장음표시 사용
181쪽
demum sibi aliquam iudicii famam consecturosv esse considunt: qua in re nobis laus ac commendatio debetur, ea in ipsa repreliendere nos atque nec uSare non verentur : clamantque regendos
esse prosessionum fines Suisque quamque limitibus ac teriminis coercendam : neque patiendum, ut aut Philosophi quae sunt eloquenlium usurpent, aut diserti philosophica attingant eiusque rei rationes quasdam asserunt, non admodum validas illas quidem, sed quae tamen aliquem minus peritum in fraudem inducere posse videantur: statui hodierno die, uditores, vobis disceptatoribus atque arbitris, adversus eos disserere, et quidem ea lege disserere, ut Dis eos, non dicam ego sed ipsa Philosophia eloquentiae armis instructa regerit atque abiecerit, caussam nullam dicam, quin illi praeclare sentire, nos desipere illi considerate ac sapienter loqui, nos vaticinari atque insanire illi studiis adolescentum Optime consulere, nos iisdem vehementissime ossicere iudicemur. In tolligitis autem esse mihi cum duplici hominum genere negotium : quorum asti levem et ineruditam loquacitatem, alii inornatam et indisertum Philosophiam colunt. Adversus quo utro Sque dum dissero, peto a vobis per eas ipsas artes, de quibus dicere
institui, quarum utramque vobis maximopere cordi esse novi, Ut Studium meum attentione vestra excitetis, altentionem Silentio
indicetis. ζ Primum autem congrediamur cum delicatis istis et mollibus, quos perinde a parvos puerulos severa et tor, a quodammodo Philosophiae facies ita deterret, ut ad eam propiti accedere non audeant Esse temus enim de duobus alterum i ut aut sus ac si fugati, molesti nobis esse desinant, aut, quod malim, confirmati ac bene sperare iussi, socios se nobis honestissimi laboris adiungant. Vos igitur alloquor, quicumque vocum illecebris tamquam aliqua dulcedine cantuum capti, ad eas, tanquam ad Sirenio Seopulus, adhaerescendum putatis. Ecquid intelligitis, omnem orationem X rebus constare et e verbis rerum autem copiam et
ubertatem non aliunde quam a Philosophis peti posse iccircoque esse Philosophiae cognitionem eloquenti suturo necessariam Non enim ut lusciniis canendi, sic hominibus loquendi lacultatem Oblectationis caussa natura concessit; nec tantii in munus Uum talussu
praeclarum ad aures modo demulcendas voluit adhiberi sed eum eos ita labricata esset, ut eis rationis societatem cum iis immortalibus intercedere voluisset, aptosque eos secisset ad reruni prae Stantissimarum cognitionem adhibito studio consequendam in-Strumentum etiam largita est, quo de illis rebus inter se disserere ea Sque alii cum aliis eo in municare possent. Placet autem hoc loco bullis disputationis principia paullo altius repet re, et X pSis Philosophorum libris caussae nostrae firmamenta desumero, atque istis Philus ophiae contemptoribus carum rerum, qua contemnunt,
182쪽
specimen aliquod exhibere. Interiectum quodam modo et inter ine- diu in ost otii in uni genus inter animantes consilii experies it inter purissi uias illas mentes ab omni corporis societate secretas ita ut illis quidem superius tersectilis quos sit, his autem in serius it nusque persectum. am illae quidem sensibus tantum d gentes nulla prorsus ratione ad intelligetiliani et cognition niprogredi queunt; hae vero siue ullo sensu uni adiuiniculo a ministerio, Simplicissimis notioniblis, quaecunque ipsis id intelligendum obiecta Sunt, apprelieiidunt. ΙΙoinino nute in possunt illi quidem ad rerum intelligentiam provehi, eoque sim inutis anilndΠ-libus superiores sed quoniam immortalis ipsorum et simple Ut caelestis animus mortalis et concreti et terrestris dolui cilio Corporis hebetatur, eo st, ut ad cognitionem et sciet ili alii in ' Ensu ulli ministerio pervenire non possit. Itaque re lucinato intentis ini r- nuncios qua Sique satellites sensus nolui navit eosdemque duces ad:37 Pritatem es Se di xit. Eius au leni auditor Λristoteles pronunciavit,
