장음표시 사용
101쪽
nihil dieitur perdere, quia quicquid illi avellitur, ad illam
redit, ne perire quieq humiotest, quod quo Excidat non habet, sed eodem revolvitur, unde discedit. ,0uid simile, inquis, habet hoe exemplum propositae quaestioni μ Di scam. Puta te ingratum esse non perit beneficium habet
illii qui dedit. puta te recipere nolle apud te est antequani redditur. Nini potes quicquam amittere, quia quod detrahitur, nihilominus tibi aequiritur intra te ipsum orbis a turi accipiendo das, dando aecipis. IX. Beneficium, inquit, sibi dare oportet ergo etireserre gratiam oportet. Primum illud salsum est, ex quo pendent sequentia nemo enim sibi beneficium dat, sed naturae suae paret, a qua ad aritatem sui conpositus est unde illi summa eura estis Deitura vitandi, pro
sutura adpetendi. Itaque nee liberali est, qui sibi donat, 2 ne elemens, qui sibi ignoscit, nee misericors, qui malis suis an iuri quod aliis praesto re liberalitas est, elementia, misericordia, sibi praestare natura est. Beneficium res voluntaria est a prodesse sibi necessarium est. Puo quis plura beneseia dedit benesistentior est si uis umquam laudatus est quod sibi ipsu fuisset auxilio quod se eripuisset latroni hus y enio Sihi beneficiun dat, non magis quam hospitium, nemo si hi donat, non magis quam redit. Si dat sibi quisque beneficium, semper dat, sin ea intermissione dat inire beneficiorum suorum non potest numerum quando ergo grauam elaret, cum per oeipsum, quo gratiam refert, beneficium dat quomodo enim diseernere poterit, triani et si hi beneficium an
reddat, cum intra eumdem hominem res geratur Liberavi me periculo benefletum iri illi dedi iterum me periculo libero utrum do beneficium an reddo Deinde ut primum illud eoneedam, dure nos benesteium nobis, quod sequitur non concedam nam etiamsi damus, non debemus, quia latim recipimus accipere me 'ortet bene-
1leium, deinde debere, deinde reserre debendi locus non est, quia sine ulla mora recipimus. Dat nemo nisi
alteri debet nemo nisi alteri reddit nemo nisi alterii ilintra unum non potest seri, quod totiens duos ex to
102쪽
i X Beneneium est praestitisse aliquid utiliter verbum autem praestitisse ad alios speetat. Numquid non clemens videbitur, qui aliquid vendidisse sibi se dicet quia venditio alienatio est et rei suae iurisque in ea sui astalium translatio atqui quemadmodum vendere, sic claro aliquid a se dimittere est et id quod tenueris, habenclum alteri tradere quod si est, beneficium nemo sibi d ii, quia nemo dat sibi alioqui duo eontraria in uno coeunt, 2 ut sit istem dare et aeeipere. Etiamnunc multum interest inter dare et Meipere quidui eum ex diverso ista verba posivi sint atqui si quis sibi benefletum dat, nihil inter est inter dare et accipere. Paulo ante dicebam quaedam ad alios pertinere et te esse formata, ut ista signifieatio illorem discedat a nobis i state sum, sed alterius, nemo est enim suus frater par sum, sed alleui quis enim pares sibi uuod conparatur, sine ultero non intellegitur.
