장음표시 사용
121쪽
X U. Decreta sacrae Congregationis Concilii de celebratione Missarum quoad suscipienda perpetua Missarum ii ii i'Onera, auctoritate Urbani VIII. primum edita i , et ab Innocentio XlI. confirmata, et aucta religiosissime u. ti sine facultate nostra onera perpetua a quopiam suscipiantur sub poenis ab eisdem Pontificibus coii,titutis, aliisque ad arbitrium . Ne autem ex reditus exilitate perpetua celebrandarum Missarum onera dilabantur, statuimus, ut imposterum librae tercentum bononienses reditus annui pro Missae quotidianae celebratione sanciantur et . Si ob imminutos reditus, vel
C..e ita is alia de causa reductioni Missarum locus esse videatur, nefas est quidquam privata auctoritate decernere; sed Notit. Xκ. legitima Potestas adeunda est. Bona quaecumque ad Di ili' pias causas relicta , etsi ad tenuitatem redacta , aliena
re non licet; sed res ad Nos deserenda est, deque ip- adhibitis juris remediis, transigemus 3 .a;. ' XVI. Rectores Ecclesiarum in libro ad id comparato descripta, et notata dilucide habeant omnia monumenta obligationum, quibus sua cujusque Ecclesia obnoxia est. Et, ne earumdem memoria intercidat, pateat in 1 .. Sacrario apposita tabella 4 , in qua descripta sint bre-
n. 1607. viter legata, in utitutiones, et tabulae insuper, quibus st: -. c. ConStent, cum NUtaral, qui rogavit, nomine , et co-ι πιο ibi. gnomine, et anno, et mense, nec non fundi, aut census , aut quidvis aliud, in quo unumquodque Onus habet fundamentum . Eodemque modo describantur ibi
mutationes, ac translationes legatorum, et reductiones etiam Missarum, et legatorum, si quae factae sunt, ad tecta cauςa, et auctoritate, qua sim factae, et appotito Fundatorum, et benefactorum nomine, ne ipsorum memoria pereat, et aliquarum saltem precum suffragio oon destiuuandur.
122쪽
Sit in Sacratio aptum volumen in visitationibus Nobis exhibendum, in quo celebrantes manu sua scri bant nomina , et cognomina propria, addito onere, pro quo satisfecerint ti). Quod pariter in supra memoratis Statutis monuimus, declarantes etiam eX mente Cle 1οε3. mentis Papae XI., et sanctissimi D. Nostri Pii VI, Nos non probaturos onerum satisfactionem, nisi notata viderimus nomen, cognomen celebrantis, diem, et men Sem , Onu Sque, pro quo sacrificia sint facta ci). Qui Missas celebrant ex beneficii onere, ain legato, aut eX G14. alia quavis obligatione, notent in libello, quas celebra- Τῖ rint Missas. Quod si fraudulenter plures, quam celembrarint, notaverint, aut Nobis, aut Vicario nostro de satisfactione Missarum interrogantibus mentiti fuerint, poena suspensionis a Divinis, aliisque arbitrariis sev rissime punientur. Neque ab Ecclesiis, neque a privatis Sacerdotibus manuales eleemosynae pro Missis c lebrandis suscipi debent, nisi vel ex omnes , pro quibus stipendium antea collatum erat, jam suerint celebratae , vel nisi intra modicum tempus satisfieri omnibus queat, vel aliud de benefactoris voluntate constiterit ; illudque modicum tempus est spatium unius mei .
sis, ita declarante sacra Congregatione Concilii. 3λ
Sacerdotes omnes accurate onera Missarum adim--XV.
