장음표시 사용
141쪽
insecta haec pallore membra intuere. En i usquo huc venies, velis, nolis, usque huc venios, et non procedes a lius; hic confringes tumentes fluctus tuos si). Omnis haec, qua modo excellis, nominis magnificentia, munerumque splendor sub mortem moliae nisula dissoluetur 2 . Tunc illa omnis commentitia amplitudo dignitasque transissiit tanquam vestigium hominis 3 . Cum extinctorum sunalium
fumo tua omnis fama in auras abibit. Cum cam- Panae sonitu tua omnis recordatio evanescet, juxta illud, quod huic sententiae commode aptari potest: periit memoria eorum cum sonitu ). Uno Verbo: Post hoc eris, tanquam non fueris 5 . Cujus nominatum est nomen gloriae usque ad extremum terrae M is, ait regius Psaltes, cum interiarit, non descendet cum eo gloria ejus ); sed disparebit sicut et isse nocturna 9 ; ut fugiet ωelue umbra 8 , admota luce mortualis candelae. Haecacis, et tamen huic nebulae, nihilo, umbrae toto appetitu tam avide inhias. o superbel mors te opinione citius, fortasse
hoc inense cunctis decorum nominibus, munerum praerogativis, naturaeque ornamentis exutum in
loculum abjiciet, ubi non iam magnus, excellens, magnificus, sed esca vermium , cineris pugillus, laetidum pus, imo jam nihil eris. Tunc autem quid proderit multarum litterarum gloria floruisae, Plures annos ad clavum sedisse, per omnes honorum gradus ad summas diguitates evectum suisse, si propterea animae in purgatorio igni aedendum sitῖ Nempe, omnia fui, etiam talis cum illo Imperatore exclamabit, et nihil mihi prodest,
142쪽
nisi quod sub mortem cruciat fuisse. Et profecto ita est: nihil prodest, candelabro impositum suisse, nisi quod sub mortem cruciat fuisse. Elapsis aliquot ab obitu diebus apparuit socio Religiosus quidam et tristi gemitu in haec verba prorupit: Theologus sui, et nihil est: Concionator sui, et nihil est: Superior fui, et nihil est: Religiosus sui, et hoc aliquid est. Quo dicto in auras abiens videri desiit. Eni quae in hoc mundo
tantopere aestimantur, in altero ne quidem attenduntur. Ergo vanitas est, honores ambire, et in altum
statum se extollere i). Ergo stultitia est, inani supra alios excellendi appetentia a laudata indisserentia, et quod consequens est, a virtutis vel mitam a salutis semita longe aberrare. O morsi quam potens es humilitatis magistrat Certe qui in hae schola superbiam non dedocetur , hujus desporanda est cura.
Punctum III. Mors docet nos fugere carnis iuecebras , quae tertium sunt beati illius aequilibrii ac sanctioris vitae impedimentum. Ο animal veni et vide et .
Veni ad sepulchrum: mido cadaver tuum. Contemplare, quid tandem sit illa caro, cuius amore damnationis periculo te exponis, aut a persectionis via abhorres . Eul illa duo calvariae soramina erant tui oculis ortasse innocentiae scopuli. Tabida haec et ab- rosa carnium seu stula erant os tuum et lingua , funesta gulae instrumenta. Excavatus hic vermium nidus erat venter tuus, quem iustar Dei habuisti. Tabificum hoc putredinis coagulum Corpus tuum
143쪽
erat, illud amoris proprii idolum, cui conscientiam toties victimam immolasti. Age iam, manibus prehende hanc calvariam, palpa haec ossa, revolve bos cineres , inspice purulentam have massam. Responde ergo: an non a
mentia est, propter has, quas vides corporis tui exuvias, ab ultimo fine suo deviarey ab illa coeusti indifferentia deflectere, et persectiori Numinis se vitio nuncium remittereῖ An non Vesania est, mea totius vitae labores, curas et vigilias in id unum ampendi et quidem ab homine christiano, ut huie Aetido sordium sacculo ad breve tempus bene sistut eommodius dormiat, delicatius vivat, metrus nutriaturi, et interim animae curam in postremia habereῖ o terra, terra, terrai audi sermonem Domini i : nemo potest duobus Dominis semire ah nisi carnis ingum excusseris, nunquam servies Dao quo voluerit modo. Fructus ex hac meditatione oolligendus est eou- stans execratio illorum trium impedimentorum, quae nos potissimum ab aureo illo mentis aequilibrio avocant, ac ab ultimo sine abducunt ; et