quod iungitur, sine altero non est sic et quod datur, sine 3 altero non est, et beneseium siue altero non est. Idem ipso vocabulo adparet, in quo hoe eontinetur benefecisse nemo autem sibi benefacit, non iugis quam sibi favet, quam suarum partium St. Diutius hoc et pluribus exemplis lie et prosequi quidni cum interea sit habendum beneficium, quae secundam personum desa ieram uamdam eum sint honesta, ut imi rima, summae visiuiis, nisi in altero non habent omni laudatur et inter inartima humani peneris bona fides eblitur num quis ergo dicitur sibi fidem praestitisse 1 M. Venio nune ad ultimam part Em. Pui
gratiam refert, aliquid debet inpendere, Si eut ciui solvit Beuniam nihil autem inpendit qui gratiam sibi resert non ni agis quam -- seqvitur, qui bene seium a se Meepit beneficiunt et gru-tiae relatio ultro citrochae ire debent intra unum hominem non est vicissimo qui gratiam refert, inviem, prodest
ei, a is conseitus est aliquid qui sibi grauam re ieci prodest sibi ei quis non alio lota resationem gratiae, ali Mnes sum imitat qui grauam inre sibi is prodest et quis uanquam ui aius hoc nolosa re
103쪽
BE BENEFICIIS LIB. V. 10 12 Dimmo quis non ingratus fuit, ut hoc faceret Si gratias, inquit, nobis agere debemus, et gratiani referre debemus. dicimus autem ago gratias mihi, quod illam ux emnolui dueere et quod eum illo non ontraxi s linivim. Cum ho dicimus, laudamus nos et, ut suetum nostrum eonprobemus, gratias pentium verbis abutimur. Bene-3iicium est, quod potest, cum datum est, et reddiret non reddi qui sibi beneficium dat, non potest non recipere quo dediti ergo non est beneficium. Alio tempore bE-ia elleium aeeipitur, alio redditur. In heneliei hoe . est probabile et suspiciendum, quod aliquis ut alteri prode sol utilitatis sua interim oblitus est, quod alteri dedi iublaturus sibi. hoc non saei qui benesteium sibi dat B 4nelleium dare socialis res est, aliquem eone ilial, aliquem
obligati sibi dare non est socialis res, neminem eoncilia neminem obligat, neminem in spem indueit, ut dicati istud homo colendus est illi benestet una dedit, dabit ι mihi. Benesteium est, quod quis non sua eausa stat, sed se ius eui dat is autem qui sibi beneficiuna dat, sua causa
dati non est ergo benefieiuna.
MI. Videor tibi iam illud, quod in prin stipi dixertina, Lmentitus Diei me abesse ab eo, qui operae pretium sa- est, tuum totam operam bona fide perdere Exspecta iseluiam hoe verius dices, simul a te ad has latebras pei duxero, ex quibus eum evaseris, nihil amplius adseeutus eris, quam ut eas di sieultates effugeris, a quas lieuit non descendere. Puid enim boni es nodos operose sol 2 vere, quos ipse ut solveres sesteris Sed quemadmodum quaedam in oblectamentum ae iocum si inligantur, ut eorum solusio inperito disseilis sit, quae illi, qui inplieuit, Sine ullo negotio paret, quia commissura eorum e moras novit, nihilominus illa haben aliquam voluptatem: temptam enim aevinen animorum etintinnionem ex-elianti iri haee, quae videntur euilida et insidiosa, sed ritatem a segnium ingeniis aulamini, quibus modo eam- ν, tu quo vagentur, sternendus est, modo reperial iud ei confragosi obiciendum, per quod erepant ei sollieite vescitum saeiani.