Pleant, loco, numero, ac tempore praestitutis. Si pinae 'guior consueta detur eleemosyna pro Missa celebranda, et alteri Sacerdoti celebranda committatur, integra et eleemosyna persolvenda est, licet hic aher Sacerdos se in minus stipendium consentire dicat. Id enim vetitum est ex laudatis decretis sacrae Congregationis Concilii, pontificia auctoritate firmatis, et furti reus esset ille Sacerdos , qui stipendii partem retineret, et ad restitutionem faciendam teneretur. In quo genere turpis me Emonii in memoriam revocamus Constitutionem Ben
123쪽
rio CONSTITUTIONUΜ SYNODALIUM io Quanta dicti XIV. i ; quum enim quorumdam sive laicorum,
ς. sive ecclesiasticorum avaritia eousque progrediatur, ut, quum alicubi malor sit eleemosynae laxa pro Milsae ce lebratione , et alibi minor sit, magnam eleemosyna rum vim, seu stipendiorum pro Missarum celebratione quidam corrogantes, ibi Missas celebrari curent, ubi stipendia pro Missis avi nata minora sint, sibique, quod est reliquum, retineisnt, sapientissimus PontifeX hisce flagitiosis nundinatoribus, si laici sint, praeter pinnas ad arbitrium Episcoporum irrogandas, ipso facto eXcommunicationis poenam indixit ; si vero clerici, vel quicumque Sacerdotes, poenam suspensionis Ir- so facto, utrainque Pontifici reservatam .
Avaritia quidem nulla major contagio est, quae conceptam apud omnes sacerdotalis dignitatis, pers ctionisque opinionem magis inficiat, evellatque . Nullam proinde ejus speciem in nostris Sacerdotibus insidere cupientes, sancimus , ne uberior eleemosyna , qua si esca ad alliciendos Sacerdotes in publicis schedulis proponatur, immo mandamu , Ut nulla eleen .C synae mentio fiat. Excitamus vero Parochos, ne hanc dede coris turpitudinem adesse patiantur, sed ut opprimi, delerique curent. Nos equidem in sacristas, et in Ecclesiarum custodes, et in illos omnes, qui su nereis functionibus praesunt, nisi obtemperaverint, animadverte
X X. In Synodo Praedecessoris nostri 1 Caes. Iacobi
Boncompagni onerantur praesides Ecclesiarum, et locorum piorum quorumcumque, ut quovis anno exeunte Nobis, aut Vicatio nostro generali notulam onerum sive perpetuorum, sive manualium, et adimpletae aut non adimpletae satisfactionis sub poena suspensionis ab
Osscio, si Clerici, et interdicti ab ingressu Ecclesiae M laici fuerint, ipso laeto incurrenda, nisi coram NO-Disiligod by Corale
124쪽
LIBER II. CAP. VI. bis, aut Vicario nostro generali intra quindecim dies
anno transacto, se se legitime impeditos filisse, vel eos excusationem juridicam habere pro non completa
satisfactione Constiterit. Nos vero, ut pro munum no stro piorum testatorum, et offerentium voluntati saris-
factum esse Comprobemus, praeter ea, quae in pastorali sacra Visitatione, aliisque actibus diligenter perfici mus , ad normam Visitationis Apostolicae Romae institutae , Congregationem visitationis erigemus, cui praeerunt ii, quos eri Dignitatibus, et Canonicis Metropolitanae nostrae Uisitatores deputabimus, et in Dioecesi Vicarios foraneos, vel Archipresbyteros, vel Parochos pro locorum opportunitate, qui visitent onerum, et Missa rum celeoratarum libros, et Nobis religiose reserant. Quod facile praestare poterunt, quum in sacrariis Ecclesiarum , et piorum locorum tabellae onerum Missarum clare, et distincte, ut supra g. XVI. decrevimus, prostare debeant, et ad nutum exltiberi.
CAPUT VII. De Sacramento Poenitentiae.
