장음표시 사용
141쪽
DE BENEFICIIS LIB. H. 40-43. 133benter debebis, sed eum magna voluptate apud te depositum intueberis poenitet accepti beneficii quem nondum redditi pigo ii quare qui tibi dignus visus est a quo aeciperes, indignus videatur cui debeas XLIII. In magnis erroribus sunt, qui inpentis animi ier dunt proserre, donarct, plurium sinit ae domum inplere, cum ista interdum non magnus animus saeiat, sed magna fortuna nesciunt, quanto interim maius ae difficilius si eapere quam undere. nam ut nihil alteri detraham, quoniam utrumque virtute par est, non minoris est animi benesteium dehere quam dare eo quidem opero- .sius hoe quam illud, quo maiore diligentia eustodiunturaecepta quam dantur. Itaque non est repidandum quam 2 cito reponamus ne procurrendum intempestive, quia aeque delinquit qui ad reserendam Tatium suo tempora cessat quam qui alieno properat Positum illi apud nae. nec illius nomine ne meo timeo bene illi eautum est. non potest hoc benesseium perdere nisi mecum, immo sine eum quidem epi illi gratias lui nimis de reddendo 3henesteio eogitai nimis cogitare alterum de recipiendo Putat. Praestat esse in utrumque saei lemi si vult reeipere beneficium, reseramus reddamusque laeti illud apud nos eustodiri mavult quid thesaurum eius eruimus' quid custodiam re eusamus dignus est eui utriun vos et lie eat. 0pinionem quidem et famam eo loco habeamus, tamquam non dueere, sed sequi debeat.
142쪽
1 I. Bonum, mi Liberalis, habeas animum volor in manibus terrae non hiit carmine tonoo atque per ambu De lonsti orsa tenebo. Reliqua hie liber cogit et exliausta materia cireuna spicio non quid dicam, sed quid non dixerim hori tamen con-2 sules qui equid ibi superest, cum tibi superluerit. Si voluissem lenoe inari milii, debuit paulatim opus reseere et ea pars in fineia reservari, iram quilibet etiam sabi tus adpeteret sed quicquid maxime necessarium erat, in primum eon ssi nunc, si quid effugit, recolligo. Nec mehereule, si me interroges, nimis ad sim existinio De sinere, ubi dieta sunt, quae regunt mores, prosequi cetera non in remedium animi, sed in exerellationem in-psenii inventa. gregie enim hoc dicere Demetrius Cynicus, vir meo iudicio magnus, Etiamsi maximis conpuretur, solet Plus prodesse, si pauca praecepta sapientiae
teneas, sed is in promptu tibi et in usu sint, quam simulta quidem didiceris, se illa non habeas ad monum.
4 ema odum, inquit, munus molastres no mi guiom nes numeros Maeusque perdidicit, quorum usus sis a re sario rarus est, sed qui in uno se aut altero bene et stili orater exercuit et eorum occasiones intentum spectat nec enim refert quam multa seisi, si scit quantum victoriae satis est) sis in hoe studio multa stelaetant, pauca vincunt. 5Li et neseias, quae ratio eoanum effundat ac revocet
quare septimus quisque annus elati signum in primat. quare latitudo portieus ex remoto speetantibus non servet proportionem suam, sed ultima in angustius coeant et eo-lumnarum novissime intervalla iungantur quid sit quolgeminorum conceptum separet, partum iungat utrum
unus eo ubilus spumatur in duos, an totiens concepsi
143쪽
sint eu pariter natis lata diversa sint maximisquo rerum spatiis distent, quoriam inter ortus minimum interest. Non 6 multum tibi nocebit transisse, quae ne licet scire nec prodest involuta veritas in alto latet nec d malignitate natura queri possumus, quia nullius rei dimellis inventio est, nisi cuius hi unus inventas lineum est, invenisse qui quid nos meliores beatosque saeturiun est, aut in aperto aut in proximo posuit. Si animus sori uita contempsit, si se supra metum sustulit ne avida spe in sntia eonpleetitur, sed didieit a se petere divitias si deorum hominumque formidinem eiecit et sei non multum ess ab homine limendum, a deo nihil si contemptor
omnium, quibus torquetur vita, dum Ornatur, eo pedio uetus est, ut illi liqueat mortem nullius mali naateriam esse, multorum finem si animum virtuti conseeravit et quacumque voca illa, planum putat si sociale anima et in communessenitus mundum ut unam omnium domum spectat, et conseientiam suam dis aperiait semperque ma quam in publico vivit se magis veritus quam alios sub- duetus illo tempestatibus in solido a sereno stetit e
