장음표시 사용
351쪽
maxime patela de re quasique contestaris volebat. Vidit eum non
modo morbos fugantem, immundos spiritus eiicientem , caecos videro, surdos audire, muto loqui iubentem, mortuos Xcitantem,
ventis et fluctibus imperantem: quod alii quoque viderunt: sed cum Dominus admirabilem illam divinitatis suae gloriam quibusdam ex
Apostolorum numero, mortali adhuc Orpore conclusis, aliqua ex parte spectandam exhibere statuisset, eiusque rei caussa in montem habor conscendisset ad hoc gloriosissimum spectaculum Ιο-hannem cum aliis duobus adsumpsit. Ea quoque nocte, qua suturum erat, ut in manus inimicorum traderetur cum, ut qui verus homo esset, cogitatione imminentium contumeliarum et appropinquantis saevissimae mortis angeretur, ob idque Patrem Oraturus a multitudine secederet eosdem sibi tres illos comite S, quibuscum animi sui moerorem familiarius communiearet, ab dioit. At haec quanquam magna Sunt ei tamen cum aliis communia sunt quae Subiu ligam, huius propria ac peculiaria. Cuius enim umoris videtur, qu0 in illa mysteriorii in plenissima coena, quam Dominus
cum Sui S antequam morte Sila mortem noStram deleret, exegit
qui in illo sacrosancto sinu recumberet, hic potissimum electus est Tune videlicet, illius beatis si in pectoris pressu, in quo pater omne Sscientiae ac sapientiae thesauros condiderat, in morem eius aquilae, sub cuius figura cum tanto ante Zechiel viderat, non usque ad ad
tertium modo caelum, ut Paulus, sed longe supra omne caelestes orbes vectus et ipse caelum quodammodo elsectus, ea non tantum
didicit, sed vidit ac spectavit, quae cum poStea Xponeret, Theologi nomen proprie effecit suum. Inde illa fluXerunt, quae cum immortali voce intonaret, cur a Domino tonitrui I filius vocatus esset, ostendit: Mimus, vidimus gloriam eius , gloriam quasi
unigeniti a patre et rursus Quod fuit ab initio, quod audit Lmus, quod vidimus oculis nostris, quod perspeaei S et manu nostrae contrectaverunt, de verbo vitae, testamur et annuntiamus
vobis. Neque non illud singulare, quod Dominus in cruce iam pendens, id quod carissimum habebat in terris, nitidissimum illud
domicilium Spiritus sancti, illam Omnis maculae Xpertem matrem suam Iohanni commendavit, eumque illi ilium esse iussit. Beatissima Virgo, quid tibi tunc animi suit, cum alterum tibi natum lilium audires Certe unum pepereras , unigenam 'l' ut Dei, sic tuum. Sed veri amoris ea vis est, ut e pluribus mini esticiat. Ita vere dicere poteras, hoc quoque silio accepto, unicia in tamen tibi silium esse. Tu vero, beatissime postole, quantam iunc amoris praerogativam consecutus est quantum tibi a Domitior' s. adii pag. 195. R. R. vo Forma tonitruata, cuius tonitrui geniti ni Sit laudatur ex Hieronymi ep. 61. d amni acti cap. 4 n. 3:ki Epist. I. 1. pr. Prior Iocus est in uanges. I. 14. FR. Exstat Ilaec vox apud Ciceronem quoque, cap. 4 de uni Verso: inqu- larem Detus hunc mundum atque unigenum a crearit. xlterum unigenitu Theu logorum St. in.
