장음표시 사용
321쪽
alterutrum si puritani, lutheranique concesserint, concedant una necesse est, scribi a Paulo ad macedonas episcopos, et diaconos potuisse, quin ad presbyteros, qui iisdem in ecclesiis non essent,
Est vero altera pars argumenti levissima. Quis enim nesciat, episcopos singulares, hoc est eos , qui Primas in quaque ecclesia obtinebant partes, erantque sine dubio presbyteris secundi gradus superiores, suisse a maioribus interdum indicatos vocabulo presbyterorum Z Hoc si a patribus si , qui secundo sacculo vivebant , sactum est, quod paullo α) ante demonstravimus, quid impedit, quo minus sactum etiam ab apostolis suisse arbitremur 3 Alioquin apostolos ipsos presbyteris aequabimus , quod ipsi sese quandoque presbyteros 3 appellassent.
Eodemque modo expedire, solvereque tertiam partem argumentationis adversariorum licet. Etsi enim Paulus relictum ab se in insula Creta Titum , ut presbyteros constitueret affirmat, ostensurusque , quibus moribus iidem presbyteri esse debeant, o Acmyum sine crimine esse oportere scribit; tamen cum episcopos,
quos civitatibus insulae praeficere Titus dehebat, vocare nomine presbyterorum 4 , ut mox ostendimus, liceret; mirabile prosecto non est, si quos initio Apostolus presbyteros, eosdem paullo post episcopos appellaverit. Quare sit, ut episcoporum collegium , qui aliquem episcopum consecrarent, Presbyterium diceretur a Paulo in epistolis ad Timotheum.
Quinti argumenti sic est a Salmasio 5), aliisque puritanis
conclusa ratio. Qui primi omnium in occlesiis tempore apostol rum essent, inveniri nulli omnino poterunt. Nam si qui primas sibi vindicare audebat partes , is continuo ab apostolis aut seiungebatur, aut in Ordinem redigi consueverat. Quamobrem damna
tus Diotrephes 6 ab Iohanne est, qui ceteris praeesse Cupiebat.
322쪽
Itaque si nemo fuit in ecclesia apostolica , qui primatum inter
Ceteros Obtineret, par fuerit ne esse est gradus, et dignitas opiscoporum, et presbyterorum.
Hoc autem quale sit, adversarii quidem viderint. Nam ad rem profecto non pertinet. Diotrephes enim non solum episcopis, sed apostolis etiam praeserri cupiebat. Quare ne Iohannem quidem recipiendum arbitrabatur. Id vero quemadmodum episcoporum dignitatem , auctoritaiumque, cuius nulla est ab iohanne facta commemoratio , tollat, nullo modo prorsus intelligo. Deinde aut singulari episcopatu , quo presbyteris antecelleret, sungebatur Diotrephes , aut eo gradu , dignitateque carebat. Si fungebatur , cur non fuit ob arrogatam sibi eam potestatem ab Apostolo reprehensus p Est enim cius damnata superbia , quod anteferre se apostolis, Iohannemque negligere auderet. Aut cur ceteri , qui eamdem obtinerent in Asia dignitatem, impune tuleruntΘSi autem ea ipsa dignitate episcopi carebat, quam Per Summam arrogantiam assequi cuperet, mirum nemini videri debet, quod redargutus ab Iohanne esset. Sed erunt sertasse , qui Philippos urbem neque satis magnam, neque metropolim fuisse arbitrentur, quod a vetere geographo apud Theophylacium ποώς Θὼ μηροροπόΛ- Θασαλον ας civitas sub metropoli Thessalonica sit appellata: scriptisque a Paulo ad philippenses litteris, proximas ecclesias comprehendi negent, adeoque
quod datum a nobis responsum est, ut argumentum adve ariorum de episcopis, et diaconis philippensibus refelleromus, nullius Esse momenti defendant. Iidem generatim epicto omim Primatus studium fuisse ab Iohanne in Diotrephe reprehensum dicent. Quamobrem quidquid primatus episcopis conceditur, hoc totum esse re. Prehendendum.
