장음표시 사용
81쪽
tur: pariter manifesto ita comparatum est, ut cum delicato principum nostrorum honoriS sensu, vix concilietur. Et quis
. sibi si io pessuadeat, summos principes anted libςr β, Rς
minique addictos, articulos unionis, qui singulis annis iuramentum ab illis, coram deputatis unionis praulandum, exigunt, civesque & subditos, si principes criminis contra unionem commissi accusentur, non solum ab omni obedientiae nexu ab lvunt, sed sub spe praemiorum, ad arma contra dominos suos capessenda excitant, tam facile omni ambitionis sensu superato concoquere posse, ut his non Obstantibus nuhilominus laeto animo tam durum societatis genus sint amplexuri. Neque sussicit hic regerere, quod iuramentum hoc saltim cautionis loco deseratur, reliquae poenae autem, recte secundum pacta conVenta agendo, facile evitentur. Nam principi, qui semel fidem suam iuramento adstrinxit, graviter omnino accidit, ut ab eo, tanquam ex singulorum annorum decursu religionis fideique suae mensuram capiente, per diffidentiam tot quotanneS adseverationes exposcantur. Nec princeps aliter, quam aegre serre potest, si inter eiusmodi poenarum minas, quas civium non bene cupientium mala mens,
pravaque accusatio, tam facile ipsi accersere possunt, anxium precariumque spiritum ducere cogatur. Dura quoque est s) clausula huius unionis, quae sub paena commissi, amittendiisque regni, quemlibet nomen semel prosessum, in perpetuum, cum omnibus suis heredibus in societate permanere, nullaque unquam eX quacunque causa recedendi licentia speranda, subsistere iubet. Nec rem acu tangit, ABBAs, qui rationes ipsius unionis hoc deposcere, causatur, quasi Vero, hae non permittere queant, ut mitius cum sociis recedentibus agatur 3 Sane talem rigorem asserere velle, cum & unio, cum eo, qui tantum sececiit, nihil autem praeterea contra unionis commoda molitur, in pace vivere possit, partim frustraneum est fundamentoque destituitur, partim ad quaestionem, an scilicet pro- . babile lit, ut principes ab initio in unionem, quae tam severas leges futuris membris Ostentat, intraturi sint, non quadrat, minimum ad eandem affirmandam animum non inducit. Vl-
82쪽
. terius 6)nimis circa aliena liberalitatem exercet Abbas, quod principes ipso in unionem ingressu omnibus suis praetensionibus, limitumque iudiciis renunciare iubeti Sane si recte
praetensionum limitumque historiae recordor, pauca tam laria garum remissionum & renunciationum eXempla eXtant, iudi- . citani autem de futuris, non improbabiliter sertur, ex praete. ritorum repetitione . atque reminiscentia. Nec ) tantus emo lumentorum, quem texuit ABBAS catalogus, ad pertrahendos,
ad desideratae unionis societatem tot summos imperantes, satis emcax est. Nam praeter proprias & subditorum divitias, quae potissimi unionis fructus, ab AB HATE laudantur, liberrimum earundem moderamen ac arbitrium, item monarchia illi mi- tata, possessionumque veterum amplificatio, '3. principibus
in votis atque deliciis sunt, sine quibus reliqua omnia ipsis foeta & insipida esse videntur. Imo si nihil etiam rationis in contrarium esset satis est quod principes in unionis societate vivere nolint. Tandem 8 ab Amphictyonum, Belgarum, Hel-
' vetorum, Germanorumque' 4. exemplis pro Ossendenda u-
3. Etenim II in eo, quod principes neinini, nisi Deo ad rationes reddendas teneantur, videtur consistere ille divinus vicariariis, a supremo Numine in reges collatus, iudeque pendere maiestatis character, qui inviolabilitate absolvitur. Deinde ab deliderium plura secundum vitae suae conditionem acquirendi, nativum humani generis desideritam est. quo an principes, quibus tamen crebro amplior re opportunior ae-.quaestuum spes, quam aliis, ostenditur, sacilius se reliquis hominibus
exuere queant, via de admodum dubito.
