장음표시 사용
281쪽
Et minus Proprie interdum Patriarchao. Patriarchas item fuisse aliquando dictos episcopos, qui primas sedes minime occuparent, ab iis, qui orationes rhetorum mOre habebant, certum est: quamquam non EO Sensu, quo VOX patriarchae quinto primum saeculo adhiberi coepit, iisque tribui qui metropolibus quibusdam praesiderent. Itaque Gregorius r) na-
gian genus in ea oratione, quam de Gregorio naZian Zeno patre scripsit, eum Patriarcham appellat, etsi Nagi angi ccclesiam Oh tineret, quae metropolitae Caesareae Cappadociae parebat. Eadem voce utitur naZian genus theologus aliis in locis, eiusque exemplum
est alter Gregorius Basilii frater, quem nyssenum sa) dicimus, imitatus. Animadversum autem a Petro de Marca 3) est, ab gο-
this suos episcopos fuisse appellatos nomine patriarcharum.
282쪽
. Et oicarii Christi. Est autem auctor Ignatius si martyr in genuinis epistolis, episcopos vices, locumque Christi in terris obtinere. Non discre
pat ab Ignatio Cyprianus carthaginiensis a) episcopus, qui ad
cornelium pontificem maximum scribens, antistitem ecclesiae sacerdotem vocat, qui vero Christi vice munere sungatur. Hoc
idem 3 Basilio placuit, et auctori quaestionum in vetus, et novum testamentum, quae nomine olim Augustini circumferebantur. Atque is auctor disertis verbis episcopos quosque Pisa rios Christi appellat. Verumtamen quamquam dici id quidem
utrumque possit, si episcopi, ut sunt quique, Presbyteris sup riores considerentur, quos presbyteros, quasi locum teneant apostolorum, honorari Oportere a plebe Ignatius statuit; tamen D gari nequit, quin proprie romano pontifici hoc genus appellati nis sit tribuendum, qui caput est Disibile universae ecclesiae neque solum episcopis, sed etiam metropolitis, et patriarchis Omni-
283쪽
XVI. Et angeli ecclesias. Sunt autem scriptores r) iique iam et veteres, et doctrinae laude illustres, qui in epistola ad corinthios a) prima angelorum nomine suisse episcopos indicatos putent. Ac Iohannem Prosecto 3 angelos appellasse episcopos septem Asiae ecclesiarum in apocalypsi, tam est manifestum, ut ne a protestantibus quidem , quos singulari eruditionis laude claruisse serunt, revocari potuerit in controversiam. Itaque Socrates 5 Serapionem thmui
tarum episcopum angelum, Iohannis exemplum imitatus, Vocavit.
Henricus Hammondus 6) homo de secta episcopalium, incidi
se, scribit, in codicem ms. saxonicum se, ex quo epis POS ab
saxonibus anglis dies hoc, est Dei nuncios, et ministros suisse appellatos cognovit. Atque haec de nominibus. titulisque honorum, quibus episcopi gauderem, dicta sunto. Sed de episcopis
an a V loriam Domine vocarentur, erit post instituendus Sermo,uhi de eorum auctoritate disseremus.
284쪽
Pastores uom sunt is Pi amellati, et Praesulo. Quid sιγι- sicet visco i nomen, et quamobrem hoc Potissimum haeseritantistitibus ecclesiarum.
Pastorum quoque appellatio iam usque ab antiquis mis temporibus tributa episcopis si suit. Ac ii quidem, quos Paulus da
tos a Spiritu sancto ecclesiae Pastores scribit, iidem atque episcopi fuerunt. Itaque ex apostolorum aetate vox Pastorum in PO- steriora saecula I) manavit, ita ut non solum a maioribus nostris in historiis, librisque ecclesiasticis, sed etiam in monumen
tis inscriptionum 3), quae sepulcris, aliisque locis imponi S
lerent, memoriae caussa, qui ecclesiis praesecti essent, Pastores appellarentur.
PONTIFICIS SANCTI CINEREA TENET HONORATIAEc A HOMINIA VILIS QUAE MANET INGENIO AVNC SANCTvΜ DOCVIT N TRIVIT PASTOR ALVMMA EGREGIvs MARTYR PRAEAvL ET Rus ivs EXILII POENAs ET CARCEREA Isra SVBIVIT DISCIPVLvs CARUS ET AOCIVS PARITER AMBO FIDE DIGNI 3IERITIA ET NOMINE FRATRES CUM CHRISTO IUNCTI PRAEMIA svMMA TENENT.
