장음표시 사용
181쪽
Nec praeternuitant exquirere a Parochis de laico. rum vita , an sint qui blasphemiis, comissationibus , choreis impudicis, ludis vetitis, scancla liςque aliis Offen sioni, et periculo sint: an Parochis negotium facessant, et eorum iunctiones perturbent: an conjuges Simul cohabitent: an pravae consuetudines bonis moribus exitiales invehantur: an dissidiis, et simultatibus familiae discindantur: an malae Reminae pudicitiam corrum
pant . Haec, et alia mala germina revellere conentur, advocato etiam, si opus sit, nostrae auctoritatis robore.
Atque hoc etiam institutum diligenter tenendum est ei, qui cum potestate praeest, ne facta delatione aliqua , subito quasi torrens aggere fracto perrumpat, indictaque causa quemquam damnet; sed ut delatoribus ita unam aurem praebeat, ut semper alteram reo absenti reservet. Nihil est facilius ei, qui praeest, prae sertim si servore quodam , et Zelo ducatur, quam ut falsa aliquando delatione seductus, totus in increpati ne effervescat, in qua tamen, re postea bene ponderata , et perspecta, se errasse cognoscat, Seque Corre
ctione dignum inveniat, qui alios corrigere voluerit. 33 Quo vitio pauci Praesules, teste divo Bernardo r), XIn immunes sunt. Itaque ab hoc scopulo caveant Vicarii nostri, et facta alicujus accusatione, delatorem ipsum crebris, et minutis interrogationibus veritatis eliciendae causa excutiant: totam deinde rem, Si opus est, per se, vel per idoneos viros omnibus vestigiis indagent leniter, ac sine tumultu, nihilque praejudicati ad causae cognitionem afferant.
v III. Munus quoque horum Uicariorum est a , causas e-ν iri. Par horum defendere, et cavere, ne iura parochialia laedantur. Omnia tamen ad summi juris apicem ded cere odium parit. Discretio optima magistra est. Die
182쪽
LIBER III. CA P. II. 15'rum etiam festorum observantiam ab operibus servilibus vindicare debent, ne temere, et non petita legi tima facultate violentur. Curam gerent et de Sodalitatibus , ut statas leges custodia ni, pace, et concordia colligentur, neque Parochis molestiam exhibeant, ne
que functionibus parochialibus detrimentum inserant. Electionibus ossicialium cujuscumque Sodalitatis, Pamrocho deficiente, vel impedito, intersint, et quotan nis eas ad rationes reddendas compellant. Eleemosynarum collectores abjiciant r , nec eleemosynas co radere sinant, nisi legitima facultate sint muniti. Vi- Cis,. ω'gilent, num recte, et fideliter peracta fuerit bonorum , redituum, eleemosynarum, et obventionum administratio , et debita Missarum celebratio, et Legatorum savtisfactio . IX. Ad cognoscendas causas civiles intromittere se ρο-
terunt r), dummodo libras viginti quinque bononienses non excedant; in criminalinus vero informativos processus Construent, sive clerici, sive laici delinquentes extiterint, examinatis testibus per Notarium , nec
ultra procedere eis licebit; verum ad Nos, vel Vicarium nostrum statim, et caute , quae in acta redegerint, emittent pro justitiae complemento. Deprehensum in fiagranti delicto, usque ad solutionem poenae pecuniariae pro eodem impositae, consestim cogere poterunt: executione facta poenae, tradant eamdem depositatio, piis locis arbitrio nostro applicandam. Nenainem care ri tradent; reos tamen de iuga suspectos, exigente facti necessitate, detinendos concedimus. In criminali autem processu consuetam normam sectentur.
