장음표시 사용
81쪽
DE POENA PECCHI 8 id umenta λ Igitur summo hujus portenti horrore cone sus extimesce, et quasi a facio colubrifugo peccauum i). Nam teterrimus carcer, in quem rebelles hi
Spiritus sunt detrusi, etiamnum succensuS ardet, et etiam pro te .... ita est: etiam pro te succensus
ardet. Idem Deus, qui eoeli Principibus non pe-Percit, etiamnum vivit, et vivit aeque iustus, . que Potens ac sanctus. Viviti et vae tibii si te gravi noxae immortuum deprehenderit. Si enim angelis, nobilibus adeo spiritibus iisque innumeris non Puercu; multo minus tibi, o abiecte homuncio, vindex ejus Iustitia Parcet. Ergo time, suge , horre, ah l horre Peccatum. Concitisse M. Cum tacita tamque enormis sit mortiferi criminis malitia, utpote quae Numinis iram tantopere commovet; ergo admissa intensissimo dolore sunt deploranda. Peccasti, o infelix lpeccasti, id clamat conscientiar ergo meritus es inseros, id doeet fides. Si tune illo, quo deliquisti, momento, si illo die ac hora a vivia excessisses, heul quo devenisses λ ahi iam nunc habitares cum igno MMoriante a), ibidem habitaturus ae
Iam attende. Eni Deus punivit angelos, Per cit tibi; illos rudentissius inferni detractos, in tartarum tradidit crueiandos, tibi spatium poenitendi elementer concessit. Peccasti Prima , secunda , tertia vice, et pepereit Deus. Peccasti quarto, et quarto pepercit Deus. Peccasti decies, imo vigesies, et vigesies pepercit Deus. Tu continuasti peccando, et Deus continuavit parcendo. Angelos, heu i angelos post unicum , idque primum , εο Reogitatione commissum grave piaculum , sine mora e vestigio aeternis flammis mancipavit, tota
82쪽
aeternitate cruciandos; et tibi misero, vili et iu- grato homuncioni Post centena, eaque foedissima Patiens et lentus Pepercit. An ergo tandem non agnoscis divinae ejus misericordiae infinitam erga te Bonitatem, nec attonitus miraris benevolum ejus erga te prae tot aliis affectum λ Ahi homo non es, si ad ista tibi Pectus in gemitus non erumpit, oculi ita lacrimas non dissivunt, tota anima mutui amoris non flagrat incendio. Proinde erumpe ita ardentissimos doloris, et horroris actus, dolendo de praeteritis, et quidem iniensissime: abhorrendo a fuciaris noxis, idque essicacissime. Dolor de praeteritis, horror a suturis sit fructus meditationis.
atque ideo inflictam , quaa Per Peccatum a suo sine ultimo deflexerunt, atque ob indisserentiae desectum sua conditione haud contenti, cupiebant esse sicut dii, scientes bonum et malum i); volebant quidem servire Deo, sed in sublimiori, quam ille ordinaverat, statu, atque, ut VotiS potirentur, perverso rerum creatarum usu, media sibi vetita elegerunt. At vix mortiferum gustaverant pomum,
I. Iustitia originali, supernis habilibus, dominio in bestias, suosque appetitus exuuntur; et lata in eos sententia e Paradiso in hanc miseriarum vallem in Perpetuum miseri exules ejiciuntur. Nec hic stetit noxia mali vis, etiam in posteros suum virus effudit. Id ut clarius agnoscas,
a. Congesta veluti in cumulum una Comprehensione complectere omnia incendia', naufragia
et bella quotquot ab orbe condito suerunt, item
83쪽
DE POENA PEccari 83 ruinas omnes vastationesque tot urbium, provinciarum ac regnorum, eluviones vastissimorum fluminum ac marium, morbos et eruciatus aegrorum et martyrum, omnes denique universim calamitates et miserias, quae, veluti diluvii tempore undis quoquoversus effusis, hunc terrarum orbem bactenus inundarunt, magisque in posterum praesertim sub finem mundi inundabunt. His adde tot millia multa insantium, qui antequam sacro latice tingantur, praecoci morte abrepti, superna beatitudine aeternum privantur. Haec, inquam ,
omnia in acervum congeras , una cum omnium
hominum, quotquot aut mortui jam sunt aut morientur, ossibus ac reliquiis, harum profecto rerum omnium teste Apostolo primum illuci Adami peccatum infelix sons est atque origo i . Hinc ergo , nimirum ex severitate supplicii, culpae malitiam metire, si Potes. 3. Nihilominus tamen haec nusquam manifestior apparet, quam in illa serati tragaedia, quam olim Calvariae clivus tota Demente natura orbispeetandam dedit a . Nam, ut iratae divinae Iustitiae pro unico hoc Adami peccato condigna
Placatione ex aequo satisfieret, necesse suit, ut Verbum fieret caro: .... in crucem ageretur Christus: .... duos inter latrones moreretur Deus Ita est, omnes Beatorum labores, cruciatus, et
virtutes minime suffecissent delendae pro merito vel unicae huic offensae. Imo licet innumerae Prope animae , quarum quaelibet vitae sanctimonia ipsam coeli Reginam superasset, longissimo annorum spatio immania tormenta vel ipsis infernis ignibus atrociora, eundem ob finem patientissime
a) Hoc incitamentum S. Iguatius proponit ad finem hujus ipsius meditatiouis de peccato Anselorum, et Adami.