104쪽
. Dieitur nemo ingratus esse id sic colligitur. -Benesteium est quod prodest prodesse autem nemo homini malo potest, ut dieitis Stoici ergo beneficium non accipit masus: nullus staque maius ingratus est Eliam
nune beneficium honesta et probabilis res est apud malum nulli honestae rei aut probabili locus est ergo ne ebenefleto quod si uecipere non potest, nec reddere qui-4 sim dehet et ideo non sit ingratus. tiamnunc, ut dicitis bonus vir omnia recte facit. Si omnia recte saeit, ingratus esse non potest. Bonus bene ieiuni reddit, malus non accipit quod Si est, nec bonus quisquam ingratus os nec 5 malus ita ingratus in rerum natura est nemo. t imo ei nane. Unum est apud nos bonum honestum id per venire ad malum non potest desinet enim malus esse, si ad illum virtus intraverit quamdiu autem malus est, nemo illi dare beneficium potest,initia bona malaque dissentiunt nee in unum eunti iste nemo illi prodest, quia Mnequiu
ad illum pervenit, id pravo usu corrumpitur. Puemadmodum stomaehus morbo vitiatus et olligens bilem, quoscumque aecepit ibo mutat et omne alimentum in au ssam doloris trahit, ita animus easteus, qui equid illi om- miseris, id onus suum et perniciem et Oeeasionem miseriae saeit selieissimis itaque os,ut sentissimiSqu plurimum aestus si est minusque s inveniunt, quo in maiorem et materiam inciderunt, qua nuctuarentur. Ergo nihil potest ad malos pervenire, quod prosit, immo nihil, quod non
noceat quaestumque enim illis contigerunt, in naturam suam vertunt et extra speeiosa profuturaque, si meliori darentur, illis pestifera sunt ideo ne benesistium claro Ilossunt, quoniam nemo potest, quo non liabet, dare. thie benefaciendi voluntate caret.J
XIlI. Sed quamvis haee ita sint, aeeipere etiam malus tamen quaedam potest, quae beneste iis similia sint quibus non redditis ingratus erit. Suni animi hona sunt eorporis, sunt sori unaei illa animi bona astutio ae malo submoventur ad hae admittitur, quae et Mei per pol est et debet reddere, ei, si non reddit, ingratus est nee bo ex nostra tantum eonstitutionei peripatetiei quoque, qui felicitatis
105쪽
humanae longe lateque termitios ponunt, aiunt minuta beneficia perventura ad malos haec qui non reidit ingratus cst. Nobis itaque Mnestela esse non placet, quae non sunt 2 animum laetura meliorem commoda tamen illa esse et expetenda non negamus hae et viro bono dare malus pol- est et accipere a bono, ut pecuniam, vestem honores et
vitam quae si non reddit, in ingrati nomen ineidet. , At 3 quoniodo ingratum vocas eo non reddito, quod negas esse timeficiunt uaedam, etiamsi vera non sunt, promergimilitudinem eodem vocabulo conprensa sunt sic pot- sem et argenteam et auream diei miis si inlineratum non in toto rudem, sed ad literas altiores non perduetum sic qui male vestitum et pannosum vidit, nudum se vidisse dieit Benesset ista non sunt, habent tamen heneficii speetem si uomodo ista sunt tamquam beneficia, si et ille 4 tamquam ingratus est, non ingratus Falsum est, quia illa henelleia et qui dat ad peIlat et qui aeeipit ita qui veri benefleti syoeio fefellit, tam ingratus est quam venesteus,
qui soporem, eum venenum crederet, ni iseuit.
xv. cleanthes vehementium pit. Licet, inquit, he-1nesteium non sii, quod accepit, ipse tamen ingratus est, quia non sint redditurus, etiamsi accepisset Sic latro est, etiam 2 antequam manus inquinet, quia ad oeeidendum iam a malus os et habet spoliandi atque interficiendi volunt
tem exercetur et aperitur per nequitia, non ineipit Ipsum ita istis .eppit benesteium non erat, sed vocabatur Sacritea si alitio talis, quamvis nemo usque ad deos manu porrigat is uomodo, inquit, adversus malum Singratus est quisquam, eum malo dari benefetium
non possii seisieet ratione, qui aeeipiet ab illo ali, quid ex his quae apud inperitos sunt, quorum Isid malis empta est, ips quoque in simili materia pratus esse debebit
et illa, qua Iiacunque sunt, eum pro bonis acceperit, pro bonis reddere. es alienum habere dieitur et qui aureos debet et qui corium forma publica percussum, quale apud Lacedasmonio fuit, quod usum numeratae pecuniae praestat. Puo genere Ohligatus es, hoe fidem exsolve.