quae a S. Ioanne vocantur concupiscentia carnis , ConcViscentia oculorum et sUerbia misae 3 . Mucius. o supreme vitae ac mortis arbiter Deust credo me moriturum; nam tuo jussu Omnes morimur, et
'estit aqua in terram dilabimur D: et quidem inopinato; cum Christus dicat: qua hora non ρM- ωαι, filius hom/ms moniae s). Credo errorem in
morte bene obeunda vel semel admissum nec aeternis lacrimis expiari posse; nam ut divino ad-
144쪽
i 44 Disis lil. MED. I. monitu cognovimus signum , in quocunque loco eiderit, ibi erat i). Credo me cunctis rebus spoliatum, et omni honore exutum ex hoc mundo migraturum in alium, hocque corpus meum in putridum cinerem vertendum, et foeda putredine consumendum esse secundum illud Spiritus S. effatum: ρulcis es, et in ρυι rem reMerteris a). Haec, inquam, credo , quia tu o aeterna Veritas, id affirmasti. O superil haec me credere palam profiteor, et
tamen vivo, quasi nunquam moriturus , aut S. eunda morte primae vitium emendaturus. . Vivo, quasi haberem hic manentem cisitatem 3 , totus terrenis immersus, ac vani honoris stolide avidus. Vivo sed vile carnis mancipium; et hoc coagulum sordium, putrem hanc escam Vermium caeco amore ita depereo, ut illius commodis innumeros virtutum et gloriae gradus sacrificare non horream; vivo animae ita prodigus, ac illius suturae sortis adeo incuriosus, quasi unus interuias esset hominis ac jumentoriam, et aequa utriuSque conditias .... et
nihil haberet homo jumento a liua ).
O Dominet cibus linearum, sanies ac Pus merum Bum, imo ipso pulvere, cinere et nihilo quid foedius sum; et tamen ego ausus sui Proterve cou- surgere contra te omnipotentemῖ ego te abjicere ausus sum Post hoc corpus meum, illius infruni
tam libidinem, superbiam et habendi cupiditatem tuae sanctissimae voluntati praeponendo. O coelii ergone in eam miser dementiam prolabi potui, ut amore putridi hujus corporis Deum irritarem, conscientiam laederem, gratiam perderem y Heu totis artubus cohorresco, dum quae suci per-
145쪽
DE MORTE 145 Sed poenitet, o Domine, poenitet me impudentiae meae, meae me insaniae pudet. Utinam prae doloris vehementia cor mihi medium disrumperetur. At fixum est; posthac triplici illi concupiscentiae carnis, oculorum et vitae perpetuum inferam bellum . Prius missa e coelo fulmina corpus hoc in cineres redigant, quam ut vitiosum quid sensibus permittam. Mortualis candelae radiis illustratus agnosco et detestor mundani honoris inanitatem. Pereant nugae, crepundia vanaequores omnes, quibus hactenus mens tenacius assixa haesit, ne mors inveniat, quod invito rapiat. Tu, o Dominet triplici hoc vinculo solutum libertati filiorum Dei restitne; et da aemulari indiseserentiam cadaveris, cui idem prorsus est loeulo ligneo aut stanneo includi, vestibus preliosis aut vilibus indui, honoribus aut vituperiis assici, duro aut molli tumulo inferri.
I. Via purgativa, cui prima haec exercitiorum hebdomas respondet i), et quam heri eum meditatione de lapsu angelorum auspicati sumus, ex mente Ascetarum triplicem sibi praefixum habet
scopum, 2. Peccatiorum exocrationem, a. eorundem
dicum extimationem, a. sui *sius cognitionem. Nam ulceri, quod ignoratur, nullum remedium adhiberi potest; ergo necessaria est sui cognitio.
