장음표시 사용
201쪽
GEMMA ECCLESIASTICA, D. I. 121 offerri, sed utrumque permiXtum, qui, utrumque ex Gatore rius in passione sua profluXisse legitur.
Item Ciprianus Cecilio piscopo Si in sacrificando
calicem Domini sola qua offerri non poteSt, quo- modo nec vinum solum potest. Nam si vinum tantum quis offerat, sanguis Christi incipit sesso in Christo. Quando enim utrumque miSeetur, dunatione confusa sibi invicem copulantur, tune Sacramentum Spirituale et caeleste perficitur. Si vero calix Domini non est,qua Sola et Vinum Solum, nisi utrumque miseentur. Quomodo De corpus Domitii ' potest esse farina sola, nisi utrumque adunatum fuerit' et copulatum, et panis unius compage Solidatum.
Verbum autem illud, Sanguis Christi incipit ess sinu Christo ' si in tolligendum est, sine Christo, id St, sine Christianis id est, redemptio quae significatur per sanguinem nihil valeret Sine populo, ii significatur per quam Sicut ergo nihil pro eis et Christi passio sine populo, sic nihil hujusmodi confectio vini in
sanguinem in aqua et Si fieret populo non proficeret. Do latero enim Christi sanguis et qua persuXerunt, quod redemptionem populi tune factam per Christi sanguinem significavit. Debet ergo aqua in calicem Vin apponi, Sed modico, ut tota dilico do aditi a vino ubsorberi possit. Si tamen sine aqua forte fieret,
Sacramentum proeuldubio Verum esset. Sed graviter puniendus esSet neerdos, qui per incuriam ut negligentiam, gravi8Sime vero Si ut haeresim introduceret, aquam mitteret.
202쪽
sulliniinto difffinitum. Super Oe nutem magistrum etrum an etai di omentorem dieentem nudivi, quod si ita v0niro oland what non Sumeret, Sed potius in Piscinam poneret, et iidia narrabat Se in nudiSS Turonis de quibusdam monachis, these cca qui miscuerunt venenum in , in inlicae abbati tel0
branti missam. Unus autem eorum hoc ei Sumpturo indicavit. Ipse tamen nihilominus sumpsit tit obiit. Narrabat o do alio qui bibit Annguinem Cum nrnuen, neu OSus St, immo postea integra per brataium eXivit. Ego etium de quodam Verissimo nudivi cui aranea per majorem articulum sextri pedis tertio die cum qua Si e prurit ibidem ungue scalperet, integrueXiVit. Hoc autem Vir Venerabilis et sanctus Adam do EVeSham, cuidam Onueho Suo, cum apud Bermunde- solum Londoniis adhuc prior Xtitisset, in praesentia Nun contigisse asSerti V referebat. De alio quoque cui Per Coronam Uper TaSam, CUJUS cutem e pruritu Ungue Calpens peruerat, Similiter Xivit di tertio, et hoc Xonis finibus sub Venerabili viro episcopo Bartholom eo. Audivi otium do tertio, dum nositaret do corpore Christi sumendo, quin vidisso aranea incidere, pe per fenestram' vitreum integram intri rateam a calice extraXit et per eandem senestram aspor
tavit Istud autem in Nigornin finibus his ii trissimiliter di us aecidisso viri iri y et id es digni
203쪽
GEMMA ECCLESIASTICA, D. I. 23eonStanter SSerebant. Sic ergo occulta sunt indicia
Dot. Uni obfuit quod alteri non nocuit, eum tamen uterque e magna fide Sumpserit forte huic non X- pudiebat ut amplius viverset ne malitia mutaret intellectum rius. Sicut contigit Eboracensi episcopo Willoimo Murdae, qui sponte Venenum in Histepositum sumpsit et obiit. Cujus et postmodum meritu Dominus signis, ut dicitur, et virtutibus declaravit. Alii vero Xpodiebat ut viveret et utrique contrario
modo ad Salutem consultum est. Et recte quidem videtur in tali casu sumendum non SSe dum enim ha bos homo quod liud facere possit per humanum consilium, non debet se e toto committere Deo; quialio est Deum temptare. PS autem poteS Vermem tollere, non ergo videtur totum haurire debere. Sicut Christus, cum essent gradu in templo per quo poterat de pinnaculo descendere, noluit e praecipitare, ut eXemplum nobis, ne Deum temptemus, daret. Si quis tamon ex abundanti fide totum hauriat mus steriretrus Manducator eum non judicabat damnandum, Sed se ogabat O facturum.
