장음표시 사용
451쪽
Tongiorgi).-Sed revera, actio physica corpori in animam est impossibilis corpus enim non agit nisi per applicationem partium sutipsius ad partes objecti
anima autem caret partibus. Notandum est Scholastico non negare, Sed ut sequelam sui Systematis d-Struere, mutuum influXum actionum, non quidem animae et corporiS, Sed potentiarum. 4'. Falsum est systema os minianum, Secundum quod
Anima, qua SenSitiVa, jugiter Sentit corpus quae jugis
SenSatio constituit sensum fundamentalem osminianum. Animn autem, qua rationaliS, Corpori unitur CognoScendo hunc sensum fundamentalem ut en aliquod. Quod Systema non realem sed tantum dealem unionem animae et corporis admittit.
372 obj. 1. Si anima et corpus substantialiter uniuntur, ita ut tertia realita resultet in actu unioni perire dicenda Sunt, Sicut Pereunt elementa in combinatione chimica atqui hoc dici nequit
Resp.-Dist mas. Si ita uniuntur, ut tertia realitas resultet ex
CommuniCatione, neg. Contradisi. min. Dici nequit fieri Conver-Sionem animae et Corporis cono. dici nequit animam Sunm entitatem COTPOri Communicare et vicissim neg. Cavendum St, ne unio animae et Corporis cogitetur ad modum unionis Chimicae. O USenim et anima se habent ad invicem ut materia et forma, elementa ChimiC Sunt actu Corpora quorum quodque habet materiam et formam Propriam. In Chimica comtiinatione hae elementa Sub- Stantialiter mutantur et nova forma novi Corpori ConStitutiva educitur, quae exiStit realiter distincta a materia. Cui Suum CSSO OmmuniCat. Unde elementa non amplius exiStunt actu in OmPOSito n. ΣΙ). Anima unitur cum Corpore, ut Orma Cum mnteria, et Proinde actu et formaliter permanent et se invicem Perficiunt CorPu enim animam idoneam reddit ad exercendam Suam Virtutem interiorem, quam alioquin nullatenus POSSet exercere et anima Corseu SpecifiCe eterminat, vivificat nobilitat.
0bj 2. Quidquid advenit reiciam existenti, accidentaliter ei
452쪽
advenio atqui Co u adVenit animae jam per creationem existenti ergo eorum Unio non St SubStantialiS, Sed tantum accidentalis. ReSΡ.-DiSi mai. . . . accidentaliter advenit, Si advenit ut ulterior determinatio, conc. Si advenit ei ut Subjectum determinandum Perunionem Cum alia Substantia a talem unionem, ut ad Suum Complementum, naturaliter deStinata, eg ContradiSt. min. et Heg. OnCl. 0bj. 3. Anima rationali non poteS cum Corpore uniri SubStantialiter, quin ipSa materiae Communicet Suam naturam Spiritualem atqui materia nullam hahet aptitudinem a participandam naturam spiritualem ergo. ReSy.-DiSi maj. . . . quin iPSa materiae communicet Suam natUram Spiritualem formaliter, ita ut ipsa materia evadat Spiritualis. Reg. quin anima materiae Communicet Suam naturam Spiritualem. quatenus hae est virtualiter Sensitiva et vegetativa, cons. COH- tradiSt. min. et neg. concl. Anima rationali Suam SuhStantiam materiae Communicat, Sed non PraeciSe ut est spirituali participatur a materia. sed prout est acti facultatum inferiorum. 1
DE MODO, QUO ANIMA ORPORI UNITUR.
unitur ut sit Vera, per se, et inlinediata ipsius forma substantialis ; et ideo est sorma corporis, in qualitum est corpu8.