Mihi vero nihil exhibet negotii, quod a Vetere geographo petitum i) est. Non enim de Philippi regis, a quo urbs nomen
accepit, aetate agimus, quo sane geographi dictum spectat, sed
323쪽
de tempotibus romanorum imperatorum, quibus Paulum nomisse liquet. Ac recte est animadversum ab Hammondo i). η De
n novo metropoles nasci, quae prius non fuerant, ut et Poste-Μ rioribus saeculis a) πολεις δια γρααμὰ v βατιλικων - της b τροπλη Λως cvolucri θεισαι inveniuntur. Notum enim est illud Strabo
x, Vinciarum confusionis, quae secta est, rationem reddendam crun ravit, δια το 'PH-ους Ma κατα φυue διαιν αυτούς, α X ἔτερον τροπου λαn ταξα τα διοt κηπεις, ἐν αις τα αγοραιους ποιοῦνταt, κα τὰς ὁ καιοδοσιας, quod ,, roniani eas non distribucrent secundum scrutam, et octograρω-n rum antiquas, et ProPrias dioisiones, sest eae politica describendis ratione, habito respectu ad ciuitates, in quibus ius Populos reddebatur, et ad quas mριχωρος 5 ad dirimendas lites con-n gregabantur u . Mox addit: n Illud etiam hic locum habere sua
, det Lucas M, qui Philippos sub hoc ipso paulinae profecti γ
n nis tempore , non tantum πρώτην πολιν ), idest metropolim suis , , se assirmat, sed et κολονιαν, adiicit, eam romanorum coloniam n fuisse, unde o. ar. .iν - ἐξ ι 'Pωμαιοις 8 Quamvis enimn illud satis constet, Praesides romanos conventuS, et Coninmus B suos, non tantum in coloniis, aut municipiis celebrandos con-n stituisse, sed quandoque in soris, quae dicebantur Lisii, Iulii, ,, Amia, Licinii etc., nemini tamen dubium erit, colonias in ,, primis ab eis electas suisse, ad quas reliquarum confinia pro- γ, pter iudicia aggregarentur. Quod vero ad ecclesiam itidem phin lippensium attinet, ut ab imperiali ad ecclesiasticam notitiam ,, descendamus. illud etiam manifestum est, in evangelii prae-n dicatione , eam totius Macedoniae παρον Primitias suisse. Con. ,, sulatur apostolicae praedicationis historia act. XVI. M. 9. Et SEqq. , , ut et I. ad thrasalonis. II. D. u., ex qua clarum est, Paulum Philiρ- γγ Pis exorsum, προπαθοπια , 9 και j toti in Φιλι-οις. Thessaloni-
324쪽
n cam postea progressum esse, in hoc r) mρύ-πος cursu, autn mone. Nec certe illud novum , ut ecclesiasticarum divisionumn ratio ex et Dκλησια, quod haec maturius, illa serius ad n fidem conversa sit, peteretur; hinc προποτσώα 3) olim Antio-v chiae data, et Primitiis aut απαρχαῖς cuiusvis regionis solemni.
η ter assignata πρωτίῖα. Quod si hic etiam obtinuerit, Phili .
η ρi non metropolis tantum, aut 5 πρ in unius Wριδος πολις, sed B et totius Macedoniae prima metropolis censenda erit n. Haec ille, quae ad rem nostram maxime pertinent. Quae autem subdit , ea cum minus ad institutum accedere Videantur, praetem missa sunt. Ac lectoribus quidem si modo sibi ex usu putarint esse, ac liceat, ut eadem consulant, liberum esse volo. De Diotrephe idem scribit Hammondus : n In ecclesia asiatica, Iohan-
n nis curae immediate subiecta, nullo modo Q ad Diotrephenn primatus pertinebat, nulla ab apostolis missio, aut Hρ
η τονια obtendebatur, suo solius calculo, et Suffragio, non tan-n tum non iubente, sed, ut apparet, palam renitente Apostolo,
η les guosticorum schola innumeros produxit . At quid hoc ad n episcopos, iubentibus, et per impositionem manuum benedi n centibus apostolis, non ex ambitione, aut Io) φιλοπρωτεια sua,n sed ex missione, et providentia Dei ad illud culmen, aliquan-B do etiam postquam recusaverint, provectos p. .. φιλοπροφίαν Diinn trepiti illi vitio verti potuisse, addit, salvo tamen suo Ῥis - η Pis Primatu; nec enim vincim , aut superioritatem omnemn ecclesiasticam in Diotrephe improbasse Apostolum, ut nec in B Simone act. VIII. communicandi per ii χειροθinit . Spiritus η sancti ia) ἐουσι , sed in hoc indignum acquirendi modum, quod, ut ait Cyrillus hierosolymitanus: i3 τὸν σαραπου του πυω-B ματος χάρin argento sibi eo emendam expectaret . In illo r 4
n eptλοτιαε , φιλοπρωτειαν ambitionem, aut immoderatam eminentiae
325쪽
n illius assectationem censura sua multasse n. Descripto autem
exemplo pharisaeorum, quos Christus redarguit, propterea quod primas cathedras expeterent, demonstrat Hammondus, non ideosuisse eos damnatos, quod cathedram primam aut in synagogis, aut in consistoriis unus aliquis ipsorum occuparet, cum Positis multis cathedris , quod usu veniebat in Synagogis, consistoriisque , primam omnium ab aliquo occupari necesse esset, sed quod ambitione pharisaei ad eam occupandam permoverentur. Quare Diotrephen ab Iohanne suisse reprehensum , non quod primatum gereret, nam erant tunc qui gererent in ecclesiis permulti, sed quod vel ambitione incitatus expeteret, Vel sibi arrogaret, quod munus ei numquam impositum fuisset. Denique sic sta
tuit: u Non omne Urimini iis sepiscopatus desiderium, sive pers το i) ς petam, sive per το ἐπιθυ-- a) ab Apostolo signifiea
n tum I. Timoth. C. m. P. I. culpandum esse, cum qui ePiscon patum desiderat, bonum Ορus desiderare dicatur, sed tantumn inane illud , et solius eminentiae, aut Prioritatis praecise , et
v abstracte sumtae nullo ad ossicium , aut inον 3) respectus habito ) impotens dignitatis, et ) προ- αθιδρίας desiderium.
