Tribunal Christi, seu, Arcanum ac singulare cujusvis hominis in morte judicium

231쪽

LIBER IL CAI. III avsprevit. Sed pondus ingens habuerunt Eustachii verba , siquidem die

trigesimo antequam annus verteret , Agrestius a suomet servo, quem in mancipium emerat , securi percussus , interiit Hoc ha-a Ion,

bet. Recte dixere prisci: Semper The-t et

mis, semper Dice Is Diad ident b. ' chio s. a. Quarti te se es: In Cermaniae Ope 'us vitana Gothia , Ioannes Turso Iure illius,

deae dicta sententia quendam capi-V. c. te plecti jusserat. Hic, cum alia de-M.' 'fensio negaretur , in genua pro- apud cumbens: En, inquit, injusterior . Sed te Iudex inique , in jus bDiae, voco , ut hac hora pro capite dicas ad Dei tribunal. Surdo naenia. Vixeioru autem insons carnificis manu truncatus est,cum & ipse Iudex veli stiva.

ut fulmine ictus ab equo corruit exanimis. Quid reis fiet , si sic Iudices ipsi raptantur ad Iudicium eZ . . Mi snti testes: Certissimum habe-gi'u, i tur,quod Clementi U Pontifici Ma- - - .Ximo, cujus paullo ante mentionem re fecimus,evenit . Qui cum Templarios, c. Q.

coetum religiosum , & diu bonum atque utilem , Viennae in Concilio damnasset, & in sodales ferro atque igne passim animadvertis et, ves(ut alii loquuntur ) saeviisset, a pluribus eorum, uno praesertim Neapolitano equite ad Iudicium divinum est appellatus , ita quidem ut P et Cla-

232쪽

et a S TRIBUNAL CHRISTI . a Me- Clemens Pontifex dc Philippus rex Galliarum ad Tribunal superum ci- Anna- tati intra annum se sisterent. Philippo Regi damnationes illae fuisse bo-

Chron. no putabantur, Templariorum opisti,tiu, ad eum devolutis &confiscatis. sMash- Neque vana fuit liqc appellatio, nam lintra tempus annuum , uno scilicet bii Ob eodemque anno I 3Im , tam Papa,

Patavi- quam Rex obierunt. Clemens , Zoobi, Aprilis; Philippus , as Novembris a. nie de Quis neget geniale aliquid dc divi-rgu num hic intervenisse, supremo nu-c sin mine consciscente pia .h testes : In Liguria Italiae no-rocitat ta parte Genuensium triremes contra piratas emissae, Gotholanam bi-ρken si remem suae potestatis fecerunt. Hu- - s. qui ius vero navigii rectorem , in con-ε -- temptum tam Siculorum quam Go-vepen- tholanorum noctu patibulo assixerunt. Miser ille diu, sed frustra que-dit. stus, nihil se unquam Genuensibusi, va nocuisse : ut vidit illos plus gentisdatio odio moveri quam aequitate, praeci- demiti' puamque mortis stiae causam essetiatio trierarchum Genuensem, ad superostrum se convertens , jussit ut ille ipse suae vadi mortis a uctor, intra sextum mensem Deum Iudicem compareret. si v Neque vadatio b fuit irrita. Tempo-Fro, re condicto Ligur extinctus vadimo- praesti nimn obivit c. tula Qu'

die in Iudicio comparendi dicebatur. c Fulgos.l 1 .c. 6.

233쪽

LIBER II. CAP. II. 22, otquot innocentes pereunt,solatium certum ab Isaiae vaticinio habent: Hos vero, inquit, qui judicaverunt te, ego iudicabo is

s. g. Septimi testes: FranciscusBria c. P. tanniae Dux, cum mortuo parte, fra i

trem Germanum bin Anglia educa-stum inde reducem accepisset, in vin- gidi incula conjecit, &laesae majestatisso accusatum in carcere necari jussit. h. Insons iuvenis jam neci dandus ima pietatem fratris accusabat, cui non

satis fuisset regnum sibi debitum occupasse, sed insuper vitam inquisissi

me auferre. Quando igitur, ait, nihil humanae opis sperandum, ad divinam me Verto, & Franciscum fratre ad Dei Tribunal postulo , intra annum de parricidio hoc responsurum. Nec ista sine viribus vox missa est. Franciscus Princeps hydrope laborare coepit, de intra spatium annale mortuus, divinam utique censuram

sensiit c.

Octavi testes: Engolisinensis mes Nantinus(Gregorio Turonensi h oh. teste homo vafer & variabilis ne-Euio,

quitiae Heraclium prius Burdegalen -

sem presbyterum , dein Episcopuna capi sibi adversarium statuit, eumque diversis injuriis affecit. Inimicitia crescente ausus est etiam villas & prae dia invadere, quae Maracharius ejus

avunculus testamento templis sacerdotibus transcripserat. Neque

234쪽

ago TRIBUNAL CHRISTI . defuit fucus & color :huic flagitio

comendo. Aiebat namque illius haereditaria bona non deberi et Ecclesiae, cujus Clerici testamentarium interfecissent. Mantelum satis speciosum. Sed Heraclius deprehensa iniustitia Comitem anathemate percellens a piorum societate seclusit. Comes novam vafritiem induens convenientibus apud Sanctonas sacerdotibus se submisit, pollicitus omnia quae vi abstulisset,reddere. Modo iterum particeps fiat sacrorum.

