장음표시 사용
81쪽
to, Romani Pontisicis auctoritate, aC nomine Solemnem benedictionem plenariae indulgentiae largitione ad mentem Clementis XIII. i impertiri possimus, Regulares ab ea effundenda hisce diebus abstineant. Aliis diebus integrum erit iisdem apostolica concessione uti; non tamen ab Sque permissu nostro de scripto impetrando , priusquam per publicas schedulas populo enunci tur dies de hujusmodi benedictione communicanda . V I. Quia vero nullum est temporis punctum, nec sormidolosius , nec majoris necessitatis, quam mortis articulus , sancta Ecclesia benignissima , et providentissi-naa parens, priuSquam aliquis ejus filius immensum aeternitatis Oceanum subeat, amanter prospeliit, ut quasi e littore solvens commeatu provideatur, plenaria ei indulgentia impertita; de qua re libro secundo agemus in Capite de Sacramento eXtremae unctiUnis . VII. Quae quum ita sint omni conatu, et contentione curemus , ut tanta spiritualium bonorum dote locupletari possimus; ita tamen suavissima divina pietatis ubera eXsugamus , Ut nec animi mollitia , et teneritate languescant , nec congruae poenitentiae , et satisfactionis spiritus refrigescat. Nam meminisse debemus, ut vere, et graviter a Tridentina Synodo est dictum r , totam christiani hominis vitam perpetuam esse debere pani
NUlla serme disciplinae christianae pars est, quam illustrioribus praeconiis, laudibusque adsperierint famcti Pa-
82쪽
LIBER I. CΑΡ. XI. cii Patres, quam jejunium. De eo divus Hieronymus
ait I): I unium ceterarum mirtutum fundamentum est, tu et sanciscatio, atque pudicitia, sine qua nemo videbit Deum: gradus praebet ad summa scandentibus . Divus Edit. ratis
Ambrosius inquit a): quid est jejunium , nisi substantia , et imago caelestis e sejunium refectio animae, cibus de Elia, e mentis est jejunium , mira est Angelorum jejuniκm , cη eo tipa mors, excidium delictorum , remedium salutis, radix gratia, fundamentum est eastitatis: hoc ad Deum gradu citias pervenitur. Eloquentissime de jejunio disserens divus Basilius Magnus, ait 3), jejunium precationem transmittit in Caelum, dum ipsi est alarum loco ad supernam iter eoosciendum. Ieiunium domorum incrementum ess , sanitatis mater , is ventutis padagogur, ornammentam senibus , bonus comes viatoribus, tutus contubernalis conjugatis. In eamdem rationem locuti sunt ceteri. Sed ad has splendidas commendationum voces jam pene obsurdescimus, Filii dilectissimi, et in ea incidimus tempora , quibus nomen, et species jejunii manet , sed res ipsa defluxit, et apud plerosque ne species quidem jejunii est: adeo quippe jejunii diebus se
cibis ingurgitant, et eduliorum varietati, et ferculorum multitudini, exquisitisque epulis, et mensis opiparis indulgent, ut non addicti sanctitati dies, et carnis castigationi deputati, sed licentiae , et voluptatibus sacrati videantur. I I. Huic tantae corruptelae in dies magis invalescenti remedium adhibere non destitit de tota Ecclesia optime meritus Benedictus XIV ; qui primo hujus nostrae Ecclesiae gubernacula tenens, jejunii religionem in aliquam veteris splendoris partem traducere conatus est, editis pluribus perdoctis, et ecclesiastico ardore plenis institutionibus ). Multo vero magis id perficere perrexit in arce totius Ecclesiae collocatus, sapientissimis promulga x I. 'I. I.
fis pro tota Ecclesia Constitutionibus. Atque Priores illas
83쪽
1 Gnrtit. Non ambiis glinus. et in supremaer Si Fraternitas ad
illas quidem in omnium nostrorum manibus versari cinpimus; has vero accurate perpendendas i , et Omnino executioni mandandas volumus , tamquam perelTptorias Sanctiones, cluas etiam in calcem a) Synodi amandamus. Ab hisce nitidis, incorruptisque fontibus hauriant Parochi , et omnes pietatis magistri, unde fideles de jejunii necessitate, et merito instruere valeant: idque praesertim peragant animarum Curatores, recurrente Sacro Quadragesimae tempore, vel quum populo statos jejunii dies enunciabunt, quam de nunciationem ut faciant, omnino mandamus.
