Exercitia S.P. Ignatii de Loyola

발행: 1835년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

nondum es secura; bino geminam tuter aeterni-iatem felicem et infelicem constituta , ac suturae sortis ignara paves et trepidas. Verum quare trisιis es anima mea, et quare

conturbas te 8 Spera in Duo i), qui potest te ,

scit et vult salvare; eum peccata tua, utut ma-gua, tamen semper minora sint miserationibus ejus. Pater est, qui infirmitatum filiorum miseretur, qui novit figmentum nostrum, et cujus miserationes sunt suster omnis Uera ejus a). Et

certe qui filium dedit, num coelum negabit pCerte pupillam Dei laedit, de illius clementia quidissidit.

Ad haec ad-eatum Mibes apud Patrem Iesum Christium justum 3 . Illius vulnera interpellant pro te, illius dono tuus est sanguis Christi, tua sunt vulnera et merita Christi. Haec Iustitiae appendendo plus solvis, quam debes. Ecce amortuus erucifixus caput incIinat ad osculum, brachia extendit in amplexum, latus aperit in asylum. In illo itaque spera. Deinde defixo in Crucifixi essigiem obtutu, quasi propediem moritu

rua, subjunctos virtutum actus magno cordis affectu elice, Credo in te summe veridicum. Humilio myante te, cum sim nihilum. Doleo propter te os sensum summum Bonum. Propono potius mori,

quam foedari etiam veniali peccato. bero a tua misericordia veniam, gratiam, gloriam. Amo tu summe amabilem uilice propter te super omnia ex omnibus viribus meis. Gratias tibi ago summe benefico ob tot per vitae cursum collata mihi beneficia. Desidero ad te ultimum finem meum. O anerosancta Trinitast da gratiam finalem.

172쪽

r a Dira III.

Cupio dissolvi et esse cum Christo. O gandia vero infinita, quae praeparavit Deus diligentibusael o Deus meus et omniat Volo absolvi sacramentali ter, et lucrari omnes indulgentias in morte lucrandas. o Dominet in manus tuas commendo

spiritum meum. Iesul Mariat Iosephi S. V.

Sensa animae Post moriem His virtutum actibus elicitis finge cogitatione te expirasse, relictoque hoc mundo ingredi in domum aeternitalis , iudicio sisti, purgantibus flammis addici; deinde flexis adhuc ad oratorium genibus quam brevissime sequentia perpende. I. Quando anima corpore egressa, relictis tuis illis tam variis rebus ex cubiculo mel domo tua in alterum orbem migrabit, quo tunc oculo aspiciet tuas illas reculas, tuum illud cadavery... Quomodo vellet tunc hoe habuisse, illis vero usam

fuisse λ Quale tunc de honoribusῖ de commendata hactenus indisserentia iudicium seret λα. Quid sentiet sub primum in lustricum carcerem ingressum de malitia peccati venialis, de voluntaria vitae asperitate, de virtutis persecti nisque studio λ Αge, quid prodest nunc, Per Vitae cursum omnibus commodis, dignitatibus, deliciis abundasse, et sic purgantes flammas auxisse λ Contra vero, quid nocet miserum, Pauperem, contemptum vixisse, et sic piacularis ergastuli poenas evasisse vel saltem minuisse λ3. Si mortuo tibi ad vilam redeundi copia fieret, simulque ab Angelo custode praediceretur,

is Post me em denuo Vita concessurum, quam

173쪽

CONSIDERATIO 173brevi hoc tempore vivendi rationem inires p His aliquantum perpensis et renovatis, quae hactenus sormaveras, propositis deinceps te gere tanquam homo a morte redivivus, et a judicio ac purgatorio redux, cui post unum circiter mensem do- nuo sit moriendum. Enimvero bemus ille servus , quom, cum venerit Dominus ejus, in onerit sic δε- cientem , seque parantem. Amen dico mobis , quoniam svor Omnis bona sua constituet eum si).