Stat uias'st -Prima pars thesis exprimit ' catholicam Sententiam ac doctrinam de homine, qui corpore et anima ita absolvitur, ut anima, eaque rationaliS, Sit Ver Per Se At Ue immediata corporis forma. rise
In the human ovi vemus distinguisti Letween the intellective esSence and the intellective potentia. It is a Dein the intellective esseno that he human oulcis sal to e the formi the ody, and no a Leing the intellective potentia, hic it retains illii itSelialone. Secundi m SSentiam Stiam dat esse tali corpori secundi m potentiam vero operationes proprias ejicit C. Gent. l. 2. C. 69). The reRSOnoi his is that he huma foulcis the formi theiody butio totallycomprehende by the Lod a tociis perfection. It ive Dein totheiody, ut accordin to the capacit of the fame. hicti capacitycloes no extendieyon vegetative an Sensitive degrees TheSe two degree then, o far a the eing of the Essenc is concerned, it impari to the Lody by reason o virtuali containing the inferior formS. ut a Dein intellectua it exceed the potentialit of the LOdy, and remain alone the Subjectis the potentia that resulis romit- Liberatore On UniUersalS, P. II ).
453쪽
Verba deprompta e Litteris quibus 1857 Pius X
damnavit errores Guntheri censeri OSSunt ut formula, quae optime Xprimit doctrinam Ecclesiae. λ371.-JuVabit hic Xplicare SenSum Verborum, quibuS haec par thesi enuntintur. Anima dicitur P. forma substantiali corporis, quia est elementum ita corpus determinanS, ut ita quam ei tribuit, non sit accidentalis et SuperVenienS, SedeSSentialis et Constituens ejus naturam specificam cs
2'. Vera forma, i. g. Segundum propriam Vim OciS, non SenS analogo, ut quum Verba dicuntur forma Sacramenti. Itaque e reali ui unione cum corpore resultat unum en PhySicum, Cil. homo. 3'. Per e, quia non per accidens evenit, ut anima corpu informet, Sed ex natura sua et essentialiter ad hanc ranionem, AUR Suum maturale complementum
acquirit, destinatur Hac particuli tres praecipue
Ii in a certain SenSe PhiloSophyri summe umin the knowledgeo man the unionis the intellectual Aou witti theiody. hicli union malae u the an is, Withou any outit in the ighest egree, a philosophica question It i alSo a theologica queStion, b reRSOno iis relation to the most acre myster of the Incarnation of the wor and thereiore the Churchia not ei it to the re discussiono Philosophers, ut Lyciis own divine aut ority determine and fixe the fame, defining it to De a Catholi dogma that the intellective Sola in mancis unite to the Lod a the formis the Docty We have three authoritative document in proo of this. The firstis in the Genera Councilii Vienne Dauphine 1311 Whicti expreSStyCondemnS, RS heretical, anyone ho ShOul pertinaciousi den that the intellective ou is e se an essentiali the formi the humantiocly. The secon is in a decree o the fifth Counci of Lateran also a Genera Councii 1512 , hicti in Condemning O the ne artPomponaggo' error ahout the immortalit of the human oui ancton ne ther, that of the Averroisis of the Universit O Pactua about the intellective principi in acti individua man, repent thesam definition that he human oulcis truly, per se an essentiallythe form of the human Ody. The hir is in the Apostoli Leitero Pope Pius IX. to the Arctibistio o Cologne 1857 in hicti the
Ponti', Onctemning the error of tinther, declarescit to De Catholici doctrine that the rational Aoul in man is the triae, B SE, anctimnae late formis the Ody- Id. ib. P. O7 .
454쪽
DE IODO UNIONIS. errore eXCluduntur. PrimuS St eorum, qui diXerunt animae intellectivae Connaturale non OSSe cum COTPOTO
jungi, Sed hoc contingere in poenam admiSSi celeriS, ut in corpore quasi in Carcere includeretur. SecunduSOS error eorum, qui di Xerunt animam rationalem uniri Corpori non secundum serpsanu, Sed per liquam Operationem vel effectum, sicut motor unitur mobili. Quare, Concilium Viennense expresse definit substantiam ipsam animae intellectivae vere et per se esse formam. TertiuS denique error eSt, quo anima rationali fingeretur esSeiorma, non ipsiu corporiS, Sed tertii intermedii, V. g., animne ab ea distinctoe, quae deinde munere formae iungeretur. HOC OStremum XpreSse declaratum habemus a Pio X. in Cit Liti per vocem immediata
quae implicita est in particula per se Sehimui, PSICh. P. 386 .
