Exercitia S.P. Ignatii de Loyola

181쪽

Punorum LNos Christum sequi est aequum I. ob dominium quod in nos habet. Nam ad eum pertinemus, qui omnium nostrum Rex est a. jure belli, quia ρο-

ρuius acquisissenis sumus I , quem everso daemonis imperio eruenta quidem victrici tamen morte sibi acquisivit. m. Tigula e tionis, emia enim nos Dominus a , dum sui sanguiuis pretio de captivitate inserorum nos exemit. 3. Titulo donationis et hereduinis, nam omnia dedit pater in manus ejus 3 eumque constuuit Aeredem uni reorum s. . . Tutilo eiectionis, qua ille nos in servos et clientes, nos vero illum in regem et ducem elegimustum in baptismo daemoni, mundo et carni renunciando, tum in statu religioso solemnibus votis nos eidem obstringendo; ita ut cuivis nostrum

diei possit, quod olim Μoyses Israeli: tu Dominum elegisti, ut ambiades in viis ejus; et elegit te Dominus, ut sis ei μορuius Poculiaris, populus sanctus cs . Et his perpensis dubii adhuc haeremus, nunc hujus Domini, eni, tot nominibus devincti vivimus, vestigiis insistere velimusῖ-. Praeserea sub hoc Ducenos militare iustum est II. Ob conditiones, quas pomi. Nam omnia belli incommoda illi nobiscum erunt communia, scilicet victus et vestitus, labores et vigiliae, vulnera et aerumnae. Imo pericula ipse primus adibit, ob-

182쪽

stacula complanabit, pugnae impetum sustinebit. Victoria exit certa, triumphus magnus, corona immortalis. Quid, quaeso, aequius exigiῖ quid eff-cacius ad persuadendam ejus sequelam afferri possit3... Denique coelestem hunc Regem nos imitari Par est

III. Ob finem, quem intendit, quique duplex

eat. I. gloria Numinis procuranda per vitii exter--nium et virtutis exercitium; ut glorificetur ρα- ter insitis i). Quae gloria, cum unica Omnium operationum totius SS. Trinitatis meta sit, dignitate sua longe multumque ceteris omnibus rebus, quotquot infra Deum sunt, praestat atque antecellit. a. Beatitudo hominis; veniet eniimilius hominis quaerere, et salMum facere, quod Perierat sa). Quae beatitas, cum eadem quoad substantiam cum illa sit, qua ipsum Numen fruitur, scilicet infinita ac aeterna, summi atque incomprehensi pariterpretii est. Unde patet hoc fine praestantiorem nullum, nullum utiliorem excogitari posse. Quis ergo negaverit nos Christum sequi ob tres allatas

rationes aequissimum esseῖEst enimvero aequissimum; quare Nisit Dominus, et misit Dominus meus rea; quoniam in quocumque loco fueris, Domine mi rex, siae in morte, sive in vita, assi erit serotis traus 3 . Punctum II. Christum sequi est nobis honorificum I. ob Ducis excellentiam; est enim caput omnis strinomatus

183쪽

sauri sapientiae et scientiae absconditi i): cui in- halitat omnis plenitudo di nitatis comoraliter sa): cui data est omnis potestas in melo si in terra 3): in cujus nomine omne Mnu flectitur Hoelestium, terrestrium ae infernorum M. Et hunc Ducem tu sequi renuas, cum perduellibus illis civibus exclamando: nolumus hunc resnare suer nos so) ῖ Absit, o Iesul haec perfidia a me. Tu Dominus meus et Deus meus. Te praeeuntem comitari mihi summo honori est etiam II. ω serritia eminentiam. Quippe tam excellenti Domino constanter servietates fiunt I. reges, ei enim servire regnare est. 2. Dii, secundum illud regii Psaltis effatum: dixi : Dii estis 6 . 3. Amici, filii et heredes: vos amici mei estis αλ et Aia excelsi omnes 8 : vos heredes regni, quod repromisit Deus diligentissius se 9 . Quia gloriosius dici possis Et profecto omnis principum hujus mundi, et

regum maiestas huic excelsae servituti comparata ipsa vilitas, ipsa abjectio et obscuritas est. Nempe magna gloria est sequi Dominum io . o mortaleslaures, quaeso, Praebete et coeleste hoc oraculum adorate: magna gloria est sequi minum, id Deus ipse ne ullus dubio supersit locus, divina sua et minime dubia auctoritate asserit et confirmat. Igitur ne infer mus crimen gloriae nostrae, ut fugiamus a cruce si), quae est vexillum Christi.

