장음표시 사용
41쪽
DE FUNDAMENTO 4 iingenue fassus est, se per unicam horam ex moditatione de sandamento instituta, didicisse Plura, quam Per multos annos ex Theologia universa toties palam in praelectionibus explicata , alque speeulationibus diurnis noctumisque elucubrata. Quaedam Numini dicata Mego, Bonaventura nomine, generis nobilitate, ingenii acumine, matheseos peritia, aliisque naturae dotibus celebris non prius huic meditationi, quam liberiori vitae finem imposuit, et sanctiori initium dedit. Haee,
licet Romae eoenobium, a speculorum turre nominatum, incoluerit; attamen nihil ferme praeter vestem quod religiosum esset, prae se serebat. Venerabili P. Lancicio monasterium illud sacris exercitiis exculturo omnem non solum ad mentem,aed etiam ad aures aditum obstinata occluserat, seque ne semel quidem piis commentationibus interfuturam obstinale edixerati At tandem precibus victa, cum allata panto ante de sine hominis dogmata attentius expendisset, mox a seipsa penitus diversa omnes nexus, quibus misere obstricta vanitati vitaequo liberioris genio se totam mancipaverat, omnes simul rescidit et munuscula, imagines , tabulas, et quidquid mundum olebat, euhieulo exesse jussit: peculiares amicitias abrupit, genialibus conventiculis vale dixit. seque Conditori suo ad omnia indifferentem obtulit, praesertim ad conscendendum illum persectionis gradum, in quo eidem Domino ac Creatori suo serviendum sibi esse in Posterum eogn visset, bis de meditationis successu rationem redditura) P. Lancieium allocuta verbis: Pateri nono ortae amplius Deari cum Deo. Agnovi, quid a me velit Deus, quia nolit. Volo tota ens et sotis viribus conari, ut ad majorem Dei Horiam siris ulla mora sancta e dam, non quialiscunquo sed magna, et cuo.
42쪽
Promissis par quoque sides respondit. Nam S.
Catharinam Senensem aemulata, coustanti usque ad mortem virtute, ad magnam sanctitatem este uetata. Id nempe miraculum, tantamque mutationem in mundano hoc pectore prima Exercitiorum commentatio non moliri modo, sed sacere
II. Nec mirum, postquam enim intellectus aliquando rite agnovit. nos non ideo hujus orbis incolas esse, ut in eo fruamur divitiis, honoribus, deliciis aut aliis similibus bonis; sed potius haec ideo esse condita, ut eorum Vel usus vel contemptus nobis sit gradus ad coelum ; haec , inquam, postquam intellectus aliquando rite agnovit. non potest voluntas non amplecti illud coeleste aequilibrium, quo erga res creatas assici decet; ex illis ea tantum et eatenus admittendo, quae et quatenus nobis proficua sunt ad ultimum finem consequendum. Et merito . nam media ut media non habentaliam bonitatem, ob quam eligi expetique mereantur, praeter aptitudinem perducendi ad finem. Ergo etiam in tantum solummodo appetenda sunt, in quantum ad eundem conducunt. Cum igitur mundi gloria, opes et gaudia, sanitas Vitaque longaeva non nisi media sint, et adjumenta ad salutem operandam a Deo ordinata , ut docet fides,
aequitur, ea tunc solum esse bona et optanda, cum apta sunt ad jumenta ad hanc eandem salutem promovendam; mala vero existere summeque aversanda esse, huic fini cum adversantur. Adeoque aequabili mente circa ista habere nos oportere. Sicut enim artifex suspensa per ossicinam iu- atrumenta circumspiciens , indisserenti erga ea animo est, non tam materiam in illis quam usum
43쪽
DE OND1ΜnNτο 43 contemplans; ita pariter nos decet esse affectu neutram in partem circa res creatas propensiore; iis eatenus solum utendo vel abstinendo, quatenus
ad eonsecutionem praedicti finis vel conserunt vel obsunt. Certe rideretur ille , qui ad scribe dum prae levi calamo gemmis et auro grave eligeret sceptrum. Ergo etiam praepostere agit ille, qui per honores, divitias et stratam floribus viam
ad coelum contendere volet, quem Deus non nisi Per contemptum et egestatem, variasque aerumnas illuc perducere decrevit.