I I I. Et Qtiadragesimae quidem jejunium , quod omnium solemnissimum est, et majori sanctitate obeundum , die Quinquagesimae la) Parochi ab Altare fre- αν Lib. quentiori populo indicant, perlegantque Edictum no- . . I uadnigminiae Observantia Α . Detestabilis au-ν ad. N. tem irrepsit apud plures christianos consuetudo , ut vino obruti, immodicis epulis exsaturati, comissationibus Consecti , jocis, choreisque defatigati, in sacrum cinerum diem introeant, magnamque iam iis pariem, post oditum etiam e campana signum, propudiosis saltationibus tribuant, turpissimeque debaccheiatur, non tamquam sanctissimum tempus compleae uri, sed ut sad:ssimo scorto obviantes. In quam dementissimam consuetudi- m t. nem acriter invehitur divus Basilius Magnus s . Sunt ct alii, qui prima Qtiadragesimae Dominica, bacca nalium surore nondum restincto, Uroreas agitare pergunt, profanisque oblectamentis se immiscere. Hos omnes Sacratissima temporis violatores pro criminis gravitate pu- εὶ nire non se termittemus s), ObseCramusciue anima mriw. .H. PrAsides, Ut hanc procacitatem magno verborum pondese exterminare contendant.
I V. Ut Quadragesimae jejunium, sicut et alia, quae per
anni curriculum servantur, omni accurata ratione Custodia-
84쪽
LIBER I. CAP. XI. TIstodiantur, promiscuis uti dapibus non licet ili, quibus
vesci carnibus est permissum, ne exceptis quidem diebus Dominicis. Neque etiam in resectiuncula vespertina alios usurpare cibos possunt, quam qui diebus jejunii non interdicuntur, et quibus utuntur omnes jejunantes rectae , et meticulosae conscientiae t) . Neque iisdem licet potiones lacte permixtas sumere, ut a Clemente XIII. definitum fuit et , quum unius comestionis lege et ipsi teneantur. Ipsae vero mensae sive eorum, qui bus carnium usus legitima auctoritate non est vetitus, sive eorum qui ab hac lege soluti non sunt, frugalius apparandae sunt dapibus obviis, et parabilibus , et amputanda , et circumcidenda lautitia est. Non enim par est, p aenitentiae dies deliciarum lenociniis, et eduliorum redundantia insicere, et mollire. Pueris etiam, et adolescentulis vetiti jeiuniorum diebus cibi non permittuntur, etsi unius comestionis lege non obstringantur. Saluberrimum tamen erit pedetentim eosdem , et tempestive ad omnem servandam jejunii severitatem assuefacere , ut e nascentes animi tumultus facilius reprimant: pueri, veluti plantae virides Ie uvii aqua irrigentur , ait
divus Basilius Magnus 3 . Laxiores etiam de jejunio opiniones, et gulae blandientes e summorum Pontificum praecepto laxas jejunii opiniones damnantium prorsus expungantur . Neque culpa vacare credendi sunt ii Domini , et patresfamili as, qui ad multam diem , et diutius, quam par est, horam prandii protrahentes famuliς, et ancillis occasionem praebent jejunii praeceptum violandi. Ceterum a cibis temperare parum prodesset, nec jejunium esset Deo acceptabile , gratumque, nisi et a peccatiς abstineamus, inquiunt divus Basilius Magnus ), et divus Ioannes Chrysostomus I .