184쪽

DIES Iv. MED. I.

Punerum LuChristum sequi facile est ac jucundum, I. obinam, qua Praeit: a. ob auxilium quod concedit: 3. ob socios, quos adiungit. Nam ejus vestigia gen rose prementibus in via virtutis mira rei totius mutatione erunt Prasea in directa, et asPera in vias

Hianas ci). Coelesti gratia adiuti per quaevis horrida. quasi sensus expertes non tam ambulant, quam volant. Sociorum exemplis animati, eo laeti eluctantur, quo Pariter tot alios una tendere

eernunt.

Experientia docti sole clarius agnoscunt, duriores esse vias mundi quam Christi, pluresque molestias occurrere in semita teporis quam fervoris . Gratiae balsamo tinctis ipsae spinae molles Tosae videntur. Sola haec tessera: Potuerunt isti et istae, omnem rei arduitatem mitigat ac tollit.

Paucis: viae ejus mempe Christi viae pulchrae sunt a) ob virtutis amoenitatem: jugum ejus, jugum suape est ob unctionis Suavitatem: Onus ejus,

Onus leos est 3 ob commilitonum societatem. Et hanc tu viam premere, hoc tu iugum subire, hoe onus tu ferre segnis recusesy et quidem in illa societate recuses, in qua tot heroes Christum comitari facile ac jucundum esse laso etiam sanguine identidem testantves Proh degenerem animum ac Christiani nomine indignu Pone tibi ob oculos humanum regem baec ancti Ignalii comparatio est) summis naturae et gratiae dolibus ornatum, ac divinitus electum, ut Vegiones universas suae ditioni, veraeque fidei subjiciat; hunc, inquam, imaginare libi subditos ad

185쪽

helli societit,ax amicissime invitare, conditiones aequissimas, sόmme honorificas, nec non faciles avi iucundas Proponere, atque jurejurando promittereae cunctis, semper et in omnibus exemplo prae- iturum, eodem cum iis victu et vestitu usurum, easdem cum illis vigilias, eosdem labores subiturum; cedo iam, an non contemptissimae inertias Vir, omnium propterea vituperio dignissimus so-ret ille, qui eidem comitem se adjungere detre- inarest Iam vero si tremnias Rex cum bellica sua s-- oratione dignus est , cui attentio et Obsequium Pr-Metur i9; quanto magis Christus id a nobis meretur ob dominium, quod in nos habet, ob conditiones , quas Ponit, ob finem, quem intendit. Quanto magis nos decet, divinum hunc ducem comitari ob eius personae excellentiam et servitii emineritiam, ob sequelae facilitatem et viae iucunditatem. Certo S. Pater iure concludit, nem nem Sanae mencis fore, qui non evidissime Christo se totum Oserat, ejus famulatui se ex asso ad-

diuat s , atque liberali mente erumpat in sequentes socius. ω Eni o rex supreme, ac Domine universorum,s tua ego, licet indignissimus, fretus tamen gra- ου tia et ope, me penitus offero, meaque omnian tuae subjicio voluntati: attestans coram infinitas bonitate tua, nec non in conspectu gloriosae, Virginis Μatris tuae, totiusque curiae coelestis, . hunc esse animum meum, hoc desiderium, hocn certissimum decretum, ut dummodo in majo-

o S 'gnat. in contempl. de regno Chr. partis a. Pun- ε- α) ibid. puncto a.