352쪽
Supra ceteros coheredes praelegatum est Quantain consolationem sensisti acerbissimi doloris, quem ex Domini morte capiebas, cum talem thesaurum apud te ab eo deponi, cum te ipsius voce in uululocum substitui videres Iam ni inus miror, quod Subvectus amoris alis ad sepulchrum ipsius ea celerital propurasti, ut etiam Petro praecurreris; quod, cum in vitam, superata morte, redii SSet, Stantem in littore primus agnoveris. Obversabatur ille tibi perpetuo ante oculo SQ neque poterat ulla res intervenire tanta, quae memoriam ipsius X animo tu oblitteraret. Longus sim, si cetera
Sigillati in persequi velim ut serta illa et opima si ac ni van divini verbi semine obseverit ut mortiferum poculum innocuus Dbduxerit; ut in serventis olei dolium iniectus, illaeso corporeoAierit tamquam nefas ducente anima, eos artus Violare, quo Snulla uti tu in libidinis amma violasset ut relegatus in Pathmon. divinum illum libellum Apocalypseos conscripserit quo quae OSi Cacontigerunt ita coinpleXus est, ut non ea eventura vidisse, Sed 0221 rum, cum iam evenissent, historiam contexuisse videatur; ut Po-gatu fratrum ad retundundam Chorinthi, Ebionis, Marcionis rabie in Evangeli uinciam centum, ut S. Chrysostomus auctor est, natus annos litte iis consignaverit ut cum prae senectute ad plura VCrba non ussiceret, cygneam illam cantionem Filioli di ite in lorvos, sappe in Ecclesia iteraverit: cuin hoc praecepto innia diceret contineri ut denique , cum Ephesi in sum tua tranquillitati usque ad centos linum et vicesimum aetatis annum adventu nimia in inicXspectasset, ita ut Dominus oro praedixerat, excessu placidi soporis sint illimo ad euiu evolarit O te, sanctissime Iohannes, supra quam a nobis aut dici aut Oogitari potest beatum i qui virgineo nitore, apostolica dignitate euangeli Siae gloria, martyrii, citra, 'i' violentam mortem laurea, prophetico Spiritu unus
cx omni caelicolarum numero insignis, quae singula cetero Ornant, consecutus es universa. u, tu igitur, beatis Sime. Suscipe caus-Sam o Stram pone nos apud eum in gratia, apud que in tu semper in maxima gralia suisti commenda nos ei, quae tibi commendata est ut ei, qui tibi illam commendavit, utriusque precibus com-ntendemur Tu, cui venenum nocere non potuit, essice, ne cuiquam DStru in haereticorum venena noceant tu, qu in olei in s rvens non laesit, impetra nobis, ne unquam pravarum cupiditatum
353쪽
servore laedamur procurato D Cliristianis principibus illam quam
tu lantopere commerula has pacem et animorum coniunctionem : in
primis autem Gregorio XIII. clementissimo Patri a Domino nostro, obtine a Christo placidissimani et tuae simillimam senectutem ut, cum Ecclesiae pacem fundaverit, cum OVes, quae aberrarunt, in Christi vile reduxerit, cum quod sacere tam feliciter OXorsus est, ut nomen Iesu omnium gentium linguis celebretur, essecerit; vigil prudens, delis dispensator in Ventus, super omnia bona constituatur illius, qui cum Patre et Spiritu Sancto unus Deus vivit et regnat ultra omnem aeternitatem. Amen.
CUM SENECAE LIBRUM ME PROVIDEΝΤΙΛ uas INTERPRETATURUS ESSET.
. Seneca nihil hoc loco constitui dicere: nam si Ituperatores illius consutare vellem, necessario mihi ducenda essent praecipua argumenta e Seriplis ipsius, ut ostenderem, eum et doctrinae copiaci seribendi elegantia longe multumque omnibus obtrectatoribus suis praes illisse. Nunc cum apud eos disseram, quibus Seneca scripta nota non Sunt; quotus enim quisque vestrum ante hunc diem canon dicam evolvit aut legit, sed inspexit aut ultigit 3 put me commodius esse facturum , si prius hunc libellum, mole quidem ut videtis exiguum, sed et orationis ornamentis et argumenti gravitate ut sentietis eximium, Vobis proposuero, ac deinde permisero, ut ex eo Senecam tanquam ex ungui, ut dicitur, leonem aestimantes, de ipsius sapientia et eloquentia arbitratu vestro iudicetis. Urbane Ulixes apud Euripidem in Cyclope, cum Sileno vinum venditurus esset, ita eum alloquitur:
Vim tu prius gustare quid vis feram
cui Silenus Ita convenit: nam gustus emptorem vocat ' v)
354쪽
