Exercitia S.P. Ignatii de Loyola

발행: 1835년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

nee non eoi quia ibi dicenda crebro agitare i); hine hodierno die subcisi vis temporibus quam fieri

potest saepissime ac ardentissime ad tertium hunc Gradum elevari petamus inprimis a B. Virgine, deinde per hanc a Filio, et demum per hiatic a Patre aeterno, dicendo e. g., o Μaria humilitatis magistra, exora mihi tertium Humilitatis Gradum. O Iesu humillime, qui dixisti: discite a me, quia mitis sum et humilis corde a), eleva me ad tertium humilitatis gradum. O Pater aeterne, amore Filii tui, qui exinanirit semetimum, formam serri acci-

ριεω 3), da mihi tertium humilitatis gradum. 4. Ultimus hic se humiliandi modus, seu ha

militatis gradus est centrum omnium exercitiorum et scopus omnis sacrae hujus solitudinis. Nam omnia cum eo, veluti cum quadam hasi cohaerent. Omnes enim praecedentes meditationes hebdoma dis primae et secundae ad hunc gradum eonsce dendum nos disponunt et perducunt; sequentes vero hebdomadis tertiae et quartae commentationes ad nos in eo conscenso confirmandos conspi

rant.

5. Praeterea haec exercitatio est quasi compendium omnium considerationum praeteritarum, item propositorum ac conclusionum hactenus saetarum: sive est quaedam summa omnia hactenus

intenti huctus , quemadmodum ex pomeridiana consideratioue quae a prandio ob exercitium et otionis media hora citius incipienda erit) clarius patebit. Ex his autem concludere licet, quanto eum servore huic de tribus humilitatis gradibus exercitio nos impendere deceat; et quantopere amente S. Ignatii recedant illi Auctores, qui de eo ne quidem mentionem faciunt.

312쪽

Punctum L Considera i robitatem hominum Primae classis, qui pleno lumine illustrati, quid faciendum

sibi sit, clare agnoscant, idque ad effectum Por- duci etiam cupiunt, sed tamen nihil revera conantur, nulla seligunt media, remque omnem de die in diem usque in horam mortis exequi disserunt. Iam autem quanta haec improbitas est Z scire hona, quae tibi sint agenda: nosse motiva, ob quae sint agenda: callere modum, quo sint perficienda: abundare mediis, quibus ea in usum deduci pos sent: imo cupere etiam eadem a se perfici atque impleri; et tamen nihil agere, omnia ignave ne- ἡ gligere, ac instar lapidis regundis finibus positi eodem semper in teporis luto haerere; id enimvero animi non mediocriter maligni, suique omnino negligentis indictym est. Quid enimῖ an non gravis in se ipsum impietatis argueretur aegrotus ille,

qui sanari quidem enixe cuperet, omnem tamen medicinam respueret, veΙ eam sumere diutius prο- erastinaret 8 Talis autem est, quicumque in numero primae classis censetur. Verumtamen vae homini scienti, et non iacienti,

atus non venisset, et in his exercitiis locutus et fuisset, minus peccatum haberet a). At vero nuno Post cognitas has veritates post delectam Virtutis semitam , post tot lumiua et instinctus,

313쪽

persistere in eadem pristini torporis semita decuerenda, iisdem, desectibus obnOXium Vivere, eumdem esse post exercitia, qui ante, et nihilo meliorem fieri i, id enimvero idem est ac illi terrae similem esse, quae SusterVenientem suster se bibens gratiarum imbrem, tamen non nisi minas et tribulas profert, et quae Propterea malodicto proxima

Ο Muignissime Iesu, magna enimVem Perversitas est has Evangelii veritates credere, et tamen ita vivere, ac si de earum veritate prorsus dubitarem. Heu , quid oli in respondebo Iudici divino mihi dicturo: de ore tuo te judico, serMe nequam a).Εn, haec scivisti, et haec fecisti: haec tua fides, et hi tui mores. O Auctor vitae, ne permittas, ut tot lumina majoris mihi caecitatis, totque favores gravioris damnationis causa et origo existant. Punctum II. Considera imprudentiam summe noxiam hominum secundae classis, qui virtuti obtinendae illa solum adhibere volunt media, quae ipsis, non quae

