Exercitia S.P. Ignatii de Loyola

121쪽

sne tuo, et inserorum addici cruciatibus, absque termino duraturis. O veritas horrendat o potens demissionis motivum t peceavi, tartarum meritus sum, etiamnum peccare possum, ideoque ignibus sempiternis mancipari. Forte peceato immoriar , et aeternum damnabor. Ιmo non desunt rationes, quae probabili cruciant metu , ac tristi omino vaticinantur, me denuo peccaturum, Peccato immoriturum ac aeternum Periturum.

Age jam superbe i age pulvis et cinis, sustolle animos et in altum te erige. Post considera iam hanc veritatem aliis te praeser, et inferorum Poenas meritus de tuis tibi dotibus placeas. o vanel En ldilatat infimus animam suam i : ejus margini insides, sallente vestigium Pede quavis hora Prae-eeps illuc ruere potes; et elato tamen supercilio caput nubibus inseris, et, uescio quis heros' tibi esse videris, tui ipsius deceptor et mendax palpo. o peccandi ρronitas i enimvero quem lui meditatio humilem non reddit, is apud inferos contemptus meretur. Praeterea si damnatorum aliquis ex tartareo carcere liber emitteretur, illique poenitentia agendae spatium et copia eoo cederetur, o quibus quantisque cruciatibus spontaneisque asperi latibus suum corpus is esset castigaturus y tum ne

denuo illius blanditiis seductus in illud barathrum

deturbaretur, tum etiam ut pro tam immenso favore gratus ac mutuo in Deum amore succensus Iustitiae vindicativae anticipato censu εatisfaciendo, laesum tantae Misericordiae honorem aliqua saltem ex parte repararet.

Quidni ergo et tu idem modo facis 3 Ergone minus beneficium sit, te in seruum toties meritum eo non Praecipitari, quam illuc aliquando detru-

122쪽

xaa DIES II. MED. II.

sum, inde denuo emittiῖ Age igitur, et humilia

ωalde spiritum tuum s); corpus Vero castiga eadem omnino ratione, qua id damnatus ea inseris redux esset facturus. Firmum itaque propositum concipe vitandi illa peccata etiam venialia, saltem potiora et crassiora,

quibus hactenus excellentiae et proprius tui ipsius amor te obnoxium reddidit; et t. quidem nihil cogitandi, agendi, loquendi, quo vel Propria laus et gloria quaeratur, vel alienus honor ex invidentia imminuatur. Ad singularia hic descende. a. Nihil

vitiosum sensibus permittendi praesertim visui, gu-atui et tactui. Peculiaria designentur, nec Prius a tabula manus removeatur, quam concepta animi decreta fuerint scripto annotata; quod pariter de sequenti puncto est intelligendum. 3. Cum ex mente S. Patris Ignatii fructus considerationis Peccatorum sit, ut eorum foeditatem detestemur non solum cum dolore, sed etiam cum satisfactione

eonMenienti a); cumque hune in finem jubeat,

aliquam addi satisfactsionem seu Poenitenciam etiam exteriorem, videlicet casia tionem aliquam I. circa victum, z. circa somni et strati modum, 3. circa Usam carnem, ut inflictum sentiat dolorem, admotis, gestatisque ciliciis, funtibus, aut vectissius ferreis, mel incussis Ῥerberibus ac plagis, vel aliis austeritatis generihus assumptis 3). Haec, inquam, eum is praescribat, singillatim determina, quomodo horum usus non solum durantibus exercitiis, sed iis etiam finitis in praxin deducendus sit. Triplicem enim v ldeque nobilem teste eodem Auctore ejusmodi exterior Poenitentia effectum Parit. Nam per . eam I. Pro delictus ρraetervis