nihil tutelligi, nisi prius aliquid soli su pereeplum suisset, quod quasi viam stravisset ad illud intelligendum. Idemque alio loco
statuit, Si cui sensum aliquem a primo ortu natura denegaverit, idem necessario aliquam esse scientiam usu turam. Cum autem dii bus anquam itineribus ad scientiam pervenire liceat quod aliar perimu ipsi per nos quasique parimus alia vero ab aliis accipimus; quorum illam inventionem, hanc disciplina in Ocant:
nec SSE erat, ad carum It rami lue sensit in aliquem a collimo dari. Sed cuin celeri ad eam rem minus apti forent, oculorum quidem sensus ad rerum praestantissimarum indagationem, auri lim vero ad Carundem, cum ab alio traderentur, porceptione in ab ipsa natura constitulus est. In Strunient lim autem Oiu in unicandarum liarticipandari inique ' an inii nolionum cadem nati ira oration Cm Ss 'luita cillia lilo Ploris animantibus Sonos inodo filius datu dedisset, qui litis olli platem dolor in desideria natura . ali clus denique iii dicaron et distili clani hi ininibu articulata in quo tritillii Dc m. ii nil IIO In Pll si sona nominavit: itam cilii ipsi arbitratu suo li XiSS nt atque arias sciat. lici, i qui coni pacto initiis, Clit. si iam cui lite voci , im csse vellent illin O iii, irii in illo ad a. u. E. Mi illis nil CPiΝΝ ni liiii 'sacienda ut reniti P. Sic sit, ut quid citi ipsa Singularcs percipiantur en Sibu S: qua CX Perc pii O HU
Dubitari non qui est, quin haec rarior it dicendi ratio. Nam in laltim ii ii Muni eminutum lius diversitati in ali indicat ii A dversaliva pii licula plerumque mittitur s. tamen quae adnotavi ad Uuinciisian lib. X.
183쪽
oxistunt in animis rerum universarum notiones ad eas vero volvendas et in modiu in proserendas adhibet debeat oratio: cuius usus cuin ad eos an tu in qui eodem toni pore iisdemque in locis viverent pollineret, hoc amplitis machinata est tominum solertia litteras, tuae, ut voce notionum, Sic hae vocu in ipsarum essent Dolust Phicerentque, Ut et absentes cum absentibus et ii, quini ullis ante saeculis floruissent, cum omni posteritate quasi colloqui possent. Ex hisce liquido constare arbitror id, quod in huiu
somno iii in ossione posueram : Orationem non oblectandarum auri uni caussa nobis QS se a natura tributam sed ut animus, cum surerum cognitione Saturasset, haberet, quo modo alios ad earum eo in municationem Vocare pos Set. Quo modo autem poterunt aut
quidquam continunicare cum aliis, qui nihil ipsi nisi loqui didi eo-rint aut quidquam gregium discere, nisi qui Philosophorum monumenta contriverint Etenim qui sunt tande in scriptores illi aqqui distincto ordinateque dicendi praecepta tradunt Philosophi. Qui rerum admirabilium, quae in terris mundoque fiunt. caussas aperiunt Philosophi. Qui herbarum, qui stirpium, qui
animantium ortus, progreSSUS, naturas, Vires, utilitate prosequuntur ' ρ Philosophi. Qui de ossicio, qui de virtute qui oratione instituendae vitae, qui de moderandis assectibus disputant Philosophi Λ Philosophis omnis doctrina liberalis, a Philosophis
omnis iis toria, a Philosophis omnis artium' varietas sumi potest: ab his oratores, ab his imperatores, ab his rerum publicarum re-rior A X stiterunt: neque quisquam unquani aut in dicendo ut in robus gerendis excellitii, qui non prius in Philosophorum osse in apoli ius ac limatus fuisset. Ac mihi quidem Saepenumero permirtim videri solet, reperiri nonnullos Sque eo cXcordes, ut Oratoris munus ab li omine Philosophiae ignaro sustineri posse credaul. Nam cum illi ipsi sateantur, tria esse, quae orator dicendo elli est Pod obstat, ut fidem saciat iis, qui audiunt ut eos suavitate persundat et ut eorum animos aptis et accommodalis ad obtinendum id quod 1 ut alluctibus concitet nullum est horum, quod mihi sino Philo ς ophiae auxilio persici posse videatur. ii vero facienda lido i erit idoneus, qui non illos a Philosophis propositos sonte animo et memoria contineat, ex quibus ad omnem disputationem incredibilis argumentorum copia emanat Rali Ociliationes autem contexere, et id, quod probandum Su Sceperis acute circumscripta tu hisione conlicere, tum ea, quae ab adversariis allata sint subtiliter dissolvere, quorum laudem est nisi Philosophorum Ne-il ro ideo, quo modo delectare, mi Si sorte pueros aut homi-