initio supponendum est, quod non omnia confoederationum systemata. negemus. Nam hoc utique esset contra solem loqui ct experientiae temere . atque inepte contradicere. Imo ipsi agnoscimus, quod quorundam eruditorum industriae, quae veterum de tribus tantum imperandi. sve modis, sive sormis insufficientem doctrinam emendavit, ct in verae politicae complementum. partim rempublieam irregularem , partim confoederatorum systema adiecerit, Omnino gratiae debeantur. Attamen,
quod, quae positis rertis circumstantiis eisci mssunt, usumque habent. ita infinitum quas, in universum quoque ubivis, cum successu instituti queant, non aeque sacile Persuademur. Age couseramus imperii nostri
83쪽
nionis Systematis, ut ita loquar, practicabilitate, argumentum peti nequit, propter notabiles rationes diversitatis , quodque
nostri rationes, cum futuro ABBATIS unionis sustemate, ostendamus u.
triusque diserimina, simul iis etiam . quae ab Abbate falso asseruntur. hiue inde annotatis. Idque eo, quod Abbas praeripue hoc exemplo . nitatur, quo iustituti sui practicabilitateiti demonstret. Primo falsum est, quod unquam extiterit fictilius quidam Germanorum Solon, qui,nti Ahbas audacter supponit de Systemate confoederat, runa in Germania stabiliendo consilium dedisset. a. Falsum est, 'Hod Germanorum imis perium post Carolingos extinctos. mox induisset eiusmodi systematis formam. Tertio saluim est, quod eodem illo tem PDre numerus auto. eratorum des sonueratns cente fimum hi, superasset. Licet enim ex. tincta Carolingorum stirpe, desineret gens imperatrix, non tamen desinebat imperium, nec cuilibet procerum ius erat, quem vellet regnanis di modum, vel publice, vel privatim in sua ditione introducere, aut imperii rebus se plane subducere. Nec enim hodie, aut nudius tertius invaluit nexus, qui ordines imperii non tantum imperatori, sed quoque - imperio alligat, verum ita iam olim obtinuit, diserte dieitur apud wipis poΝΕΜ : Si Rex periit reenum rεmansit: sicut uavis remanet cuius eu-bernator eadu: aedes publica fuerant, non privara, iuris erant alleus, non vestri. Scio equidem, quod hic locus proprie astitatos pertineat. sed quia maiores nostros, adeo boni publici prodigos existimat, ut moris tuo rege, vel quoque ex incta senania regnatrice, totum regnum in in. finitas particulas scindere, atque distrahere omnibus & singulis lux et fas esse credideritit 3 Annon prudentis, atque a vicinis in honore habiti populi votum est, ut suo honore, conservata imperii forma, in perpetuum fruatur 3 Cui hono ergo fuisset illud commentitii Solonis con- , . stium, apud gentein Germanicam, quae iamdiu in unum imperium coaluerat, nec illud, si paucorum inanem ambitionem excipis, unquam dissolvere. aut discerpere cupiebat. Hoc facile largimur. quod lapiussere nemo ducum parere, sed Omnes ipsi rerum summae praeesse volniserint, quod autem imperium in minutulas, veluti civitates dirimendi . cogitatio maiores nostros subiisset, adeo, ut Abbatis Solone tanquam deo ex machi ua opus suisset, nos quidem apud historiae. nostrae dondiisi tores non legimus. Porro Cunradus non electus fuit, ut merus eon.
foederatoriim praese3. sed ut rex eu ut Potestari s fidei se proceres sus
debant. cuius GRATU To munere benescium .seu ossicia ducum recipiebant DirAMAR P. apud Leibuit. r. r. uuac ducaum pote satem a rege .
