장음표시 사용
71쪽
obrepere possunt, nisi certus modus, et regula praescri-- batur, quae sequuntur, observari volumus. Tabinae, litterae authenticae I , et documenta quaelibet, quibus c t - . p. Sacrarum Reliquiarum veritas comprobatur, in Tabula. cv- ι. lario Ecclesiae diligenter a Rectore custodiantur, ut invisitatione episcopali, et alias, quum opus fuerit, exprO mi possint. Reliquiae singulae in catalogo describendae sunt, isque in Sacrario patenti loco expositus servetur. I ε Ne quid superstitiosum a , aut fictilium invehatur, nullus sive saecularium, sive regularium ullas Reliquias β-- adorandas publice proponat sine recognitione, et ap- r. c...Hi. probatione nostra. Si quae sint vel ignotae, vel dubiae s3 D . . fidei, ad venerandum non exhibeantur 3 ; sed in vasculo mundo recondantur seorsim ab aliis. Nulli fas sit aperire arculas , et laxare sigillum, in quibus includunt c tur Α . Decenti ornatu veniantur, nec nudae deosculandae offerantur, sed crystallo contineantur. Nomen
illius Divi, cujus exuviae sint, inscriptum appareat. Re n. T..' eXpositis, duo saltem ardeant cerei s). ωυ. .b . Nullus laicus audeat easdem de loco ad locum trans-serre; sed Sacerdotis munus erit, qui superpelliceo, et stola indutus de loco, ubi asservantur, ad Altare dostret , et idem de Altari ad Repositorium revehet. Ubi publice exposita sit sanctissima Eucharistia, numquam adjungi Reliquiae debent: neque cum ea deserantur in publicis Supplicationibus, neque sub umbella collocentur , neque sub ea circumgestentur, praeter eas, quibus per sacram Rituum Congregationem haec honoris p rogativa conveniat. Beatorum Reliquiae in publicis Supplicationibus nequaquam deserendae sunt; feci licebit tamen eas exponere, quibus concessum fuerit in deci et
Beatificationis. In iis Ecclesiis, in quibus Reliquiuiis in-
signe habeatur hujus autem generis essent totum codipus, Sive Ossa omnia, vel integrum caput, vel crus,
vel brachium, vel illa pars corporis, in qua Martyr esset passus redeunte die illius Sancti, cujus Reliquium Sit,
72쪽
LIBER I. CAP. IX. mum sit, Clerus earumdem Ecclesiarum recitet Officium, et Missam ejusdem tr); modo tamen ejus Reliquii nulla sit dubitatio, et nomen Sanai illius in Manyr logici Romano sit enunciatum. Reliquiae insignes minbilibus pretiosis Ecclesiarum, et piorum locorum accensentur: idcirco nisi prius Beneplacitum apostolicum im- etretur, alienari non possunt a , quin poenae a Iureatae incurrantur.
At imagines Christi, Deiparae, et aliorum Sanctorum saluberrime retinentur, et magna utilitate coluntur; ut enim optime docuit divus Ioannes Damascenus, invictus sacrarum imaginum propugnator 33, quum nos Corpore etiam constemus, nec sine medio aliquoad rerum a sensibus remotarum considerationem pervenire valeamus, indigemus, ut per ea, quae nobis familiaria , cognataque sunt, sursum attollamur: neque enim Gentilium more imaginum materiem colimus; sed ex materia sensibus objecta in id, quod exprimit, confudigimus : siquidem bonor, qui imagini habetur, ad exemplar transfertur, ut ait divus Basilius magnus . Dum autem hae pictae, vel sculptae imagines oculis obversantur , peracta salutis mysteria menti succurrunt, Sanctorum merita, et partae victoriae, eximiaeque eorum virtutes , et qua potiuntur sempiterna felicitas , ' et qua apud Deum pollent auctoritas in memoriam revocantur, atque ita mens, quasi affrictu quodam incitata, ad agendas Deo gratias, ad virtutem persequendam , ad Superum opem implorandam, ad aeternae vitae gaudia desideranda stimulatur. Imago siquidem, ait idem Ioannes Damascenus s , monumentum quoddam est, ea quidquid liber est iis, qui litteras didicerant, hoc imago est illitteratis, et rudibur, et quod auditui prastat oratio, boe visui eonfert imago; per mentem ipsi coniungimur. Hanc doctrinam luculenter complexa Τriden
tina Synodus docet is , imagines Christi, Deiparae Vir-H a ginis,
73쪽
ginis, et aliorum Sanciorum in templis praesertim lLibendas, et retinendas, eisque debitum honorem, et Uenerationem impertiendam, non quod eredatur inesse iis iis diminitas, meI mistus , propter quam sint colenda ,
vel quod ab eis sit aliquid petendum, quel quod fiducia in imaginibus sit figenda , metati olim fiebat a genti.