Ego quoque, cum vobis hunc Seriptorem non quidem vendere, sed certe commendare, atque ut apud vos in preti Sit, essicere clipiam, debere videor eum vobis prius quasi gustandum dare. Hoc latituluz26 a vobis peto, ne quid huc praeiudicata opinionis adseratis, in neu permoveamini stulti ne temere iactis vocibus quorulidam, qui quae non intelligunt, vituperant. ribuite hoc mihi, ut me non quidem valde intelligentem et idoneum , sed tamen non multo deleriorem, quam Sti sunt, harum rerum iudicem existimulis. Quicum et, e quo huic muneri praepositus sum, nihil antiquius habuerim, quam ut vos, quantum in me est, omni liberali doctrinaeAeolam atque augeam; et milloruin annorum laboribus ac vigiliis hoc consecutus sim, ut non in vulgus modo, Sed apud ipsos principes civitatis non omnino malus eloquentiae existimator habear ii an debeo videri aut tam iniquus, ut 0bstare profectui ' vestro, aut tam stultus, ut existimationi meae nocere de industria velim. Sed haec quidem hactenus. Iam enim quod huius libri argumentum sit explicare decrevi. Os quaeso, Xcitate atque Aperge facile animos vestros, quaeque de rebus omnium maXimis ac gravis sinus dicere ingredior, a ut penitus percipiatis, operam date. Veteres illi, quorum animi densissimis errorum tenebris involutica, quae nobis divinitus assulsit, aeternae veritalis luce caruerunt. cum erum Deum ignorarent, in varias sententias distrahebantur, et ut nullo firmo ac stabili standa inuitio subnixi et commenta opinio Duin Sequentes, huc illuc, tanquam incertis acti tempestalibus suctuabant. Interdum itaque p* cum in caelum oculos sustulerant, et illam admirabilem innumerabilium stellarum sine ulla erratione decurrentium varietatem notaverant, facile intelligebant, praepotens aliquod numen esse portere , iumen Sum inlinitum, a lErnum, quod illi tantae moli praesideret, a quo hae rerum uni VPP- sitas et a principio constituta esset, et eius consili ac voluntate regeretur. RurSu autem cum eorum, quae infra lunae Orbe in Sunt.
inconstantiam a mutabilitatem viderent, nihil in eis inesse certum, ilii perpetuum, nihil constans : eo prolabebantur impietatis, ut partim ex omnibus rebus divinam pro identiani tollerent. partim Supera quidem ac caelestia mente ac consilio regi, haec autem inferiora sine ullo reclore neci lis ortunae casibus agitari existimarent. Sed cum et dierit m ac nocti uin vicis Siludinem, et quadripertitam anui te inporum varietatem, et certa tum die ruin tum
355쪽
noctium et incrementa et decessiones, et omnia humanis usibus servientia viderent, haerebant attoniti, ut qui perspicerent, an 227 tum et talia sapienter institulum ordinem nisi a Deo esse' non posse. Conturbabantur tamen cum liliis argumentis, tum hoc praecipue, quod in rebus humanis multa Viderent secus venire, quam ipsi divinae sapientiae ac bonitali convenire existimarent. Etenim ita statuebant: si humanarum rerum procurationem haberet Deus, fore, ut bonis ac piis et iustitiae cultoribus bene esset, malis, impiis et iniustis male. Nunc autem contra videbant, Optimos quOS-que plerumque premi paupertate, cuiu multi improbi divitiis abundarent ignominiam, exilium, orbitatem, morbo S, tormenta, cruciatns proprium quodammodo bonorum virorum patrimonium Sse: cum interea multi omnibus flagitiis cooperti s in summis deliciis viverent, et in omnibus negotiis suis secundissima ortuna uterentur. Ergo alii fortunam accusabant ut iniquam et iniustam, quae quasi dedita opera improbis mater bonis noverca esset alii ut Caecam et temerariam, quae nunc bonos, nunc malos nullo diS- crimine aut extolleret aut deprimeret idemque dicebant de luto, quem divitiarum Deum esse fingebant et ut sit in erroribus, desultoria quadam levitate in contrarias sententias serebantur. Nam ubi quid bonis bene evenerat, aut ubi inprobus aliquis et diu divina patientia abusus poenas dederat, tum Deum et esse et humana curare clamabant. Estis o superi, ait Statius, 'ς eum convaluisset a periculoso morbo vir eximiae probitatis Rutilius Gallicus. t contra, ubi quid contigerat contra quam aequum S Se en Serent, Deos aut nullos esse aut crudeles et iniustos esse dicebant: Marmoreo scisus tumulo su et a Cato parvos Pompeius nullo credimus esse eos γ', Mortuus erat alicuius amicus , quem ipse diutius vivere cupiisset.
