장음표시 사용
221쪽
I. Humilitas est virtus, qua sibi homo vilescit si , et ab aliis quoque vilipendi amat, quaerit et gaudet. Duplicem mellifluus Abbas distinguit humialitatem, nempe intellectus, qua quis cognoscit suum nihilum; et voluntatis, qua quia etiam vult tractari ut nihilum. Haec posterior solummodo virtus est, illa prior non nisi praevia animi comparatio, et ad hanc ultimata perveniendi adjumentum est. Proinde inquire qualis tua demissio sit, an solum speculativa et intellectus 3 num vero etiam practica et voluntatisῖ An sis humilis solum ore, vel num etiam cordeῖ An non etiam tanumerum augeas illorum, qui putant, se esse humiles, eo quod cognoscant, se esse viles 3 Aliud est clara suae vilitatis cognitio ; aliud seria sui ipsius vilipensio. Illa etiam in superbis daemoni-hus reperitur; solum haec humilium dos et proprietas est. Adiumenta obtinendae humilitatis praecipue
sunt Duo. Primum est frequena consideratio motivorum se demittendi. Alterum est assidua exer- euatio actuum demissionis. Illorum enim meditatio, horum vero exercitium sunt via ad humilitatem,
sicut lectio ad scientiam et tolerantia ad patientiam. Si ergo virtutem ametis humilitatis , viam non refugias hvimiliaetionis sa). Hinc determina quoties et quando allatas superiori consideratione motiva, atque illa, quae in consideratione secundae diei proposita Iuerunt, se abjiciendi incit
222쪽
menta velis perpendereῖ item quales huius virtutis actus, et quoties elicere velisy II. Porro ejusdem gradus praecipui sunt sequentes. I. De se ipso abjecte sentire, etiam loqui, aeque ipsum abjectum habere; prout tractari solent illi, quos vere et serio contemnimus. Verchumilis muli nesciri 1 : nihili de fa magni sentit, aut loquitur; sed omnium se ultimum judicat a . I. Idem, si ab aliis quoque fiat, patienti silentio
ferre. 3. Imo, ut fiat, optare, ac data insuper o Pera etiam quaerere 4. Et si quando id consequimur ex animo gaudere ac gratias Deo referre. Examina modo, an et qualem ex his conscenderis
gradumῖ et ad quem deinceps quibusve mediis
eluctari statuasῖPraeterea humilitatis proprietas praecipue tres numerantur. Prima est, ut nobis sit moluntaria. Nam inviti etiam latrones humiliantur. Humilitas querula virtutis nomine digna non est. Secunda est, ut sit sincera. Nam simiaiatio humilisalis major
est sUerbia 3). Sunt enim qui nequiter humiliant se qui de humilitate laudem humilitatis προ- tunt 5): qui coimus per abstinentiam assium, et
de ipsa sua abstinentia Mmanos favores et honores Petunt 6). Larvata humilitas haec, et virtutis pallio tecta ambitio est. Tertia proprietas est, ut ait circumvecta, nempe ut sciatur, quando et quantum, idest, quo tu loco et ossicio, qua arte et modo, quo fine et moderatione quis abjicere se debeat; ne, dum Praelatus plus se, quam docet. abjicit, subditorum vitam sub disc*linas misculo concinere non possit 7 .
