L. Annaei Senecae Opera quae supersunt

발행: 1852년

분량: 329페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

.Ι omnis de universo quaestio ui coelestia, sublimia tterrena dividitur. Prima pars naturam siderum serviatur

et mi gnitudinem et formam ignium, quibus mundus inclinditur, solidumne sit coelum aerarinae concretaeque materiae an ex subtili tenuiqu2 nexum, agatur an agat, et infra sese sidera habeat an in contextu sui lixa, quemadmodum anni vices servet, solem retro flectat, cetera deinceps similia Secunda par traetat inter coelum terram et

que versantia. hie sunt nubila, imbres, nives sterrue minM-- -iurare nil ismus, quaeeumque aer laesi patiturve. Me sublimia dicimus, quia editiora imis sunt. Tertia illa pars de aquis, terris, arbustis salis quaerii et ui iurisconsultorum verbo utar,

de omnibus, quae solo continentur is uomodo in 3 quis es terrarum motu quaestionem eo posuisti seo, quo de tonitrihus uigoribusque dicturus es quia eum motus terrae spiritu fiant, spiritus autem aer sit agitatus,

etiamsi subit terras, non ibi speetandus est vicitetur in ea sede, .in quae illum Militii di scit. Dieam, quod inst .gis mirum videbituri inter eoelestia ei de terra dicendum erit si uuare inquis quia eum propria terrae ipsius

sex utimus suo Ioeo, utrum ata sit sit inaequalis et modimiter proiecta an tota in formam pilae specie et in odibem partes suas eogat, adliget aquas an aquis adligetur, ipsa animal sit an eorpus iners et sine sensu plenum quidem spiritus, sed alieni, et eetera liuiusmodi, quoti ns in manus venerint, terram sequuntiu et in imis eonioeabun

192쪽

L. ANNAE SENE E

5turi 'al. ubi quaeretur, quis terrae situs sit, qua paris inundi consederit, quomodo adversus sidera coelumque posita sit, haec quaestio cedet superioribus et, ut ita dicam, meliorem condi ionem sequetur. II. uoniam dixi de partibus, in quas omnis rerum naturae maincla dividitur, quaedam in eommune die enda sunt et hoc primum praesumendum, interea eorpora, a quibus unitas est, aera esse.

uult sit hoe, quare praeeipiendum uerit, feles, si paulo iutius repetiero et dixero esse aliquid continuum, aliquid

commissum continuatio est parumn inter se non. im termissa coniunctio unitas est sine commissura eo it, nuatio, et commissura est duorum inter se coniunctorum 3 eorporum taetus. Numquid dubium est, qui ex his eo poribus, quae videmus traetamusque, quae aut sentiuntur aut sentiunt, quaedam sint conposita, quaedam n Jeonposita illa constant aut nexu aut acervatione, ut puta unis mamentum, navis rudius non conposita, utari or lapis. Ergo eoneedas oportet, ex his quoque, quae sensum quidem effugiunt, ceterum mone pro duntur, esse in quibusdam unitalean corporum. Viderium modo auribus tuis pareami expedire me poteram, si philosophoriam inpua uti voluissem, ut digerem unita corpora hoe cum tibi remittam, tu invicem mihi reser gratiam uuare istud' si quando dixero unum, memin ris me non ad numerum referre, sed ad naturam corporis nulla ope externa, sed unitate sua eohaeremus. Ex haenota corporum aer est.

a II. Omnia quae in notium nostram adunt aut e dere possunt mmdus conplectitur ex his quaedam eius partes sunt, quaedam materiae loe reiicia desiderat

enim Omnis natura materiam, si eut ars omnis, quae manu constat. Puid sit hoc apertius inciam. Pars est nostri Oculus, manus, OSSa, nervi materia suecus recentis cibi iturus in partes rursus quasi pars est san*uis nostri et tamen est materia praeparat enim et alia et nihilominus ebrum est, quibus totum corpus emeitur.