Deo placent; quique ex eorum numero aegrotantium sunt, qui illa tantum pharmaca admittunt, quae palato sapiunt, non quae sanant et Prosunt. Agnoscunt quidem correctioris vitae necessitatem: execrantur ipsi met inorum suorum a s de discrepantiam: certum est iis Deo servire imitando Christum; hunc in finem statuunt etiam aliqva adhi- here media ; at solum illa , quae amor proprius , non quae Dei voluntas eligenda suadet. Quam imprudens autem, imo et noxia sit tenax ejusmodi et proterva cum Creatore agendi ratio,

314쪽

patet ex damnis, quae hinc oriri possunt. Nam r. actum est, saltem magna ex parte, de intento per haec exercitia fructu, et de illo majoris, ad quem vocamur, Persectionis, et annexo huic sublimioris

beatitudinis gradu. Quid autem erit de tot illis

gratiis nobis fortasse conserendis, de tot animarum manipulis a nobis fortasse colligendis, si divinae voei auscultantes apta ad id instrumenta fieremus a. Tales in poenam hujus repugnantiae postea permittuntur labi in gravissimas tentationes, multiplices desectus, inveteratum teporem; imo praesens non raro periculum incurrunt perdendae salutis. Exemplo nobis sit adolescens ille, qui a Servatore nostro ad magnum sanctitatis culmen his verbis invitatus suit: si mis Perfectus esse, vade, mende quae habes, et da PauPeribus, et veni, se

Iuvenis hic omnia mandata a jMMentute sua custodierat; volebat Creatori persectius servire: quid adhuc mihi deest quaerebat scire Dei circa se πω luntatem: Magister, quid boni faciam Nihilominus

ut possessiones suas relinqueret, pecunias PauPexibus distribueret, Christumque proximus seque retur, id sibi imperare non poterat: abiit moerens. Iam vero non desunt Auctores, qui eum omnino Periisse putant, landantes suam opinionem in illa Christi effato : quam diracile tales in regnum coἀ- Drum introibunt: facilius est camelum Per foramen recus transire. Proh Deum immortalem l primam innocentiae stolam adhuc illibatam servaverat: Perfectus esse cupiebat: Christus eum intuitus et in dilexerat; et tamen quia ad excelsiorem sanctimoniam vocatus vocationi obsequi renuit; quia ad altiorem persectionis gradum eluctari noluit; sal temque suam alio, quam quo Deus dccreverat ,

315쪽

modo aliisque mediis pro suo libitu eligendis operari voluit, probabiliter aeternum periit, ac modo credibiliter ardet in tartaro, qui potuisset inter primarios Ecclesiae Sanctos lucere in coelo. Ad haec quis non pavea ip3. Hac ratione non solum non evitatur, sed plurimum augetur dissicultas, qua tales territi virtutis tramitem deserunt. Nam coelestis illa unctio, quae laborem leniret, cessat: gratia, quae debiles portaret, subtrahitur: praemii spes, quae molestiam et dissicultatem levaret, plurimum imminuitur. Contra vero Deus, cum ejusmodi partitionem aversetur, et totum , non Partem tantummodo, pro se habere cupiat, spargit, teste Augustino, amaritudines super illicitas cupiditates eorum, vias illorum spinis sepit, eaque ipsa , quae fugerunt, adversa immittit, resque ita disponit, ut longe plura ipsis patienda occurrant in semita teporis, quam tolerare debuissent in ipsa etiam, quam tantopere formidant, persectionis via. Quis erit ergo, qui Deum nos ad persectiora selectis ab aeterno mediis vocantem audire noli tyPunctum III. Considera felicitatem hominum tertiae classis , qui ea prompti media arripiunt, quae universorum Dominus eligi ab iis cupit, et quae proinde omnium essicacissima sunt ad obtinendum finem intentum. Hi solum Numinis servitium spectantes,

cum plena ad quodvis medium indisserentia unico

coeli nutum expectant, quem , statim ac cognoscunt, cupidissime excipiunt. Omnem cordis partitionem, omnem naturam inter et gratiam pactionem abhorrentes, in electo vitae statu toto nisu ad illum, quo vocantur, persectionis gradum non per

316쪽

alia quam per assignata a Deo media eluctari co

nantur.