tibus tradi regem iiDI houore Pa Orno donare, proceres ducum opia
84쪽
que maius & minus in moralibus, ii non plane speciem immutent, eandem tamen, sibi invicem insigniter dissimilem
FICIA gerere regis Iu ,su in com talum ire, UMOm poliere indaiestatι σpora . state rogali tib Cunrado . et Henrico I. credebatur viTTEκiNo ρ.63 63MO . apud MMBoΜ. De confoederationis systemate, ubique altum silentium eli. Porro mortuo rege apud Duces Francorum. Saxonum, flavarorum Sc. neutiqua in penes prolixam comitum nobili uinque turbam, sum .ma potesta erat. Nam nexus Impetii erat, ut sede imperii plena imperator ducibus, duces comitibus & reliquis imperarent. Vnde comites Alemannici p. a Is. apud vippoN t. III. PIsTo a. quidquid honesi s iusti a nobis exquiritis Dux Ernestus se. in hoc parere volumus, An autem eontra hoc vultis relaertemur liberaliter sed imperatorem unde nos venimus conditionaliter. Sede imperii vero vacante, soli duces necessitati publicae prospiciebant, utut statuum provincialium rationes non
plane aspernarentur, sed S illos in consilium adhiberent. Quomodo itaque Abbati circa vetustiora imperii nostri publica iura curiositateiri
exercenti, civitatum a nemine pendentium exercitus in mentem venit pEx hactenus diciis sequitur Λbbatis falsum quartum, qua fi imperium nostrum post Carolingos novam periodum, a novλ Amphyctionita .
aut alia, nescio qua nova confoederatione auspicatum esset, cum tamen revera tantum continuatio unius imperii iam ante per electionem Ar-nulpho delati, sub Conrado l. deprehendatur. Uti ad oculum deue nravit LEia NiTrvs scriptis suo tempore prodituris. quibus falsis principiis praenotatis differentiae reliquae systei natis Abbatis, atque imperii nostri nullo negotio ostendi posIunt, quo vero magis elucescant, Ponamus illas in una tabella e regione IMPERI UM GERM ANI CUM ABBATIS UNIoa) imperium Germanicum ratione O i Unio Abbatis per mera ratiocinia, riginis suae nihil lingulare continet, quasi concrescere debet re nihil sed Germani Francorum felicibus &re circa illam raperitur , quod armis in unum regni corpus coa- dictis de imperii nostri origiae.
lucrunt, in clivi sione hereditat is Ludi . atque Progressu respondeat. . . dovici pii seu in peculiarem regem acceperunt, mox sibi reges ipsi elegerunt, ct ita imperium simul . . introduistum unum re continuum, licet varia fortuna, nec fiue in lignii plusium rerim immutatione , ad
85쪽
ad hanc unionem coguntur, sed vel tibi solis relicta sufficiunt, vel paucis, aliis in scelus amistis, sine difficillima , vel plane impossibili universali unione, sufficere possunt ad hunc metum depellendum.
reddanti Concludamus itaque cum aliis, quorum obiectiones ipse ABHAs adfert, eiuSmodi unionem pacificam, remἶu-
αὶ Imperium nostrum, non nisi unam δὲ Vnio debet conliare nationibus plu- nationem compleclitur, ut eius Iibus longe latuque, sitit, moribus, eo inpages non magiS miraculo sit, religione occ. differentibus, qnod quain regni Polonici, vel quondam institutum nullo alio exemplo illu- ante Monarchiae illi initate introdu- strari potest, sed in idea tantum-ctionein, regni Gallici die. modo consistit. 43 imperium Germanicum in quacun 3ὶ Membra unioins autem pleraqueque fuerit, vel etiamnum unione nulla hostium extrinsecorum metu perii stat. invasionis hostium ex .
trinsecoluin metus ab illo usque tempore, quo res suas ab occidentali Francorum regno separatim habere coepit, ad hanc unionem adegit, ita eaque continuit Vel M
Breviter: 4 pleraque imperii mem 4 Vnto Abbatis respectit se utilentiumbra eum ob civilia & intestina Odia ejusmodi unionis causis, quae ipsam
Intra se, tum ob vicinorum quo' maturare queant, non commeu rundam potentioruin bella S Up- datur. pugnationes extra se , sine com-natini capite singula pugnare, atque
Imperium Germanicum mole non Vmore mole sua laboratura est in laborat sua . nec iustae reipublicae principio, ct mole sua ruitura est modum excedit. 6 In imperio, tempore Conradi, ad 6 Illo umpore. quo Ahbas unionem quod provocat Abbas. iam inem- siam meditatus est .nec gentes uni bra diu uni capiti subesse re coin- cap ti subesse, nec ad communes muniter agere didicerant. rationes agere didicerunt. K Germani in suo tamdiu exculto , 7 Iam cogita: si haec talia tam lente J ipsaque suadente necessitate conser- proceduint, tam parum curantur . vato imperio, tamen sibi invicem re observantur, in una gente . quae dissidunt, minimum vicissim non a communi candore S sinceritate satis sibi succurrunt, nec coinmu- nomen traxit, vel certe harum viris neminutem, tam sibi necessariain tutum eno imo se offert, atque satis curant, licer, quae in commu- sibi Placet, quamque commune ne observanda sint plus vice sim- idioma, communis lingua, ortus olici per leges Publicas, communi emolumentumque commune sibi x x iuvi.
