장음표시 사용
261쪽
amemus, et ardentius ametamus , incitamenta suggeram, in hac consideratione accurate expeta
denda. Primum post Christi exemplum hoc enim
prae oculis semper habendum) incitamentum est, Ι. Praestantia mortificationis, quae ex eo patet, quod habeat magnam cum martyrio similitudinem. Nam, docente Bernardo , genus quoddam martyrii est, Ῥiritu factia carnis mora care, horrore quidem missis, sed diuturnitate molesιius si). Et prosecto inter Ῥulas esurire, appetitiones r primere, sensibus, quod appetunt, negare , quod fugiunt, obtrudere martyrium est sine sanguine
Forte tu quoque ex numero illorum es, qui vitam fidei causa ponere, et sterili desiderio inter
Turcas aut Indos cruentam necem oppetere Cupiunt. Iam vero tibi ipsi Pie crudelis esto, carnem doma, appetitus coerce, et martyr eris humana aestimatione quidem minor, sed sertasse merito superior. Hinc iam mortificationis excellentiam metire. II. Alterum incitamentum est necessitas morti- ationis. Nam ad eam exercendam tenemur. I. Ut
Christiani. Cum enim sacro sonte lustrati, et christiani nomine initiati suimus, Per patri noS Solemni pacto renuntiavimus carni et omnibuS aP- petentiis eius. Ergo qui caruem fovet, violati hujus promissi se reum constituit, seque hoC Domine indignum reddit. Idcirco hujus virtutis exercitatio est summe necessaria homini christiano. a. Ad exercendam mortificationem adstringimur ut Peccatores. Nam peccavimus: id testatur conscientia. Satisiaci eudum esse asserit aeterna
262쪽
veritas; non enim intrabit in eam nempe coel stem patriam) aliquid coinquinatum i). Per sacram exomologestu deletur quidem reatus culpae, sed restat delendus reatus poenae temporalis aut hic per mortificationem, aut abi per ignem. Alterutrum certum est : ergo nisi ibi ardere malis, hic anticipata solutione jugi mortificationis studio debita expungas, necesse est. Μortificatio igitur
est necessaria nobis ut peccatoribus. 3. Nemini vero magis necessaria ac essentialis
est mortificatio quam Religiosis. Quid enim aliud
est status religiosus , quam sensuum, appetituum et concupiscentiae coercitio persectaῖ Quid aliud agerc vi regulae Religiosos decet, quam continue sibi vim inferre, soli Deo vivere, sibi et mundo quotidie moriῖ Nempe abstine et sustine, duo sunt documenta praecipua, quibus coenobilica omnis vita continetur, seu, ut clarius loquar, Religiosus est homo, qui mundo, et cui mundus est crucifixus, idest, qui contrario studio ea solum aestimat , appetit et amat, quae ille spernit, nauseat et odit: cui desipit, quod carni sapit, quique amorem proprium continenti odio persequitur. Haec religiosi statua conditio est. Ex his collige , quanta religiosos viros mortificationis necessitas
III. Tertium incitamentum est rei aequitas. Nam I. aequum est, ut sicut exhibuisti membra tua serpire immunditiae et iniquitati ad iniquitalom, ita nunc exhibeas membra tua serMire justia
uctum per sensualitatem, sUerabundet et gratis Per mortificationem 3). ω. Aequum est, eum corpus fuerit admissi sceleris complex idem etiam
263쪽
promeritae poenae particeps fieri 3. Amuum est, ut qui su illicita meminit commisisse, a quibusdam etiam licitis studeat abstinere i). 4. Aequum denique est, te capitali odio ab illo tuo hoste, scilicet carne, dissidere, quo quidem hoste insensiorem alium molestioremque sicale non in
