Tribunal Christi, seu, Arcanum ac singulare cujusvis hominis in morte judicium

241쪽

LIBER II. CAP. II. 23 Trecte facturum, si ea quae Missiensis essent Ecclesiae, non coactus restitueret, sin minus, esse Iudicem justissimum, ab eo jus petendum, qui omnium injurias non solum habeat perspectissimas, sed eas etia exactissime vindicaturus sit opportuno tepore. Ad hujus igitur Tribunal, inquit , si aliud auxilii non suppetat,

haec controversia transferenda est. Marchio, homo furiosus, hanc dicendi libertatem quamvis sinceram &humanam non ferens , Bennoni colaphum incussit. At Benno vir sanctissimus sublimi spiritu affatus : Et hanc, inquit, injuriam, hoc eodem tempore sequentis anni Dcus ulcisscetur. Id Marchio ut vaticinium vanissimum proterve irridens : Quis te,ait, Episcope, archigrammate um1n caelo constituit FNum Iovi a se Ita res in jocum dansa abiisse visa. Non multo post beatus Benno aegrotare coepit. Ante obitum Ecclesiae suae Canonicos ad eameliaritatem, quam Christus docuic set , exercendam cohortatus inter preces sanctissime finiit. Anno millesimo centesimo sexto. Marchio, cum tempus annuum talesignatus a Bennone dies rediisset: Zn, inquit, adest dies quem Episco-3us Benno, nescio quam periculo-um minabatur. Decestit ille t , &Ei cum eo vaticinium illius et Non

quod

242쪽

quod quidquam metuamus Vix verba finiit, subito consternatus praesentium opem implorati Sed morsa Mat- mandata eXequens, ingemiscentem, thaeui & multa luctantem abripit ad IudDdhrii, cium, quod ei Benno praedixerat a.

Volu- Cum aliquibus forsan Iudicibus ii na iocari subinde liceat: Iudex divinus variae impatiens joci, dc perquam serius rit se i minimum unguiculu, ad novissi- Ponti- mum quadrantem servat justitiam. his, ' Decimi quarti testes: Comes Han- pag. noniae , ut indubitata fide percepi- iii, mus (inquit Cameracensis proepiscopus in animo habebat, & id strenue moliebatur, ut Valencenis Canonicos, qui Religiosis legibus vive- lbant, e templo divi Ioannis expelle, iret, de eorum loco alios legibus iis isolutos reponeret. Idcirco ejus loci abbas, cum suam suorumque cam lsam, & quidem violenter agi cerne- retinec tamen earum se virium putaret esse ut vim vi posset repellere, subsidium petiit e caelo. ndo igitur, ajebat, vires agitur, & lenti nimium moliminis foret, ad Regis aut Caesaris , aut Pontificis tribunal Iprovocare , ad divinum provoco, s. Ac ad illud Hannoniae Comiti dicam

scribo : Ibi nos oportet judicari. INon sine pondere volarunt verba. Imminente die Iudicio constituta,

coepiti

243쪽

TIBER II. CAP. III. 23scoepit aegrotare abbas, & videri palam tendere ad Tribunal, quo provocaverat. Eam ob caussam tam

precibus quam aliis quibus poterat sanctis actionibus sese disposuit, ad

causam in supremo tribunali rectius perorandam. Sub idem omnino tempus & Comes in morbum

delapsus meminisse coepit, diem sibi ab Abbate dictam , quo ante

summum Iudicem uterque quaestio-m appareret. Quare mutatis consiliis , ne vadimonium obire cogereturi, se causa cedere significavit,

Sapuit Comes non cum Phrygibus, quia sapuit mature. Maluitque ite cadere, quam litigare injuste a. a Th6. Decimi quinti testes : In Hiber-Cami-aia Patritius Ochelius Majonensis discopus, & Conatius ornarius ec.3j. livi Francisci familia vir religiosus,' at suam vis sanguine ducasi natus, in arcerem una sunt abrepti, ubi ex-ra omnem solem , quindecim dies gerunt. Productos Pror ex minisggressus extrema supplicia in te are , blanditias etiam &pollicit iones amplissimas miscere: illi com

antissime agere , & Angliae re-inam eme caput Ecclesiae negare.n bilem actus Prorex ocreas buty-I, sale, oleo & pulvere tormenta-o impleri, Episcopi pedibus indu-: ta pedes bullienti aqua immergii uisit.