IUTIseranda sane esset hominum conditio, si per gravem culpam extincta Baptismi integritate, nullum ei esset perfugium, quo se tegeret, nullum remem dium, quo curaretur. ἄiaelibet enim in gravem culpam prolapsio esset indeclinabilis aeternae damnationis subeundae necessitas, ereptaque esset in naufragio tabula , qua ad beatae vitae portum liceret appellere. Sed noluit clementissimus Dominus, dives in misericordia, inchoatum a se opus deperire; intelligensque figmentum nostrum, et ad omne malum pronitatem , nobis tot periculis Obssessis, tot tentationum tempestatibus
125쪽
x et E CONSTITUTIONUM SYNODALIUM
impulsis, remedium instituit, quo a peccato ad grae tiam reditus fieret, a vulnere ad salutem, atque adeo saluberrimum instituit Poenitentiae Sacramentum . Hujus autem Sacramenti quoniam usus frequentior est, ideo plus acui debet Pastorum industria , ut ejus ensecacitatem insinuent, rationemque tradant ejus cum stinctu percipiendi. Non enim tam facilis est ejus cons cutio , sicut Baptismi; sed multis cum lacrymis, In gnoque labore parandum est, ut a sanctis Patribus, 33 Serr. Synodoque Tridentina 1 laboriosus quidam Baptismusu dicatur. Finem itaque non faciant docendi populum, nullam rem adeo curae esse debere, quam ut, frequenti
peccatorum consessione, animam studeant cum vera
cordis contritione expiare, et ei qui gravi culpa inficiatur , nullam esse salutis spem, nisi se in ejus sinum conjicia : ejus frequenti susceptione, ne dum gravissima elui crimina , sed et firmari imposterum animum,
ne sordes contrahat: non esse tamen rem obiter, et
temere peragendam, sed flendo , et lugendo, i mimo non modo flendo, sed multo cum studio, et affectu, uti: mori'. ait divus Ioannes Chrysostomus a); et ejus quidem radices amaras, mactus Uero suavissimos esse. bippe praeter cum Deo reconciliationem , quod quidem maximum bonorum est, interdum in viris piis, et cum devotione hoc Sacramentum percipientibus conscientiae paX, ac serenitas cum vehementi spiritus consolatione consequi solet, ut ait Synodus Tridentina s. 3).1 Ι.
Tanti Sacramenti, tamque necessarii, administri sunt Sacerdotes, quibus Christus ligandi, et solvendi potestatem dedit. Hos Christus, ceu sui ipsius vicarios reliquit , et tamquam praesides, et judices, ad quos Om nia mortalia crimina deserantur, in quae Christi fideles ceciderint ; et alii ordinaria, alii delegata jutisdictione funguntur. Quicumque autem Sacerdos, qui ordinaria potestate non gaudeat, sive saecularis, sive regularis id
126쪽
LIBER II. CAP. VII. III munus numquam sibi vindicet extra mortis articulum, nisi a Nobis, vel a Vicario nostro generali fuerit approbatus, facultatemque legitime obtinuerit; alioquin erit ipso facto a Divinis suspensus. Quicumque Parrochus beneficium resignaverit i , nova approbatione indigebit, ut consessiones excipere possit. Et Regulares quidem, quum se se approbandos offerent, suorum Superiorum testimonio muniantur. Confidimus autem , Superiores eos tantum allaturos esse, qui morum integritate tanto muneri pares sint: qua in re eorumdem conscientiam oneramus: nam de scientia nostrum erit explorare . Quicumque autem ad tantum munus delegati erunt, meminerint, se esse adiutores nostros , et ideo ex omni parte se comparare debere , ut nostram Curam, et administrationem diligenti studio Prosequantur, et adjuvent, decretaque, et praescriptio nes nostras religiose tueantur.
