장음표시 사용
411쪽
labem, quam paulatim de pudenti ne modesta muSic Importance inVertere. Statim enim animos audientium pati, ad ' μ' ς Paulatim discedoro, nullum honesti ac recti retinere Vestigium, sed vel per lasciviores modo inverecundum aliquid, vel per speriores sero et immane mentibus illabatur. Et ideo lato praecipit oportere uerOS
non ad omnes modos erudiri, sed potius ad Valentes et simplices. Idcirco Lacedaemonii haec maXima ope, ut ait Boetius, servavero, dum apud os Thaletes, et Gorgias Leontinus, magno pretio neciti, puero diSeiplina musicae artis noluerunt et Timothpeum postea
damnaVerunt, qui harmoniam, quum OdeStum C e-perat, in genus chromaticum, quod est mollius, invertiSset. Nam puerorum nimis quos erudiendo SHSeeperat Offecit, et a virtutis modestia nupedivit. Nulla enim magis in ad Animum disciplina quam auribus patet. Cum igitur per eas modi cantu animum SqUe descenderunt, dubitari non potest quin suapte natura mentem afficiant, et conforment. Et ideo Spiritus Sanctus, qui est Magister ecclesiae, et per omni membra se suaviter infundit, Ordinavit genu cantu en- harmonicum, quod et robor habet sine horrere, et sine lascivia condelectat. Sed jam per ecclesiam paulatim Abuses increvit abusus cantus, qui a graVitate et Virtute nil p...h 'qua cecidit, et in mollitiem inverecundum lupSus, days. mansuetam et naturalem probitatem amisit quod novarum harmoniarum curiositas, et prosarum lubrica adiuvetitio, multipliciumque cantilenarum inepta Voluptas manifestat. Et super Omnia voces in salsset, har- Dion iam virilem et Sacram salsificantes, pusiriliter ensu o muliebriter dissolutae sere per totam eccleSiam
harmoniarum historiarum, T. βfulseto I salsetto. T. insul Sae,
412쪽
niaximis ecclesiis cathedralibus, et alii collegii samosis in quibus totum Ossicium confunditur propter haec vitia, quae narrRVi.
SE vitiosus cantandi modus non solum eorrigenduS0s ut vitandus, immo qui rite institutus est, ut en- harmonicus, debet in melius semper commutari. Multos enim gradus habet, et nihil perfectum in humanis inventionibus reperitur. Et certe possent tam Xquisito eXcogitari, et cum tanta potentia iusicae, quod ad Omnem gradum deVOtionis, quem Vellemus, excitaretur popidus Christianus praecipue si instrumenta fierent
musicalia secundum hujus cientiae arcana, peteraruIu- quo partium mustes praedictarum' virtus jungeretur, ut non Solum cantu promoVeret, Sed Simul cum eo' totius musicae potestas Xquisita humanae melodiae motibus consimilibus et proportionibus aequalibus consormaretur. Et ideo Sapientes antiqui, ut patriarchsa et prophetae, adinvenerunt multa quibus populum rudissimum ad magnam devotionem deducebant, ut extus Sacor in sulterio Satis, et in loci pluribus aliis, manifestat. Nam et ipso Elisaeus propheta jussit saltem' adduci, ut ad ejus melodiam non solum raperetur in devotionem, sed ut ad revelatione divinas fieret ii, paratus. Sic beatus Franciseus jussit fratri cytharisis ut dulcius personaret, quatenu mens Scitaretur ad harmonias celestes, quas pluries audivit. Mira enim muSieps Superi Omnes scientius' est et spectanda po-
proedictarum om. . simul cum eo Lut eum ea, Τ. multa multum B. deducebant reducebant, B T. psaltent psaltes, T. Super omnes cientias Om. T.