bus, qua in idolis jem suam collocabant; sed quoniam bonos, qui eis exhibetur, refertur ad Prototypa, qua illa reprarentant, ita ut per imagines, quas osculamur, et coram quibus caput aperimus, et procumbimus, Gristum adoremur, et Sanctos, quorum illa similitudinem gerunt, veneremur. Et subdit, ex omnibus sacris imaginibus magnum fructum percipi , non solum, quia admonetur populus beneficiorum, et munerum, qua a ciristo sibi collata runt, sed etiam quia Dei per sanetos miracula, et salutaria exempla oculis fidelium subjiciuntur; ut pro iis
Deo gratias agant, ad sanctorumque imitationem vitam, moresque suos componant, excitenturque ad adorandum,
ae diligendum Deum, et ad pietatem eoundam. Si quis
autem bis decretis contraria docuerit, aut senserit, una risma sit .
I V. Ne vero tam sancia res ad perniciem vertatur animarum, monendi e Concilii ipsius praescripto rudiores sunt, ut si qua Sacrae Scriptura: narratio picturis, aut fguris eXprimenda sit, non propterea Divinitatem figurari , quasi corporeis oculis conspici, vel coloribus, aut figuris exprimi possit. Mandat etiam sancta Synodus, nc celebratione Sanctorum , ac Reliquiarum visitatione homines ad comissationes, atque ebrietates abutantur, quasi dies festi in honorem Sanctorum per luXum, ac lasciviam agantur. Inhaerentes etiam sanctae Synodi menti curabimus , ut nihil inordinatum , nihil profanum , nihil inhonestum appareat, quum domum Dei deceat sancti amba ctitudo. Quod ut plenius peragamus, Volumus imposterum ci , ut nemini liceat ullo in loco, vel Ecclesias
74쪽
LIBER I. CAP. ix. sia, etiam quomodolibet exempta, ullam insolitam ponere, Vel ponendam curare imaginem, nisi a Nobis approbata fuerit, nec nova admittenda miracula , nisi a Nobis rite probata. Omnino a sacris imaginibus eX clusum volumus quodcumque minus modestum, minus verecundum. Vigilant Parochi, et Vicarii soranei i , et nacti imaginem aliquam sive in tabulis, sive in Pa' σου. ibi. rietibus profane, lasciueque depictam, curent eamdem velari, quin et deleri, facto prius nobiscum verbo, vel cum Vicario nostro generali. Neque hic praetermittimus r), enixe deprecari in visceribus Christi, ut tabulae 'inori quaelibet parietibus domorum appositae, sive quid Sacrum, Sive profanum essingant, omni vacent offensione, ab iisque omne impudicum, et lascivum absit. Nam quo sunt formosiores, eo funestius incautorum pudicitiam praedantur. Sed et Pictores caveant, ne impudicas imagines pingentes, perpetui scandali documentum, et miserum animarum omendiculum relinquant. Neque dum Sanctos, aut Sanctas et , depingere moliuntur,
viventium Uirorum, aut munerum formam, et SimIlItu' ..H. M.
dinem exscribant, multoque minus amasios, aut amasias sub specie coelituum pingant. Flagitiosum est enim coelituum sanctitatem, et puritatem lusce turpitudinis simulacris dehonestare.