Eorumdem Vicatiorum est, semel saltem in anno beneficiorum praedia, et aedificia invisere, sive ea Simplicia sint, sive curata, et, si quid neglectum cogno verint , et reparatione, aut instauratione indigere, ad
183쪽
moneant negligentes muneris sui, tum etiam Nos ceditiorcs faciant. Namque haec beneficiatorum incuria criminosa est apud Deum propter interpositum juramentum; est injuriosa Ecclesiae, cujus bona labefactantur, et pereunt; noxia est Reipublicae, quae defraudatur fructibus territorii sui; est denique radix scandalorum , et litium, quum post obitum seneficiatorum, ex peritorum sententia haeredes ad resectionem damnorum Ohit 1 Sνοι d. Stringuntur. Propterea Volumus i , ut singulis annis omnia invisenda se conserant, adscitis, Si Opua ' sit, finitoribus, explorentque, an praedia fructuosa , et in bono cultu conserventur. Si quos beneficiarios in hac te desides, et lentos deprehendemus, juris remem diis prospiciemus. XI Si extraordinaria exploratio iisdem a Nobis demandabitur , in ea perficienda accuratam operam praestabunt. Singulis annis statum Ecclesiarum, aedium parochialium , praediorum Ecclesiae , ac locorum piorum , et ea omnia, quae memoratu digniora erunt, Nobis exhibebunt.
Si qui Parochi a Parochia sua triduum abesse ve c. ee 4. lint r), facultatem iisdem de scripto concedant, reo Sacerdos, qui muneribus parochia-I. et amba libuet defungettur. Quot observent etiana Uicarii ipsi so- , monito de sui absentia seniore Parocho sui H
Quoties iussu nostro iis comitiis operam suam praestabunt, in quibus P.trochiani dant suffragia Parocho delige n lo, videant, ne quid sinistri accidat, et ut omnis simoni e , et injustitiae labes declinetur, et consu-
ε 3 v. f. lant prius Institutiones Benedicti XIV. 3 hac de re
II et Ili. pertractant . H. I. L
184쪽
LIBER III. CAP. II. III XIV. Si quis Parochus suae ditionis graviter aegrotaverit,
et tempus sinat, eidem operam suam conferat Vicarius foraneus, et omnia et pie, et sedulo spiritualia subsidia praestet, nec ab eo recedat, donec diem Obeat Supremum. Quo mortuo, idoneo Sacerdoti Consessa rio administrandam Parochiam tradat, donec Iconomus a Nobis constituatur: Nosque de obitu statim Certiores faciat. Interea, inventarium adhibitis testibus conficiet, et cuncta si illo suo obsignata custodienda relinquet Q Θηρή.ndeli, idoneaeque personae; Immobilia vero commendabit, ne quid injuriae, aut detrimenti patiantur: m nitis haeredibus de gravi culpa, et de excommunicationis poena a), si quidquam occupaverint, quod ad Ecclesiam pertineat; cartas vero omnes, librosque col Cotumn P.
liget, et in tabularium conficiet, et clave osserabit, quam soli illius successori tradet. Vacante etiam bene ' Mis XX D. ricio simplici, eadem omnino perficiet, prout ejusdem beneficii ratio postulaverit 3 . AEgrotante, et decedente t3 ne .
Vicario foraneo, idem ossicium pietatis ei persolvet Parochus proximior ), et ea ipsa praestabit, qtiae facienda idiximus a Uicario foraneo, idque si Vicarius foraneus Archipresbyter sit; si vero non sit Archipresbyter, 'N' tunc omnibus, quae diximus, persolutis, de obitu Archipresbyterum moneat, qui Nos subito certiores fa ciet . Quando Parochus Civitatis obierit, Prior Clericum aliis duobus hoc munere defungetur. X U. Quoscumque a Nobis in Vicarios soraneos electos observari, et coli volumus; ne tamen ulla oboriatur confusio s , primum locum sibi arrogare non poterunt in iis lanctionibus, quae vicariam facultatem non importent, veluti in funeribus, et anniversariis, et in menstruis conventibus, nisi ex alterius dignitatis titulo eis praecedentia debeatur. Ubi vero vicariam facultatem exerceant, primum semper locum obtinebunt.
185쪽
CONSTITUTIONUM SYNODALIUM CAPUT III. De Parochis , et eorum Residentia.