184쪽
nes puerorum simillimos, queat inanis et illo librata sententiarii in pondere ratio. Quid ita nempe quod, ut praeclare docet Λristoteles , is demum motus estici voluptatem, qui perducit id,
lii Od movetur, ad Statum naturae ipsius accommodatum et congruentem. Itaque corpora cum aut exinanita sunt aut redundant,
B tum perceptione cibi ac potionis, tum deput Sion et eiectione superfluentium ' rerum laetantur; et in antinis id in usu venire credendum est. Quid est aute in quod natura duce concupi eat animus, ad quod seratur, cuius perpetua quasi sanae silique teneatur Doctrina initi uita utque cognitio i ii illi cibus, hic pastus proprius ac naturalis est: eo alitur ac relicitur, eo Saturatur aegii se ita Ergo illi tantum concionis auii nos insatiabili oblectatio nodevinciunt, quorum omnis sermo cum urbanitatis Sale perspersus ost, ς' tuni distinctus et illuminatus doctrinae notis, quorum eX Ore, tanquam e X perenni quodam sonte, nunquam intermittente, nusquam insistente uXu, novaru in usque et ad intrabilium rerum copia incredibilis profluit ii demum modo clamores faciunt, modo auditores admiratione percussos silere et uno in obtutu defixos haerere cogunt 'l' Illud vero, quod in oratoris ossicio tertium ponitur, coneutere audientes omni genere Isce tuum, eorumque peP- tractare Intimos sensus, et quocumque collibuit flectere, quis unquam nisi Philosophia munitus consequetur on vero vel ace nindere vel restinguere iracundiam, vel incutere Vel Xcutere timorem, vel conflare invidiam vel levare, vel ad nil sericordiani adducere velis imisericordia abducere audientes, et eos quasi gubernaculo quodam linguae impellere arbitratu suo uterit is, qui non horum Omnium assectuum caussas rationesque pernoverit Sed increbuit l-r sermo quidam hominum imperitorum, qui ita dictitant,
ut ne inspiciantur quidem Philosophorii in libri, salis magnani lamen earum omnium rerum uberemque notitiam ex ipsis Rhetorii inscriptis posse desumi. Quod si ita est, quid, quaeso, cominovit veteres illos . qui dicendi ni id e teris antecelluisse perhibentur, ut tantam curant ait tu in iliae studii in in audiendis Philosophis et iuperscrutandis penitu Sque cognose nilis eoru in Pa CPptis Cori Suni e re ut Oni id Periclem illum, cuius in labris persuadendi Deam sessi lavisse dictum est, 'l'l'l' que ni siligurar . quem tonare quUm
permiscere Graeciam Coinici veteres tradiderunt quid igitur
185쪽
illum lmpniit, ut Λnaxagorae se Physico erudiendula daret, cumque assectaretur, ' si ad illam, ad quam adspirabat, cloquentiae laudem nihil in illius doctrina intellexerat esse nionienti Quid 10 Demosthenem quid M. Tullium comine inorem 2 tantam in utroque dicendi copiam suisse ' censemus, nisi ille Platonem, hic Philonem, Diodotuni, Posidonium aliosque permultos nobiles Philosophos studiose ac diligenter audisset Qui si ea, quae ab illis accipiebant, a dicendi magistris accipere potuissent, non ab alienis
illa mutuari et corrogare potius, qua in domo et a suis petere maluissent. At queruntur, asperam quodam modo et salebrosam esse V
Philosophiani, inanio enumque illius studium, quodque nulla dulcitudine l' aut allicere aut allectos delinere animos possit molles ac voluptarios h0mines Vos igitur in tanta rerum pra stantia ac dignitate etiam delicias quaeritis et quo vobis itinere ad sapientiam aditus patet, suscipere illud abnuitis, nisi viam videatis tum mollissimam et planissimam, tum rosis et violis constratam, quamque viridante omni ex parte opacent palutarii in ar .