summavitque seientiam utilem ae necessariam reliqua oblectamenta otii sunt. Licet enim iam in tutum retraeis animo ad hae quoque excurrere, cultum, non roburi seniis adserentia. II. aeo Demetrius noster utraque manu lenere proneientem iubet lineo nusquam dimittere, immo adfigere et pariem sui saeere eoque eotidiana meditatione perduci, ut sua sponte occurrant salinaria et ubique ac statim desiderata praesi sint et sine mora ulla veniat illa turpis honestique distinctio, sectat nee malum esse ullum nisi turpe nec bonum nisi honestum. Hae regula vitae opera a
distribuat ad hane legem et agat euneta et exigat mise rimosque mortalium iudicet, in quantis umque opibus refulgebunt, ventri ae libidini deditos quorumque animus inerti otio torpet Dieat sibi ipse voluptas Iragilis est,hrevis, astidio obiecta, quo avidius hausta est, citius in contrarium recidens, euius subinde necesse est aut poeniteat aut pudeat, in qua nihil est magnisteum aut
quod naturam h unis dis proximi deceat res Himilis,
144쪽
membrorum turpium aut vilium ministerio veniens, exiluxsoona. Illa est voluptas et homine et viro digna non inplere corpus nec saςrnare nee cupiditates inritaro, quarum tutissima est quies, sed periuri inuone evere et ea, quam hominum inter se rixantium ambitus eone utii et ea, quae intolerabilis ex alto venit, ubi de dis amae ere-ι dirum est vitiisque illos nostris aestimavimus. an voluptatem aequalem, intrepidam, numquam sensuram Smiaedium pereipit hie, quem deformamus, quam maxime, ut ita di eum, divini iuris atque humani peritus hic praesentibus paudet, ex futuro non pendet nihil enim firmi habet, qui in ineerta propensu est. Magnis itaque curis exemptus et distorquentibus mentem nihil sperat aut cu- apit nee se mittit in dubium suo contentus. Nec illum existimes parvo esse eontentum omnia illius sunt, non
fieri imadmodum Alexandri suemn mii, quamquam in more rei tuu is steterat, plus deum, quam qua Venerauillius ne ea quidem erant, quae tenebat aui vicerat, eum
in oceano Onesicritus praemissus explorator erraret et bella in ignoto mari quaereret Non satis adparebat inopem esse, qui extra natio terminos armae proferret y qui se in protundum inexploratum et inmensum aviditate caeca prorsus inmittere vid interest, quot eripuerit regna, quot delerit, quantum terrarum tributo premat tantum illi deest quantum eupiu1 III. Ne Alexandri tantum vitium fuit, quem per Libberi Hereulisque vestigia selix temeritas esu, sed onmium, quos sorinnae inritavi inplendo Cyrum ei camisse et
istum regni Persie stemma pereense quem invenies, cui
modum imperii satietas sedarit qui non vitam in aliqua ulterius proeedendi eogitatione finierit ne id mirum osti quicquid cupiditati contingit, penitus hauriuir et
Onditur, ne interest, quantum eo, quo inexplebile est, congeras. Unus est sapiens, euius omnia sunt, nec
dimelli tuenda non habet mittendos trans maria legatos eo metanda in ripis hostilibus astra, ohippomimus castellis dispon a praesidia non omis est legione ne equestrilius tumus duemadmodum di inmortales sim iste res regunt et illis renua sum ex edito
145쪽
tranquilloque tutela est, ita hic officia sua, quamvis latissime pateant, sine tumultu obit et omne humanum g nus polentissimus eius optimusque infra se videt Beri 3 deas lieet ingentis spiritus res est, cum orientem Oeei-clentemque lustraveris animo, quo etiam remota et
solitudinibus interclusa penetrantius, eum is animalia, tantam copiam rerum, quas natura beatissime liuidit, adspexeris, emittere hane dei voeem haec omnia mea sunt Si emi, ut nihil eupiat, quia nihil est extra omnia. IV. Hoeipsum, inquis, volui teneo te volo videre1 quomodo ex iis laqueis, in quos lua sponte decidisti, expliectis. Die mihi, quemadmodum potes aliquis donare sapienti, si omnia sapientis
sunt nam id quoque, quod illi donat ipsius est. It quo non potest dari henesteium sapienti, ut quicquid datur, de suo datur atqui dieitis sapienti posse donari. Idem autem me seito et d amicis interrogare oninia dicitis illis esse communia, ergo nemo qui quam amico donare potest donat enim illi communia.