IV. Si mundi pars est aer δέ quidem neeessaria.

193쪽

Νum P EST LIB. II. 1-6. 185Me est enim, qui coelum terramque connectit, qui ima

ac summa si separat, ut iungas separat, quia mediusi latervenit iungit, quia utrique per Ilo inter se consensus est supra se dat, quicquid accepit a terris rursus

vim siderum in tenena transfundit uuas partem mundi 2 vomis animalia, arbusta nam genus animalium arrem storiunque pars universi est, quia in eonsummationem totius adsumptum et quia non est sine hoc universum. unum autem animal et una arborinitas pars est, quia quamvis perierit, tamen id, ex quo perit, totum est Aerautein, ut die ebam, et coelo et terris cohaeret utrique innatus est liabet autem unitatem quicquid alleuius rei

nativa pars est nilii enim nascitur Sine unitate. V. Terra et pars est niundi et materia Pars quare isit, non puto te interrogaturum, aut aeque interroges,

quare coelum pars sit, quia scilieet non magis sine hoe quam sine illa universum potest esse, quod eum his uni, versum est, ex quibus ti Jquam ex hac alimenta omnibus animalibus, omnibus satis, omnibus stellis dividum tur hinc viritim singulis, hinc ipsi mundo tam multapo et sceni subministratur, hinc prosertur, quo sustineantur tot sidera tam exercitata, tam avida per diem noetemque ut in opere ita sed in pastu sed omnium quidem rerum natura quantum in nutrimentum sui satis sit, adprendit. mundus autem, quantum in aeternum desiderabat, invasiti

Pusillum sibi exemplum magnae rei ponam i ova tantum conplectuntur humoris, quantum ad effectum animulis exituri satis est. VI. Aer continuus terrae est et sie adpositus, ut simium ibi suturus sit, unde illa diseesseri pars totius est mundi, sed tamen, qui equi terra in alimentum oele

filium misit, recipit, ubsellicet materia, non pars intelle pidebeat ex hoe omnis inconstantia eius tumultusque est. Hune quidam ex distantibus corpusculis ut pulverem zstruunt plurimumque a vero re edunt numquam enim nisi contexu per unitatem corporis nisus est, cum partes consentire ad intentionem debeant et conferre vires aer

autem, si in atomos inciditur, sparsus est tenor vero

194쪽

disieela non possunt. Intentionem aeris ostendent tibi innata ne a letum edentia ostendant pondera permagnum spatium ablata gestante vento ostendun voces, quae remissae elaraeque sunt, prout aer se concitavit.

quid enim esι vox nisi intentio aeris, ut audiatur, linguae 4 formata pereussu8 quid eursus et motus omnis, nonne intensi spiritus opera sunt ue laeti vim nervis, veloe, inimi currensibus hie eum vehementer eonei inius ipse se torsit, arbusta silvasque convulsit et aedificia tota corripiens in alto frangit hic mare per se languidum ei la- eens ineitat. Ad minora veniamus quis sine intensione

spiritus cantus est eornua et tubae et quae aquarum pressura maiorem sonitum formant quam qui ore rod di potest, nonne aeris intentione partes suas Expli ant Consideremus quae ingentem vim per occultum agunt parvula admodum semina et quorum minas in commissura lapidum locum invenit, in tantuan eonvalescunt, ut ingentia saxa deturbent ei monumenta dissolvant scopulos interim rupes quo ramees minutissimae a tenuissimae findunt i ho quid est aliud quam intentio spiritus, sine 6 qua nihil validum est Esse autem unitatem in aere vesex hoc intellegi potest, quod eo ora nostra inter se cohaerent quid enim est aliud, quod teneret illa quam spiritus quid est aliud, quo animus noster apitetur quis est illi motus nisi intentio quae intentio nisi ex unitate quae unitas, nisi haec esset in aeno quid autem aliud produri stre. es ei meiem inbecillena a uirgntes exigit arbores a distendi in ramos au in altum erigit quam spiritus intentio et unitas 'a VII. uidam aera diseerpunt et in partieulas id

o b, ita ut illi inane permisceant argumenium autem existimant non pleni eorporis, sed multum aeui haben-lis, quod avibus in illo tam saetiis motus, quod maximis minimisque per illum transcursus est. Sed alluntur nam aquarum quoque similis aestitas est, ne de unitate ill mini dubiimi est, quae si eorpora aceipiunt, ut Semper in contrarium aedemis restuant. Hane nostri cireum

si an iam, Graeei. ειρίστα- adpellant, viae in aere

195쪽

quoque sicut in aqua fit. ireumsistit enim omne orpus, a quo inpellitur nihil erm opus erit admixto inani. VIII. Sed haec alias esse quaedani in rerum natura vehementia magnique inpetus nune si collipendum nihil nisi intentione vehenientius est, tam mehercule quam nihil intendi ab alio poterit, nisi aliquid per semet fuerit intentum dieinius enim eodem modo non posse quicquam ab alio moveri, nisi aliquid fuerit mobile ex semet. quid autem est, quo magis eredatur ex se ipso hubere