DE FILIO PRODIGO

Punctum LConsidera filium prodigum accepta substantia sua Porum Proficiscentem in regionem longinquam a , ubi tres circumstantiae sunt Perpendendae: I. unde, R. quo, 3. quare Proficiscatur. Inprimis discedit a patrum optimo a quo tenerrime amabatur, ex domo paterna ubi omnibus abundabat, a domesticis et notia a quibus summopere colebatur. a. Et inde concedit in regi nem longinquam, sibi ignotam, a Patria remotissimam, terram tenebrosam et OPortam mortis caligine, terram miseriae vi renebrarum 3). 3. Illucque concedit ex mera petulantia, levitate, protervia; quia nolebat vivere in eo loco, munere et statu in quo eum pater degere volebat, nemp. in domo paterna , in societate morigeri fratris ,

174쪽

i DIES III. ΜED. III. inter occupationes domesticas, ob cuius aequilibrii desectum postea incidit in tot tantasque

calamitates.

Hanc parabolam jam tibi applica et historiam

esse deprehendes. Nam omne peccatum g Veest discessus a Deo, separatio a Deo, desertio Dei. Quotiescumque ergo lethali noxa te obstrinxisti, Deum deseruisti, ab Deum l patrem tui amantissimum, providentissimum, liberalissimum, centrum omnis selicitatis et gloriae, sontem omnis quietis et laetitiae. Et abiisti, o te infelicem l ad statum peccati , quo nihil remotius a coelo, ad sontem omnis perturbationis, ad centrum omnia miseriae et calamitatis. Idque secisti propter . . . heu plura loqui prohibet pudori item a tuo Creatore toties elongasti fugiens i), quoties a servore in toporem prolapsus dereliquisti fontem aquae visae , et fodisti tibi cisternas, cisternas dissistatas, quae conisuere non υalent aquas a . Quoties ob desectum aureae illius indisserentiae etiam tu vitam

transigere statuisti alio in loco, munere et Statu , quam supremum Numen ab aeterno ordinaverat.

At vero, o quot assiictionum ea tibi res infelix origo fuit lo pater misericordiarum i equidem jure metuo, ne etiam me seriat illud sulmen, quod israelitis intentasii, mos reliquistis me, et ego relinquam vos 3 . Verum, licet ego abjecerim, quoa est filii; tu tamen non amisisti, quod est patris. Hinc miserere mei, et funiculis gratiae, vinculis cha xitatis sugientem reduc ad te.

175쪽

DE FILIO PRODIGO

Punctum LL. Considera filium prodigum porcos Pascentem si , et quidem x. nudum et egenum: coeρὰ 's- . a. Prae fame morientem: fame pereo. 3. Da- relictum ab iis ipsis , quibuscum substantiam suam dissipaverat: - esit uni cistum. 4. Ab illo ipso, cui servierat, domino crudeliter habitum: misit illum in viliam suam, ut Pasceret Por oos. Eni figuram animae, omnium Conditorem per lethalem noxam omnino deserentis, vel Perveniales culpas a statu servoris ad statum teporis tamquam in regionem longinquam declinantis. Nam etiam talis anima dissipat substantiam suam, nem Pe gratiam, tempus, talenta, vivendo si non luxuriose, saltem parum religiose. Quippee iam illa I. est ntida eι egena: nuda, quia stola gratiae' exula: egena, quia divinis luminibus et auxiliis destituta, et ab hostibus tartareis male pessimeque habita. a. Etiam illa fame perit. Fastidit enim coeli manna seu meditationem , fastidit panem angelorum, sacram Eucharistiam, horret reliqua pietatis exercitia, quibus animi vigor austentatur, solis siliquis, nempe sensualitatibus, illecebris, commoditatibus stultissime inhiat. 3. Etiam illa destituitur, ridetur ac proditur ab illis ipsis, quorum amore Numen offenderat; justa talionis poena, ut quae Creatorem ob

res creatas deseruit, ab his quoque pari perfidia deaeratur. 4. Denique ab illis ipsis passionibus

ravisque appetitibus, quibus coecam servitutem servit, misere habetur et tractatur. Illa ipsa superbia in summas eam confusiones, ille ipse

commodorum amor in maximas eamdem mole

176쪽

DIES III. MED. III.