III. Et profecto quid prodest, sanum, selicem,
honoratum ita vivis floruisse, si sic damnor λ et quid nocet aegrotum , pauperem , contemptrim tabuisse, si sic salvory Quid nocet Duuc Lazaro. vilem et abiectum ante fores Divitis instar canis iacuisse, plagis et ulceribus plenumῖ et quid prodest modo Epuloni, omnibus vitae commodis abundasseῖ Nunc ille in sinu Abrahae consolatur :di s mero sePullus est in inferno i). Haec veritas ut altius in animum descendat,age,
quicunque haec legis, accede ad inferni fauces, veri puteum abssi sa), et immissa in illam voce, interroga damnatos, quid modo sentiant de illis auia terrestribus bonis mundique deliciisῖ repete iis illa Sapientiae verba: quid vobis Profuit SVerbia2 et disinarum jactantia quid contulit vobis OV agite modo et edicite miserit quid prosuit, quid
nontulit vobisῖ Abi lugubri gemitu reponent: errarimus a via meritatis, et ultimo fine excidimus , quia mediis abusi, ex his nobis constituimus fine mi Heul nostra culpa tamen justitiae non luxit nobis: nostro scelere sol intelligentiae non ortus est nobis et hinc
44쪽
miscit ibi aliquis, igneum ex flammis Proserens caput: hcul momentaneum erat, quod delectabat; et enl modo extrema gaudis luctus occupat 3), sempiternum duraturus. Habebam musta bona, clamat alius, Posita in annos Plurimos ); et subito mente mihi quasi viator egestas, et Pavertes quasi vir armatus 5 . Nunc adimpleo illud Pr phetae vaticinium: famem Patientur ut canes ue). Heul in quantam tribulationem de ni, queritur tertius, et in quos fluctus tristitias, qui olitu iucundus eram, et dilectus in Potostato meta ), qui induebar bsso et Purpura 8 be ut nunc induor ρυ- dore, et osterior sicut dipi,do oonfusiores msa 9 . Talia dicunt in inferno hi io , qui coelestis
patriae obliti, in terra suo veluti centro quieverunt: qui mediis fruiti sunt, quibus solum uti debuissent. Immani odio modo execrantur, et tanquam impedimenta salutis ac semenia aeternae perditionis abominantur illud ipsum, quod olim vivi tanto cum ardore sectabantur. O quantopere modo detestatur Iudas suos argenteos, Epulo suas delietas, Saul regios honores, his nunc misere ululantes maledicunt, triste illud vociferantes: quid
Contra vero oculos in altum erige , et aureas Coelitum sedes contemplare. Age , quid nocet illis modo per multas tribulationes intrasse in Regnum Dei ia Z O quo gaudio illi nune dissinunt, et laetantur, quod egentes, angustisti, amoti, tu-
45쪽
tati, in occisione gladii mortui sint ci). Quod ορ- probrium hominum, abjectis plebis ta) , purgamonga munia, set omnium per*semo facii sint f . Quod digni hahiti sint, pro nomino Iosia con-
O beatae aegritudines et miseriael exclamant modo seliees illae ooeloque receptae animae, O beata opprobria fortunaeque naufragiat o millias sortunati moerores, penuriae et vexationes t vo. tantam nobis laetitiam peperistis: vobis de mua nostrae hujus soaelia magnitudinem; aine vobis actum erat de nobis. Vos media et gradus suistis, Per quos ad hujus throni celsitatem laudem per
Haec sunt animi sensa, quae nunc lavent illius supernae civitatis habitatores. Tanium abest, utillia nune doleat quod vitam humilem , austeram, miseramque varias inter aerumnas, et corporia an uictationes exegerint, ut potius immensum exultent, ac illud regii vatio ingeminent: laetati sumus
Pro diebus, quiBus nos humiliasti: an/ιis qMibus vidimus mala 5 . Ad haee modo quae tibi me λ Edic jam , an
non satiua eat despectum, pauperem et assiictum coelo recipi, quam divitem, honoratum, et seli in
in gehennam dujici Quid enim prodest bonis omnibus abutidare, si deinde per sy Et quid nocet, malia omnibus cruciari, hac via si coelumitis diarisy o verba mole quidem Parva, at sensu uberrimal quia prodesse quid noceιὸ ad vos, tanquam ad scopulos geminos alliditur omnis vanitas atque iustae inanis spumae dissolvitur: per vos
46쪽
6 viEs I. LECTI Xaverius magnus ille orbis utri usque civis et Thaumaturgus a mundo abstractus Deo intimo unitus suit.