Si eut o fido se fiduein magna Sabinus Canusimo urbi epi Scopia S, qui longo jam Setii oculorum lumenti mi Serui, Venenatum Oculum ei porrectum Sponte
bibit illaesus, sicut in Dialogo Gregorius scribit in
hunc modum Hujus autem Venerabilis viri, cum ad exemplum Vita Sequentium in longum Senium vitu traheretur, ejus archidiaconus, ambitione adipiscendi
episcopatu ReeenSUS eum extinguere Veneno molitia S
ost. Qui cum Vini fusori ejus animum corrupi SSet, ut mixtum vino ei veneni poeulum praeberet refee- tionis hora, cum jam vir Domini ad edondum dis- cumberet, ei praemii corruptu puer hoc quod ab orchidiacon ejus acceperat Veneni poculum obtulit.
204쪽
Cui statim onorabilis piscopus dixit 'libo tu prius o quod mihi bibendum prsubes ' remo-
saetii puer deprehensum Se QSSe Sention A, maluit
moriturus bibere quam cenas pro illa tanti homicidii culpa tolerare. Cumque sibi ad O calicem duceret, vir Dei eum compescuit, dicens Non bibas da Diihi, ego Libani sed vad0, dic ei qui tibi illud dudit, ego quidem Venonum bibo, Sed tu epiScopia S non eris Facto igitur signo erueiS, Venenum episeopus bibit Securus. Eademque hora, in lio loco quo inerat, archidineonus ejus defunctus est, ne Si peros piscopi ad archidiaconi Viscera illa venena rnDΗ- issent, cui tamen d inserendam mortem Venenum quidem corporale defuit. Sed hune in conspectus tertii Judicis venenum suae malitis oecidit. CaP. XLVI.
DE Aiuerti vero loe vini imposita hoc sciatis, quod eorpus non ibi conseeratur, quin ne fit conversio sicerim in Sanguinem, neque etiam pani in nrnem. Utrumque enim est de substanti saeramenti, panis suilicet et vinum, o sine neutro fit cons00ratio. Si tamen ita contigerit, in Mori sevorentia obse habere SueeΓdOS, Cum OgnoVeris errorem, Oblatam illam panis Uam POSVerni Super altare cum ieera, quam aliam Super quam non Sunt verba illa prolata, licet in monilla oblata adhuc sit purus panis, quia defuit vinum Sine quo non sit convorsio. Erat autem consilium episcopi Parisiensis magistri nuricii, ut OSten Sacerdo non poneret eam Rupor altar ad conSeeration Omfaciundam, sed post consuerati em alterius h0stitu et impii luem, sumere eam similiter et sideram.
205쪽
Do poenitentia vero ei injungenda nihil ortum distinire possumus, quoniam, ut nostiS, extraordinariae sunt poenitentis et arbitrariae. Si enim ex industria hoc laeserit sacerdos, et ut haeresim introdueeret, gra-Vi Ssime puniendus esset et perpetuo deponendus. Si Vero e ignorantia Vel e negligentia, mitius cum eo agendum est, ut ei licet ad tempus Suspendatur, et pro modo delicti et motu praelati ei poenitentia major Vel minor injungatur. Quod enim arbitraria Sunt poenitentiae, et pro motu relati imponendae Jeronymus δ loco his verbis: Mensuram temporis in agenda poenitentia, ideo non satis aperte praefigunt canones pro unoquoque crimine, ut de singulis dicant qualit r unumquodque emendandum sit, Sed magis in arbi- trio sacordotis intelligentis relinquendum Statuunt; qui apud Deum non tantum Valet mensura temporis quam doloris, neu bstinenti tantum iborum Uan- tum mortificatio vitiorum. Ideoque tempora poeni-' tentiae pro fido et conversatione poenitentium abbre-
vianda praeeipiunt, et pro negligentia protelanda pro quibusdam tamen culpis modi poenitentiae sunt im-
iterum eo die celebναtuΥO OR SumatuV. D aqua vero post communionem, 'UaSi ad digitorum o ili riti oblutionem et calleis reuincerationem, seu dicere mavis, in Vater. recentationem, in calicem fusa, mox is, in larisiensi
occlusi similiter et in aliis quibusdam bono institutis, ut sacerdotes iterum , eodem Mim celebraturo mon
Ieronymus Dec. ii pars, C. 33 q. 3 ch. 86.