At enim inquies : quomodo odisse Possum , quod amare natura cogor 8 Sed contra repono: et tu quomodo potes parricidam illum tuique proditorem amare, qui toties te gratia coelesti spoliavit, et in daemonis potestatem tradidit Θ cujus etiam insidiis blanditiisque deceptus toties Christum denuo cruci affixisti , ejusdemque nefaria caede te cruentasti λ An igitur tale monstrum amare, tueri, fovere poteris λPerpende, an aequum sit , negieeta animae Cura, omnes vitae labores et vigilias in id unum impendere, ut corpori tuo adeo vili et sordido ad breve tempus bene sit 3 Tu idem judica, auaequum sit largiori cibo et potu, prolixiori somno, molliori lecto et vestimento hoc linearum pabulum cum tanto spiritus detrimento severe, ab eo Procul amovere omne genus amictationis, ut sunt jejunia , abstinentiae, cilicia, flagra; et interea
immortalem animam gratiis nudam, meritis vacuam, purgantibus flammis Plures annos excruciandam addicere λ o putris argillat audi sermonem Domini. Haec dicit exercituum Dominus sa): sis te erit ametitus tuus, et tu dominaberis Glitis 3 . Haec audis, et tamen indignam huic appetitui servitutem servis λIV. Quartum incitamentum est duplex, quae ex hac virtute percipi potest, uialitas. i. Nam
264쪽
quod fidei dogma est) cuilibet supernaturali
mortificationis actui, posito ab homine justo, respondet gradus gratiae immanentis seu sanctificantis: et cuilibet gradui talis gratiae competit gradus gloriae in coelo aeternum duraturae i). Ergo cum continuae per diem vincendi sui carnisque mortificandae occasiones recurrant, Sequitur, qui harum nullam sibi patitur elabi e manu ingentes eum gratiae gradus in hac vita, ingentes pariter gloriae, gradus in altera sibi comparare,
at vero qui his uti negligit, vix dici potest, quot quantosque et gratiae et gloriae gradus quotidie
perdat atque prosundat. Haec credis; et tamentalem ac tantam summae rei jacturam tu sciens et prudens, atque adeo ridens parvi aut nihili facis. O prodiga coelestium animal vel minima hujusmodi gratiarum maximi pretii est, quanti nimirum est sanguis Christi, omnia propterea , quae in mundo existunt, prae illa minoris aestimanda sunt: et tamen quot millia hujusmodi gratiarum, ut huic vilissimo corpori bene esset , stultissime sprevisti λ Quilibet coelestis gloriae gradus in se continet gaudium plenitudine immensum, duratione aeternum: hoc autem tantum gaudium contempsisti prae tuo illo corpore corruptioni obnoxio. Minimus, quo sensus cohibes , actus tanti res merit1 est, ut excellentia sua superet ipsam mortuorum exsuscitationem a): tales
δ) Conc. Trid. sess. s. can. 32. si quis dixerit. . . . sum ju-
βtificatum bonis operibus. . . non vere mereri augmenι- SVO tk ο--. atqus etiam gloriae augmentum, anathema βιι-
Nec mirum: illud enim esset ea gratia gratum facientu'x quidum sanctificante, hoc autem ex gratia gratis data, quHςςxy m in Peccatore esse posset, et qua, qui eam habet, eX AVS δxino, non solum non uli, sed etiam male uti Pote x Dj0jti Od by COOste
265쪽
autem actus quam saepe neglexisti, ne tuo pariter corpori incommodares lSi, quemadmodum Adamus, ob levem gustus voluptatem inaestimabili thesauro privari deberes, quid tibi tunc animi foretῖ En i tot coelestium gratiae et gloriae thesaurorum irreparabilem jacturam fecisti, quot in commodum tui corporis te ipsum vincendi occasione. neglexisti. Nunc quidem inaestimabilem hanc et nunquam reparandam tot graduum gratiae et gloriae amissionem ignarus parvipendis. Verum quam aliam in articulo mortis, quam diversam in judicio, Praesertim vero in purgatorio de horum dispendio sententiam seres la. Altera, quae ex mortificatione provenit utilitas est, Per eam extingui vel saltom imminui purgatorii carceris nam mas. Cossat enim mindicta diuina uti ait S. Anselmus ), si conversis et solutio praecurrat humana. Si ergo nunc admissa expiare studueris, tune a supplicio liber eris. Iam autem ibi erit una hoxa graMior in Poena, quam hic centum anni in gracissima ροωitentia i .
