Synodus dioecesana Bononiensis ab eminentissimo et reverendissimo domino D. Andrea Joannetto ... celebrata diebus 2. 3. et 4. Septembris ann. 1788

발행: 1788년

분량: 337페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

28 CONSTITUTIONUM SYNODALIUM

sto diligimus, audite Patrem pro animabus vestris rati nem redditurum, et aeternae salutis vestrae summe sitientem , quem si audiatis, alter alterum in scientia sanctorum erudire non praetermittetis. Vos omnes diligentiae nostrae vicarios constituimus; commune enim negotium est omnium. Date igitur operam omnes, et singuli, ut Doctrinae sanctae traditio ubique, et privatim, et pumblice emorescat. Nam si Civitas haec nostra merito Suo Consecuta est, ut bonarum artium , et disciplinarum domicilium , et parens jure sit habita, et dicatur, hoc etiam laudis superaddite, ut ceterae Ecclesiae ab hac nostra coelestis Doctrinae tradendae eXempla repetere POS

sint .

Dis Verbi Dei Proedicatione.

PRobatica illa Piscina a divo Ioanne Apostolo memo-ν rata r , ad quam conssuere, et consistere solebat magna languentium, caecorum, claudorum, et aridorum multitudo, speciem exhibebat earum infirmitatum, quibus cum originis peccato, tum aliis voluntate patratis animi hominum premuntur, et misere Conta cunt. Alii enim ignorantia obcoecati sunt, alii inflammati lu- Turia , alii pecuniae cupiditate, quasi compedibus constricti , alii aliis pravitatibus circumsessi, et capti. Sanandis tot animorum morbis non destitit clementissimus Deus verbum suum Omni tempore , tamquam salutare medicamentum admovere juxta illud Prophetae sa): mi- merbam suum, et sanamit eos , et eripuit eos de in teritionibus eorum. Omnia, quae Dei Ecclesiae obtig runt bona, a Dci verbo in ea disseminato repetenda sunt. Des verbum eam peperit, aluit, conservavit. Hoc

vitia Diqitigoo by Cooste

42쪽

LIBER I. CAl . V. 29 vitia restinguuntur, tepor accenditur, incalescit fervor, virtutes inseruntur , insitaeque convalescunt. Hinc inveteravit in Ecclesia consuetudo, ut a Pastoribus, et aliis Sacerdotibus sanandis animorum morbis hoc Divini verbi remedium adhiberetur. Omnibus igitur aninripum curam gerentibus, etsi regularibus , mandamus, ut diebus festis , perlecto Evangelio, illud perspicue eXplanent, eaque dicant, quae ad revellenda radicitus vitia, et ad virtutes invehendas conserant, excessamque de Fidei mysteriis notionem pariant. Ingessit id quidem, et inces-cavit sancta Tridentina Synodus I , Nosque idipsum sera. . . servari praecipimus, et desides, et lentos in hoc mune--Α:re poenis ab eadem Synodo indictis comprimemus. Sta. XXD .

terrarum , ut a Sapiente dicitur r), fructuose alii etiam Sacerdotes cum Saeculares, tum regulares animarum Pa- i' si storibus adjutores adjunguntur. Nemo tamen ex his in Ecclesiis nostrae Iuris aionis 3ὶ audeat concionari, nisi 3 seca Nobis potestas de scripto sit facta, et nisi reportata sit benedictio. Nec Parochis liceat, aut aliis Rectoribus M. De Cis quemquam ad hoc munus concionandi in suis Ecclesiis admittere, nisi litteras ostendat concessionis, manu, et Hieroum sigillo Nostro munitas q). Si vero gravi de causa adducti, datam aliquibus facultatem revocabimus, hi ab Iacia. Bomhabendis imposterum concionibus abstineant, ut Tridentina Synodus sue) prudentissime cavit. Nemini autem S ML secultatem impertiemur in publicis concionibus versandi, de cujus merito Nobis non constiterit, quique, emenso lsa Sin. Hstudiorum curriculo, non illa habeat ad jumenta naturae, et artis , uc ea dignitate, qua par est, Divini verbi praeco esse possit. Nostros propterea monemus, ut, priusquam se in publicas conciones conjiciant, in privatis sodalitiorum sermonibus terendis se exerceant. Subditae Parochis Constaternitates suas functiones ita attemperent,