Dum id opus aggrediuntur Sacerdotes, Deum enixe rogent bonorum omnium Auctorem, et Patrem luminum , ut sibi spiritum bonum infundat, et recta consilia , et verba sancta suggerat. Semper autem ad hanc administrationem animum peccatis eXpertem adducant, ne, dum alienas maculas abstergere student, turpius ipsi maculentur. Pietas doctrina corroboretur: nec mediocri contenti sint; sed illam in dies adaugero perpe tua exercitatione, continuaque probatissimorum librorum lectione conentur. In opinionum delectu media incedant via, nec ad laxiores, nec ad rigidiores deflectentes . Tum autem itinere gradientur, si Ecclesiae sanctiones semper ante oculos habuerint, et maxime damnatas a summis Pontificibus propositiones. Hae quirpe faces, et duces sunt ad veritatem moralium opinio num assequendam. Ad eas proinde in tanto fiuctuantium opinionum salo, tamquam ad lapidem adhaerescant. Etsi antiquae disciplinae ratio multis in rebus, id te om
127쪽
. 114 CONSTITUTIONUM SYNODALIUM
temporibus immutatis obsoleverit; tamen perutile est, eam eXPloratam , perspeciamque tenere, ut ex ipsa Spi ritus Ecclesiae hauriatur: quippe quidquid vetustate pra eellit, idem evenerabile est , ait divus Basilius magnus I). Sanctorum Patrum praescriptiones, nec non diviai. . ' Caroli monita optima sunt. Aliorum quoque Conses Sariorum , quantum fieri potest, existimationem Sustineant, et communi quadam conspiratione, et consen su idipsum sapiant. IV Doctori ecclesiastico, in consessionibus excipiendis , retinenda semper auctoritas est; sed et servandagini, lenitas ex divo Joanne Chrysostomo sa). Acceptare ad personas ubique odiosum; at in Sacramentis summum D flagitium est. Ne respiciant ergo personas, nemini in ' vitiis blandiantur, cuiuscumque sit gradus, nec alicu ius peccatis conniveant; sed, tamquam fideles Christi administri, qualescumque Dei offensas a quibuscumque exterminare studeant. Quos noverint non bene dispositos , vel pravis habitibus, vel occasionibus irretitos, a quibus se nolint excutere , vel odio in aliquem inflammatos, vel re aliena gravatos, nec restitutionemessicaciter intendentes, vel alio modo praepeditos , ab eis absolvendis supersedeant. Id tamen non sine lenitate faciendum; sed ea ratione, ut ii ipsi intelligant, pro sui utilitate absolutionis beneficium protrahi. Neqminem umquam contumeliose accipiant: duras increpationes fugiant, ne poenitentes odisse videantur; sed verba componant animo amantis, animo diligentis, am, ut ait divus Augustinus 3). Suavicia,j.xtii. tas, et lenitas dulcis solet esse peccantium esca , et magnes . Ex infima plebe homines , rudes, ignaros, bar
dos , morosos, scrupulis exagitatos, vel teterrimis peccatorum sordibus inquinatos ne respuant, modo emen
dationis indicia praebuerint, et verae poenitentiae . Om nes benigne complectantur, Christi beniguitatem, et chariis
128쪽
elia itatem in sordidos peccatores imitentur: minus dispositos adjuvent, ut se comparent; ignaros imbuant: numquam se subiratos, et stomachosos exhibeant, et fastidio , molestiaque occupatos; sed alacriter, et prom pte , et sedulo, et patienter munus suum persequantur. Sciant se excellentissimum misericordiae opus peragere, incredibilem laboris mercedem consecuturos. NeC ani mum despondeant, si aliquando labori non respondeat fructus. Nam nihil eorum, qtiae pro Deo geruntur, nisi id culpa nostra accidat, deperit: plautam riga, ait divus Bernardus r), fer euram , et tuas explicuisti partes: sane incrementum , abi mouerit, dabit Deus , C.,p. II. non tu . Ubi forte noluerit, tibi deperie nihil, dicente Scriptura: reddet Deus mercedem laborum Sanctorum.
Consessarii poenitentem non reprehendant, nisi finita confessione, neque eum interpellent sa), nisi opus susuerit aliquid melius intelligere. Proinde ei fiduciam
praebeant, et humaniter suggerant, ut Omnia peccata νει. sua rite, et integre confiteatur, remota stulta illa quorumdam verecundia , qua prepediti, suadente Diabolo, peccata confiteri non audent. Si poenitens numerum, et species, et circUmstantias peccatorum explicatu necessarias non eXpresserit, eum prudenter interrogent;
sed caveant, ne curiosis, aut inutilibus interrogationibus quemquam detineant, praesertim juniores utriusque sexus, vel alias de eo , quod ignorant, imprudenter interrogantes , ne scandalum patiantur, indeque peccare discant. Effciant etiam , ut confitentes, praeter ea, quae ex communi hominum malitia patrantur peccata, de illis etiam se se accusent, quae statui cujusque re spondeant . Colloquia vero de vanis, domesticis, et secularibus rebus omnino proscribantur, et amputem
v I. Etsi diebus solemnioribus magna poenitentium mul P a fit
129쪽
titui ne obsideantur; non est tamen intempestiva s stinatione abrumpenda consessionis integritas, ne incensuram damnatae ab Innocentio XI. propositicinis incidant i); sed sedate, et tranquil le quemlibet excutiant , prout necessitas postulaverit; sed nimia etiam, et importuna cunctatio, praesertim quum foeminas audiunt , evitanda.