Item si nunc statim contractum debitum expiare Procuraveris, modico Deus, unico etiam talento contentus erit. At vero si solutionem in alteram differas, omnia omnino usque ad ultimum quadrantem tibi solvenda erunt. Nonne ergo Summa
stultitia est dilata in illum carcerem satisfactione, malle ibi totum solvere divinae Iustitiae , quam nunc modicum Pendere divinae misericordiae pSi aes alienum quinque millium aureorum unico, quem manibus tenes, teruntio dissolvere posses ,
an id saeere vel momento differres Eni potes nune levi impendio, et modiea eo oris eastiga -
266쪽
tione multa illa quae debes solvere, et moraris 3 Quid causae est, quod in aliis rebus tam providi,
in hac vero caecutire prorsus videamur 3 V. Non possum, inquies, corpus inedia mac xare; obstat enim naturae constitutio. Verum non inediam a te; sed temperantiam postulo. Crede mihi, plus horroris inesse abstinentiae nomini, quam rei. Nam cur illas ciborum lautitias amore Dei fastidire nequeas, quas satur despicis, quas aeger nauseas, imo etiam horresῖ Cur dissicilliamum ac vix possibile virtuti contingat, quod necessarium saturitas et infirmitas iacit 2 Cum animantia solis necessariis alimentis iisque simplicioribus sint contenta, cur non et Religiosus λ2. Deinde cum proximorum animae a peccati
iugo non sicile liberentur , nisi pro iisdem nos
ipsos in mortificationis studio versatos exercitatosque divinae Iustitiae offeramus, adjuro te , o vir a Postolice, per sanguinem Christi, quem ille pro his ipsis animabus tam copiose profudit, noli ProPter es iam destruere Ῥus Dei: noli cibo tuo
perdere illum, Pro quo Christus mortuus est i), et te ob gulae vitium indignum. reddere, quo
Deus velut instrumento utatur ad Procurandam aliorum salutem.
3. Praeterea sicut jejunium fugat daemonem , ita saturitas Deum. Nam gulae vitio obnoxii inepti fiunt ad eam cum Deo familiaritatem habendam, qua ii fruuntur, qui in mysticam cellam
vinariam admissi sunt; cum surgentes e Ventre
immodici vapores obnubilent mentem, eamque divini luminis incapacem reddant. Atque hinc tantumdem mentis semper deperditur, quantum
quιε cibis assicitur. Quid enim Deo et ventri '
267쪽
Uno verbo: qui hoc vitium non emendat, is de persectione desperet. Contra vero tantum virtuti adjicies , quantum moluptati detraxeris si , tantumque Proscies, quaneum tibi hac in re vim intuleris a); nam quantum caro per inediam magis atteritur, tanto viritus amplius roboratur 3). Igitur vince gulam, et reliqua vitia facilius superabis. Certe , licet nulla alia post mortem timenda seret poena, soli etiam
morbi, qui in hac vita ex intemperantia sequuntur, nobis abstinentiam persuadere, et mortificationis aestimationem ac studium commendare deberent.
VI. At non possum, ais, tergum flagellis, lumbos ciliciis, corpus duriori lecto ac breviori somno atterere. Verum si brevem hunc ac moderatum dolorem perserre nequis, quomodo Purgantes flammas sustinebis p Sententia lata est: peccatum puniri debet, aut a Deo per vindictam, aut ab homine per poenitentiam: aut satissa-eiendum in hoc mundo, aut ardendum in purgatorio .... Quid eligis y .... Ergo, ut corpori ad breve tempus hic bene sit, anima tamdiu ibi
crucieturῖ Ergo, ne corpus bruta voluptate careat, aut levem molestiam sentiat, anima post mortem
tamdiu vibione beatifica privetur, atque admissa in coelestem patriam totidem gradibus minus fruatur Deo, minusque eum diligat, quot occasiones se vincendi neglexerit pFinge, te vita concessisse, et iusto Dei judicio ad lustralem illum carcerem condemnatum fuisse,
auid, quaeελ sub Primum ingressum sentires delis tuis sensuum illecebris, ob quas tot tantae-
268쪽
que poenae illae essent sustinendae 7 quod tune iudicium de vitae asperitate, de corporis assii-ctione et appetitus coercitione serresῖ insanum te, si modo non agas, quod tunc egisse volueris. Si damnatorum aliquis ex inseris emitteretur, o quibus quantisque cruciatibus suum ille corpus esset castigaturus, tum ne denuo ejus blanditiis seductus in inseros deturbaretur, tum ut Iustitiae vindicativae satisfaceret. Quidni tu idem modo facias, ne tartari flammas pridem meritus, eo tandem praecipiteris. Ergone minus beneficium sit, inferni poenas meritum illuc non dei jci, quam dejectum inde rursum liberari 2 Ahi mere nos ipsos decipimus per inordinatum amorem, quem ad carnem habemus ci).