Nihil prohibet aliquid ei sapientis esse ei etiam eius, qui 2 possidet, eui datum et adsignatum est. Iure ei vili omnia
regis sunt et lamen illa, quorum ad regem pertinet universa possessio, in singulos dominos descripta sunt et unaquaequo res habet possessorem suum itaque dare regi et domum et mancipium et pecuniam possumus nee conare illi de suo diei muri ad reges enim potestas omnium pertinet, ad singulos proprietas. Fines Atheniensium 3 aut Campanorum vocamus, quos Oinde inter se vieini
privata terminaiione distinguun et totus ager simu inutillius respublieae est, pars deinde suo domino quaeque
censetur ideoque donare agros nostros reipublieae pos sumus, quamvis illius esse dieantur, quia aliter illius sunt, aliter mei. Numquid dubium est, quin servus eum peculio 4 clomini sib dat tamen domino suo munus non enim ideo nihil habet servus, quia non est habiturus, si dominus
illum habere noluerit ite ideo non est munus, cum Olens dedit, quia potui eripi, etiamsi noluisset luem-5 admodum probemus omnia nunc enim omnia sapientis
osse inter duos convenit illud quod quaeritur eollige
146쪽
dum est, quomodo liberali laus materia adversus eum sm6 persit, cuius universa esse concessimus. Omnia patris Sunt, qua in liherorum manu linti quis tamen neseit donar aliquid et filium patri Omnia deorum sunt tamen et dis donum posuimus et stipem iecimus. Non ideo, quod habeo, meurn non est, si meum tuum est potest 7 enim idem ess meum et tuum. Is inquit, euius tu suuitae sunt, leno est omnia aulem sapientis sunt inter omnia et prostitutae sunt ergo prostitutae sapientis su leno autem est, euius prostitutae sunt ergo sapiens est 8 leno. Si illum vetant emerct dicunt enim: Nemorem suam emit omnia autem sapientis sunt ervo sapiens nihil enii l. Si vetant et mutuum sumere, quia nemo usuram pro seunia suae pendat. Innumerabilia sunt, per quae cavillaniun, cum pulcherrime, quid a nobis dicatur, intellegant.1 V. Etiam si omnia sapientis esse dico, ut nihilominus proprium quisque in rebus suis dominium habeat, quemadmodum sit optimo rege omnia rex imperio possidet, singuli dominio Tempus suus probatidae rei ve iniet interim hoc ui quaestioni sui est me id, quod aliter sapientis, allist meum est, posse donare sapiensi. 2 eximirum est aliquid ei, uius est totum, poSSe donari. conduxi domum a te in hae aliqui tuum est, aliquid meum re tua est, usus rei tuae meus est itaque nee fructus langes colono tuo prohibente, quamvis tua in possessione aseantur, et si annona earior fuerit auι fames, heu frustra unum auerius melchis acerrima in tuo natum, in tuo positum, in horrea iturum tua. Me conductum meum, quamquam sis dominus, intrabis nec Servum tuum mercenarium meum, abduces et eum a
tectedam conduxero, beneseium aeeipies, si libi in ve-hieulo tuo sedere permisero. Viles ergo posse ieri, ut aliquis aecipiendo quod suum est, munus aceipiat.1 VI. In omnibus issis, quae modo retuli, uterque eiusdem rei domi laus est. uomodo quia alter rei dominus esi, alter usus. Libros dicimus esse cicerinus eosdem Dorus librarius suos vomi, et utrumque verum est ulter
147쪽
istos tamquam metor sibi alter tamquam emptor acierit,
at recte utriusque dieuntur esse utriusque enim sunt, sed non eodem modo si potest . Livius a Doro aeeipere aut emere libros suos. Possum donare sapienti, quod diviritim naeum est, licet illius sint omnia nam eum regio more cunei eonSeientia possideat, singularum autem rerum in unumquemque proprietas sit sparsa, et aecipere munus et debere, et emere e eonducere potest. Caesar 3
omnia habet, fiscus eius privata tantum ne sua. et universa in imperio mus sunt, in patrimonio propria. uideius sit, quid non sit, sine diminutione imperii quaeritur nam id quoque, quod tamquam alienum abiudicatur, alibior illius est. Si sapiens universa animo possidet, iureae dominio Sua.