Moneant etiam poenitentes , saluberrimum esse consilium eodem semper uti animi Curatore; sed vero nolint , ita sibi addictos, et quasi mancipatos esse , ut non patiantur alios convenire, praesertim Parochos, consessionis faciendae gratia, quin et expedire aliquando suadeant. Votis Obstringi suos poenitentes raro, pro bataque tantum de causa permittant: nimia familiaritate cum poenitentibus ne devinciantur, maxime mulieribus: nec eas, nisi necessitas, vel gravis Causa urgeat,
domi conveniant, ne sub specie quidem de rebuι spiritualibus tractandi. Quod, si domi r aegrotis mulieribus Poenitentiae Sacramentum administrent, cubiculi ostium pateat. Neque temporalibus poenitentium negotiis ipsi se se implicent. Quod si, hortante charitate, id facere aliquando eis conveniret, procul ab Ecclesia, et a Sacramento de iisdem sermo habendus esset. Negotium vero de alicujus conjugio conflando nullo modo attingant. VIII. Ex hujus Dioecesis consuetudine, cui est cisneessa absolvendi facultas, ea uti potest in tota Dioecesi, quoad omnes , exceptis Monialibus, et aliis foeminis in clausura degentibus, nisi restrictio aliqua in patentibus litteris habeatur, aut alia ratione sit imminuta jurisdictio . HOC tamen munus exequentur, facto prius verbo ad eos, quibus ea Ecclesia commissa eSt, in qua excepturi consessiones Sint .
130쪽
I X. Si noverint quempiam consessionis occasione i ad turpia fuisse sollicitatum, eumdem ne absolvant, ni si Sacerdotem Sacramenti proditorem , et labem prius Res. X ridenunciaverit, vel nisi data prius fide hoc perficiendi.
Sacerdos complex in re venerea exauctoratus penitus tentiae. est, nec criminis socium absolvere potest, nisi in mortis articulo, et tunc iis cautionibus adhibitis, quas Benedictus XIV. in altera sua Constitutione rJ, quae
Appendici ad ungetur, statuit observandas.
Nemo, nisi facultate impetrata, a casibus, et cen suris a sancia Sede reservatis absolvere audeat, secus ipgo facto excommunicationis reservatae, aliarumque pα narum mucrone serietur ad normam decretorum Clementis VIII., Paulli V., et Urbani VIII. 3 , in quas is 3 Aηs, easdem poenas offendet, qui a peccatis Nobis reservatis sine facultate nostra absolverit. A reservatis Uero a idoa. die
Nobis absolvant Canonicus Poenitentiarius , et PC nitentiarii nostri, qui pro auditis in consessione ab in- dia r. serioribus Confessariis subdelegare poterunt. Quae aUtem facultas tempore paschali concedatur Parochis i iabsolvendi a reservatis, et quibus limitibus circum-Iμε- ηε. scripta, habetur in nostra Encyclica I , quam In in ι M. Appenesce apponimus. Indi rectam absolutionem non tollimus B, neque improbamus, ubi prudens Conses- Oisarius dijulicaverit impertiendam: at ne passim usurpe-I --tur. Physica, aut moralis impotentia perpendatur in poenitente se praesentandi idoneo Consessario, qua pos sit rite moveri ad absolutionem indirectam: ubi non subsit illa physica, vel moralis impotentia, ad Consessarios idoneos poenitentes remittant. XI. In consessionibus excipiendis ne sint canes muti; sed arguant, et increpent, omnique conatu Confiten tiuna emendationem intendant, paratasque habeant m nitio.