Quanta vero haec felicitas sit, patet ex eo quod

tales i. in hoc etiam mundo vivant beate ob charismata, quae, Praem/O Virtutis, eorumdem mentibus a coelo communieantur, et quae ad quatuor gloriosorum corporum dotes Propius accedunt, nempe claritas quaedam intellectus in cognoscendis veritatibus aeternis: agilitas Voluntatis in exercendis operibus bonis: subtilitas memoriae in formandis coelestibus ideis : et quaedam animi , ut aiunt, i assibilitas, ex assidua appetituum coercitione Parta. a. Ejusmodi animae tam multis deliciis voluptatibusque in hac adhuc lacrimarum valle perfundi solent, ut iis fruendis jam impares, modum aliquem a coelo poni ardenter pelant; sancteque

fateantur, omnes molestias, labores et aerumnas in virtutis palaestra diu multumque toleratas, vel minima harum voluptatum particula abunde com-

3. Denique tales singularis Dei Providentia specialim fovet, tutatur et regit. Hos divinus Amor in sinu suo portat si) quasi pupillam oculi custodit a , variosque eventus ita sapienter moderatur, ut illis omnia cooperentur in bonum 3), ipsi etiam non raro lapsus. Quam merito igitur beati dicuntur illi, quibus haec contingunti

Fructus ex hac meditatione colligendus est firmum animi decretum non solum serviendi Deo, imitando Christum in eo vitae statu, ad quem n0β OcaVerit: et in electo statu non solum tendendi

ad illud persectionis culmen, ad quod nos ille inritaverit; sed illuc tendendi per illa determinatu

317쪽

media, quae Deo placuerint; item corrigendi moYes in iis singillatim punctis, et ea ipsa methodo, ita quibus et qua id jusserit Deus , nihil excipiendo, nullam divini luminis recipiendi moram interponendo. Et haec persectissima ad electionem hodie instituendam animi comparatio est.

lum et terram veluti testes contra me evocanti illis Isaiae verbis: judicate inter me et vineam meam

hanc animam): quid amplius debui iacere, et non feci )ῖ Vocavi eam ad sublimem persectio

nis gradum, Viam edocui, media suppeditavi; et renuit:. debuisset fieri sancta ob conditionis excelsitatem; potuisset fieri sancta ob exercitiorum efficacitatem ; et ecce evectata , ut faceret uvas , focu

l ruscas 5). Ad haec quid respondebo tibiῖ

Abi merito paMore et tremore concutiuntur Omnia ossa mea, et evaMescit anima mea valde 6), dum expendo tuum illud eritum: cui multum darum est multum quaeretur ab eo et cui commoda Merunt multum, Plus Petent ab eo ). Heu me miserum i si hic ipse exercitiorum libellus, qui mihi via debuisset esse ad coelum, fieret via ad interitum, meaque culpa evaderet veluti suspensa mihi e collo mola asinaria, quae me prosundius in infernum demergatῖ Dantur enim, o veritatem tre

318쪽

mendam i qui nisi si aut saucii si , erunt reprobi. o Deus salutis meae a i tantum a me malum averte i da, ut posthac ad persectionem per illa ipsa, quae tibi placita fuerint, media tendam, ne sorte etiam me attonet tuum illud terribile fulmen : Ecce ego extendam manum meiam SVer is,

et auferam a te jussilicationem tuam 3). Abjiciam

te , et eligam mihi virum alium secundum cor.

meum.

Id ergo ne fiat, execror i robitatem hominum primae classis, qui sola inani velleitate contenti nulla adhibent media. Aversor praeterea it rudentiam hominum secundae classis, qui cum Deo avare paciscentes aliqua quidem, non tamen ea, quae deberent, applicant media. Contra vero appeto et ego felicitatem hominum tertiae classis , qui ad omnia aequilibres ea solum, quae Deo placent, eligunt sibi media. Itaque ecce me paratum ad omnia praecipue ad haec N.