Caupones Edicium affxum teneant de observantia Quadragesimae sub poenis in eodem contentis, et quos cibos, et quibus apponere possint, ex hodem colligant Non
85쪽
1 CONSTITUTIONUM SYNODALIUM Non prohibemus tamen , quin per Quadragesimae dies,
o ΡηοL quemadmodum Praedecessores nostri indulserunt I , vendi pro instinis possint oxa, butyrum, et Carnes etiam ς venditores tamen non patenter eXponant venat cibos , nec se adjungant aliis comestibilium venditoribus ; sed separatim consistant in locis ad arbitrium nostrum, vel nostri Vicatii generalis deputandis. v I. Qitia vero non omnes aequaliter jejunii leges ferre POSSunt, necessitate postulante, ab iis liberati aliquantum possunt, non ad gulae libidinem, sed ad verae n cessitatis mensuram . Id vero temere faciendum non est sed exquisito Medicorum judicio, et petita ab Ecclesia dispensasione. Et quod attinet ad Medicos alio in loco suo munere, et obligatione commonefaciemus r . ' Dispensatio vero suum Ecclesiae suffragio, et potesta te donetur, in Civitate a Nobis, vel a Delegatis nostris, in Dioecesi a Parocho de scripto tribuetur. Illi igitur gravissime a Parochis, et Coia sessariis increpandi sunt, qui, nulla petita ab Ecclesia facultate, dapes c medunt diebus jejunii interdictas, judicantes se justam habere causam jejunii legem solvendi. Ut ut enim causa iustissima sit, exhibenda est ecclesiasticis legibus reverentia , et ab Ecclesia eXposcenda facultas , praeserit m pro Quadragesimae tempore. Sed quamvis Medici etiam consensio exquirenda, et impetranda sit saὶ; in Dioe-XIV Insa. CeSi tamen, ubi nullus sit corporum Medicus, so-
πχia Parochi facultas suffciat . In Monasteriis vero,
Paras. Am aliisque mulierum contuberniis Medici testificatio a Con- quoque subscribatur. Denique Domini, et pa- Edist.2.a- tres familias meminerint ad filios, et famulos extendi neutiquam posse facultatem pro uno, aut altero fami-
liae obtentam. Quod si illi allegent gravius impendium parari, quam ferri possit ex duplici epularum genere, pro sua prudentia judicet Parochus, et quando nequeat gravamen duplicis expensae a familia sustineri, in fo
86쪽
cultate de scripto concessa, totam familiam complectatur. VII. Illud tamen cavendum, ne quod necessitati tribuitur , ad licentiam usurpetur. Sciant ergo ii, qui ex Ecclesiae benignitate dispensantur, unius comestionis lege , ut dictum est supra, teneri, nec carnibus, nisi salubribus, quaeque iis conceduntur, qui affecta sunt va letudine , uti debere: cupedias vero ad solam voluptatem , et delicias comparatas, esse resecandas, ne Ecclesiae indulgentiam ad inusitatas illecebras traduxisse videantur, et sub infirmae valetudinis tegumento, cupiditatibus obtemperent. Commonendi etiam sunt vehementer , qui communem Christi fidelium poenitentiam, ac disciplinam servare nequeunt, ne per alia pietatis opera , ut sua cuique devotio suggeret, peccata sua expiare , et Deo satisfacere negligant: quinimmo sanandis mutineribus, quibus bumana infirmitas sauciatur, diligentem adbibere studeant eurationem , ut eustas de humano puia mere contractar dum casta jejunia deeoquere non possunt , pia opera , orationum sufetia, et eleemosyna munera redimant , quemadmodum incredibili zelo praeditus Benedictus XIV. hortatur i . tr is eos.