borum comae 2 4- at etiam si perpetuo per Λllionis et Caucasi
nives, si per ferventes Libyae arenas gradiendum foret, tamen, si viri essetis , omnem laborem Omnemque dissicultatem contemneretis. Sed non patiar vos diutius in errore versarita Scitote enim, hoc studium, quod vos asperum et inamoenum putatis, ita esse dulce itaque iucundunt, , ut nihil suavius aut lucundius, me votis
quidem cunceptis, expeti possit. . Cui rei vel illud argumento sit, quod, qui se illi semel penitus tradiderunt, ii postea nequ rei sa- miliaris eura, neque otiorum cupiditate, neque corporearum 'l' 'b)voluptatum blandi inentis ab eo evocari' queunt Possem hoc odoovagari latius. et id, quod diXi Huni repetitis e velere memoriatum vivis ac Spirantibus e cemplis confirmare, misi me temporis
ratio brevem esse admoneret 'ri Nunc igitur, quam poterimus
Iinus apte de Peridie qui AnRXagorct Nili superior esset auos orltate, dignitate gratia. a in asse ta/ indicat ore imi territiorum ei Non ore u Daiorum ci Urum erga polentioreΝ; inprimis ponitur de Rudidatis favolem ac suffragia potentium captaulinuΝ cs. Ie indors ad Ior Sat. I. s. s. RAHT. Recte. Sed Muretus e verbo n. l. de Peri te usu euet, ut maius quoddam studiit in quo se illi erudiendum dedit. Signi sicaret Fu. oo Muretus in margine Aldinae correxit cinium futuram fuisse. oo Magis Latine dici possit ininciundum tu fium; nam DC intimo uspoetis potiti reli mi uendi im St. RAET. - Milii Hamo num i . . apti,,inium videtur e propter prae edd. R.
τ Dulii tuis his legitur apud Cic. usitatior tamen forina et ea praese
admonenui verbum Sequatur insinitivu an ut particula. in .
186쪽
brevissime, eo ruin refutemus errorem, qui se ita Philosophiae ludio contentos esse aiunt, ut Omni uin rationis ullum penitus negligant. Quorum non unum genus est. Duidam en in nihil alii ut dicunt, nisi verbor lim legantiam Philosopho in inime neces Sariam csse. Quid ain etiam indecoram esse contendimi Sunt qui, cum eam non indecoram esse fateantur, uteri tamen negant f posse, ' ut di unus idemque in utroque excellat; et tu in rerum scientia polleat, tum dicendi acullate praestet: iccircoque nolle Se in sequendo eo, quod a SSequi nunquam possint, operam perdere lium primis illis non multu in nobis negotii est Nam ne nos quidem die inius ita necessariam esse Philosopho eloquentia In, ut is Si Carent, nomen Suum tueri ac retinere non possit Sed trosecto sordida li δε- minuin planeque misera vita sit, si Studia nostra necess tale tantum, non tiam commoditate et ornatu dirigantur Casis contectis Stramine et angustis tuguriis ac gurgustiis dispertis etiam lati Stris, ut Scythae, aut, ut Cynici, doliis caeli defendere iniuria possumus idque ad necessitatem salis est Num iecirco aedili catuli artem repudiemus In vestitu cultuque corporis si nihil spectemus aliud, nisi ut imbres, ut nives, ut ventos, ut solem, ut frigus arceamus V satis fuerit vel pellibus animalium corpus amici re auquisquam propterea honestior civilem ea in re consuetudine in eji-git Sic et in hoc genere studiorum non in iis modo, quibus nullo modo carere,' verum etiam in iis,' quibus salis commode carere
olianis dignitas iv puleri ludo spectanda est D praecipue cum )Oninibus propemodum in rebus de eo rem et elegantiam cum iam ni aut ili tale natura ipsa copularit mos igitur sine ulla contumelia dimittamus: tantum monea inus, ut, si in omnibus vitae partibus Pinnatus alionem habendam esse ducunt in studiis quoque alia in il