Vix enim is in primis illis ab lanatio traditis
exercitiis profundius expenderat haec Christi verba: quid prodest homini, si mundum uniMersum H--Mursanimae moro suae detrimentum ρatiatur si)8 Contra vero quid nocet, omnia cum Paulo detrimentum fecisse, si Christum sic lucri factam α)ῖ
vix, inquam, haec altius menti immiserat, eum mox omnes divitias. honores et spes ingentes generoso pede calcavit, arulamquE virtutis semitam ingressus, se Numinis servitio ex asse Consecravit Ita ut primae huic meditationi Societas suum Xa- erium, Xaverius suam sanctitatem , India suam salutem debeat in acceptis referre. Enim vero cui ista nimium illum erga res fluxas assectum non moderantur, cui haec coeleste illud, quod inculcamus aequilibrium non persuadent , hujus intellectus tenebris horret, et voluntas frigore torpet. IV. Horum ex numero si etiam tu sis, saltem desiderium sanctae hujus indisserentiae antino concipe, et geminas conclusiones illas memoriae manda, saepius per diem mente reVOlvendas, nempe I. utendum rebus creatis, vel abstinendum eatenus .Ft, quatenus ad Prosecutionem ultimi sinis etineteonferunt, vel obsunt. a. Id autem ut fiat, debemus absque disserentia nos habere circa res creatas omnes, et ex Omnibus ea demum, quas ad nostrum sinem ustimestra nos melius ducunt, eligere, ac risiaderam. Ita ut non quaeramus sanitaιem magis
quam aegritudinem: nequo diMitias ραυρertati , honorem conte tui, longam vitam breMi Praefo-
Haec, inquam, saepius hodie animo volve, ac
47쪽
DE T MAMENTO timui eelsitatem illius animae atque selicitatem Pemendo, quae aeque Paxata est ad vivendum ita gradu humili, paupere ac aerumnoso, atque ita honorifico, opulento, et sensibus commodo; siquidem ita id Numini placitum suerit, ad cujus nutum ita his exercitiis cogooscendum unice est iu-
Et certe haee mentis comparatio deberet emae fructus meditationis matutinae; nam hoc ipso quod creati sumus a Deo, et Pro DBO, consequens est, etiam a nobis serMiendum esse Deo, et quidemmo quo voluerit modo; cum plena indisserentia ad omne servitii genus, in quo divina Μajestas nos ei famulari statuerit; ita ut nobis idem sit abundare seu egere, honorari aut contemni, aegrotar. seu valere, vivere aut mori, dummodo serviam
Conditori quo ei libuerit modo; nempe in eo ωitae statu, aut in electo jam statu in eo pem elioris gravi, in quo gratum id sibi sole signifiearit : implendo sic monitum annotationis
I. Porro ratio, ob quam S. P. N. haec quatuor
rerum genera, acilicet s. Paupertatem et divitias :2. houorem et contemptum: 3. aanitatem et aagritudinem: 4. longam vel brevem vitam nomina tim enumerat, duplex est. a. quia per illa potia-simum auimus ab illo felici aequilibrio in detoriorem partem insiectitur, a. quia ad illa serine Tea Ceterae omnes, quae ultimo sui obstaculo aurat, quasi ad quaedam capita reducuntur; quo-
εὶ mee sic habet: misiam in modum juμatur, qui suae*ia σασrcilia, si magno animo atqua liberali accedens, totum starum et arbitrium suum osterae suo Creatori, ut de se suisque omnibus tu statuat, in quo ipsi Potissimum aerμώπ roosiι ju ιασjusdem Oenviacuum. Annot. b. ex 'istati.
48쪽
48 Dira I. LECTIOniam omne ut ait S. Ioannes ), quod est in mundo,
rum et sverbia vitae si). Nam hinc praecipue struuntur laquei illi, quibus Antonius magnum illud solitariae vitae lumen orbem undique εParsum vidit; et quibus insidiator infernalis mortalium plurimos a dicta aequalitate et coelo abducit,
ac suas in partes exitiumque trahit. Nec dicas, divitias et honores male aequiparari innitati et vitae: cum duo haec posteriora eo ex genere bona sint, quae, utpote naturae Per se convenientia, etiam propter se expeti queant ;et quae homo ex Praecepto custodire, mediisque decentibus etiam quaerere teneatur, adeoque indifferentiam non magis quaerendi sanitatem quam a ritudinem, longam vel brevem vitam laudabilem haud esse; ne inquam, haec dicas.