uuid sint benefleta, an et in hane sordidam humilemque 5
106쪽
materialia deestes mamitudo hinninis clari debeat, ad vos
non pertinet in alios quaeritur verum vos ad speciem ver eonponile animum et, dum lionestum dieitis, quie- quid est id, quo nomen honesti iactatur, id colite. XV. - uom odo, inquit, nemo per vos ingratus est, si erursus Omnes ingrati sunt. am, ut diei-mus, omnes stuIbi mali sunt qui autem liabet vitium unum, omnia habet omnes autem stulti et mali sunt omnes emo
2 insinu sunt. uidergo non syinu non undique humano generi e vitium si non publiea quisela,st beneneia perisse et paucissimos esse, qui de bene merentibus non
invieem pessime mereantur Nec est quod hane nostrant tantum murmurationem putes pro pessimo pravoque nu-3 nierantium quiequid citra reeli formulam eoidit Eeeu aescio qui non ex philosophorum domo clamat, ex medio conventu populos gentesque damnatura vox mittitur: Non hospes ab hospite tuus, non socer asenem fratrum quoque oravim rara es
inminet Guio uir conivis, illa marisi. Hoc iam ampinis . est. bellen a in scelus versa sunt et famini horum non pareitur, pro quibus sanguis funde dus est gladio ae venenis benestela sequimur. Ipsi se
tria manus ad erre et hiscibus illam suis premere poten- tia ae dignitas est humili se a depresso loco putat stare, quisquis non supra rempublicam stetit accepti ab illa
exeruitus in ipsetur convertuntur et imperatoria concio est i5 Pugnate eontra eoniuges, pugnate ontra lilaeros apuS,socos, penates armis ineessite. qui no triumphatur qui dem intrare urbent iniussu senatus deberelis quibusque vivi stem exercitum redueensibus euriae exWx muros prae heretur, nunc civibus caesis persu i cruore comato, 6 bem subroetis intrat vexillis. bmutes eat inter milii ria signa libertas et ille vietor pacatorque gentium populus remotis procul bellis, omni terrore eonpresso intra muros obsessus aquilas suas horreat. 1 XVI. Ingratus est Coriolanus i sero et os seeleris
poenitentiam pius, posuit arma, sed in medio parricissio posuit ingratus eatilina parum est illi capere patriam,
107쪽
DE BENEFICIIS II B. V. 14 16 Mnisi verterit, nisi Allobrogum in illam cohortes inmiserite trans Alpes accitus hostis vetera Mingenita odia salia. verit ac diu debitas inserias Gallicis bustis duees Romani persolverint. Ingratus C. Marius ad eonsularum a ea ligari perductus, qui nisi Cimbrinis aedibus Romana lanera
aequaverit, nisi civilis exilii et rueidationis non tantum dederit signum, sed ipse signum fuerit, parum multatam a repositam in priorem locum sortunam suam sentiet. Ingratus L. Sulla, qui patriam durioribus remediis quam 3 perieula erant Sanavit, qui eum a Praenestina aree usque ad Collinam portam per sanguinem humanum incessisset,
alia edidit in urbe proelia, alias caudes. legiones duas, quod erudele est, post vietoriam, quod nefas, post fidem in anςulo congestas contrucidavi et proscriptionem eos amentus est, di magni, ut qui ei Romanum oecidisset, inpunitatem, heunician, tantum non et eam aeciperet lIngratus Cn. Pompeius, qui pio tribus consulatibus, pro .