tendum noti esse saleantur. Isti nobis acrius insectandi iniit vehementiusque repellendi, qui de dila pera barbariem in loquendo diligunt, et non aliter se Philosophos visum iri putant, quam si dictione inquinatissima tantur, aet, ut sues in ut ac coeno: sic ipsi in orationis sordibus volu lentur. antiquis temporibus quoddam stultorum genus suis se proditum est, qui paedore ac qualore hor-
187쪽
ridi pannis obsiti, semper illoti, Semper intonsi, Semper impexi, illo ipso incultu ac neglectu corporis Philosophorum Oiuen in vulgus assequebantur Non valde dissimilis est eorum amentia, qui orationem nullo studio excultam, nulla diligentia expolitam, nullo artificio laboratam, Philosophiae professoribus convenire aiunt. 42Λtque illi tamen e tolerabiliores quod corporis colendi curam mulli, ornandae Orationis ratudium nemo olim qui aliquo inter
Philosophos loco haberetur, neglexit. Nisi sorte quis Epicurum
et eos, qui ab eo sunt, obiiciat: quo ego vix in hominum, in Philosophorum quidem numero, nullo modo habendo esse censeo. Est autem operae pretium audire, quo modo hanc Suam tam praeposteram, tamque absurdam opinionem confirment Gravis alicuius et severae matronae Philosophiam simile in esse aiunt, quani omnis sucus dedeceat; quae nativa pulcritudine conteiita, augere eam pigmentis et lenociniis non laboret: ut incultos et horrentes solitariosque lucos plus habere maiestatis ac venerationis quam nitidas et viri dicatas ' et digestis in quincuncem arboribus cons has sylvas sic squalentem et, ut ita di Xerim, impexam nescio quomodo augustiorem et maiestatis pleniorem videri quam compta niet quasi unguentis delibutam orationem. uibus nos ita responsum volumus: non si calamistro intortus capillus et buccae minio ae cerussa suentes et vulsa supercilia et quaesitus arte dentium eandor matronam dedecent, continuo illuviem et situm ac sordes decere. Est et suus non modo matri lamilias, verum etiam viro ' . a. .ciit tus Et, ut reprehendendu sit. Si qui quotidie radatur ad is α. -
speculum, quod tanten A fricanu in secisSe accepimus, et faciei λα- iseminibusque laevatis 'hi publicunt prodeat sic si quis Patroclem ill uin imitari velit, quem cavillans Aristophanes nunquam in vita lavisse dicit, i '' ita ut nunquamis, nunquam manu abluat, nunquam sudorem detergeat, nemo Sit, qui non laedum illius adspectum et tetrum ac Virulentum, qui X eo asstabitur, odorem aboni inetur. Neque vero nos a Phil0S0pho Xigimus, ut verborum paritatem 'i
o Rectius assequerentit r. MATTHIAE. J Uno firmatur Ciceronis loco Epp. ad ii int. D. II. 1. . 3. MATTHrAE. Istic reli pro siti a viridicata legendum proponit Sil a ridicula, cuius ingulae rhore Sui ridicis stillae sunt R. oo Plin. H. . VlΙ. 59. R. Qualia sint feminia merula, victivi et Iigo nec quo pacto facies Iaevas aBpte componi poΝΝit cum feminibus recte video nisi sorte c0gitare velis desomorali luis I iiure i tern adstri iis, formaiu seintiuim Xprimentibi , quod illo tenipore non satis decorum habe tantur. 3m ito artu ningi Velabant ade0que pallium gestare solebant. Nec cadebat in Virum gravem, Iane inevi, i. e. rasa facie, prodire in pii lilicum. EBAFT. τ Iut. i. q. MATTHi M. τ Aequutitate in reotius dixeris; similitu linem aequalitatemque sertio mim lialie Apud Cic. pari. r. X. l. R. nec se mure erisi s usquam legere me memini, nec impuritatem rutionis. MATTHa- - eque myrt-Titas, ne siue uritas, i I. asine de oratis ne dici potest. Apud Cic. sim fleat in uritus turpe, foedum factum, agilium. Purit Si Voc. Aec. Berisei. f. Celi; r. Anii b. Ag. 131. Cur Pi St. ng. 151. Olien pag. lat. Recensiores Scriptore habent probiras, castitas est neni heri I. ali nil rest.