1 Bern. super missus. la) Chrys. l. a. de compunct. cordis.
223쪽
Scrutare proinde, a. quam sponte ac pallenter contemni te seras: an etiam tu ad quemvis tui contemptum tristitia dejiciaris, in gemitus erumpas, lamentis domum et forum repleas. 2. An etiam tu illis annumerandus ais, qui honorari v-
petunt in ipsa schola humiluatis i): qui per sui abiectionem exaltari ac promoveri contendunt, et dum se ipsoa vituperant, ab aliis propterea aestimari ac laudari cupiunt. Enimvero ooriosα res sit humilitas, oportet, inmis quo imo quoquo superbia pauiam se ametri a . 3. Inquire, an etiam de te intelligi queant illa Ecclesiastici ve ha: est, qui sa nimium sismatig a mia a tamilitato 3 , derogando suae auctoritati cum Praejudicio iniuneti ossicii: an etiam humilitas apud te degeneret in pusillauimitatem, aut abjectum timorem, qui nimis metices uin te ac rehus gerendia imparem reddat. Nemo generosior viro vere humili est; eum enim sibi dissidat et soli Deo eonfidat, ad quidvis Pro eo audendum prompto et alacri animo est. De felici operia auccessu qui sibi anxie timet,
elare ostendit, metuere se ne ab aliiscontemnatur. Quare observa quomodo circa ista te habeas. Ceterum quamis magnus es, milia te in omnibus,
224쪽
Punctum LChristus in sua nativitate docet nos aestimare, amare et appetere paupertatem; nam summa erat
ejus in lucem vix editi egesias. I. Ratione loci. Quippe non solum natus est extra regiam, licet fuerit filius David et regni Iudaici heres: non Solum peregre, cum jussu Caesaris Augusti debuerit migrare de eisitato Nazareth in cisitatem Bellehem i): non solum exclusus Patria, domo , sed etiam alieno hospitio, quia non erat eis locus in diversorιo a , quo tameta raro etiam egentiS-simi carcnt. Et ut brevius omnia complectar: natus suit in stabulo eoque semidiruto, ex Maria Iosephi sponsa, qui sanctissimi quidem erant , attam ua pauperrimi, sine ulla alicuius vel servi vel alterius ope, assistentibus ibi dumtaxat animalibus binis, a nemine alio primum invisuS Salutatusque, nisi ab egenis pastoribus. O Vere stu- Pendam extremae paupertatis conditioneml O pater aeternet enl majes foMeas habent, et volucres
coeli nidos; filius autem hominis, quin imo si ius
tuus, non habet, ubi cutit reclinet 3 . Praeterea summa erat Christi vixdum nati inopia. a. Ratione tegumenti. Nam pia Μater loco sa Sciarum, quae desuerant, pannis eum involvis , non linteis, quibus tamen nec mendicabulorum insantuli destituuntur, sed pannis, qui tenerrimi.
artubus rudis lanae asperitate non levem mole-atiam asserebant, iisque ut credibile est alienis
225쪽
DE N . CHRISTI et a Isibique aliunde commodatis. Ad haec non mollibus eadem culcitis tenellum insaniem imposuit, non illum algentem stragula veste contexit Avitque, sed ob summam rerum Minium penuriam reclinaMu eum in Praesπω i), et quidem duro ac nudo; nam etiam Aenum aut stramen defuissopeobabile est; idquo summa hyeme, qua aura rigebat, et venti tugurium perflabant. Has miserias necessario sequebantur duo paupertatis comi
tes labor et dolor, qui quidem, si ita loqui sis
esset, duo erant quodammodo cardines circa quos tota Iesu Christi vita dici poterat converti ac Perpetuo torqueri: ita ut vere cum propheta dicere potuerit divinus insans: ego PauPer ἔum, et
in labortibus a juventuto me a). O mi Iesul tibi sedes coelum est 3) et throni Cherubini ); et hic iaces in stabulo, positus ira praviνω ο , in modis duorum animalium 6).