VIII. Ad vos igitur Nos convertimus, dilectissimi filii
monentes, ut jejunii dies, tamquam scenoris, et lucri, carissimos habeatis. Ιlari, promptoque animo jejunio vos tradite, quod lutulentis animi sordibus exhaustis, Deo vos puros, et integros, et amicos sistet, et eo duce, Coeli viam arripietis, ex qua gulae litillationibus deliniti misere defleximus: quoniam non jejuxamimus, ait divus Basilius Magnus sa), exulamus a Paradiso; ieiune- ci) mmitimus igitur, ut ad ilium revertamur. Et divus Hiero- .se nymus 3 ait: primus bomo mentri magis obessiens , quam s3 Edit.
Deo, de Paradiso in bane lacrymarum deseritis est maia
iam . . ..; ex quo solicite proiidendum est, ut quos sa raritas de Paradiso expulit, reducat esuries.
87쪽
TAnti est, hominem a veritatis semita e torrem , tot miseriis circumseptum, tot peccatorum Vul neribus consectum , tantisque passionum procel lis exagitatum ad viam rectam deducere, infirmum, et debilem corroborare, et, exhaustis peccatorum sordibus, Virtutibus exornare, ut ea de causa necesse fuerit, Dea Filium de Coelo demitti, nostras infirmitates assumere , seque , inter Patrem et nos Mediatorem constitutum , re conciliare nos Deo, eidem nostrae salutis pretio perso luto , nobi Miue suae passionis, et mortis communicatis Promeritis, quibus et vulnera peccati malitia suscepta curarentur , et inopia nostra ditaretur. Scilicet id aperco te innuit I illa tam accurate expressa, enarrataque bl crar. m. militudo pientissimi Samaritani, in qua descendens homo με. r. I. in civitatem Iericho 1 humanum genus intelligitur, Ita ax. Vulnerato a latronibus, spoliato, jacenti, semineci post peccatum , Christus Iesus revera Samaritanus, hoc est custos unicus ipse noster, naturae etiam com munione propinquus effectus, vulnera ejus oleo, vin que curavit, prius infundens oleum, quo foveret, tua vulne
88쪽
LIBER II. CAP. I. IIvulnera alligavit, et supra jumentum suum imposuit vulneratum , in quo eius fleeeata vexit omula, nec ovem Pastor despexit errantem, ait divus Ambrosius i) . que sanguine suo purissimo homini saucio medicinas cap. VI. spiritales admovit, quibus peccatorum omnium vulne
ribus mederetur. Has nos medicinas Sacramenta voca mus . Ipsa sum nerui, et artus Ecclesiae: sunt propu
gnacula , murique tranquillitatis nostrae, quibus tot pe riculis circumsessi vallamur, atque defendimur. Ipsa de mum sunt veluti uberes quidam alvei, per quos Christi merita in nos derivant, modo se ad eorumdem Susceptionem unusquisque nostrum pie, religioseque com
I I. Quamobrem nihil sere est, in quo major Pastorum facultas , et industria se debeat effundere, quam in tradenda populis Sacramentorum disciplina. Hauriant igitur , et decerpant ex Romano Catechismo, et ex aliis lectissimis scriptoribus plenam de Sacramentis doctrinam , et in ea diligenter explananda frequenter versen. tur , doceantque, citiae utilitates ex eorum perceptione di- manent, et simul quibus animi, et corporis dispositionibus affecti esse debeant, qui ad illa accedunt, ut praestantissimae, et sanctissimae hae res digne, et salubriter impertiri ipsis possint. Sed et ipsi, et alii quicumque Sacerdotes, quibus Saeramentorum administratio concreditur, meminerint, se ea vitae sanctitate florere debere, eaque cordis munditia praestare, ut digni evadant Mysteriorum Dei dispensatores, ne, dum aliorum vulnera curant, misere ipsi saucientur et . Hilari seint,iper, promptoque animo praesto sint, nulla interposita mora, nullius dissicultatis habita ratione, sePOSitaque II. Cap. Personarum acceptatione, omnes in Cluisto ianignissime complectantur 3 . Si quis Parochi incuria absque I. Ca/.bi Sacramentorum praesidio decesserit, ultra divinam indignationem, tamquam illius animae reus, gravasMmas Nin M.