86쪽
blicam identem non consilium, sed votum, illique gra- vissime obllare voluntatem, seu naturam hominis moralem. f. XVII. Tandem, quod secundo loco in Abbate notabamus , per ipsius systema splendorem de gloriam Imperii
nostri imminui, regnum Gallae autem non tantum tempore unionis possessa retinere, sed etiam a inissa recuperare, acieΟ-que Abbatem studio partium non vacare. Id iam ex adductis .
colligi potest de exinde evidentius adhuc elucescit. Primo de
in comi iis decreto conditas, defi- invicem concillant, qui quaeso fru- nita, atque decisi sint. Refer huc: eius sperandi erunt, ab illa por- trian in sintviangen, tentosa vallissimaque tam diversa' . eine Teiis armee ausilibriassen, die rum Gentium per Abbatem exeo. . gemeint Neira cassa ιu λrforsit in gitata societate, quam nullae eius- genitine si istungin v. c. an dem lxhria modi illecebrae conglutinant, sed ιn hei situ, das gimtine desensions.' tot membrorum contrariae ratio
Stre ram Stande ιubriagea, bie an nes, ad fines sibi oppositissimosdem mcillen d :r Se hi exponirete. ducunt, aguntque. Ergo: circuli tu Sc. Ergo: 8 commune aliquod imperium in 8 quia communis gentium unio nul-
una natione Germanica datur, qua- tibi reperta est, ullo aevo, nec Ab-le inier omnes fere nationes datur. has eam reperiet hac nostra aetate. 'De Belgarum, Helvetorumque rebnspublicis disserere vel easdem cum Abb iis unione eonferre non opus est, cum Abbos hanc collationem ipse non adeo urserit. De Amphimoniam communi consilio agunt 'NEvpsius, VBBO , E NIVs cte. sub eo sola Graecia, ct nequidein omnis continebatur, causa communis huius societatis primaria fuit finium patriae defensio. Noster illud inde mutuatus est, quod in sua unione iussuffragii, absque respeetu ad sum agantium membrorum potentiam viaresque diversas, par re aequale esse voluerit, ut maxima respublica eodem voto, quo minima gauderet, quod itidem quondam AEscHsNE te-' se, apud Ams hi elaones usii servatiam fuit. Ceterum magnam mut tionem biviis re publicae Philippus, Macedonum rex attulit. Pro unione Abb iis firmanda , nihil vel parum exinde peti potest. Ni quis ita
argii mentari velit. Daytur pluνer inter mercarιres desiNGvLARvm reis rum pes muratione atque commercio societates. Ergo nec societates e-mnium bonorum inIer eosdem adeo infrequinter erunt. Scilicet iam
monuimus, quod a modicis institutis in morat bus atque infit miter ad immodica, quam alias a particulari ad universale inseratur.