intentionem quam spiritus inivi in id qui sis sabii,

cum videi it laetari terram cum montibus, tecta mutosque, 'nim nas cum populis urbes, eum tolis maria litoribus lx ostendit intentionem spiritus veloeitas eius ei idi duello. oeuli statim per multa milia aciem suam mittunt. vox una lotas urbes simul percutit. Lumen non paulatim prorupit, Sed semel universis rebus infunditur Aqua in ille quemadmodum sine spirita posse intendi numquid dubitas, quin sparsio illa, quae ex undamentis mediae arenae crescens in summum usque amphitheatri pervenit, cum intentions aquae sat atqui nec manus ne ullum aliust tormenuun aquam potes mittere uinis re quam spiri ius. Die se commodat, hoe adtollitur inserio et emgente, contra naturam suam multae atur et adscendit, nata defluere. uid' avigia sarcina depressa amma

ostendunt non aquani sibi resistere, quo minus mergantur, Sed spirib in aqua enim ederet ne posset pomclera sustinere, nisi ipsa sussineretur. Discus ex loco

superiore in piscinam missus non descendit, sed resiliti quemadmodum, nisi spiriui reseriento Vox autem quari ratione per pariet a munimetata irans inuitur, Di quod solido Uioque aer inest, qui s.num extriti secus missum

ei aeeipit et remittit sollicet spiritu non aperia lanium intendons, sed etiam abdita et inelusa, quod illi sacere expedibum est, quia nusquam divisus est, sed per illa ipsa, quibus separari videtur, eoit secum interponas licet muros et mediam altitudinem montium per omnia ista prohibetur nobis esse pervius, non sibi id enim intercluditur tantum, per quod illum nos sequi possumus:

196쪽

ipse quidem per ipsum transit, quo seinditur, et media non circumfundit tantum et utrimque cingit, sed permeat a ' X. Ab aethere lucidistimo aer in tenam inque in sus est, agilior quidem tenuiorque et vitior terris nee

minus aquis, ceterum aether spissior graviorque, frigidus per se Et obseurus lumen illi calorque aliunde sunt, sed non per omne spatium sui similis esι mutatur a proximis. Summa pars eius Siecissima ealidissimaque et ob hoc etiam tenuissima est propter vieiniam aetErnorum ivnium et illos tot motus siderum adsiduumque coeli circumactum illa pars ima et viein terris densa et ealiginosa est, quia terrenas cialationes reeeptat media pars temporinor, si summis imisque e seims, quantum ad silaeitatem tenuitatemque pertineat, et erum utraquos parve frigidior nam Superiora eius ealorem vicinonina siderum sentiunt in seriora quoque tepent, primum terr rum halitu qui multum saeum calidi adsert, deinde quia radii solis r plieatitur et quousque redire potuerunt, a duplicato alore benignius lavent dei nee sitiam illo spiritu, qui omnibus animalibus arbustisque ae satis calidus est nihil enim viveret sine alore adie nune ignes, non tantum manu saetos et ertos, sed operios terris, quorum aliqui eruperunt, innumerabiles eae obseuro ei condito flagrant semper hae tot partes eius, sertiles r rum, habent aliquid leporis, quoniam quidem sterile rigus est calor ignit Media ergo pars aeris ab his su mota in ripore suo manet natura enim astris gelida es 1 M. ut eum si divisus sit, ma Sui puri maxim varius et inconstans et mutabilis est circa terras luem mum audat, plurimani patitur, exagitat et exaniniurine tamen eodem modo totus adsteitur, sed aliter alibi,

2 et partibus inquietus ad turbidus est causas autem illi mutationis et ne stantiae alissis terra praebet, cuius positiones aut hue aut illo vosae magna ad aeris temperiem momenta sunt, alias Siderum cursus, ex quibus soli plurimum inputes illum sequitur annus, ast illius flexun hiemes stestatesque Vertuntur lunae pro imum

ius est sed et meterae quoque stellae non minus terrena

197쪽

-n ineuna beniem Hris spiritum adhesunt ei cursa suo

Oeeurem contrario modo rigora, modo imbres alia que terris turbineriniurias movent. Η eo necessarium fuit praeloqui dieturo 3 de tonitru ,sulminibus ae fulgurationibus nam um in aere fiant, naturam eius explieari oportebat, quoiastilius adpareret, quid facere aut pati posset. XII. Tria sunt, quae aecidunt, fulgiarationes, fulmina Itonitrua, quae una incia serius studiuntur. Fulguratio ostendit ignem, fulminatio emittit illa, uti indieam, eoinini natio est, conatio sine ictu ista laeulatio eum te