186쪽

n rem laudis tuae, et obsequii mei proventum cedat)η quam possim Proxime te sequar, et imiter in v serendis injuriis et adversis omnibus cum vera, tum spiritus tum etiam rerum paupertate ; sis inquam ) sanctissimae tuae majestati placeat, acl tale me vitae institutum eligere atque reci-

Et vero quid iustius est, quam ni semuler tibi, ad quem totus pertineo, a quo omnia habeo, timeo et spero, siue quo nihil valeoy Quid gloriosius et iucundius est, quam servire tibi, cujus servitium potius imperium ac dulcis paradisus estῖ Et tamen, o quoties dixi: non aerviamῖ Quoties, o Dominet iugum tuum, iugum Sua e, onu3 tu m, onus leve protervus et coutumax excussi λΑt sateor: errari sistit oseis, quae periit Iam autear ent sponte me tibi offero, iugoque tuo cer-Vicem suppono. Sequor is quocunque ieris 3 .isbjiciam opera tenebrarum 4 , sequens te inte ligentiae solem 5 induam arma lucis , militans sub tali duco m): inspiciam et faciam 1ecundum exe lar, quod mihi a te monstrabitur 7 . Solummodo tu doce me facere voluntatem tuam 8), ee notam fac mihi miam, in qua ambulem s),

id est edoce modum, quo te Penitus ex tua voluntate imiter ac sequar. En promptum me ac indisserentem ad omnia. O pater aeternet ego serMus tuus sum, et filius anciliae tuae 1M matris Ecclesiae. Hinc serviam tibi Creatori meo, tendamque ad ultimum finem meum. determinate imitando Christum, ejusque Veεtigia premendo et quidem ea ratione, qua id te velle in his exercitiis intellexero.

187쪽

i 87

LECTIO

' DE IMITATIONE CHRISTIS. I. I. Finis et scopus Directorii verba sunt ), qui exercitias omnibus ρrimae hebdomadas praefixus

est, hic praecipue est, I. cognoscere, quod errarimus ab ea via, quas nos ducere dehebae ad ultimum snom, cujus causa creati sumus: R. Et consequenter dolere de tali ac tanto errore: et 3. concia Pere intensum desiderium, extirpata malorum radice, redeundi in tuam viam, atque in ea se ex Perse randi i omnia haec executioni mandare elapsis diebus conati sumus. Nam I. Per icitimam animi inspeetionem nostrique ipsius cognitionem proprias a sine ultimo aberrationes manifeste agnovimus. 2.Has dolorede praeteritis,et horrore a suturis tum ex-liare tum cavere curavimus. 3. Quin ipsas etiam ma-orum radices pro viribus extirpare contendimus,lmo ad patrem cum filio prodigo poenitentes reipSa redivimus, concepto firmissimo animi decreto, deinceps optimo Numini immobili constantia serviendi, et quidem qui aureus commendati hactenus aequilibrii effectus est) eo quo ipse voluerit modo. II. Porro hic modus haud alius est quam imia talis Christi. Vult quippe aeternus Pater, ut ei sa-mulemur nominatim imitando Christum. Nam in hoc vocati sumus, ait Apostolorum Princeps Petrus, ut non solum eum audiamus secundum it 'ud delapsum coelo oraculum: hic ast silitis mctus dilectus, i sum audite a); sed etiam ut sequamur

188쪽

mostigia ejus i). Et merito; θse est enim exem-Hiar a Patre hominibus propositium, ut ejus imum

ee dirigamus ρedes nostros in viam Pacis U. Adeoque in Christi imitatione consistit peculiaris ille modus, quo supremum Numeta a nobis modi talibus coli cupit; uti ex sequentibus magis elu- '

Ceacet.