in nullo modo iis impedimento sint, quae in Ecclesia pam

43쪽

3o CONSTITUTIONUM SYNODALIUM

rochiali perficiuntur. Nisi huic nostro praecepto pareant, Nobis poenas dependent, interdictis etiam, si opus sit, ea rumdem Oratoriis. Paroesu evigilent, ne sibi creditae oves huc illucque vagentur, et a Parochia sua , quasi a parente abstrahantur, ut se alienis nutricibus alendos dedant. Doceant proinde, quantum conveniat, unumquemque ad suam ventitare Parochiam, verbi Divini pabulum a suo Pastore excepturum . Nam certe in Dioecesi, si qua fuerit Ecclesia , aut Oratorium infra milliare contentum ,

prohibemus omnino ibi Sacrum fieri, praesertim editoto prius Campanae signo , nisi absoluta Missa paroessali i . δεῖ , quibus Concionatoris deligendi jus est, duobus a I. ' ante Quadragesimam mensibus antevertant, Nobisque ad probandum exhibeant; alioquin pro ea vice eligendi jure decident, et ad Nos pertinebit electio; electo vero a

alia , δ' emolumentum suppeditabitur a .

od attinet ad Regulares Tridentinae Synodi san-π' , iij Ctionem ad eorum memoriam revocabimus 3 , quae ait:

Hrm. I. Et Regulares cujuscumque ordinis, nisi a sala Superioribus nis 2 - vita, moribus, et scientia examinati, et approbati Coti mn. fuerint, ae de eorum licentia , etiam in Ecclesiis suorum , mi,. g. Ordinum praedicare non possint, cum qua licentia perso. Cap. H. de ualiter se eoram Episcopis praesentare, et ab eis benedictionem petere teπeantur , antequam praedicare incipiant. In Ecclesiis mero , qua suorum ordinum non sunt, attraticentiam suorum Superiorum, etiam Episcopi licentiam habere teneantur , sine qua in ipsis Ecelestis non suorum

ordinum nullo modo tradicare possint. Atque eadem Sy xκιν c., Regulari praedicationem permittit, vel in ic ri sui ordinis Ecclesiis, Episcopo contradicente. Has Synodi praescriptiones retineri omnino curabimus. I V. Parochos autem hortamur, ut adventantes Divini verbi praecones, et a Nobis missos humanissime excipiant, et hospitio Queant, omnique sincerae benevolen

44쪽

LIRER I. CAP. v.

tiae significatione prosequantur cr), tamquam adjutores tra Lau/. suos, et laborum in vinea Domini socios, ut conjunctis viribus in animarum cultu uberiores fructus perci- XIV. Notis. piant. Quod eis stipendii loco debetur , sine ulla detractione persolvatur 1 . Nolumus tamen, ut exacto Qua- Θηρι.dragesimae tempore, quaestum ullum faciant extra fines illius Parochiae, in qua Dei verbum administrarunt, i i. mandantes, ut illa adamussim serventur, quae Benedictus XIV. 3 praescripsit ad dirimendas eas controver- n Notis fias, quoad alimenta conserenda iis, qui e Civitate ad 'loca Praedicationis commigrent, et ab iis ad alia divertant . Scilicet, in primis pristinum morem ubique servandum esse . Ad quos pertineat Concionatores alere , iidem pro commodiori itinere prospiciant. Quippe sub alimenti nomine illa etiam continentur, quae necessaria sunt, ut ipsi in eum locum se conserant, ubi populum piis sermonibus imbuere debent. Sin autem Concionatores suis expensis, vel alterius beneficio, et gratia iter consecerint, sibi ipsi imposterum .eodem modo consulant.

Sed inter haec amara Nos subit cogitatio, quod cum praedicatio saluberrima sit animarum medela , est

quippe solium ligni vitae ad sanitatem gentium s ); tam 1 tipauci tamen sanitatem ex ea recipiant, tam multi vi- ι.tiorum infirmitatibus corripiantur. Poterit id damni evenire populi culpa , qui vel Dei verbum audire negligat , vel non audiat ea ratione, ut proficiat. At non semel Concionatorum est culpa, qui acceptum ministerium vel ad turpe lucrum consectandum, vel ad scientiae ostentationem, et inanis glorio, lenocinium traducunt . Hos igitur omnes obsecramus in Domino , ne i sorum in Curia tot animarum salus periclitetur.