Neque in iis tabulis, quae Altaribus apponuntur, induci debet essigies alicujus Ecclesiae fundatoris, vel patroni, aut alicujus de ipsa benemeriti, sive vivat, sive decesserit. Si qua imago ), vel vetustate, vel
situ defloruit, facto nobiscum verbo , aut renovetur, aut nisi ob excellentiam , peritorum judicio, sit conservanda , omnino deleatur . Si qua insigniter deformis effecta sit, aut in meliorem formam redigatur , aut auferatur. Praecipimus autem sub poenis Nobis arbitrariis, ne dum Beatae Virginis icon , aut sanctissima Eucharistia per octavam Corporis Christi per vias publicas
75쪽
solemniter circumferuntur, in aulaeis, et tabulis appen- ιν sis r) quidquam lascivum, vel ridiculum appareat. Parochis, et Ecclesiarum Praefectis incumbat, vias pervadere , et diligenter investigare, priusquam sacra Supplicatio peragatur, et essicere, ut haec omnino amoveantur, aut ad Nos descire, qui pro potestate et indecora profligabimus. v I. Nullo modo serendum est, ut salutiserae Crucis Deiparae, et Sanctorum imagines si) in lo-m. 1κ Cis Sordidis, et vilissimis collocentur; atque adeo ne-εt que ibi imposterum constituantur, et si uuae sunt, amo AL Veantur . De cultu , nec non de imaginibus illorum , qui ab Ecclesia nondum sunt inter Sanctos, aut Bea
re adscripti, serventur decreta ab Urbano VIII. 3 ,
M. H;. ' aliaque a Sede Apostolica edita. Divinae Personae ima- istis et humanis oculis intuendam exhibere liceat illis dumtaxat lineamentis, sub quibus sacris litteris nar-r . --1I. rantibus se aspectabilem praebuit. Nihil porro in hiscen- 1 ab historiae divinae, vel ecclesiasticae veri-NM . 1 . late discordet, et dignitas, et gravitas religionis ubique resulgeat. - VII. 'Quum ex Reliquiis, sanctisque imaginibus tot capiantur utilitates, par est, eas nos religiosissime colere, ut ea bona, quibus affluunt, nobis conciliemus . Equidem de sanctis cogitare, eorum gesta mente reUΟlve re, eosque quasi praesentes intueri; mirabiles solet ex-- νὰ Γ Citare amores virtutis. Divus Athanasius adfirmat 6ὶ,-ι. --. magnum sibi lucrum obvenire ex sola divi Antonii A ,, recordatione. Et de divo Francisco ita testatur di-L4.2 vus Bonaventura : ex reeordatione sanctorum omni p am , tamaaam lapidum sentionum is dei am recalescebat incenatam. Haec autem tam salutaris recordatio num quam melius reviviscit, et alitur, quam Objectis eorumdem exuviis, et imaginibus. Ad eas igitur totis animi viribus Disiligod by Gorale
76쪽
LIBER I. CAP. IX. 63 uitibus confugiamus, coram ipsis humillime procumbamus , devote exosculemur, eorum patrocinium impi remus , ut nos peccatis ereptos, et virtutibus auctos in aeterna tabernacula recipiant.
inum Christus Dominus magnam hanc, eXcelsam-
que domum Ecclesiam condiderit, suo sanguine emundaverit, Sacramentis munierit, et Omnibus ornamentis instruxerit, ut tamen magis amorem suum, Cle mentiamque in eam testatam faceret, opulentissimum etiam suorum meritorum thesaurum eidem reliquit, quae per mortem, cruciatusque suos congessit: praeclara quinque merita B. M. Virginis, sanctorum Apostolorum, et Martyrum, aliorumque Iustorum ipsi contulit, et donavit . Hinc felix eorum conditio, qui in hac domo continentur, ac felicior illa tanta sanctae communionis necessitudo, ut qui unius moris sunt, et ambulant cum consensu, tamquam bene morati filii, tantarum opum participes evadere possint. De quocumque, qui in hac domo versatur, sollicita est ipsa Ecclesia, ne in tanta bonorum spiritualium abundantia, inopia conficiatur: velut enim operibus quibusdam totius populi pπrgatur, et plebis Iaer mis abluitur, qui orationibus, et fletibas
plebis rerimitur a pereato, et in bomine mundatur interiore . Donamis enim Christar Eeelesia sua, ut unum per omnes redimeret, qua Domini Iesu meruit admentum put per unam omnes redimerentar , ait divus Ambrosius
i). Qui huic tam magnae domui praesunt, quum ciam o LI. r. ves acceperunt, plenam scilicet ligandi, atque solvendi et potestatem, eosdem distribuendis ex hoc inesauro spi-
77쪽
6 CONSTITUTIONUM SYNODALIUM ritualibus divitiis praeposuit Christus, et praecipue Aps