Nam vult Deus, ut ei deserviamus ea ratione, quae cujusvis conditioni ρropria, et cuilibet ad salutem necessαria est. Id autem Christianis Christi imitatio est. Sicut enim servire Creatori est finis essentialis et proprius homiciis , sic imitari Chriatum est fiuis essentialis et proprius Christiani. Nam Gregorio Nysserio Christianus est alter Christus 3 , seu est homo vita et moribus referens Christum; id autem fieri nequit sine ejus imitatione. Ergo nemo Christianus est, qui Christi imitator uota est. Ergo Christum imitari cuilia ibet Christiano essentiale ac pro rium eεt. Quin et summe necessarium id est ad ultimum finem consequendum. Nam sicut nemo coelorum sedibus potietur, qui Deo non recte servierit; pari ratione nullus aeterna beatitate donabitur, qui Christum aemulatus non fuerit. Id ipse Servator docet, dicens: nemo venit ad Patrem, seu in coelum, nisi per me ), id est interprete Cornelio, nisi me imitando 5). Solus enim ille, est via quad

ducit ad mirum JI quam qui optat, debet eo l

necessitatem , debet sicut φse ambutarit, et i so

189쪽

sitam sequi in Christianis actionibus, et virtutum

Praeterea, quos Deus ρraescivit, hos et Pr

stin is eonformes fieri imaginis filii sui et . Emo

nemo eleetis annumerabitur, qui Christo con ν-mia non fuerit; nemo autem consormis erit, qui eius vestigiis insistere abnuerit. Ergo aliqua santem eius imitatio adultu necessaria est aci sal tem. Adeoquo haec est ille modus, quo Deus noa sibi simulari cupit. Idcirco sicut haec veritas: semiendum est Deo, erat veritas iandamentalis hebdomadis primae; ita et haec: imitandus est Christus, est pariter landamentum hebdomadis sa-

cundae.

III. Haee hebdomas seeunda cnm meditatione matutina incepit, et revondet miae illuminatisae, quia ejus suis est Proponere sibi Chrissum Domianum ac Sal torem nostrum in veram micim Christus autEm est Sol justitiae, qui sitaminat omnem hominem ωenientem in hunc mundum; et ad hoc venit, ut illaminares sedentes in tenebris et in umbra mortis 39, suarumque virtutum radiis illustratos ad eas sectandas pelliceret ac incitareti Sive, hebdomas haec via lucis seu illuminativa dicitur, quia imitandum Proponit illum, qui de se ipso onuneiat: ego sum via I ego sum lux mundi 5 quam qui sequitur, non amibulat in tenebris, seuhMisit iumen mitrae N . Quia vero moeata et ρωναε assectiones obte brant amimiam, eamus i ediunt, et retrahunt αChristi imitatione; Meo haec ρrius eradicanda exeordo erant primis illis hebdomadis primae exerci- S i eron. lam. te. disp. x3. in hime loeum.

190쪽

tiis et meditationibus; ne huic, quam secunda Mechebdomas intendit, visetutum insitioni, ac Ser toris imitationi obstaculo forent i . Unde iterum

ordinatisssima compages Ignatianae Ascesis elucet, per priora ad sequentia animos aptissime com' parantis.

Quod itidem in prima hodiernae diei commentatione prudenti consilio observatur, ubi solum generatim ad Christum ducem sequendum incitamur, silendo adhuc de methodo, qua is a nobis singillatim imitandus sit; ut nempe voluntas quasi Per gradus ab universalibus ad singularia descendendo, per siciliora ad magis ardua pedetentim perducatur. Et hinc fructus ex dicta contemplatione colligendus non erat nisi generale decretum Deo serviendi per imitationem Christi dissimulando adhuc, quo in statu, quibus in rebus, quaveratione ejus vestigia persequeremur.

S. II.

I. Porro dicta exercitatio inscribitur conte latio de regno Christi; quia Salvatorem exhibet instaurantem Patris divini regnum per Adami praevaricationem devastatum, illudque redintegrantem vitia debellando, virtutibus praelucendo, suoque

nos exemplo ad sui sequelam et amorum socie- tatem invitando.

Praeterea haec commentatio est quas tin mentum quoddam aut prooemium M omnium sequentium tum meditationum, tum hebdomadum; non secus ac illa veritas de fine hominis ex mente S. Patris est Principium ac sendamentum, cui tota exercitiorum moles innititur 3 . Nam etiam haec