188쪽
ac similitudinem aucupetur, neque ut in rotundandis periodis ceu petur ne ipse si agrestem esse illius et inconcinnam locutionem nimjiimus effeminarum et caulicorum similem volumus ineque lana ut rerum praestantiam verborum splendore illuminet, quam ut ne illam orationis i inpuritate coli laminet, postulamus. Tu mihi clunde eluis cognitu dignissinus dicere ingressus sis , ea verborumpori illa Ducimas, ut, qui aderunt, non hominem loqui, sed asinum rudere existiment et tamen ea fatui tale atque impudentia
4 sis, ut o in ines polite dicendi cupidos despicias, et istud, quod tu facis, voces philosophice loqui' Nam quod in eo maiestatem quandam et quasi religionem inesse vis vide ne potius impium sit, ut vasa Deo dicata impuris manibus, ita Philosophiam inpur Sermone tractare. Enimvero, si ea demum Sacra ac religiosa sunt, quae Ornatu carent removeatur aurum a templis:
QA gemniae, Signa, tabulae, donaria denique Omnis generis removeantur. Sin hoc vel cogitari nefarium est lateamur id, quod alio quodam modo ipsa praescribit, ne quempe usquam le-lius quani in Dei cultu, ne lue dicendi copiam praeclarius quani in excolenda exornandaque Phillas optiJa collocari. superest, ut iis satisfactauius , qui negant Philosophiam cum cloiluentia posse coniungi neces Sario lite qui alteram X animo colat, i esse ali ramdeserendam qui ad utramque animum adi rerit, ne utraque Xcidat periculta in Sse uui cum haec dicunt, si de sui latitum ingenii nibecillitate loquerentur, serendi esseni nillic, Quin X seipsis alios metiantur, ' et, quod se praestare posse diuidunt id
universe ac generatim seri non posse pronuncient, in eo quam velle menter errent, ad inonendi videntur. Sque o ne Prit in i
terum et eius ipsius, quaru prosilentini Philosophiae imperili estis. ut unimam in Philosophis oleribus extitisse dicendi vi in e copiam
nesciatis' equis unquam Platonem iis Phili,sophiae scientia aut dicendi suculiare superavit de quo Cicero, bonus inprimis ac salmaior ' eloquentiae, ita in agnifice sentiebat, Iovem ut ipsum,
si Graece loqui vellet, non alio qua tu latonis eritione lis ii rum
189쪽
osso diceret Quid ristoteles 2 non et ipse dicendi praecepta
unus minitium optime tradidit, et ea dicendi copia fuit, ut eum idem Cicero auro fluentem fluvium nominarit non Xenophontis, summi Philosophi, ire Musas quasi locutas serunt non hoophrastus a loquendi divinitate nomen invenit non posterioribus
saeculis cum in Corneaede vim suisse proditum est, nullam ut unquam rem confirmandam Susceperit, quam non probaverit nullam limpugnandam, quam non everterit Sed quid vetera et externaeXempla conquirimus, cum recentium et domesticorum copia suppetat mae civitas quam multos et olim protulit et quotidie profert, qui ut nemini, quin utraque laude praestiterint, ita omnibus, utra potius praestiterint, inrubiguum relinquunt Quorum vos adolescentes, per Deum immortalem, exemplum imitamini, neqUe committite, ut Veneta civitas , quae semper toto orbe terrarum habita est secundissima virorum omni virtutis et doctrinae laude praestantium parens, per ve Stram ignaviar atque desidiam ista tam praeclara
laude spolietur An vero vos, illis orti maioribus, qui nihil unquam sibi dulce praeter virtutem et eruditionem putarunt, quidquam virtuti, quidquam e Tuditioni anteponendum esse ducetis rit exterae nationes non alio potius quam Venetorum hominum exemplo