285쪽
Iam vero cum praesint iidem, ut modo diximus, in ecclesia, mirabile non est, si praesules si) etiam sint a patribus plerumque vocati, quorum ad nos opera pervenerunt. Nam si --μο .i α), hoc est duces, et princ es dicti sunt, nulla erat ratio,
cur non item Praesules V arentur. Descendo nunc ad nomen, notionemque episcoporum. ΑΕ negari profecto non potest, quin apud graecos variae significati nes huiusce vocis, interque se discrepantes essent ante aetatem apostolorum. Fuerunt enim, qui 3) - Καα-οM, Seu e Dratorem, alii qui defensorem, alii qui certum quemdam apud allidi
nienses magistratum γιs Uum appellarent. Sed apostolorum longe diversa ratio fuit. Nam eos episcoporum indicabant nomine, quos solemni ordinatione ecclesiae cuipiam praeposuissent. Atque horum scilicet munus esse Spiritus sancti instinctu, Christique voluntate institutum veteres dixerunt, ut doctrina erudiant eos, qui crediti eorum fidei sunt, ut pro iisdem omerant, ut ipsos regant, moderentur, inducantque ad colendam virtutem, et pieta
tem. Quod si quemquam hominum christianorum, qui in eadem
ecclesia versetur, minus reCte agere animadvertant, hunc orent,
286쪽
o, rent, obtestentur, ut pertinacia desistat; renuentem parere, corripiant, ac si opus est, iis poenis assiciant, quibus uti ecclesia et solet, et potest; tandemque, si nihil se proficere intelligant, exterminandum ex ecclesiae finibus curent, ne aliquorum culpa grex Omnis ecclesiae detrimentum capiat 1 . Si quis autem ex me quaerat, quamobrem, missis Ceteris vocabulis, quibus episcopos appellatos olim suisse dictum est, haec una in primis in ecclesia Oh tinuerit, ita ut vix aliquando reliquae usurpentur; is sic habeat. Christianos, cum in sacris novi testamenti litteris legerent, episcopos saepe vocari eos, qui praesecti ecclesiis suissent, describique virtutes, quibus ornati deberent m-Se, aptum id Vocabulum censuisse, quod unum omnium maxime adhiberetur. Ergo Ignatius, Polycarpus, aliique discipuli apostolorum, magistros imitati, antistites ecclesiarum epiSCOPOS nominarunt. Hoc idem Polycarpi auditores secerunt , qnique se iis, qui ab apostolis doctrinam acceperant, tradiderunt in disciplinam, quorum studia aemulati, qui deinceps vixerunt, patrinidem appellationis genus in nostra usque tempora derivarunt.
DiscoPi cum alios miscopos alloquerentur, ad eosue scriberent, CoePACOPOs, Collegas, fratres, comministros, consacredotes
Episcopi autem, quum collegas alloquerentur, ad emue epiStolas darent, vel de episcopis ipsis ad alium quemquam scriberent, C PACOρ u) eosdem vocabant. Cumque ecclesiam ut rein publicam quamdam sapienter a Christo sundatam, institutamque contemplarentur, in qua epise Pi veluti senatorum tenerent locum, eosdein episcopos collegas dicere consuescebant 3 .
287쪽
Praeceptum autem a Christo fuerat, ut omnes christiani m tuo sese diligerent, si eius discipuli videri, et esse vellent. Itaque qui dignitate praecellebant, ii sese mutuo appellabant f tres, addito persaepe epitheto i) dilectissimi, cum ceteros, qui in inferiore gradu collocati essent, suos nominarent. Quamquam
negari non potest, invaluisse aliquando eam consuetudinem, ut
presbyteri sa) ab episcopis fratres appellarentur.