Tu viendor es glorias et figura substantiae Patris ), amictus lumine sicut vestimento 8); dioes in omnes 9); et abiectus sperneris , nudus praefrigore tremis, omniumque egens etiam hospitio excluderis. Nempe cum esses diues, P Pter uos egenus factus es, ut tua inopia nos diMites essemus io , tuoque exemplo animati, paupertatem aestimans, amare et ametere disceremus. muctum II. Et tamen quam locuples nostra atque Commoda est paupertas tam rcrum quam spiritus, tum quia supernuis abundamus, tum quia nuces'
226쪽
sariis nimio cum affectu addicti vivimus t o superil quanta meam inter et Christi paupertatem discrepantia intercediti Ille in paupere stabulo,
ego in nitido cubiculo: ille in summo rerum omnium desectu gaudet, et ego etiam superflua deesse conqueror: ille hospitii, ciborum et tegumentorum penuria laborat, et ego non nisi molliter vestiri, delicate nutriri et commode habitare desidero. O coeIil quando tandem imitabor, quem adoro 3 o delicatulet audi sermonem Domini ci9:
haec dicit Dominus: ecco ego .... et tu quae ris
et tu quaeris quae carni suaviter blandiuntur.
Ego in fame et sui ), et tu quaeris quae iucunde sapiunt. Cuncti dies mei doloribus et aerumnis Pleni sunt 5 , et tu quaeris semper quae sensibus Commodiora sunt. Quae haec differentiala. Quisnam audiens Regem regum ae mmianum dominantium venturum in huna mundum ad reparandam humani gene is salutem, quis inquam, Segum ipse non cogitasset: nascetur ita .alicujus Principis aula, suscipietur certatim atque Fouebitur a viris et seminis regia dignitate praeditis, in lecto eburneo, auro atque Purpura Strato. Et ecce aeternus Pater ei pro regia domo stabulum, pro aulieis bruta animalia, pro eunis Pra
sepe et paleas, tanquam proprium hujus novi Regia apparatum, assignat. Atque idcirco divinus Pater filium et quidem dilectissimum sibi sanctissimumque filium dure adeo atque inclementer habuit, ut nos mundi vanitatem dedoctos Pauperlatis pretium aestimare, et latentes in ea thesauros amare ac appetere doceret; ut nobis
227쪽
quoque aliquem ad domicilia egena et incommoda assectum inderet. Bernardi haec opinio est, dicentis: pauperistem Dei Filius concupiscens raragalibus sedibus menit, ubi omnium assuentia suρ- petebat, ut eam eligeret sibi, et nobis quoque sua aestimatione faceret pretiosam ci9. 3. Accedit, quod Christus hunc paupertatis statum cum annexis ei miseriis libens elegerit, non obstante, quod is suae existimationi tamquam Μessiae noxius, suaeque valetudini periculosus extiterat. Et licet huic procul a patria incommodo molestoque itineri causam dederit sola vanitas Caesaris, orbem describi volentis; nihilominus quoad omnia se prompte submisit solum ideo, ut Patri aeterno serviret, quo decreverat modo, nascendo scilicet tu eo, quo Pater ab aeterno voluerat, loco et statu cum plena ad quidvis indifferentia.
Credo, Domine, cum verbo et exemplo id confirmaveris, beatos esse pauperes viritu, et horum esse regnum coelorum ca9. Credo, mundum se-etantem dicitias, honores ac volvtates errare; eum Christus, Sapientia in ita, qui nos nec Melpiρotest, nec nos vult deciPero, iis contraria prae
o pauperrime Iesu, panni tui, Praesepe et stabulum mihi auoque, uti olim pastoribus Bethlehemiticis, indicio sunt hoc vobis signum , te esse filium Dei, in quo inhabitat omnis plenitudo dirinitatis corporaliter ). Cum iis igitur etiam
228쪽
ego ic, o infans egentissime, supplex adoro ut D
O quam doleo, quod nimia mea, qua laboro ,
commodorum appetentia rerumque terrestrium