Puaedam sunt, de quibus inter omnes convenit, quaE-2dam in quibus diversae sententiae sunt convenit de iliis omnia ista in nubibus et e nubibns fieri etiamnunc onvenit et sulpurationes et ulminationes aut igneas esse aut igne Systeio Ad illa nune transeamus, in quibus lis 3

osti quidam putant ignem inesse nubibus, quidam ad tempus fieri nec prius esse quam mitti Ne inter illos quidem, qui praeparant ignem, eonvenit. Mius enim illum alluit de olli hi quidam aiunt radios solis ineurrenies recurrentesqua saepius in se relatos ignem excitare. Anaxagoras ait illum ex aethere distillare et ex tanto ardore eoeli multa dedidere, qua nubes diu inelusa custodiant Aristoteles multo ante ignem colligi non putat .

sed eodem momonto exsilire, quo stat cuius sententia talis est Duae partes mundi in Dra iacent terra et aqua. utraque eae se redili aliquid terrenus vapor si crι est et

fumo similis, qui ventos, fulmina tonitruaque facit. ---πι- halitus umidis est e in imbres et nives edit. S 5 si ira illa terrarim vapor, de ventis orio est, mutnaeo cerva - αι, mihima innuehementer inpacturum a Mineeliditur: deinde, tibi latius nubes prorimus ferit, haec μαν eum sinis incutitur, ualis in nostris imitas reddi tur. cum 'amma vilio Honorum Urensium remat et illic spiritus, habens aliqui humidi secum, cum con obatus est rumpitur amma eodem most spiritus ille, quem paulo an eis rimi conlisis nubibus diri impaetus suis nec rumpi nec exsilire silentio potest. Dissimilis autem crepitus χ

198쪽

m ob dissimilitudinem nubium quare aliae maiorem num habens, auae minorem. ceterum illa vis ea-ssi' rigus imis est, qui si urationis nomen a et lavi in iu census e vanus isse viem ridemus fusorem quam

sonum audiamus gina oculorum remoto sensus es et multum aures antecedit.

1 XIII. Falsam opinionem esse eorum, qui i*nem in nubibus servant, per multa olligi potest. Si de coeloeadit, quoni odo non cotidia sit, eum tantumdem semper illi ardeat Deinde nullam rationem reddiderunt, quare ignis, quem natura sursum voeat, defluat alia enim eon-

diei nosummam ignium est, ex quibus favillae cadunt, quae ponderis aliquid ineum habenti ita non descendii 2 ignis, scd praeeipitatur et diducitur. Hui simile nil siaeeidit in illo ipno purissiamo, in quo nihil est quoli

primati iri aut si ulla pars eius exciderit, in periculo lotus est, quia totum potest excidero, quod potest eurpi. Deinde illust, quod eadere levitas prolitheto illud suo in abscondito teneti grave quomodo illic esse potuit, unde

3 eaderet Puid erςων non aliqui ignes in inferiora ferri solent, siem irae ipsa, de quibus quaerimus, fulmina' Fateor non eunt tamen, sed seruntur aliqua eos potentia deprimit, quae non est in aethere. nihil enim illi iniuria 4 eogitur, nihil rumpitur,nitu praeter solitum evenit ordo rerum est et pumatus ignis in custodia mundi summas

sortitus oras operis puleherrime circumiti in dese-dere non potest, sed ne ab externo quidem vi mi, quia in aethere nulli incerto corpori tostus certa et clinata non pugnant.1 XIV. Vos, inquit, dicitis, cum causas stellariam transvolantium etditis, posse aliquas aeris partes ad se trahere ignem ex loeis superiori rus ardore et si aemcendi. Sed plurimum inlores, uinam mvis meat Whem

ex aethere decidere, quod natura non patit , an dieat ex ignea vi alorem in ea, qua subiaeent, transsilire non enim Iline ignis eadii, quo non potest fieri, sed hie 2 nascitur. Videmus eri apud nos tale incendio Poru gante quasdam insul s, quae diu eoneatuerunt, EX SE