v I. Primo itaque meminerint, eum, qui ad hoc munus accedit, non mediocri doctrina praeditum esse opor

45쪽

31 CONSTITUTIONUM SYNODALIUM

tere, multo studio , et labore comparata , et prius in 'fundi debere, quam effundere, ut ait divus Bernardus Istis, improbat, qui ante effundere quam infuου-

Cani a. di velint, loqui quam audire paratiores, et prompti docere , quod non diHicerunt. Quacumque tamen emineat d ctrinae laude sacer Orator, non debet in ea se jactare, D-οὐ et emuere χ), sed abstrusiora relinquere: quae dubita- e. h. ok tionem aliquam Sive in mysteriis, sive in rebus moralibus gignere possint, omnino amputare , et omittere . Nihil vero obsearitate perniciosias , nibii perspicuitate δε- 3ὶ Dimur siderabilias 3 . Omnino vero caveant sacri oratores falsa miracula ), ambiguas revelationes, incertas pro- -iu.C.. phetias Venditare : quippe turpe est, veritatis praeconemrnendaciis inniti, et fraudolentis demonstrationibus. Pros sanis exemplis, et historiis parce admodum utan-

', tur: nam sacris undequaque abundamus. Quae ad uti- Iarab. B.-- litatem audientium essicaciora sunt, ea maxime pertra-

. Gravissime disserant de quatuor novissimis, s de Sacramentoriim frequentatione, de poenitentia non M protrahenda, de sanctae Romanae Ecclesiae dignitate, de virtutum pulchritudine , de turpitudine vitiorum , de amore Dei augendo, de vera in . proximum charitate , de filiorum educatione, de patientia in advenis vitae adhibenda , deque aliis ad beatae vitae adeptionem necessariis.

Non esr sacro Oratori vetitum aliquos orationi flos- Culos adspergere, ut docet divus Augustinus in libris tr in Lia. de Doctrina christiana ), ne qui audiunt nimia dixi, centis severitate abalienati, a Dei verbo audiendo avocentur : quippe charitas suo quemque, ut dicitur, hamo , vel esca piscari solet. Sed modus quidam servandus est, et cavendum, ne quid nimis: et eo solo consilio audientes mulcendi sunt, ut in eorum animos Veritas facilius intromittatur. Captare plausus, inanesque acclamationes levis hominis est, non mysteriorum Dei dispensatoris. Absint vero joci, et scurriles locutiones

46쪽

LIBER I. CAI . v.

relinquendae Comicis , abigendae ab Ecclesiis: Cces etiam sordidae, et nimis abjectae a gravitate Ecclesiae alienae sunt. Sacrae Scripturae verba ad ineptos Sensus, naulto que minus ridiculos ne pertrahant, sest caste , et sapien ter interpretentur juxta sanctorum Patrum explicationem, ut Tridentina Synodus praecipit r . In D rael.

VIII.

Parum vero prodesset veritatem patefacere, nisi qui audiunt, permoverentur, et inclinarentur ad amorem virtutis. Id nunaquam assequentur, nisi ii ipsi, qui dicunt, praecedant exemplo ; quippe validiora sunt eXempla , quam verba. Se ipsos igitur exhibeant exemplum Donorum operum in integritate, et gravitate, et in omni vitae consuetudine honus Christi odor effecti: non se ludis immisceant, nec ludicra sectentur: ab omniqu-tili sermone abhorreant. Dum vitia carpunt, neminem notent; nec quidquam dicant, quod suspicionem inge rat , se id rei in sacramentali Consessione accepisse. Principibus, et Praesulibus quibuscumque nullo modo detrahant. Ardeant ipsi prius charitate, si illam in aliis gignere, et accendere volunt, aliter non erunt nisi cymbalum tinniens. Nisi verba cordi respondeant, nullus vel modicus parietur fructus: arbor, quam florere vides, ait Cassiodoriis a , quam summa conspicis viriditate Iaxari , subterraneo fuero facunditatis animatur , reddens insuperficie , quod continet in radice; ita et quae dicuntur, ab intimo cordis proficiscantur. Verumtamen dum

