugnat vaferrimis, Et artibus protervis ;Cinis dolosus gloria est,

Tenerrimumque vitrum.

Cum creditur firmissima, vanescit instar umbrae. Philemon hunc loquentis aestum interpellans: Iuvenum nobilissime, inquit,dic sodes: Non suave est nitido vehi caballo, Qui fulvo rutilet superbus auro

Et totas hominum videre turbas Mandantis Domini pavere nutu, Praeesse omnibus,& subesse nulli Haec fert aulica vita, vita lauta Haec est vita beata, sors amata.

Theodorus virgineum subridens mox subiecit. Dum suave iucundissimo Ridet polus labello ,

Turbas coquit saevissimas Et grandines timendas ;Rex qui tiaram vertici Ponit superbus alto , Cum se putat tutissimum Grandi jacet ruina.celsa surgunt culmina Rupto propinquant coelo, Circumtonant haec fulmina Saevus quatitque tuIbo.

206쪽

ror TRIBUNAL CHRISTI.Permixta sunt periclis. Nee melle quae sunt illita, Solent carere felle. Astra, astra fundunt gaudia,

Dolore mixta nullo.

Quae n ec queant volubilis Perire lege fati. Aternitas hic imperat,

aternitas perennat.

Sed heus, Theodore, inquit Stasimus, cave quid ultra vires moliaris: A primis puer, educatus annis Es tu, delitiisque, gaudiisque: Iucundissima quae fuere, vel sunt, Iino quae reliquis erunt in annis, Cunctorum melimella gaudioruAd votum tibi semper, & secundo Tractu perpetuis iere rivis. Consuesti tenero cubare lecto, Ilumis molliter undequaq;farto, Horti floribus undequaque picto. InstructaAssyrio culina luxu Lautas ferre tibi solebat escas, Et plenas stomacho parare metas. Atro cur velit, asperoque pane Iam placare famem, sitim fluente Qui posset, modo vellet,interimas vel vini pluvias Opimianas,

Laute vivere, lautius sitireto charum tenerae decus juventari Quae te pars animae, micas Ocelle;

te mens mala, mens nimis severa,

Ad tantas miserum trahit ruinas

Num sententia stabit ista menti

207쪽

, LIBER II. CAP. I. 2 3Non est, falleris, haec beata vita, certum properatur in sepul

chrum

Aulae delitias videto nostrae, Nullas cernere, nominare nullas, Et nullas bibere hic solemus unda si Verum perpetuo natare Bacolio, Dum plenos trahimus mero cu- Iullos.

Hic nullum ferimus laboris aestu. Haec est vita beata, vita grata; Non hac ad stygios via caminos Itur, moribus his nihil creatur Quod posset macula notare foeda. Eadem opera, inquit Theodorus, &maniam,& febrim,&asini umbram laudares, qua voluptatem fluxam.

Quid vita prodest aulica, Heu vita desitural Nil sussicit, quod deficit,

Aternitas manebit.

Quid aula jactas pocula,

Prestis opima botrisa Beatitudo poculis, Latet periculosa.Licet mero stet ebria Discis onusta mensa: Haec fluxa, vana, nulla sunt. Aternitas perennat. Iam Phoebus etsi rideat, Mox flebit imbre multo; Iam laeta piaudant omnia,

Stent floribuscue pieta: Mox ingemiscunt omnia. Sunt

208쪽

ro TRIBUNAL CHRIsTI. Sunt sordibus que tecta: Argentea purissimi

Loquacitate rivi, Blandisi1me iam garrulas, Inambulant per herbas, Gratoque susurramine Virgulta colloquuntur. vrente sed iam frigore, Canos Hiems capillos Cum concutit; cum disjicit

Album nivis volumen Mox rivulorum vitrea GeIu perit voluptas. Non aeris vastissimam Iam provolat per aulam, Blandi inmus Favonius, Sed Auster atque CoruS. At in superna patria Regumque regis aula, Procul procul caduca sunt,

Nullus metus ruinae.

Aternitas hic imperat, Aternitas perennat. Mentes beatae gaudio, Et maximo triumpho, Nugas putant vanissimas, Metissimumque fumum:

Quas Orbis iste basiat Opes & usque jactat;

QDm grata vivent otia, , Nullis amara curis lNam tristior sors exulat Abestque casus omnis. Non morbus illic acrior Dolore tentat ullum et Proscri-

209쪽

LIBER II. CAP. I. Eos Proscripta sunt contagia Et sanitas perennat. Deformis hic non inficit Flavos senecta crineS, Senilibus nec pallida Inscribit ora rugis: Sed suave ver pulcherrimae Semper viret juventae: Hic vera vivunt gaudia, Nullo fuganda fato: Mortale quicquid vixerat, Abivit,interivit. Non falce mors saevissima Hic atra iura ponit ;Est clausa morti ianua,

Perennat una vita.

O ergo terra sordida Vale, vale perenne IO Munde, Munde perfide Vale, vale perenne ;Votis locum qui dat tuis,

Ah l errat, errat, errat.

Donis sinum qui implet tuis ,

Ahi errat, errat, errat.

E calente pectore Theodorus haec profuderat, & mox ad famulos versus: Vos iam, inquit, hinc abite , de rerum vestrarum satagite et Solus ego quid in rem meam iit, rectius dispiciam. Haec talia negotia turbas non amant. Iamque ab omni arbitroliber et hod igitur, inquit, feliciter

Deus evenire iubeate Iam terrae, iam mundo, iam rebus caducis omnibus

valedixi. Cum Christo crucifigi, cum

210쪽

eo mori cupio. Sed sim iam cruci- sim mortuus, an nihil restat, quod terreati Hilarion, Arsenius, A gathon viri sanistissimi certe crucifixi, plane mortui erant. sed tamen ad Iudicis adventum trepidabant. Ergo mortem vel sanctissimam comitatur Iudicium. Quare age, Theodore, Hieronymum imitare, & sive comedas, sive bibas, illam evocantis praeconis vocem cogita: Heus ad IudiciumTheodore , ad Iudicium. Seu quiescas, sive ambules, seu dormias, sive vigiles, seu labores, sive ores, haec nunquam tibi excidant: Ad Iudicem Theodore, ad Iudicem. C A P V T I. oties Iudex ipse Iudicium imminens

sua varie moneamur de reddenda

ratione, O quis hic futurus si patronus.

NE quis divinorum Iudiciorum negligens oblivioni potius qua sibi culpam impingeret, Christus

tot divinissimis concionibus Iudicii memoriam ingessit, imo vix unquam ad populum verba fecit, quin Tribunalis divini serio moneri

ret. .

Atque