triumphis tribus, pro tot honoribus, quos ex maxima parto inmaturus invaserat, hane gratiam reipublieae reddidit, ut in possessionem eius alios quoquo indueeret quasi potentia suae detraeturus invidiam, si quod nulli ieere debebat pluribus licuisset dum extraordinaria Mn Disei imperia, dum provincias, ut eligat, distribuit, dum ita eum tertioJ rempublicam dividit, ut tamen in sua domo duae partes essent, eo redegit populum Romanum, ut salvus esse non posset nisi benesset servitutis. In-5 gratus ipse Pompeii hostis a vietor a Gallia Germani quo bellum in turbem ei reumegit et ille plebicola, ille popularis eastra in circo Flaminio posuit propius quam Porsenae fuerant TemperaUit quidem ius crudelitatemque victoriae quod ieere solebat, praestitit neminem Oee, dii nisi armatum quid ergo est ceteri arma cruen ius exercuerunt, satiati tamen aliquando abi erunt, hien clium cito condidit, numquam posuit Ingratus Antonius in dictatoren suum, quem iure caesum pronuntiavi i ..
amsectores esus in provineias et immria dii nisit, patriam vero proseripsi ibus, incursionibus, heliis Meralam post is nuda destinavit ne Romani quidem regibus i ut
108쪽
quat Aeliapis, Rhodiis, pleris quo urbibus claris ius integrum libertatemque una inmiinitate reddiderat, ipsa tributum spadonibus penderet. XVII Benei et dies enumerantem ingratos usque itivisma patriae exitia . Aeque inmensum erit, si pereurrere coepero ipsa re utile qu in ingrata in optimosae devotissimos sibi fuerit quamque non minus saepe peemeaverit quam in ipsam pedeaturii est Camillum in exilium misit, Scipionem dimisi exulavit post Culi linam Cicero diruti eius penales, otia direpta, laetum quicquid victor
Catilina sedisset. Rutilius innocentia pretium tulit in Asia latere. Catoni populus Rotnanus praeturii negavit 3 consulatuin pernegavit. Ingrati publieo sutinis se quisqtio interrogeti nemo non aliquem queritur ingratum atqui non potest fieri, ut omnes querantur, nisi querendum est
de omnibus i omnes et M ingrati sunt i instram tantum et eupidi onines et maligni omnes ei umidi omnes, illi in primis qui videmur audaces. adiee et ambitiosi omnes sunt et inpii omnes Sod non est quod irascaris ignoseo illis:
omnes insaniunt. Nolo te ad incerta revoeare, ut dicam: vide quam inprata Si iuventus quis non patri suo supremum diein, ut in nostens sit, optat ii modet utus sit exspectat ut pius, gogitat seuotu quisqtie uxoris optimae mortem timet, ut non et conputet Cui rogo, cui
litigatori defenso tuni magni beneficii ultra res proximos 5 memoria duravit 3 Illud in e sesso quis sine quin rela moritur quis extremo die die Me audet Viri et oem dedera cursum fortu perem quis non meusans, quis non gemens exii Aiqui oe6 ingrati est non esse eontentum praeterito tempore. Semper pauci dies erunt, si illo numeraveris cogita ori
esse sumnium bonum in tempore quantumcumque Si,
honi consules ut prorogetu tibi dies mortis, nihil proiicitur a selieitatem, quoniam mora non fit beatior vita 7 sed lonos. quatilo satius est gratiun adversus pereeptas
voluptares nόn alioriun annos e putare, sed suos benigne aestimare et in luero ponero Hoesime dignum iudiearit deus, hoe kaiis est potui plusi sed hoe quoque
109쪽
bentacium est. Grati simus versu deos, grati
adversus otia ines, grati adversus eos, qui aliquid nobis praestiterit ni grati etiam adversus eos, qui OStri praestiterunt. XVlli , Iti infini uni eius, inquit, me Uipas, cinna diei et nostris itaque pone aliquem finem. 9ui filio honeii eiula dat, ut dicis, et patri eius dat Primurn unde,