84쪽
μέ Dius tI. MED. I. tolerassent, tamen unicum hoc piaculum condigna satisfactione nullo modo potuissent expiare. Licet universus orbis hostiarum sanguine redundasset, divinus nisi sanguis fuisset Iibatus divina nisi Persona victimae vices subiisset, ex mente SS. Patrum acTheologorum i) in irritum cuncta recidissent: nec mundus suisset expiatus, nec Deus Placatus. Tanta fuit tamque enormis et atrox virulenta illa, quae buic mortisero sceleri inerat. malignitas pravitasque. Ex his modo quid concludis ΘConclusio I. Si omnes corporis cruciatus si omnia fortunarum et famae dispendia, si omnes denique hujus mundi calamitates, atque ipsa quoque mors Sunt Poena peccati ab Adamo admissi, ergo hoc maius est illis omnibus malum. Nam
ut docet S. Thomas plus habet de rationa maliculρα quam Poena sa). Ergo quodcunque potius
tolerandum, quam Peccandum l nolusio H. Deus in cruce ob peccatum Adami moritur singulae voces minutatim Ponderentur Deus in cruce ob peccatum Adami moritur: nullo alio quam laso Dei hominis sanguine elui illud condigue potuit. Ergo id gravissimum prorsus et execrandum est malum ; quia Deus pro re levi, et nugatoria tam saeva inter tormenta mortuus haud est.
Comelusio III. Si Pater aeternus proprio Filio non pepercit, licet non nisi sermam peccatoris assumpserit, et pro hac Adami noxa solum se vadem obtulerit, quid nobis fiet y nobis, inquam,
tam vilibus mancipiis et tot tantorumque criminum reis λ
85쪽
Uoctus Ergo t. doleamus de naevis praeteritis , et caveamus a futuris. a. Delictorum pondere depressi, miliemus nos sub potenti manu Dei, appetitum
supra alios eminendi eorum consideratione compescendo. 3. Sanctum carnis odium concipiamus , ab illius illecebris tanquam a scelerum flamentis eonstanter abhorrendo. His tamen duobus ultimis arietibus brevior mora erit concedenda; cum intensus dolor de admissis, et efficax horror a committendis princeps sit fructus huius meditationis, qui ut solidior sit, tria erunt observanda. i. Huic praecipue actui singulari cum servore, et potissime immorandum erit. a. Admissa pia- eula sic erunt detestanda, ut semper conjectis in eorum radicem oculis, simul etiam eminentiae eupiditatem, et commodi proprii amorem tanquam praecipuos malorum sontes execremur. 3. Ab erratis gravibus semper Progrediendum erit
ad venialia ; id quod pro reliquis etiam commentationibus nolandum eSt.
Ceterum quid magis incutere homini possit horrorem peccati λ quid vehementius incendere eius dolorem queat, quam videre Filium Dei pro eo in patibulo crucis morientem y o coelii Dei Filius iussu Patris in Cruce ob peccatum moritur. O spectaculum i ad quod ipsa etiam tartara
cohorrescant, et soluta ruat compages mundi. Deus in cruce ob peccatum moritur .... DeuSi .... Haec credo, et tamen nec doleo de admissis, nec abhorreo a suturis: .... quin et Peuco, rursum crueiligendo mihimet ipsi Filiam Dei, et ostentui habendo ....t ι .