Negabat eos esse id enim ab eorum iustitia alienum videri. Itaque in morte Tibulli Ovidius )Cum rapiant mala fata bonos, ignoscite ussin, Sollieitor nullos esse putare DeoS. Apud Senecam Iason, cum Medeam occisis filiis evolantem videret, Testare, inquit, ill nullos esse, qua veheris, DeoS G28
356쪽
Neque ulla tam levis aut ridicula caussa erat, quae non ad Suscipiendam ni pietatem salis idonea videretur. Ituliquerat amicam amator ulli I ii erant. Properi lusu )Et queritur nullos esse relictu eos. Cupidum et libidinos uni dolescentem impudiea muliercula sesellerat. Nutabat male de Diis fundala opinio. Ovidius: R)Esse Deus credamno fidem iurata ofellit L mune in solito qui uit ore decor. Valde scilicet id Diis curandum suit. Apud Viigilium, amisso
immatura morte silio, Atque Deos atque astra voeat crudelia matre. Eec tibi alter quia serpentes una cum pelle senium exuere dicuntur, Deo crudeles vocat, quod non idem beneficium sormosis tribucrint: is cles scrporis no v c. uia sinu . Fornicie non ullum ut dedere moram ' Λ illa quidem levia et a poetis fortasse per iocum dicta etsi talesio ei nullo inodo serendi videntur. Serio quidem loqui videtur apud Λristoplianum Chremulus, qui se, elim pius ac insili CSSet, ct male lamen rem gereret gravique pauperlato premer tur, ne Videret interea alios sacrilegos, calumniatores, improbos divitiis abundare, prosectum esse diei ad Apollinem, ut ex eo sciscitaretur, quae eius rei caussa es sui multoque magis ille in vetere tra
Tολμῶ κατει nisi', μη πον Ῥυ εἰσὶ Τεοί; λακοὶ si ευτυχουνzες εκ Πλη TIONI ιε. Et eodem argumento delusi, ut ait Iuvenalis, )229 Sunt, sui in ortu ae lavi casibus omnia ponant, hi mundum nullo credant rectore OPeri, Natura volvente vices e lucis et anni. Gravissime autem ulli lationem ea de re suam xpressit optinuiq
357쪽
Mepe iihi dubium traaeit sententia mentem, Curarent Susteri terras, tu nullus nosset Rector, et tu orio suerent mortalia casu. Nam cum dispositi 'qosissem foedera mundi, Praescriptosque uiri sues annique meat is, At tu is noctisque vices: uno omnia rebar
Consilio firmata Dei, qui lege moveri Sidera , qui fruges diverso tempore nasci, tui varium Phoeben alieno iusserit stud
Complari solemquq suo: porrexerit undis Littora, tellurem medio libraverit uaee. Sed cum res hominum tanta caligine volvi Aspicerem, laetosque diu sorere nocentes V .carique pioS: rursus labefacta cadebat
Relsigio , culi aeque viam non ponte Sequebar Alterius, vacuo quae currere semina motu
irmat, magnumque nova per inane laurus Fortuna, non arte regi quae numina SenSuAmbiguo pel nulla putat vel eacia veri. Abstulit hunc tandem usini poena tumultum, Absoloitque cOS. Mullo autem nervosius ac vehementius apud Ciceronem Cotta in tertio de natura Deorum, Telamon, inquit, uno verSu totum conficit, utrum Dii homines negligant: Num Si curent, bene bonis sit, male malis quod nunc abest. Debebant illi quidem omnes honos usi ere, si quidem hominum generi consulebant; sin id minus, bonis eri consulere debebant. Cur igitur duos Scipiones fortissimos et optimos viros in Hispania I enus oppressis cur Maximus extulit silium consularem cui Marcellum Annibal interemit cur Paulum Cunnac sustulerunt γcur Poenorum crudelitati Reguli corpus est praebitum Z cur Afrisi canum domestici parietes non texerunt Sed haec vetera et alia 30 permulta e propiora videamus. Cur avi cum m VS, vir innocentissimus, in Milio est cur sodalis meus interfectus domi sua Drusus cur temperantiae prudentiaeque specimen rite simulacrum Vestae Pontifeae Maximus est Q. Scaevola trucidatus cur otium sente tot civitatis principes a Cinna interempti cur omnium pers diosissimus C. Marius Q. Catulum praestantissima dignitate virum mori potuit iubere Dies desistat, si velim numerare, quibus horai malo eveneris nec vis us, si commemorem, quibus improbisol'time. Cur enim Marius tam foli iter septimum Consul domi suae Sencae Si mortuus cur omnis vi crudelissimus tam diu Cinna r gnavit At dedit poenas. Prohiberi melius fuit impedirique ne lol summos viros intersceres, suum pSum liquando oonus