n Loquatur pro aliis Theodoretus in I. Timoth. c. III. D. I. 5 ... v Non si liciter desiderium miscopatus, sed primatus amon rem incusat, docetque, non honorem, sed Mirtutem , non di-n gnitatem, sed Ῥω anetendum esse. Sic cum Zebedaei uxor
s Matth. xx. N) dignitatem istam a Christo filiis suis impertien.
η dam postularet, ut unus illi a dextera , alter a sinistra in re n gno eius sederet, tale a Christo responsum tulit, ut sciamusn eam φιλοπρωritας ream esse, honoribus quippe et assiictionin bus, quae προσαιοις 8) istis adhaesura erant, insuper habitis ,
n soli dignitati inhiasse. Quod igitur Christus discipulis reliquis
n eam matris. aut fratrum ambitionem indigne serentibus, adii- ω ciendum censuit, 93 τον ἐν στοῖς μεγαν, πρωτον, vel ut Lucasn c. xxII. 26., τον IO ἐν α πῶς μει να, καὶ τον που πιον, mi mem,
326쪽
n aut praecimum, inter eos I διαγο vos, mi δουλου εινα aliis omni- η hus, quibus praeest, ministrare, et servire debere , id otiam n Diotrephi reponi potuit; non tamen exinde probari, nemin nem in ecclesia πρωτον, aut Nicio, aut 'Gο ανου Censendum esse.
v Id post haec susius monstrahitur , et ex ipsa φιλοπρωτεία Diotre- γ, phis non obscure concludi posset, si minutiis istis prohationum n nobis opus esset. Adeo sine omni rationis specie nobis alibi η imponi voluit Blonii ellus, qui hoc potissimum argumento Ion hannem episcopis adversari concludit, quod Diotrephi φιλοπρω-
Μ τειαν vitio verterit n. Atque de Diotrephe hactenus. Eo autem
Hammondi verbis sum usus, quo et vere Conclusa GSent, et breviter.
Sextum argumentum repetunt adversarii ex epistola a Clemente romano ad corinthios a) scripta. Nullum enim ab co nominari, aiunt, ordinem diaconis superiorem, nisi unum gradum
opiscoporum. At si presbyteri diaconis , episcopi quo presbyteris
divino iure antecellerent, priore loco episcopos, tum presbyteros, postremoque diaconos Clementem fuisse commemoraturum ;
.. contra prealateros aeditionem movera ... N. Liv. p. 35. quis ergo in iis via gener m. quia misericors.
327쪽
non ergo fuisse ullum ordinem medium inter episcopatum , et diaconatum. Quod si ita est, iam ordinem presbyterorum in idem recidisse, atque episcoporum gradum t .