α Nam, licet quae Suarii doctrina est bo-
Μ num vitae et sanitatis sit ex illis bonis, quae v Propter se appeti Possunt, quatenus Per sen sunt Convenientia naturae, et necessaria ad
η . quamdam ejus integritatem , propter quam ho-n neSte appetuntur siue respectu au alium finem; η nihilominus tamen ad majorem Persectionem η spectat, haec ipsa bona non amare, nisi utu sunt iustrumenta virtutis. Quamvis enim Pern se amabilia sint, tamen quia interdum soletu homo ex illis occasionem sumere vel peccandi, v vel nou proficiendi in virtute; ideo utilissin mum est, non Plus ad illa assici, quam Pro ut M cociducere Possunt ad majorem virtutis Pros sectum.
α Accedit, quod interdum vel ad virtutem , v vel saltem ad persectionem virtutis necessariumn sit, haec bona contemnere, et Prodigere Proptur
49쪽
DE FUNDAMENTO 49, Deum. Ut ergo homo et paratus et promptuas sit ad hoc oblata occasione praestandum, opuεs sine dubio consilii est, illam indisserentiam
v etiam ad ista extendere. n Ita SuareE contra quosdam olim exercitiorum hoc in puncto caviI-
latores i . Ex his luculenter patet, quam divino
iustinctu S. Ignatius illud suum. quod tam operose inculcat, mentia aequilibrium ad quatuor haec capita nominatim reducat. II. Ceterum eum Deus religiosis Per eorum vocationem ad sacrum ordinem iam clare salis manifestarit, in quo vitae genere illos sibi servire eXPutat, commendata superius ad quemlibet statum indisserentia apud eos extra fines ProPrii instituti extendi non potest, nec etiam debet. Ita ut omnis de hae re dubitatio instar cogita. tionis blasphemae aut impurae illico excutienda ait ac fuganda; nisi daemonum fraudibus circumveniri, et fructum omnem praesentis octidui pessumdari velimus a . Iacto igitur hoc fundamento, quod summe providum Numen nos Cupiat eidem simuIari in sancta illa, cui nomen iam dedimus. familia, solum indifferentes esse nos oportet ad modum, quo id in eleeto iam sacro coetu
secundum concessae nobis gratiae mensuram executioni mandare statuamus.
Cumque insuper ob eam, quam Profitemur, Religionem, et vestis, qua tegimur, conditionem ad paupertatem vel divitias aut dignitates mundanas indisserentes esse haud amplius possimus, utpote qui votorum nuncupatione ad has fugiendas aperte adstringimur, solum superest, ut laudatam hactenus indifferentiam pari studio transferamus ad alias materias praesenti nostro statui
u Director. c. 23. D. a. item c. s. n. 4.
50쪽
magis accommodatas, prioribus tamen quatuor punctis respondentes i) Nempe i. ad ossicia in sacro ordine honorifica vel contemptibilia, ad gradum sermati vel professi, ad docendas classes superiores vel inferiores. α. Ad collegium et ad habitationem commodam vel incommodam, ad Superiores asperos vellenes, ad socios blandos vel turbulentos. 3. Ad sanitatem vel aegritudinem, etiam ex injunctis ossiciis , alimentis, loci situ, insecto aere, aut aliis similibus causis contrahendam. 4. Ad vitam in canam senectutem producendam, vel ex in junctis obedientia muniis, laboribus, taediis, itineribus brevius finiendam.
Quod si aliquis allata quatuor puncta sibi minus apta, quibus immoretur, judicaverit; vel quia
hunc indisserentiae apicem iam conscendit; veIquia Viribus pollens, Praelatis carus, atque ab omnibus aestimatus non habet, quod sibi a viliori
munere aut loco, a morbo aut Praecoci morte jam nunc timeat, utpote honoribus et Commodis natus, iisque a Puero bonis avibus destinatus; is se indifferentem offerat ad omne illud vitandum vela lectendum, tolerandum vel agendum , quod Deum ab ipso velle in his exercitiis intellexerit ;nullas divinis motibus limites ponendo, nullam pactionem naturam inter et gratiam admittendo , nullam sibi in virtutis semita metam constituendo; sed potius totum se arbitrio Creatoris permittendo: atque ut paucis omnia complectar, ad conscendendum in electo jam statu illum ρerfectionis gradum, ad quem, ut elucietur, Deus eum in his exercitiis i ulerit. Haec igitur illa sunt capita, quae debent esse