cupiditas tibi vix nato lacrimas expresserint; dum primam ωOcem omnibus similem emisisti plorans i , meum hunc ad mundana assectum ac avidam nimis habendi cupidinem commiserans et tenere desseus. At errorem tuo exemplo dedoctus abditas in egestate divitias jam nunc tandem aestimare quiuet amare, atque adeo appetere disco. Pretiosiores panni tui sunt omni Purpura: duior stat Pertas tua est cunctis vibus, cunctisque HMusis saeculi sa). Promissum veris pauperibus centuplum in hau Vita, regnumque coelorum in altera suadent hane virtutem diligere ut matrem, severe ut pupillam, tueri ut murum Religionis. Territus illis verbis : viae vobis .HMit bus 3) ,
TeuOVo emi Ssum olim paupertatis votum. Toto corde abnego et ejuro omnem pravum ad reS ter-xenas affectum. Ac propterea nihil, quod statum dedecet, nihil superfluum retinebo: nihil etiam eorum, quae necessaria sunt, sine licentia vel ab alio accipiam vel mihi sumam , neque iis etiam , quibus cum facultate utor, nimio amore addictus
Indisserenti animo semper ero ad quemvis lo- eum et victum utut incommodum, vilem et egenum 3 mihique gratulabor, quando aliquos paupertatis effectus experiri continget. Dum ibi sim, ubi me degere tibique servire cupis ; quodlibet tugurium mihi regiae domus instar erit. Tu, o
229쪽
Pauperrime Jesu, thesaurus meus es, ubi deinde cor meum erit. Nudus et ego nudum te sequi volo: tu enim divitiae meae et om uia. O Domine, qui desiderium Pau erum exaudis ι), da, ut omnium egens, te solo sim dives.
DE CHRISTI FUGA IN AEGY PT V I
Punctum I. Considera circumstantias , quae Christo hane prosectionem summe dissicilem reddere merito poterant. Prima erat locus tum asserenuus, nempe patria, ubi a cognatis et assinibus pauper haec sa- milia plurimum subsidii ac solatii sperare poterat; tum Petendas, nempe Aegyptus, cujus incolae erant idololatrae, Iudaeis naturaliter insensi, et quorum idioma parentes ignorabant. Secunda circumstantia erat te; us, quo erat proficiscendum, nempe frigida hieme et quidem intempestiva nocte, per vias ignotas, asperas ν torrentibus impeditas, pluviis corruptas, latronibus infestas, innumeria periculis plenas, aliisque incommodis obnoxias. Tertia circumstantia erat ratio, duraque methodus, qua haec prosectio imperabatur; nempe non de die sed noctu tu terrupto etiam ob id somno; et quidem imperabatur stati v ea ipsa horaeXECH tioni mandanda, quin relictum fuerit spatium quo se ad iter tam longinquum ac dissicile compara'
230쪽
rent, necessaria Providerent, amicis valedicerent, de supellectile disponerent; quin definiatur tempus, quo ibi morandum sit. Esto ibi, usque dum dieam tibi i): hoc erat omnis solatii compendium. Et reipsa erat ibi usque ad obitum Herodis ca),
septem omnino annos. Certe omnes circumstantiae,
quae dispositionem aliquam localem dissicilem rex dere queant, hic una simul adsuisse videntur; cui si omnes eae, quotquot nobis per vitae cursum evenire possunt, comparentur, nihil erunt. O Pater aeterne, quo iure servus ego et infamis peccator conqueri possum y cum dure adeo Sanctum sanctorum eumque Filium tuum haberi a te vi
Punctum II. Considera modum, quo nihilominus in re tam ardua Christus obedivit I. Pro te Nam teste Μatthaeo consurgens nocte secessit in Adg ratum 30. Mandatum accipere, seque illico in viam dare uno eodemque tempore suit. a. obedivit submisse, non curiose , juxta nostrum concipiendi modum, exquirens rationes et caussas praecepti , et tamen ibi multa aderant, quae nobis videri potuissent lumiuibus rectae rationis repugnantia. Nam Deum sugere, et quidem iram hominis sugere, quae haec debilitasῖ Praeterea num omnipotentem Sapientiam alia deficiunt media Herodis suxorem mitigandi, ejus insidias declinandi , aut impios conatus eludendi 8 Et si etiam sagiendum , cur ad Aegyptios, et non ad Magosy et cur saltem tempus non indicatur, quo ibi morandum sitῖ Verum omnia haec surda aure