AD vos nunc studia nostra convertimus, qui Ecclesiarum gubernacula tenetis, et animarum Pastores estis, in quibus tota spes nostra conquiescit. Nam si minus vos attentos, solicitosque adjutores habuerimus, actum jam erit de tot nostris legibus, totaque solicitudo, atque industria nostra abjecta , et seacta periclitabitur. Nihil equidem optatius Nobis, nihil felicius o
venire potest, quam vos videre, tamquam strenuos
bellatores ad praelianda Domini praelia constitutos, in Christi gloriam propagandam, in animarum Salutem procurandam , in Ecclesiam tuendam curas Vestras, lab res , cogitationesque nobiscum conferre . Atque illud Nos vehemens desiderium incendit pro hac Ecclesia quamssorentissima Nobis demandata, quo se pro tota Ecclesia flagrare profitebatur divus Bernardus, qui aje- Iri bat t : o si vicerem in mira mea Ecelesiam Dei tuli.
innixam columnisi O si Domini mei sponsam cern rem tanta commissam Mei, tanta ereditam puritati isti se me beatias, quidie securius, quum ejusmodi circa
me vita mea et custodes spectarem simul, et testes 'st,ibus omnia mea recreta committerem , et commanic rem consilia, quibus me totum refunderem, tamquam
aliori inibi. Utinam videre Nobis liceret Ecclesiam hanc nostram tot luminaribus distinctam , et collucentem , quot Parochiis, tot nostrorum consilliorum, et legum fidissimos persectores, quot Parochosi Sed eae t Nobis de vestra docilitate , sedulitate, doctrina , et virtute existimatio, ut in hanc expectationem fidenterveniamus. Vos igitur, quae ad vestram famam, ad Dei gloriam, Salutemque communem omnium sunt, prospi
gite, atque consulite. Splendor vener facit, ut desce.
186쪽
te a dignitate vestra sine summo Ecclesiae detrimento, ac periculo non possitis. Hoc memoria perpetuo tene re debetis, omnium oculos in vos esse conjectos; a vobis nihil expectari mediocre, et commune, sed un dequaque excellens, et praestans; nihil non religiose,
non sancte factum. Iam ea omnia, quae hisce synodalibus sanctionibus continentur, vos singulariter at tingunt: et vestrum erit, ea se uenter pervolvere, et scrutari, et exequi diligenter. Hic nonnulla comm morabimus , non vestrae virtuti dissidentes, sed currentes, ut dicitur, incitabimus. I I. Itaque illud primo exigitur, ne animarum Rectores a suis longe sedibus se detineant, ne mercenariorum more greges sibi commissos deserant, atque ovium suarum, quarum sanguis de eorum manibus a supremo Iudice est requirendus, custodiae minime incumbant. Residentia porro haec multis nominibus necessaria, gra vissime a summis Pontificibus, et a sancta Tridentina Sunolo r inculcatur, et a Parochis accuratissime it Mu. I. custodienda est. Nullus ultra triduum abesse a Paro,
chia debet, nisi in Civitate a Nobis, vel a Uicario Cap. I. nostro obtenta facultate χ); in Dioecesi vero tridui
ab entia a Vicario Braneo repetatur. Absente autem remν. Lis. Parocho alius semper idoneus Sacerdos praesto sit, muneribus parochialisus explendis, praesertim si dies festus xi RuM Isit, ne consuetae functiones intermittantur. Omnino vero paschalibus diebus, tempore Adventus, et Quadra- ra . nam
gesimae 3 , et in sestis Ecclesiae celebrioribus abesse
Parochi non debent. Si ab hoc gravissimo munere re- - . M Lcedent, poenas inseremus a Tridentina Synodo praescriptas. Ecclesiis aedes Canonicae sint proximae ); si v. Mi εγο .ro alicubi non sint, ibi construantur.