Haec charitas, ait Bernardus, qua comori staparcimus. destruit charitatem. Talis misericordia crudelaiate Plena est; quia midelicet ita comori FerMitur, ut anima juguletur. Qualis enim misericordia est, ancillam reficere, et dominam interficere ca) ῖ Itaque ex Apostoli monitu se er mortificationem Iesu in cor ore nostro circumferamus, ut et vita Iesu manifestMur in corporibus nostris I . Ad id nos incitet mortificationis praestantia , necessitas, aequitas, utilitas; quae quadruplex erant
hujus considerationis argumentum.
269쪽
Μortificatio est virtus moralis tum appetitus internos animae , tum sensus externos corporis moderans secundum dictamen rationis. Est ea ille gladius ex utraque Parte acutus , Apocalypsis i. descriptus, pertingens usque - diseisionem animaeiac virisus, co agum quoque ac medullarum i); quia in spiritum aeque ac in corpus, sive non minus in assectiones, quam in sensus vim suam exerit ac protendit. Et hinc dividitur in internam et externam: illa appetentias animae, haec moderatur corporis sensus. In hos autem duplici modo exercetur , altero quidem negatiMO , Periculosas carni voluptates interdicendo: altero autem Posialiseo, voluntarias illi asperitates imponendo. Cum de mortificatione interna seu appetituum animae alibi iam egerimus, materia hujus examinis solum erit externa sensuum castigatio , praecipue tactus et gustus. l. Haec ad tres gradus revocari potest. Nam x. hujus virtutis vere studiosus , carnis, commoditatum , sensualitatis , praecipue gulae est osor acerrimus, ex implacabilis amoris proprii hostis. Hinc flagellis, ciliciis, duriori lecto, vigiliis tantum in se saevit, quantum per obedientiam et discretionem licet. Ad alimenta tanquam ad medicamenta accedit: rejectis melioribus cibis, etiam ex vilioribus tantum sumit, quantum conserVRndis viribus post multas preces necessarium esse
intellexerit. Extra prandii vel coenae tempora ni biIcibi aut polus admittit. Ad merendulas, con ivia,
270쪽
similiaque symposia non accedit, nisi vel obedientia, aut christiana prudentia omnino invitum
2. In situ, victu, vestitu, habitatione, quantum per discretionem licet, semper eligit, et prensat, quod durius, vilius, molestius, et amori proprio
magis contrarium est. Suos sensus semper et ubique et in omnibus, praecipue pruritum videndi, audiendi, sciendi, narrandi nova et curiosa sae-Verissime continet , grata eis negando, ingrata obtrudendo: praeterea stando, sedendo, flectendo, cubando molestiorem corporis situm constanter quaerit, nullamque occasionem se in minimis et
obviis quibusvis rebus mortificandi et vincendi negligit. Quare perpetua summaque cura invigilat, ne ullum temporis mometatum elabatur sine aliqua sui victoria; ut sic per continuam sui ipsius mortificationem perpetuum sui ipsius sacrificium et holocaustum divinae Majestati offerre possit.
3. Strenue ac semper laborat: nunquam est, otiosus, illamque etiam satisfactionem ac delectationem, quam vacua curis ac laboribus meus ex
quiete ac dulci animi collectione percipit, Deos siquidem obedientia id exigat ) libenter sacrificat. Proinde quantum per vires et ordinatam sui charitatem licet, nullum, quod a Superioribuε desertur, officium recusat: illa vero munia prae aliis libentius obit, quae, utpote molestiora ac viliora, alii refugiunt, vel quihus alias occupandi essent illius adversarii et malevoli oblocutores. Et hi sunt tres praecipui mortificationis externae gradus. Nam de sacrificio illius rei creatae, quae
princeps persectionis nostrae obstaculum est, nosque a Ddo prae aliis sortius sejungit, in meditatione vespertina agemus. Examina proinde, an et qualem ex his gradum hactenus con Scen