stolorum Principem sanctum Petrum, Romanosque Pon-rifices in ejtas locum sussciendos usque ad saeculi finem , qui, justa causa fiagitante, de tam amplo, immenSoque thesauro sumerent, quod in commissae sibi plebis utilitatem effunderent. Licet enim per poenitentiae Sacramentum immania etiam crimina , poenaeque aeternae condonentur; temporariae tamen poenae luendae adhuc sinpersunt , quas quum perpauci piis operibus, dignisque poenitentiae fructibus a, iere satisfaciendo contendant, c. t. ut idem sanctus Ambrosius ait i , tu reipit ouas peceatoris, cui eompatiendum et fletu, et oratione, et dolore est, et quasi fermento ejus se totam conspergit, ut per universos, ea, qua supersua sunt, in aliquo paenitentiam agente, mirilis misericordia , aut compassioniν, meiat collativa quadam admixtione purgentur. Atque haec de communi thesauro sumpta coblatio , Indulgentiarum nomine Continetur, quae et tota antiquitate firmantur, et iis, qui bene se comparant, certissime Conceduntur. Hinc sacrosancta Synodus Tri- si is De- dentina 1 Indulaentiarum usum , christiano populo
. t. Se L maX me Salutarem, et Sacrorum Conciliorum auctorita-XAR. te . probatum in Ecclesia retinendum docet, et priccipit; eosque anathemate damnat, qui aut inutiles esse asserant, vel eas concedendi in Ecclesia potestatem esse negent. II. .s in ' -- Igitur Parochorum, et Concionatorum a curT eMee . Ub. Se debet, quod ut faciant enixe precamur, et mandamus, ut doceant populum, quanta reverentia Indulgentias prosequi debeat, et per eas, quot fructus ferre possit, et iis neglectis, quot debitis obstrictus maneat. Doceant in hoc Indulgentiarum consequendarum studio multos efflorescere actus virtutum. Fides enim in hac Indulgentiarum susceptione emicat, qua fideles Christi merita. et Sanctorum credunt, et Ecclesiae auctoritatem
78쪽
I LIBER I. CAP. X. 63tem agnoscunt, et in materna ejus charitate conquiescunt. Spes firma excitatur ad haurienda Christi merita, et Sanctorum: tum devotio erga Sanctos cum Cluisto regnantes, tum erga Romanam Ecclesiam, et apo stolicam Sedem reverentia confirmatur, tum accenditur
religio , ut pro haeresum extirpatione , et Ecclesiae to rius amplificatione , et utilitate preces fiant. Neque ve ro per has indulgentias relaxatur poenitentiae Spiritu , sed potius provocatur, quum non nisi Vere poeniten tibus prodesse queant. Divus Antoninus docet ir), credendum, quod propter bar indulgentiar generales mi--s. , nus teneantur agere paenitentiam in bae et ita. Et Benedictus XIV. Σὶ cum aliis eximiis Doctoribus docet, fideles indulgentiarum causa negligentes minime fieri, ut pro eXpurgandis criminibus alia pietatis opera Deo persolvere detrectent. Quum enim ancipites sint, utrum re ipsa indulgentiam sibi meruerint, stimulo quodam incitantur, ut pro calesti hoc thesauro tutius comparando , varias salutaris p 'nitentiae rationes aggrediantur : ex alia parte iniuncta pietatis opera, si fiant, studium religionis adaugent, et quamdam facilitatem inducunt, ut illis similia suscipiantur, quod serme quotidiana experientia comprobatur. Hinc constat, viros sanctos, ut ex eorii mdem vitis apparet, fuisse admindum studiosos indulgentias lucrandi ; sed tamen semper incubuisse in alia poenitentiae opera, ut certius sibi divinam clementiam conciliarent. Idcirco et Parochi , et Concionatores in hoc insistant, ut populus ita indulgentiarum amore teneatur, ut dignos poenitentiae fructus facere non praetermittat. Non enim desidibus, et dormientibus, et voluptuosis divinae misericordiae munera impertiuntur, sed fervidis, et vigilantibus, et crucem Christi libenter serentibus. I I I. Quum autem, Tridentina Synodo mandante 33, ruptelae, et abusus abolendi sint, qui indulgentiarum
79쪽
nomine irrepere consueverunt, Nos in iis eliminandis omnem ponemus operam . Et primo omnis species quae-btuosae cupiditatis removenda est, ut cartistes hos Ecclesia tbesauros non ad quartam , sed ad pietatem exerceri omnes vere inteElacnt, ait ipsa et ridentina Synodus ti .