413쪽
LXXIII. OPUS TERTIUM. 299 testas. Nam ii rei Bootius, alia Scientiae veritatis iuvestigatione laborant haec oro non Olummodo speculationi Sed moralitati conjuncta est, et naturam
peruiuia uniVeream More enim reformat, ebrietates Ormorais.sedat, infirmitate curat, Sanitatem eonSerVat, quietem Somni inducit, non naturam auditus perVertens, Sed Superior eo facta, ipsam suaviter Vincens. BeStiarumnui mos commutat, et in hominis obedientiam perducit. Nam Boetius et caeteri auctores ponunt exempla de istis permutationibus. Empedocles enim hominis invadentis alium in mortem harmonida potestate iraeuu-dia in teniperavit, et mansuetum reddidit et sedatum.
Pythagoras ebrium et vino plenius delibutum, frangere
donum Seorti cupientem, melodiae suavitate et sui compotem reddidit, et luxuriosum animum ad Statum debitum revocavit. Cum etiam vinolenti adolescentes inulieris pudica fores frangere molirentur ΠaVitate harmoniae illorum furentem petulantiam consedaVit. Asclepiades Vero medicus phraeneticum sanavit muSicae potestate; et David Saulem a daemonica posSeSSione liberavit; et Hippocrates Democritum inSanum me-l0dia curavit. Refert etiam Boetiues alio medicos, In digease. non Solum unam perSonam, Vel paueOS, Sed populos multo a Seiatica passione, et ab alii morbis gravissimis, harmonica dulcedine liberasso. Et vicenna primo Artis Medicins docet quod inter omni exercitia sanitatis, cantare melius est quia non Solum animus hilarescit, ut totum Orpu consortetur permentis Solatium, Sed cantus vigor omne nerVos et venas totius corporis distendit, ut vapores corrupti exhalentur, et subtiles aeri inspiratione restaurentur.
Et ait Boetius quod in tantum priscae philosophiae studiis vis ausicae artis innotuit, ut Pythagorici, cum
diurnas in somno resolverent curas, quibusdam eantilenis utebantur, ut eos laetus et quietus Somnus ar-
superiori super T. Boetius die Musica, i. 2.
414쪽
300 RoGER BACONIS CAP. riperet; et expergefacti aliis quibusdam modis Stuporem
somni confusionemque purgabant. Haec itaque innia, ut ait Boetius, docuerunt Sapientes, quia sciverunt quod tota animae OStrae corporiSqUe Ompago muSic compactione conjuncta sit; nam ut sese affectus corporis habent, ita et pulsus cordis motibus incitantur. Ovor irra. Sed non Olum animi nostri immutantur secundum proprietatem muSicae harmoniae, immo Varro peritiSSimus Latinorum docet per musicas consonantia beStia Sedari, Serpentes, volucres, delphino attrahi. Scimus enim per Xperientiam quod cervi et ullae sylvestres bestiae confugiunt ad Sonum cytharae, et vidulae, et aliorum instrumentorum et qui ad nudaciam, et ferocitatem, et bellicum animum, per inStrument musicali concitantur. Et Ves cantatrices Onsolum in sua harmonia delectantur sed humana. Et delphini naves persequuntur propter muSicam dulcedinem ; et serpens nequam delectatur et mansuescit ud
melodiam. Et si haec omnia in hominibus et in brutis videris adimpleri per vulgatas melodiarum suavitates et instrumenta communia, quid erit si juxta ultima
istius scientiae arcana fierent instrumenta Xquisita et harmoniae electissimae, cum excellenti suavitate rhythmi et metri, ut Omne parte musicae in unum effectum delectationis perfectum convenirent Certe raperentur bruta tu omnem voluntatem OStram, ut manu Caperentur, Stupefactu et Oppressa nimia suavitate. Et
similiter hominum animi in quemlibet gradum devotionis raperentur, et in lonum cujuslibet virtutis
amorem Xeitarentur, et in omnem sanitatem et vigorem. Sed quia haec muSicae poteStas non est consueta, nec Vulgus philoSophantium ad haec aspirat, nec librosuntiquorum Sapientum reVOlVit, nec Se Xperientiae
diligenti commendat, ideo non Sunt multi nota, quae Scripsi. Sed tamen verissima et ab omni sapiente recipienda.