stias perducunt praecipitantque. Quin imo sicut filius prodigus eviebat in Ars me trem suum siliquis, quas Porci manducabant, et nemo illi dabat i, ita etiam tali homini illae ipsae voluptates, quarum spe summum Bonum dereliquit, vel negantur vel subtrahuntur, vel per immissa taedia et conscientiae morsus horrendum in modum amarescunt. O vere miserum ac deplorandum talis animae statum lo quam bene interea huius prodigi germano

fratri apud patrem fuerati Longe majores miser hic transfuga expertus est dissicultates velificando appetitui, quam domi subire debuis et serviendo patri. Eodem modo servidi in via virtutis longe

minores sentiunt molestias obediendo gratiae , quam dissoluti cedendo naturae, et viam teporis decurretido. Nempe, qui timet Pruinam, irruet

auster eum nix u); et qui fugit Grma ferrea, bruet in arcum aereum 3 . Punctum III. Considera filium prodigum ad partem reVertentem 4 . Tria eum ad hoc impulere incitamenta,

s. recordatio selicitatis praeteritae, et abundantiae domus paternae: mercenarii in domo Patris mei abundant panibus. a. contemplatio praesentis mi-εeriae: ego hic fame Pereo. 3. Consideratio misericordiae optimi patris: ibo ad Patrem. Haec eadem motiva rite expensa etiam tibi persuadebunt seriam mentis conversionem ad Deum, celeremque reditum ad finem ultimum. Nempus. memoria felicitatis illorum annorum, quibus Creatori unice serviendo, et virtutem generoan .e

177쪽

DE FILIO PRODIGO λ 7 7 tando coelesti pace fruebaris. I . Comparatio ni seriae praesentis status teporis cum beatitate prioris status servoris, solus ubi Deus sapiebat. 3. Consideratio bonitatis divinae dissimulantis Peccata Pro ter Poenuentiam a); quae Peccatorem per avia et devia errantem benigne revocat, tardantem Patienter expectat, et demum redeuntem sum vi amplexu et osculo, stola prima et annulo excipit, induit, ornat.

Ipsa Christi verbs hanc Patris divini benignitatem depraedicantis attulisse iuvat; cum singulari virtute polleant, ream mentem ad veniae spem erigendi. Sunt autem haec: cum ad c longe esses, accurrens Pater ena miserendi promptitudinem) , cecidit suPer collum Nus, Et osculinus est eum eniasseetus teneritudinem , et dixit: cito Proferre stolam primam, si induite illum, et iam an iam in

manum esus eni gratiae Plenitudinem ). Et oecidite et istiugm saginatum, et manducemus et νυ&mur ent gaudii magnitudinem . Haec ipsa antem ossensi patris tam pro te, tenere, Plene et laetanter ignoscendi sacilitas incitamento ait ad eum Poenite citi animo redeaendi. AFαυε Eliciendi sunt ii ipsi, quos redux ad patrem degener filius elicuit, videlicet r. dolor de praeteritis et quidem intensus; Pater, peccari in coelum et eoram te. Enimvero meruissem millies fulminibus in tartara praecipitari; et tu nihilominus nore solum parcis immerenti, sed ultro, ad te ut -- vertar, invitas. Tu primus in amplexus euis pessimi filii optimus pater. Brachia expandis ad me recipiendum: caput inclinas ad me osculandu-

178쪽

i 7 8 DIES III. MED. III.

gratiae stola tam impie perdita me iterum vestis: amoris a nnulum tam perfide abiectum dentu, reddis; quin instructo etiam eonvivio pane augelorum in sacra Synaxi languentem reficis. O misericordiam vere infinitami Αhi lantae bonitati et clementiae obluctari haud amplius valeo. Eni redeo ad te: reducem ac poenitentem non repelles, qui fugitivum et peceantem tam patienter tolerasti, lam amanter revocasti. Heul ego te ossondit alii fluite lacrimael servus Dominum, homo Deum, filius patrem, et quidem talem tantumque patrem .... post tot beneficia .... per tam immanem contemptum .... o quis mihi deti ut sit magna velut mare contritio mea i , qua defleam meas a fine ultimo aberrationes. u. Horror a suturis et quidem eae x. Decretum est; etiam ego cum filio prodigo surgam et ibo. Surgam sus e volutabro luti a . Rumpam vitiorum compedes. DO per Viam mandatorum, et semitam virtutis: ibo ad Patrem meum; revertar ad ultimum finem meum. Testes hodie in co coelum et