358쪽
dure et paullo infra: Anaxarchum Democriteum a Cyprio tyranno X arniscatum legimus Zenonem Eleatem n tormentis necatum. Quid dicam de Socrato cuius morti illacrymari soleo Plutonem mens. Vistem Uitur, eorum iudicio, si viderent res humanaS, discrimen esse sublatum Diogenes quidem Cynicus Acere flebat, arpalum , qui temporibus illis praedo fellae habebatur, contra Deos testimonium dicere, quod in illa fortuna tum diu viveret. Piget plura recitare: est enim ipso Ciceronis liber in manibus. Seneca igitur cum et ab ea disciplina esset, quae omnia maxima millima divino consilio gubernari statuit, et ei, quem unice diligebat, Lucilio clem persuasisset quia tamen scrupulus in Lucilii animo aliquis residebat ex eo, quod perspicere non poterat
cur Deus optimos quosque tot acerbitalibus vexari sineret, eius cicaussa ad cum misso hoc commentariolo tractandas XplicandaSque Suscepit. Unde constat, veram illius inscriptionem non es Se cam, quae Vulgo recepta St, quam ego tamen, ne omnia novare dic rer,
retinui, De providentias sed Quare bonis Miris multa mala ac Aduut, cum sit providentia ut constat ex Lactantio in lib. de ira Dei: p cuius verba huc pertinentia in eis notis quas Vestra
caussa ad huius libri nem addidi, operieiis. Quod sit huius
libri argumentum, videtis: quod mihi quidem ita pulcrum et cognitu dignum videtur, ut iniuriam quo da in modo vobis lacturu Videar, Si tam male de vobis eXistimem, ut vos pluribus verbis ad 231 eius tractationem et cognitionem c xcitandos putem. Mihi credite: qui me attente audient, persiciam cum Deo volente, ut et gravi SSimam ac pulcerrimam quaestionem tractatam divinitus a Seneca et a me ipSum Senecati non negligenter tractatum esse fateantur. Operae pretium tacturus videor, si antequam ad expendenda Senecae dicta Veniatu, Nponam obis, quid super ea ipsa quaestione, quae hoc libello continetur, homines cruditissimi ideinque sanctissimi senserint. Nam si ut vasa eum odorem, quo primum imbuta sitiata ita animi quas Plinas Opiniones combiberunt constantis Si me servant :diligenter nobis videndum est, ut in gravibus et Seriis rebus statima principio videamus quid veris simu in sit, idque animo conceptumne comprehcn Sum perpetu retineamus. Ioannes igitur Chrysos lo-nail S, qui Singularem vitae sanctitatem admirabili quadam et doctrina abundantia et dicendi facultate cumularet, cuin di xis Sel, mullis absiti dum quodammodo videri, quod Deus pios Viros, quo quo ipse apertissimis signis sibi carissimos esse declarat, plerumque ainen onini genere acerbitatu in agitari vexarique patiatur, undecim caussas adfert cur ita fieri expediat quas singula non inodo C ponere, incit etiam breviter illustrare ac confirmare dc-
359쪽
crevi ' Prima igitur est, ne, qui res magna ne praeclaras gerunt, propterea insentur ac Superbiant, sed Suin mittant animos, memores imbecillitatis suae. Confirmatur hoc testimonio Davidiso Pauli, quorum ille bono sibi fuisse ait, quod a Deo depressus castigatusque sit, Seque e e magis illius iustitiam perspicere; hic autem, cum usque ad tertium caelum aptus esset eaque vidisset, quae vi homini in hac vita videre sus est ne propterea sibi placeret neve insolesceret, additum ibi esse ait angelum Satanae. a quo quasi colaphis caederetur. Haec igitur prima caussa est ltera, ne ceteri mortales in errorem trahantur et de prae stantibus viris, non ut de Oiuinibus, sed ut dum is quibusdam existiment a cuius erroris periculo liberantur, cum illos magnos et egregios viros multa perpeti vident, quae illos non Deos, sed homines esse declarant. Nam si qui multa bella gesserant, multas urbes Xpugnaverant, multa hominum millia occiderant, antiquitus in Deorum numerum stulta vulgi opinione reserebantur: quid putatis eventurum suisse iis, qui verbo, qui nutu, qui contactu, qui umbra sua fugabant iorbos, claudis incessum, surdis 232