87쪽
silvum manere & ad posteros propagari debeat, Abbas fere pugnantia tradit. Nam dicit quidem: quodlibet membrum unionis, uti hactenus, sive respectu rerum, sive respectu
iurium quaelibet possedit, ita & imposterum possideat. Secundo
in regnis electitiis pacta conventa non tantum conservari, sed
per ipsam unionem defendi debere, addit, &sub his pactis cuipitulationes no s diserte comprehendit. Vt proinde causam Imperii, eiusque in futurum Cum gente nostra nexum tueri videatur. Sed si vicissim expendis 1 quod Abbas in recensione suarum . XXVII. civitatum, quibus constare iubet suturam unionis socie- . tatem, nomen imperii omittat,& simplicitet AustriacamDomum,& quidem XXI. demum loco sine ulla imperii mentione constituat et) quod Electores in tot novas separatas civitates describat, quodque Germaniam nostram in septem plane diversos novos status dividat, si inquam haec expendis, non aliter in- serre poteris, quam Abbatem, Vel plane tollere imperium, vel . . subtractis praecipuis illius columnis, tecta quoque eiusdem . solo aequare velle. Minimum hic non lex se invidiae specimen Abbas Gedit, quamque invido oculo imperiale Germanorum axioma aspiciat, satis testatum secit. Vt taceam, quod haec
Commenta plane non cohaereant, Cum futura membrorum -
cietatia unionis, ab Abbate ipso commendata aequalitate. Imo prope absint ab Occulto inter proceres imperii discordiae semina spargendi pravo instituto. Nec enim credibile est, quod duces, principes, comites, cum urbibus imperii aequo animo laturi sint, quod illorum nulla peeuliaris mentio facta, verum illi omnes Electoralium novarum civitatum accessoria esse iubeantur. Deinde, quomodo apud iustos & aequos rerum arbitratores excusabit, quod circa Galliam ratione plane con- . traria versaverit, nec consuluerit, ut & haec pro aliquali aequalitate inter regna obtinenda, atque pro amore pacis publicae, conservandaque futura Unionis societate, pariter se abdicet omnibus spoliis Burgundicis & Lotharingicis , acquaestibus, novae separataeque secietati destinandis. Cur lius Germaniae
esse debet: amittere, dividi, scindi, distrahi, Galliae autem:
88쪽
retinere, recuperare , uniri, coniungi 3 Quare iustitia poscit, 'ut iusto bello Gallis extorta, non maueant apud eXpUgnanteS, praTipue cum & Gallia pariter nullum alium recuperandi titulum , quam bellicam quandam acquisitionem ostendere queat, in pari autem causa melior omni iure sit condiuo possidentiS. .
CAP. In . 'DE ARBITRIO LEGALI CUM AEQUILIBRII,
TvM EX ALIA PUBLICA CAUSA INTER BELLANTES INTERPONENDO TANQUAM DE REMEDIO PACIS ACQUIETIS INTER GENTES TUENDAE APTiSS O ET FRE QUENTISSIMO VBI PRIMO DE HUIUS ARBITRII DESCR PTIONE UTILITATE ATQUE IVSTlTIA.
s v M M A R I A. I. Reperitis brevis, remediorum pacis aliatorum. Arbitrii divis. cum d finitione Arbitrii legalis. f. II. Do hmus arbitrii utilitate, eum obiιctionibur Abbaris Sti Petri. . ni Rasponsio ad obiectiones Ab-
lv. V. De insilia arbitrii Iegalis
in genere. 3.VI. BOECLEE argumenta comra ho. arbitrium.
j lX. X. De sistitia arbitrii aequilibrii in specse.
. sponsione ad easdem. f. XIl. Xul. De reliquarum arbitria Ipecierum iusitia.