89쪽
5 CONSTITUTIONUM SYNODALIUM his luet poenas . Si Parochus intelligat, aliquem ex suis
gravi morbo detineri, etsi non arcessitus, tamen ac currat, eum invisat, molles aditus ccptet, suavissim que in ejus animum irrepat, et ad salutaria capienda remedia inflammet. III. Omnium fere Sacramentorum proprius administerest Parochus. Nullus proinde Sacerdos sine nostra , vel Vicarii generalis facultate, aut absque Parochi consen Su , quem iis tantum praestabit, quos idoneos compe rerit, audeat Sacramenta dispensare, seclusa neceSSIta te . Neque ullus Parochus in aliena Parochia Sacramenta administret, nisi vel necessitate flagitante, vel e consensu illius Parochi, in cujus ditione versatur; at
que id intelligendum, quando aliena jurisdictio pertur-0 baretur. Clavibus obserentur loca si , in quibus Sacra
IM . m. mentorum materies custoditur; claves autem penes se
habeat Parochus, vel alteri Sacerdoti tradat, numquam vero laicis. I V. Quicumque Sacramenta administrare debent peripecta, et cognita illa omnia habeant, quae ad rectam e rumdem confectionem , et administrationem conferunt. Accurate fungantur etiam iis caeremoniis, quae ab Ecclesia institutae sunt, et omni corporis habitu ita se componant , ut tota actio a viris fide , et Deo plenis proficisci videatur. Ad diversitatem cavendam, et ad rituum , et sacrarum caeremoniarum rectam rationem tenendam omnes Rituali utantur Benedicti XIV. jussu edito , et aucto . In Ecclesia superpelliceo et stola, Ve-: Ση - stibusque decentibus induti ministrent a); et illa om--.. M. V nia , quae Sacramentis conferendis deserviunt, honesta, et nitida sint; nihilque a rerum divinarum majenate, et religione , quantum fieri potest, discordet. Absit ve-m, tamquam teterrimum monstrum, omnis turpis quae-
suspicio 3 . Nihil petant, exigantve pro Sacra-
90쪽
LIBER II. CAP. I. Tmentorum collatione, aliter obnoxios se facient illis poenis, quα Per Sanctiones canonicas irrogantur.
Meminerint autem omnes Sacramentorum ministri , eam esse retinendam in iis conserendis circumspectionem , ut opiniones probabiles, relictis tutioribus, pronus declinentur, quum de Sacramenti valore agitur. Id quippe ex censura Innocentii XI. aperte constat I), ne sanctum Dei nomen frustra interponatur, Neve rebus divinis illudatur, et Sacramentorum electus fiu-stretur , qui non ex hominum arbitrio, et opinione pendent, sed ex Dei instituentis voluntate. v I. At Sacramentalia sic 'Upellantur, vel quod soleant adhiberi ad Sacramenta e Incienda, vel ministranda, ut efformatio crucis, benedictiones, orationes Ecclesiae, vel quod aliquam exhibeant Sacramentorum virtutem , ut aspersio aquae lustralis, usus rerum benedictarum ab Ecclesia , consessio generalis, tunsio pectoris, benedictio episcopalis, et alia hujusmodi: quae quidem peccata venialia remittere, cum divo Thoma cr) Theologi docent, non equidem ex opere operato , quemadmodum Sacramenta, sed ex opere operantis; sive quod ex quodam motu detestationIs peccatorum, Sive quod Cum aliquo motu reverentiae in Deum, et in res divinas peraguntur, ut docet idem sanctus Doctor 33.
Idcirco Pastores, qui omni ratione sibi creditis fidelilius opitulari debent, sedulo doceant, quanta ex hisce Sacramentalibus proficiscatur utilitas, et quibus modis percipiatur, et quantum ad se attinet, illa suppeditare