4'. Immediata, i. e. ipsa propria entita animae rationalis nihil interveniente neque alia anima neque liqua iacultate aut actione Sese communican eSt id, quo
Haec dicta sunt de explicatione eorum, quia formaliter continentur in proposita formula. ' An vero legitima consectitione inde colligatur Vel Xistentia primoemateriin, prout haec intelligitur in doctrina scholastica PraeSertim S. Thomae, vel Sententia ejusdem Aquinatis de unitate fornace substantialis in eodem corpore, id complures quidem RATIONALI DISCURSU deducunt, sed minime dici potest quasi ab Ecclesia definitum, nec opposita sententia censuram aliquam heologicam meretur, quamdiu Ecclesim judicio res ulterius determinata non fuerit. Idcirco prudentiae limite eXCederet, ac temeritati merito argueretur is, qui in rebu ejuSmodi Propriam Sententiam sic propugnaret, ut ceteroSContra Sentientes quasi violatae religionis Vel sublestae
455쪽
fidei viros traduceret Sehilaeni, loc cit. His Verbis
indicatur sententia in altera parte thesi notAta quamque oportet hic XPOnore.
375. Sunt igitur Philosophi catholici qui licet admittant animam rationalem esse formam substantialem CorporiS, negAnt tamen eam esse formam corporis, inquantum est corpus. Haec Sententia duplici modo propugnatur. Sunt qui, utpote Atomismo et Dynamismo addicti, negent corpora Constare duplici principio substantiali sed ea esse assirment aggregationes SubStantiarum in ratione substantice completarum sci. h. iii., XiV ), et, quod ConSequen eSt, rejiciant doctrinam asserentem animam rationalem esse formam substantialem CorporiS, qua corpus est. Hi proinde docent animam pariter completam in ratione SubStantiae, O HS Con-Stituere vivens, Sensitivum, humanum quod quidemessicit, inquiunt, permeando et permiScendo ire Suas Viribus corporis seu potiu Substantiolarum aggregato sci Tongiorgi, PSYCh. n. 85 Palmigri, PSYCh. th. 2). Sunt et alii, qui non oppugnant, Sed Strenue defendunt doctrinam scholasticam de materia et forma ponunt tamen formam ab anima diStinctam, qua Corpus vivens, hinc etiam humanum, ConStituntur in SSe corporis. Hanc formam ob munuS, quod gerit, Vocant formam corporeitatis, i. P. 228 . Ad materiam sic aliquatenu actuatam et determinatam accedit anima: quae anima, Si sit rationalis, Constituit corpuS, jam ali
num. Haec est celebris forma ScotiStica, quae olim etiam eXtra scholam Scotisticam plures habuit defensores quamque ut probabiliorem multi argumenti nuper Sustinuit Mendive, Psych. P. 23 Cl. Hugon, Phil.
Quod ad rem nostram attinet hae sententiae in idem
456쪽
DE MODO UNIONIS. incidunt ambae enim statuunt animam rationalemuniri substantialiter corpori jam in Suo SSe corporis
constituto. At quum theoria Tongiorgi et Palmieri innitatur principiis falsis jam in Cosm. ConfutatiS, nihil amplius de ea hic Xplicite dicetur. Observatamen juXta hos animam et corpus mediantibus viribus Sui uniri. Sensus igitur verus totius thesis hic est Corpu ab anima rationali ut a Sua forma substantiali
eSS CONUS, nullo principi quocumque ab PS anima distincto interveniente aut praeVeniente. 376. Prob. hesis.-PARS ' . . . vera, per g et immediata forma). Λrg. l.-T'. Anima rationali est vera forma substantiali corporis, Si per eju acceSSum Vel recessum contingit in Orpore, non aliqua mutatio accidentalis, sed mutatio vere SubstantialiS principium enim, cujUS ACceSSu corpu intrinSece constituitur in natura Specifice nova dicitur forma SubStantialis. Atqui
per CCeSSum animae rationali COPPUS, quod Per Se non est VivenS, Constituitur intrinSece HVen sper ejus receSSU Corpus HVen fit intrinSece non vivens seu mutatur substantialiter. Ergo anima rationalis est vera forma substantiali corporiS. 29. Anima rationalis est per se forma substantialisCOrPOriS, Seu per Se et essentialiter ordinatur ad intrin-SOCRm Unionem Cum Corpore, Si habet potentias et operationes intrinsece dependente a corpore . rei enim
natura et finalitas optime ex eju potentii et operationibus dignosci possunt. Atqui plure potentiae animae rationalis intrinsece pendent a Corpore i. g. indigent uniri organo , ut sint completae et ad operationes
SUAS Xercenda eXpeditae -id, quod demonstrat animam rationalem per se et e natura Sua ordinari ut formam substantialem ad unionem Cum COTPOTO.