123쪽

nonnihil satisset, a. Vinca sumsum homo, inferiorem sui Partem, quae Femualitas amellatur, superiori, hoc est, rationi subjiciendo. 3. Faeuitis impetratvir illud gratiae dicinae donum , quoia quaerimus et Utamus, Pina, intimam cordis con-Ditionem de Peccatis et abundantiam lacrimarum, aut dubia alicujus, quod nos angit, resolutionem si Triplex haec utilitas magnum procul dubio incitamentum est ad eiusmodi operum exercitationem sibi familiarem reddendam ac constanti lege re- Petendam. Praesertim cum plurimum conducant ad extirpandam duplicem illam vitiorum radicem, cuius execratio considerationis huius scopus suit, sUerbiae Milicet ac sensualitatis; quae Praecipua sunt impedimenta, unde ab aurea illa indisserentia, et quod consequitur, ab ultimo fine nostro abducimur, abstrahimurque. Notandum a Sequens examen alatus assumendum est M tempore leetioni spirituali sub vesperum de-χ stinato, vel alias libero et nulli sacrae lanctionis destinato. Id quod etiam in posterum cum v ejusmodi examinibus status observandum erit. n

Hodie in geminis meditationibus autemeridianis Peccatiorum malitiam summo animi nisu detestati sumus. In consideratione pomeridiaria ulterius progressi, ipsas quoque earumdem radicas i ibidem ad finem.

124쪽

saltem praecipuas, superbiam scilicet etybilantiam execrati fuimus. Verum cum haec duo monstra superbia nimirum praVusque sui ipsius amor sint veluti ejus generis hydrae, quae plurima variaque in capita exsurgunt, hinc ut nos ipsos cognoscere, nobisque magis cavere discamus , haec etiam Praesenti examine monstrorum capita investigabimus, ut latens eorundem Virus probe edocti, monstra etiam ipsa, unde haec pullulant capita, indignatione quadam aVerSemur. I. Inprimis igitur Doctore S. Thoma superbia, quae est inordinatus propriae excellentiae appetitus, non solum est Peccatum ex genere suo lethale, speciale, omniumque gravissimum; sed insuper est aliorum sons et initium quasique mater et regina ,' cum habeat uniMersalem quamdam

influentiam in omnia seelera i , atque reliqua inter vitia principatum quemdam dominationemque obtineat. Ejus vero filiae potissimum sunt sequentes , nempe vana gloria, ambitio, hypocrisis, ira, invidia, detractio , odium , praefidentia , aliorum contemptio, jactantia, arrogantia , PraesumPtio , pertinacia, ingratitudo, inobedietatia, rebellio. Nam superbia de se vane gloriatur, honores ambit , sanctam se simulat, depressa irascitur, sibi praelatis detrahit et iuvidet, odit suos contemptorqS , sibi sola sapit, alios spernit, sua superbe jactat, omnia sibi arrogat, cuncta de se audax praesumit. Denique pertinax est, ingrata, inobediens, rebellis. Haec foecutidi hujus vitii progenies est. Quapropter temetipsum modo ad conscientiae tribunal evoca, et inquire, i. an singulas actiones praemissa et continuata intentione bona ad su-

125쪽

pernum ordinem eleves; vel num potius inanem per eas gloriam aucuperis. An teipsum tuaque opera plus aequo aestimes, in iis tibi stulte complaceas, eadem verbis tui ipsius praeco vane extollas, atque ea etiam ab aliis sciri, probari ac palam laudari cupias. I. Inquire, an non etiam tu ames Primos recubitus et Primas cathedras si): et lacito ambitu ac simulata sanctitate prenses viri docti aut sancti famam, vel secteris honorificum aliqnod om-cium, dignitatem aut eminentiam, talibusque te

prae aliis dignum existimes, vel saltem an aegraeferas, si munia non nisi vilia, loca non nisi in Commoda obscuraque tibi obtingant. An nullis invidiae stimulis animum cruciari sentias, si aemuli ad altiora, te neglecto, esserantur. An Donirascaris, si honorem tuum minui, vel laedi oveniat, hujusque rei auctores odio prosequaris, injuriis assicias, vel iis detrahendo, deprimere eOneris.