415쪽
LXXIII. OPUS TERTIUM. 301 Hae igitur brevitor perstrinXi, ut saltem Vestrabeatitudo in summa videro musio ineffabilem potes tatem respeetu celesiae dirigendae.
SED 'amen, praeteri modo. jam inumeratos, utilis Motre and valde et gratiosa est musica virtus in celsesia. Nam 'dictum est quod musica ilix est metrica, alia rhyth vices. miea. Sed hymni, et diistoritae, et irossae Sanctoriam debent fieri secundum artem veram metri et rhythmi, sicut laneti fecerunt principio. Metra enim communi, sunt χα versibus J0Xametri et lentametris, quibus solis iunc vulgus Latinorum utitur odi tymni et prosae rhythmicae, , hujusmodi, saeta ab
ecclesia et Arenetis, non sunt Secundum lege Communes
metri rhythmi sed secundum speciale modo : Ut eum dicitur: in queant laxis Re-sonare fibris 3Ii-ra gestorum -muli tuorum,' ἶ-ve polluto La-bii reatus, Sanete JohanneS. Hic est metrum pulchrum et versus distincti, sede paucioribus pedibus, quinque et sex et sic de aliis
hymnis, et caeteris. Et haec metra non solum utuntur
pedibus tribus notis, scilicet dactylo, Spondaeo, et troclipeo sed aliis, qui ascendunt usque ad viginti octo, de quibus Augustinus oco in libris Musicae, o aliinuetore musicae. Cum igitur pulchre resonant iiijusmodi hymni et caetera, in celeSi Dei, et X uitant animas
nietrica, alia rythmica Drythmica, tuorum i aster tuorum B in T. alia metrica, T. Omit the est.
416쪽
ROGERI BACONIS fcΑΡ.fidolium ad devotionem otio maxime propter pulchritudinem metricam et rhythmicam, necesse est celesiae quod haec scientia metrica et rhythmica sciretur propter
USUm eelesiae, ut quandocunque canonigantur' sancti,
vol ecclesiae dedicantur, vel aliae solemnitate statuantur, quae ob specialem devotionem requirunt hymnos proprios et rhythmos in ossicio divino, occurrat devota ancilla eclesiae, quae musica dicitur, ut ei possit aptissimo deSerrire. Si vero dicatur quod sine musicae ratione haec fiant, ut fieri possint, ut grammatica sussiciat, patet quod non, per praedicta, quoniam musici est daro causa et rationes horum, ut legitimo fiant secundum artem metricam et rhythmicam. Sed grammatica est mechanica in hac parte horum causas et rationes ignorariS E quo equitur quod quicunque facit 'Secundum nrtem, Sciens ausas et rationes istorum,
oportet eum esse musicum, licet hoc Vulgus ignoret. Et si dicatur quod non Xigitur magna ars d Oe, quia hominus de sedili aciunt talia in ossiciis sanctorum, et aliis, quando volunt, dicendum est quod
nihil faciunt secundum artem, nec SecundUm Veritatum, sed est derisio ossicii divini. Nam quidquid a
triginta annis saetum est, est contra nrtem et contraveritatem: quia compositores hujusmodi neu seiunt quibus pudibus debent uti, nec quot pedibus, nec
B irregu quo genere metri, nec qualiter Componantur Secundum vias artis; sed, d exempla nitorum hymnorum, et
hujusmodi sic factorum, computant Syllaba casualiter, non observante legem metri in aliquo. Et ideodori si est hic coram meo, et angeli Sanctis, et
417쪽
LXXIV. OPUS TERTIUM. 303 omnibus sapisentibus in hac arto. Sancti enim, qui
primo fecerunt, ut beatus Ambrosius, et Augustinus, et Beda et alii, optimo noverunt leges e ratione metri et rhythmi et secundum via artis secerunt, tanquam potestatem scientiae habentes, et non a casu δoperantes, Sicut moderni, qui fingunt quod volunt. CAP. LXXV.