86쪽
O animal en Iesus tuus in cruce moritur,....
et nota solum ob Adami, sed ob tua etiam delicta moritur,.... et quidem te cruentas manus inserente moritur .... Haec cernis , nec tamen inlacrimas dissiuis 3 .... Ad hanc tragaediam sol obscuratur, petrae scinduntur, ipsi Gentiles redeunt percutientes pectora sua: sola tu immota perstas. Aperiuntur sepulchra, velum templi scinditur, tota natura fremit: solum tu, o peccator, non moverisi solus tu calybe durior Salvatorem tuum trabali e ligno tribus clavis sussixum, summos iu
ter cruciatus exspirantem videst .... imo sunestam hanc scenam etiam iterare audest
Ahi tandem stulte Iacrimae, erumpite gemitus,
totum pectus iam occupet moeror, ut digne defleam divinae offensae cognitam a me gravitatem , quae non aliunde manifestius quam ex Christi morte elucet. o Iesu cruci amxe, permitte, ut Pedibus tuis advolutus, effuso fletu, meum tibi dolorem tester, et prae horrore tam graVis, quam Peccatum continet, malitiae non prius dolere et horrere, quam vivere desinam lVisit Deus, in cujus consPectu sis; quia donec superest halitus in me, et viritus vitae in naribus meis, non loquentur labia mea, nec operabitur cor
meum iniquitatem si . Potius omnia perdam bona, et seram mala, quam ut denuo etiam leviter δε- linquam in animam meam a . Ita profecto est, ne leviter quidem delinquam, cum etiam venialis
DOXa Sit Causa cruciatuum ac mortis Christi, ac Numinis sanctitas illam quoque immenso odio, ac omni sua infinitudine aversetur, horreat et execretur. Potissimum autem ab his N. mihi, nec non ab illorum venenata radice nimirum Super bia ac sensualitate cavebo.
87쪽
O quam Profundo submittere me diseo sub abruasibus juaecus tuis, Domines ubi nihil aliud me esse inMenio, quam nihil et nihil. Eni coeli non sunt mundi in convectu tuo: vel in ψsis angelis resteristi praMitatem : Usiae stellae ceciderunt de coelo et et ego ρυιMis quia ρraesumo Θ Ο quam Λα- militer ergo et abjecte mihi de me*so sentiendum ι 1 O quantopere infelix illa tot malorum origo, honorum scilicet ac illecebrarum appetentia est detestandat Isilux et in ego cum Paulo GMMigalia comω meum, et in sei Migutem redi m a); illud, inquam, corpus, quod tibi, o Iesu crucifixe, tot dolorom causa, et tam horrendae necis occasio suit. Etiam ego cum Davide milior fiam , Plus quam factus sum, et ero humilis in oculis meis 3 . Serviam ego servus tuus tibi Domino meo, et quidem quo volueris modo cum plena ad quidvis indisserentia.
I. Iacto principali landamento nostri, quod molimur, spiritualis aedificii, nempe ser.endum esse Creatori quo voluerit modo, id est, in eo vitae statu, aut in electo jam statu, in eo munere, loco, valetudine et persectionis gradu, in quo ille sibi id gratum fore significarit, adeoque ad haec omnia indisserentes nos esse oportere; jacto, inquam, hoc angulari exercitiorum lapide, tollenda e medio sunt praecipua impedimenta, quae nos ab au-xea hac indisserentia, et quod consequitur, a no-
88쪽
stro sine ultimo abstrahunt atque abducunt. Porro quod a generoso hoc aequilibrio nos potentius retrahit, et in oppositam Partem male pronos impellit, est tum innata nobis ametentia honorum, deliciarum et opum, nec non sanitatis ac liberioris vitae, tum nobiscum vel uti natum fastidium atque aversatio contemptus, paupertatis et Vexationum, item aegritudinis ac persectioris vitae. Sive ut compendio utar est nimius cuticulae ac Sminentiae amor, atque inordinata conte tionum ac molestiarum suga. Ad haec enim duo, tanquam ad sontem ex quo fluunt, priora iacile reducuntur. Nam ut inductione constat) quotiescunque a commendato nobis mentis aequillhrio discedimus, semper id ob unam ex praedictis rationibus fit. Cum enim coelestis haec virtus in medio consistat, solo Numinis nutu in hanc vel illam partem inclinanda, nihil illi adeo adversatur quam nimia Propensio ad unum, et aversio ab altero mediae rei extremo. Adeoque nihil magis iandatae indinserentiae inter commoda et incommoda, honores et contemptus, divitias et paupertatem officit,