3. Inquire, an non etiam tu iis annumerari merearis, qui sibi solis sapiunt, alios contemnunt, sua solummodo iactant: qui summa sibi omnia deberi arroganter putant, solos se magnis rebus gerendis pares iudicant, suoque iudicio pertinacius adhaerent: qui beneficiorum ingrate obliti, Oxcusso obedientiae jugo, si non verbis et factis , aallem mente et sensu rebellant: qui cupiunt a communibus oneribus eximi, et tamquam emeriti singularibus privilegiis frui : quique nequiter se humiliant, dum se submittunt, ut eo altius extollantur :Ex rudi hac tabula cognoscere poteris, quam alias hoc vitium tua in anima radices egerit, iisque ope examinis particularis stirpilus eradican-

126쪽

lis sedulam deinceps operam curamque impende: uno verbo: sVerbiam nunquam in sensu tuo

II. Superest alterum adhuc monstrum, quod nobis in via purgativa versantibus debellandum occurrit, scilicet inordinata sensualitatum ac commodorum appetentia seu Philautis, quae, aequo ac superbia, late in animis hominum dominari consuevit, et qua victa atque perdomita, veluti primario sonte obstructo, innumeri pariter vitiο-xum rivuli sua sponte areSCent. Porro haec sensualitatum ametentia alio nomine etiam concupiscentia dicitur, quae secundum Aquinatem et ) est appetitus rei delectabilis

Secundum sensum, hoc est talis delectationis, quam anima mediante organo corporeo percipit, V. g. mediante visu, gustu, tactu, etc. Εjus filiae sunt gula, ebrietas, acedia, luxuria, otium, curiositas, invidia, ira, etc. Igitur te examina, an non etiam tu in cibo et Potu gulae nimium indulgeas, molliori lecto aut veste vel diuturniori somno cuticulam foveas, carnis illecebras secteri sy recreationibus inhies, labores horreas, otio vaces, oculis frena laxes.

aliorum commodis ac placidae quieti invideas, tibi eam turbantibus indigneris, amicitias singulares colas, inordinato affectu parentes et pro-Pinquos prosequaris λ et quae his similia sunt. Itaque scrutare, quibus potissimum ex his vitiis te obnoxium sentias, iisque extirpandis quo' iidianum pariter examinis particularis remedium adhibe, memor illius Thomae a Kempis effati :

vere nos ψsos ducis'imus ρer inordinatum amorem, quem ad carnem habemus. Nam quanto am-

127쪽

RTAMEN ra plius tibi 'si nunc parcis, vi carnem sequeris. tanto durius Postea lues, et majorem materiam

eo urendi resemas i). Idcirco quidquid peccasu corrigas atque emende . Monitum a Sequentis meditationis de inferno punctuma, primum erit percurrendum, antequam eam. Ruspicemur, V. gr. sub ipsa ad eamdem prae- η paratione. Quartum vero punctum, si eidem Μ expendendo sub ipsa meditatione tempus non

v suppetat, eadem sicilia erit perlegendum. Qui- η bus vero biduum exputandis hodiernae dieis materiis impetidere libet, ii prima duo pun-

η cta hodie, reliqua cras consideranda aSSu-n inani P.

DE INFERNOmnetum L. Poena cor oris. Damnatus in suis sensibus et membris patietur dolores et poenas. I. Omnes ροssahitis, quarum capax est, et quidem junctim, non solum unam vel alteram, neque solum eas , quarum notitiam noster intellectus habet; sed omnes omnino actu possibiles, et quotquot a nobis excogitari possunt dolores. Omnis dolor irruet smer eum a , omnis. Ad haec quis non cohorrescatῖ Plura millia diversorum cruciatuum testo

128쪽

Galeno solum caput humanurn perpeti potest. Eteni hos omnes eosque una simul patietur damnatus. Innumera sunt cruciamenta, quibus oculi et aures, Viscera et renes, manus et pedes et caeterae corporis partes assci possunt, dum calculo , podagra, volvulo, torminibus aliisque morborum generibus tentari possunt. Et ent haec omnia eaque una simul patietur damnatus. Concipe animo omnia omnino supplicia, quae tyrannorum ferocia, tortorum saevitia, haereticorum furor, Turcarum crudelitas ubique terrarum ab orbe condito excogitavit ac in usum deduxit. At eniliaec omnia eaque una simul patietur damnatus. a. Et quidem patietur in gradu intensissimo ;sinito tamen ac peccatis congruente. Auctore S.