terram 3 , quia juravi et statui custodire judicia justitiae tuae 4 , o Deus cordis mei 5 l Ratum

animo sedet: tibi posthac serviam eo prorsus quo volueris modo cum plena ad quidvis indifferentia. 3. Actus demissionis cum execratione superbiae tanquam primae malorum radicis. Iam non

sum dignus -carissius tuus. Abi quanani fronte tollam oculos ad multum tam boni patris tammatas μι s 6 p Heul peccator sum non solum indignus omni honori et laude, omni honorifico munere et loco; sed insuper dignus aeterno omnique possibili opprobrio. Eni igitur paratum me

179쪽

ac indisserentem ad omnes contemptus ac viti- Pensiones, ad omnem stationem et occupationem otiam famae ac existimationi contrariam,ad omnem otiam vilem in Religione gradum. . Aeetis odii sui φsius eum detestatione phi- lautiae seu sensualitatis tanquam alterius malorum radicis. Fac me iam ' de me/venariis tuis. Execror amorem proprium, qui mihi auctor fuit, ut relicto patrum optimo ira regione longinqua dis-sψarem substantiam meam virendo luxuriose vulsaltem tepide. Perfecto odio odi mo i sum i), qui si me comparem cum illo quo peccavi momento, dignum divino odio atque vindicta considerare me possum. Statutum eSt: Vindices a me ipso ipse ego repetam Poenas. Hunc in finem Promptum me ossero ad subeunda quaevis opera Poenalia, ad perserendos quosvis labores, ad tolerandas quasvis molestias, ut laesae Iustitiae fiat satis. Μihi abjecto carnis mancipio ac rebelli servo non nisi dura et aspera, non nisi adversa et aerumnae debentur. Virga et onus asino a .

s. Cognitio sui φsius. o Deus miserationum 3 lequidem in prodigoboc ac degeneri filio tanquam

in speculo miserrimum animae meae statum clare cognosco. Nam laceri illi ac semiputridi centones; porcorum, quos redolent, odor : consecta macie facies, corruptus siliquis Stomachus, compusque seminudum tristis figura sunt animaumeae gratἱis nudae, bonis operibus vacuae, Peccatorum maculis sordidae, inferorum ignibus amatae, horrendum foetentis, manna fastidientis et

caepas appetentis. Et hinc devicis me, ac proji- eis in Profundum vastatis meas ).

180쪽

DIES QUARTA

ADMONITIO

super novissimorum memoria Permoti statuimus cum Filio prodigo, ruliota vitiorum , per quae ab ultimo sine nostro aberravimns semita, ω redire in viam salutis, Deoque servire ea quan voluerit ratione; nempe in eo Vitae statu, aut in 3, electo iam statu, in eo pectentionis gradu, quem is ille uos eligere aut consceudere statuerit. . Cum vero viam nesci mus, per quam ambu in lemur, et modum iguoremu3, quo id perficia- i inus; opus est nobis duco, quem sequamur eto exemplari quod imitemur. De utroque Divinus ω Pater orbi henigne providit, mittendo nobis 6v lium suum unigenam Iesum Christum, ut sit η nobis dux viae, Per quam gradiamur, et exem- η plar vitae, quam e primamus.

ω Ad hujus ergo imitationem sequens medita- η hio generatim nos incitabit; dico generatim; nam η in quibus vel quomodo singillatim eum imitari' oporteat, reliquae exercitationes docebunt. Frα- η eius igitur ex prima hac oraesentis diei coni- mentatione colligendus, est firmum 'animi de- oretam Deo serviendi imitando Chiastum, et η quidem Christum imitando illa quae ei plau-η rit ratione, quamque nobis in his exero iis stino dicare dignabitur n.

SEARCH

MENU NAVIGATION