206쪽
I26 G1RALDI CAMBR RIS sumatur, no jejunium frangi vi dontur. Sed citi ren Plius colebraturus eo die non fuserit, tunc rite quidemo rout sumi solet. DiVers: famon super hoc opiniones fuere. Magister Petrus Manducator dicebat, non ob hoc solvi jejunium, eum e eadem Sumptione prim esse ridentur. Cantor autem arisiensis Magist0r etrus dicebat oeincern-tionem non esso faetendam n neerdote iterum eodem die celebraturo, sed quid si alio orto odo folio onlice celebraturus fuerit. Magister autem Mauristius Parisiensis piscopus dicebat in alio calice reservandam usque ad aliam sumptionem, et tune sumendum Velutiam ministro dandam. Et hoc, ut diximus, obtinotin arisiensi celesin et aliis multis quod et honestius
ma autem Seio, quod in Francorum regno ibi ivangolin i militer se introitus, sed ante missam, multiplico a tiresbyteri e cupiditato consueverunt, cujusmodi missas viri nuthentici conflatas derisorio oeant. Ha)e damnata est consuetudo, et publico per Synodos ab episcopis hujusmodi prohibita cupiditas ot radicata. In Anglia vero, ubi non anto missam Sed post similo Vitium jam inolevit, quin soloni militos et laici ad angelia qu*θdam us Specialius appetunt et v noruntur, Sieus et mi RSn offerre, credo quin erepiscopos in brevi prava similiter in partibus istis cupiditas quo VneunbitUr.
207쪽
GEMMAM ECCLESIASTICA, D. I. 27
Contigit autem arisius priusquam abolitum fuisset multiplicationis vitium illud, presbyterum missam inchoasso se usque ad Tortorium perduXisse, cui eum miles assistens obtulisset, statim presbyter alterius missae introitum incoepit et usquo ad offertorium, ubi et milus similitur obtulit, seriatim eunet perduxit. Si et tertio, si quarto, si quinto, milite in singulis Semper Offerente, necdum tamen missae beneficium percipiente. Tandem tamen miles affectus taedio presbytoro dixit: Non me sic utique vinces, plureS enim denario habeo quam tu Vangelia, Si Sic usqhie' ad Vesperam Singulas missas inchonveris, non desistum oblatione donec sacram Eucharistiam confeceris. Quo audito, pre8byter cum plurim sui confusione, et magna circumStantium irrisione missam totiens inchoniam vix tandem compleVit. Alius in partibus isdem presbyter lateorum Staro in occlesia turbam intuens, cum missum quasi de Dominica celebraturus usque ad offertorium perduxisSos,
statim regirando quasi missam de Sancto Spiritu similiter ad offertorium usque perduxit, et tertio quoque respiciendo missam Pro Fidelibus inchoavit. Et cum haec singula quantum ad oblationem incassum fecisset, depositis sacerdotalibus, eosdem et lio qui Superve
Audivi fiam auribus meis militem quendam acer dotum avaritiam facete deludentem in hunc modum, set dicentem: Iempor quo primum militare cingulum
SUSeepi non erat unius missae nisi vangelium Unum, nune autem Singulae missae trin evangelia vol quatuor absens ' Item, Dominie quadam sacerdote Parisius, sic Sub uno canone qua Si dua proponente, Vel potius unam quam furtum Oeant, extendente, Iam
multi serto scholares divinis audiendi tune dessent, propter cauSas decretale prope tractandas, quibus saeramento completo intere88 Volebant, esu tonicus
208쪽
J28 QR DI CAMBRENSIN ' moram se imus, fugiamus line, quia diabolus iste Semper duas proponit ut unam. Item petentibus sacerdote militibus ut eis missa diceretur, illo illico sacerdotalibus indutus, quasi missam celebraturus inchoans, et usque ad offertorium perdueens, lationes suscepit. Quo facto, d milites Se eonvertens,nit, quia duas eodem die Mariae missas celebri erat, se tortiam tune dic0re non posse. Quibus nuditis milite n missa acui, et sacerdotis cupiditate delusi, recesserunt. Item accessit ad ecclesiam propter purificationem mulier quaedam, quae, quoniam SacerdOS absens erat, petiit a clerico quom ibi invenit, ut ei saltem evangelium legeret et oblationes Susciperet. Ille Vero, quia subdiaconus erat, duas epistolas legit et oblationes suscepit, dicens et asserens duas epistolas ubique uni posse evangelio aequiparari. Et sic mulierem illam stantia quae cum pS Venerant, oblatione pereeptu,
Vaeua tam Vangelio quam n missa remisit.