VII. Bion modo omnes sacrilegos argumentis esse 1 olli*it, modo neminem. Cum omnes de saxo deiecturus est, diciti uisquis id, - Momum est, sustuli et con sumpsi atque in usum suum vertit, sacri estus est omnia autem -- sun . quod quisque eras tollit, deorum to ut quorum omnia simit rem quisquis must aliquia, sacrilem est Deinde, cum effringi templa et expilari in apune Capitolium iubet, dicit nullum sacrilestum esse quia
quicquid Gistum est, eae eo Ioco, qui eorum erat, in eum transfertur ocum, qui deorum est. Hic respondetur Somnia quidem deorum esse, sed non Oninia dis dedicata. in his observari saeri lepium, quae religio numini a seripsit si et totum mundum deorum esse inmortalium
templum, solum quidem amplitudine illorum ae magni meentia dignum, et tamen a saeris profana diseerni et non omnia Ite ere in angulo, ut sani nomen inpositum est, quae sub coelo et onspectu siderum ieeni. Iniuriam saeriimus deo quidem non potest sacere, ueni extra ietum sua divinitas posuit, sed punitur, quia iamquam de Metti opinio illum nostra a sua obligat poenae Puomodo eis saerilegus videtur, qui aliquii aufert saeri, etiamsi quocumque transtulit quod sulari puerat, intra terminos est mundi sie et sapienti furtu in potest seri. auferetur enim illi non ex liis, quae universa liabet, sed
ex his, quibus dominus inseriptus est, quae virium ei.
148쪽
s serviunt. Illam alteram possessionem adgnoseet, hane note habere, si poterit emittitque illam vocem, quani Romanus imperator omisit, eum illi ob virtutem et beno gestam rempublicam tantum agri decerneretur, quantum arando uno die circuire potuisset non opus est, inquit,
Minis esse, in plis opis in quam tm cisi. Quanto maioris viri putas respuisse hoc munus quam meruisso multi enim fines aliis abstulerunt, sibi nemo consuluit.
1 VIII. Ergo eum animum sapientis intueniti polentem omnium et per universa dimissum, omnia illius esse diei mus, cur autem hoc ius cotidianum, si tu res tulerit, eapite gens itur utilium interest, possessio eius animo a magnitudine aestimetur an censu. Iae universa ha-2bere, de quibus loqueris, abominabitur. Non reseram
tibi Soervim, Chrysippum, Zenonem et ceteros magnos quidem viros, maiores quidem, quia in laudem vetustο-rum invidia non obstat Paulo ante Demetrium retuli quem mihi videtur remam natura nostris lusisse temptu bus, ut ostenderet nec illum a nobis corrumpi ne nos ab illo eorrio posse virum exstetae, Ite et neget ipse sapientiae strinaeque in his, quae proposuit, constantiae,
eloquentiae vero eius, nae res sortissimas deeeat, non concinnatae ne in verha sollieitae, sed ingenti animo, . 3 prout inpetus tulit, re suas proSetluentis. lne non dubito, quin providentia et talem vitam et talent distendi saevitatem dederit, ne aut exemplum seculo nostro aut convicium deesset Demetri si res nostras aliquis deorum possidendas velit tradere sub lege eerta, ne liceat donare, adfirmaverim repudiaturum dicturumver1 X. Ego vero me ast istud inerarie iis pondus non adligo nec in altam se em rerum hune expeditum hominem demitto. luit ad me de et populorum omnium mala quae ne daturus quidem aeciperem, quoniam multa. video, quae in donare non de eat. Volo sub conspectu meo ponere, quae gentium oculos regumque praestringunt volo intueri pretia sanguinis animarumque vesu 2rum. Prima mihi Iuxuriae spolia propone, sive illa vis per ordinem mmmclere, sivo, ut est melius, in unum
acervum darei video elaboratam seri Inil a distinesione
149쪽
testudinem et laedissimoriun pigerrimorumque antinalium tostas ingentibus pretiis emplas, in quibus illa ipsa quaepia et varietas subditis medicamentis in similitudinem veri oloratur. Video isti mensas et aestimatum lignum Senatorio censu, eo pretiosius, quo illud in plures nodos arboris infelicitas torsi Video istic e stallina, quorum 3aeeendit fragilitas pretium omnium enim rerum voluptas