Factus est. At ille quasdam domos reddidit, sed prius expilatas , & omnibus facultatibus viduatas. Quapropter illum Episcopus iterum a sacris amovit , nec multo post obiit. st antinus denuo ad Ecclesiae com- lmunionem sibi viam aperuit, sed ar- lgenteis & aureis manibus. Post pau- cos menses ardentissima febri cor-aeptus clamat : Heu, heu, ab Heraclio

exuror, ab tilo crucior,ab illo ad Iudicium vocor: in cofacinus , recom dor injuriarum quibus eum oneravi a.

bes Dum haec clamat, febrili flamma ae-

Greg. stuans , infelicem animam ad subeundum Iudicium effudit b. Ib Thes Iustitia divina non solum purga-stissimas habet aures, & oculos lyn Frane. ceoS, sed tota est oculea, imo auris lc 36. & oculus tota est. Nemo illi peccat i

Noui testes: Rudolphus Austriae li

235쪽

LIBER II. CAP. III. 23Iprinceps in equitem auratum fatales insidias molitus est. Eum denique comprehensum, tortum, ad extremum iaceo inclusum in profluentem jussit abjici. Eques iam in culeum coniectus, antequam clauderetur , 'spectantem e fenestra Ducem conspieatus, alta voce proclamavit: Rudolphe , ad tremendum Christi Tribunal te voco , ut rationem reddas , cur immerentem me morte tam indigna perimas. Dixit,& eaput culeo abdidit spargendus in flumen. Dux provocationem istam cachinno excipiens et Bene est, inquit, I prae, sequar. Ita periculi omnis securus , innocentis necem oblivione hilari sepeliit. Sed antequam rediret annus , febricula Princeps 'Btentari coepit. Hae memoria tristior eis auditae appellationis subiit, & va Brita- datum se agnoscens : Amici , ait u mors instat 3 vocor , nec tergiversari licet, in jus eundum est. Quod dixit, evenat. Etenim paullo post e vivis Sequa- sublatus est a. 8 Cunct abunda nonnunquam vide- in le-

ri potest Vindicta divina, laneis lentisque passibus incedit, sed tardita- reum tem supplicii gravitate compensat κ

. Decimi testes: Sidonius Apolli-'. io natis Arvernensis episcopus ,

divinis quam humanis litteris (

236쪽

rar TRIBUNAL CHRISTI . Gennadius a loquitur ) ad integrum

imbutus, nec minori sanctitate. Sed invidiam nulla delinit virtus , imo eam magis exasperat Sc acuit. Ita Sidonius duos sacerdotes sibi infensissimos expertus est. Hi virum integerrimum omni sacro magistratu per vim exuentes , tenuissimo victu suppeditato hoc illi unum reliquerunt, Sidonius summae injuriae patientissimus non foro certare, sed omne jus suum Tribunali divino institit transcribere. Iudicem profecto nec surdum , nec coecum, sed nec tardum habuit. Cum enim improborum sacerdotum alter minaretur, luce postera Sidonium a se templo extrahendum , e vivis ipse abreptus est ad judicem. Surrexerat

quidem ante diluculum impius sacerdos,& in Sidonium iras coxerat: lsed antequam in publicum se daret, ad naturq requisita iit puero cereum spraeferente. O miserum i Nam duina alvum exonerat , spiritum exhalat. lInterim puer foris expect at diutisi1- me. Iamque sceleris socius nuntiari jusserat ; Veniret modo, nunc opportunum esse, quod pridie statuisssent, exequi. Puer dominum moniturus , jam exanimem invenit. Engeminum Arrium.

Sidonius Deo pro se vindicante potestatem pristinam recepit. Ve-ium post aliquantum temporis corvi reptus

237쪽

LIBER IJ. CAP. IL agareptus morbo in templum deferri voluit, ubi lugenti & interroganti populo , quemnam similem sperare possent, sublato pastore optimo, respondit: En frater meus Aprunetllus vivit, & hic pastoris munus o cupabin Delirium hoc putabant, non vaticinium , quia non intelligebant. Defuncto Sidonio alter sacerdos nil repentina morte socii motus, iamque gaudio triumphans tiaram sibi vi rapere conabatur , egregius pastor ovium, ut aiunt, lupuS. Et vero gloriari etiam ausus est homo

flagitiosus, nunc demum liquere Sidonio se iustiorem fuisse, divinum namque Iudicium pro se stare, pon-.tificale pedum a Deo sibi deferendum. Hem caecitatem humanae mentis i Nec Ianguide Praesul futurus egit ; profecto in rem suam vigilavit. Nam proximo post Sidonii obitum dominico die epulum lautissimum

instruxit, primoribus civium omnibus invitatis. Iam convivae accubuerant , jam disposita per mensam stabant fercula , jam sermo coeperat, jam potus poscebatur. Ante omnes designato Praesuli pincerna vinum dominicum porrexit. Sed videte quanta inter os & ostam, inter calicem & labra intervenire possint. Dum miserrimus hic Alitistes poculum manu tenet, antequam illud admoveret ori, en mors irruit, de citat