QUARTUM est in quo philosophia USica Potenter reaehing. deservire potest ecclesiae, scilicet in officio praedicandi, lieset prima facie videatur absurdum. Oe autem
ossicium non pertinet ad studium, quia in lectione et disputatione consistit. Sod praedicatio fit fidelibus sit infidelibus, laicis et clericis.
Caeterum non possunt aliqui praedicare, nisi mittantur auctoritate praelatorum. Unde hoe ossicium proprium est praelatorum, et ab iis conceditur aliis, qui vico eorum funguntur; et ideo non ad studium sertinet absoluto, sed ad celesiam. Quod autem philosophia ministret magnam poteStatem perSuasionis, Antis patete his, quae misi in partibus Moralis philosophiae. Nam ibi radices persuasionis revolVi, tam Secundum doctrinam Sanetorum quam phil OSOphorum, propter quarum radicum ignorantiam perit tota ratio praedicandi apud vulgum, et ars ipsa ignoratur. Et quoniam infidoles habent modos debitos persuadendi in his, quae pertinent ad eos, ideo modus hujus persuasionis ostphilosophicus, quia communis est fidelibus et infidolibus. Et propter hoc ex fontibus philosophis doscondit modus unus speciali in hac parte, quamvis et alius
modus sumatur ex doctrina sanctorum. Sed modus
philosoplus, trimus est et Hisponi, nos ad viam
418쪽
301 ROGERI BACONIS CAP. Utiorem, ei necesSarius, tanquam Servus dominatori. Undo, sicut philosophia in aliis est necessaria ecclesiae, si maxime in hac arteri quoniam principalis intontio occlesiae et ultimus finis est pus praedicationis, ut infideles ad fidem convertantur, set dolos in fido et
Insipidit moribus ConserVentur. Sed quin utrumque modum δ' VRm 'vulgus o norat ideo ionvertit se ad summam i, in-
in Baeon' finitam curiositatem, scilicet per divisiones Porphyrianas, et per OnSOnantias ineptas Verborum et clausularum, et per coneordantias Oeales, in quibus est sola Vnnitu Verbosa, omni carens Ornatu rhetorico et virtute persuadendi. Quoddam enim phantasma est pueriliter effusum, et a pueri adinVentum, Vacuis ab omni
sapientia et eloquendi potestate, ut manifeste patet cuilibet intuenti, sicut in Secundo per se hoe Tertio opero in eccatis Theologiae declaravi. Et tamen est ibi maxima tempori consumptio. Nam propter curiositatis superfluitatem plus in decuplo laborant circa
hujusmodi telam araneae construendum, quum circa
sententium sermonis. Quoniam antem libri Logiem Aristololis do his modis, et commentarii vicennae, J0sidiunt apud Latinos, et pauca quae tranStat Sunt, in usu non habentur ne leguntur, ideo non est saetis oXprimere quid oporteat in hac parte. Quod autem Aristoteles sedit duos libros Logicae de hoc genere persuasionis in Secta et moribus, manifestavi in fortia parte peris Majoris, et in Septima quoniam non est
dubium quin libros secerit optimos licet Latini hos
ignorent; sicut ignoraVerunt libro nova Logicae, dum solum Veterem Logierem habuerunt. In illis nimdocetur quomodo fiant sermone Sublimes, tam in ostequam sententia, Secundum omne ornatu Sermonis, tam
motrice et rhythmice quam prosaice, ut animus ad id quod intendit persuaS0r, rapiatur Sine prsevisione et
419쪽
LXXV. OPUS TERTIUM. 305 subito adat in amorem boni o odium mali, secundum
quod docet Alphar ius in libro D Scisentiis. Et non
solum consistunt hare a sollicandi argumenta in pub ritudine sermonis, nec in magnitudine divinae sapientiae, sed in flectibus, o gustu, et debito corporis et