quo quaero deinde illud utique mihi determinari volo si et patri benesteium datur, numqvid et palmo numquid et avo' numquist uxori et foem o Die mihi ubi de-2hoam desinerre, quousque personinim seriem seq-. Si
agrian tuum coluero, sibi benesseium dedero. si domum tuum ardontem restinxero aut ne concidat exmpero tibi beneficium dabo si servum tuum sanavero, non habebis holielleium meum XIX. Dissimilia ponis exempla, quia qui agriani meum icolit, agro benefletum non dat, sed mihi et qui domum meam, quo minus ruat sulcit, praestat mihi ipsa enim
domus sine sensu est debitorem me habet, quia nullum habet. et agrum meum colit, num plum, sed me de inereri vulti dein de servo diem . mei mancipii res est, mihi servaturi ideo ego pro illo debeo. Filius ipse bene utiet ea pax est itaque ille aeeipit, ego benefleto laetor,
et contingor, non obligor. Velim tamen, tu qui debere te non Putas, respondeas mihi filii bona valitudo selieitas. atrimonium pertinet ad patrem selleio suturus est, si salvum filium liabuerit, insulteior, si amiserit
9uid ei qui et felicior fit a me et in selieitatis maximae periculo liberatur, non accipit bensilietum Non, inquit aquaedam enim in alios onseruntur, sed ad nos usque permanant . ab eo autem exipi quidque debet, in quem
confertur, sicut peeunia ab eo petitur, cui credita est, quamvis ad me illa alii uo modo venerit. Nullum benetimum est, euius commodum non et proximos tangat, nonnumquam etiam Ionnus positos non quaeritur, quo beneficium ab eo, cui datum est, transferatur, sed ibi primo conlocetur a reo libi ipso et a capite repetitio est. uid
Ergo oro te, non die is filium mihi donasti et, si hie
110쪽
perisset vieturus non sui pro eius vila henegetum non debes, cuius vitam tuae praesera Etiamnunc eum filium tuum servavi, ad genua procumlas, dis vota solvis taliam
5 quam ipse servatus. hie voces meus sibi, Nihil ii
terest mea, an me Servaveris. duos servasit immo me magis uuare ista dicis, si non aeeipis bene fietum quia et si filius meus pecuniam mutuam sumpserit, σφditori numerabo, non tamen ideo ego debuero quia etsi filius meus in adulterio deprehensus erit, erubescam, non ideos ego ero adulter. Dico ne tibi obligatum pro filio, iron quia sum, sed tui volo ni offerre libi debitorem voluntarium. At pervenit a me summa ex incolumitate eius
voluptas, summa utilitas et Orbitalis gravissimum volnus emigi. Non quaeritur nune, an profiteris mihi, sed anhenesteium dederis . . prodest enim et animal e lapis ei herba, nee tamen beneficium dant, quod numquam datur 7 nisi a volento. Tu autem non vis patri, sed Elio dare. timerim ne nosti quidem patrem itaque eum dixerisi Patri eigo bene sietum non dedi filium eius servando eonira obpone Patri ergo beneficium dedi quem non novi, quem non cogitavi Et quid quod aliquando eveniet, ut patrem oderis, filium serves beneficium ei videberis Ud Misso, cui tune inimicissimus eras eum dares Sed ut dialogorum altercatione seposita amquam iuriseonsultus respondeam, meus spe ei anda est. dantis beneri eium ei dedit, eui datum voluit si iii patris honorem fecit, paterveeepit benesteium sed patur ben fiet in lium ollato non obligatur, etiamsi fruitur si
tamen oceasionem iubuerit, volet et ipse praestare ali quid, non tam quani solvendi recessitatem habeat, secltamquam incipiendi causam. tepet a patre henesseium
non debet si quid pio hoc honigne saeit, iuStus, nons gratus est. Nam illud siniri non potest si patri do ben ne imai et matri et avo et avunculo e liberis et adfinibus, ei amicis et servis et patriae ubi emo beneficium incipit
Maro sorties enim ille in pli hi sis subit, eui dimetio est modum inponere, quia paulatim subrepit et non desinit serpere.