ad cas colendas excitari atque inflammari solent. Hic sedem vir j tutis, hie domicilium litterarum. hic seminarium quoddam prae-
Stantium Virorum S SQ, Omnes Uno con Sensu gentes Xterae conli
tentur Hanc Λος tam praeclaram namque ninguis cam laudem, quae ad hunc usque diem semper et credit et sortiit, vestra culpa decrescere ac deflorescere patiemini Non per illos Contarenos, Barbaros, Denabos. Donatos ceterosque heroas, consecrata ad oninem posteritati memoriam nomina, qui nunquam in caelum hominum praedicatione conscendissent, nisi, quamdiu ViXere, illam, ad quam mea vos cohortatur ratio Philosophiae cum eloquentia Foniunctionem, posthabita Omni alia cogitatione, coluissent. Hos spectate adolescentes, hos intuemini, horum de gloria dies noctesque cogitate, et ad eam vestra industria Xaequandam contendite. Habetis in hac civitate publice constitutos homines eruditissimos,
qui vobis in illo itinere duces optimi esse possint. Quorum me in societatem, licet valde ipsis omnibus imparem, quando ipsa es-
publica vocavit, it e me collocavit in gradu, unde possem in ipsius civitatis oculis voluntatis erga vos meae quotidianas significationes dare: equidem non parcam labori, abiectisque aliis omnibus curis, quantum con ti atque ellicere potero, tantum conseram
ad ingenia vcstra omni genere disciplinarum liberalium, quantum quidum in me fuerit, excolenda. DIXI.
190쪽
45 PRO FRANCISCO II GALLIARUM REGE AD PIUM IV. PONT. MAX.
ymnos quidem Christianos Principes, Pie Pontifex maxime, credibile est, accepto delati tuis maximis virtutibus honoris amplissimi nuncio, admirabili quada in laetitia perfusos esse nec eorum fuisse quenquam, quin, Sublatis in caelum manibus, omnium rerum moderatori Deo singularibus verbis gratias egerit, quod Sacru- saneto Cardinalium Collegio eam nientem dedisset, ut te potissinium deligerent, quom in ista dignitatis sede celsissima concordibus suffragiis collocarent. Sed quant nostri neges Observatilia erga Romanam Ecclesiam ct insigni atque assiduo defendendae ornandaeque illius studio ceteros ex narii antiquitate superarunt; lauto Franeis et II Regis, tu Pontilice declarato, maius quam pro
virili parte' gaudium fuit. Quare, etsi non dubitabat, quin lude clarissim viro, Episcopo Engulis mensi oratore apud te Silo, cuius fidem et integritatem tibi plane perspoclam esse OVit. Ini muli suum erga te et erga hanc orbis terrarum principem Ecclesiam et optini et libentissime cogniturus esses lamen ut illustriorem cliam et Xpressiorem significationem voluntatis suae omnibus hominibus daret, iudieavit sibi facieti hi in esse ui ad te de suis eo proprie nomine eiusmodi ii empiam ni illeret, in qu et dignitas inesset ea, quae ad la illuni nitanus obeundum re lilii itur. et aliae praeterea cauSsae, propter quas cuin tibi unum X omnibuς gratissimum atque acceptissimum ore consileret. Misit igitur clarissimum et nobilissimum e litilem, Ioannem abonem a lur- ω daesia, eius quem modo nominavi Episcopi fratre in . arcano Pilia regni et regiorum omnium consiliorum participem, cuin in noximis rebus gerendis virtutem et fidem expl0raiam habet, quique
praeterea pie late et observantia crga lianc Sed ni DPque fratri ne-