membrorum motu proportionato, usque quo doctrina Νnnetorum necedat, qui docent praedicantem gratiam
Spiritus Sancti in prothemate implorare et pro so et Pro populo, et lachrymas devotas in Serio persuasionis effundere abundanter. Nam sic docet Augustinus formam praedicationis Evangelieae, in quarto libro DoDoctrina Cliristiana. Et sic ipsemet se praedicasse consit0tur. Hic igitur invonitur persuasio legi credendae, de qua in quarta parto Moralis hilosophis dissurui. Et hi similitor con isti persuasio legis jam rediis
ut secundum eam recta fide et moribus vivatur, sicut
pressi in quinta parte illius Sci0ntiae. Sod ibi in
universali 0 radices tetigi modo vero particulares posui pro magna parte de facto in prima parto pro fido articulis, set in tertia pro moribUS. Nam unlitere intingat 0rsuad0r do divitiis vitandis sit virtutibus Oxoquendis manifeste Xplicari per libros senecae Do Ira, set in aliis optimis, in quibus inveniuntur ad vitium volvirtutom modi speciales persundendi nune per Xempla
magnorum snpientiam, Un Pe rationes, nune per nuctoritates, nune per Similitudine Sumpta e rebus
naturalibus et aliis, ita quod nullus est ita sapiens in hoc mundo quin possit mirari de tant efficacia per suadendi. Quae de ira Scripsi lana sunt, quin correXi illa et signavi. Alia ero quae sequuntur non ita patent, qui non Sunt correet nec Signata propter quod modo mitto Xemplar correctum; et poterit vestra beatitudo Videre tam proprios modos arguendido timore virtuti. talis talis, vel de horrore viti
420쪽
306 RoGERI BACONIS DCΑΡ. Orum, et tam pulchros, quod non est finis. Et certo
nunquam fuissent sies philosophi loquuti, nisi quia per
experientiam longam habuerunt exercitium virtutis. Seneca vero refert de seipso, quod omni die antequam in nocte dormiret, totum Vitam suam diurnam recoleret, ut Videret in quibus verbis et factis aut malo fecisset aut minus dicens in quo gravo Si dicam mihi ipsi, vide ne plus feceris hoc, vel dixeris. Et tamen habuit Xorem juxta Se quae non fuit nuSaimpedire eum, ScienS, ut nil, meam conSuetudinem. quam mea argumentum morale per exemplum
tanti viri accipitur hic, ut quilibet Christianus Xeitetur, quatenu antequam dormiat recolligat omnia saeta et dicta diurna, et de his confiteatur sacerdoti, si copiam possit habere ut Saltem coram Solo Deo revolvat sua delicta. Si enim homo paganus, gratinfidoi non illustratus, hoc fecit, ductu sola vivacitate rationis, quanto magis sebet quilibet Christianus hoc facere, qui non solum cum Seneca habet potestatem rationis, sed excedit eum in infinitum per sapientiam Christianam. Sod de his et hujusmodi scripta principalia requiruntur. Sed diceret aliquis quid haec ad musteae proprietatem l Certe multum, immo principaliter; et hoc volo ostendere, ut appareat quid est proprium unius
scientis set quid alterius. Non enim OSSum negare quin multae scientis considerent haec. Nam moralis philosophus scit uti sermone suavi, et gestibus conVeni-0ntibus orationi delectabili conformandis. Similiter logicus et grammaticus. Sed nullius istorum est causas et rationes assignare, sed alterius scientiae. Et quod haec sit musica patet per ea quae ad hos sermones et geStus pertinere noscuntur Aristoteles enim et Omnes ejus expositores in libris de his sermonibus testantur,
fuissent sic sic fuissent B. decorι decoris B. ejus J m. . l