Tostis mihi sit Deus , et testis Christus ejus ) ;

quia serviam Creatori meo in eo, quo voluerit, statu: et in electo statu tendam ad illum , quem

mihi designaverit, persectionis gradum, et quidem tendam per illa ipsa, quae determinaverit, media. Nihil excipio, nullos gratiae limites pono: obluctetur licet caro: obmurmurent licet sensus; nihil conscient; quod tu volueris, fiet: solum doce me facere voluntatem tuam s).α Deinde hanc indisserentiae gratiam animique

i) To saneti hio non sumitur lato sensu, quo nomine Vo niunt omnes qui salvatitur. Sic enim absque dubiΘ, quicunque, nisi fiat sanctus, erit reprobus. Sed intellige, nisi fiat sanctus η undum aΙtiuris vocationis modum v. g. in sequendis con siliis, in Apostolatu, in maiori perfectione obtineuda, ad quRma Dco in electo statu invitari se sentiat etc. Ps i. a . v. 47. 3 EZech. I 6. V. 27 4 ι. Reg. ra. v. 5. 5 a. Psal. Ita. V, ιο Dj0jti Od by COOste

319쪽

η ad quidvis promptitudinem in triplici colloquion petes i. a B. Virgine, 2. per hanc a divino ejus, Filio, 3. per hunc ab aeterno illius Patre. Quod

si in te aliquam a persecta paupertate, tui con-n temptu et aerumnis repugnantiam; contra veron erga divitias, honores, commoda propensionemn senseris, multum conseret ad illam superandam, , si in his colloquiis a Deo flagites , ut te vocet M et instiget, renitente licet carne, ad eligendum M id, a quo maxime abhorres . Hac enim ratione

v voluntatem scilicet ad id , quod sensualitatin contrarium est, inclinando ad auream illam , - quae hic quaeritur , indifferentiam, et ad con- η nexum ei tertium Humilitatis Gradum facilius M perveni i .

CONSIDERATIO

DE TRIBUS HUMILITATIS GRADIBVs

Cupit S. Pater, ut antequam electionum materiam Gggrediamur , Prius ad cuessendam germanam doctrinam assectum nostrum dimon muS, GP- Prime considerando, ac per rotum diem identidem --ωendo tres sequentes modos Numisitatis a, Et merito ; nam ad electionem bene faciendam requiritur purus ab omni non solum graciter aut teMiter vitiosa, sed etiam quomodocunque sinistra assectione animus, cum plena ad quidvis indisserentia; haec autem ob corruptae nuturae ad ima

H Lib. exercit. in notando statim ad finem huius medit. Item Direct . c. 3O. n. a. a In lib. exercit. notando tertio ante tres Gradus Humi-

320쪽

semper pronae Vitium nunquam obtinebitur sine

sorti ad altiora et persectiora inclinatione i). Ista ergo propensio ut in gradu sublimiori acquiratur, hujus considerationis est scopus, in qua eumdem ob finem praedicti tres modi attentius expendendi

Proponuntur.

I. Primus Humilitatis modus hic est, ut me Penitus subdam disinae logi obserMandae ; utque ne mundi quidem totius oblato mihi dominio, vel extremo mitas discrimine Objecto, transgrediar ex deliberato mandatum ullum disinum aut humanum , quod quidem Peccati mortalis 'vinculo nos obliget et i, ita ut malim cum Christo contempto, paupere et amicto pariter contemptum, Pauperem et assiictum vivere, quam cum lethali noxa summis divitiis, honoribus et deliciis gaudere. Et hic gradus est fructus ex prima exercitiorum hebdomade collectus, quem ut conscendamus , incitamento nobis sunt r. Peccati graseitas, quae summa est ob offensae foeditatem , offendentis vilitatem, offensi majestatem. 2. Poenae ob illud Lucifero, Proto parentibus et Christo innictae atrocitas. 3. Sureliciorum propterea in tartaro subeundorum dicitias et aeternitas. Quae omnia meditationum secundae diei argumentum erant.

Accedit i. rei aequitas ; nam mortalem justum est, subditam esse Deo 3 . a. obligationis ineMiια-bilitas secundum illud Ecclesiastae effatum: Deum time, et mandata ejus obseroa; hoc est enim omnis homo idest, ad hoc naturaliter seu essentialiter obligatur omnis homo. 3. obserMationis utilitas ; sicut enim Peccatores Persequitur mouum s im

ot justis retribuuntur bona 5). 4. Exemplum SS.

SEARCH

MENU NAVIGATION