457쪽
DD MODO MNIONIS. 473'. Proprium Si formae substantialis, ut per Ommunicationem sui esse intrinsece determinet corpia ad aliquam Speciem SubStantis corporeae quae Communi-Catio, quum non fiat per aliquam actionem causalitas enim formae non conSistit in actione), importat intimam
et immediatam utriusque unionem in eodem SSe Atqui per animam rationalem Corpus humanum intrin-Sece determinatur ad suam Speciem propriam et habet Omnia lineamenta, organa ac ProprietateS, quibu Cor- pu humanum distinguatur ab omni alia Specie Orpori ergo anima rationalis est immediata forma substantialis corporiS.
377 PARS ' anima est nica forma corporis Arg.
Si anima rationali non esset unica forma SubStantialis corporiS, Sed aliam praeSupponeret, qua materia prima ConStitueretur in esse Orporis, nullo modo SSet
vel dici posset forma substantialis, Sed tantum accidentalis Etenim forma corporeitatis, fatentibus Scot- istis est forma Substantialis, et ideo materiae primae per ipsam actuatae nihil deeS in linea completae substantiae iam ' quaelibet forma substantiali facit en completum in genere substantia : facit enim ens actu, hoc
aliquid quidquid igitur post primam formam Substantialem adVenit rei accidentaliter adveniet V S. h. ,
Conlr Gent. l. 2 C. 58). Nec quidquam Valet dicere compositum substantiale Sic OnStitutum esse imperfectum et plane insuffciens ad Xistendum per Se AbS-
458쪽
4 8 DE MODO UNIONIS. que anima. Enimvero, Si forma Corporeitatis Conjuncta cum materia non ConStituit compositum CapaceXistendi per se, nullo jure dicitur forma substantialis materia enim est subStantia incompleta et in potentia ad aliquem actum, forma Si pariter subStantia incompleta et actu materiae, X unione utriusque resultat subStantia Completa, quae, ut XiStat, nulla alia forma SuperVeniente indiget. 378. Praeterea ideo inducitur forma Corporeitatis, quia ' anima recedente, manet corpus, et ideo universaliter in quolibet animato neceSSe St Onere formam, qua CO US S CONUS, aliam ab illa, qua est animatum Seotus . AtVero, Si corpu manet et corpus plantae longissime manet , dicta forma est Capa constituendi CompoSitum completum re enim Constan materia prima et forma substantiali est procul dubio quid completum. Denique inutilis est forma Corporeitatis Scotistarum, quum anima rationalis virtualiter contineat omnes tormas inferiores, et ideo ' per eam homo non solum est homo, Sed animal, et ViVenS, et CorpuS, et SubStantiu et ens s. h. Q. Disp. III. R. J. Recedente vero anima educitur OV forma, Seu Otiu compleXus formarum pro diVersi corpori partibus diVersarum forma cadaverica dicta, qua corpuS Specifice nomin potius congerie corporum producitur quamdam similitudinem retinen cum Corpore animnto. Hic observare oportet corpus Christi mortuum et vivum fuisse idem numero propter identitatem HypoStaSis, non tamen totaliter idem, quum Vita Sit de essentia corporis viventis ci S. h. 3, . O R. in .