Qui autem hoc argumentationis genere abutuntur, non aniam advertunt Clementem, qui singulari Romae episcopatu a) potie-
hatur, eratque presbyteris universis urbis, ut a Petro romani acceperant, auctoritate praestantior, episcopos nominare nequivisse, quasi plures eadem in civitate eidem ecclesiae praeficerentur, vocarenturque non episcoporum modo, Sed etiam presbyterorum V
cabulo, ac si presbyteris dignitate, honore, ae potestate pares essent. Non enim credibile est, eum, qui traditione apostolica fretus passus suisset, hunc sibi in ecclesia magistratum dari, episcopis
corinthiorum ius, potestatemque negaMe, qua ipse, asiani, aliarumque provinciarum praesules potirentur. Itaque sic existimo. Epistolam a Clemento non ad corinthios solum, sed etiam ad aliarum civitatum christianos fuisse datam, quae civitates Corintho, ceu metropoli, subiacerent. Scribit enim ecclebiae Dei παρορωυτη Καρινθου. quae vox παροικοimst satis indicat, non urbis solum ccclesiae, sed reliquarum etiam, quae proximae erant, suisse a Clemento hahi
tam 3 rationem. Atque hoc quidem sensu vocabulum idem usurpatum fuit a Polycarpo, quoa paullo ante vidimus. Corinthum autem Achaiae metropolim fuisse, tam est perspicuum, ut qui dubitet, nae is magna in rerum antiquarum ignoratione versa
tur. Erat ea praeterea proconsulis 5 Achaiae provinciae sed . Quod si Paulus 6 cum ad corinthiorum cccIesiam principem scri-
328쪽
heret, ad omnes Achaiae ecclesias scribebat, quid caussae esse poeterit, quare non sit idem de Clemente putandum p Ergo pluribus
in universa sero Achaia hominibus ad citristiana sacra adductis, Praefectus cuique civitati, ubi ecclesia erat, episcopus fuerit ne- Cesse est, qui eam moderaretur. Cumque episcopi Clementis amtate, posterioreque etiam tempore, etsi gradu, auctoritateque simplicibus presbyteris erant superiores, tamen presbyterorum vocabulo
interdum 1 appellarentur, propterea quod primi gradus sacerdotes, ac presbyteri dici commode a) possent, sectum hinc est, ut qui primum ab eo pontifice vocati episcopi sunt, iidem paullo post
presbyteri dicerentur. Quapropter non est ex epistola Clementis consequens, in una ecclesia plures episcopos, hoc est presbyteros primi gradus pari potestate instructos suisse; sed singulis civitatibus, in quibus christiani degerent, singulos suisse praesectos opiscopos, qui ecclesiam administrarent, ac presbyteros secundi
gradus, diaconosque moderarentur. Quid Z si praepositos 3 ec-
329쪽
clesiis Clemens a presbyteris secernat, et ois quidem subditos esse, his honorem adhibere oportere Christianos scribat 3 Praepinsitorum autem nomine quos tandem, nisi episcopos significat, quibus impositum Onus regendarum ecclesiarum esset 3 Distinguit igitur Clemens episcopos a presbyteris. Quin etiam similitudinem ex vetere testamento repetens pontificum, sacerdotum,ot levitarum, satis indicat in ecclesia tres fuisse ordines , qui
iisdem veteribus responderent.
Aceedit Beve regii a) animadversio, qui diaconorum appel
latione non diaconos solum, Sed etiam presbyteros loco supra descripto indicari a Clemente potuisse censet. Neque enim iu-telligo cur presbyteri, qui ministri etiam vocarentur, Hacon rum nomine audire nequiverint; debuerint autem omnino intel
ligi vocabulo 3) episcoporum. Nulla namque maior est, graVior.
que Caussa , quare se Cus mse statuendum putem.
Iam vero certum est, Clementem de apostolorum aetate in
eo epistolae ad corinthios loco agere. Aetate autem apostolorum suis. se aliquas ecclesias, quae cum episcopum, diaconosque haberent, tum carerent iis, qui occuparent locum presbyterorum , non patior modo, sed esse etiam ad veritatem propensius 5 arbitror. At PraePositorum , seu ducum appellatione non epis-
330쪽
copos, qui presbyteris iure divino superiores essent, sed presbyteros, adversarii significari a Clemente dicent. Quod si Wουμένους duces a vini τέροις Presbteris ibidem distingui cernimus, πριβυ-
τερον vocabulo hoc loco non Presbyteros, quales sunt ministri ecclesiarum , sed maiores natu, hoc est Seniores, aetateque Provectiores viros, ut eos ab adolescentioribus secernat, ab eodem
verumtamen quam inepta haec sit, a Blondello, ut vim argumenti declinare posset, verborum Clementis interpretatio, ne ii quidem ignorant, qui a nobis in episcoporum Potestate constituenda vehementer dissidenti Quotus autem quisque tam est impudens, ut si Vocem quampiam alicubi reperiat, quam sibi
praesidio esse, modo obvio Sensu uSurpetur, Putet, eam OpPO-nat, Sin repugnare arbitretur, contorquere in aliam significati
nem , ne victus esse videatur , curet Z Nam quod Clementem , tibi de episcopis loquitur, hosque presbyteros quandoque vocat, do ecclesiae presbyteris loqui; alibi dum Presbyteros rursum nominat, de senioribus, hoc est de maioribus natu, agere, Blon-dellus censet; quale tandem est pSed in secundo loco, inquit Blondellus, τους πρεσβυ-ροως cum iuvenibus Clemens comparat, in priore autem, ubi de episcopis
agit, non item. Ita ne vero p Annon etiam in secundo Clemens meminit
re Bion dello, nisi OPiscopi sint, ne suspicari quidem possum. Comparat igitur etiam episcopos cum presbyteris. Deinde de quo schismate loquitur in litteris ad corinthios Clemens p Non no doeo, quod laici adversus episcopos conflarant Z a At is ipse, ut