244쪽

r o TRIBUNAL CHRISTI.jussit. Detractis ocreis ossa carne nudata cernebantur . Sed necdum Antistes sententiam mutavit. Additum ergo novum supplicium , & brachia cum digitis inter duo saxa sunt comminuta. Sed eadem quae ante Praesulis fuit constantia. Itaque capitalis sententia, tam in Episcopum , quam in ejus socium fertur. Ducuntur. Vbi ad patibulum perventum est. Anti-ites collo laqueum laxe indutuS,rogavit tantillum sibi supremi temporis non negaretur quo diceret ad populum. Concessum. Dixit ad dimidiae horae spatium , Ac ea verborum vi, ut nec adversarii quidem a lacrimis temperarent. Deniq; ad Proregem versus: Tu quidem, inquit, o Prorex, hoc corpus misere torsisti, NI injurias mihi multas intulisti, quarum hic ultionem non posco sed te jam, caelo teste,ad divinae majestatis,

Tribunal cito, ut illic facti rationem

reddas. His supra modum exacerbatus Proreg, dc altum animo vulnus sen- ltiens, ut dolori exaequaret verba , sic respondit : I nunc, hominum per- iversissime, I, quam citatissimo gradu ad inferos e Tmam ego provocationem nec flocci facio: tu ad tartarum abi. Ita Praesul cum socio vitam la

queo finivit. l

Pro rex ad urbem Limiricensem l profectus est. Hic die quodam cum baro. i

245쪽

LIB ER II. C A P. III. Egrbarone obambulans cum ad locum,

ubi duo illi fuerant suspensi, perv*nisset, baronem intuitus: En, inquit, hominem illum perfidum , qui ad Dei Tribunal me provocare ausus est,cum animus illius iam ardeat in tartaro,corpus in hac infelici arbore putrescat. Paullo post Prorex oppres sus est morbo, qui vitam ei adstulit die decimo quarto, ab eo quo citatus est,ad Christi tribunal a. a FIo-Est subinde captivus qui omnes

carceris ianuas perfringit , ad uitia hiuti mam succumbit. Sunt qui omnia tri- duiRe bunalia vel auro vel potentia per-2. iiiiis

rumpant. Tandem haerent in ulti-rummo, tanto gravius puniendi, quanto antea securius elapsi. Tribunal cae-l . deIeste , nee aurimontes corrumpere, nec ulla unquam poterit perrumpe laon cre potentia. Ipsius Deus judicat stitias b. ne j s. 6. Decimi sexti testes et Magister bs Ordinis Teutonicorum (nomini para' 'i' l citur inter juvenem qui mercatu-

ram exercebat, re mulierem dubiae pudicitiae connubium iungere nites batur. Repudiabat hoc juvenis, quod ejus coniugii suasor feminam illam minime odisset. Hoc alter indigne ferre, & in hominem insontem graviter,sed occulte stomachari ; ut autem iram suam velut victima placa-

ret, miserum illum furti, sed conficti criminis insimulatum,&judicio pu-

246쪽

χ χ TRIBUNAL CHRISTIblico damnatum, in patibulum abripi jussit. Nihil preces, nihil evicerunt

Iacrimae. Ergo innocens reus nil main expedito habuit quam ad omnis innocentiae asylum tutissimure recurrere. Ergo dum ducitur ad supplicium, animosa voce succlamat: In.juste condemnatus sum. Appello igitur ad viis ac mortis arbitrum supremum: illi post decimam tertiam die reddat rationem, qui me contra om. snem qquitatem condemnavit. Deus dilquam celeres & attentae sunt aures

tuae in pauperum &affictorum pre

ces Non sprevit Deus, neque despexit deprecationem pauperis a. v. t. ta Vere Sculi Domini super justos,& h PT aures ejus in pteces eorum Siraci des in grande solatium praedicens: lDeprecatio pauperis , inquit, ex ore

usque ad aures Dei perveniet, & juc cit. dicium festinato adveniet illic. Advenit sane & quidem festinato. Iuvenis quidem suspendio vitam finivit ; evo*atio illius ad Tribunal Christi contempta & irrisa est. Sed die decimo tertio Magister Teuto- lnicus , aegritudine subita correptus: lMe miserant, inquit, en moriore lNam mihi hodie comparendum est lcoram omni scio Iudice. Quo dicto sobmutuit. Eodem die , ut suum lipse vaticinium firmaret , e vita ex-llcessit.

Id P. igae iii Livonia contigisse Anno l

247쪽

LiBER II. CAP. III. et 3 Christiano millesimo quadringentesimo septimo , narrat Albertus TrantEius ipsa mulier quae in-aΚranis nocentis necem machinata est,ab a- uJ lio mercatore, de vero furto accusa-daliae

ta, judicio quod formidabat non pectato, vestibus mutatis & in Clerbi hia.crim attonsa in Priissiam evasit. Huic certe mulieri poterat illud oecini, quodHachabaeus adolescens inter fratres minimus natu, Antiocho regi in os obieeit : Tu autem noli flustra extolli vanis ipebus et nondum enim omnipotentis Dei, & omnia inspicientis Iudicium effu

gisti b.