199쪽

e ei per flammam itaque verisimile est et in aere summo, qui naturam rapiendi ignis habet, aliquid Meendiealore aetheris superpositi. necesse est enim, ut et imus aether habeat ali in aeri simile et summus aer non sit dissimilis imo aetheri, quia non sit Malim in diversum ex diverso transitus piuilaum ista in eonfinio vim suam miseent ita, ut dubitare possis, an aer, an hie iam a

ille sit. XV. Puidam ex nostris existimant aera, eum in ignem et aquam mutabilis sit, non detrahere aliunde eausas flammarum novas ipse enim se movendo aeeendit et eum densos conpactosque nubium sinus dissipat, Messario vastum in tam magnorum orporum dimis, time reddus num. Illa porro nubium dimetato cedentium pugna aliqui eonfert ad oneitandum ignem, sic quemadmodum seiro ad sedandum aliquid manus onfert, sed secare

XVI. uid ergo inter sulgurationem et fulmen est distam Fulguratio est late ignis explieitus sulmen est eoaelus ignis et inpetu laetus. Solemus duabus manibus inter se iunctis aquam eoncipere et conpressa utrimque palma in modum,iphonis exprimere sinulequiddam est ille fieri puta Nubium inter se eonpressarum angustiae medimn spiritum eieiuni et o ipso inna

mant et tormenti modo emittunt nam balistae quoque seorpionesque tela cum sono expellunt XVlI. uidani existimant eum spiritum per gida atque humida meantem sonum Eddere ne serrum quidem ardens silenuo tingitur, sed si in aquam servens massa descendit, eum multo murmure exstinguitur lud Anaximenes alti spiritus incidens nubibus tonitum editet, dum luetatur per obstantia atque intercisa vadere ipsa ignem iis amendit. XVIII. Anaximandros omnia ad spiri uim retulli. - nitrua, inquit, sunt nubis ictae sonus. duare viaequalia sunt quia et ipse telus inaequalis est stuare et smreno tonat quia tunc quoque per quassum et sessismustra spiri in prosilit At quare aliquando non Moirat,

200쪽

L. ANNAE SEΝΕeAEa tonat 3 quia spiritus infirmior in staminan non Iuli, iii sonum viiluit. uid est ergo ipsa uiguratio astris didueentis se eorruentisque iactatio languidum mei nee

exitumam aperiens. ut est fulmen lacrioris stensioris que spiritus cursus XIX. Maximandros ait omnia ista si seri, ut ex aether aliqua vis in inferiora descendati ita ignis inpaetus nubibus rigidis sonat ab cum illas interscindit, sulset et utino vis ignium fulguratione fastit, maior fulmina. XX. Diogenes Apolloniates ait: quaedam tonitrua

igne, quaedam spiritu fieri ista ignis facit, qua ipse anteeedit et nuntiati illa spiritus, quae sine splendore 2 erepuerunt. Utrumque sine alter aliquando fieri oncedo, ita tamen, ut non discreta illis potestas sit, sed utrumque ab utroque emes possit quis enim negabit spiritum magno inpetulatum, cum efficiat Sonum, edieturum et ignem quis autem non e lao concedet, aliquando

ignem posse quoque inrumpere nubes et non exsilire, si plurimarum aeervo niihium, una pavens percidisset,

oppressus est ergo et ignis hi in spiritum perdetque 3 fulgorem et spiritus, dum secat insera, neendet. Alice nunc, quod necesse est, inpetus sui minis et praemittat spiritius atque anie se et a terpo trahat ventum, eum

iam vasto iet aera inciderit itaque omnia, antequam seriantur. iniremiscunt vi Maventis, quem ignis ante se praemisit. a M. Dimissis nunc praeceptoribus nostris

in ei piamus per nos moveri et a consessis transeamus ad dubia. uid in consessis est fulmen ignem esse, aeque sulgurationem, quae

nihil aliud est quam stamma, sutura fulmen , si plus hamzsisset virium non natura ista, sed inpetu distani. Esse illum ignem eolor ostendit, qui non est nisi ex eo, quod ostendit, et es eius ina oriam enim saepe incendiorum causae filumen fuit silvae illo eromatae et urbium paries.

eum quae non pereussa sunt, lamen udusta cernuntur.

quaedam vero velut suligine eesorantur quid, quod omni-3bus visuralis odor sulphuris inest Ergo et utramque

SEARCH

MENU NAVIGATION