146쪽
i 6 DIES II. LECTIODeinde morbo, qui amatur, medicina non quaeritur; ergo necessaria est Peccatorum execratio. Denique nisi aegrotationis causae e medio tollantur, id est nisi vitiorum stirpes, rebelles scilicet appetitus eradicentur, Sanitas nunquam plene recu- Perabitur; ergo necessaria est vitiosarum radisum extimasio; alioquin non obtinebitur desiderata mentis purgatio. His enim praecipue adjumentis a defectuum lolio expurgatur anima, et ad proferendos postea virtutum flores commode aptatur. Porro quam accurate tria haec puncta in prima hac exercitiorum hebdomade executioni mandentur, atque idcirco quam stricte in ea illa omnia Proponantur media, quas ad animam Purgandam
pertinent si) partim ex Directorio a , partim ex
hactenus dictis et adhue dicendis abunde patet. Nam heri per considerationem tum malitiae peccato propriae, tum poenae eidem debitae ad dolorem de praeteritis, et horrorem a futuris ejusmodi noxis, atque adeo ad illarum execrationem vehementer incitari atque impelli nos sensimus. Praeterea nimium amorem proprii commodi pra sertim et excellentiae tanquam primariam piaculorum radicem pro viribus extimare curavimus , idem opus ob rei arduitatem hodie quoque in meditatione prima urgentes: et quod in posterum etiam faciemus. Cognitioni vero sui φsius obtinendae, ad quam comparandam hesterna meditatio secunda, uti et consideratio annexumque bule examen plurimum adjumenti attulerunt, hodierna etiam dies maximam partem consecrabitur. Ita ut privia haec hebdomas viae purgativae vel maxime
Quod autem tantum temporis ac laboris acquirendae sui ipsius cognitioni tribuamus, ratio est,
147쪽
quia plena sui nihili notitia ad demissionem et odium sui lucidissimam praefert facem, ae e medio tollit illud princeps obstaculum sensualitatem scilicet et superbiam), quo Plerumque abstrahimur ab illa fundamentali indisserentia Deo serviendi quo voluerit modo. Quippe repugnat, ut
quis sui co oris misctriam et animae maluiam ρο- nitus agnoscat, quin simul seipsum odisse et despicere discat. Unde iterum mirabilis exercitiorum praestantia et nexus elucet; nexus quidem . quia omnia miro ordine cohaerent, praefixoque sint presse respondent: praestantia Vero, quia theologiae asceticae principia practice docentur, et anima iacili ductu per viam Purgativam ad illuminativam deducitur. II. Quod autem intima haec sui agnitio tertiussit fructus, ex mente S. P. Ignatii prima hebdomade colligendus, docet Directorium his verbis: quare hoc ρrimum curari debet in eo, qui facit excrcilia, Mί quam maximam sui ipsius acquirat
cognitionem, considerando causaS, Origines et radices mitiorum i). Item: quare huc omnia dirigero
debet, qui facis exercitia, ut suam abjectionem et militatem agnoscat, eamque ex animo sentiat a). Ad hanc autem iacilius acquirendam tria vald insignia S. Pater assignat subsidia, nempe I. Primum orandi modum, a. conscientiae inamen, 3.