Decimi septimi testes: Lambertus e. r. Schasnaburgensis, egregius , ut illa sit.

tempora tulerunt, scriptor, memorat. Anno millesimo quinquagesimo nono, Burchardum Episcopum Halberstadiensem iniquam diu Iitem cum Abbate Hervel densi fovisse , super decimis Saxoniae, quas Episcopus monachis ereptum , sibi vindicatum ibat , sed manu magis quam jure. Abbas rem Apius in iudicium de

duxit, sed surdis Tribunalibus narrabat fabulam: nec politicae, nec sacrae leges vim adversam perrumpere valebant. Ita nec ratio, nec spes erat valenti adversario resistendi. Idcirco hic idem abbas paucis ante mortem diebus Comitem Palatinum litidem

248쪽

Eridericum ad se vocat, & extrema haec mandata ferre Antistiti rogat :Se quidem lita imparem , lege melioremeedere , atque etiam de vita jam deced re. Sed Deum Iudicem futurum, ad quem appellaret, huic vires ad tuendam aquilatem non defuturais. Pararent igitur se ambo, ut causam intra paucos dies dicerent

ad illud Tribunal, ubi gratia O potentia pretis,sola imperaret Iustitia. Illum ibi victurum, non qui plus posset, sed cujus causa aequior esset. Sic Abbas obiit; nec eventus fefellit.Pauculi dies ab obita abbatis praeterierunt, cum Anti-jam equum conscensurus, subiboee. to velut fulmine ictus corruit. Delah.bta cubiculum, decimas Hervel- Dissi densi coenobio quam primum red- in suis omnem in posterum super ea

u. h litem praescindi jussit. Cumque cuni Magde burgensis de Hildes heimen-v h. sis Episcopi ad eum reviserent,gran-ghna dc di ejulatu fatebatur: vocari se, pro- abbas praedixisset, imo jam abripi se ad divinum Tribunal, ibi judican- editu vocibus desiit. vlo Arab., ''chipresbyter, quo potissimum im-

66- pulsore in eam sententiam Antistes exarserat, horum malorum primus Anno incentor, eodem anno morte subitaria sine sacris omnibus extinctus, vel di ix. a Diabolo (ut vulgatior ferebat fama suffocatus est a. Horrendum est , o Deus, inter e-

juscemodi virgas & plagas ad Tribu

249쪽

LIBER II. CAP. III. a snal duci l Divina haec iudicia expavescens Iobus et Ecce Deus, inquit,

excelsus in fortitudine sua,& nullus ei similis in legissatoribus. Quis poterit scrutari vias ejus E aut quis potest ei dicere operatus es iniquita

tem a. a Iob.

Decimi octavi testes: Anno millesb.mo centesimo quinquagesimo quata& xi.to, Fridericoanobarbo Imper., Antistes Moguntinus , fuit,vir pius, tra-ubo' quillus, suarum rerum et & ideo Ro- mariε-rnae accusatus, ut ineptus atq; inuti-

lis muneri quod gerebat.AccessitArnoldus,qui ab Henrico missus fertur ad purgandum. Homo nequam contrarium prorsus fecit. Nam igni o-Ieum addidit, 3c quosdam Purpuratorum Patrum corrupit, atque in se vertit. Eo ventum est, ut Cardinales duo Moguntiam missi,de causa quae siverint, Henricum damnarint,& abdicarint, Arnoldum illum subrogarint. Henricus patienter id ferens, hactenus duntaxat questus est,ut diceret : Injuste iudicastis. .Appello igitur

ad Tominum Iesum, aquissimum Iud rem, ibi me responsurum exhibebo : Heniter, sequimini. Illi joco eludentes: cum praeesseru,in uillam, nos sequemur. Nec verbis eventus defuit. Nam ille

250쪽

concessit Rumore ad aures Cardinalium delato, de Henrici morte, illi iterum illudentes : Ecce, praecessit, inquiunt, nos sequemur. Secutriant profecto, dc uno die uterque subito decesserunt,&, quodajunt, misera, Altet bili mortis genere a. m provide nos Iudex noster praero. monuit: Nolite iudicare secundum

faciem et sed j ustum Iudicium judi-

marina cate b. Nunc omnibus vitiis aptari mersus larva potest, uti omnibus vasculis u operculum inveniri. Nihil tam ab- Conra- surdum, quod non pingi & defendici, possit omnes contumeliae suos h Mogu- bent praetextus, omnis injustitia sa- reperit mantelum, nihil tam in- l. a. excusabile quod non specioso no-

et ' mine possit velari. Sed has larvas &corum, haec velamina supressius Iudex de-Σ trahet. Itaque quod Paulus monuit,e. r. nolite ante tempus iudicare, quoadusque veniat Dominus , qui & illuminabit abscondita tenebrarum, remanisestabiti consilia cordium et ocCor. tunc laus erit unicuique a Deos. T. Decimi noni tet es : Leo dii coenobium S. Iacobi nobilis adolescens ingressus est religionis caussa. Qixod ubi cognatus ipsius Leodiensis Praepositus inaudiit, aegerrime tulit. Mox igitur abbati Manlianum imperium deferri iubet: Consobrimum reddat, aut vim expectet. Recusat Abbas nolentem & invitum