Iam vero ita episcopi in ecclesiis principatum obtinent, ut quemadmodum dictum a Christo est, cum primi sint, esse labore, studio, amore, diligentia, exemplo, rebusque gestis ministri videantur inferiorum. Itaque ministri cum sint, Collegas sa
pe comministros 3 dicere solebant. Sed quoniam sacerdotes,
eosque iam primi ordinis, episcopos esse, et vocari olim confudivisse demonstratum supra est; mirum profecto videri non debet,
si cum ad alios, qui eadem praediti dignitate essent, litteras da
rent, consacerdotes eos nominandos arbitrerentur. Animadvertendum vero est, aliquas earum appellationum, quas hactenus descripsimus, non ita suisse proprias episcoporum, ut incors, qui in inferiore quopiam ordine constituti erant, cadere nullo modo possent. Nam presbyteros sacerdotes esse, quis umquam fuit veterum, qui negaretp Horum enim temporum haereticos,
qui cum ab ecclesia catholica defecerint) negent, quoniam eum
288쪽
omni vetustate pugnant, nihil moror. Ministros praeterea I , et presbyteros, et diaconos, et ceteros, qui inferioribus ordinibus initiati essent, suisse olim appellatos, et etiamnum appellari constat. Iam vero in primum alicuius basilicae presbyterum , inque
eos, qui monasteriis praesecti essent, nemini dubium est, quin cadere praepositorum, et Patrum, et hegroenorum, et Praesulum, ct Pastorum appellationes possent. Sed de vocabulis hactenus.
De dignitate, et Praestantia CPACOPOrum.
Descriptis nominibus, honorumque titulis, quibus appellari,
ornariquc episcopi consueverunt, accedam, ita ut mecum constitueram, ad eam disputationis partem, quae est de praestantia eorum, ac dignitate, ostendamque quo iure instituti sint, cuiusque auctoritate praesecti suerint gradui, ac muneribus presbyterorum.
Sed antequam ad rom ipsam veniam, ne quid a me implicate dictum esse viduatur, hoc principio animadverti volo; si episco
Porum gradum quandoque ordinem appellavero, non eo me consilio appellaturum, quo illorum sententiam aut reiiciam, aut non Probem, qui presbyterorum , episcoporumque Ordinem unum, cum dem quo esse , episcoposque a presbyteris sola Potestate, ac
iurisdictione discrepare putant a). Quamquam intelligo fuisse
289쪽
aliquos I , eosque iam e numero catholicorum, qui tametsi septem esse ordines in synodi tridentinae decretis legissent, quorum sit
ordinum postremus Presbyteratus, sive sacerdotium; tamen Ordines
esse duos, Presbyteratum, et ePiscopatum, conciliique a) sententiam explicari commode posse arbitrarentur. Ego enim cum inter orthodoxos theologos ortam esse videam huiusmodi concertationem,camque componi perfacile posse putem; tum, quod ad meum institutum minimo intersit, satis me lectori sacturum existimavi, si
eamdem paucis explicassem, librosque indicassem, ex quibus, quid
statuto sit opus, cognosceretur. Non assentior autem iis, qui ordinis a Potestate, et iurisdictione distinguendi rationem non solum non
probant, sed etiam cum veterum dictis pugnare contendunt 3), idque iam Hieronymi auctoritate essicere conantur. Nam quod patrihus ignotam existimant suisse, salsum est. Etsi enim vocabula sertasse eadem alio sensu patres usurpabant, rem tamen satis
aetolia Ohἱεeterum. Quia eum d ellur. quod ordo M aia promotio potvi alia, non intelli tor da polo... Maia Iae adJelionia. avid potius operandi ei rea Mera
290쪽
explorate cognitam habebant. De re autem, non de verbis quaerendum in primis est, quamvis Verba si couserant ad rem clarius et proponendam, et explicandam usurpanda sint, ne confusio,
perturbatioque ulla in expendendis, decidendisque controversiis oriatur. Neque is ego sum, qui Hieronymum si negem, usum ad gradus presbyterorum, episcoporumve significandos ordinum fuisse vocabulo. Sed quod ille sensu hoc usurpavit, haud intelligo cur alio a theologis adhiberi nequire videatur.
A Christo ne, an ab apostolis institutus fuerit in Ecclesia
gradus ePiscoporum pSunt autem permulti, iique iam e sectis protestantium, et suerunt, qui ab apostolis suisse in ecclesiam introductum episcoporum gradum censerent. Sed ne horum quidem una in hoc genere suit,
eademque sententia. Qui enim maiorum auctoritatem consectariso dicerent, institutum quidem ab apostolis episcopatum, sed virtute α auctoritateque, quam ipsis Christus servator largitus erat, existimarunt. Quamobrem quod institutum Christi auctoritate est,