consessionem generalem 3). Ad primum orandi modum quod attinet, is in eo consistit, ut quis
diseurrendo circa Praecestia Dei aut Ecclosiae, et circa seρtem Peccrata custalia, et tres Potentias mnimae ac quinque sensus ), singula ordino dia
148쪽
scutiat, attendendo, quo Pacto illa semaveris i), istis se polluerit, his vero usus vel abusus sit 3 Quid aliud autem hoc est, quam penetrare in profundum ab si, et cor hominis intueri in absconditas ρartes et , illius intimos recessus diligentissime investigandoyQuam essicax vero remedium duplex conseientiae examen tum quotidianum tum generale quod exomologesi praemittitur 3 sit, ut homo incipiat verire oculos suos ad cognoscenda Peccata vitae praeteritae 3), ac praesentem statum animae, ipsa res per se loquitur. Illud enim est sicut lucerna in loco obscuro ), illuminans abscondita tenebrarum 5 . Et hinc S. Ignatius mox initio exercitiorum de utroque agit, ut oStendat, quo ea sibi loco sint; eorumque praxin Primo statim die
Post datum fundamentum 6 explicari, priorisque
usum etiam deinceps singulis diebus Per quartam horoe partem continuari cupit ), ut eorumdem subsidio nos ipsos intimius nosse discamus. Denique quam potens acquirendae sui ipsius notitiae adjumentum sit confessio generalis vel a toto, vel saltem a longiori vitae tempore retexenda, patet ex Directorii verbis, quae sic habent
hoc enim usu compertum est , eam magno eremultis profuisse ad cognitionem sui et emendationem 8 . Nec mirum; revocatis enim in memoriam commissis hactenus peccatis, facile est, etiam i- Psorum sontem detegere; praecipue si diligentieXamine scrutemur, cujusnam rei amor vel odium, desiderium vel fuga, spes aut timor nos pelliciat
149쪽
ad perpetranda illa piacula, quae ordinaria consessionum materia sunt. Inde constat, quam utile medium consessio generalis sit perveniendi ad cognitionem sui, et quam merito eam S. P. hunc ipsum ob finem per decursum primae hebdoma dis conscribi, sub ejus vero finem fieri cupiat. III. Cum vero S. Auctor hanc sui notionem non solum speculativam sed practicam esse velit ac talem, quae etiam ad sui emendationem tendat i , vitia execretur, eorumque radicem exstirpet; hanc ob rem tanquam aptissimum his omnibus essiciendis subsidium assignat examen PGrticulare, quod pariter mox in Primo congressu POSt tum fundamentum proponi jubet, utpote statim eum ipsis exercitiis inchoandum, et deinde etiam iis finitis toto vitae te oro singulis diebus continuandum ca). Quaenam autem puncta examen tum quotidianum tum particulare eotia plectatur, juverit hodie
ex ipso exercitiorum libello perlegere nisi id primo iam die factum sit , ut si fortasse naevi aliquid in eorumdem praxin irrepsisset, statim Corrigatur. Ex his denuo patet, quam verum sit superfluum nihil, nihil temere et sine consilio positum ita aureo hoe Ignatii libro contineri, quod ad praefixum sibi scopum nota recta seratur, aut adiumenti plurimum praebeat, et quantopere errent illi, qui hanc de examine particulari, generali et quotidiano materiam parum apte censent Pro operis dignitate mox fundamento subjungi aliisque omnibus praemitti.
I. Enarratis hactenus idoneis sui ipsius cognitioni acquirendae subsidiis, jure accenseri meren-
150쪽
tur geminae meditationes de morte et judicio , quam materiam tractari posse S. Pater ipse declarat i): Directorium vero vix non Praescribit, dum ait, Oxercitia de morte et Iudicio rarissime ο- mittenda esse et . Nec immerito; nihil enim adeo luculenter ostendit miseriam cor oris, ut mors: nihil adeo manifeste patefacit malitiam animae,ut judicium. Ex utroque luce meridiana clarius patet, nos non aliud esse quam nihilum et Peccatum 3): nihilum quoad corpus, Peceatum quoad animam, seu ex toto nihil; cum etiam peccatum sit nihilum inserno dignum. Unde patet, geminas has de morte et iudicio exercitationes insigne adiumentum esse cognoscendi se ipsum, atque adeo acquirendi despicientiam et odium sui, utpote
quae intimam sui notitiam necessario Consequuntur.
Et profecto nunquam corporis miseria et nihilum evidentius apparet, quam aliquot a sepultura diebus. Heul quam triste illud tunc, quam foedum ac terribile spectaculum praebeti Sine, totius hor. rificam rei tragaediam accuratiori indagine inspiciamus. Initio cadaver versicoloribus maculis, mox totum rancida nigredine sparsum squalet. Ex sa-cie, brachiis, pectore, pedibus exsudat mucescens spuma, et foetidus quidam mucor, grassantis intus putredinis signum, quae paulo post in extimarn quoque cutem facto impetu undique erum- Pit. Ubique mucida, turpis atque albida sanies ex omnibus membris vi tanta emanat, ut corpus ei ad aliquod tempus quasi innatare Videatur. Ex tanta hac corrupta putrique materia, quae partim extrinsecus defluit, partim intrinsecus conssuit, enascitur incredibilis copia vermiculorum,
o Ad finem exercitii quinti hebdomadis primae. a C. i5 n. 4. 3 in Concit. Arausicanum.