Ita stilicet decidente Abbate p. 274. apponamus integrum loeum, quo quilibet perspicere possit. eam demum unionem ad palatum Abbatis esse, quae Gallis non tantum gratis constet, sed quae lauto insiper pree. . mio illos pro accessit ad unionem exornet: AM Ueste dicit Archimandrita. su es certain, que plus ter biles seront faciles a contenter u mafon da Franee, Ar tis restitution3 qu' elle demando aute tant de ivsTicE N AFEnΜετε, plus olla sera di se a ira conten ιιrsur roures ur articis B Drσιε. -
89쪽
ctioni plurium civitatum vinculis diversis, uti sub Romanis quondam, 3 consilio unionis Christianorum, vel plurium ciuitatum gentium, impossibilitatem moralem, forti, sue principum colloquiis 6 singulari certamini, gentium non' usum hodiernum 7 compromisso 8 mediationique insufficientiam frequentem tu) confoederationi prolixiori & io
neutralitati pericula & inutilitatem non sine ratione. ut spera- mus obiecimus. DispiciamuS nunc de arbitrio cuius gratia. unice praecedentium examen instituimus, & praesciatis Distertationis scriptionem suscepimus Initio statim supponendum est, quod hic nobis non sit sermo de arbitrio cohu 'Atlanti-I, 'quo in futurum arbitrum per praecedenS. compromissum partium belligerantium , potestas confertur, de re litigiosa, quaeque publicae per vim concertationi caus mdeclit, arbitrium faciendi , & sententiam serendi. Nam de hoc supra disputavimus. Deinde nec id arbitrium iam . persequimur , quod merae, de alicuius animi dotibus, &virtute conceptae honorificae opinioni debetur. Quod ad differentiam conventionalis, arbitrium auctoritatis sorte non incongrue appellares. Quale quondam fuisse dicitur Praesulis
Leodiensis v AsoNis siVe VAZOI ii ad quem, propter ipsius viri, meritorumqUe admirationem, non tantum Imperii nostri ornε dines tanquam ad communem arbitrum Henrico III. imperante undiquaque omneS confluebant, sed eius quoque consilia vicinorum reges tanquam ex tripode dieta, in maximi
momenti controversis, ut vel Philippi Gallorum regis, ad ' monitum ipsius ab expeditione ' l. contra Imperium suscepta,
i. Cum Rex Henrieus Ill. peregre in italiam abiisset benedictionis aposio. lieae impetrandae gratia ct secum. ire iussisset tantum non omnem nobilium virorum coronam, Flanei totius Imperii germanici robur iam patria exiisse rati. Aquente Oppidum regni quondam sedem , nullo. ut exis
istimabant resistere valente, occupare aggrediebantur. Fxercitistra unis dique cogebant, proceres arma eapessebant totaque Francia commouebatur. Sed mAsONIs litteris iterata vice ad Francorum regem datis,
iniustitiaque belli ostensa, mox effectLin est ιut saniori consilio stlggesto.
90쪽
eonfestim abstinentis, excinplo constat, suspiciebant atque
venerabantur. Verum de eo arbitrii genere agimus, quod etiam citra antecedentem partium Conventionem intervenit, nec sola praestantiae virtutumque moralium existimas one subni-Xum, per rationum pondera tantum aliquid suadet, sed quod mitiora consilia, ad praesentem rerUm riatum accommodatatuitio quidem suggerit, viamque futuras turbas evitandi monstrat, talia vero audire nolentes, vi maiori adhibita vel certe. Ostentata, aut plane a cogitato bello, aut minimum, ab ulteriori eius continuatione abstinere, remque acceptatis non iniquae pacis conditionibus transigere iubet. Ni fallor tu carbitrium non inconcinne: ARBITRIVM tvRIS GENTIUM LEGεLEdenominari potest. Neque vero aliquid insolens, aut inusitatum hoc modo docetur. Nam uti singularum rerumpubL administratio, parentium atque imperantiUm munia, ex rationibus oeconomiae privatae, Oisciisque patrum familias h minumque, qui in familia sum, illustrari possunt, ita ulterius vicissiin, ab his iisdem singularium rerumpubi. institutis, similitudine mutua accepta, maximae illius atque universalis humanae societatis naturae & indoli, lucem aliquatenus affundere citra iniuriam licebit. Atqui vero cui non satis nota est, iuris publici nostri Romano Germanici Aiis regarum doctrina, uua in legales 3c conventionales dividuRtur atque diversa hac.
nis genus arbitrio iuris gentium quoque 'pplicemus & .ac-
iinquum propositum mutaretur vid. ANSELΜ. canonic. Let diens. P. V apud CRAPEAvu L. tom I. ubi litterae WAsoN Sy goo. De auctoritate praesulis p. 23. . ita ANfEIMv3 censet. mures quasi ex diveri s alvearibus apes ad hane rigeram arborem convolantes, ut inde sitas quaque cellis
referrent, ide aresientibus favis nectar messisui roris posset infundere. Haud aliter ex ignotis s notis regionibus. ad virum bonum Christi odorem stirantem, undique studio torum eonfluebant agmina: N alter quodammodo Salomon , ad se virindum'desideranter audiendum, returinos eviusque generis invitabat Vnde Imperator eum Mundibur- dium imperii, tempore absentiae eonstitnit vid. MELART hisor. comit . ms. L. II. P. TO. BovcLIER ETAT P. D. Icqu.