Commovere alios conantur, graviores Commotiones ne

trahant, extraordinariis spectaculis interpositis, sed sola Cruce, et Christi crucifixi simulacro utantur. Nihil autem turpius sacro Oratori, quam concionandi munus in quamdam negotiationem convertere. Qualemcumque igitur avaritiae suspicionem a se avertant. Si quas eleemosynas 3) congesserint, nullo modo in loco, in quo concionati suerint, venales exponant. Victu mediocri is

contenti apud Parochos de more hospitentur, nisi E sorte

47쪽

34 CONSTITUTIONUM SΥNODALIUM

sorte pia cliaritas alicujus Dinitiae in levamen pauperis Ecclesiae alimenta conserat. Homo in mundi lucris continentissimus, idem ipse est ad magnos edendos aninum rum fructus aptissimus. IX. Qui ad sacras Virgines a Nobis destinati conci nes habebunt, ea pertractabunt argumenta , quae Spiri ita tuali vitae enutriendae conducunt. Agant proinde r) de Θηρ H castitatis praestantia , de merito paupertatis, et Obedien tiae, de mutua charitate servanda , de mundi comme cio penitus abjiciendo, deque aliis ad spiritualem vitam pertinentibus. Neminem admittant praeter earumdem sit Consessarium ad conciones audiendas in) , sed januisuis, Ir -eXtems excludant. A colloquiis cum Monialibus, et a dandis, vel accipiendis epistolis abstineant: in dicendo earumdem captui se conforment: horam servent ab eisdem praescriptam, ne temporis distributio pro gerendis Offciis in Λ Ionasterio perturbetur. Demum ob servent ea omnia , quae a summis Pontificibus, et a sacra Congregatione hac de re sancita fuere .

CAPUT VI. De Festis Diebus, et eorum Obser-ntia.

: Uum divus Bernardus Abbas multis videret Ecclesiam suo tempore sordibus, et calamitatibus o rutam et deformaram, Dei ardore succensus, Cardinat,3 Eν; ι. libus Curiae Romanae scribens 3 , in haec verba pro-

E in rupit: urimur assidue , dico mobis, urimur gramiter ni. Mut 'mis , ita ut taedeat etiam mimere : in domo Dei midemus borrenda. Hinc se ad pristina Ecclesiae tempora revinccxata ' , felicemque illorum dierum statum, sanctissi-Iιι. mainque disciplinam perpendens, illum quasi deperdi

c tum

48쪽

LIBER I. CAP. VI.tum juventutis florem, et deletam venustatem renovari desiderans , a jebat: quis mihi des antequam moriar , et 1 dere Ecelesiam Dei, sicut in diebus antiquis p Nos quoque in hujus Ecclesiae quasi specula constituti, calamitosam Ecclesiae faciem contemplantes, acerbe cruciamur, cum multis de causis, tum maxime, quod dies Festi in Dei honorem, et beatae Virginis, et Sanct*rum con secrati , per Summam impietatem conculcentur, et adluXuriam, et intemperantiae fomitem traducantur, et in Diaboli muscipulam evadant: et in antiquam Ecclesiae disciplinam intuentes pristinam religionem, et pietatem in diebus Festis excolendis obsolevisse, et sere eX- tinctam esse summopere dolemus. Nam quum primis

Ecclesiae florentissimis temporibus dies Festi nocturnis vigiliis, et jejuniis praecurrerentur, et magna eX parte in sacris Mysteriis celebrandis, in Dei verbo excipiendo , in precationibus, et in charitatis ossiciis impenderentur, essentque animabus levamini, et in eis augesceret charitas, firmaretur fides, ipsique christiani mutuis vinculis, concordiaque consociarentur: atque adeo solus Diabolus in horum dierum concursu fremeret, et tabesceret; nunc mutata sunt omnia , venustas dest ruit , aurum in scoriam conversum est. Nam plures

sunt, qui multorum dierum desidiam, otiumque sacrilego unius diei Festi labore compensant. Plures etiam, qui in tabernis diem Festum transigentes, cessationem

ab operibus servilibus ad nefarias libidines, ad turpissimos amores, ad lites contexendas, ad caedes parandas vino madentes inflectunt. Plures etiam sunt, qui dies Dominicos omnium celeberrimos comissationibus nocturnis, ne carnium ingluvie fraudentur, ingrediuntur: hinc ad multam diem protractus somnus, tum in componen do capillo , et in curando corpore permultum temporis datur: dilapso jam meridie ad Ecclesiam cito gressu concurritur , animo inanibus cogitationibus mire occupato:

breve Sacrum exauditur, mente, oculisque huc illucque

49쪽

36 CONSTITUTIONUM SYNODALIUM

. Ia

evagantibus, si tamen ob nimiam tarditatem non sit ejus audiendi ablata facultas: deseritur subito Ecclesia, quasi inter suppositos carbones morarentur: tum in otio, et in novis rebus conquirendis, et in vanis sermonibus , quod mensae antevertit tempus, consumitur: dein

ad epulas itur. Nihil vero solertius agitur, quam ut nulla intercidat hora vacua voluptate, et in quolibet sensu corporis aliquod gaudium, delectatioque versetur. Quod reliquum est temporis, ludis, curiosis discursionibus, spectaculis, theatris, choreis addicitur. Si qua sunt exhibenda spectacula, si qua apparanda splendide, magnificeque convivia, haec diebus Festis deputantur: unde in liis servilia opera plus effervescunt, quam ce teris diebu1r: Et talium conditores, instrucioresque lkhoribus defatigati, et pressi, tantum abest, ut quietem diei Festi ad animi solamen, et munditiam datam, Deo et sibi impertiant, ut ne respirare quidem possint. Haeccine est illa vetus disciplina λ Hoccine illud memorandum praeccptum ): Memento , ut diem Sa barbi rancti sces Θ Prieceptum vero toties in sacris litteris

inculcatum, in Levitico r), in Deuteronomio apud Isaiam ), Hieremiam ), et Ezechielem 6) Prophe

tas: restauratum in novo Testamento , et millies a Conciliis, a summis Pontificibus, et ab omnibus Ecclesiae sanctionibus, et demum a sancta Tridentina Synodo dierum Festorum devotam , et religiosam celebrationem admonente confirmatum p Quid igitur erunt hi dies Festi in hunc modum exacti, nisi Satanae festum, Ut a

divo Ioanne Chrysostomo appellantur 8 , et divinae indignationis provocatio juxta illud Ezechielis : Sa

balba mea eviolaverunt mehementer: dixi ergo, ut est underem furorem meum super eos. Infestam hanc sacrorum dierum violationem non conjectura prospicimus , sed eX- perti videmus in multis, et eXhorrcscimus: et quamvis alienissimi a severitate simus; tamen non nisi severitate

aliqua, et justa animadversione lenire animi dolorem

50쪽

LIBER I. CAP. VI. 3

possumus. Vehementer igitur optamus, immo praecipi mus , ut quac sequuntur, executioni diligentissime mandentur .

II. Quamobrem Parochorum cura sit diebus Dominicis enunciare populo dies Festos r) , qui per hebdo- Dηοι. madam incidant. Kalendis Ianuarii singulis annis popu- 'Io legant ex Altari Edictum nostrum, quod pro mu- ι. Cap. N. nienda sacrorum dierum observantia non semel promulgavimus 1 , quod modo confrinamus. Insuper horta- rabuntur 3) ad observandum eum diem ex devotione, in quem incidet Titularis Ecclesiae, sive Patronus Communitatis. Festum vero divi Petronii praecipimus omni με religione coli, ut quum principalis nostrae Civitatis Protector sit, Urbem, et Dioecesim sua cumulet intercessione iis bonis, quibus optamus a Deo repleri. Sed parum referret dies Festos populo enunciare , nisi ParΟ- chorum diligentia precem hujus praestantiam, ne mSi tatem , utilitatem, atque religiosum in illis exhibendum Deo cultum explicaret. Erit ergo Pastorum , Sicut et omnium illorum, qui Dei verbum administrant, osten dere , quanti faciendum sit praeceptum hoc de Festis diebus religiose servandis; quod a Iure naturae existit, quum illud a natura comparatum sit, ut aliquot horas in iis, que ad Dei cultum pertinent, impendamus. Ut enim par est rationalem Creaturam reverentiam, et Obsequium Dei majestati, et Creatori suo aliquando exhibere: quem quum fide, et spe, et charitate ex intimo cordis colamus ; ita et externo cultu venerari debemus, eidemque gratias agere. Est etiam naturale homini, Sicut docet divus Thomas Α , ut quemadmodum ri resectione, somno, aliisque functionibus serviat; ita et aliquando ut, dissipatis in Varias curas, et negotia P - viribus, animi tamquam receptui canant, et Deo se dedant , internaeque munditiae, et cultui studeant, amis- Sasque vires recuperent. Dies porro Dominica, in quam eximia

SEARCH

MENU NAVIGATION