auditum , caeci usum oculorum restituebant, mortuos in vitam revocabant, nisi vulgus hominum eos ipso S per quos tam multa admirabilia opera edebantur esurire, Sitire, algere, aegrotare,
caedi, mutilari eiusdemque generis alia innumerabilia quotidie subire ac perferre vidisset Sic quoque quamvis vociferarentur, nihil eorum sua virtute fieri, Christum esse, qui per doctrina usuae praecone ea perseeret, ViX tamen impedire poteranti, ne sibi divini honores liaberentur. Ad Paulum quidem et ad Barnabam Lystrenses aliquando etiam tauros coronatos adduxerant, quos eis tamquam Dii immolare cupiebant, nisi id ipsi summa vi prohibuissent. ertia caussa est, ut potestas Dei tanto magis
elucescat, μ' qui per homines imbecilles, mohsis obnoxios,
egentes, carceribu et ergastuli clausos, vinculis et compedibus impeditos, catenis nil Stos ea faciat, quorum magnitudinem ceteri omnes obstupescant. Itaque Paulus ipse cum sessus malis quodam tempore petiisset a Deo, ut a se tantas illas et tam multas acerbitales amoveret, responsum hoc tulit Salis tibi sit, quod mihi carus acceptuSque S. Pu enim tu infirmior es et pluribus dissiacultatibus confictaris, eo magis pervicitur posesta mec iuuarta est, quod, si b0nis viri omnia prospere succederent, si
360쪽
divitiis abundarent, si colerentii ac suspicerentur a ceteris, Simin quam aegrotarent, nunquam dolerent nullum incomni odiam sentirent, ibi lassis existimaret vulgus , eos pietatem colere non simple Sponte, Sed illa quasi mercede allectos et invitatos. Nunc
cum Os non egestaS, non ignominia, non cruciatu corpori S non tyrannorum saevitia, non mortis metus a Dei cultu et a vera pietate possit abducere, manifesto constat, honestatem ac VIPlutem et
Deum inprimis ipsum ab eis propter se, non propter ullam ni Pe dem amari. Non gratia te colit Iob, dicebat Deo perpetuus illo huniani generis hostis; ' tu nim eum cumulasti opibus, v. isti fiberis, perpetua denique vitae prosperilute prosccutus es. At Deus, Tu vero, inquit, domos eius flamma, messe combure, pecora fersce, liberos eneca, totum ipsius corpus arbitratu tuo lacera ac lania nullus restet novis ulceribus locus; me ut in ter-2M quilium , cui prius somnum cupere licebat in purpuras ne sit quidem quo Se abstergeat, sed testa muriantem ea ulcerib res saniem abradat ut siquido constet, eum mei gratustum, non m rcenarium esse cultorem. Eadem aequitate animi homo sanctissimustulit adversa, qua et prospera excepcrat. Quinta, ut homines tanto certius atque Xploratius habeant, iton oninia morte terminari, Sed superesse aliam vitam, in ita et praemium tribuatur iustis, et ab improbis ac consceleratis poena exigatui '' Aam si ne homines quidem usque eo iniusti reperiuntur, ut EOS, UOS Caussa Sua multa eup S Sos vident, sine praemio abire patiantur, quanto minus id de Deo aut cogitare aut suspicari possit inus Cum igitur multos plerumque videatnus o in ines Optimos et inno centissimos, quantum quidem holuitiis natura fert, in hac vita nunquam interquiescere ac respirare a molestiis, Sed perpetua quadam calamitatum serie usque ad extremum spiritum premi cogitemus necesse est, aut, quod natura ipsa abhorret ac restigit, Deum iniustum esse, aut post hane vitam sua esse ho ininum generi praemia, pro suis cui lite actionibus, divinitus constituta.
Si spes nostra , ait Paulus iisdem quibus haec Dila re minis ac sinibus cismumser tu teneretur, nihil nobis infelicius foret. Sexta, ut nos quoque, si quando tale aliquid nobis eveniat, patienter seramus, neque despondea inus aulinum, aut Statim tiropterea Deo invisos esse nos arbitremur cum iis quoque, qui Eo caris simi et acceptissimi crant, aut eadem aut graviora conligisse videamus. Septima, ne ullus tergiversationi locus sit, si quis nos ad illorum praestantium virorum imitatione in coli orietur quasi eos non iusdem, cuius et nos suiuus, sed divinioris cui iis da in natura fuisse causemur. Octava, ut sciamus, ilibus rubiis elicitatem metiri ac dirigere, quosque cx omni hominum numero selb