Thoma 1 minimus doloris infernalis gradus

major est omnibus martyrum tormentis, morborum cruciatibus, latronum suppliciis simul et collectim sumptis. Quam vehemenS ergo quam que magnus sit oportet summus infernalis cruciamenti gradus y Ahi modicus non raro dentium dolor vix non in rabiem nos agit. Quid ergo erit, omnem illam tormentorum molem instar globi toto sui pondere prementem, et intenSo acerbissimoque doloris sensu torquentem sustinereῖ3. Idque continue. Heul continue , sine ullo unquam intervallo , sine ullo unquam lenimine aut solatio. Quamdiu in terris degimus , dolores atque aegritudines cessant aliquando, vel aliqua saltem ex parte levari possunt l

In supplemento q. roo. a. r. Consentit. Augustinus aerm. 1Ῥ de tempore, dicens: quae quisque graWia PatituΓ, in comParatione aeterni ignis non tantum parMa, sed nulla sunt. SuGagatur Chrysostomus hom. 49. ad pop. Antioch.

Pone ferrum, ignem ac bestias, et si quia his dissiculus; αι-

129쪽

DE INFERNO 3 29

at vero in illa crudelitatis arce, in sulphureo illo, ut ita dicam, aeternitatis Vaporario non solum refrigerationis aut interspirationis nihil quidquam est, sed nec fore sperandum. Mi intolerabile nobis supplicium soret, sanos unam noctem mollissimis plumis impositos decumbere in idem semper latus insistendo; quid ergo erit, eodem loco, et eodem semper situ atroces inter rogos Continenter haerere, cruciari, ardere ; et eadem ipsa semper doloris acrimonia elapsis etiam plurimis antiorum millibus torqueri, quam quis subprimum illius ergastuli ingressum sensit; quin interea vel temporis lapsu vel patiendi assuetudine eruciatus doloresque illi quidquam de vi sua atque incredibili acerbitate remittant Θ Ο mortales i quis poterit hasitare de vobis cum igne hoc d orante 2 quis cum his ardoribus se i

Punctum II. Poena animae. Sola haec emitatio immane

tormentum erit cuique reproborum: Deus mortuus est in eruce, ut me salvaret, et tamen sum damnatus. Christus omnem suum sanguinem su-dit, ut tartaro me eriperet, et tamen sum damnatus. Spiritus S. nihil non egit, ut astris me insereret, et tamen ego abi cadiis, montes, su-Per mel) a ego sum damnatus. Ego Christianus ... Religiosus ... Sacerdos . . . tu Ecclesiae sinu educatus, verbis Mei enutritus 3 : in religionis portum mediis ex fluctibus subductus , pane vitae toties saginatus . . . abi ego, qui Procoelo creatus sum, qui inferorum supplicia toties

130쪽

meditatus sum, qui tot alios viam salutis docui ego, heu ego ipse perii la. Et mea cu*a Perii . . . Ab potuissem et quidem tam facile potuissem salvari. Abundabam mediis, assiuebam gratiis, impellebar exemplis. Eni eadem ipsa coelestis corona, qua nunc ille meus olim collega redimitus gaudet: illa ipsa gloriae stola, qua meus iste Socius modo amictus fulget, mihi suerant destinata. Si tu bono, quod coeperam , perse Verassem, iam, et ego . . . Sed proh dolor l) in costans nolui. Perii, quia ipse id sciens volui.

3. Idque volui o colles t operite mel) i propter Mugillum hordei et fragmen Panis a) pro lentis edulio 3) et Paululum mellis ), cujus vel

meminisse pudet. Ahi propter momentaneum et leve voluptatis nunc aeternum tartari pondus sustineol . . . Ita Summa: ego tot gratiis praeVentus, mea culila et ex Pura puta malitia, Propterrem, si in se ipsa consideretur, levissimi momenti, in hoc omnium malorum barathrum deveni.

4. Et quidem ambulando et ias dissiciles 5 de-

Veni, plus miseriarum, laboris et taedii in mia iniquitatis et Perditionis 6) sustinendo, quam perserendum fuisset per semitam virtutis gradiendo. Ah l in selicem mel carius mihi infernusquam electis coelum veniit; et plus molestiarumae aerumnarum mihi tolerandum fuit, ut perpetuo arderem, quam Beatis, ut sempiternum gauderent. Ita gemunt in inferno hi , qui pec- a 'erunt, ac tu malignitate sua consumpti sunt Θ). Et hoc est illud lamentum , haec illa seralis