quam nimius amor priorum et horror posteriorum. Cum igitur hic amor et horror motionum humanarum communes duo veluti cardines sint, patet,
quotiescunme ab aureo illo mentis aequilibeto volentes deflectimus, id sempor ob unam ex praedictis rationibus fieri, et quidem per actus leviter
vel graviter malos. Nam cum secundum Christi effatum omnis arbor mala malos fructus faciat, imo cum non possit arbor mala bonos fructus facere i), consequens est omnes illos actus, qui ex illo duplici germine
nempe ex dicta ametentia et . nausea Seu amore et fuga tamquam ex venenata radice enascuntur ,
89쪽
quique nos ab illo coelesti aequilibrio deflectere cogunt, esse Peccatra r), eaque, Voluntaria si sint, graviter vel leviter vitiosa:adeoque haec totidem esse Passus, quibus ae laudata indifferentia et ab ultimo fine nostro vel omnino aberramus vel saltem deviamus. Nam vitia ex mente Patrum sunt Proprie illi animae gressus, per quos eadem a coelo atque a Creatore procul recedit. II. Ut ergo S. P. N. caecam voluntatem a ri xio hoc honoeum et commoditatum, deliciarum et opum ametitu revocet, illamque mitigato contemPlus et incommodorum, paupertatis et dolorum fastidio ad praedictam indisserentiam, et Peream ad ultimum finem suum reducat, Peccatorum malitiam, turpitudinem et damna ob oculos ponit, ut scilicet inspecto rivulorum veneno ipsum etiam sontem execrari discamus. Hinc Patet , quam arcte diei hodiernae meditationes cum beaternis
Dixi autem, inspecto rivulorum veneno, ipsum etiam lapsuum sontem execrandum esse. Et hi tac quod maxime notari cupio) quotiescunque ita hiade peccato exercitiis dolenti animo commissa pia
eula aversabimur, semper reflexo in eorum radicem obtutu, etiam ille perversus excellentiae escut iculae amor, atque inordinata illa demicatus et vexationum fuga, id est sUerbis et sensualitas ut vulgo dicitur) tamquam foecunda malorum sere omnium causa erit detestanda. Ceterum ut divus ignatius praefixum sibi scopum eo certius assequeretur, id est, ut culpae detestatio eum dolore conjuncta cordis intima eo cacius pervaderet, i. malignitatem vel unius
ain Nam etiam aetus primo primi ut Scholae loquuntur
possunt per ampliationem appellari peccata, quia sunt tum Poena, tuin causa peccati. Dj0jti Od by COOste
90쪽
etiam naevi propriis coloribus adumbrare conatur. Hanc vero, ut bene depingat, considerandam no
bis proponit castigationem Angelis, primisque
Parentibus ob unicum erratum inflictam , ut nempe ex atrocitate poenae gravitatem culpae metiremur. Et certe priorum ruinam ac Posteriorum proscriptionem ea rerum adjuncta circumstant, quae rite perpensa vel durissimam cujuscunque mentem tercore compleant necesse est; ita
ut aptius medium huic fini obtinendo inveniri haud posse crediderim.
a. Cum autem aliena nos minus moveant quam quae ad nos ipsos attinent, S. Ignatius sequenti commentatioue perpendendam anuexuit propriarum noxarum multitudinem, laeditatem ac Perversitatem, quae propius inspecta non possu ut quin summo dolore nos afficiant, ac Poenitentia scelerumque odio inflamment. 3. Quia vero subinde aliquos reperire licet, quos suppliciorum metus a peccando potentius absterret, Pro ultima ejusdem hujus diei i) meditatione et quidem aute eas, quae de morte aut judicio agunt a) contemplandos exhibet inferorum cruciatus, quamvis hanc materiam in primo jam
i) Nam hanc de inserno eontempIationem illo ipso adhuc die, quo duas priores, nempe de poena Augulorum et Propriis peccatis instituimus, pro eiusdem diei exercitio quinto
aeu ultimo ante coenam S. Ignatius assumendam praescribit in lib. Exercit. ad ficiem exercit. V.
a) Nam loco Paulo ante citato mox ad finem exercitii V. ait. his meditationibus, scilicet de peccatis, et inserno adjici posse alias, ut de morte. de judicio. Uhi notandum, eumdem dicere, has posteriores illis prioribus adjici, id est, subjungi
Posse; non vero inter seri, aut immisceri. Nempe ex ejus mente non tam ordo novissimorum servandus est, quam spectandus
ille, qui solus hodie intenditur fructus scilicet dolor et norror Peccatorum, qui procul dubio inserorum consideratione Plurimum promovetur, et uugetur.