Propterea capsulis cr) pro colligendis eleemosynis nullum appendatur indulgentiae diploma , nullique hinc inde ardeant cerei consistentes in arcula, ne captiosus videatur cultus ad corrogandam pecuniam comparatus. Eleemosynae autem inde collectae sa) vel Ecclesiae necessitatibus inserviant, vel aliis usibus, pro quibus o latae fuerint, secus poenis arbitrio nostro latis animadvertemus: et graviores quidem p aenas dabunt, qui velementitas, et minus legitimas indulgentias proposuerint, aut quarum tempus dilapsum sit. Ne autem ullus error, aut fraus se inrromittat, nullus sive regularium, sivesicularium , sive confraternitatum , aut societatum
eae ponat indulgentias non a Nobis de scrip o approbatas . Atque has indulgentias, adhibitis duobus cle Capitulo, Tridentina Synodus sue debitis teniporibus publicandas decernit: Nos proinde, ut hoc Synodi praescriptum diligenti cxecutioni mandetur, curabimus. Qisae leg: time ina petrat.e indulgentiae fuerint, hae in tabi ladescriptae opportuno in loco Sacrarii pateant omnibus , adiecto concessionis anno . Harum autem authentica decreta in quovis Ecclesiae tabulatio cust dialitur. Sunteriam nebulones , improbique homines , qui indulgentias jactitant certis numismatibus, imagin bus, aut Gratiunculis adneXas, et verba dant credulis, Ut quaestum
ficiant. Hi sunt abigendi, et quando ad Nos deserantur , dignis poenis plectentur. I V. Quum Parochi in omem plebis sibi commis ae utilitatem intendere debeant, curabunt a Sede apostolica indulgentias impetrare pro Sancti titularis, et dierum in ipsorum Ecclesiis solemniorum celebritate in Stituenda: pro
80쪽
LIBER I. CAI . X. 6Ida: proponentque ad Ecclesiae valvas earumdem signi scationem a vesperis diei praecedentis ad eXitum insequelitis. At simul doceant, quibus conditionibus munire se debeant, qui iis bonis ditari cupiunt. Quaedana enim opera injungi solent, quae nisi accurate perscian tur , actum erit de earumdem acquisitione. Interea quae frequentius imponuntur, sunt sacramentalis Consessio , et sanctissi Dae Eucharistiae perceptio. Sed Clemens XIII., ad dubitationes amputandas, sic Ilioremque aditum parandum lucrandis indulgentiis , a sacra Rituum Congregatione edici mandavit i , ut quoties sacramentalis Consessio indicitur pro indulgentiae acquisitione, id accipi ita debeat, ut licet lethalis culpae conscientia non hasseatur, levia tamen peccata, vel etiami ethalia, quae jam pre nitentiae Sacramento deterga fuerint , Sacerdoti sint exponenda : ipsam autem Consessionem valere, si pridie diei festi peragatur: eos vero, qui piam habe: ni consuetudinem per singulas hebdomadas , nisi legitimo impedimento retenti fuerint, semel saltem poenitentiae Sacramento sese expiandi, neque a peracta Consessione alicujus lethalis se reos intelligant, aptos esῖe ad qualescumque lucrandas . indulgentias, licet adjunctam hiberent clausulam de Consessione actu perficienda cr). Qui captare indulgentias desiderat, debet contrito ac mundo a sordibus corde pro Ecclesiae amplificatione, et incremento deprecari. Nec ipsae indulgentiae e privata pietate defunctorum necessitatibus
transmittendae sunt, nisi ex concedentis auctoritate id liceat
Regulares porro gaudentes secultate, ac indulto impertiendi Romani Pontificis nomine apostolicam benedictionem cum plenaria indulgentia, in illius communicatione servent in omnibus ritum, ac Ramam a Benedicto XIV. praescriptam ). Item, quum Nos duabus anni solemnitatibus populo in Ecclesia congrega-I a io, Rom