459쪽
DE NODO UNIONIS. 449379. Cor. 1.-Ergo falsa est doctrina verrois SSerentis unicam SSe animam rationalem omnium hominum. Cui errori assini est ille . Cousini dicentis existere rationem impersonalem nulli homini propriam
sed omnibu Communem. Xinde enim Sequeretura totum genus humanum SS Unum hominem, quum anima rationali homo formaliter constituatur esse in omnibu eamdem Voluntatem, etc. esse aliquid formaliter universale a parte rei opinionem aSSerentem animam intellectiVam mortalem Sse aut unicam in
cunctis hominibus V reprobavit Leo . in Conc Later. V.Cor. 2.-Ergo alSa Si doctrina Platonis, qui teste Aristotele, tres animas inesse homini dicebat infellectivam in cerebro, Sensitivam juxta alios irascibilem in Corde, vegetativam juXta alio concupiscibilem in hepat sci. Sibokl HiSt. o Phil. V. T, P. 86ὶ .
Falsa etiam est doctrina ccami, Laconis, et in saeculo xix. Glintheri dicentium hominem dua habere animas, aliam infellectivam, sensitivam aliam, quae est Virtualiter vegetativa. Quam doctrinam aliger opinione Giintheri damnata, i notam, P. 43 modificavit, et
docuit animam senSitivam esse cum intellectiva identicam distinc cam autem ab anima egetativa. Atuero, neXHS qui teSte XPerientia, XiStit inter potentias intellectivas, SenSiti VAS, Vegetativas, clare ostendit ease eodem principio oriri. Etenim, a quo magis intenditur activita VegetatiVa, eo magis impeditur activitas intellectiva quo magis intenditur activitas
SenSitiva, eo magi impeditur activitas vegetativa et intellectiva, ut quum Vehemen paSSi Perturbat intellectionem; et impedit iunctione Vegetativas in quo magis intenditur acti Vita intellectiva, eo magis
1 Hanc sententiam Pius IX. Condemnavit 186o .
460쪽
impeditur activita 'enSitiva V. g. visus et auditus et VegetatiVa V. g. digestio . Jamvero, haec facta, quae minime Xplicari poSsunt, si plura sunt in homine principia vitae quia facultates
quae non radicantur in eodem principio quaeque insuper immanenter agunt, SeSe in agendo impedire nequeunt), Optime Xplicantur, admiSSo uno tantum triplicis vitae principio : tunc enim vis unius Animae diffunditur in plure potentiaS, et proinde quo magis influit in unam potentiam, eo minu influit in ceteras.
380. Dicunt Guntheria ui Lucta non habetur nisi inter duo atqui homo saepe experitur luctam inter appetitum Superiorem et inferiorem ergo in homine duae XiStunt animae.
nisi sint potentiae diversae, Onc. I iSi Sint diVerS Principia, Reg. Instant. Atqui inter Potentia ejuSctem principii lucta est impossibiliS. Resp. Inter potentia ex eodem Principio climanantes et ad eundem finem tendenteS, conc. I inter actu Potentiarum ejusdem principii ad diversos fines tendentium, Meg. Si rite reSPerpenditur pugna, de qua agitur, non exhibet oppoSitionem Originis, quatenus postulet Charactere OPPOSito in radice, a qua tandem potentiae pullulant. Sed Si mera Contrarieta termini, quatenus potentiae in diversa objecta feruntur, quae Saepe invicem adverSantur. Id autem ostendit diversitatem potentiarum, non principii SecumiPS anima Sensitiva nequiret SSe una, quum Saepe PASSionibu agitatur inter se omnino contrariis. Immo, Si vera loqui VolumUS, Pugna, quam experimur inter PropenSiones animale et rationaleS, manitestat potius in nobis unitatem animae. Etenim ii omnino Sentimus nos. contrarii quasi ventis, Si propelli, Ut impetuS, quo huc atque illuc ferimur intime a nobis ipSi emergat et nos quasi dilaceret. Quod plane Sentiri non poSSet, niSi PropenSione illae ab uno eodemque principio originem ducerent. Neque id mirum videri debet : quandoquidem anima humana ita Si una quoad SSentiam, ut Sit multiplex quoad virtutem o atque de radix SSe possit plurium potentiarum quae aliquando objective inter e luctantur propterea quod diversae Sunt et diverSa objecta reSPiciunt V- Liberatore, Psych. P. 348ὶ.