238쪽

Σ TRIBvNAL CHRISTI.ad Iudicium. Nam ille jam jam bi

biturus subito cohorruit, expalluit, de elapso de manu calice expiravit, ad dicendam cum Sidonio caussam abreptus ad Iudicium. Nam omnia prout evenerunt,pridie objecta sunt pincernae per somnium , quod Gregorius Turonensis pluribus percenset a. Tutatii En alterum non tantum Arrium,

I. r. sed & illius socium Simonem Ma-s aue gum, qui precibus Sidonii & vi diui

c. ag. na, ex aura superbiae & spei vanissi- praeceps dejectus, antequam in s 8s. alto sederet episcopus , in tumulo jacebat mortuus , in orco ardebatis damnatus. Iudicii divini sceptrum cus nemo effugit. d. v vj. Vndecimi testes:Anastasius Impe-

eodem rator, qui totum paene orientem cru- laudo, ignibus exusserat, oraculo sedoctus est, sibi etiam igne pereundum. Adversus hoc mortis genus lplurima paraverat, sed frustra. Nam s& portentosis insomniis terrebatur. Inter haec vir quidam terribi- llis secundum quietem ei visus est, qui librum manu praeferens dixit et

Ecce ob perversitatem ei tua, annos quatuordecim deleo vitae tuc. Demum anno quingentesimo decimo octavo, die nona Iulii caelum iratissimum trebro tonitru & fulgure ita perterrefecit Anastasium , ut caena curetum caenaculo mutaret, imo infra lecticas.

239쪽

LIBER II, CAP. HI. aricticas correperet. Sed oculum omnia cernentem non effugit. Nam fulmine ictus interiit a. Eodem pror- a Immsus die Elias Hierosolymorum chiepiscopus , dc Flavianus Antio- mens chiae, Patriarcha ab Anastasio , reli-3 dxq3gionis caussa in exilium pulsi, cum Imperatoris obitum divinitus cognovissent , eum sibi mutuo significarunt his verbis et Anastasius hodie mortuus est: eamus igitur &nos, ut cum illo iudicemur. Elapso biduo mortui ambo ad destinatum Iudicium pervenerunt b. b

Iustis viris impune non resipitur. Mu-

Dissimulat aliquantulum Deus &connivet; tandem improvisus Iu dextroque intorquet fulmen .

Duodecimi testes et Anno mille-Suriussimo tertio decimus in Paderbor- 't.. nensi Ecclesia Epis opus Menu Vercus coenobii Corbeiensis discipli- inb.

in vita

nam prope intermortuam reuaura-s Saare instituit. Adfuit igitur reforma-bae. tor, initium facturus in corrigendis moribus. Sed acriter ei restitit VVa- Io Abbas , disciplinam arctiorem neutiquam admissurus. Caussa ad Imperatorem delata id deniq; confectum est, ut Abbas ossicio sit motus. Quaproptea Episcopus instituti siti tenax ad laudabiliorem vitae rationem introducendam denuo se accingit, quod a re divina in templo facienda placuit ordiri. Sed e us

240쪽

tas TRIBUNAL CHRISTI .

eoenobii monachus Boso nomine, loci sacrista, vestes sacras negavit, ocab ara projecit quae Antistes attulerat raterum, iterumq; monitus contumaciam perseveravit. Episcopus iniuria tam grandi motus mona-elium illum humana iura calcante, ad Iudicium divinum postulans et Reddes , inquit, altissimo facti rationem. HS c monachus non quidquam pensi habens , irrisit episcopum. Sed certe fallax non fuit Praesulis vadatio , nam eade hora qua Praesul e vivis abiit,Bota monachus dum et bar- aTean-ba raderetur , sub tonsoris manu si morte concidit a. toro- Deus etiam judicat , cum nemo

ti c. accusat .

dio. s. s. Decimi teitii testes: Benno Got- Misinensis Praesul, qui annis quadra- ginta Pontificio suo praefuit ea vigi-serm. Iantia,&vitae sanctimonia, ut miran- di operibus & supra hominis con- ratio ditionem editis nobilitatus sit. Ce- laestiva, teris & istud adnumerandum. Marm lchio Mimensis Otho ad rem avidior, impio ausu & per nefas in Ecclesiae Misenensis facultates irruit. sBenns vigilantistimus pastor id mi- snime dissimulandum ratus Mar- schionem miti verborum humanitate monuit, affirmavitque hominem

recte l

d Germanorum veto verbum est: s