III. Sed haec residentia parum prodesset, si desidi sa esset, vel inutilibra occupationibus intercepta. Ab
187쪽
iis, qui praesunt, sedulitas, et solicitudo expetitur: praest in solicitudine, ait Apostolus it . Potior ta- ii nox, intensior cura de seipso inesse Parocho debet,
ut Deo amicus, et familiaris , precationi Vacans, a Patre luminum pro sui, et animarum sibi creditarum salute opem, et lumen deposcat, et ad sui prosectum prius incumbat, ut .i aliorum utilitatem se effundat. Stultus sane esset, qui omnibus omnia factus, se irsum solum despiceret: qaid tibi prodest, ait divus Beset,in Lith. r. nardus 2 , iuxta verbum Domini 3 , si uni versos Iu-M uri/ρο ereris, te unum perdens p quamobrem, quum omne te habeant, exto etιam tu ex babentibus unus. Mid roων aera. v.16. 'audaris munere tui ρ Et vero, qui Deo plenus Sit, et magnis virtutibus ornatus, hic ad omnem in vinca
Domini colligendum fructum idoneus erit. Qui autem sibi nequam est, qui aliis frugi esse poterit ΘI V.
Si a quovis ecclesiastico viro sancta virtum m e xempla proficisci debent, quanto magis expectanda a Parochis sunt, qui ut populi duces aliis ecclesiasticis praelucere debent, ne quod merbis pradicant, moribu co Pario. divus Gregorius magnus ). Qiai vem P uor i. bo , vel facto prava de se exempla praebent, facti σπην
π sia. domui Israel in ossendiculum iniquitatis , ait Propheta 3 . XLIV. x . Unde et idem Gregorius ajebat ε): nemo ampliux in
' nocet, quam qui permerse agens , nomen , X tordinem sanctitatis babet. Delinquentem namque hunc re darguere nullus prasumit, et in exemplum eulpa mebe menter extenditur, quando pro remerentia ordinis pecca
tor bonoratur. Quare Apostolus animarum Curatores in discipulo suo Tito instruens, sic admonet in om nibus te ipsum prabe exemplum bonoram operum , in do rarina, in integritate , in gramitate. Uultus ipse, to tusque Parochorum corporis habitus sanctum cruoddam, et religiosum exhibere debet, ut tamquam animati qui
dam coeli enarrent gloriam Dei, non dicentes tantum, sed et
188쪽
sed et tacentes 13. Bona enim exempla in Omnium ti ExBis. oculis versantur: non sunt loquelae, neque sermones , quorum non audiantur voces eorum. Minus etiam ho IX. ad μμ nori suo , fanaaeque consulit Parochus, si se frequenti in laicoriim conviviis, praesertim nuptialibus inliciant, dicente divo Hieronymo 1 : facile eontemnitur Curicus , q*i saepe vocatus ad prandii. st , ire non roc sat . tias. . a D
Sed nulla capitalior pestis, et studiosius a Paro cho fugienda est, quam otium 3 . Fugienda proinde 3in b. II.
.t Ositas, mater nugarum, noverca v3rtutum. Inter se
culares nuσa nugae sunt, in ore neerdotis blasphemia. XIII. Consecrasti os tuum Emaneelio: talibus Iam aperire illicitum , assuescere sacrilegium est: labia Sacerdotis, ait 4 , eusto diu ut scientiam , et legem requi- 4 MaIae .