apud inperitos ipso quo iugari debet perieulo reseit. Video murrea poeulat parum sectieet luxuria magno su rii, nisi quod onuuii apae unis gemmis inter se, μ perint. Vide uniones non singulos singulis auribus 4
conparuios. iam mi exeret talae ures oneil serendo sunt i mntur inter se et insuper alii binis Superponum tur. non suus muliebris insania viros superiecerat, nisi hina a terna patrimonia auribus singulis pependissent. Video sericas vestes si vestes vocandae fiunt in litibus 5 nillil est, quo defendi aut eorpus aut deni ita pudor possit, quibus sumptis parum liquido nudam so non esse iurabiti hae ingenii summa in ignotis etiam ad commedietum pontibus amet mitur, ut matronae nostrae ne aduli iis quidem plus sui in eubiculo quam in publieo ostendant X. uid fis avaritia quot rerum aritale aurum iiuum vietum est omnia ista, quae retuli, in maiore honore pretioque sunt nune volo tuas opes recognoscere, laminas utriusque materiae, ad qua eupiditas nostra e ligat. At mehercule terra quae quiequid ille suuirum 2 nobis erat protulit, ista defodit et mersit et in noxiosis
rebus ac malo pentium in medium prodituris toto pondere ne uit. Video serrum ex isdem tenebris esse prolatum, quiluis aurum et amnium, ne aut instrumentum in aedes mutuas deesset aut irinum et inmen adhuc. isia aliquam materium habent est in quo errorem eu-lorum animus subsequi possit. Video isti diplomata et 3
syngraphas et eauliones, vacua habendi sintulacra, umbra via avaritiae quaedam laborantis, e quae deeipiat animum inanium opinione gaudentem quid enim ista sunt quid senias et alendarium et usura, nisi limanae cupiditatis extra naturam quaesit nomina Possum de rerum natura queri, quod avium argentumque
150쪽
non interius absconderit, quod non illis maius quam quod detrahi posset pondus inieceriti quid sunt istaea bulae, quid eonputationes ut venale tempus et sanguino lenta centesimae voluntaria mala ex constitutione nostra pendentia, in quibus nihil est quod subici oculis, quod leneri manu possit, inanis avaritiae Somnia. 0 miserum, si quem deleelat patrimonii sui liber magnus et vasta spatia terrarum colenda per vinetos et iumensi greges pecorum per provincias ae regna pascendi eos milia bellieosis nationiblis maior et aedificia privata laxi 6 intem urbium magnarum vincentia cum bene ista, per quae divitias suas disposuit ae sudit, ireumspexerit superbumque se laeerit, si, qui equid h. ibet, ei quod cupit eonparet, pauper ost. Diinitae me et illis divitiis meis
redde ego regnum sapientiae novi, magnum, Securum ego si omnia habeo, ut omnium sint.
1 XI. Itaque eum Caesar illi dueenta donaret, ridens rete ei nee dignam quidem summam iudieans, qua non Meepta gloriaretur. Di deaeque, quam pusillo illum 2 animo aut honorara voluit aut comi pero Reddendum egregio viro testimonium est ingentem rem ab illo diei audivi eum miraretur Cai dementiam, quod se putasset
tanti posse mutari si temptare, inquit, me constituerat, toto illi fui eoeperiendus imperio. XII. Sapienti erς donari aliquid potest, etiamsi sapientis omnia sunt aeque nihil prohibet, eum omnia ami- eis oleamus esse communia, aliquid amico donari non enim mihi si eum amico communia omnia sunt, quomodo
eum sonio, ut pars mea sit, pars illius, sed quomod' patri matrique eommunes liberi sunt. quibus una duo sunt, non singuli ingulos habent, sed singuli binos. 2 Primum omnium iam efficiam, ut quisquis est iste, quimo in Societatem vocat, sciat se nihil mecum habere commune quare quia hoe consortium solum inter sapie te est, inter quos amicitia est celeri noli magis anaiei 3 sunt quam socii. Deinde pluribus modis communia sunt. Equestria omnium equivim Romanorui sunt in ilIi t
me loeus meus fit proprius, quem occupavi hoc si cui cessi, quamvis illi communi re cesserim, tamen aliquid