Tempore quoque Anglorum regis Henrici primi, puella nobilis, quam ipse dulterinis ampleXibus niln-mabat, quoniam ho vitio inborare consueverat, durege concipere magnopere desiderabat; tu Suggestione capellani sui, cum singulis diebus anni unius, missam do Dominica in Adventu cujus introitus, Rorate coeli, Musuper' devoto nudisset et obtulisset, nee tamen Optatum consecuta fuisset effectum, diXit ei matrona magistra ipsius, cujus scilicet custodiae deputata fuerat, lingua materna, Anglico Scilicet, in iuue modum optese e porte ne pree an V ac si diceret, In
Vanum cotidie ora tantum, Orn et PloraS, OSque
unandi taedio tam male assistis et amigis, quia quod tantopere petis proculdubio non obtinebis ' Et te Capussant illius comperta est cupidita et Xplosa. Vidimus et milites quosdam, qui SuggeStione is byterorum cotidie missam Epiphanis vel saltem angelium cum introitu, quia de regibus et nur ibi fit mentio, quasi sub hoc obtenti divitias consecuturi,
209쪽
GEMMA ECCLESIASTICA, D. I. 129
devote audiunt se offerunt, sed nunquam aliquem quem jure haereditario non contingerent sub hujus praeteXtu superstitionis divitias vidimus assecutum. Item vir venerabilis Hugo incolniensi epiSCOpUS, transiens liquando per ecclesiam quandam parochin lem, et intrans ut missam audiret, invenit presbyterum
ibi divina parochianis suis celebrantem, qui, OStinmissa et licentia data, statim coepit vangelia multiplicare, primo, Initium sancti evangelii,' deinde, Spiri- tus Domini ' demum, Salve, sanctu parens,' et alinquiaedam nihil attinentia. Episcopus autem, his auditis, fac0t subjecit Quid cras dicturus est presbyter Ste,
qui hodi quod novit totum effudita' Ut sitiam
errorem Suum, Um n eruditi inde arguuntur, utcumque
tueri possint, dicunt Quin mediuina est et phantasma' fugat, praeeipuo Johannis initium 'Multiplientionses itaque evangeliorum, ut Singula quaeque locum teneant, nec approbo quidem nee prohibuo sod prohibitiones inde majorum Xpecto. Hoc dicere tamen audaeter audeo, quod majoris Si discretionis et minoris nota cupiditatis, si evangelium quis addere Velit, ut evangelium de Dominica tantum cum suo introitu Sicut et horae ipsius cotidie dicuntur, subnectatur; et die Dominico evangelium de Trinitatu, sui licet initium sancti evangelii Super panem benedicendum, nisi forte, quando et jejunia et vigilia concurrerint, Vel festum aliquod cum Dominica, vel aliquis casus hujusmodi quia tunc cum missa Singulae propter occupatione alias sorte audiri non poterunt, evangelia cum sui introitibus post missam primam
pronuntiare non St Surdum. Hoc autem in minoribus eclesiis diuo, et parochialibus atque capelli S. Nam in majoribus et cathedralibus vel conventualibus et principalibus altaribus nihil unquam talo fieri praesumitur. Illud etiam adjiciendum puto, quod ovangesta quae latui sibi X devotione dici postulaverint, ipsis in minoribus ecclesiis et altaribus non negentur.
210쪽
l 20 : IRALDI CAMBRENSIS CAP. XLIX. De issis non duplicundis, et tricennariis multis, pq omittendi Q. Against CUM corpus Cliristi semel in dio conficere vix audeant persectissimi, mirum qua temeritate bis in i plerum-
que confistere quidam aggredi presumant imperfecti. Marcia evangelista Sibi polliuem abscidit, ut reprobus esset Sacerdotio, timens ne raperetur in Sacerdotem; adeo inim Verebatur torpus Christi conficere quod ius tumen liter sumpserat. Legitur etiam do Amonio, heremita, qui, cum in cujusdam vicinae urbis Opi Scopum peteretur, immo et Violenter raperetur, auriculum sinistram sibi sorro abscidit. Et cum propter hoc non dimitteretur, cum jurament a Severu vi quod linguam propriam, nisi dimitteretur seinderet. Et si demum relictus evasit. Nunc nutem ordinandi non auferunt sibi naturalia, sed licita tillieita afferunt ut ordinentur, et Otius enuSn IN 'Stu Squam ovotionis Domini et obsequi divitii. Item quidam senior intur heremitas cum ab illis eligeretur in Sacerdotem, et in quadam eclesia Ordinn-tus ab episcopo AEgypti, nil Ego, ieet neerdos, in
ficero corpus Christi, etsi illud non confidiens ni relio sumeret. Cum itaque nreus, cum heremitre Sancti, nec etiam in Vita sua Semel corpus Christi consi iranus fuissent, nudneo Sunt illi, ne pra sumptuosi dica vel temerarii qui quolibet die sonae vel bis plerumque
Quod nutem nostri temporis presbyteri, et praecipue Parochinles, tum frequenter, quin cotidie mel veletilina lites unquam epulum cotidianum et pus Christi m sciuiit, O Cupiditate provenit u in inritate EX -