runt de ore ejus , non nugas profecto , vel fabulas. V I. Est et quoddam, quod ne dum Parochos non decet, sed eorum existimationem laedit, et despectui objicit. Quod etsi providentia sua Benedictus XIV. ue revellere conatus sit, Nosque ipsi, dum Dioecesim lu- au. Straremus, comprimere non neglexerimus; pullulare tamen immoderantius non sine magno dolore nostro intelligimus. Scilicet vel quum indicuntur ossicia pro defunctis Parochiae, vel quum dies festi celebrantur ejusdem Parochiae, et alii Parochi, et Sacerdotes arcessuntur , nonnulli magnifica, atque splendida comparant convivia , quibus non modo ecclesiasticam gravitatem, ac modestiam cX edunt, Uerum etiam suo exemplo aliis addunt stimulos ad aemulationem. Hinc fit, ut . unius diei comissatio, et perpotatio magnam redituum partem exsorbeat, et ecclesiastici coetus existimatio non levi offenueioni sit obnoxia. aemulamini, inquit Apo- stolus s), ebarismata meliora. Ne igitur res in deterius M I. eis. Vergat, omnino prohibemus, ne occasione Ossiciorum
pro defunctis in communi , aut pro defuncto in parti
189쪽
tri mim. culari i , aut pro conservatione messium, aut pro gratiarum actione, aliove ejusmodi titulo ullum um- la. quam convivium instituatur. Quae vero convivia fient Titularis Ecclesiae, aut alio ejusdem sesto, ad a M..d. eam omnino mediocritatem , et frugalitatem revocentur, quae bonam gignat Ecclesiasticorum existimati MI. Car. nem, quaeque ab illis etiam Parochis haberi possint, quorum sunt reditus satis tenues: secus pecuniariis P nis , aliisque arbitrariis animadvertemus. VII. Est et alterum, quod Nobis vehementer solicim
dini est, ut ratio de eleemosynis i) a fidelibus obla
eXigatur, ut appareat, num pro stipendiorum nu- Et ait, i. mero Sacra quoque fiant, et sumptus non necessarii III resecentur, qui, ut audivimus, aliquando majorem Pe
cuniae summam absorbent, quam qui in Sacrificiorum celebratione impenduntur, unde debita suffragia desunctis subtrahuntur, et offerentium piae voluntates defraudantur. Haec autem ratio Parochis exigenda est ab os-ficialibus , et custodibus, quibus eleemosynae pro his ossiciis peragendis committuntur, ad formam a Bene ει M.tis dicto XIV. praescriptam s3 : ac denique reddendam UIUAE . hanc rationem volumus a Parochis coram Vicariis sora neis; atque hi Nobis reddent quum exigemus. Con stituimus enim instaurare eos conventus, quos iuXta ve terem usum Vicarii Eranei in Civitate celebrabant. His praeerunt ii Cathedralis nostrae Canonici, quos pr.exigenda Missarum , et onerum adimpletione in Civi-Visitatores deputari statuimus Α .
Meminisse autem debent Parochi, se non ad intium, non ad delicias, sed ad labores in vinea Dotam ni suscipiendos vocatos fuisse, ut evellant, ut destru todi perdant, et dissipent, et aedificent, et plantent. Itaque quae huc illucque hisce decretis in aeruimus, Parochorum vigilantiam, et sedulitatem re qui
190쪽
MBER III. CAP. III. ' ITIquirunt. Quae de verbo Dei administrando, de traden da diebus senis christiana doctrina, de Sacramentis ri te , sancteque conserendis , de aegrotorum cura haben da , de munditia domus Dei, fac que supellectilis servanda , deque aliis plurimis ad ipsorum munus Inrti tinentibus diximus, horum omnium habere plenam no titiam debent. Nam quod attinet ad Missam pro pO'pulo applicandam singulis diebus sestis, nullus animarum Curator i , ad quodvis temporis spatium destina tus , eXimitur . I X. Enitantur Parochi, ut ipsorum Ecclesia seequentetur, Curentque, ne oves sibi credine alio divertere cogantur. Quod obtinere facile poterunt, si se totos su rum utilitati devoverint ; nec tantum solemnioribus diebus ad Consessionis sedem accedant, sed saltem singulis diebus sestis; et quamplures poterunt ad Sacramen torum Dequentationem inducere conentur. Nec Umquam ab eo munere se subducant, quum ab aliquo deposcuntur.
Si quod malum, si qua prava consuetudo, Si quae
scandala exastere incipiant, principiis obsistant, ne convalescant. Interponant etiam Vicarii foranei auctoritatem, et quando Opus sit, ad Nos perfugium liabeant. Choreas certe, insensum pudicitiae genus, quaeque, ut ait Benedictus XIV. a , a scelere raro sejunguntur, omni studio compescere satagant. Atque in Dioecesila sertim vigilent, ne ruricolae , dum noctu ad certos abores simul conveniunt, per coecas tenebras choreas ducant. Quaecumque autem vitia serpere videant, cum iis arma conserant, et ad vivum resecem: instent, Urgeant opportune, importune , obsecrent, arguant: id neas arripiant occasiones, ut ex correctione fiuctum ferant, quae, ut ait divus Thomas 3 , facienda est, πbi debet, et quando debet, et secundum quod debet.